장음표시 사용
391쪽
crum coemeterium vel Ecclesiam,extumulari iubetur sil discerni possit. Sic cadauer Henrici Imperatoris in excommunicatione destincti, a Leodiensibus in loco sacro tumulatum,iuss. Ecclesiae refossum est,& in locum profanum tandem proiectum , ut scribit Na clerus generat. 37. anno I Io6. Interim vero dum cadauer excommunicati iacet in loco, sacro, Vetatur aliorum fidelium ibidem tumulatio,& diuinorum οὐ ficiorum eo in loco celebratio, quousque eXpietur, Ut Suares recte notauit trach. a. de relig. lib. . cap. a.
Sepultura excommunicati in loco sacro graue peccatum.. 6. Sane ea excommunicati sepultura in loco sacro. grauiter noxia visa esst sapientibus. Vnde illae Gaustidi Vindocinensis querelae l. 3. epist. 37. aduersu Episcopum Santonensem, ob concessam cuidam in ' Excommunicatione defuncto , sacram sepulturam. Concludit vero epistolam verbis illis. fAutoritate tamen sanctorum Canonum firmiter tenemus & nullatenus dubitamus , quia quibus vivis non communicamus, nec mortuis communicare debemus:& qui
aliter fecerit, si laicus est, debet α ipse excommunicari: si clericus cuiuscunque dignitatis vel ordinis sit, debet penitus degradari.
Ipsemet Christus apud S.Brigittam l. I reuel. c. I 3., exponere dignatus est, quantum sit peccatum sepelientis excommunicatum in loco sacro. . Et ibidem narratur vitio diuina in quendam exserta, eam ob causam. Sed luculeta plane fuit alia vitio diuina ob idem peccatum,
392쪽
peccatum, quae ex Concilio Lumo ui c. actione a. re- .fectiar in actis Epitcoporum Cadurcensium num. 6o.
cum de Deodato. Nuperrime ait Deodatus post
Concilium Bituricente quidam de excommunicatis .cques in nostra Dioecesi interfectus est,quem ego rogantibus amicis & propinquis eius,nullatenus solucre volui, ud cς teri metum haberent,grauem cnim culpam praedantis habuerat.Itaque sine Sacerdotis obsequio, a militibus apud quandam Ecclesiam S. Petri, non me iubente sepultus est. Mane aulcm facto corpus cius longe caetra coemeterium proiectum & nudum super faciem eius terrae inuentum cst: tumulus autem ubi sepulturam habuerat, intactus, dc ita ut di- .mimus fuerat,repertus est. Uem itcrum milites aperuere , & nihil in co amplius nisi vestes quibus inuolutum corpus fuerat,inuenerunt. Rursus cadauer ibidem sepeliunt, & diligenter tumulum sub enormi pondere terrae, & lyidum claudunt. Scd die altero proiectum cadauer, & tumulum intactum, ut supr. a, aspiciunt. itaquics sepeliunt,toties eodem eiectu intcnore conluciatur. Tanto demum victi stupore, corpus longe a coemeterio Ecclesiae , terra obruunt. Quo tcrrore perculsi principes militiae , pacem nobis vclut optabamus firmare nequaquam distulerunt. Ad
haec Deo fati verba respondit Concilium. Quid hoc aliud est, nisii quia sub oculis hominum, arbiter hominum affrmar Ecclesiae tuae autoritatem , quia excommunicati a sepultura Christianorum iuste ab
Episcopis segreganturὶJSane qui mulctatus cst exilio ab aliqua ciuitate , non potest sine graui ostensa in
393쪽
lus id commendat, & Anchar. in Clement. I. de poenit.&remisi.ac Iason ad i. 2.C.qui test.fac.poss. Igitur cum excommunicatio sit exilium sinitimum, ut diximus cap. 2. grauiter delinquere dicendus est , qui iniussu Ecclesiae tumulat excommunicatum in loco
Neganda, etiam tolerato. 7. sunt qui priuationem de qua agimus , ad eos
duntaxat mortuos pertinere velint, qui fuerunt ex communicati vitandi ; ad toleratos autem non item. Nam quamuis secundum antiqua iura superius prolata,omnes aeque excommunicati arcendi essent a sepultura in loco sacro, tamen existimant post cxtraua- 'gantem Martini V. sicut fas est communicare cum excommunicatis toleratis dum vivunt . ita idem indulgeri post eorum mortem.Ita Suares t. s. b. p. d. I .i q. num. q. & t. 3.3.p. d. 8 i. s. . consequenter admittens, Ecclesiam non pollui per sepulturam excom municati tolerati , nec esse quod de eo ex humando cogitetur, si illatus sit in locum sacrum. Consentiunt Henriq.l. I .cap.7.n. 2. & cap. I I .num. 3. Toletus l. I. summae cap. I 3.num. Io.Victoria in summatit.de Eucharist. q.9o. Gutierres i. I. qq. Canon. c. I .num. O. Hurtado dissic. .de excomm. Ricciul.l. .de iure per An .Extra Ecclescap. ,o.num. s .& alij.Est tamen admo um probabile quod ait Auila a. p. cap. 6. disp.9.dub. 6. disp. . dub. 8. concl. 2.nempe quoscunque excommunicatos, etiamsi dum viverent toleratos, nunc quoque post Martini V .decretum prohiberi sepultura in loco iacto,dummodo tamen publice inno. tuerit
394쪽
tuerit eos fuisse excommunicatos. Ad tales quippe rc- stringendam esse hanc poenam, bene admonet Caic
tanUS v.excommum alio,cap. 6. Ratio autem cur tales
nunc quoque sint arcendi a sacra sepultura , videtur clara. Nam iure antiquo h c poena cadebat in excommunicatos toleratos . Nec potest negari quin sit bonum quoddam, nec exiguum mortuorum, ut in loco sacro condantur, ut tractarc memini inopere de Martyrio parte 4. cap. 6.num .7. Ecclesia autem non intendit ullum fauorem excommunicato ipsi praestare, quando indulsit ne vitaretur. Igitur quoad ipsiam cxcommunicatum,perstat decretum, ut sit cxsors sacrae , sepulturae. Et quamuis supcrstites qui excommunica tum toleratum sepeliunt in loco sacro , nunc ob in- .dultam a Martino V. concessionem, non irretiantur Excommunicatione, nec polluantur ob talem communicationcm cum excommunicato defuncto ; ta-mcn ipfh excommunicatus, nec dum vivit potest sibi Curare talem sepulturam , nec mortuus ea potiri potest , consentanee ad Ecclesiae menteis, ac Voluntatem,antiquis iuribus vidi suam retinentibus satis proditam.Constat olim apud Ethnicos vetitum fuisse ne deportati sepelirentur,vel extra deportationis locum 'vcluti feralem & malcdictum, possent transferri, Ut humarentur in religioso loco. Et ita habetur ex L 2.de Cadati . punit. At cxcommunicatio , cst deportatio qua dam Christiana. Igitur excommunicatus etiamsi tolerariis, excludendus est humatione in loco sacro, S Priirandus translatione in terr. a heiacdicta. Hoc semper addidi vel aliquid a qui ualens quia simplex sepul- tura cum sit Oiscium pietatis S humanitatis extreme indigenti impensum,non potest cxcommunicato
395쪽
Priuationes communicationis mixtae, in defunctum cadentes, alia a priuatione gloriae.
8. Ex tertia serie priuationum recensitarum superiori capite ; dimitto sectindam communicationem , quia liquet eam ad rem non facere) eae cadunt in defunctum excommunicatum,quae hominem spoliant suifragiis communibus, & fructibus sacrificii. prout nomine Ecclesiis oblati, itemque opibus e com-imini thesauro Ecclesiς depromptis. Defunctus enim omnium horum bonorum capax est, manet autem priuatus iisdem , donec interposita absolutione ad ea
admittatur. Falso autem Palud.in A. d. l8. q. I.artic. I. num. 8. &Sibyllanus decad. I. c. 3.q.4. quaestiunc. I 3. cenitierunt,excommunicatum si e vita cum gratia excedat, fieri participem suffragiorum,eo quod excommunicatio sit ablata per mortem. Hoc inquam falso dicitur, quia ut excommunicatio quae est nexus animam vinciens auferatur, interponenda est exsolutio: llaec autem alia non est quam absolutio. Unde quandiu absolutio non adhibetur, remanet inducta prius suffragiorum priuatio, etiamsi homo e vivis excesserit in gratia. 9. Non adiunxi his priuationibus excommunicatum defunctum assicientibus, carentiam aeternae gloriae,quasi defunctus fidelis post plenam purgationem a reatu hinc exportato, cariturus sit visione Dei, nisi exsoluatur excommunicatione.Id enim falso assirmaretur , dc miror circa hoc nihil ausum asserere Hen--
396쪽
cum de Asia in Genesim,teferente Sibylbino decade I. C. .cl. q. qu aestiuncula I 3. multoque magis miror ita alterii iste Viguerium in Theolog.Institui. tit. de Ordine, versu i s sine : qui idcirco laudat usum quarundam Dioeceseon, in quibus die Cinerum, ad instantia procuratoris animaru,impenditur omnibus mortuis absolutio, ut si animae sint plene purgatae possint ad coelii euolare, nec ab eo excludantur ob excom nicationem,salua tamen partibus actione super bonis idefunctorum.Hic usus quoad exhibitionem absolutionis , & communicationem suffragiorum , retineri potest. Falsum tamen est quod eo praetermisso, anima iam plene nitens retinencla sit in Purgatorio ob cxcommunicationem. Et perperam Vigueritis ait, Christum id expresse sanxisse Matth. 18. cum dixit: ria: Iig eritis super terra m,erunt ligata: ct in coelo. No enim
illud ligari in coelo significat exclusionem a gloria, etiamsi anima sit plene nitens ac iancta ; sed tantum significat sententiam a Iudice Ecclesiastico rite latam , ini coelo quoque comprobari, α ratam haberi, quoad ea quae subsunt diipositi'ni Ecclcsiae. inter quς non est stibitio in gloriam. Itaque fidelis anima, cum primum .est plene purgata, evehitur ad visionem Dei
& gloriam coelestem , etiamsi non abiolu tur ab ex communicatione contracta in Vita ,quia gratia sanctificans quam hinc exportauit, supposita detersione. reatus, est illi litrum sufficiens ad plenam liberatio-.. Dem dc transuectionem in gloriam. Nec excommunicatio potest illi remoras iniicere. Alioqui si nunquam ab ea liberaretur, ut facile pollet contingere Per obliuionem, vel incuriam vivorum) perpetuo ar-ccretur a beatitudinc,quod nemo fingat. Quod ergo inteidum
397쪽
interdum legimus, excommunicatos a Deo reiici &damnari, vel esse a Deo alienandos , atque in insernum detrudendos, accipi debet praesuppositive, siue ratione peccati propter quod infligitur excommunicatio , non autem quasi ipsa per se excommunicatio priuet scelicitate aetema. Sic intelligendus est Clemens Romanus 2.constit. cap. 47. verbis illis. f Iuste, tanquam de vita & morte sempiterna ferenda est sententia: Iuste mini inquit D cus)quod iustum es exequeris. Qui enim iuste a vobis punitus est,& excommunicatus, idem a vita immortali, & gloria reiectus est,& apud iustos, & pios homines inhonoratus & inglorius,dc apud eundem Deum damnatus.J in contrarium narrationes,expositae.1 o. Ad hanc doctrinam admetiendae sunt narrationes nonnullae in hanc rem Et in primis illa quae superius recitata est ex Menaeis, de Monacho pro fide mortuo,priusquam ab excommunicatione absolueretur. Ei quippe narrationi apud Glycam additur,martyrem ipsum post mortem interrogatum qui haberet, respondisse; Testimon, quidem,id est mutyrii, oro meo ecutus sum,sed Dei faciem nondum conspexi. odassiimentum de non collata Dei visione , in Menaeis ubi eadem narratio habetur , merito omissum est, quippe quod non cohaereat cum subita martyrum gloria essentiali quam uno ore agnoscunt Patres, &profitetur Ecclesia. Vide sis quae dico in opere de
Martyrio p. 2. cap. 6.num. 2O.
Eandem ob causam explicatione eget quod habetur apud Ioannem Moschum lib. I . Limon. cap.Ι92.
398쪽
Damna excomm . in mortuos. 333
M inde recitatur a Ioanne Diacono l. 2. virae S.Gregorii cap.4s.de Monacho proprietario,qui iussu S.Cre gorij,excommunicatione percussus fuerat, ob accepta a fratre seculari atque retenta tria numismata ad coemendam vestem. Nam etsi culpas duntaxat secuturas
per intentatam excommunicationcm praeuenire,mΟ-ris sit Ecclesiae, tamen pro praeterita quoque culpa Vibrari potest cxcommunicatio , cum culpa ita est praeterita, ut iamcn in niturum adhuc pendeat, vel quoad satis ictioncm iustam , vel quoad scandali ablatio
Dem. Imo Caicianus 2 2. l. 69. arti c. 2. dc Cordubal. 2. q. 17. aliisque non infimae notae DD. censuerunt excommunicationem serri absolute posse pro solo peccato praeterito. Monachus ergo ob eam summain
clam acceptam atque retentam CX communicatUS,ma
le fusti poenitens mortuus est priusquam vinculis Ecclesiasticis exolueretur. Quod aegre ferens S.Grego-ritis , orationem epistolae specie Archidiacono tradidit, super fratris tumulu legendam , qua mortuuS CX- soluebatur excommunicatione. Subicquenti autem viso declaratum est, qua hora Archidiaconus fratrem mortuum liberabat ab excommtimicatione per ablolliti onem , liberatam esse de Hiduib ct damnatione ani-
ruam ipsius. Ita quidem Moschus. Sed illud iudicium ea damstatio, accipi debent de iudicio Sc damnatione Ecclesiae, ita ut sensus tantiim sit, fratrem illum si adhuc egebar iuuari communibus suifragiis ad plenam reatus abstersionem, potuisse deinceps cum tu diu iuuari ,ob interpositam absolutionem, quae capacitas prilis deerat ob lupeis es vinculum excCmmunicationis. Non potest autem elue lenius,quod frater ille lite receptam exsolutioiicio ab eo vinculo, sub Z iacesce
399쪽
deret damnationi, sinis aeternae, sute temporariae ob solam non exsolutionem ab excommunicatIone. ii Eodem denique modo condiendum est,quoa ait Vieuerius in Institui.tit.de Ordine,Vers. I s .m fine. Iuuat ipsa eius verba adducere ne quid interpolem.
Nostris temporibus legimus factum in Dioecesi lan -cti Pontii de Thomeriis de quodam serico excommunicato ab Episcopo Rushenensi, qui post duos annos permissione diuina reuelapit socio suo, & leexhumari secit , & in loco prophano sepeliri, donec habita absolutione iterum sepeliretur in loco sacro; deinde habita absolutione cum iterum sepeliretur in Ecclesi , coram toto populo audita est vox clara, Scperceptibilis ab onmibus qui aderant, gratias agentis
Γ-ntis, tunc paradisum illi fuisse apertum, Vt In& legistris sublicis praedictae Dioecesis latius
continetur. J Supposita narrationis limus veritate Mam nolo in dubium reuocare, dicendum est, non orbis Clerico illi patuisse coelum quia illuc usque non sierat plenu detersa rubigo reatus peccatorum In vIta adciorum. Sub illud verb tempus, uo Diene nitens laturus erat,prouidisse Deum, ut admodum pret-Aictum exsolueretur ab excommunicastione;Vt timuia reatu, & ab Ecclesiasticis nexibus liber,coelo inreo, retur. Et videtur verum,exsolutionem ab excomm
nicatione,additis ut fit post eam aliquibus suffra is,
commodasse ad integram reatus detersionem: sicque per absolutionem, & necessitati animae suffragalsone diuncta egentis seruitum est, & aedificationi hde- 'lium, ut curent exsolui Ecclesiasticis vinculis,ne hostmortςm isaudentur suffragiis communibus, ucque τ*moras pati nim in aditu gloriae, Quamuis est si
400쪽
non soluerentur ab excommunicatione, non essent a 'coelo cxcludendi cum primum plene niterent.
Summa damnorum defuncti ab excommunicatione. Verum tametsi excommunicatio iidclem in gratia defimes una non arcet a gloria, si a reatu prorsus liber fit,priusquam ab excommunicatione absoluatur, ut facile potest contingcre;Tamen satis grauatur fidelis defunctus cxcommunicatione irrctitus , quod illis aliis quas recensui priuationibus asticiatur. Nam &punitur in corpore,cui negatur Ecclesiastica sepultura:& plectitur etiam in honore. Apud omnes quippe fideles,in honori sunt qui sic excedunt. Et denique in anima quoque multatur , negatis suffragiorum communium subsidiis. Ita recte quaestionem hanc uniuersam concludit Thyraeus lib. de locis infestis cap. 87. addens & recte, falso a nonnullis iactari, icrrificationes & hifestationes quorundam locorum per spiriatus , semper existere ab ahimabus excommunicatorum. Ac recte etiam negans.quod aliquos dixiste refert , animas defunctorum excommunicatorum, donec absoluantur,semper obcrrare & nunquam quies