장음표시 사용
491쪽
mortuorum. rationibus vero sanctae Ecclesiae,& sacrificio salutari,& eleemosynis quae pro eorum spiritibus erogantur, non est dubitandum mortuos adiuuari, ut ca eis misericorditis agatur a Domino, quam Corum peccata meruerunt. Hoc enim a Patribus traditum , uniuersa obseruat Ecclesia, ut pro eis qui in corporis & sanguinis Christi eommunione defuncti sunt, cum ad ipsum sacrificium loco suo commemorantur , oritur λ ac pro illis quoque id offerri commemoretur.J Dixi, S. Augustinum ibi,praecipua tantiim subsidia iuuandi vita iunctos attingere, qilia iisdem, S. Gregorius aut quiuis alius cuius est cap. animae δε-I . q. a. adjungit ieiunium. Et certum est omnia aeque opera poenalia fidelium,cum sint fatissa -ctoria, posse aeque eodem conserri. Agi tur de his mortuorum subsidiis,ab his qui de Purgatorio vel defatisfactione disserunt , & bene a Thyraeo l. de locis infestis a c.7 .ad 82.Omnino ergo ingens est dispendium excommunicati, quod tametsi Deo per contritionem reconciliatus, tamen si ante exsolutionem ab
excommunicatione mortem obeat,arceatur a mUna
parte subsidiorum, quibus fas nobis est iuuare desunctos. Arcetur enim a sepultura in loco sacro, & a su D fragiis communibus: hoc est a fructu sacrificii,quat nus nomine Ecclesiae exhibiti, itcmque orationum nomine Ecclesis fusarum .Rcmouetur denique a participatione indulgentiarum e communi thesauro d promptarum , dc mortuis pcr modum sustragij applicabilium .Hςc dispendia quam magna sint,atque adeo
piantopere ex hoc capite sit extimescenda excommunicatio,breuiter est attingendum.
492쪽
Negatio fultura Christianae,quain damnose
a. De damno excommunicatῖ ob negatam sepulturam in loco sacro,nemo recto proia unciarit,niu qui commoda sepulturet in loco sacro concessat,bene per spexem. Agit de commodis illis S. Augustinus l. de cura pro mortuis,cap. 4. & s . quem allegat qui idem quoque argumentum versavit Iulianus Toletanus l. a . prognost. cap. 1 o. Summa doctrinae quam tradunt, eo breuiter reducitur, quod non possit quidem locus aliquid per se conferre mortuo , Inde tamen non parum commodi ad mortuum derivetur, quod occasione loci sancti in quo iacet, commeantium illuc fide lium orationibus adiuuetur. Quae est etiam S.Gregorij ratio l. . Dialog.c. so. Accedit quod Ecclesia, loco. sacro suas preces ac suffragia v cluti conseruit, quod est potentissimum medium ad leuamen a Deo fidelibus illic iacentibus exorandum. Has ob causas, pii quique iam olim magna sollicitudine curarunt dum adviverent ut post mortem tumularentur in locis sacris,& benedictione Ecclesiastica ad sepulturam fidelium addictis ; notisque ac cognatis mortuorum ma gna religio fuit, id beneficium illis curare. S. Ambrosius in Satyri fratris cpitaphio his versibus concinna
to,hanc sibi fuisse mentem monstrauit. ramo Satyro,istremum frater honorem, Martyris ad lauam detulit Ambrosius. H ac meriti merces,ur sacri sanguinis humor,
Finitimas penetrans abluat exuuias.
Protuli in eam rem non pauca in opere de Martyr .
493쪽
P.4.c.6.num.7.E contrario autem apud S.Cyprianum epist.68.num. 2s .magno probro datur Martiali Pseudoepiscopo Hispano , quod filios in eodem Collegio exterarum gentium more,apud profana sepulchraaeposuiss et,& alienis consepeliuisset.J Nunc quoque hominibus execrandis quibus pro sceleribus vita cripitur, complementum supplicij decerni solet,ut sepoliantur sepultura asini,careantque Ecclesiastica tum latione. Ex amaritudine igitur huius effectus, pronunciare fas erit de acerbitate excommunicationis eum inferentis, & quantum sit extimescenda collis
Zuam item negatio sacrificu nomine Milesiae.
3. Sactificium quoque incruentum defunctis prodesse,certa est Ecclesiet Catholicae fides,nec ullum esse desunctorum subsidium cum ipso conferendum, affirmat Gabriel lect. s . in Canon. Ardens studium curandi animae suae huius subsidii, exhibuit sub vitae
metam S.Monica,adiurans tam studiose Augustinum filium moribundae astantcm,ut ad altare sanctum memor esset paretis,postquam excessisset e vivis. Narrat hoc ipse D. August.L9.Confess qui etiam serm. 32.do verbis Apost.ait a Patribus traditum, ab uniuersa Ecclesia obseruari morem illum animas defunctorum subleuandi per incruentum sacrificium. Videndus praeterea in Enchir.cap. I io.& l. 2O.Cittit. c.'. Quanta affectus teneri tudine S. Ambrosius, cum Ualentinianum Imperatorem, tum fratrem Satyrum, oblato pro eis sacrificio Miss e , commendarit Deo , videre apud eum licet in utriusque monodia. Quia non hoc agos
494쪽
ago, ut fidelium mortuorum leuamen per Missae sacrificium stabiliam, quod Ioannes Garetius & Iodo cus Coccius, prolatis ex omni Christiano seculo Do- storti classibus, aliique innumeri omni genere probationis astruxerunt,tempero pluribus.Tantumque dico,quod nossent antiqui Christiani quantopere sacrificium Missae prodesset defunctis, non illis sat fuisse
curare mortuis sacrificitim quo die excessissent e vivis, sed die insuper tertia,item septima, nona, tri resima,quadragesima,& anniuersaria: quod ex antiquissimis Patribus diligenter de more confirmant Duranius i. 2.de ritibus c. 3. num. s.& 6. Turrianus l. .pro epist .Pontifc.I2. I 3.& I . &Pamelius ad epist.66. S.Cypriani num. I 3. & Tomo I. Liturg. seculo I. pag. 77. Nimirum agnoscebant columnae illae Christianitatis, quantum in Miss, sacrificio subsidium est et fidelibus defunctis repositum. Non frustra, haec sinquit praeter caeteros Chrysostomus homil. 3. in ad Philipp.) ab Apostolis sunt legibus constitu ta, ut invenerandis atque horrificis mysteriis memoria eo- , m decesserunt, nouerunt hinc multum ad illos lucri accedere, multum utilitatis. Eo enim tempore quo uniuersus populus stat manibus passis, ac coetus Sacerdotalis & illud horrorem venerationis plenu incutiens sacrificiu, quomodo Deum non placabimus,pro istis orantesὶ Atque id quide de iis,qui in fide decesserunt. J Addit, nequaquam id pertinere ad
Catechumenos, quia non excesserunt initiati .Quod quomodo accipiendum sit, suo loco discussum est. Sine controuersia tamen statuendum est, quod de Catechumenis vita iunctis assirmat ibi S. Clirysostomus, nempe eos ex intentione Ecclesiae non tutiari
495쪽
per incruentum sacrificiu quatenus nomine Ecclesiae offertur, valere quoad excommunicatos : atque adeo
cripi illis potentissimum illud subsidium, quo subleuari potitissent,siue per sacra specialiter illis applicata
curantibus cognatis & amicis, siue per generalem in , omnibus ubilibet terrarum sacrificiis commemorationem mortuorum prout factam nomine Ecclesiae, sponsae apud Deum gratiosissimae. Eodem enim modo quo excommunicati viventes fraudantur fructibus sacrificii,ut in superioribus est expositum,eodem proportione seruata, mortui quoque,excluduntur eo-xundem fructuum participatione. Itaque hoc dispendium in tanta animarum calamitate qua aram mox attingam, est sane maximum, & dignum ratione cuius excommunicatio illud inferens,omnibus benebi prospicientibus, sit horrori. precum communium.
i 4. Est & alia victima,quam pro defunctis fidesibus exhibere Deo solet Ecclesia r, preces nimirum: Lo-munes. Has quippe nomine alterius sacrificij pro defunctis,donat S.Chrysostomus perillustri loco ex ho- mil. I. in i ι ad Cor. quem de proprio proxime memorato. & de hoc improprio per preces sacrificio, splendide agentem,iuuat adseribere. Non est remore . hoc excogitatum, nec frustra eorum qui excesserunt in diuinis mysteriis meminimus, & pro ipsis accedimus rogantes agnum propositum, qui mundi pecca,' tum tulit;sed ut inde eis ut aliqua consolatio. Neque abs re is qui adstat altari dum veneranda peraguntur' mysteria si clamat: Pro omnibus qui in Christo dor- .miςrunt,dciis qui ero ipsis celebrant memorias. Nam
496쪽
s pro ipsis non fierent commemorationes, ne haec quidem dicta essent. Non sunt enim res nostrae Lidi scenici,absit .Haec enim fiunt ordinatione spiritus. Eis ergo opem feramus, & commemorationem Cortim . peragamus. Si enim Iobi filios expiabat patris sacrificium, quid dubitas an nobis pro eis qui excess)runt offerentibus, eis existat aliqua consolatio 3 Solet enim Deus etiam aliis pro aliis gratificari. Et hoc ostendebat Paulus dicens: Vt ex multispersonis eius insu nobis est donatiouis , per multos gratiae agantur pro nobis. Ne nos pigeat opem ferre iis qui excesserunt, & pro eis offerre preces. Est enim propositum, orbi terrae confimune piaculum. Propterea fidenter pro orbe terrae tunc rogamus, δc cum martyribus Cos vocamus,
cum Consessoribus,cum Sacerdotibus; etenim Vnum icorpus omnes sumus, etiamsi sint membra membris splendidiora , & fieri potest, ut veniam eis omni ex parte conciliemus a precibus, a donis, quae pro eis o feruntur. Petrus Damiani opusc. 33. c. s. haec esse defunctorum alimenta, eleganter dixit. Pius aeque ac
fortis Iudas Machabaeus, sanctam hanc & salubrem cogitationem appellauit pro defunctis orare , ut a peccatis soluantur. Sanctam quidem ex parte ipsorum orantium, quos charitas ad hanc misericordiam amictissimis animabus impendendam impellit. Salubre vero, & orantibus qui alios iuuantes, sibi primum prosunt,&praecipue animabus huius stibsidii egentis. simis. Quod tamen qua ex parte potest esse efficaci si11 lm , hoc est qua cx parte preces sunt publicae , &Deo nomine totius Ecclesiae exhibentur, est ex communicatis inutile, quia ex intentione Ecclesiae inde excluduntur.
497쪽
s. Indulgentiarum denique thesaurum ex Chri- sti & Sanctorum superabundantibus satisfaistionibus constantem,quo alienis impensis debitae pro abstersis Peccatis poenet redimuntur,Ecclesia diuinitus edocta, ita fidelibus defunctis releuandis applicat per mo dum suffragii, vi ad excommunicatos, quos Viventes carum opum participatione excluserat, nihil illius
coelessis beneficentiae derivari patiatur.Et quidem pia mater, pro fidelibus vita funistis quod Bracharius epist. ad Ianuarium scitὰ aduertit) non secus sollicita est, quam Aia filia Respha, olim Saulis concubina, Pro filii suspensi cadauere a volucribus seruando, donec stillatet super illud ros de coelo. Tamen pro mo
tuis excommunicatis,claudit ex hac parte viscera mi- sericordiae, nec eos communium illorum bonorum 'Participes vlla ex parte esse concedit.
Necessi subsidiorum praedictorum,ex tanM
b. Verum ut liquidius perspiciatur,quanta si exeommunicationis virulentia penes omnes praedictas priuationes subsidiorum desulictis applicabilivio, Considerandum est , quanta quamque aspera sit vignium emendatoriorum saeuitia.Nam elongationem a bcato Dei vultu conjiciendo , placet in praesentia non urgere,iametsi milum est poenis ab igne inflictis longe acerbius, iudice S. Chrysostom. l. I. de compunct. cordis sub finem, & priore ad Theodorum pa
mςΠ plaisque,ex usu nostro,& tenui in Deum chari-
498쪽
. tate haec metientibus, aegre persuaderetur. Flammarum ergo purgantium quanta sit acerbitas, Patres saepe tradunt. Diserte Augustinus l.de cura pro mortuis
C. I 8. ignem Purgatorii ait esse s miro modo gravem. Excedereque omnes poenas quas aliquis in hac vita passus est.J quod confirmat Psal. 37. ad vers. r. ubi S. Gregorius, Psalmum illum qui est tertius inter poeni tentiales,exponens,idipsum tradit: ut & Beda ad eundem locum,& Caesarius homil.8. Item S. Bernardus serni. de obitu Humberti in ipso c& creditus Anselmus in c. 3 .epistolae i .ad Corinth.Affedium & sensum Petri Blesensis nolo praeterire.Is trach.de transfiguratione ad illa verba , vestimenta autem eiusfacta Iunt alba sicut mis,quid de poenarum Purgatorii acerbitate sentiret,quid de multorum Christianorum, eas nunc poenas parui facientium caecitate iudicaret , sic est contestatus. Quia plerunque peccata in baptismo mortua recidiuant'; & renigrescit in nobis,quod fuerat super niuem dealbatum , alia nobis indulgetur ablutio,secunda scilicet post naufragium tabula,id est poenitentiae medicina.Sed plerique ablutione hac ne- Sligenter uriantur , expectantes ut quidquid in eis squaloris aut rubiginis confessio non munciauit,igne Purgatorio abluatur. O inseati&caeci si lauerit Dominus sordes filiarum Sion in spiritu iudicij, & spiti-
tu ardoris.Nonne consultius vobis erat,breui contritione cordis & confessione purgari, quam illud incendium expectare,licet non sit aeternum, quod omnes dolores vitae praesentis, omnes angustias nostrae
sensitalitatis exceditὶJ7. Diuinum visum in hanc rem plane insigne ex Alberto Magno refert Cantiprat. l. 2. Apum,cap. S Vs i num. II.
499쪽
num. II. Assirmat enim animae in Purgatorio per unum diem iam detentae, duriorem visam csse eamdetcntionem, languore acerbissimo vitae huius,ad finem usque mundi prorogando. Disserunt de hoc argumento plene ac solide varii T heologi; nominatim Dionysius Richelius i. de iudicio anim. a cap. I . &
tat Scortia l. a. de Miss a,cap. 2. in fine. Haec qnisquis non perfunctorie,aut fide lusciosa,vel languente, sed vivida &perspicaci contuitus fiderit , nae ille horrebit in eum se statum per excommunicationem Conticere , in quo tam dira thraque acerba patiens, leuamen per prouisa diuinitus subsidia,nullum accipiat.
Horror excommunicationis ex Lmnis eius per riatum accidentarium quoslemniter into quetur expressis.
VAE: hactenus proposuimus, Ut CXcommunicationem fidelibus valde pauendam esse ostenderemus, pertinent ad eius quasi essentiam. Nunc praetermittendiis non est horror ille, qui iniici potest ex damnis eius, expressis per adiuncta quibus aliquando conuestitur excommunicatio. Vc- .re enim ritus & ceremoniae religiosis ossiciis ac poenis adiunctae , mirum quantum ad permovendas mortalium mentes conducunt. Vt propterea apud Ethnimcos , quod Tertullianuς lib. contra valentin. cap. l. obseruauit,
500쪽
obseruauit, magnus apparatus rituum praeuioriam, 'turpia sacra efficeret veneranda. E contrario autem, plerisque infidelibus res Christianas viluisse & obsci leuisie, quod illa adiunctortim illustriim' pompa carerent,idem Tertullianus l. de baptisin. c. a. sic tradit. Nihil adeo est quod obduret ruentes hominum, quam simplicitas diuinorum operum quae in actu videntur, dc magnificentia quae in effectu repromittitur : Vt hic quoque quoniam tanta simplici tate, sine pompa, sine apparatu nouo aliquo, denique sine sum ptu homo in aqua demissus, & inter pauca verba tinctus, non multo, vel nihilo mundior resurgit' co in credibilis aestimetur coniecutio aeternitati S. discnti ΟΓ. 'si non e contrario idolorum solemnia vel arcana, desiuggest v,& apparatu,deque sumptu fidem & authoritatem sibi extruunt. J Hoc itaque consilio , Ecclesiane excommunicatio obsolescat, adiungit plerunque vibrationi eius quosdam ritus horrificos,quorum inspectione de consideratione , stuporatae mentes per cellantur , & neglectum excommunicationis dedo
anathematis supra excommunicationem. ia. Eiusmodi est ritus , illi excommunicationi quam anathema vocant, adiungi solitus. Fateoc ana thema , si substantia & veluti essentia eius spectetur, non differre ab excommunicatione maiori, ut liquet ex cap. Engelarudam. 3. q. . & recte docent Toletus l. I.instruch.cap. s .m . I .Auila 2.p.c. I .disp, I. Syluc stςr V. i. q. vltima male reiectus a - Α Castro.