Introductio in historiam Evangelii seculo 16. passim per Europam renovati doctrinæque reformatæ. Accedunt varia quibus ipsa historia illustratur, monumenta pietatis atque rei literariæ authore Daniele Gerdesio .. Danielis Gerdesii Historia reformatio

발행: 1752년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

indecimo, de utraque specie, ait Orator, hoc Regem apud Clementem Romanum Pontificem diligenter egisse, & spem ipsi

esse, fore, ut hoc a Romano Pontifice impetret, ut sanciat dc statuat, utrumque cuique, secundum conscientiae suae modum, esse liberum, sive alteram tantum, sive utramque speciem accipiendi. Porro, Regem quoque affirmare, se ex valde senibus& grandaevis audivitie, ante annos centum & viginti Gallos etiam Laicos utraque specie Eucharistiae usos, sed per fistulam a), &in sacello seu privato, non in aede publica; sic etiam hodieque Reges Gallorum communicare sub utraque specie. Regem itaque Gallorum, aliquid objicientem Theologis, coinachum audire, ipsis Regibus hoc licere, sed non etiam Laicis. De Regibus enim & ad Reges dictum esse: Vos estis gens sanc-ra, regale sacerdotium. Praeterea, expeditis prioribus articulis, alecit etiam orator sequentes , nobis jam abituris.

Clementem Pontificem Romanum dedisse provinciam Cardinali Hispano S. Crucis emendandi orarium, sic & de hymnis, id quoque praestitisse, ut pro impiis dc ineptis hymnis posuerit

Psalmos. Verum Cardinalem Hispanum eo nomine damnatum a Gallicis Theologis. Adeo enim summum sibi vendicare magistratum Sorbonicos Theologos, ut non solum nos pro hae

reticis, ut vocant, sed etiam Cardinales, Papam quoque ipsum,

condemnare non dubitent.

Dixit etiam Orator Gallicus, locum de justificatione, ut a nostris tractetur, probare Regem.

Porros a De illo more sumendi Vinum Eucharisticum per fistulam, quondam disseruit Thom. REI NESIUS Libro VI. variarum Lectionum, te ste ejus epistola ad Christ. Daumium p. 3 a. sed quoniam sextus ille libereditus non est, eundem in se suscepit laborem Uener. Joh. Vo GT, Ecclesiastes coetus Evangelico-Lutherani Bremensis edito tractatu erudito iub tit. Hisoria Isuia Eucharisicae &c. Brem. I7qO. q. Diuiligod by Corale

562쪽

Porro, quum haec res ampla sit 8c sancta, Regem hoc conari, ut fiat concordia Ecclesiae. Itaque Oratorem aliquando egisse

hoc nomine cum Ducibus Bavariae, verum eos multo morosiores Sorbonicis etiam Theologis inventos; quamvis nuper sic fractos, ut Bonaccursus meliorem responsionem daturos polli- Ceatur: meliora etiam promittere Psugium de suo Principe Duce Georgio, & de Archiepiscopo Moguntino. Praeterea gratissimum Rcgi futurum, ii duo vel tres ex nostris eruditis in Galliam mitterentur ad ipsum, coram eo his de robus collocuturi. Regem enim adhibiturum colloquio eruditorum, ec Sorbonicos morosissimos, qui nobiscum sentiant, ad eruendam veritatem Evangelicam. Caeterum de loco, pro habendo concilio, Regem sic sentire, non consentiendum a nostris Principibus & ordinibus, nisi consultis ipsis Regibus Gallorum dc Anglorum. Idem vicissim ipsos quoque Reges facturos.

Adha 'C non esse consultum, etiamsi omnino opus sit Concilio, ut nunc habeatur: si enim nunc fiat, futurum, ut melior dc sanior pars a majore vincatur & opprimatur. Olim quoque a Pontifice Romano Regem Galloium dc Regem Navarrae regnis privatos, quod sensissent, non solum a Romano Pontidice, sed etiam ab Imperatore & reg:bus, concilium esse indiceiaum. Hodieque tantum hoc nomine occuparia Caesare regnum Navarrae, quod olim sic privatum, Rex Ferdinandus Hispaniarum, Regem Navarra: eo regno excussisset. In summa, Regem optime animatum esse ad hanc causam, atque placere sibi locum concilii securum lc tutum, ubi tuto cuivis liceret sententiam dicere. Adhaec Regem arbitrari, valde prolaturum, si Principes & Ordines literis orent ex hoc conventu Regem Gallorum pro exulibus nomine religionis, ut eos rostituat, ne quid fraudi sit,

quod quisque senserit, dixerit, egerit. Hucusque Balatinus.

563쪽

Num. XIII.

Facultatis Τheologicae Parisiensis

Responsum ad Regem Franciscum de articulis Melanchthonianis.

Anno Is s.

Et pour ce que mon dict Se neur de Langey sollicitoit sere diligemment la Faculte, pour avoir les instructions fur les dicts Articles, ta Faculte advisa escrire au Roy lettres doni la teneurs'ensuit pendant que les dictes instructisos se serotent. Pour tes.llea porter au Roy sui elu nostre inistre Balve pour alter en Cour, dc Iuy sut baille pour I'associer inistre Iacques Petit

Bedeau. a Responsum hoc cum nobis sit conservatum in Dnid'ARGENTRE Collectione Iudieiorum de novis Erroribus Tom. I. Pari. I l. pag. 39s3. 96. indo illud depromere atque his Documentis inserere voluimus. Diqiligod by Cooste

564쪽

rera

SIRE, en obcissam a vostre commandement, te Seigneur de Langey a mis enire nos mains le vii. de ce present mois les Arinticles contenanis la consession des Germains. Et pour les voirselon vostre ordonnance, avons depute aucuns d'entre nous, gensentendus, Ravans, & en telles affaires exerciteZ: les queis necessent & ne cesseront de be igner aux dicts Articles jubques hi accomplissenient d' iceux, pour toutes Dis 'u'il uous plaira commander, en informer amplement vos re Mueste. Et cependant oni estε d'advis pour te bien dc salut de vostre Royaumevous avertir de ce qui s'ensuit. Premierement comme it aperi par te commencement des dicis Articles, les desdicts Germains ne demandent stulement te conis tenu d'iceux leur estre condonne, mais ausi 1 veulem contre vostresainte & Catholique intention, que en Ce lcur cedions, en nous retranchanis, comme S. Auguilin, d'aucunes cerimonies hc oris

565쪽

ves de chaster maladies & au tres incommodi ieet, qui-contrer tesseriture, la lovaiae, & devote accoutum ance de P Egliis, dicts des sa inis Docte urs, dc experience du don que vostre Ma-jelle a de Dieu de gari r des ecrouelles. Sinn, en P Artacie de la Messe, iis olent les Messes privεes contre la reception & usage de P Egli se, au grand prejudice &detriment des vivants dc des moris, pour te salut des quelles elles Ont elle institues. Si RE, en i 'Article du Sacrement de P Aut ei ic Eucharistie iisveulent que nulle question soli proposce de ce Aint Sacrement, qui ne se puisse former des termes pris de la Rinte Estri ture dc non d'aut re lieu. mi est injurieux aux Conciles & Sinis Docteurs, les queis verit ablemcnt en e rivent en aut res termes, u-sant specialement de ce mot, transsubstantiation, pour declarer en ce stini Sacrement te pa in & le vin par les paroles Sacramen telles, est re convertis & transsubstanti eZ au vray Corps de nostre Seigneur. Ce que ne recolvent. Qui est Perreur de Luther enceste mattere.

Sing, en i 'Article des Monasteres, voeux Sc continence des Moines, iis demandent te Pape dispenser generalement avec les Religi eux, qu 'iis pulsient toutes se is qu'ils vo udroni sortir deleurs Monasteres, abso us de leurs vceux, aux queis toutes seis de droit Divin soni tenus ic obligeet. Et par ce nous demontrent sussitamment, qu 'iis ne querent Drs reversion de toute Religion. Veu que telle doctrine est de long temps damnce par les lainis Concites. Et n'est molns perilleux ce qu'is dilant en P Article subsequent, qu' iis ne voyent pol ni de cause pour la quelle on neruisse dispenser, que les Prestres ne se marient. Qui est contrea determination de toute ancienne coustum e d 'Eglisse. Sin C, en dyaucuns des Articles, iis disent me partie de verite. Mais iis ne disent pas asses comme nous. Au premier, iis consessent la Police Ecclesiastique est re lainte dc utile, mais iis ob metient, qu'elle soli necessat re & in stiluce de Iesus Christ, de en cet te sorte parient, es aut res Articles, de Choses, qu' iis appellent indiscret res, de la Communion inus les deuκ especes, dela consession, justification, de la Dy, dc des ceuvres, du Purg

566쪽

toire & libre Arbitre. Es queis Articles sent contenues plusieurschoses suspectes & dangoreuses.

SIRE, ces choses considerees, nous semble en to ut honneur& reverence, qu 'il est a craindre que les Aucteurs des didis Ar-ticles fous Ombre de se reduire, ne machinent sed uire volt re Peu-ple. Et de ce ne pourrions vo us donner meilleur argu nient quedes A si emblees plusi eurs in is falctes en Allem agne fous Ombrc d union & concorde, des quelles n'est issu que division, discordes, dc perdition de infinies ames. Toutetis, Sinu, s'il plai it avostre Majelle leur faircen voyer les questions quis'ensui vent, onpourro it par leur response connoistre s'il y avolt en cuX aucuneesperance de reducto n. Prem ierement leur soli demande, sliisveulent consesseri Egli se militante land ce de droit Divin, est re in deviable en ta Foy dc bonnes me urs. De la quelle seus nostre Se igneur Jesus Christ aestε te ches laint Pieri e & par ord re ira successcurs d'iceluy. Item: s'ils veulent obe 1r a la dicte Egli se, & consentir a sadoctrine & determination, comme vrays enfans & ij eis d'i-celle. Item: Pour aulant qu' iis de sirent en P Egli se ostre consente-ment de doctrine, leur soli demande, s'ils v eulent rece voir toustes livres contenus en ta Bible, comme lainis & Catholiques. Item: S'ils veulent rccevoir les determinations & Decreis des Conciles generaux de l'Egli se . Item: S'ils v eulent adjo uter my es Canons & Decreis des Papes, recus & approuves par P Egli se . Item: S'ils v eulent admetire les Docteurs de l'Εgli se, si inctIerotae, S. Ambroise, S. Augustin, S. Gregoire, & au tres celebres & fameux, tant Grecs, que Latins , a Pexposition deI'Escriture stincte, en ce qui concerne a la Foy & bonnes meum. Item: S'ils veulent rccevoir les bonnes 3c lovabies coustumes de l'Eglise, de tout temps observees & gardees. Sinn, s' iis ne veulent assirmati vement & absolument respon-dre es questions precedentes, qui sont les principes de nostre Foy, on ne pourro it esperer d 'eux auculae emendation. Et o i iistes recevroient, it nous semble cho se decente a vostre Majeste de

567쪽

Facultatis Theologicae Parisiensis Instructio in articulos Melanchthonianos

De potesate Pontificia. FIn Mi Tnn tenendum est hierarchiam Ecclesiasticam, quam

politiam Ecclesiasticam nonnulli vocant, non solum sanctam esse & utilem, sed dc jure Divino institutam, quae usque ad consummationem seculi perduratura est. Nec in humana situm est potestate illam instituere, aut destituere. Cujus quidem hierarchiae. a Et hane Instructionem debemus eidem Dia d ARGEN

568쪽

ehiae Ecclesiasticae, eodem jure Divino, Monarchica potestas est Papalis, cui quilibet Fidelium subesse dignoscitur, cui adjungitur Episcopalis dignitas Ec plebana, sive Parochialium Curatorum: Quibus omnibus juxta suos gradus competit oves Christi irascere. Nec tamen si aliqua a Patribus sancte instituta, in quo apsu temporis inciderunt abusus, immutantur, ideo jam deperit Fides, aut aliqui Articuli Fidei necessarii veniunt delendi. I I. De iraditionibas humanis rerum indifrentium in genere. FIRMITER tenendum est, superstitionem non esse, sed veritatem Catholicam Iuri Divino innixam, Ecclesiam posse juste obligare Fideles ad aliqua praecepta disciplinae, ut sunt, jejunium,

delectus ciborum dc pleraque consimilia, ad quae alias non tenerentur. Talia enim ad virtutes comparandas conducunt & ad faciliorem seu commodiorem Divinorum praeceptorum adimpletionem, per quae sane Deus placatur & flagella sua amovet, promerentur Christiani, Vitia comprimuntur, magna acquiruntur satisfactionis emolumenta.

De is,nio, castigatione carnis, ta ciborum delectu. FIR Mi Tnu tenendum est prudenter dc religiose Ecclesiam cerista praec misse Μjunia & praescriptum delectum ciborum Fidelibus necessarib observanda. Atque huic sententiae nullus Catholicorum Doctorum, rect d intellectus, refragatur. Quod si multi hujusmodi salutaria Ecclesiae jussa depravato affectu cor rupti non observant, nequaquam propterea illa auferri oporae pretium est; Neque recte jugum Christi per se leve variarum constitutionum Ecclesiasticarum onere aggravatur, quandoquidem pauca sunt Ecclesiae praecepta universaliter omnes Fideles obligantia, quae Deo auxiliante, qui nulli suam denegat gratiam, non admodum reperiuntur dissicilia. Asserere praeterea, quod nulla lex jejuniorum serri valeat in tanta hominum dc complexio

num Diuitigoo by Cooste

569쪽

num inaequalitate, hominis est leges Ecclesiae non sane intelligentis. Nonnulla insuper fuerunt olim Judaeorum jejunia ad capitalem noxam illos obligantia, ut legentibus Scripturas patere

potest.

I U. De cultu Sanctorum N eorum imaginibus*flatuis. FIR Mi TER tenendum est ex sanctis Scripturis, Conciliis &sanctorum Doctorum monumentis, quod sanctae & pie Fidelium orationes ad Sanctos, tanquam ad eorum Patronos & Intercessis res sub Christo immediate diriguntur. Hujusmodi autem directio Divino cultui minime derogat, cum nulla ad Sanctos oratio dirigatur, quae non potissimum k principaliter in Deum feratur. Sed neque per hoc Divinae Clementiae quovis modo detrahitur, aut merito passionis Christi. Divina nempe misericordia & Christi passio praecipua est & firmissima anchora fiduciae

Christianorum, cui in mari hujus seculi maxime innituntur, &ea jam praemuniti, precibus & meritis Sanctorum haud sutiliter se confidunt adjuvari, quos magnopero eniti debent imitari. At

vero ubi cos contingeret vitam & mores Sanctorum nequaquam aemulari, & tamen eos orare, non propterea idololatriam Committere asserendi sunt. Neque enim Pharao, quamvis Deum non

timeret, idololatriae crimen admisit, rogando Messen ta Aaron, ut auferrentur tonitrua & grando a se dc populo suo. Neque supervacanea fuit aut inutilis ejus deprccatio. Idololatrae item neutiquam censentur, qui statuas dc imagines Sanctorum colunt, quas adorandas septima oecumenica Synodus apud Nicaeam Celebrata decernit, at non utique ea Religione, aut cultu, qui soli Deo competit; id quod aut facile non admonitum rude vulgus intelligit. Abusibus tamen, si qui in hujusmodi rebus eveniunt, vigilantia Superiorum occurrendum est. Verum propter abusus impium est inficiari diversas diversis Sanctis virtutum dc miraculorum Divinitus conserri praerogativas. Illae enim Scripturis &Sanctorum dictis nec non& unanimi populorum colentium retro seculis consensu comprobantur. V. De

570쪽

De Missa.

FIR Mi TEn tenendum est, Missam Divinum esse institutum, non humanum, quae sive publice, sive privatim & peculiariter dicatur, verum eit Sacrincium, Vivis plurimum conducens& Defunctis in peccatorum remissionem & satisfactionem. Excellenti enim innititur merito Passionis Christi, unde virtus procedit Sacramentorum. Quare non solum ex devotione valet celebrantis, sed praecipue ex virtute dc merito Christi, quod ibi applicatur ex ejus ordinatione & a plerisque opus operatum solet appellari: & quia tantus est valor Misse a quibuscumque Saceris dotibus, sive bonis, sive malis, celebretur, non est contemnenda. Porro celebrantibus jure tribuuntur temporalia, qui ea accipientes reprehendi non debent , aut vocari nundinatores , quamvis magnus sit numerus Sacerdotum celebrantium & vitae

subsidium celebrando suscipientium. Voluit enim Deus, ut docent Scripturae, multos in lege veteri suo Altari ministrare, &ministrando honeste sustentari, nec pauciores, imo longe plures in lege nova voluit ordinari Altari Ministros, qui ut scribit Malachias, in omni loco, suo sancto nomini sacrificent 5c oblationem mundam offerant. At vero, licet multitudinem delegerit Dominus Ministrorum, optandum tamen & enitendum, ut tales illi habeantur, qui digne ambulent sua vocatione, quo sancte dc pure sanctam hanc & salutarem oblationem crebro offerre atque suscipere mercantur, eX qua nimirum uberes fructus & Misiam celebrantibus 8c audientibus solent provenire, quotlcs Divinae majestati in Missa offertur. Immensi enim est valoris & Fidelibus justis atque injustis magna affert & vitae quae nunc est, &futurae emolumenta. Proinde male suae saluti consulunt, qui Missas privatas auserendas decernunt. Ingentibus namque commodis se & alios defraudant. Quod pia mater attendens Ecclesia supra annos mille in hunc usque diem servandas illas longaeva sua consuetudine edocuit. Quamobrem iis, qui talia moliuntur Aquaerunt sibi concedi, Hane respondendum est, Nescitis, quid

SEARCH

MENU NAVIGATION