Hugonis Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

291쪽

nu, quam caritaε liberorum JManlius. Torquatus ipsi naturae patriaeque amori praetulit ius maiestatis, ait Cicero primo de finibus. L. Si eaptiuus. Dominia eorum ad priores dominos rediret De iure Belli

ac Pacis III. IX. I3.

Pubucatur enim iste ager qui hostibus captus siti J Eo deni libro VI. 4.

L. Latrones.

Latrones tibi seruum eripuerant: postea is simus ad Gemmanos perueneraιJ Simile apud Tacitum Agricola: Amque ιta circumuee ιι BGtanniam , ami s per inscitiam regendi nauibus , pro praedonibus habita primum a Sueun, mox a Frisiis intercepti siunt. fuere quos per commercia venundatos in no,iram et que ripam mutatione ementium adductos, indicium tanti casus isistrauit./ DE RE MILITARI. L. Militum dehcta. De his vide Polybium. Hinc iurisdictio castrensis Tacito in Agricola. 1 ratis lubselliis tantum, ut ait ad IuvenalemScholiastes. Etiam in ciuilibus quaestioistiabus miles priuilegio fori utebatis:

292쪽

Lenibus antiquis castrorum, oeniore Camilli Seruato, miles ne vallum litiget extra. L. Desieriorem. . 'Pana militum huiusicemodi siuni J Inter poenas militum reperio praecipitationem, apud Tacitum Annaliuma; fustigationem apti l Lampridium Commodo, confi-xionem per sagittas apud Rufum in legibus militaribus, & Vsuardum ac Bedam in Martyrologio ad se

Kalendas Ianuarias. agmen excessit J ο-πι αλωλέπητακτήσας αEl , ο κ νόω,οι,ait Chrysostomus ad Theodorum. militiae siemel nomen dedit,si aciem δε- strat, de vita eius agitur.

L. cum vno.

Pretiosiorem si aduersiario facere J Speciosiorem legit He

raldus, non male.

Sed si in transactione recidit J Idem: res cecidit.

L. Omne dehaum.

Qi in acie prior fetam fecit J Pro modo periculi a

que ipsius fugae,poena modo maior, modo minor. alios vivos exustos, aliis ademptas dexteras narrat Ammianus libro xxix. idem libro xxiv exauctoratos quosdam capitali addietos supplicio : addens in eo Iulianum secutum veteres Ieges. Habes & libro eius xxv exemplum equestris numeri, cui adempta signa, hastaeque infractae: ipsi inter impedimenta, & larcinas,& captiuos agere irer iussi.

293쪽

AD IUS IUSTINIAN EVM.

L. Ab omni

Ab omni militia simi prohibentur J Chrysostomus de

vero haec Mntum havere debent militaturi ,siam esse liberi.siquis enim simus sit, elicitur. Idem oratione aduersus eos qui coetus derelinquunt: οἰώ . ἐώάλω διυ ι ων, V-ώ--του vα πω ν γυι--λήγυ. Nemo simus militat: ae si quis simus inter milites deprehensius sit, cum pana eiicitur ex militum numero. dautem ait Marcianus , seruos capite puniri, id intelligendum si voluntarij se obtulerint i non si electi sint aut ab alio vicarij dati. Ita enim distinguit traianus in epistola ad Plinium 34. additque puniendos qui se obtulerint probatoribus ; etiam si in numeros distributi nondum sint. L. Milites agrum. Si mitem tenuit J Plinius libro xiv. i. de vitibus: Ququod insirta castris summam rerum imperiumque continent Centurιonum in manu mitis , m optimo praemio tardos ordines ad lentas perducit Aquilas: Atque etiam in delictis poenam ipsam honorat. Scholiastes ad illud Iuvenalis: Νοά amfrangebat vertice mitem. 'centurione vapulando suo vertice frangi patiebatur Marius mitem dum mιlitat. Centurio quidam apud Tacitum, Annalium 1. militaribus faceti 1 cedo alteram dictus,

294쪽

quod fracta vite in tergo militis , clara voce alteram ac rursus aliam poposcerat.

- DE CASTRENSI PECVLIO.

Iuvenalis: Nam sunt parta labore Militia , piacuit non est e in corpore censius,

Omne tenet cuius regimen pater.

Vbi Scholiastes: Castrense re lium liberum habent. . AD MUNICIPALEM, ET DE L COLIS.

L. Ia

' Et proprie quidem municipes appellantur muneris participes J Municipes qui una manus fungi debent, ait Varro libro v. Festus vero: Municeps est, ut an AEuus Gallus, qui in municipio liber nai As eis. Dem quι ex alio ginere hominum munus functus est. Dem qui in municipio a seruitute se liberauit a municipe. Dem municipes erant , quι ex alias ciauitatibus Romam venistent, quabus non licebat magistratum capere, sed tantum muneris partem. At Seruιus fiιus aiebat,

inuio fisi ste, qui ea conditione ciues Romani fulsent, vi semper rempublicam separatam a populo Romano haberent, C

manos videlicet, Acer3 anos, Alcllanos, qui aque ciues Romani erant, in legione merebant, std ignιtates non capiebant.

id genus hominum ciues Romam esenta participes tamen ferent omnium rerum ad munus fungenuum etna cum Romanis ciuibus, praeterquam de s retio fierendo, De Municipio idem 1ic: Municipium

Icιtur , cui cum Romam etenissent neque

295쪽

aut magistratu eapiendo : scut fuerunt Fundani , Formiani, Lumani, Acerrant, Lanuvini, Tuscutini, qui pon aliquot annos ciues Romani essem sunt. Abo modo, cum id gerus

hominum iri tur , φιον um cιιutas uniuersa in. ciuita ιem Romanam 'Venu , ut A ratani , Carales, Anagnini. Tertio, cum id genus hominum d nitur, quι ad ciuitatem Remanam ιIa venerunt, υιι munιcfes esseni sua cuiusque ciuitatis coloniae,

mi Tiburι es, Praenestinι, Pιsani, Arpinates, Nolam, Bononiensis, Placentini, Nepesint, Lutrini, Lucenses. Gellius vero xv I. i 3. ex Adriani imperatoris oratione ait municipes esse ciues Romanos ex municipiis, legibus suis&suo iure utentes, muneris tantum cum populo Romano honorarij participes, a quo munere capescendo appellati victantur, nullis aliis necessitatibus, neque ulla populi Romani lege adstricti, Ri populus eorum fundus factus est. Coloniarum aliam esse necessitudinem: non enim venire extrinsecus in ciuitatem , nec suis radicibus niti, sed ex civitate quasi propagatas esse, &iura institutaque omnia populi Romani, non sui arbitrij habere : quae conditio cum sit magis ob. noxia, atque minus libera, potior tamen & existimabilior existimatur propter amplitudinem, maiestatemque populi Romani, cuius istae coloniae quasi eff-gies paruae , simulacraque esse quaedam videantur. Inter multas municipum & municipiorum significationes, haec a Gellio relata horum iurisconsultorum tem poribus congruit. Confunduntur interdum municipij& coloniae nomina. Nam Placentiam, quae colonia erat, municipium in oratione contra L. Pisonem, dici notauit Asconius. Isidoro municipales, originales

296쪽

ciues, & in locis officium gerentes, decuriones quod sint de ordine curiae: Curiales iidem & Decuriones qui ciuilia munerauirocurant, &exsequuntur. Ad municipalem hic in titillo, intellige legem. Incolae sunt Isidoro non indigenae , sed aduenae, & Cicero peregrinos cum incolis coniungit. L. Simile.

Simile priuilegium fisco nulla eluitas has et in bonis debitονis, nisi nominatim id a principe datum siri Vt Antiochia L. Antiochensium. D. de rebus auctoritate iudicis possidendis: pleraeque ciuitates Bithyniae, & Ponticae. Plinius x. Epist. Q - ω L. eia maior. . Θοά maior pars curia essecit, pro eo habetur, ae si em , nes egerint J Vide libro ii. de iure Belli ac Pacis v. t 7.

DE DECVRIONIBUS E Τ FILIIS EORVM.'

Vide quae diximus ad Matth. xxVI1. 37. Non tene 'tur autem decuriones pecuniam publicam apud se a cipere sub usuris. Plinius Gi. Nonnullis in locis moris erat, ut aliquid soluerent pro introitu. Idem x ii 3. ii 4. Antiochenis indultum ut ex materna origine decuriones fierent. Zosimus libro iii L. Generaliter.

297쪽

contraria.

, . , DE ALB O. SCRIBENDO.

In albo sthibebam deeurionetsi ut dicit lex; lim prima. Procopius in Arcana historia. Anim ες Ηι αυ

q. μώm princeps in No nitarum albo. 'DE LEGATIO NI BV s. , t Legati, quod ut pasticὸ mittantur, legantur, ait Varro. Vernis est quod lege fieri solebant: nam &in testamentis legare, est legem haeredi dicere. 2. l

t. ΗΚ qui gratuitam legationem susceperunt , uegatis in exfrma re iti tur j Ex forma,id est ex contractis. Vide L. munerum s: legati, supra, de muneribus. Leg tiuum est quot datur pro impensis itineris. Munera quae legati acceperant, in aerarium relata a legatis, Valerius M imus iv. Di. s. non ut rem moris, sed Visignum abstinentiae referi , additque &padrum conscri

ptorum decreto, & populi petivissu, data iis quae in ,

aerarium retulerant.

298쪽

L. Cum quaeritur. An in eum qui in legatione sit, actis dari debeat J Abseris rei publicae causa, inter reos recipi non poterat, legis Memmiae beneficio. L. Si quis. Contra liti genitum id commissum esse existimatur J Vide quae attulimus libro ii. de iure Belli ac Pacis xviii. de

in annotatis.

DE ADMINISTRATIONE RERUM AD

ciuitates pertinentium. Rationes talis administrationis solebant a Prouinciarum praesidibus inspicit quaedam tamen ciuitates ab ea inspectione liberae erant: Plinius de Traianus

DE NUNDINIS.

Nundinae nr,ait Macrobius, paganorum itemque rusticorum, quibus conueniunt negotiis propriis vel mercibus prouisuri. Saturn. i. is. Festus: lvundinas feriarum diem esse voluerunt antiqui, ut rustici conuenirent, mercandι vendendique causa, eumque nefastum., ne si licereι cum populo agi, interpellarentur nundinatores. Solebat ius in agris nundinas habendi a senatu impetrari. Plinius

V. 4.

299쪽

; DE POLLICITATIONIBUS.

Pollicemur sponte. Rogati promittimus. Servius ad Eneid t. origo vocis ab iis, qui post alios, honores licitabantur.

DE EXTRAORDINARIIS COGNITIONIBUS,

& si iudex litem suam fecisse diceretur. Ea quae hoc titulo traistantur, maxime ad illa benefieiorum genera pertinent, de quibus agit Seneca VI. I . & is. qu ae sine conuentione quidem praestantur, sed animo tamen vicis exspectandae: quae cum saepe non redderetur, repertae Lint hae actiones, sicut ingrati apud Macedones, & populos alios quosdam-Vide Attaliatam XLIX. Omnes virtutum stetiones venire possunt sub legum praescripta, si ita reipublicae expediati

L. r. .

Si ut mulaean verbo impostorum etiar exorciacauitJ Ualde iniquus Christianis fuit Vlpianus, homo Tyrius, ut qui & de poenis Christianorum scripserit libros complures. Non quia, non religiosa res est ,sed quia hoc primum prostera eos oportet , mercenariam operam sternere J Sic & Papinianus in L. in honoribus. supra, de vacatione & cxcusatione munerum: ere phιlosiophantes pecuniam contemnant , euius retinendae cupidine sinam adseuerationem detegunt. Egregie dicta haec: non quod non philosophiam docentibus multum debeamus, sed quod indignum sit

300쪽

Reddenda 16itia libeνa voluntate: ea enim est quaaemicum o mirtu em decet : π sic facere ornet qui ι phil sophia comminica a est. Nesιe emin jivis dignitatem pecunia metiri licet: par enim aestimatio haberi non pot/st. Sed fortὸ susticit , ut aduersum deos ac parentes, id quod dari 'Mest. Se neca de beneficiis v. 17. Est intolerabitu res, poscere nummos, m contemnere. Indixti pecuniae odium: hoc professus es: hanc persionam induisti: agenda est. Iniquis unum est te pecuniam sub gloria egestatis acquirere. Vicinam sapientiae elotaquentiam, bonarum artium principem Silius apud Tacitum Annalium xi non fert sordidis ministeriis iae dari. Quintilianus pater declamatione CCL xv III. Nihil enim etidetur philosophia habere praestantius, quam amodmodicu contenta .l ; ampliores opes non desiderat. Nam si e piάrtates easdem, quas cateri habent, non mitio quid projsit. Et declamatione CCLXXXIII. quae est patris abdicare volentis filium Cynicum: dia si abdicationem seire non potes , te carere hereditate malum iudicia ideprehenses es, dam