장음표시 사용
341쪽
Legis propositae violatio, quanta.
I 2. Quanta autem sit vitaiuli obligatio , seu sub quo peccato prohibeatur humana h: ec communicatio cum cxcommunicato, tam iptimet quam aliis fidelibus, nihil definio. Satis quippe est admitti peccatum violatione huius edicti. Et quaquam graues D D. non nisi venialem noxam in ea violatione agnoscant; Multos profert Gabr.in .d. I 8.q. . e Henriq. l. acap. 8. testantes esse communem doctiinam: Tamen si tes speculative spectetur, & materia non statuatur modio,id est si longa & notabilis sit commuuicatio, non apparet, quare Ecclesia non modo non potuerit
graui obligatione dc iub graui culpa ad id astringere, quod videtur certum, sed etiam ita non voluerit, ut notant aliqui apud Gabrielem supra lιtera L ,-Praepositus dub. is .de excom num. 99. Sed qualiscunque tandem sit huius interdicti violatio , satis es: quod
peccatum contineat, ut merito censeatur refugienda.
r 3. Hic erat antiquus rigor excommunicationis; scd mollivit eum necessitas ex continuis ac innumeris animaru periculis suborta. itaqug Gregorius VII. Vt rcfert Iuo Carnotensis epist. & habetur cliam cap. quo iam. I i. q. 3. plerasque personas de quibus mox , obligatione huius legis exemit. Confirmauit Gregorij decretum,succellor eius Vrbanus , ut rcfert Bertoldus in Chronico,ad annum Io 89. Necdum ta-mcn eo deuentum erat, quo luo citata epistola volebata
342쪽
bat, optabatque Getio lect . . de vita spirit. corolb I . Propos. 2.nimirum viij tantum excommunicati vitarciatur ex obligatione, qui nominatim essent Ecclesia ilico gladio percussi, ac ut tales denunciati. Tandem vero Martinus V. in extrauag.ad euitanda, PIanu. tulit in Constantiensi Concilio, indulsit fidelibus , ut possent communicare cum sxcommunicatis quibuscunque; demptis notoriis Clericorum percussbribus,& iis qui ellent de nunciati nominatii , id est publice notati sententia quae cilet non modo lata, sed etiam promulgata. Addit Nauarrus in summa cap. 27. num. ues. notab. 3. COS qui sunt notorie excommunicati, etiamsi non sint denunciati,clle vitandos, etiam post Martini V. constitutionem. idem habent Concordata
Gestiae, rubrica de excommtam .non vitandis. Hoc tamen merito reiiciunt GutierreSi. I. qq. Can. c. I. anum . . Terola in praxi v. excommunicatio, cap. de causa formali ex comm . dub. 3. adducens Sotum ac Couarru- Uiam, communiterque recentiores. Sed reiiciendus similiter est Soto in A. d. 2 q. i. artic. ι . post 3. conclus
citis. 1 .as firmans, haercticos ac schismaticos , etiamsi nominatim de nunciati non sint, aut notorii percul- 1 ores Clericorum esse tamen excommunicatos vitandos. Hoc dico cile reiiciendum : quia est contra expressam determinationem Martini Pontificis. Fusius hoc confirmant Azor i. i. l. 8. c. 13. q. T. Suare 2 t. . in 3. p. d. I S, s. I. N d. 2i . de fide, f. . a num. 3. Scanche Z lib. 2. In Decal. c. 9. num. 3. qui addit, ne eos quidem haereticos qui generaliter tantii in denunciantur , ut in primo articulo Bullae coenae plerosque expressos videmus, vitandos Recessatio eisc, qvia non denuncian-
343쪽
tur nominatim,quod tame Martinus v. ad necessitatem euitationis requirit.Imo quamuis quis denunci tur sordens crimine cui annexa est excommunicatio, Ut cum quis denunciatur haereticus, tamen nisi ipsa censura ipecialiter &expresse denuncietur,id est, donec expresse denuncietur, illum non modo tali peccato sordere,sed etiam ob illud excommunicationem incurriss e, existimant Sanchez ibid.num. Α, & Nauar. miscell.47.de orat. num. 2. ac Iacobus de Grassis p. I.
decit.l.4. c. I I. num. s. talem excommunicatum non
esse e numero vitandorum,eo quod censura ipsa non sit formaliter & expresse denunciata:quod putant requiri a Pontifice, ut quis teneatur excommunicatum vitare.Sed hoc meritό reiiciunt Henriq. l. I . c. s. n.A. Auila 2.p.c. a.disp. a.dub. 3 conclus. . SuareZ d. 2I de fide C s . num. 7. & Bonacina q. a. de excom. p. I. g. l.
Non tamen penes ipsum excommunicatum.
I . Quamuis aute illa Martini Pontificis constitutione,temperatus ad eum modum sit graues omnino ob causas,tigor antiquus omni cum excommunicatis communicatione interdicens , tamen eadem Constitutione express cautum est, nullum ius nouucondi quoad ipses excommunicatione perculsos,quibus Pontifex contestatur , nullum abs se concedi fauorem, aut poenae antiquitus constitutae remissionem, sed eodem loco relinqui quo erant ante editam Camconstitutionem. Idcirco quamuis aliis in quos mucro
gladij Ecclesiastici non est exsertus, fas sit vi illius constitutionis, fetui commercio humano cum quibus-
344쪽
Propria fricom. in quo sita. 299 l
uis excommunicatis,dummod6 non denunciatis, vel notoriis Clericorum percussbribus : Ipsi tamen rei, iquantiimuis non denunciati,aeque astringuntur alio- :rum commercium vitare, ac prius astringebantur, ut
te, merit ὁ expostulat. Non possunt inquam, qui excommunicatione sunt percussi, se ingerere,& communicationem cum aliis occipere : tametsi ab aliis ad communicandum sollicitati vel inuitati, possint abse ique culpa cum eis communicare, ne fauor innoxiis factus, sit irritus, inutiliterquc bonis sit indultum ut Communicare possint, si penes alterum extremum ve- tetur communicatio. Auspicari tamen , & per se inire scum aliis communicationem , nequeunt excommu- nicati, etiamsi non sint ex illis quos vitandos esse di- i imus: quia communicandi concesito, est fauor aliis . ltantilin factus. Quare quantum est cx ipsis, abstinere t Encntur caeterorum commercio,per se loquendo,&scclusa inde fortassis secutura occulti sui probri grauis detectione, quem euentum bene excepit Philiar- Cus I .p.de Offic.sacerd. lib. 3. c. 1M Castrol. a. de lege poenali cap. I s. & multi apud Laetarium sech, 4. q. Vlt .num .7.Excipiuntur item quidam euentiis,qui esusent supra vim legis humanae rationabilis, cuiusmodi est Ecclesiastica. Idcirco enim non interdicitur ex
communicato etiamsi denunciato, communicatione
cum personis carne honiunctissimis, cuiusmodi sunt i parcntes, & liberi non emancipati, siue lcgitimi, siue natus aicu, de adoptiuis res cst ambigua:) itemque dominus famuli, etiam conductitij, durate tempore conductionis.
345쪽
conductionis. Cum his inqua personis non est ablata excommunicatis facultas communicandi, spectando quod ordinarie accidit, de dimittendo quod in nonnullis euentibus quoad has quoque perionas constitutum est ab Ecclesia. Quae hic minutu concidere, praesens institutum non fert. Diligenter autem CXcutiuntur a censurarum tractatoribus, & late quoque a Ricciullo L .de iure person.extra Eccles a cap.4S. ad F Caeterum hae personae, prae aliis cum quibus lex non communicandi viget, vix faciunt numerum : MVt Gabriel in A. d. i8.q. 3. titera H,recte considcrat,
hae ipsae personae tenentur vitare coniunctos excommunicatos , quoad eam omnem communionem
quam illis sine peccato negare possunt, si ita ferae
centurae aggravatio,ut non misequenter contingit.
Posterior communicatio externa in humanis,excommunicato adem a forensis.
I s. satis de primo membro communicationis in rebus humanis , qua interdicitur per excommu nicationis decrctum. Eiusdem. communicationiS membrum alterum, complectitur actioncs forentes. Quo nomine non intelligitur Testamenti confectio. Nam posse ab excommunicato condi Testamentum, recte asserunt Mol. trach. 2. de Iust. disp. I T.SuarzZ t. F. . p.d. I s. s. 9. Selua de beneficiis 3. p. quaest.Α.num. adducens Federicum de Senis,flariolum,Ananiam,Calderinum, S late Iacobus de Belui- , tractatu de hoc argumento. Quanquam repugnat Glossa c.decervimus,de sent.excom.in 6.8c Hostiensis L p piδ, de excepi. in 6. ac Gulielmus Benedictus re-
346쪽
Propria Excomm . in quo ita. 3 oi
188.& Natilus v. Excommunicatio, num. 28. Nomine ergo actionum forensium quibus excommunicato interdicitur, intelligendum est forense ministerium quodcunque, eo duntaxat excepto, quo excommunicatus compelli potest iudicio se sistere ut reus, in quacunque causa sua, vel agere ad se purgandum in causa suς excommunicationis.Extra eam quippe causam,non potest esse actor in ullo siue Ecclesiastico siue temporali iudicio: ac ne per procuratorem quidem agere possh,affirmat Naidus V. actio. num. s. quia qui per alium facit, per seipsum facere videtur. In quibusdam item criminibus enormibus , Ut in haeresi . ac vi Deirio Mag. s. s. contendit, in maleficio,excommunicatus admittitur Vt accusator,quamuis non Vt actor. Caeteris omnibus forensibus ministeriis interdicitur excommunicato, ita ut ne arbiter quidem ex cap. veritatis. de dolo & contum. & aliis iurius ac D D. apud Gigantemq. 14. depencnum. s. imo nec arbitrator esse possit, ut cum Panormitano& Ioanne Andrea affirmat Molina trai'. s. de Iustit. disp. 39.num . 7.Non posse iterii esse procuratorem alterius vel Advocatum, tradunt. multi apud Grau tium ad librum 7.Vestrij c. t Nimirum vetatur excommunicatus communicare cuin aliis 'Huiusmodi autem ministeria,communicationem humanam inferunt, & quidem in re magni inter homines momenti. Perspicue igitur sequitur, excommunic tum omnibus illis functionibus arceri. Valetque id etiam de excommunicato occulto, ut Naidus stipra notat.Tametsi fas nunc est partibus, operam eius imterpellare,dummodo non sit excommunicatus vitandus. Ad hunc locum pertinent quae latissime persequitur
347쪽
quitur Marianus Socinus ad c. sacris, de sent.ex in mun.Ricciussus l. . de iure personarum extra Eccles. a cap. I p. ad F. Item huc fere pertinent duae illae s pra sexaginta excommunicatorum poenae, quas sigillatim appendit Rebuisus comment. ad Concordata tit.de excommvn. & Varia quae de damnis excommunicationis addensat Gigas de pensionibus q. 30. a Chassanaeus in consuetud. Burgun. rubr. r. 9.6.ὶ num. Is . Ad institutum praesens sitificit ista libasse. la hac meta priusquam ex humana commKnicatione superius proposita excedam, moneo inter humana opificia,interdici excomtinicatis, pictura sacrarum imaginum. Sic enim habet 8. Synodus Actionexo. an.7.quo etiam vetantur excommunicati, doce
te disciplinas humanae ac diuinae sapientiae. Privatis communicationis externa in saetas inficta:
excommunicato: in primis Sacramentorum.16. Pergo ad secundam communicationem externam potestati Ecclesiae subiacentem, quae excommunicatione adimitur.Ea est communicatio externa in secris,quq continetur receptione Sacramentorum,
itAnquc sacramentalium prout applicationem aliqua suffragiorum communium ab Ecclesia habent: nec non frequentatione sacrificii incruenti, itemque assi- stentia praestita ossiciis diuinis, & precibus solemnibusάac publicis vel priuatis conitinctita fictis. Quod si qui excommunicatur fit idoneus alicuius sacramenti minister, interdicit ei Ecclesia tali administratione, ut de sacrificii ac diuinommossiciorum publi-
348쪽
Propria Excomm . in quosita. 3o3
ca & solemni celebrMione, ac etiam diuini verbi praedicatione coram fidelibus. Dixi haec omnia comprehendi externa communicationem sacris, quia eam praecise spectaui prout constituta externis illis actio- nibus,vel quasi actionibus pertinentibus ad diuinum cultum aut animae sanctificationem. etiamsi omni interno fiuctu vacuae essent. Vniuersa igitur haec communicatio vetatur per excommunicationem, & quiadem sub peccato quod ex genere suo mortale est, ex omnium sententia. Recurramus per singula. 17. Quod nefas sit excommunicato , suscipere
quodcunque Sacramentum,traditur cap. cum illorum,ila cap.se auem,de sent.excom.rect que Nauar.ad cap. Fratres,ti poenit.dist. s .num. 38. admonet,eam receptionem cum immani sacrilegio esse coniunctam: quod liquet ex graui irreuerentia qua Sacramentum, res utique sancta , a tali suscipiente contaminatur, quantum ea ex eius iniquitate. N6minatim autem quod es communicatus arceatur ab Eucharistiae suseceptione,tradit pulcherrime Scru ysostomus in Psal. 9.ad illuddi videt o sic seribes: Si videris aliquem eorum qui tecum congregantur sornicantem, M ad sacramenta accederitem,taei qui est Minister distributionis eorum : Hic est indignus sacramentis, arce prophanas manus.Hic enim nec iustitias quidemcnarrare dignus cst. considera quo eius procedet punitio , quando faciam etiam mensam ausus fuerit attingere.JArceri vult profanas maqus,alludes ad usum antiquum, quo Eucharistia in viri communicantis manus inferebatur. Et merito ab Eucharistiae
participatione remouetur excommunicatus. Nam Eucharistia, ut ex patribus asserit Rupertus in c. o. Ioannis,
349쪽
Ioannis, vulgati silinumque est ex S. Augustino D. Cyprianum allegante, lymbolum Vnitatis corporis Christi.Qui ergo segregatur a consortio fidelium, iure quoque ab unitatis symbolo remouetur: 5 quidem ita ut duplici mortali peccato contaminetur, si in eo statu accedat. Quamuis enim non sit duplex peccatum , communicare absque confessione , eo quod Nanc consessio non praecipiatur per se,sed tantum rarione communionis , ut recte statuunt Va'. 3. p. d.
num relech. de poenit.p. . tamen si peccatum tale sit, ut non modo inuehat defectum gratiae , sed etiam specialiter sit ei annexa ex praecepto Ecclesiae repulsa a communione, squale est peccatum propter quod quis excommunicatione perculsus est, in non dubito quin excommunicatus superstite ea labe ad Euch ristiam accedens,duplici mortali peccato contaminetur ; altero contra legem de perceptione Eucharistiae in gratia, altero contra legem de abstinendo ab Eucharistia per tempus excommunicationis. Sicut d pliciter peccat, qui se ingurgitat quo tempore indictum erat ieiunium. Nam & Temperantiam, & Ecclesiasticam ieiunii legem violat. Et ita recte in praesenti negotio Bonacina q. s. de Euchar. p. I. num. 34. contra Vas quem ue .p.d.2O7. num. s.cui suffragatus videtur Diana parte 2.trach. 14.re tui. 22. 'I8. Unica tantum proferri potest causa ,excusans exeommunicatum a peccato in sacramenti alicuius susceptione: Nimirum necessitas auertendi graue spi- rituale aut temporge damnum, quod alioqui indeclinabiliter ingrueret. Extra Oum euentum, CXcominu- nicatus sacrilege susciperet sacramentum, quamuis
350쪽
Propria excomman quo sita. 3 oss
valide; quia excommunicatio nihil ad sacramεti substantiam necessarium intercludit. Idque quidquid
let quoque quoad Sacramentum p ritentiae , quantum est ex vi solius excommunicationis ; & secluso mortali peccato in ipsa sacramenti susceptione admiseso,quod totum sacrametum euerteret; nec illud dian taxat informe redderet, sed plane nullum Sc necessarid iterandum, ut optim E asserunt Palud. in A. d. I .q.
disp. 3. dub. . qui confessionem excommunicati de sua excommunicatione conscii , censent informem, sed validam Sc non iterandam: eo quod nusquam ab Ecclesia irritetur, etiamsi prohibeatur. Verum quid necesse est irritari Sacramentum illud ab Ecclesia, Cum ex natura rei sit nullum , ob defectum doloris legitimi,& peccatum mortale quod in ipsa sulceptione admittitur 3 Esset ramen sacramentum illud vali ciui in s seponeretur ab eius susceptione,mortale pec catum per ignorantiam Probabilem, vel ob necessita
tem grauem quae excusaret a scele)e excommunicaturi recipientem absolutionem a culpa tametsi si perstite censurae vinculo. Tunc enim ut recte assirmant Couarr.in C. alma Sayrus l. 1. dc . consur. c. 2.n. 3. A gidius de Conit cli disp. de Excomnum. num. 18.nihil desideratur ad valorem 1acramenti poenitentiae requiiitUin , Dor materia, NoI i forma,non intentio : nec in Ministro deside r. itur Iuv rudi diri',