Specimen historicum de Eumene Cardiano a caeteris Alexandri Magni ducibusrite distinguendo

발행: 1838년

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nore, unde illum Antigonus ad se vocavit, ut ejus opera uteretilr, atque umeni persuaderet, ut sese cum Antigono conjungeret , sed Eumenes, hosti idem non habens, tales conditiones accipere noluit, et ieronymum apud se retinuit, quem deinde in omnibus expeditionibus comitem habuit. Deinde autem Argyraspides, milites veterani, Hieronymum una cum Eumene Antigono prodiderunt , eosque ad ejus

castra deduxerunt . Interfectus tum umenes est,

IIieronymus vero apud Antigonum mansit, qui virum tanti fecit, ut summo loco apud se haberet, atque illum Syriae parti praeficeret, ut curam haberet lacus sphallidis , atque, navibus constructis, ibi colligeret bitumen. Magnum enim lucrum inde rediturum speravit Antigonus, sed sesellit eum spes, nam supervenientes Arabes plurimos intersecerunt, et Hieronymus sese ad Antigonum recipere coactus est . Huic adfuisse deinde videtur, ejusque silio Demetrio, qui quidem tantam de eo fiduciam habuit, ut illum Boeotiis ἁρμοστοῦ, καὶ πιμελ- reliquerit . Per ultima vitae tempora apud Antigonum Gonatam vixit, et opus suum historicum elaboravit, quod ad Pyrrhi mortem

32쪽

eontinuasse dicitum Dubitatum autem de rius scriptis est; cum liaud uno modo ab antiquis laudentur. Diodorus illum vocat τὸ τας δεστοριας συγγραψαντα, Vel συνταξάμευον, τὸ τα τῶ λαδοχ- ἱστορίας γεγραφοτα, Dionysius eum citat ἐυ τη περὶ τῶν ἐπιγόνων πραγματ α Plutarchus eum simpliciter τὸν στορικου

vocat, Iosephus illum του τῆ πιρι ω λ- Φ, ωτορια συγγεγραφον appellat . Suidas denique testa, tum illum τα 'Αλεξάνδρου πραχθευτα scripsisse Fuerunt igitur, qui duo eum opera edidisse statuerent, alterum de Alexandri Magni rebus gestis, de ejus successoribus alterum , verum ita mirum, nullibi prioris operis mentionem fieri apud alios antiquitatis scrip tores, si unum Suidam excipias, cum alii bene multi. iique Hieronymo sine dubio multo inferiores, passim

Plut vit Pyrrhi e. 7. I. 27. V. II. P. 87. 92. 99. Dionys. rchaeol. Rom. p. 5. V. I. d. LV. Joleph. Contr. Apion I. p. mo F. Suidas v. b. A , I p. 7 4. d. Gaiss locum hune varie rentarunt eruditi Leopard. incnd. XI. . linit 'Aλεξαυδι i. e. post lexandrum, quod conticinat s viis. l. l. p. initans Appian de bellis Syf. p. 4 M. Tollit, ubi Λ---

- - Ἀλεξαυδρα βασιλευσας , qui post Alexandrum regnavit,

alii tamen, in iisque Vorsius de hist. r. p. s. uster, GaD-Drd ad h. l. praeserunt Me 'Aλεξα υσνου, quod cum Odd. scriptura magis convenit , et quod deserere non ausus sum. Manueri l. l. p. 5 . vulgo ad prius opus resertur iero nymi stagmentum apud Appian de bello Mithrid. p. 3oa, sed pertinere illud potius videtur ad eam operis alterius partem qua Eumeni tributam a Perdicca provinciam, eaque quae proxime deinde quuta sint, narraverat. f. de eo fragm. roseu Ge-1eliichte Λlexanders, P. 53.

33쪽

avdentur, et alterum Hieronymi opus magnam celebritatem nactum sit. Alii propterea, iique multo probabilius, unum idemque opus esse intelligendum monuerunt, quod praecipue quidem de Alexandri successoribus egerit, simul tamen Alexandri vitam descripserit, et eodem sere, quo Nymphis Heracleota usus est, titillo inscriptum fuerit: πεν 'AMξάυδρου καὶ των Διαδόχ- και 'Eπιγό9- . t sane vix potuit Hieronymus res quae post AleXandri mortem acciderunt, rite exponere, nisi multa de ejus vita praemisisset, ita ut vix stdubitandum, quin unum opus sit intelligendum, quod

breviorem vitae Alexandri conspectum, uberiorem autem rerum deinde gestarum Xpositionem continuerit.

Si quis tamen Hieronymi opus peculiare de Pyrrho fuisse putet , non sacile ille inveniet, quibus suam opinionem possit probare, cum potius multa sint, quae illi obstent, quae hoc loco memorare nil attinet. Quaerendum vero de Hieronymi fide. Est profecto haec quaestio dissicilis, cum tam pauca de ejus scrip tis ad nos pervenerint, omniaque quae de horum tem

Dro e l. l. p. m. Geter Comment de lex M. scriptoribus particula. p. 4-7. messiingit commentatione de Menaechmo Sicyonio et Hieronymo Cardiano aegre carui. Praeiverat jam quodammodo lassius . l. p. 75, qui tamen miro modo ieronymum Cardianum cum IIieronymo Rhodio et altero egyptio coefudit. s. Ersest undirctb. n ci. Seci. II. V. Vill. . 72. io jure eius ad Pausaniam l. . . . p. 33. Hieronymum rerum Sicularum scripιorem dixerit, ipse videat. Seri l. l. p. a sqq. ab ea opinione nou alieniis est.

34쪽

porum historia sciainus, ei debeantur, ut non si quocum ea conseras, quae tradidit. Superest, ut primum

videamus de opportunitatibus, quae illi ad historiam scribendam adsuerint. Et in his illud praecipue quidem observandum eum de iis temporibus scripsisse, quibus ipse vixerit. Habet hoc scilicet haud parvam commendationem, quia ita scriptor multa, melius et accuratius potest tradere, quam si de iis agat, quae ipse ab aliis accipere debuit, quamvis sit verem, aequalem dissicilius primariam historiae legem servare, ut sine ira et odio scribat, qui ipse res viderit, iisque interfuerit. Posteritati enim liberum demum judicium de rebus est concessum. Praeterea versatus sue rat Hieronymus cum plurimis, quorum acta descripsit, eos penitus potuerat cognoscere, et apud nonnullos adeo fuit acceptus, ut res maXimi momenti per eum

egerint Eumenis, Antigoni, Demetrii amicus fuerat et expeditionum socius, versatus fuerat verosimiliter jam in Philippi et lexandri aula, deinde legationes obierat, et illis adsuerat, qui maximam auctoritatem tenebant. Si quis alius, ille arcana Omnia regum consilia quorum conscius suit, potuit describere, civit, quid sibi proposuissent, quid mente agitassent, mulistarumque rerum causae, quae vulgo ignotae essent, ipsi patere debuerunt. Non etiam mediis rebus ereptus sui Hieronymus, sed vitam eo usque produxit, ut ipse viderit, quo res abiissent, et bellorum tumul

35쪽

tuumque quis suisset finis. Valere haec invia eo debuerunt, ut in primis talis esset Hieronymus, qui

accuratam rerum narrationem traderet, multaque probabilius quam alli, exponeret. Attamen non prorsus sortasse immerito de ipso illud jam antiqui usurparunt rων βασιλεῖ συυό9τι ἀνάγκη πεσα se χάριν συγγρά- ψει 3. Praeterquam enim, quod ab omni partium studio ille aegre se liberare possit, qui in regum aula versatur, multa sunt, quae cogitare, non vero libere proferre liceat, et tempori aliquid aliquid iominibus ipsis concedendum, animique judicium cohibendum est

nonnumquam. Non mirum igitur de Hieronymo traditum legi, eum nonnumquam de Antigono melius, pejus de aliis regibus suisse loquutum: 'Dρωνυμος πιραψε Καρλανος, Λυσίμαχο τας εικα τω νεκρω ανελόντα τα σταμεμαι 'O 'Dρωνυμος ουτος ἔχει ὸ καιαλλως αα πρὸς πεχDια γράψαι των βασιλεων. πλii 'Avτιγόνου, τουτ δε οὐ δικαιως χαριζεσθαι τὰ δ ἐπ τῶ τάφοις τω 'Hπειρωτων, παντάπασι εστι φαυενός ρεια συν ις, ανδρα Μακεδον θηκας νεκρωs seMA . um de Pyrrhi morte etiam alia, quam vulgo, tradidisse dicitur . Nobis non licet certo definire, quid veri hisce insit, attamen non nimis etiam illud urguendum videtur, cum ipse Pausanias,

Pausan. l. 4. Pausan. l. 9. Paulaia. I. I..

36쪽

non sine dubitatione, illum tantum dicat videri invidiosius de regibus tradidisse et assime tantum hoc unum, de Lysimacho salsa eum retulisse, MD 'Dρμυμω τάχα

a H αυ-- Quis vero hoc antiquo historico, patriae amore flagranti, non condonet, si patriae eversori minus saverit Neutiquam omnem culpam ab Hieronymo removere volumus, quod certe temerarium esset, sed illud solummodo probare, de ejus fide dubitandum non esse, ubi de lactis agitur, et simplici rerum narratione , quum optimae illi opportunitates adfuerint, ut Omnia rite et certe cognoscere posset.

Ubi vero de rebus judicavit, hominum mores descrip. sit, singula facta laudavit aut reprehendit, tum maximo hoc obtinuisse putem, quod de ipso suspicatos esse nonnullos Pausanias tradit. Quicunque autem ex ipso prosecerunt, multo magis qrum historiam, ex ipso petiverunt, quam de rebus judicium; et si non libero omnino animo ad historiam accessit Hieronymus sequentes, qui illi rerum scientiam debebant, ea sine dubio ipsi mutarunt aut omiserunt, quae illum minus juste scripsisse scirent. Est vero quod magis etiam probet, illud, quantumcunque fuerit partium studium, non Hieronymi mentem ita invasisse, ut etiam ipsa facta minus rite proderet. Integrum enim et prudetu

Paulau. I. Q.

37쪽

tem animum in ipso animadvertimus, et veritatis studium. Non solum enim ingenio excelluisse ille putandus est, quem sibi amicum plures reges habuerunt, cujusque opera saepius in rebus summi momenti furtosi, sed etiam, ubi fide et integritate opus esset, Hieronymum ab iis adhibitum videmus. Novimus praeterea, quam dum sese amicum Eumeni praestiterit, quem ante non deseruit, quam cum illi mortuo prodesse amplius non posset, et quam deditus Antigoni filio manserit, quem in Graecia non reliquit. Legimus

etiam eum, cum de Pyrrho ageret, non ea tantum naris

rasse, quae auditu percepisset, sed ipsa βασιλια &πο- μυνματα consuluisse e probabile item est, eum illos etiam commentarios inspexisse, quibus Antigonus omnia notare solebat . Non estinanter aut incaute igitur, sed circumspecte in sua historia progressus, veritatem investigare conatus est. Quod vero animadvertisse in primis attinet de Eumenis historia, illud est haec ipsa necessitudo, quae Hieronymum inter et Eumenem primo, deinde inter eum et Antigonum intercessit, effecit, ut in Eumenis rebus non potuerit non vera tradidisse. Si enim ab una parte eum Eumenis amicitia impellebat, ut optima de ipso reserret, ab altera parte Antigono detrahere non potuit, quem jam fautorem nactus erat, et certissima quidem via, qua nec amicia Plut vit Pyrrhi ar. p. 92. V. II. Polya . IU. 6. a. p. 366. Dros. l. l. P. am.

38쪽

memoriam obscuraret, nec displiceret regi, suit non nisi vera narrare. Haec vero lassicere jam viderentur, quibus Hieronymi fidem in historia vindicaremus, nisi superesset etiam inter antiquos, qui eam in dubium vocaverit, i. Iosephum dico, qui Hieronymo, inquit,

πρὸς ἡ ἀλήθεια πάντως τι παθος ου εὐγνωμο ἐπε- ιότησε Gravis accusatio, multoque confidentius

prolata, quam Pausaniae judicium. At quo argumento Quia scilicet Iudaeorum nullam secerat mentionem in suo opere, adeo invisus erat Hieronymus Iosepho, qui eum profecto laudasset, si ipsius gentis meminisset. Et quid tam illustre, tam magnum Iudaei tum peregerunt Nemo ieronymi opus imperfectum et manis cum dixerit, propterea quod non Omnes illas recenis fuerit gentes, quae immensum Alexandri imperium inis colebant, et acile, quicunque Iosephi rationem script res exteros dijudicandi noverit, quam vana sit ejus criminatio, intelliget. Reprehendit praeterea Dionysius Hieronymum ob jejunam et ingratam scribendi rationem, qua factum, ut nemo sere ejus operis lectionem ad finem usque sustinuerit . Sed hoc, quod cum plurimis sui aevi historicis commune habuit, nos dijudicare non possumus , quibus ejus per perierunt. Caeterum ad ejus fidem nil refert.

39쪽

24 Haec praemonenda erant, de fide eorum scriptorum, ex quibus umenis historia est cognoscenda, de Hieronymo prae ceteris, quippe qui omnibus fons exstiterit praecipuus. Et sane effecit haec disquistio, ut tuto jam ad Eumenis vitam procedere liceat, nec sit, quod ducibus nostris dissidamus. Vixerunt illi, cum omne partium studium, quod Hieronymo fortasse nonnumquam offuit, dudum esset exstinctum, libero illi animo praeteriti temporis facta recolebant, et illius insistentes vestigiis, qui accuratissime omni memoriae prodiderat, sponte a sua historia removebant, quidquid partium studium referret. Singuli suo modo umenis historiam tractarunt, sed effecerunt eo ipso, ut magis ille nobis innotuerit, a que pleniorem ipsius imaginem informare possimus. Omnibus autem summam dum habere licet, cum nec iis deesset, ex quo ad rerum scientiam optime proficerent, nec ipsi judicio essent destituti, quo verum a salso discernerent, ut ipsa eorum opora abundo te ri

tamur.

40쪽

r ARS SECUNDA.

lsi quidem de magnis viris, qui antea suerunt, judicare velimus, Omnem eorum perspicere rationem, et

quid apud aequales effecerint intelligere, ab accurata vitae narratione sine dubio est ordiendum. Cum enim eos ipsi praesentes cognoseere non possimus, ex lactis rebusque gestis eos dijudicare debemus. Haec nobis reliquerunt, sui quasi monumenta, alique nostrum ipsi, ex iis animo speciem quandam insormare, ut eos menti representare conemur. Fuerunt, qui scriptis suis ea ipsi nobis transmisarunt, unde quam optime species adumbrari possit, sed plurimi tamen ex aliorum demum xinditionibus, cognoscuntur, qui facta eorum posteritati mandarunt, umeni contigit, ut amicus res ejus accurate describeret, e vel sic tamen, ut in haud paucis ex antiquitate viris, multarum rerum notitia nobis periit , quae cognitae non parum conducerent ad rite umenem et cognoscendum et aestimandum. Multa etenim omisit jam sine dubio Hieronymus, Ipote historige, qualem ille scripsit, minus Diqiligo by Orale

SEARCH

MENU NAVIGATION