De monitorijs ecclesiasticis, ad extorquendam restitutionem, aut reuelationem; quid sint; quando ligent; qumodo soluantur; ... Tractatio bipartita authore R.P. Thophilo Raynaudo, societatis Iesu theologo

발행: 1636년

분량: 802페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

celebrato,scribit his verbis Theophanes, in miscella, anno 2o.Heraclij. Pyrrhus cum Roma discessisi et,&Rauennam peruenisset, ut canis ad suum vomitum retiersus est. Quo Papa Theodorus compcito, pleniatu dine conuocata Ecclesiae, ad sepulchrum verticis Apostolorum accessit, & diuino calice expostulato, ex vivifico sanguine in atramentum stillauit, & ita propria manu depositionem Pyrrhi excommunicati ecit.JId est,& excommunicauit,& deposuit,Vtraque damnationis parte comprehensa scripto, se exarato Christi sanguine. In rebus tamen gestis Theodori Papae antiquitus scriptis, quibus Pyrrhi damnatio fuae discribitur,praetermissa est haec circunstantia: eamque etiam omisit S. Martinus I. Secretario I. siue actione i.Concilii Lateranensis,commemorans damnationem Pyrrhi per Theodorum. Suppetit alterum exemplum exaratae Christi sanguine excommunicationis ex Niceta Paphlagone in rebus gestis S.Ignatatii constantinopolitani Patriarchae. Scribit enim Octauam Synodum Constantinopolitanam,duorum supra centum Episcoporum, excommunicasse & deposuisse Phorium,ad eum modum. Subscripsere inquit calamis non nudo atramento , sed in quo penitus contremiscas, ut eos qui rem norant asseuerantes

audivit,ipso Saluatoris sanguine tinctis.J. . Horror excommunitatums,ex dictis infertur.

Non plura de ritibus iure communi praescriptis in anathematis intorsione & euulgatione. Ex quorum cxpositione liquere potest, de excommunicationis damnositate. Nam i etsi ritus. illi non adlubentur

512쪽

Ritus in vibranda excom. ΑΘ

in quavis excommunicatione, tamen effectus per eos adumbrati,aeque omni excommunicationi sunt communes. Vnde in omni aeque excommunicatione ad-. hiberi possunt, si noxius obdurescat, Vt habetur cap. cum non ab homine,de iudic. ubi Caelestinus Papa ma- dat, ut clericus incorrigibilis, si post excommunicationem obfirmetur in nequitia, feriatur mucrone anathematis, id est excommunicatione solemni, aetis ritibus conuestita quos proposuimus. Eodem pertinere vult Alphonsus de Castro l. a.de iusta liter. punit.c. 2O. quod Conciliorum & Pontificum decretis, post intentatam excommunicationem subiicitur sem-

per, numquam autem praeponitur comminatio an

thematis : vi fignificetur, post vibratam excommunicationem, si non sequatur emendatio,progrediendum fore ad intorsionem anathematis horrifici , iis quos proposuimus accidentariis ritibus supra exconi municationem simplicem conuestiti. Potest ergo apparatus ille rituum constituens anathema, adiungi cuiuis excommunicationi simpliciter dictae, si obfirmatio noxij & malignitas id ferat. Speciatis alicubi ritus anathematis. -

8. In variis Ecclesiis particularibus,pr ter ritiis pro-- positos, alii quidam in anathematis vibratione usurpantur valde horrifici, quos recenset'Alphonsus de

Castro l. 2.de iusta haeret.punit.c. χO. & Henriq. l. Icap. 2Oinum. 3, Ad duo capita eos refert Uiguerius in

instit.tit.do Ordine vers. I s. Primum quod interdica-- tur quindecina prbximioribus vicinis, ne extra nec D sitatem quasi extremam, ministrent Excommunicato. GG a aquam

513쪽

468 Pars II 6 ut VII.

aquam aut ignem, aliave ulla obsequia illi impendant. Secundum quod in eum intorqueantur imprecationes , & maledictiones. Verum primum caput generale est, & cuiuis excommunicato denunciato commune. Quoad maledictiones autem & imprec tiones,quas Viguerius in secundo capite collocat, V rius est variis in locis modus. Adscribo quem audio teneri in Dioecesi Gratianopolitana, cuius nunc sinibus teneor. Parochus sacro communi ac publico rite

absoluto nigram stola super sacerdotale castulam indutus,ad Ecclesiet valvas progreditur,pr eunte cruce pullis velis adoperta. In vicinis quibusdam Ecclesiis, audio ipsam crucem per humum trahi. Sed hic est δεν stabitis Auseu,horrori indevotionis, ut dixit Gregorius Io.in Concilio Lugdun.referturque tit. de ossic. ordi. c. 3 in 6. Dimissa ergo ea impietate, ignaris haud dubie Praesulibus usurpata, pergamus coepto iti-nore. Comitantur Parochum sacerdotes ac Clerici linteati, quanto fieri potcst numero. Interim aera

campana inconditis & lugubribus modis perstreput, ad Tragoediς usque Catastropha.Qui ritus prςscribitur quoque a Ioanne XXII. Extrau. Infidelis. de fit

tis,cum mandat direptores cuiusdathesauri, lemniter excommunicari. Progredientes vero ad Ecclesiae

valvas Sacerdotes & Clerici,dccantant responsorium illud: Reuelabunt coeli iniquitatem Iudae,& due sus eum non surget, & manitestum erit peccatum illius in die furoris Domini. ηι. Cum eis qui dixerunt Domino Deo,recesse a nobis, scientiam viarum rii xumnolumus. e. In die perditionis non saluabitur.& ad diem vitionis adducetur. Cum his qui dixe-

unt Domino Deoaecede a nobis,scientiam viarum tuarum

514쪽

Ritus in vibranda excom. 4 6,

tuarum nolumus.J Ad templi limen cum ventum est. cantatur Antiphona. Media vita in morte sumus,quε quaerimus adiutorem nisi te Domine, qui pro peccatis nostris iuste irasceris. Sancte Deus, Sancte fortis, Sancte & misericors Saluator, amarae moleti ne tradas nos. Ne proiicias nos in tempore senectinis, cum defecerit virtus nostra ne derelinquas nos. J Subiicitur totus Psalmus Io 8. Tum maledictio intorquetur in singula membra eius qui anathemate percellitur, proiectam terram ad uniusculiisque membri maledictionem, ardente candela.Haec autem sunt conceptaei maledictionis verba. Maledictum sit eius caput, cris nes,sepercilia,oculi, nares,labia,dentes, brachia, ma- 'I nus,viscera,venter,pectus, tibiae,pedes,& omnia eius membra. A elanta pedis usque ad verticem capitis. . non sit in eo ianitas. Inserat Deus super eum & bona eius,malediistionem aeternam. Diabolus sit semper adextris,& a sinistris eius,donec dies eius pauci fiant.JInterim comburuntur spinae iuxta illud Nahum: Sicut spina se inuicem complediuntur,sic conuiuium eorum pseriter potantium, confismetur u istipula ariditate plena. Tandem tres lapides, magno connisii & valido impetu iaciuntur in terram, Deum rogando, ut simialiter percussum velit anathematizatum,ac olim Core Dathanum,dc Abironem percussit; sicque eodem quo

ventum erat ordine,ab omnibus receditiu . .

Adiunctae anathemati inpurationei brique tabe.

9. Non est quod aliquem moueat imprecatio malorum, qua viael in proposita formula tangi excommunicatum solemniter;praesertim verisimpreca-

515쪽

tio aeternae maledictionis, qualis etiam viurpatur insormula quarundam Ecclesiarum, in quibus ut referrCastro l. 1. de iusta haeret.punit.c. ZO.cum candela accensa, est cxtinguenda, luperfunditur ci aqua inici proferendum haec verba: Sicut haec cadela extinguitur in hac aqua,ita anima huius excommunicati,pereat in Inferno.JNec secus factum videtur,per eas maledictiones quas prisci vocabant Scariothicas, quod totidem ess ent,quot iaciuntur in Iudam Psal. Io8.Dixi de illis execrationibus olim per Episcopos adhibiti ,nonnulla in opere de Iuda c.Is .mim. 2.post Gret- serum l.de maledictionibus c.6.Haec inquam non est quod admirationem moueant,cum etiam in plerisque Scripturis, similia usurpata vel mandata lega mus , ut notauit Campegius trach.de excomm . ub si nem, & Viguerius de Sacram. Ord. versic. I s .Prophetae namque diuinitus moti, sepe aeterna supplicia, &multo magis temporalia,) imerccantur impiis. Et quamuis D. Augustinus in Pialmum s. aducis. Q. tales imprecationes , a Prophetis in speciem fusas, censet non diras & imprecationes, sed praenunciationes esse malorum quae impiis aduenient ; Quamuis item Nyssenus orat. I .in Drat.Domin. cxistimet, diras illas propheticas, spectare tantum destructionem peccati,non damnum peccatoris:Tamen nihil est necesse, existimare Prophetas semper in sensibus praedictis fudisse imprecationes: sed vere, sin miniis lem- perint saltem aliquando, apprecati sunt impiis iustum talarium impietatis,etiam aeternum, supposita obduratione perpetua, & finali impoenitentia, quae libera est peccatori. Posito cnim quod peccator, illud aeter- iuuiualcdictionis fundamentum velit ponere, dignu

516쪽

ac iustum est, ut ei rependatur moles aeternarum calamitatum, estque rationi valde contirme,eam illi iti sua pertinacia morienti imprecari, ut diuinae iustitiae satisfiat. Doctrina est S.Thomae artic. I. & G abriciis in A. d. I 8. q. a. art. I. in fine, qui declarant maledictionem posse labe vacare, si vel intorqueaturs ab ratione boni utilis, v. g. cum optatur homini

agritudo, ut resipiscat) Vel certe seratur lab ratione boni iusti, quia iusta poena homini desideratulos Et sic inquit D. Thomas,) Ecclesia maledicit anathematizando. Indubitatum porro videtur, huiusmodi Ecclesiasticas execrationes & imprecationes non abire castas. Nam Deus, sicut precantem Ecclesiam audit, ita & imprecantem. Perspicuum itaque existimo, eas imprecationes multum ossicere, nec exiguum horrorem anathematis , inlici ea nominatim ex causa oportere. In hac meta Obiter moneo, Iulianum Imperatorem post Apost asiam,cum se prosummo Ethnicismi sacrorum Pontifice gereret, & Sacerdotem quendam ab omnibus sacris & Sacerdotis ossiciis per trimestre arceret , noluisse execrationes adiungere, uti factum anterius refert : sed contra exempla Deorum. Vide sis epistolam eius 61. Videri posset Christiana anathemata momordisse,nisi quod, adhibitas anterius Deorum 'execrationes 'Mrmax: quod in Christianos minus apte cadit. r i

517쪽

47 a. Pars II. Caput VII L

momodo Excommunicationis pernicies in Scripturis noui Telamenti exprimatur.

i. T penitus infigamus quae hactenus constit ta sunt de extimescenda animaduersone Ecclesiastica, operaepretium est percurrere & expendere , quibus loquendi modis Spiritus sanctus in nouo Testamento eam expresserit: Etitque hoc confirmationis ab autoritate exordium. Nam Seriptura cum si verbum Dei, summo & irrefragabili eius testimo. nio grauidatur. His itaque loquendi modis enunciatur in nouo Testamento, hoc quod passim dicimus excommunicari. I. Anathema fieri. a. tradi Satanae. 3. tolli de medio, auferrique. 4. abscindi. F.mitti soras. s. esse sicut Ethnicum & Publicam . . ligari in temra & in coelo. 8. virgae subiici. 9. increpari dure. I O. notari. Regustemus singulos. I. ANATHEMA B SsΕ. Graece θυ-,quod aliud sonare quam videre est apud Seruium in c. ih.Iudith.Et quanquam D.Hieron.m c. I .ad G lat.ωMlliadsed licet nos, &c.dicat Vocem proprie Iudaeorum,nori negauit tamen S. Hieronymus,hanc vocem esse Graecam: sed significare voluit, Graec*m hanc vocem habere subiectam sibi notio-um,quἡ sit propria Hebraeorum, ut recte vidit Morianus victorius in Indice Hieron. v. anathema. Qu3 Porro circa eam notionem ineptiuςrunt non. - ' nulli

518쪽

Excom. ex nouo Testam. , 473

nulli Scholastici&Iurisperiti, vix adducor ut res ram,adeb sunt insulsa. Attingo duntaxat unius S alterius cogitationem. Vortilongus in A.d. I9. q. I.artic.

I .aitanathema idem esse quod separationem rectam, id est iuste factam : ab ανα,quod est rectum, & τόμω , id est aeuisio. ἔνα,autem significore rectum,probat hic autor, adductis versibus ex opere inscriptomus. Haec est manifesta ruditas, & ignoratio Graecitdiomatis,tum quoad particulam ανα, tum quoad vocem τοριο , quam bonus hic Homerus cum dormit ret, aut caecutiret, non aduertit carere θ, & habere ncontra quam fit in voce ἀναθεμια. Fere aeque inepte 'Chassanaeus consit. I .prς suppos 3 .num. L .post Panormitanum cap. cmm non ab iamine. de iudic. num. 13. itemque Sylvest. v. excomm-icatio. I.q. vltima,anathema derivat ab ανω,quod est sursum,& θετ quae est nota confixionis & maledictionis, iuxta illud Persj Satyr/ 4. Et potis es,nigrum vitio prasigera theta. Itemque illud Martialis L .epigr.ad Castricum.

Nosti mortiferum astoria Castrice signum:

Est opera retium discere theta nouum. Quia ergo θ,erat nota damnationis,existimat Chassa-narus cum aliis allegatis, anathema perinde sonare ac maledictionem, de sursum siue e coelo vibratam. Et hanc quoque notationem anathematis , subsannat merito Nauar.comment.de datis & acceptis,notat. . num. Io.Sed de his gerris plus saris. . a. Veram anathematis notionem,discere licet ex Patribus, nominatimque ex Chrysostomo homil. de

Anathemate. f dest inquit.) boc ipsum dicero Anath mai Vide quid dicis:cognosce quid loqueris.

9. 1 Nosti

519쪽

474 Caput VIII.

Nosti verbi vim3Quamuis inuenies in sacra Scriptura,quod dicitur contra Hiericho et 2 anathematiet abis totam riuitatem Do no Deo tuo. Et inualuit apud nos omnes consuetudo, quae in hodiernum usque diem durat, ut anathema dicatur quid certo loco suspensum.An hoc tu dicis anathema)Sed hoc plerunque in bonum sonat, SI est interdum oblatum Deo. Quid ergo illud, quod anathema tu dicis cum qui oblatuscit diabolo, nec ultra regionem salutis inhabitat, sed alienus est a ChristoὶJ Optime quoque homil. I 6. in ad Rom. fere mitis,exponens desiderium Apostoli,ut esset anathema a Christo pro fratribus suis. f Quid igitur est anathema λ Audi ipsum ita loquentem : Si quisno amat Dominum nostru N IESUAM Christum,iranathema sit: Hoc est, ab omnium commercio segregetur, alienus ab omnibus sit. Nam quemadmodum anathema, donumque id quod Deo oblatum dedica

neque ad id propius accedere 1, sic & eum qui ab Eccletia separatur, ab omnibus abscindens, ac tanquam longissime abducens hoc nomine sa contrario iciliacet appellat,magno cum terrore omnibus intermina-

mali enim,honoris gratia appropinquare nemo audebat. Ab eo autem qui ab Ecclesia abscissus erat,ex op posita omnes sententia separabantur. Quapropter se- . paratio quidem, tum haec, tum illa, ex aequo a vulgo abalienatio erat: separationis Vero modus non Vnus, sed illi contrarius. Ab illo enim abstinebant,tanquam Deo dicato: ab hoc autem decedebant, tanquam λDeo alienato,dc ab Ecclesia abscissb. JNon dissimiliter de anathematis potione S.August.

520쪽

Excom. ex nouo Testam.

q. I.lia Numer.& fere autorq.I 2I .ad Orthod. apud Iustinum: ubi notat, anathematismum in malam semper parte accipi. At anathema, quod de ei antistroph Hebraea voce I erm,late prosequitur Seratius in c. s. Iosue q. 3 3 . 3 nunc rem Deo sacram, nunc t contrariorem omni cu execratione aversanda desigmre : quod sicut rem Deo sacram,nemo ausit conti ngtreata per cussum anathemate , nemo ausit commullicationis suae sacere participe.Calathema autem iuxti eundem creditum Iustinum,eos significat,qui se iuniunt an thematismu vibranti. Quaquam Oecumentis Achor. 2 3 .arbitratur calathema dicendum ess e,quoi per abusum dicitur anathema.Nam sursum appendi ανω,mia nus apte usurpatur ad significandam deiectioie deorsum cum Satana, quam κατω, quod vere deo'sina sonat. Usus tamen obtinuit, ut notio anathema is esset quam diximus; significeturque ea voce, contritio plena,& clades omnimoda excommunicato it,ta. 3. Facit hunc sensum ea vox apud Moholum 3.Cor. I 6. verbis i s. Si quis non amat Dominina IES UM Christum,anat asit. id est male peribit, dc extremae contritioni subiacebit. Eodem sensuin plerisque aliis scripturis accipi vocem anath alti,dqc. D. Hieron.q. 0.ad Algas.& in e. i . Zachariae ait illulaaNathema non erit amplius. Nec aliud significare voluit Tharasius epist. ad Constantinum& Irenem,cum di- xit, anathema nihil aliud esse quam separatibnem a Deo. Quia enim Deus est omne bonum, separari a Deo, est separari ab omni bono,& omnibus inalis inuolui.Eandem summam cladem sonat vox aminem iis Malach. vltimo, ubi Deus denunciat semissurum Eliam Prophetam, ut conuertat cor patrum ad filios,& cor

SEARCH

MENU NAVIGATION