Eikōn basilikē, vel, Imago Regis Caroli, in illis suis aerumnis et solitudine

발행: 1649년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

corruptis hominibus qui haec serio expenderint liberari,qui non minori studio adlaboravi

pacem Populo meo restituere,quam ipsas incas Coronas Posteris meis incolumes servare. Ea sunt arrogantia nonnulli, ut omnes hi susmodiConcessiones in Imbecillitatis argumentum statim trahant , dc tunc se rigidos maxime dc pervicaces ostendunt , cum alios flecti facibles, & de suo remittentes, invenerint.

Haec Illis pars magna Prudentiae, aliquid

semper ultra exposcere , quam AEquitatis aut Honoris Ratio concedat, ut isto saltem colore

alia omnia Concessa repudient 3 tam iniquis plaerunque pacis conditionibus ut prae his love sit quod in bello deterrimum. Cum id unice semper egerunt, ut inhonestis Concessionibus me primum jugularem, quo minus Ipsis rectaret conficiendum.

Prorsus nihil amplius vel in hoc Tractatu vel in alio quovis effectum est, quam ut O bi constaret, quo utrique animo essemus in Pacem Publicam: Ipse, nihil scre negare proin ptus , Illi nihil concedere. Duriores hinc factos nonnullos , pravis e rum ingeniis imputandum est, haud, a Metunc Concessis, vel Negatis. Me nunquam pigebit conditionum quas detuli, culpa corum iit dc pudor qui rectis Verant. Haud evexit me unquam secundissimus

Fortunae cursius ne Tractatui auscultarem , nec ita hactenus reciprocaverat, ut non possem omis contendere, licet nunquam id verae sortit

182쪽

fortitudinis duxerim vitas hominu mal le prodigere,qua, collatis utrinq; ratio , nibus , si opus esset alienis subscribere. Quod vero de piarrisque Tractatibus pessime ominarer . inde erat, quod tam inviti ad illos trahebantur, quo tacith licet indicabant, quaedam gladiis esse im- petranda, de quorum iniquitate dispu-

tatum nollent, quaeque inter Milites agi tali , quam Consili in aptiora.

Deus illis ignoscat, qui dissoluti hu

jus Tractatus rei fuerant: &id gratia sua in iis essiciat, ut iam Bello potiores for tunae suae opportunitate ad moderatius agendum utantur , ut quae haectenus ob peccata 'nostra Pax merito dilata est, in liciter tandem procuretur , dum, quod . Tractam non licuit, precibus saltem consequamur. '

de lignaris cum Peccatoribus agere , ultro pace: obta a prae niens, O ut velint taecum n gratiamrcdire obtestans , quos O potes , seste 8 ' es perdere , ni misericordia in salutem abunda' res, et Lias corda nostra Redemptoris nostrisan-gitiue , quo O pacem tuam accipiamur, eamque

rursum inter nos invicem quod Christianos de- et se hominer) procuremur simul O conserve mi T. Quotier pacem ob tecravis Sed cum loquor de

183쪽

Tolge igam in te Inimicitiam , cordibus nostris nimis insitam , ct istam indas charitatem , quam cxercere mutuo debemur. Remove quae ita valde commeriti sumui Aesi; mala , ct istam Pacem largiaris, quam Isie noster Pacificus Christus unice poteri mereri.

V ii hujus Relli Insoelicissimi i

Eυentus occasionem suggesserunt ιaria meditandi. Placuit Deo no- nunquam experiri me victoriis, fusis hostibus & profligatis, eo fine, ut discerem simul grat. agnoscere & moderath uti ea Ipsius Potentia, qui est vere Dominus eae

nil ut Chri Ziani: O sic omnium corda inclines, ut unitatem Spiritus in vinculo pacis.

i 9. 2 e vario Belli sucis

184쪽

mere fiduciam contra me pugnantium, Numero ita & Viribus superiorum. Ab exiguis admodum initiis aucto , satis ostendit, me non penitus ita populi mei amore , dc Illius praesidio destitui. Alibi exercebat Patientiam meam , &docebat non in bracchio Carnis, sed in

Deo vivente confidere. Valuerunt aliquoties mea contra causae Iustitiam, qui mecum tunc erant , argumentum abunde & Occ,'sionem subministrabant severe utrosque castigandi. Poena interim hostibus non minor, qui secundis rebus indurati, magis hanc suae causae iniquitatem aste

ruerunt, & squam licentia Tumultuom Pa Iamentis indigna inchoaverat) jam ape tius μrmis promoveriant. Nocent saepe Ptiblicae Cata e Primata

sagitia, nec qui vulgo generosi & fortes audiunt, idonei semper a Deo habitiqui Justam Causam Bello propugnent :Quo enim proclivior quisque est suae Arti, Consilio, aut Virtuti tribuere, eo minus in suam Gloriam) Deus per Illos operatur. Illud constat male admodum eX ever- tu aestimari vel Iustitiam Caularum , vel Conscientiae Pacem , vel in quem sta tum Animae nostrae in futurum mittun

tur.

185쪽

i r EIKΩN BAΣΙΛIRII. Quia M.ea Parte stabant, clare cre' do i de indubi E Dei Vertam , dc Leges Regni, tum Ioramenta sua porpria omnia a se conjunctim stantia habuerunt: his enim omnibus praecipitur justis meis

Imperiis parere ; nemini certe conceditur extra meum Consensum , nedum contra me, arma sumere.

. Illi ex parte adversa, ad nescio quas confugiunt praetensas formidines, &dissolutissima Status ut vocant in F-damentalia , ea scilicet quae praesentem Statum Ecclesiae de Regni evertunt ; qua dam porro hic afferunt Sui in defensibis argumenta futilia dc imaginaria, quae etiamsi vera essent, minime omnium ab illis urgenda, qui cum mei Subditi eς sent, Me dc Leges meas primi impugna, bant, turbas illas initio non coercen tes , mox etiam conscripto Exercitu. Ejusmodi certe argumentis, cuicunque Factioni licebit vires modo adsint desducia j quaecunque contra Leges extantes dc Magistratus postulant, ea Gl dio demum expugnare. Nunquam enim tam commodἡ erunt res conititutae, ut non aliqui saltem offendantur, de quod Ipsis reformandum videbitur ad Rebellionem usque prosequi incitentur, accedentibus praesertim parasitastor Co .cionatoribus , quales hi qui Ma res ap- pellare

186쪽

edi pellare audent, qui contra Me & Leges,

o nec minus Iuramenta sua Religionemrausiat pugnantes occubuerunt. Probe vero intelligunt Boni Christiani, iis duntaxat inclytum hoc Nomen tribui , qui Dei veritatem & quae speciatim hici debent ossicia vita sua habent potiora, caeterisque in Mundo charissimis; qui nil sibi privatim e rebus novis quaerentes id solum pie cogitabant , quibus a'nimarum vinculis , Deo: Mihi, &Ecclesiae , obligati erant in obsequium simul ,& auxilium. Deus sua misericordia potuit donare,

de donavit proculdubio multos vita a terna qui in iusta causa obierunt . ipso ibi se corporum interitu in Salutem Sanctificato , vulneribusqi e&clade tem porali viam quasi ad intentam selicitatem - iternentes dum certa mortis approxim tio ita corda eorum in eam fidei disponeret humilitatis, poenitentiae capacit tem, quae justissima: causae conjuncta in meliorem multo Vita praepararet, quam

Hi nefarii illis hostes adimere, vel sibi ipsis sine poenitentia sperare potuerant. . saepe clateor in praelis superiores fuere nostris partibus ; nunquam ita apud Dei Tribunal, & conscientias suas futuri, tibi certe haud eadem fiducia cominus ibunt tot perspicuis rationibus, i a Le-

187쪽

ge Iuramento Fidelitatis & Christianael junis fundamentis contra cunctis mili tantibus quibus intus jam agitantur, Scse in corde suo accusant) qua olim acti vecordia, in quas Deus mihi. dederae copias impetum fecerunt.

Horum sors utcunque aerumnosa, Oppressis pleterisque aut extinctis , s haud dubito in longe optabilior est pio homini , & mentis bene sanae cu1 ossciuias suum de silus' Animae prauentaneae hujus vitae obiee amentis potiora) quam Omnes Hostium nostrorum Triumphi& Gloria, qui vix fieri potest ut effugiant quotidianos illos horrores, quibus semper ambiguae, nunc vero pa' tam convictae in conscientiae Illos pe sequuntur, praesertim postoliam Orbi jam satis constet, quam faIn penitus d ab animis Ipsorum alienissimi illi primo sparsi Praetextus fuere, quibus forsan speciosum aliquid inerrat, nil, quod

iuste excusaret vel haec Vrma moveri,

vel in illis tam diu perstari, contra Me& Leges sancitas, in quorum utriusque . conservatione omnes probi arbitrantur publicam maxime salutem consistere atque adeo propter simul dc cum illis honestius multo & foelicius ducunt occumbere , quam per Ruinas has cresie/e & G-

188쪽

recibus a Deo expetivi, ut qui mearum partium essent, veram pietatem cum obsequii sensu coniungerent &in Deum aeque atque animas suas extarent

ac in Me fideles,ne quae hic deliquissent,cqteros illos conatus prorsus irritos ese

sicerent.

Nunquam tamen existimabo ullam in parte adversa non praetensain mo

do , sed veram si fuisset in pietatem ,

vel excusare omnino, vel compensare

posse illa obsee iiii & Fidei dispendia quae mihi penitus deberi ita manifeste evincuntur conscientiae hominum , ut hac

sola permoti homines alias prophani

satis in vitas suas mei causa periculo objecerint. Nulla mihi unquam victoria sine do-IOre meo obtigit. nempe in Subditos meos parta, quorum plurimi nimis vereor cum V ilone in peccatis suis perieriant. Nec vero fusus unquam proelio

de Misericordia Divina , & prauidio

desperaVi. Nunquam certe ejusmodi victoriam Opravi, qua Leges & Libertates Populi

Mei vincerem magis quam restituerem : has enim utrasque simul cum Jure meo Vehementer oppressas videbam ab iis ipsis hominibus, quibus Iusta omni coercio

1 4 Dante

189쪽

Dante interim vel negante Victoriam Divina Providentia, id unich duxi cavendum ne vel de viribus meis gloriarer, ves Deumstulte aspergerem, quem credebam etiam aliquando in bonum omnia conversit rum. Nihil aliud mihi e Bello insuper ae- e edere optabam,quam ut Hostibus meis modum imponerem, Amicis paccm darem. Expavi tentationem integrae nimis victoriae : nec id magis sum a Deo pre catus, ut Hostes meos, quam ut Mei vincerem. Illud Deus negavit, hoc dedit, quod mihi optime vidit expedire. Varii Rerum Successus erant diversin Methodi Divitiae Iustitiae . his quasi ven iis contrariis excutere nos volentis de repurgare, ut puniendo peccata nostr a , puros simul illis praestaret, & ita animos nostros erudiret, ut futuras benedictiones & aestimare melius possiemus , dc rectitis uti. Cum illos toties de Pace interpella verim , satis patet Sellum mihi haudquaquam Voluptati fuisse; quemadmodum &. Superiores meae Concsiones indicabant quam libenter illi obviassem, di sic ab omnibus esse imparatum, erat illius qui nec de Bello cogitasset. Vetuit Me Conscientia Innocentiae mes quicquam a Bello metuere ; sed amor

Populi

190쪽

, Ea mihi in hoc Bella eulpa praecipua ost, quod nonuullis plus nimio indul- serim, confirmando hanc illis potestatem , qua, ea modestia & gratitudine Uti nolebantiquae eorum tum fidem,tum, siduciam meam decuisset. Si parcius dedi dem , parcius forsan ορ- pugna sientisi pii i negassem , plus fuisset. Obsequii. i Seidum recensemus causas Belli. IL. Iud unice exopto , ut sit 'lix tanden , eXittas i licium coeptorum. Ea sors Inr . evitabilis peccata nostra exspectabat , ut non amplius quiesceret Divina Jul stitia: victa primo Dei patientia in ea nos supplicia damnavit , ut alternantibus vicitoriis mutuo collideremUr : utriusque Onina Partis prostera , Publico

adversis

Miserae vero omnes Victoris quae pec cata adhuc relinquunt indomita, qtleis eia I fertur insolentius superbia, S ad cumulandas injurias animatur. Quin nec Pax Ipsa expetenda est , dum nos in Illam poenitentia praepar verit. Cum adversus Nos Ipsos magis, & in. Deum minilr pugnare didicerimus, his invicem pugnis ab st i nebitrix. Sanae his

SEARCH

MENU NAVIGATION