Scriptorum ecclesiasticorum opuscula praecipua quaedam

발행: 1858년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

LIBER RIMUS. 278

autem scientes uteris esse gestatos, et frugibus eos victitasse terrenis, nihilominus tamen nobis uti hominis objectutis cultum, res agitis satis in histas, ut id in nobis constituatis esse damnabile, quod et ipsi 5 VOS factitati : ut, quae vobis licere permittitiS, On- similiter aliis licitum esse nolitis. XXXVIII. Sed coneedamus, interdum unum VeStris Opinationibus dantes, unum Christum fuisse

de mobiS, mentis, animae, corporis, fragilitatiS, et 1 o conditionis unius nonne dignus a nobis est tantorum ob munerum gratiam Deus dici, Deusque Sentiri Si enim vos Liberum, quod usum repererit vini, si quod panis, Cererem, Si eSculapium, quod herbarum, si Minervam, quod oleae, Si riptolemum, is quod aratri, si denique Herculem, quod fera S, quod fures, quod multiplicium capitum SuperaVit Om-PeScuitque nutrices, divorum retulisti in coetum, honoribus quantis afficiendus est nobis, qui ab erroribus Os magnis insinuata Veritate traduxit; quiao Velut caecos aSSim ac Sine ullo rectore gradientes,

ab deruptis, ab deviis locis planioribus reddidit;

qui, quod frugiferum primo atque humano generi Salutare, Deus OnStravit quid Sit, qui S, quantUS et quali S, qui profunda ejus atque inenarrabiles ulti-25tudines, quantum nostra qui Vit medioeritas, capere et intelligere permisit et docuit; qui, quo auctore, quo patre mundus iste sit constitutus et conditus, fecit benignissime sciri; qui nativitatis ejus X- prompsit genuS, et nulliu aliquando cognitione Praeso Sumptam materiam illius; unde ignibus solis genitalis fervor adsciscitur; cur luna Semper in motu

indemnis creditur, animalibus causis lucem Semper atque obscuritatem reSumen ; animalium Origo quae

282쪽

274 ARNOBII ADVERSUS GENTES

Sit, rationes quas habearit semina quis ipsum itiX- erit hominem quis informarit, Vel ex materiae quo genere conStructionem ipsum confirmaverit corporum; quid Sit enSUS, quid anima, advolaritne ad OS Sponte, an cum pSi Sita Sit et procreata 5 Visceribus in Orti particeps degat, an immortalitatis perpetuitate donata Sit qui tutus no maneat, quum dissoluti abierimu a membris victu rine OS SimuS, an mentoriam nullam OStri Sensus et recordationis habituri. Qui Brrogantiam con Iostrinxit nostram, et elata Supercilio cerVice modum fecit suae infirmitatis agnoscere; qui animantia monstravit informi fors. iii firma, telochius nos esse, vani opinionibus fidere, nihil comprehelisum habere, nihil scire, et quae nostro Sita Sunt ante 15 OculOS, non Videreri qui quod omnia Superavit, et transgrOSSum est munera ab religionibus nos falsis religionem traduXit ad aerum; qui ab ignis inertibus, atque ex vilissimo formatis luto ad sidera sublevavit et coelum, et cum domino rerum Deo eto supplicationum fecit Verba atque Orationum colloquia miSCere. XXXIX. Venerabar, o caecitas i nuper Simulachra modo e fornacibus prompta, in incudibus deos et e malleis fabricatos, elephuniorum OSSA, 25 picturus, VeternOSi in arboribus taenias: si quando conspeXerati lubriculum lapidem et exilivi unguine sordidatum, tanquam ineSSet Vi PraeSenS, adulabar, assabar; et beneficia poscebam nihil sentiente detrunco et eos ipsos diVOS quo eSS niihi perSUaSe-3Oram, assciebam contumelii graVibuS, quum eo eSSecredebam ligna, lapides, atque OSSa, aut in hujusmodi rerum habitare materia. unc doctore tanto

283쪽

LIBER PRIMUS. 275

in vias veritatis inductus, Omnia Sta, quae Si ut Scio, digna de dignis sentio, contumeliam nomini nullam facio Divino, et quid cuique debentur, Vel PerSonae, Vel capiti, inconfusis gradibus atque auctoritatibuS 5 tribuo. Ita ergo Christus non habeatur a nobis Deus 3 nec, qui Omnium alioquin Vel maXimus Ot- est excogitari Divinitatis ametatur cultu, a quo amdudum tanta et accepimus dona ViVenteS, et XSPectamuS, die quum Venerit, ampliora Θio XL. Sed patibulo astixus interiit. Quid istud ad

causam 3 eque enirn qualitas et deforinitas mortis dicta ejus immutat aut facta, aut eo minor Videbitur disciplinarum ejus auctoritas, quia Vinculi Scorporis non naturali dissolutione digressus est, Sed 15 vi illa tu decessit Pythagoras Samius suspicione dominationis injusta vivus concrematus in fano est: nunquid ea, quae docuit, Vim propriam perdiderunt, quia non Spiritum Sponte sed crudelitate appetitus effudit ' Similiter Socrates civitatis Suae judicio

sto damnatus capitali affectus est poena nunquid irrita facta sunt quae Sunt ab e de Oribus, Virtutibus, et ossiciis disputata, quia injuria eXpulsus e Vita est 3 Innumerabiles alii gloria, et virtute, et Xistimatione pollentes, acerbissimarum mortium Xperti Sunt Oraxmas, ut Aquilius, Trebonius, Regulus nunquid idcirco post vitam judicati Sunt turpeS, quia non publica lege satorum, Sed morti RSperrimo genere lacerati Xcruciatique perierunt Nemo unquam innocens male interemptu infami est, nec turpi sotudinis alicujus commaculatur Ota, qui non uomerito poena graVeS, Sed cruciatori perpetitur aevitatem.

XLI. Et tamen, cisti qui hominem Os Olere

284쪽

276 ARNOBII ADVERSUS EN TES

morte functum ignominiosa ridetis, nonne Liberum et O Patrem membratim ab Titanis dissipatum

fanorum consecratione mactatis Nonne Aescula pium medicaminum repertorem, OS PoenuS, et SUP-plicia fulminis, custodem nuncupavistis et araeSidem 5 sanitatis, Valetudinis, et saluti. Nonne ipsum Herculem magnum sacrificiis hostiis, et thure invitatis incenSO, quem ipsi Os fertis vivum arsisse post PoenRS, et concrematum in funestis busticetis 3 Nonne illium tym Phrygem, abscissum et Spolia- Iotum viro, Magnae Matris in adytis deum propitium, deum Sanctum Gallorum conclamatione testamini pNonne ipsum B Ourulium Patrem, Senatorum munibus dilaceratum centum, et Quirinum esse Martium dieitis et sacerdotibus et pulvinaribus honoratis, et 15 in aedibus adoratis amplissimis et post haec Omnia coetiim ascendisse juratis 3 Aut igitur ridendi et vos estis, qui homine graviSSimi cruciatibus interemptos deos putatis, et colitiS, aut, Si certa est ratio, cur id vobis faciendum putetis, et nobis permittite oscire quibus istud causis rationibusque faciamus. XLII. Natum hominem colitis. Etiam si esset id verum locis ut in superioribus dictum est, tamen pro multis et tam liberalibus donis, quae ab eo rofecta in nobis sunt, Deus dici appellarique deberet asQuum ero Deus Sit re certa, et sine ullius dubitationis ambiguo insciaturos arbitramini OS SSe, quam maXime illum a nobis coli, et praesidem nostri corporis nuncupari Ergone, inquiet aliquis furenS iratus et percitus, meus ille est Christus 3 3o Deus respondebimus, et interiorum fors inferiOrum potentiarum Deus: et, quod magis infidos

acerbissimis doloribus torqueat, rei maXimae cauSa

285쪽

LIBER PRIMUS. 27

a summo Rege ad nos missus. Postulabit forsitan insanior et furiosior factus fors factis, rellius an se ita res habeat, quemadmodum dicimus, Omprobari: multa major est comprobatio quam geR-5tarum ab e fides rerum, quam titulum OVitaS, quam Omnia victa decreta dissolutaque fatalia' quae populi genteSque u generi Sub limines fors getiere sublimia nullo dissentiente videre; quae nec ΡSi audent falsitatis arguere, quorum antiqua SEU PR-1otrias lege Vanitatis esse plenissimas utque inanis- Simae superstitionis Ostendit. XLIII. Occursurus Orsitan rurSus est cum aliis multis calumniosis illis et puerilibus vocibus. Ῥa vius fuit, clandestinis artibus omitia illa perfecit Ae- is gyptiorum X adyti angelorum potentium nomina, et remotas furatus est disciplinas. Quid dicitis, parvuli, incomperta Obi et nescia temerariae vocis loquacitate garriente. Ergone illa, quae geSta Sunt, daemonum fuere praestigiae, et magicarum artium uoludi Potestis aliquem nobis designare, monStrare ex omnibus illis magis, qui unquam fuere Per Recula, consimile aliquid Christo millesima ex parte qui fecerit 3 qui sine ulla vi carminum, Sine herbarum et graminum succis, Sine ulla alti qua ObSerVa-a tione sollicita sacrorum, libaminum, temporum ΘNon enim UrgemuS, et quaerimuS, quae SeS SPOndeant facere, Vel in quibus generibues actuum oleat omnis illorum doctrina et Xperientia contineri. Quis enim hos nesciat aut immitientia Studere prae-3 noSCere, quae neceSSario velint nolint suis ordinationibus veniunt 3 aut mortiferam immittere quibus libuerit tabem, aut familiarum dirumpere charitates,

Conscinis cap. XLVII.

286쪽

278 ARNOBII ADVERSUS GENTES

aut sine clavibus reserare quae clauS Sunt, ut Ora

Silentio vincire, aut in curriculis equos debilitare, incitare tardare aut XOribus, et liberis alienis sive illi mares sint, sive foeminei generis inconcessi amoris flammas et furiales immittere cupidi-5tatos Aut si utile aliquid videantur audere non Propria vi OSSe, Sed eorum, quo inVocant, OleState. XLIV. Atqui constitit Christum sine ullis adminiculis rerum, Sine ullius ritus Observatione, Vel lege f0rs legi S , omnia illa, quae fecit, nominis Sui Os Iosibilitate fecisse. Et quod proprium, OnSentBneum, dignum Deo fuerat vero nihil nocenS, ut OXium, Sed opiferum, Sed salutare, sed auXiliaribus plenum bonis l)otestatis munificae liberalitate donasse.

XLV. Quid dicitis, O iterum ergo ille mortalis, 15

aut unus fuit e nobis cujus imperium, IUUS Ocem pophilaribus , quotidianis Verbi missam, Valetudines, morbi, febres, atque inlix corporum crucia-m0nta fugiebant' Unus fuit e nobis, cujus PaeSentiam, cujus Visum gens illa nequibat ferre merso-aorum in Visceribus daemonum, conterritaque vi ΠOVa membrorum possessione cedebat' Unus fuit e nobis,

cujus foedae vitiligines jussioni obtemperabant pul-Sae Statim, et coticordiam colorum commaculati ViSceribus relinquebant Unus fuit e nobis, cuju exaslevi tactu stabant profluvia sanguiniS, et immoderatos cohibebant fluores Unus fuit e nobis, cujus manus intercutis veternosae fugiebant undae, Penetrabilis ille vitabat liquor, et turgentia ViScera Salutari ariditate deflabant Unus fuit e nobis, qui claudo 3ocurrere praecipiebat, et jam operi re erat Porrigere manca manus, et articuli immobilitate jam ingenita eXplicabant capto membri BSSurgere, et

287쪽

LIBER PRIMUS. 279

jam Silos referebant lectos alienis paulo ante cervicibus lati viduatos videre luminibus, et jam coelum diemque cernebant nullis cum Oculis procreat 3 XLVI. Unus, inquam, fuit e nobis, qui debili-5tatibus Variis, morbisque VeXato centum, ut hoc amplius, Semel una intercessione sanabat 3 cujus vocem ad simplicem furibunda et insana Xplicabant se muria 3 procellarum turbine tempestatesque sidebant qui per altissimos gurgite pedem 1 o ferebat inlutum 3 caleabat ponti terga undis ipsis stupentibus, in famulatum subeunte naturi qui Sequentium Se millia quinque, quinque SaturaVit panibus Θ ac, ne esse praestigiae incredulis illis viderentur et duris, i senarum portarum Sinu reli-1squiarum fragminibu aggerabat Unus fuit e nobis qui redire in corpora jamdudum animas araecipiebat ematas, prodire ab aggeribus conditos, et post diem funeris tertiuin pollinctorum voluminibus expediri ΘUnus fuit e nobis qui quid Singuli volverent, quideto sub Obscuris cogitationibus continerent, tacitorum in cordibus pervidebat Unus fuit e nobis, qui quum

unam emitteret vocem, ab diversis populis, et dissona ratione loquentibus, familiaribus verborum Sonis et Suo cuique uteii jXistimabatur eloquio 3a5 Unus fuit e nobis, qui quiuii Teia religionis certae forS. certi S Sui Sectat Oribu traderet, mundum O- tum repente complebat; quantUSque, et qui SSet, revelata noni ini forS. numinis immensitate Onstrabat Unus fuit e nobis, qui opOSito corpore 3o innumeris Se hominum prompta in luce det0xit qui Sermonem dedit, atque uecepit, docuit, caStigavit, admonuit qui ne illi se falsos vanis imaginationibus XiStimarent, Semel, forS. Se Semel f D.

288쪽

280 ARNOBII ADVERSUS GENTES

Ursinus iterum, saepius farniliari collocutione Onstravit qui justissimis viris etiamnum impollutis,

ac diligentibus sese, non per vana inSOmnia, Sed Perpurae Speciem simplicitatis apparet 3 cujus nomen auditum fugat noxios spiritus, imponit silentium 3Vatibus, haruspices inconsultos reddit, arrogantium magorum frustrari mei actiones non horrore, ut dicitis, nominis, sed majoris licentia potestatis 3 XLVII. Et haec quidem summatim XΡOSita, non ea ratione protulimus, tanquam magnitudo facientis Io

solis in his esset perspicienda virtutibus. Quanta Sint fors. Quantula sunt enim haec, vel exilitatis cuju reperientur et ludi, si traditum L fors nisi ita

datum fuerit nosci, ex quibus adiso regniS, cujuS numinis ministrator advenerit 3 Quae quidem ab eo is gesta sunt et factitata, non ut Se Vanu Stentatione jactaret, sed ut homines duri, utque increduli seirent non Sse, quod pondebatur, falSum et X Operum

benignitate, quid fors quod Her an . esset Deus VeruS, jam addiscerent suspicari Simul et illud et o

Volumu Sciri, quum Summatim, ut dictum St, enumerati facta gestorum est, non ea solum Christum potuisse, quae fecit, sed constituta etiam XSuperaSSelatorum Nam si, ut liquet et constat, debilitates,

Vorum contractio, et amissio luminis, fatalibus accidunt irroganturque decretis, et solus haec Christus correXit, reStituit, atque Sanavit, Ole ipso Si clarius, potentiorem illum fuiSSe, quam fata Sunt, quUmea Solvit et vicit, quae perpetuis nexibus et immobilicio fuerant necessitate deVincta. XLVIII. Sed frustra,' inquit nescio quiS, tantum arrogas Christo, quum Saepe alio Sciamus, et cieri-

289쪽

LIBER PRIMIIS. 28 l

mus deos, et laborantibus plurimis dedisse medici- nas, et multorum hominum morbos Valetudinesque curaSSe. Non inquiro, non Xigo, qui deIIS, Ut quo tempore, cui fuerit auXiliatus, aut quem fractum

5 restituerit sanitati illud solum audire desidero, an sine ullius adjunctione materiae, id St, medicamiinis alicujus, ad tactum morbos jusserit ab hominibus reVolare, imperaVerit, fecerit et emori valetudinum causam, et debilium corpora ad Sua remeare Ionaturas Christu enim Scitur, aut admota partibus debilitatis manu, aut vocis Simplici juSSione

citateS, Orationem dedisse mutis articulorum vincula relaXaSSe, ambulatum dedisse contracti vitiligines, 15 querqueraS, atqUe intercute morbos, Omniaque alia Valetudinum genera, quae humana Corpora SuStinere nescio quae Voluit importuna crudelitas, verbo

solitus imperioque sanare. Quid simile di omnes, quibus Opem licitis aegris et periclitanti biis stolatam 3 Qui si quando ut fama est, nonnulli attribuere medicinam, aut cibum aliquem juSSerunt capi, aut qualitatis alicujus ebibi Otionem, aut herbarum et graminum Succos Superimponi inquietantibus causis, ambulare, ceSSare, ut re aliqua quae a fossiciat abstinere, quod SSet non magnum, ne ud-

mirationis alicujus stupore condignum promptum est, Si Volueritis attendere, et medici fors medicus etiam Sic curant f fors curat , animal humi natum,

nec confisum Scientiae Veritate, Sed in arte SuSΡi-3ocabili positum, et conjecturarum uestimationibu nutans. Nulla autem virtus est medicaminibu amovere quae noceant beneficia Sta rerum, non Sunt curantium poteStates, et, ut Sit laudabile Scire, qua

290쪽

282 ARNOBII ADVERSUS GENTES

quibus OnVeniat medicina, aut arte curari locu Shujus laudis non in Deo, sed in homine constitutus est. Hunc enim non St turpe rebus XtrinSecus Sumptis valetudinem hominis fecisse meliorem indecorum Deo St, non pSum per Se OSSO, Sed X-5 ternarum adminiculis rerum Sanitatem incolumitatemque Pr Sture.

XLIX. Et quoniam beneficia saliutis datae aliorum numinum comparatis et Christi, quot millia vultis a nobis debilium vobis ostendi, quot tabificis ouffecto morbis, nullam omnino retulisse medicinam, quum e omnia Supplices irent templa, quuna deorum unt Ora rostrati limina ipsa converrerent OSculi S, quum Aosculapium ipsum datorem, ut praedicant Sunitatis, quoad illis superfuit vita, et preci 15bus fatigarent, et invitarent miserrimis Otis 3 onne alio Scimus malis suis commortuos, cruciatibus alios COUSenuiSSe morborurn, perniciosius alios sese habere coepiSSe, OStquam die noctesque in continui precibuS, et pietatis exspectatione triverunt 3 Quid ergo et o prodest Stendere unum aut ultPrum fortuSSe cura-tOS, quum tot millibus subvenerit nemo, et plena Sint omnia miserorum infeliciumque delubra nisi forte dicatis, opem bonis ab diis ferri, malorum ni i-Serius despici Atqui Christus aequalit0 boni ma- 5liSque Subvenit, nec repulsus ab hoc quisquam Stqui rebus auxilium duris contra impetum OStulabat injuriasque fortunae. Hoc Si enim Proprium Dei veri potentiaeque regalis, benignitatem Suam Uegare nulli, nec reputare qui merentur, aut mi 3Onime, quum naturalis infirniitas peccatore ui homi nem faciat, non votivitatis seu judicationis electio. Dicere porro meriti Opem laborantibus ab diis ferri,

SEARCH

MENU NAVIGATION