Eikōn basilikē, vel, Imago Regis Caroli, in illis suis aerumnis et solitudine

171쪽

tum est iis potissimum adversari qui reprehe dere aut coercere videantur ) ncccstario debet comitari vel Pres serorum paritatem qua Omines aequantur , vel I nctpendentium dili aritatem , qua infra Populum collocantur Pastores.

, Haec mea de Episcopatu sententia est, in qua Deum lcstor nullo asse et a privato aut studio vel tantillum a veritate deflexi. Dcum jam appello & orbem Christianum, an sit fas subditis, vel Chri pianir pium, vi incia & injuriis in servilem modum coercentcsine Regem sinini co velle subigere quod nonnulli fecerunt ut, rei stante Judicio ita solidis standamentis subnixo , in infirmas istius modi bc inter se distractas Novitatos consci

Nemo prorsus eorum est, etiam qui optime affecti videntur, qui xchementiuS quam e so exoptat ut administretur Ecclcsia secundum ipsium Christi institutum , prout rccta Rationec Scriptura colligitur, ubi nullum adhuc vi- deo Argumenti timulachrum cur haec nova potiora crederentur, nisi id fatis habeant afferre nonnullarum Ecclesiarum exempla in Infantia illa Prima di solitudine, s cum iam raro adhuc Chri uanimo, uni forsan in Civitate vel Regione cortui unus facile Presbyter sufficeret in vel hanc velint perspicuam Vcritatzm n gare, exercuisse scilicet A postolos scopatum aeque in eos quos Presbyteros instituerant , quana, in quas plantaverant Ecclesias, & cum hoc

172쪽

la .

- hoc esset imprimis necessarium ad bene csse Ecclesiae aucta postea, & in multiplices caeluSabeuntis,sormam aliquam Regiminis instituti hunc etiam necessari' ab Apouolis deri tum ad exemplar Potestatis illius & Authoritatis quae ab Ipsis in alios exercita usu adhuc & fine Gubernationis manente , cum ipsis finire

non poterat.

Constat eas quae Purissim ar, Primitivae dc Optimae Ecclesiae audiebant sub Episcopir Omnes floruisse , quod etiamnum fieri posset , ni ignorantia,siiperstitio,avaritia,ultionis porro cupiditas aliique inordinati Jc perversi an ectus

ita animos quorundam contra illos concitas sciat, ut, quod deest urionum dc Primitivorum Exemplarium, Vi dc Cimis perficere 'conentur:

dum nonnulli magno zelo proculdubio)Fpisemporum Agris , adibiis,dc vectigalibus inhiantes, propter haec multo promptius Ερ scopatum deglutiunt quod meo quidem iudicio, quicquid illi existimant, nihilo levius crimen sacri legio est, cum Deum omnium datorem fraudent illa portione, quam olim pio animo Ecclesiae & Prumhic donantes Ipsi grate vici stim retribueritiar, qui per manus hujusi nodi Calia: cem rigidae libamentum sibi esset accepturus. Porro aliud est mihi vinculum particulare,

Iuramentum judicio meo consonum , quo me conceptis verbis obligavi ad tutandum hoci Regimen & Iurit Ecclesit .

Quo tam enJuramento haud dissiculter so . san exolvi poteram sui, errore, fusccpto si

mihi

niuitiasti Goos o

173쪽

mihi plane constaret esse ordinem illicitum vcl quae audax quorundam sed infirma calumnia est) -ntichristianum. Chim verb exquisitissimaveritatis exploratione habita magis indics magisque confirmor in aec uitalc& pietate corum in quae iuraverim, certe nemo, nisi qui animae meae perniciem struit, in haec duo tam atrociasseclera, Sacrilegium nempe & P csurium se hic invicem trahentia impellat: mitto hic personales injurias in plurimos de me optime me- ritos , qui haud minore Iure suis gaudent sortunis , quam, qui Illos privare stud cnt propriis suis patrimoniis, quique nulla adhuc lege convicti sunt eorum criminum , ob quae pr.ediis suis & Bonis caeteris mulctari Increantur. Saepe equidem demiratus sum istos homineS magnam Conscientiae teneritudinem & formandi studium prae se ferentes, id mihi velle

persuadere, me Iura nemo Coronationis meae obstrictum inibiaecunque ab illis proposita con sentire debere ί quod vehementer urgent) u cunque vrionis & Religionis libertati contraria, s quam certe tueri omnes debent, & de qua Ipsi in suffragiis suis tam impense cavent

codem simul tempore affirmantes irrritum me facere oportere,& aperte violare illam partem Iuramenti, qua, secundum optimum Rationista Religionii lumen, Regimen Ecclesiae, & Legitima ejus Iura tueri obstringor. Mirum fa- . ne,in haec solum valere Iuramentum quae mihi caeteris in cadem conditione versantibus iniqua prorsus di injuria videntur cum

174쪽

animarum essentiali libertati directe repugnent irritum tantum in illa Clausula dc invalidum suturum,qua meDeo&Hominibus jure obligatum existimo. In hoc tamen equuleo iam diu versor, quid ambitiosa illorum avaritia,quid Sacrilega alio rum crudelitate distentus qui Me & Regnum &Eccissiam eousque civilibus dissidiis lacerare certi, dum me in ea assentiri cogant dc palam comprobare,quae Deus novit improbo maX me, & ex animo detestor ut multimodis Religioni tum Rationi etiam Jc Iustitiae adversantia) quibus tamen etiamsi cum pudore meo infamia consentirem, haud utique illis satis cerem, qui Consiliis & opinione diversi non contra me magis & Episcopatum , quam intra se invicem pugnant. . Quod vero Scotti haud ita pridem in Eccle fiastico Regimine morem ges serim, nullo modo recte urgetur , ut in Regnis meis caeteris id

propterea admitterem. Hoc enim debent comgitare, haud ita altas unquam radices egisse, vel stabilitum in sotia Episcopatum suisse ,

prout fuerat in Anglia, atque adeo me neut quam obligari ad hunc pariter in utrisque R gnis tuendi mit Quod enim mea sententia ρο- timum est, haudquaquam omni loco & tempor absolute necessarium existimandum est. Hanc autem in Illos indui entiam si quis en

orem meum aut peccatum dixerit , facile gnoscam: pessime vero hinc argumenta collia

zunt, idem iterum faciendum, vel potius mul

175쪽

m deterius, cum de his sors ali quam antea e ploratius jam constet , quin nec illa ipsa concessio ita ce stit taliciter , ut animum mihi addiderit porro aliis concedere.

Si quid hic magis Christi in his Novos

Modos assectantibus lenitatis scilicet dc Iustiariae , si quid ordinis magis aut Charitatis, aut Obedientiae conspiceretur, suspicari forsan poteram judicium meum affectu aliquo praroccupatum aut diversum sentiendi consuetudine inΠexum : Cum vero iustis ita causis adducar ut de his longe credam contraria, haud sperar possunt his moribus Novae suae Regiminis Fo mar existimationem acquirere. Sed nec in aliis etiam quibuscunque Ecclesiis quarum exemplo sic plauditur, quodque

in illas a Me regnatas omni vi importare contendunt ) quicquam adhuc compertum est vel doctrinae uberius, vel Religionis, imo nec ulla pietatis autCharitatis opera ita eximia prae no-yris sub Euscopatu agentibus quibus Dei benedictio in hac parte non desulto ut ex his

omnino adducar credere vel Presbyterismum vel Independentiam benignius in corda dc vitas hominum, quam Episcopatum rite habitum influere. In quem si abusisi sorte aliqui irrepserint , horum fiat exterminatio, usu adhuc Illius re tento. Multo enim satius duco Primili: de &ηniformi ntiquitatis vestigiis iusistere, quam distractae Nουitati manus pro bere. Rectus certe Epitcopatus justis omniunx

176쪽

vel Presbyteri humiles, vel modestia populi e optet, ut sic Re Ecclesiastica nec per Tyran-κidem , nec Paritatem, nec popularer Tumuia rus administrata evitentur haec maxime pericula , ut vel ejiciaritur Episcopi, vel spernanetur Presbyteri, vel sit populus vexationibustobnoxiuS. Et in hac Iudicii & Conscientiae meae Integritate Deus me ut spero ) custodiet.

Tu enim Domine , nosti Integritatem meam se teneritudinem , qui cum me Fidei Desenserem in Ecclesiae Tutorem posiveris , ne me ulta violenti et aliaris adversius Cossicientiam impcdi. Exurge , Domine , protege causam tuam di ne deformetur tua Ecclesia manca facta iri Regini ne , quod ab Προ solis derivatum primitiva se puri sima tempora cυnservarum , nec proventur

Ecclesiae fiant seculari invidiae obnoxii , quae jam omnia illi quaeris eripere Doctrinae ct pietatis in

citamenta.

Me vero cum bono illo Samaritano misericordem escias, O Uylictae tuae Ecclemae Jbtenire promtum, quam a nonnustis vulneratam O st

tiaram caeteri negligenter praetereunt , nisβα omnino miseratione aut ope adhibita. Potestar mea a Te deriυaia, fac tua Gratia θ' ante 4 ut pro te maxime exerceatur , O quan quam caetera mea Iura Regia amplius mihi ira pr cur non permittantur , usque tamen crisio

. Has in ilia Rationis libertate O seligionis amo

177쪽

N , ct in Ecclesiam Audio, quae in Conscient: a mihi in Christiano alte insidunt. Custodi a sacrilega depraedatibne bened: OBoncs illas temporales , quar Ecclesiae Tua providentia in Gloriam Tuam dispensavit.

Ignosce qui flagitiis fui, ct erroribur hanc sunt

maximae paenam commeriti, ut sic Aprum de Si va , ct astutos vulpes exterminare patiarii vincam tua dextera plantatam , ct diu rore coctesti in faelicem faecunditatem irriguam. O ne illa infami nota in aeternum maculer , primum me Reicin Chrisianum hujurRegni extiarisse, qui in Ecclesiam opprimendam, O una P tres Ecclesiae consenserim, quorum omnium errores maluerim Constantini illius exemplo Hentio v lare , aut lenitate corrigere, quam persinas corum scrum Munus lud briis vulgi exponere.

quid una cum In passus fuerim, ne tardaveris Domine Iliam simul O me liberare , a perversis hominibus quorum ct pepererunt Consilia , jam ii ite parturiunt confusiones, cum antiquos isios limites inipa quo, stetit pax Ecclesiae ita

omnes vesano impetu dirimant , omne genus err ribur , Schismatis , O dissolutione introduri . Tu vero Deus veritatis se ordinis, hanc in b Zo tempore tuo compesce malitiam furorcm mi Ua, O confunde siceleratar eorum machanationes , quio tibi O Mihi, ct Ecclesiae Tuae uxta inimici. Vt O ipsi , O qui amant Ecclesiam Tuam astamus tibi, se magnisicemus salutare tuum ebram filiis hominum. 13. De

178쪽

gensi,'Don istoniabus a Rege latis. .

P Erinde mihi videntur Tractatur, ac, si qui

misio serarum ritu pugnare,jam disceptare incipiant ut homines, quorum robur certe plus in ingeniis esse oportet, quam in Memmbris situm. Quanquam rarae sic agenti oportunitates adsuerint, nunquam tamen desuit vel. assc-ctus vel studium, ut qui semper minus Glodio meo quam Rationi confisus, ita hic penitus cedere potiori statueram, ut nil opus illo postea arbitrarer, modo nos invicem cognosceti' di Sc perspiciendi copia daretur. Quod autem studium meum in hac parte palam fecerim atque illos aliquoties de a Tr- tu interpellaverim, haud me quicquam exinde imminutum credidi, cum non magis siit Hominis Ratione potius quam vi agere,quam phcem quaerere & consectari, Christiani. Cum enim rma perinvitus in defensi nem meam tantum sumpserim , omnia ad pacem facientia libenter amplectar: Omnes Belli eventus tristes, Civilis tristissimi, fine vix compensante dc sero reparante Mediorum

mala.

Nullo

179쪽

Nullo unquam successu inflatus carius idopacem destinabam, quam vehementius omni bus concupivi , licet a me carissime redimendam : Honorem meum tantum & Confrientiam peculiares mihi volui servare , cum illum quisdem Regi , hanc Christiano nefas esset deie

rere.

, Tractatus vero iste Gbrigensi, spem mihi

maximam fecit faelicioris eventus , ad quem si alii eandem mecum moderationem attulis

sent , proculdubio sinis Bello fuisset imp

situS. Eousque enim cedere volebam , quoad I -- Honos , Consicientia permitteret , nec quae restabant controversiae tanti erant, vel in Rem Populi tam necessariae , ut securitati subdito rum meorum aut 'licitati obstarent, quorum utraque multo melius gavisi suerant annos ante complures quam haec omnino postulata nascerentur , e quibus nonnulla repudiando ,& mihi Ipsi ius facere , & subditis meis gratum arbitrabar Nimis vero constat, haud ita sacile mitigri si suspiciones ac primo excitantur. Major entiri nonnullis timor est, ne a violentis faederatio

nibus quibus jam sunt impliciti discedant,quam erat olim ne se his implicarent: quod decst oe-quiratis pertinacia supplenis Ipsi videlicet qui- quibus modica admodum res fuit, sua vel in pace gauderent, vel Bello perderent, illud sedulo agebant ut ipsum Nomen Pacir suspici ci & odiis obnoxium redderetur. In

180쪽

In rebus Ecclesiasticis, ubi tot ligaminibus Conscientiae astrictae minima erat deliberandi libertas,eo modo sancire placuerat, quo abun de esset omnibus setis factum , quos non Factio aut Avaritia, aut Superstitio denique, quam Zeli servor aut charitas aut Resormationis studium impulerat. Promptus eram omnia largiri quae sync ram picta tem promovere viderentur, ea soluuiretinendi cupidus quae in ordinem praesidi una dc Authoritatem Ecclesiastici Regiminis neceGseria, Sc quae persuasissima habeo prout alibi me uberius cxplicui ) veris omnis Politis: principiis, etiam quae consummatissimae sunt

consentire , tum Primitivo imprimis & Ap stolico Exemplari& PrimitivaeEcclesiae Praxia A qua ut penitus discedatur, in eorum tantum gratiam qui nec quicquam probabile pro suis afferre , nec vel uni oblectioni respondere valciat sed perversa voluntate acti, nec is icr se sic re alia re concordant quam quod utrique eradicandum Episcopatum , & contra me pugnandum simul censeant eam animi mollitiem & imbecillitatem arguet , quae a Dei meriιate potius quam a pace humana depelli voluit, & Ecclesiastici Honoris naufragium tacere , quam sectiosis quorundam studiis asverseri. v Quorum interim vitio ita male successit hic Tractatus qui sequentium calamitatum

crimen maxime sustinent,Deus novit,& Tcmpus patefaciet: Me credo ) coram Deo & in