장음표시 사용
111쪽
nationis tandamentum,sed nego esse aliquam en-
ritatem distinctam, illisque superadditam, lita
autem unio est mutua participatio perfectionum ;& imperfectionum & actionum , quae aduenit , icum vniuntur, & cessat, cum separantur. . V lobiicies tertio , implicat in ipsis terminis ira- inere essentiam rei & non manere ipsam rem ; fi ligitur tota essentia unionis consistit in entitate imateriae & formae, manente tali entitate maneret vnio, quod tamen est salsam. Respondeo , unionem non consistere in enti, ilitatibus materiae & formae simpliciter secundum se spectatis, sed in ipsis ut inuicem communica- rtis de ut se habent inuicem , unde D.Bonau. lib. 3. adist. 1I. art. I. quaest. 3. ait unionem esse relati
nem unitorum, sed relatio non est entitas superaddita relatis, ergo unio non est entitas superaddita partibus.
Obiicies quarto, si unio non sit entitas disti cta a partibus , sequitur hominem non posse dici generare filium suum. Probatur sequela, quia
nihil produceret non enim produceret mate- 'riam , neque animam rationalem, ergo nihil.
Respondeo, hominem dici generantem, quia iterminus ab illo productus est totum composi- ltam : & sufficit quod attingat unionem in qu icumque illa consistat s tuod facit , quatenus per i suam actionem efficit ut materia sit apta & idonea ad recipiendam in se animam. aeres quotuplex sit unio in quolibet coimposito. Respondeo, illam quaestionem in nostra sentemtia locum non habere. Attamen responderi poses et, in quolibet composito esse unicam unionem,
non quidem simplicem, sed compositam ex totv aloiubas
112쪽
Disp. 1 De eo ore naturali sic Ii s
untonibus partialibus , quot sunt partes, unitae quia unio non distinguitur ab illis , sed identificatur cum illis: nec puto aliam requiri responsionem , & quamvis esset entitas distincta ae sit
peraddita, non tamen dicenda esset unica unitatenmplicitatis. De continuatiua hoc patet , si citur totum mare habet unicam vinonem , quando auferretur unica gutta, deperiret unio , de sic mutaretur totum mare. Quoad informativam illa
vel esset materialis , & uc non posset subiectati in anima rationali ; vel esset spiritualis , & scnon reciperetur in corpore , receptum enim ne-bet esse proportionatum recipienti. Sed quid ad nos , qui unionem intinctam & superadditam non a mittimus EV A s T I o II.
Vlli dubium est, totum leu compositum di- tristingui realiter a suis partibus sigillatim sumptis distinctione includentis ab incluso : sic homo distinguitur ab anima. Neque etiam dubium est , quin distinguatur ab omnibus partibus
sine unione consideratis, cum formaliter dicat partes unitas inter se. Quaestio igitur est , an totum dicat quamdam entitatem realiter distinctam a materia & forma simul unitis 8, ita ut homo quatenus compositum naturale, non sit corpus &anima rationalis simul unita, sed tertia quaedamentitas ab iis distincta , ut Scotistae quidam alij existimant.
Dico frimo, totum non est entitas dictincta realiter a partibus unitis.
113쪽
Probatur : illa entitas vel est simplex vel composita : non simplex , cum in illa dicatur consti- rui compositum ; si composita ex partibus , iterum quaeram, num distinguatur ab illis 3 sic dabia tur progressus in infinitum. Probatur secundo , si compositum sit entitas distincta a partibus unitis, partes unitae non erunt
de composito , quod est absurdum, & cum illa entitas sit posterior partibus unitis , & ex illis resultare dicatur , quidni poterit Deus impedire resultasti iam illius, sicut potest impedire ne frigus ex aqua resultet, ad hoc enim sufficit quod concursum suum illi deneget, cum sine illo produci vel existere nequeat 3 tunc partes essent unitae & non esset totum , quod est absurdum.
Obiicies primo , compositum est unum per se; sed partes non sunt unum per se , ergo partes diastinguntur a composio. Respondeo : Nego minorem, partes enim uniatae sunt unum per se ; alioqui non essent unitae,
aduerte quod , ut aliquid dicatur unum per se , debet esse substantia una unitate compositionis vel simplicitatis. Secundo debet esse substantia
completa unius naturae, ratione cuius habeat in
se principium motus & quietis, sicque ponatur in
una serie praedicamentali. Ens vero per accidens est illud, quod non est unum unitate composi- i 'tionis vel simplicitatis , sed aggregationis, aut ordinis , vel unum compositione accidentali, hoc- est, tali ut non sit unius naturae, sicque ad plura praedica metiata spectet v. g. album,non est unum .
per se , sed per accidens ; quia considerari solet
natura subiecti ut penitus distincta a ratione albedinis & ut in se completa. Nostra autem sententia confirmatur per iliud I. coxinth. I a. omnia, rautem membra
114쪽
Disp. I. De corpore naturali Oc. II 3
l 'rembra corporis cum multa, unum tameu corpust sint & illud D. Augustini T. de Trin. cap. .homo nihil est aliud quam anima corpis , & illud D. Athanasij, anima rationalis S caro vnsu es homo.quae omnia etiam confirmant nostram sententiam de unione.
Obiicies secundo, partes simul unitae componunt totum ; sed totam non componit totum ergo totum non est partes unitae. Resp. Disting. maiorem componunt totum una cum aliquo extrinseco , vel componunt totum tanquam aliquid sibi extrinsecum, Nego maiorem , componunt totum inirnale ce pet se ipsas, Concedo maiorem. Deinde distinguo nianorem. torum non componit totum per aliquid sibi extrinsecum , vel cum aliquo sibi extrinseco, Concedo minorem ; per ea quae sibi sunt intrinseca, Nego minorem , & ut appa eat esse sophisma, resoluantur termini hoc modo, partes sunt componentia totum ; sed totum non est componentia totum, & tunc Nego minorem. obiicies tertio , ex Aristotele s. Metaphysic. cap. I . Text. Ic. sex non sunt bis s. sed semel item lib. . cap. I et . ait B A, non est B, & A; ergo totum aliquod distinguitur a partibus.
Respondeo, quidquid sit de mente Aristotelis
bis s. esse c. secundum omnes Arithmeticae pe-xitos ; sed forte requirit Aristoteles ad hoc ut sex homines , v. g. dicantur esse senarius numerus , coexistentiam illorum. Vnu 3. homines mortui cum 3. viventibus non faciunt senarium. numetum hominum. Sed ei it quaestio de voce: nam s. defuncti faciunt senarium numerum defunctorum , quomodo enim nunierarentur de-isHucti i quoad B A, dico non esse simpliciter B
115쪽
se A, ut patet si aliter disponantur sic AB, sed esse B & A, cum tali ordine , ut plius ponatur B, re
obiicies quarto , omnis causa distinguitur ab
, effectu ; sed partes sunt causa compositi. Respondeo : distinguo omnis causa extrinseca,' Concedo 3 omnis causa intrinseca, Nego a ideo causa materialis debet non distingui,'tpote causa intrinseca. Idem dic de causa formali, si sumatur pro forma speciali. Obiicies quinto, inde sequeretur totum, cuius partes non dicunt ullam unionem physivm se, nec ordinem,non distingui a suis partibus simpliciter sumptis , consequens est salium , ergo diantecedens . Probatur : per illud axioma,vis unita fortior est seipsa dispersa. . Respondeo sexto, gradus caloris, v. g. statuvnsias nihil habent supra seipsos in statu dispersonis ; quare Concedo sequelam.Ad axioma Rese pondeo . falsum esse simpliciter intellectum , ut
verba sonant : attamen per accidens verum est,
quia partibus virtutis dispersis sigillatim, maior opponitur vincendi contraxij vis, quam iisdem collectis in unum. Quare virtus illa non est diacenda intrinsech sortior, sed tantum extrinsece,' ut ita dicam, per remotionem maioris contrarij.
DIximus unionem esse modum : modum autem esse statum rei non essentialem ; unde videtur unionem non esse essentialem , ta sic sentit Dabillon in sua metaph.disc.de tom q. t. Dicis
116쪽
Diss. I. De corpore naturali Sc. II s
Dico et unio est essentialis composito. Probatur : illud est essentiale line quo res , nee esse nec concipi potest ; atqui compositum non potest esse, nec concipi sine unione partium, ergo unio est essentialis composito.Dices, illud esse essentiale sine quo res non potest concipi absoluth ; sed si res potest concipi absolute sine aliquo, illud non est essentiase, licet
fine illo res non possit concipi relatiue , nec exim stere sine illo : sic non potest existere homo, quin dependeat a Deo , & tamen potest concipi secundum attributa essentialia sine Deo. Vnde dependentia non est illi essentialis , quia est attributum relatiuum s at unitum est relativum attributum; ergo non est essentiale. Respondeo , compositum non posse concipietiam absolut8 fine unione. Probatur : aliquod non potest concipi absolute, ut in se est,nisi comeipiatur illud per quod intrinsece constituitur; atqui compositum intrinsece constituitur per unionem ergo non potest concipi sine unione. Deinde partes sunt essentiales composito,vel igitur partes sumuntur simpliciter, ut sunt in se, velut sunt unitae. Non primum , possunt enim esse partium entitates, & non esse compositum ; ergo secundum ; sed partes ut sunt unitae sunt ipsanaetvnio. Demum unitum non est attributum compositi, sed lautum attributum partium, Si fateor unionem non esse essentialem partibus ; sed contendo esse essentialem composito. Obiicies primo,unio est modus; sed nullus m dus est essentialis ; ergo non est essentialis.. Respondeo , unio est modus respectu partium. Concedo maiorem 1 respectu compositi, Nego.
Nam respectu illius unio est modus, uod b unio-
117쪽
ne modificatur; atsui compositum non modificatur per unionem, sed tantum parteS : nam coimpositum non unitur , sed per unionem constitui-xur, partes vero solae uniuntur. Deinde modus supponit modificatum tanquam subiectum , atqui unio non supponit compositam , alias esset antequam esset , ergo unio non est modus respectu compositi. Probatur maior : Modus est status non
essentialis ; ergo est status accidentalis 3 ergo supponit subiectum cui accidit constitutum in
suo esse. Obiicies secundo, terminus totum, homo, &c. significat directe partes , ut corpus & animam, &connotant, aut clare , aut obscure partes se inuicem retinere , at se inuicem retinere non est eis sentiale ; importatur enim tantum in obliquo. Respondeo, a parte rei, neque esse rectum, neque obliquum, & utrumque si sit intrinsecum eo se essentiale composito, v.g. album dicit in recto subiectum , albedinem vero in obliquos; sed tam bene albedo est de essentia albi , quam ipsum subiectam ; impossibile enim est formare conceptum albi, ut est concretum , quin albedo sit de tali conceptat. Sicut igit ut albedo non est de e sentia subiecti, quod est album ; sed est de eo sentia concreti , scilicet albi : ita etiam unio non est essentialis partibus , sed est essetitialis
composito. Obiicies tertio , totum esset ens per accidens,
quia fieret ex duabus substantiis, & uno accide
Retaondeo unionem, neque esse accidens , neque esse modum respecta compositi, ut dixi. Deinde quamvis esset modRs , esset modus substantialis i atque adeo non ossiceret unitati per se : nam
118쪽
D p. L De corpore naturalii. I ar
s sis etitia est modus,& tamen subsiliens est unum per se. obiicies quarto , si unio est aliquid essentiale, Christus Dominus , in morte amisisset aliquid eo sentiale,quod non est dicendum. Respondeo amisisset realiter,Nego. Formaliter, Concedo. Hoc est, non amisisset illud quod unio est realiter,partes, scilicet; licet amiserit actuale xxercitium partium adinvicem , in quo nihil est repugnans nihilque minus pium. Obiicies quinto , illud est essentiale quod est totale & perfectum principium operationum; atqui vitio non est tale principium; ergo non est eo sentialis. Respondeo: distinguo minorem , viato physice sumpta non est tale principium, Nego ; unio metaphysice sumpta,subdistinguo, non est tale principium,ut quod, Concedo, ut quo, Nego. Partes sunt principium quod operatur , unio vero est principium quo partes operantur , hoc est partes , ut unitae sunt principium totale opera
vas T Io IV. hae numero partes sint de essentia huim
numero compositi. STatuimus supra art. . q. . formam specialem,
v. g. animam rationalem , non esse totam eo
sentiam compositi, sed etiam materiam sumptam pro parte ignobiliori , verbi gratia , pro corpore in homine, pertinere ad essentiam compositi. Sed dubium est , an haec numero materia sit de e sentia, vel solum aliqua iudeterminata , ut sentiunt
119쪽
tiunt Durand. & SuareZ citati a Maillat. disp. l. seel. I. Dico : hae numero partes sunt de essentia com positi particulatis. Probatur : sicut se habet materia in communi ad compositum substantiale in communi , ita haec singularis ad tale singulare compositum ; atqui materia in communi est de essentia compositi substantialis in communi;ergo haec singularis materia est deessentia huius compositi singulatis. Maior patet, quia sicut compositum in communi dicit suas partes componentes , ita hoc numero compositum debet habere suas partes ex quibus
Confirmatura Petrus non est hic homo dete minate per aliquid indeterminatum , sed per naturam suam determinatam . ergo per hanc naturam ; sed haec natura non potest esse, ni si ex his partibus 1 ergo per has partes Petrus est hic
obiicies primo, essentia non dicit singularithtem, sed hae partes dicunt singularitatem;ergo hae
partes non constituunt essentiam.
Respondeo , essentia metaphysice considerata in commani, non dicit singularitatem, Concedo; physice considerata in indiuiduo,Nego. Obiicies secundo, in quolibet essentia semperesst eadem ; atqui in homine sene non sunt eaedem omnino partes , ac in iuvene propter continuam trauspirationem insensibilem , ergo,&c. Respondeo,Distinguo maiorem.Essentia meta physica semper est eadem , Concedo ; phIsica, subdist. physice , Nego, moraliter & quoad Inationem, Concedo. Deinde disting. min. non auiu eaedem partes physice , Conc. moraliter,
120쪽
Disp II. De corpore naturali c. I i,
E quantitate , quantum Metaphysicisiconueniens est .egimus in Metaphylaca : iam vero quae in Physica de illa disputar solent, discutiamus. Tria autem de illa inquiruntur ; primum est quid sit quantitas et secundum quomodo constituat continuum et Tertium denique, num extendi possit in infinitum. Ideo disputationem istam in tres diuido articylos.
De quantiste.i TV, quid sit quantitas, nobis innotescat:duo
t v sunt discutienda, nempe in quo ratio quantitatis consistat & an sit emitas quaedam realiter distincta a re quanta.