Studia palaeographica

51쪽

nicasset. Recte Polah , In hoc fame monstro lectionis(και ρια late verissima lectio haec: i. roliv AIAια αναπλέουσιν ' Ubi enim X abiit in at una lifera addita est ut verba bene Graeca saltem exirent. Utar praesenti occasione ut ex Valdhenaerii Schediscrificis MSS in lucem protraham emendationem in Euripidis Iphig. Aulid nondum editam. Est pilo ι notissima et prope decantata, quam multi tenens memoriter, ubi Agamemnon laudat oriunas eorum, qui obscuro loco nati sunt v si seqq.).8 δυσγένεια δ' ω Iχει τι χρήσιμov.

Incerti haerebant olim viri docti in ultimis verbis. Tandem Musgravio probabile visum vocabula νολβα ef απαντα transponenda SSe, quem nune omneS Sequuntur. Quanto melius Viachenaerius: τὲ δ γενναίω *υσιν απαντα ad Tis.

Qui dicendi usus compluribus exemplis illustratur ab eodem in Annoti in Eur. Ηippolytum, pag. 2bi.

52쪽

faciat periculum in vocabulis και σίασTov. AA AA A et M quoque conniventibus oculis vix inter sese distinguuntur ideoque hebetiores homines in incredibiles errores induxerunt. Talem, si quem alium, exstitisse bonum Photium, sanctissimum episcopum Constantinopolitanum post Bentiet epistolam ad illium nemo mortalium dubitat Lepide Patriarchae xpurιαν fraduxit obesus in Mnemos Tom. VII, p. si seqq.

Ad hanc pulcherrimam emendationem confirmandam os locus Athenaei XI, pag. 85 a quem in calce elaboratae suae Photii editionis laudat aberus. In Sophoclis Oedipo ol. v. I 26 Polynicis verba sunt:

Proba lectio debetur Mus avio Olim edebatur etαAAα(Vide obr. Adverss. II, p. 36 . Atque sic AA A et AMA alibi quoque haud raro commutata sunt of imprimis essesing ad IIerod. p. 552). Quid notius quam

53쪽

κολακεία; κα ἀλλα τοιαυτα mutatum pro ταυτα)λεγων π To Ipιατίου α* ελεμ γοκυδα. Ubi optimo correxit Schneiderus: a αμα ταυτα λεγων sed editoribus ita necessario legendum esse persuasit quidni fieri posse ut isλλα τοιαυτα scripserit Theophrastus Placent sua cuique At iam apparet ut opinor quam utilis res sit in promtu habere rationes palaeographicas. saepissime confusum est cum Digamma Aeolico non

multum dissimili figura expresso ). Digamma W, v inquavis lingua et dialecto acile fransit in et is mutatio in vero, licet aliis compluribus linguis propria, intra Graecitatis fines tamen, ni vehementer fallor, nulla idonea auctoritate confirmatur. Animadversat mihi aliquis

Iam quomodo corrigendum sit, i, αυτs, quod fide maius est, non fugit viros doctos iidem tamen gravissimas regulas et theorias de Digamma superstruunt aliis scripturis aeque vitiosis ). Si me audis, Iesychius ut alia multa stolide rates haec quoque nil doli iuspicatus in

54쪽

Lexicon suum recepit. Non capiebat enim verba magnam partem epiea, prisca et asca addito Digamma etiam magis obscurata, quae dudum abierant in desuetudinem. Haud mediocrem filitatem tamen haberet omnes huiuscemodi errores sub unum conspectum ponere ut aliquanto rectius etiam statui posset quae vocabula olim scripta fuerint cum Digamma.

r. I. T H. I. T. P. T crebro inter se commutantur. Od. A, 386 ἀγνὴ Περσε*ονεια γυναικων θηλυTεράων.

Testatur Eustathius alios codices habuisse aγν; alios alvi . Quibus civi placet comparant Il. , 5T Zευ τε καταχθόνιοἰ κα επαινη Περσε*όνεια). Praestat tamen lectio άγνὴ, solitum Proserpinae epitheton. f. Ηymn. in Cer. v. 8s. Etiam poetae Latini ita loquun-

Dobraeus Adverss. I, p. 56 apud Philemonem Stob. LVII, 2l Gros. 3T3, 5 Gesn pro λαχάνων ἀγει ι felicissime restituit λαχανων' ἀ(ι)εί τι , quod recepit Mei-nehius in Fragm. Poet. Comic. Praeterea de I permutatis f. quod annotavit Ηemsiere ad Lucian T. I, p. 28T, Brunch ad Aristoph. Acham. v. lli T. pros positum terram interdum mutavit in articu-

55쪽

dlum. 1-gium exemplum habes in Dionis Chrysostomita . LXIV, p. si Mishe: ὴ τυχis .... polagoantatrix versi. Κανδαυλ γυγ-κα, 'ApriretεI33 δικαιοσυνκiv AακεδαιμιονIοι τηνἐθηναίων θάλατταν. Acute L. Din-doreus: Praef. ad . pag. XXVI Aακεδαιμονίοι. γῆν. 'A33ναίοι θαλατταν. Nam genitivus procul dubio debetur malo sedulo correctori. Eodem modo fortasse peccatum est Schol. ad Odyss. b. 222. εργον - γεωργία, ατ τὴ ερασ. Tag γα λοιπασπράξει εργα βάσκων ο ποιητὴσ rpocressum Mασκμ αίνων ω εργο Aphsoc. Consia sane in nulla alia re turpius labi eruditos grammaticos quam in verborum derivatione. Ingens est exemplorum copia atque in diem augetur. Verumtamen in salibus quoque sunt certi denique fines Nemo facile tam stultus fingi cogitarique possit qui in animum suum induxerit substantivum pγο ducendum esse ab pα. Quae ne acutula quidem esse observatio. Multo magis suspicor hoc scholio Tob νουν χοντων τινα a docte quam vere observasse Ipγa sine genitivo apud vicos absolute dici de apri,utira Conticio igitur Scholiastem

Ipγον stris Fg εργασία κ . T. A. εργασlaec autem in peto abiisse in scholiis marginalibus minutissimis liferulis et compendiose scriptis nemo ut opinor mirabitur. L. indotat emendationi aliam quamdam subiungam nisi forte occupata est In Plutarchi Reg. Imperas.

1 De oonfusione diro stam vide Cap. VI.

56쪽

Praeterea operae pretium est inspicere Behheri nee- dola I, p. st:

Cobetus Var Leet. p. g απυγοι , Ridebantur A. απυγοι ef λατποπυγοι. In Platonis fragm. I 8 ap. eineh. σκελεToc; απυγοσ, καλάμιινα σκέλη popopv libri απυιο dederunt' Inter Celm in antiquissima scriptura discrimen multis locis aut nullum est aut certe perexiguum. Inspice e. g. Corpus Inscriptionum; passim videbis secundam literae II columellam minime contingere inferiorem lineolam horigontalem Frequens inde errorum fons. Recto Phileleutherus Lipsiensis Benileius in ragmento sabulae incertae Menandri: Oστι γ ν μεν ο βουλεται ζὴν ὴ δέω

57쪽

summam πειθανάγκη habet emendatio Elmsteti in Mus. Cantabrig. ἐΓεγήθει. Quod idem reperit ob. var. Leci p. Iod). Nam praesentis et imperfecti forma huius verbi apud Atticos non occurrit i). Dubii Dindorfius Praecis edit quint. cui scrupulum iniicit Choeph. TE:

quae lectio tamen valde incerta videtur. Facilem nascitur x I, I vice versa si hae literae non iusto intervallo separantur.

Quale est visium quod turbabat olim locum Pausaniae(Lib. III, Cap. is ubi Beringa noster ex vitiosa scrIptura ENAII AAn docte elicuista 'Aγιαδων Obss Crit. p. ol). Videruesychium in voce. Similem errorem deprehendit magnus Porsonus in Euripidis Phoenissis v. l2TT pag. 38 ed.). Verba sunt nuntii ad Iocasten: αλλ' ε τιν' ἀλκὴν ά σο*ου ἔχει λόγουσ

Ultimi versus ut nunc leguntur non apte cohaerent. Quod optime vidit alchenae ius expungendo vero medicinam affert nimis violentam. Contendit L ταθλα a Tragico

58쪽

scribi non potuisse et recte ille quoniam άθλον, ἀεθλον contractum ae habet natura longum, articulus autem cum a longo crasin facit durissimam. Sed licet forma τάθλα, aliquo modo excusari et ferri posset, quis avo sono admonitus non facile sibi persuadebit ipsum istum articulum solum verborum nexum obscurasse Mihi quidem egregium videtur inventum et summi viri ingenio dignissimum AHAΘAA id est xάπαθλα , quod miror Nauchium in editione sua neque recepisse neque memorasse. Recte interpungendo unusquisque intelliget Buripidem dedisse:

Piersoni observationibus ad Moeridem Mendum est ex antiquissima scriptura quod non librarios fantum sed grammaticos etiam et exicographos subinde fefellis. Posuit,esychius sua serio: Oeta Ia L. Oυρεαθ selovov.

59쪽

si in eleganti et aceta praefatione pag. XXI vir doctus,

egregius Valchenaerii discipulus qui quamquam immatura morte correptus nova et vera tamen in bonis literis reperit et sicubi errat ingeniose certe erras i). et P confusio rectius explicatur ex scriptura minus

Praeferre exempla sint ' Ηesychianum istud et pia, vsglobo quod modo laudabam et 'Tps ypεη σοβεἷται. E , , , Cinvicem commutantur. Nempe E in libris MSS. formam habet E cscribitur C. Figurarum quibus nunc utimur nullum in codicibus apparet vestigium).mno ante Casaubonum in lepido fragmento,egesippi(Athon. Lib. VII, 2so . et . sine sensu ευρε μ Συμεlegebant. At omnino Συpoc vel Συρίσκο τι dramatis

argumento convenit.

ix Vide e. o. quae disputa in Eu)δάpio p. 8 8 seqq. ' quisitam emendationem ex hoc fons habes Piersonus in Moer. p. 228. Vide apud ipsum.

60쪽

scribens, cum huius dramatis nomen semper in plurali laudetur. In aprico est ultimam literam C sequenti verbo

Arλεοριεν adhaesisse. Vide praeterea quae plura habet Porsonus l. l. 'A ε πάσιον, ἀσμενωψ, α οντα; apudinesychium in ἀσπασιo mutandum esse , ne Guyetum quidem fugit'

ut ait Ruhnhenius. Similia monstra in exicis nemo non semel admonitus facile interpretari potest. In Valchenaerii Schedis criticis emendatur Plutarchus(II, Ios c.)i πολυτελεστεγον τῆ θυσIα το εἷπνον. Recte monet ii obtrix esse reponendum '). Ibidem ex ob ριάλωτ α apud Lucianum II, 3ss elicitur 3υμάλωπα. Elegantissime Casaubonus in Athenaeo p. 388 e. pro mε μ. cpίλε ου με, TM restituit. Palmaria est emendatio obesi in vers. Euripid apud Plutarchum de aκdiendis foetis. Quae lectio in editionibus circumfertur misere est depravata. Sed clara lux affulsit ex optimo quodam codice Veneto ' ubi scriptum

Addere iubet v. l. punctum et lineolam ut audiamus ipsum Euripidem: