장음표시 사용
41쪽
26 apta, multa etiam posteriores negleXerunt, quae minus sibi notatu digna videbantur. Colligenda igitur sedulo omnia ejus vitae fragmenta, ut sic ex iis de ipso viro deinde probabile quid efficere liceat. Ita multa quidem incognita manebunt, sed erunt tamen, ni spessallat, quae virum ita nobis ostendant, ut non temere
jam de ipso judicare possimus. Hoc pro viribus igitur
agamus omnia sic componentes, uti temporis rationem sequamur.
De Eumenis ita et rebus, viventibus Philippo et Alexandro. Cardia eo ita fuit amilesiis, duce Hermocrate, in Chersoneso Thracica , sed de tempore, quo haec co- Ionia missa fuerit, atque de ejus historia nihil nobis est traditum, nisi Athenienses, cummilliades Cypseli filius Chersonesum teneret, Cardiam quoque occupasse 'Cum deinde Persae has sibi regiones subjicerent, haec urbs sola iis restitit , et suam libertatem etiam postea tu ita est. Missis autem ab Atheniensibus colonis in Chersonesum , Cardiani advenas recipere detrectantes,
Schol. Demosth. T. VI p. 95 C. d. 'Isti ubi etiam de nominis origine agitur, id etiam Steph. Byzant. Voce καMὶα. Plinius IV. II. Solinus c. o. p. a B Ptolemaeus Geogr. III.
42쪽
27 quia se sui juris esse perhibebant, ad Philippum Macedoniae regem confugerunt, qui urbem in suam tutelam recepit, ut contra Athenienses auxilia misit . Sic sub Μacedonum imperio vivebant Cardiani, ita tamen ut suam aliquatenus libertatem retinerent; erat enim ibi Eumenis tempore tyrannus, Hecataeus, quem reges Macedoniae fortasse constituerant. Urbem postea Lys-machus subvertit, et Lysimachiam haud procul ab eo loco, ubi Cardia uora , condidit . Natus ibi Eumenes sui Olymp. IV anno quarto 36 a Chr.), eodem, quo gesilaus mortuus fuit, et anno ante, quam hilippus acedoniae regnum occupavit. De ipsius parentibus apud antiquos historicos non una fama fuit, Duris enim tradidit, patrem umenis adeo pauperem fuisse, ut aurigando per Chersonesum victum quaereret , alii eum siticinem fuisse dixerunt , alii
contra eum domestico summo genere suisse narrarunt.
Habet autem hoc ultimum, quo in primis sese comme det. Non tantum Plutarchus illud probavit, et Nepos praetulit, sed manus etiam patrem ejus non memon
Liban in argum orat. Dum de Chersones a RaoH-Rorauit Histoire Critiq. de 'Etabl. de Colon Gr. V. III. p. 33 ct quos citat. Apud Plut vit. um c. I. p. 489. hinc Dio Chrysos orat. LXIV. U. II. p. 359. 7 Reis . Aelian XII. a. p. 94. Groia. d. iron ad h. l. putat haec fluxisse ex Macedonum invidia in Eumenem, ut item rca Starerena Nepota vit Lum. c. I. M
43쪽
rasset Hieronymum si ignotus et ignobilis ille vir
fuisset. Praeterea Plutarchus, de Eumene et Hecataeo Cardiae tyranno loquens, is αυτοῖς, ait πατρικη τις ἐκ πολιτικων λαψορῶ υανοψι πρὸ αλλήλους , quae intelligi non possunt, nisi aliquam fuisse putes auctoritatem lamiliae Eumenis apud Cardianos. Quidquid
est, liberaliter dueatus suit, et omnibus iis artibus, et doctrinis institutus quibus apud Graecos puerorem animi informari solebant Litteris autem et exercitiis in gymnasio ita operam dedit Eumenes, ut aequales suos antecelleret omnes, et sagacitatis et prudentiae non minus quam virtutis indicia jam in puer elucerent. Cum vero Philippum invocaverant contra Athenienses Cardiani, Cardiam ipse venit, et Eumenem ut cognovit, ita adamare coepit, eumque adolescentulum natus enim tum undeviginti annos erat secum duxit in acedo quod etiam, ut nonnulli narrarunt, ob amicitiam
et hospitalia jura secit, quibus cum Eumenis patre erat conjunctus. Quo magis Philippus juvenem cognovit, eo praeclariores ingenii dotes in ipso animadvertit Fulgebat enim jam in adolescentulo indoles virtuistis, ut brevi tompore in intimam perveniret regis ami-
Arrian. Indic. XVIII. p. 587. liquando cogitavi, an sortς Η eronymus Cardiann et Eumenes sanguinis etiam viliculo suissent coi juncti, cum Eumenis pater idem nome habuerit sed quam leve hoc argumentum sit, uiuio num alia conquii possint. nescio in Armani operibus laudanos utor edit Raphelii, Ain, stelaed. I757. Plii l. l. 3. P. GL 19.
44쪽
liaritatem laque habuit eum ad manum sermge loem
quod munus certe tanti momenti erat, ut non nisi ei
posset deserri, cui maximam fiduciam rex haberet. Non tantum enim haud vulgaribus ingenii viribus d
buit ille esse insignis, qui ke eo ungi vellet, sed
cognita etiam esse industria et fide. Hoc mimus, Nepos inquit, multo apud Graios honorificentius est, quam apud Romanos, nam apud nos revera sicut sunt meris cenarii scribae existimantur, at apud illos contrario nemo ad id ossietum admittitur, nisi honesto loco, et fide et industria cognita, quod necesse est omnium consiliorum eum esse participem L Versabatur igitur Eumenes semper in regis aula, et apud lamiliam regiis am, multosque ibi jam cognovit sine dubio, qui deinde clarum in historia nomen sunt adepti, sed praeterea artis politicae cognitionem sibi comparavit, rerumque administrandam peritiam, qualem nemo alius ex Alexandri ducibus est assecutus quae omnia haud parum contulerunt, ut Eumenes per totam vitam diversam ab iis rationem inierit. ortuo Philippo, eandem dignitatem apud lexandrum habuit, eamque fidem et prudentiam in omnibus rebus ostendit, ut nemo aptior muneri videretur, quo factum, ut sumismis assiceretur honoribus, inῆς Plutarchus ait, a
vel γ- τιa quod idem esse videtur Mus digilitatem auctiun
45쪽
3o pauca nobis tradita sunt, unde ossicias, quam vim ille apud utrumque regem habuerit, quidve in rebus ipsis gerendis effecerit, quod sane eo magis dolendum, quo
plus inde proscere liceret, ad Eumenem bene Ognoscendum. Cum deinde Alexander suas in Asia expeditiones susciperet, Eumenem quoque secum duxit. atque ille, το γραφεῖον χων, καὶ πινακίλου, Xercitum semper sequebatur, ut omnia administraret. Ille etiam illos commentarios scripsit, quos, Ephemeridum no mine, de suis rebus confici curavit Alexander, atque regi semper aderat, ut quotidie singula regis facta annotaret. Sic in Indiam cum Alexandro pervenit, qui, cum urbem Sangalam cepisset, Eumenem alteri equitum alae praefecit, qua hetaerice appellabatur, eumque jussit urbes Cathaeorum circumjacentes subigere, sed aufugientes incolae irritum hoc reddiderunt consilium . Tum primum ut videtur, Eumenes, qui sem-
esse, ita ut primo ipse unus e scribis, deinde omnibus praeponeretur, ut per se non esset absurdum, ita hinc certe confici non potest, cum Arrian VII. 4 8. eum, de ΛIexandri ultimis temporibus loquenq, ναμ μανε dicat, et Nepos eodem gradu apud
Alexandrum cum fuisse testetur. c. I et 3. Arrian Xy. AlcX. U. 24 9. Curiius IX. I. I9. Drus Ge-
schichte lex. p. ia sq. Quid hi lutarchi velint verba, qui
cum Arrian Ul I. I . i praecis neget aliquem esse Hephaestioni suffectum et idem in excerptis apud Photium p. XVIII. 5,
tradat, post Alexandri mortem deuium , Perdiccam Hephaestionis chiliarchiam acceiuSlc.
46쪽
3Iper in rebus administrandis fuerat versatus, in aciem etiam descendit. Rediit deinde cum Alexandro Susas, atque estis interfuit, maximis illis et splendidissimis, quibus ille suum cum Statira matrimonium , atque amicorum simul matrimonia celebravit. Quamvis autem Eumenes non esset natione acedo, sed peregrinus, summo tamen honore tum est habitus , siquidem Alexander ei Arioni sive Barsine uxorem dedit, quae Artabari, summi inter Persas viri, filia suit, cujusque sororem eadem Opportunitate Ptolemaeus agi filius
duxerat . Fuit etiam Eumenes inter eos, quos Dierarchos constituerat lexander, cum magnam illam classem compararet ad Hydaspis ripas , quod tamen magis honorificum fuisse videtur, quam jucundum munus, uinmen in primis, qui comparatas opes servare, quam regi impendere malebat. Quicunque enit ab Alexandro triis remi sui praepositus, illam ipse suis sumptibus comis parare, et necessariis rebus instruere debuit. Sic saltem nonnulli admodum probabiliter putant, qui non sine ratione huc illud reserunt, quod Plutarchus tradit Aleis
xandrum ab Eumene aliquando trecenta talenta petiisse, cum aerarium esset Xhaustum, et naves construere vellet, illum vero non nisi centum dedisse, haec vix a se collecta esse affirmantem quo iratus rex tentorium
ejus incendi jussit, ut ita cum suas res efferret, ipsa
47쪽
32 re mendacii convineereturi Cum vero amma illus omnia vastaret, Alexandrum poenituit, nam multa simul scripta perierant, et, quamvis ultra mille talentorum invenirentur, Omnia, quae Eumenes perdiderat, ei jus si restitui At vero honores, quibus ab Alexandro Eumenes afficiebatur , eum Macedonibus invisum reddiderunt, quem sibi anteponi indigne serebant, quia ex
Graeca civitate esset oriundus, quamvis ipso se carere non posse intelligerent eum Omnes vineeret cura, vugilantia, patientia, calliditate et celeritate ingenii omnitur vero maxime IIephaestion umenem odit, atque haud raro illi inter sese lites habebant. Sic accidie aliquando, ut Hephaestion domum, quam umenis servi praeoccupaverant, ut poetae daret. Iratus hic una cum Mentore ad Alexandrum veni. et clamavit, jam armis abjectis, praestare tibiis canere et tragoedum agere, ita ut Alexander commotus ephaestionem etiam objurgaret, deinde vero Eumeni etiam iratus suit,
quippe qui majore, quam par erati, dicendi licentia apud ipsum usus esset . Etiam de dono quodam litigarunt aliquando, quod Hephaestioni dederat Alexander,
quodque tam aegre tulit Eumenes, ut multa sibi conavicia uterque ingereret, multaque proferret, quae tantis viris essent indigna cum vero umeni item rex donum dedisset, vix tandem adducti sunt, ut concilia ἀ
Plut. l. l. c. a. p. 49o. o. s. Drοι. l. l. p. 426 555. a Plut l. l. c. a. P. F. I.
48쪽
remur . Cum postea mortuus esset Hephaestion summoque luctu eum re prosequeretur, illarum etiam litium meminit, quas ille cum Eumene Xercuerat, et
omnibus, qui, dum vivebat, Hephaestioni invisi suerant, infestus, quasi illius morte gavisi essent, Eumenem in primis in suspicione habuit, saepiusque ei lites illas exprobravit. Prudenter vero Ille et callide, cum hoc regi gratissimum esse comperisset, si quis mortui memoriam pie colere videretur, nullis sumptibus pepercit, sed pecuniam alacriter contulit, ut ejus sepulcrum
ornaretur L Quamvis hae narrationes parum conserant ad Eumenis historiam cognoscendam, summi tamen sunt momenti, ubi Eumenis indolem et mores cognoscere
velimus, et simul ostendunt, quanti eum Alexander eiscerit, qui nunquam tulisset lites umenis cum Hephaeis Stione, quem tantopere adamabat, nisi ipsi suisset e suasum, nullum Eumene aptiorem esse ad omnia administranda, dum bellis ipse esset intentus. Ad mortem Alexandri usque ille suum munus retinuit, nec copiis praesuisse bellaque gessisse videtur, nisi per breve tantum tempus in India quietam enim in regis aula vitam belli periculis praetulit. At mors lexandri , postquam Eumenes per tredecim annos illi apparuisset, omnium
Plui. i. t. p. 49o 22. Λrrian. VII. 3. I. ros. l. l. p. 556. Phit. l. l. p. 49o, A. Amal . VII. 4. 7. Nonmilli exinelialia ar hist. III. 23. essiciunt Alexandrum apud Eumenem meracius bibisse , et inde mortuum sic, bd fesso vid. Perizon ad h. l. Arriau. VII. M. Dros. l. l. p. 58
49쪽
rerum aciem mutavit, et, qui sere apud regem latre. rat, bella deinde gerere debuit, atque in aciem descendere contra eos lexandri duces, qui totam vitam in bellis transegerant.
De rebus ab Eumene gestis inde a Alexandri morte usque ad eaedem Perdiceae. Mortuus erat Babylone lexander mense Iunio anni 323. . Chr. nemo autem aderat, qui illi succedere posset. Reliquit quidem filium, Herculem, qui ex Barsine natus erat, sed illegitimum ex matre hamaramacedones regem ferre non potuerunt. Praegnans erat Roxane, sed incertum, quid nasceretur, et insans tali imperio praeesse non potuit. Itaque res eo redire debuit, ut, qui pueri tutor constitueretur, reVera Omnem auctoritatem haberet. Arrhidaeus vero, Philippi filius naturalis, mentis non satis compos videbatur, qui tantum onus subiret. Quae cum duces intellexissent, quos secum Alexander habuerat, quique sibi aliquam auctoritatem et magni imperii portionem acquirere avebant, hanc optimam viam rati sunt, qua eo, quo tendebant, perventite possent, si nullus rex statim crearetur, sed sibi auctoritatem omnem servarent. Constituerunt igitur regnum filio servare, quem ex ROXane nasciturum sperabant, et Perdiccam interea, cui moriens suum annulum Alexander
50쪽
dedisset, regni curatorem nominarunt, qui latur regis nomine omnia administraret. Perdiccas ille bellica inprimis virtute fuit insignis, et semper Philippo et Alexandro adsuerat, a quibus summis honoribus erat adfectus. Nobili genere natus dominandique cupidine flagrans, iam regiae domus tutelam suscipiens, omnem sibi dela istam dignitatem esse, intellexit, eamque acriter vindicaresbi proposuit . At vero haec omnia vix decreta
erant, cum Phalanx illa, quae acedonibus veteranis constabat, duce Meleagro, regem Arrhidaeum proclamaret, atque Perdiccam adeo cogeret Babylonem relinquerere. Huic nobiles equites sese adjunxerunt aliique, ut jam res ad bellum venisset, nisi nonnulli inter se partes conciliassent. Constituerunt igitur, ut Arrhidaeus quidem rex esset, nomenque gereret Philippi, sed servaretur tamen portio regni filio, ex Roxane nascituro , Perdiccas interea Chiliarchus, ut antea ephaestion. Μeleager vero ejus Hyparchus esset . Sic factum ut ipse omnem potestatem retineret Perdiccas, cujus revera munus v ἐπιτροπὴ iis ἔλη βασιλεία '. ius vero auctoritas multo major facta est brevi post, cum lusint rorae Gesch de Hellenisinus p. 33. Iustin. XIII. 4. Arrian. Excerpt. p. XVII. m. p. XX. s. minus accurate DraFfe l. l. is de AusEu de Arrian No walint dieser lause nicht uuin vitio excerptoris, potius alieno loco sit posita. Quale hoe munus fuerit nescio, sorte administrationem spectabat rerum, quae ad exercitum Pertinebant s. Just XIII. 4.