Eikōn basilikē, vel, Imago Regis Caroli, in illis suis aerumnis et solitudine

161쪽

se tum solidissimis Scripturae fiundamentis inniti, tum Christianarum Ecclesiarum perpetuae Praxi, usque ad paucos admodum abhinc ai

nos : cum , Vel Turbae populares, vel Presb terorum Facitones & CGrogantia , vel etiam Phincipum ipsorum dc Statuum aritia o casionem dederunt nonnullorum ingeniis, Uomas has suas Forma excogitandi,atque eas demum proponendi sub speciosis istis Titulis ,

Ch, isti nimirum Gubernationis, Sceptri Ipsius& Regni, quo commodius Opus suum agerent, quibus utile erat , res sic mutari.

Veniam interim mihi dabunt, si nullis hi iusmodi tentamentis illectus ad movendos gradu Episcopos quo fortunas eorum tanto melius invadam) parum etiam fidei adhibeam

praetensis ovandi rationibus,quae ita omnium Historiarum constanti dc perpetuo testimonio repugnant, quo certe sanis hominibus, di nullo partium studio actis facile fiet exploratum , quod, quemadmodum Primitivae Ecclesia proculdubio ab Apostolis Regebantur , de eorum Immediatis successoribus primis illis & optimis Episcopis, ita nulla ratio vel Charitas existimabit omnes totius Orbis Ecclesias , vel ignorasse Regulam ab illis praescriptam, vel a facro dc divino exemplari tam cito deviasse, cum, a primo usque saeculo, ad

mille qKingentos annos, ne unum quidem CX

emplum prodeat stabilitae cujusquam Ecclesiae in quo plurimi Ministri & Caetus erant ubi uoti aliquis praesidebat Episcopus, cujus Coe-

162쪽

teri Regimini & Jurisdictioni parebant.

Haium autem perpetua & Universa pinus tot perspicuis & amplis in Scriptura Regulis pariter dc Exemplis consona, cum satis ostendatur in Epistolis ad Timotheum & Titum coconsilio scriptis, ad stabiliendum hoc maxime Regimen, non in personis duntaxat Timotheidi Titi , sed in eorum etiam successoribus citin Disie lina & Regimine haud magis possit Ecclesia quoad suum be=re esse, quam verbo b Sacramentis quoad Esse , destitui )Miror illos, qui sic jus Episcopale & Au

thoritatem maligne intuentur, ita penitus livore Occaecari, ut nec tantillum animadvertant , vel quis usius horum in Ecclesia, vel quam sit Apostolica constitutio, quod utrumque in his Epistolis videtur haud minus perspicue explicari, tanquam scopus earum essctae finis Principalis,ut peculiare quoddamM nus, Jus & Authoritas instituatur & delegetur certis hominibus, qui Praesidentes Episcopi, , caeteris in Ordinatione , Censuris, & reliquis porro Ecclusasticae Disciplinae actibus praees senti quam breviores illae notae Qualitatum dc Munerum ad Prerbyteros, Epi copos, & Diaco- nos pertinentium , alibi in eadem Epistola de-ij- scribuntur. In latiori cnim sensu dc promiscuo usu Nominis, utrosque horum moS erat, & sortasse nunc licci appellare Episcopos , quatenus Curam quandam ipsi, & Inspectis- si nem obtineant in Privatos suos Greges , quos

. illis Apostoli, vel Upostolici illi Episcopi de- H a manda

163쪽

inandarant, ij nimirum qui non secus ac Tia notheus ac Titus succedebant in ordinariam potestatem in ampliori aliqua parte Ecclesiae M iam plures Presbytcros complectentc. . Ea vero humilitare erant Primi Illi Episco-ti, ut declinantes eximium M po Iolorum nΟ-

mea quod jam stylus Ecclesiae a communi illa sua acceptione qua Nuncium vel Missum significat) ad specialem Illam dignitatem traduxerat, quae Extraordinariam suam Vocationem , Missionem, Dona de Potestatem im

mediate a Christo accepcrat ) sat haberent te Episcopos vel Presbyteros vocari , donec tan dem consuetudo magna verborum arbitratrix & loquendi norma ) cum justa causa vi deretur peculiari aliquo Nomine distinguendi quorum Jus & ossicium in Ecclesia non di- me km solum a caeteris, sed Illis omnibus erat superius cum postulorum essent succeda=iei in Ordinaria illa & perpetua potestate adminia strandi Ecclesias, utcunque Nominis IlliusHο-nore, modeste sed laudabili more abstinentes his Nomen Episcopi appropriandum vellet: quod sane fieri potuit labsque ulla vel minima Arrogantiae nota in Eos , qui propagine qua dam Apostolica recta serie ab illis descendet tes, excelsissima dc Amplissima Potestate ii duebantur gubernandi puri stimas & Primi tivas Ecclesias, quae proculdubio multos habebant sanctos Episcopos ad exemplum Tiri& Timothei , quorum peculiaris potestas haud magis clare innotescit ex praefatis Epiata stolis ,

164쪽

stolis, ouae sunt quasi Fundamenta & limites Illius quod cx Iure Divino sibi vendicant Gcopi quam exprcsse notantur periculosa haec rc ora , qui Illis haec pericula crearunt: qui Sanamo octrinam non ferentes 5c clari ssimis Testimoniis Ecclesiarum Praxeos adversanteSita praefracte disputant & arroganter usurpant in Verum Ep*copatum, qui si minus Prodi: re i & Glorio appellandi sint, at videntur quidem Illi ipsi est e cupidi , praecipites , infati, intemperant es, immites, voluptatum amantes potiusquam amantes Dei, habentes formam pietatis , si i qui vim ejus abnegarint. Hi vero cum nil aliud habcant, cumulo quodam sutilium, leviculorum , & nullius crudi tionis Doctorum quasi mole congelu. Opprimere quaerunt penitus & obruere Claritalcm simul & Authoritatem Episcopalis Regiminis, quae citra omnem ZEquivocationem aut ambigui Nominis fallaciam evidentissime in Scriptura demonstratur, tum in omnibus Ecclesiae Historiis. Haec Theologi potius more , quam Principis scribo, ut Posteritati saltem liqueat si in publicum prodierint hae chartae)quibus tandem sundamentis Iudicium meum tum ex Scripturae Canonibus, tum Ecesesiasticis Exemplis dei l Episcopali Regimine confirmatur : cui profecto nec Ratione ulla. Politis nec obstinatae Volui tatis pervicacia , nec ullo vel in Homines ipsos,ves in Ordinem peculiari studio indulsi : Nul- li enim horum tanti mihi esse possunt saltem

165쪽

quoad seculum) ut injurias, & detrimenta

ullo modo compensent, quae Mihi, & Meorum charissimis, tum& Regnis quoquGaaec potissimum controversia creavit. Quinimo non solum quoad Religionem cuius optimus Canon Scriptura est, cic universae Ecclesiae Praxis optimus Commentarius sed si quis recta ratione naturam Gubernationis e penderit , omnino credi non potest, benE ii stitutam subordinationem inter Presbyteros

vel Ministros ullo modo Christianitati magis repugnare, quam saeculari & civili Regimini, ubi plerunque e paritateConsussio & Factionea

oriuntur.

Mihi sane, qui negaverit haec posse cum v ra Religione consit re, perinde est ac si dixerit, nec cum Harmonia Numeros, nec bona lineamenta cum bona forma constare.

Sed nec credibile est , Deum, qui distinctos Ordines & Praeselatum ad gubernandam illam primam Ecclesiam in Judacio Sacerdotio instituerat, eandem inter Christianos ministros etare voluisse aut respuere , cum in his, non secus ac aliis subsint etiam seditionum & Schismatum semina : quae, ut anticiparet, vel mature restingueret, prudentia Mosolica quae certe Divina erat j crescente in multiplices Congregationes in quibus singulis erant Presbyteri) Christianorum Numero , hanc Gubernandi rationem in stituit, quae unitalcm Optime dc Ordinem cum Authoritate conse

Unde

166쪽

Unde satis perspicuum est , nec Principum Gratiae nec Presbyterorum ambitioni institu- Cionem Jcoporum in Ecclesia deberi, qui hoe Iure suo gaudebant , & exercebant perpetuo , iis maxime temporibus, queis Religio puri Ama crat, persequutiones asperrimae. Nec tamen repugno , hanc unius Praesiden tiam Sc Cuthoritatem eo modo administrari, ut commune Multorum Precbyterorum Consilium dc Consensus adhibeatur quod etiam

ultro largiebar: ut indidium prorsus non inutile ad vitandos errores , caeterasque corruptelaSimpotentis praesertim studii dc Gratiae, quibus unus aliquis esset magis forsan obnoxius, tum autem ad cavendam Tyrannidem, quae, Ut minime Christianis , ita minime omnium Eccle- silcos decet. Accedebat hoc insuper commodum , quod levare aliquo modo videretur onera illa dc odia, quae unius viri humeris ni mis graviter incubuissent: quod dc opinoi , Episcopii meis accidisse. Quid jam magis Honi aut Religioni consonum , quam ejusmodi sorma Gubernationis, qua Parentem quis magis quam Dominum reserat i dc qua non solum ad vitandas Factiones , Confusiones , Amulationes Sc Contemptim quae facile omnia inter im nascuntur) maxime valet, verum etiam cum sint aliqua in Donio Ministrorum discrimina, dc diversa Gubernandi capacitas ) hic utique videtur ia cessaria , ut, qui caeteris sint praestantiores, di- niori aliquo Munere fungantur : Sed neque

167쪽

haec praroccupato Judicio , dc contradici non ferente proiiuncto. Satis constat, me conatum scdulo , ut mihi integre fieret exploratum, quid diversae Partis Patroni praecipui vel contra hanc objicere , vel pro sua allegare potuissent: id vero serio tandem deprehendi, non Scriptura solum & patione multum infra nostros cau- .sa cadere , sed exemplir Ecclesiarum, & P ia , dc His fortarum Testimoniis plane destitui, ita toto flumine in Episcopatum ruente, ut nec tenuissimus illis rivulus Melinquatur.

Quod ad excmpla illa nimis importuna

Ecclesiarum quarundam nuperae Reformationi is omnes enim non carent Episcopis) quas Rerum & Temporum neccssitas cxcusat potius, quam absolvit ab Antiquitate diversas, nullam sane causam video , cur Ecclesiae recte res niatae,& ab Episcopis administratae ad paucorum hominum cxemplar componi potius adiagantur , quam ad Antiquarum Ecclcsiarum

Catholica s quae nulla prorsus Reformatione eguerunt) vel ad illas iam extantes Ecclesias, varum plures sunt in Christiano orbe ab Utisi is administrat quam vel omnium Pres, tersarum de Independentium simul, quas quidem omnes s opinor i ipsas in Tribus Meis. Regnis ab Episcopis rectas Ecclcsias aequare

saltem numero si non excedere.

Minimum interim prudcntiae aut Charitatis dapere videatur in hac Christianorum discrepantia qui plus nimis in caeteris discordant latius plagam diducere,& toti orbi Christiano

168쪽

praeter aliquem Protestantisim manipulum tantum scandalum objicere in miniseratione Ecclesiastica : quos, etiamsi in nonnullis Doctrinalibi s manifesti erroris cCnvincendos nunquam eb pcrduces, ad ut consummandam Besormationem dcferant illam penitus & repudient Institutionem , quam cum omnibus retro saeculis Catholicam , Primitivam, - Ο- soli cani adeo tcnuerunt, ut nulli unquam Schis marici caetera vel meretici unis illis Cerianis

exceptis) ab unitate Ecclcsiae, & consormitate in hac parte deviarint , inter quos semper H. piscopi Presbyteris se criore r. Nec eo parum argumento judicium meum confirmatur, quod Regimen istud Episcopale haud ita dudum Univcrso Consensu probaverint, & se illi submisserint non Laici solum sed ipsi etiam in his Regnis Clerici, quorum tan- . ta levitas & inconstantia in praejudicium cedit Novitatis et 'cum enim qua sum Charitate )doctrinam eorum dc probitatem eousque su- . spicari non possina , quasi aut ignorassent quid

secorint, vel adversus Conscientias subscri psissent, nunquam certe excusabo facilitatem

hanc illis & mobilitatem ingenii, qui prius

quam tib cre dc aeque controversia haec tui siet i disceptata, contra Juramenta sua superiora dc Praxina, contra Obedientiam in Leges jam ' valentes, me denique repugnante, non solum. Regimen 'scopale explos erunt, sed plausum etiam & stimulos illis addiderunt qui 'φ copos cariciosque Ecclesiasticos tam nefario H 6 di cru-

169쪽

& crudeli modo spoliarunt,ut ipsas etia e ras Ecclesiae venales habuerint,& ab omni Sacro usu in perpetuum abalienandas; Eam vim habent fluxus temportam , & praepotentia Partium in nonnullorum hominum judicia , qui ut sic iam repente di penitus mutarentur, nullam aliam possunt causam asscrre, quam , quod Scotorum Exercitus jam in Tngliam veni siet.

At se olim castigabit horum hominum stultitia , dc desertores Episcopatus sibi ipsis non minus inimici , dc rem suam prodidisse deprehendentur : nunquam enim vel ipse Presbyte-τattis vim illam aut pretium seorsum obtinebit, ac fuisset Episcopatui conjuncto dc eodem qu si coronato: Ut vero secundior sit Ministris aura populi, quam Prineipis Gratia, aeque parum sperari debet, ac, ut crescant talicius planta manu rigais illis rore celesti dulci & liber ii perfusis. Quin inopia & contemptus clexi ostendent, quale jam cadaver supererunt , cum a Capitis Illius influentia , in cujus Primatum jurarunt, dimoVentur.

Modico interea temperamento adhibito , Cccurri forsan potuisset magnis malis. Id in- terim fixum est mihi, Epi siopatum illum P, Amitivum quantum in Me est extirpandum non pati: facile reformabit Prudentia affectibus incorrcspta, quicquid temporum aerugo , vel indulgentia Legum, vel corruptela Morum

iuduxit: vitia Personarum m emporum toti om

a imputare, vel propterea in poenam deposcerea

170쪽

cere,crassus vulgi error,& inter eas seditionum Maximas, a quibus omnes Cordati homines

merito abhorrent. Secularia vero illa additamenta semihorita-ili dc Honoris Civilis , & Fortunae ornamenta,

quae Maiores mei δc alii Christiani Principes ipscv ii caeterisque Ecclcsiasticis annectanda censuerant, haud alia semper existimavi quam justa eruditionis & pietatis praemia iis maximEdebita qui Ecclesiasticae Administrationi aliquo modo immisceri mereantur ue Accedit , quod sic melius ad Charitatis opera , & Hospitalem beneficentiam instruantur, tum Authoritatem etiam habeant munitiorem quoad externum respectum dc observantiam quae ViX unquam in pacatis temporibus, ita ex irtutis dimenso , ac Fortunae persoluitur ) cuna

tenuitate haud dubio & inopia ipsi simul de

Munus evilescerent in hac morum dissoluta& animorum licentia, quam dura illa Tempora castigabant.

Tales sempcr exopto Epi vox fieri qui sint his incitamentis dignissimi, & in optimum

usum conversuri: Si quid judicio erraverim , bono saltem animo excusabor. Erant mihi sat scio) nonnulli huiusmodi, quos eruditos, straves, di pios homines fuisse nemo cc te inacietur cui vel mica iudicii aut frontis inest ; Illud fateor me summopere caepetisse ut Ecclcsiastici prae caeteris i maxime ij qui prie uni) ab illo vulgi contemptu securi vive xcnt , qui praeter id quod sere omnibus innatum