Introductio in historiam Evangelii seculo 16. passim per Europam renovati doctrinæque reformatæ. Accedunt varia quibus ipsa historia illustratur, monumenta pietatis atque rei literariæ authore Daniele Gerdesio .. Danielis Gerdesii Historia reformatio

발행: 1752년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

Iohannis Bugenhagii Pomerant annotationes in Deuteronomium, & in Samuelem Prophetam, id est, duos libros Regum. De conjugio Episcoporum & Diaconorum, ad venerandum Doctorem Woi angum Ryesenbusts, per Iohannem Bugenh

gium Pomeranum.

Explicatio brevis, simplex, & canonica Libelli Ruth, ea sorisma qua totius veteris testamenti Canonici Libri expositi sunt, authore Conrado Pellicano. Psalterium Davidis, Conradi Pellicani opera elaboratum: Non esse serendas in templis Christianorum imagines di statuas coli solitas, aut horibus Ecclesiasticis Argentoratensibus. Epistola Martini Buceri, Evangelistarum enarrationes nuncupata. De hebdomadis quae apud Danielem sunt opusculum, in quo tradiatur de sacrificio mistic abolendo, incerto authore. Novae Doctrinae ad veterem collatio per Urbanum Regium, in quo traistat de sacris Ecclesiae. Collectaneae Communium Troporum sacrosanctae Scripturae, Bartholomaeo Westhemero collectore.

In Epistolam ad Romanos, Andreae Knophen Custremensis interpretatio, Adjecta est Epistola a Philippo Melanct. Loci utriusque Testamenti complectentes praecipua capita totius Christianismi, cum adjectis scholiis. Epistola pauli ad Titam sam recens per Ioann. Agricolam schosiis novis illustrata. In Hostam Prophetam quinque Sermones Capitonis. Dispositio orationis in Epistolam Pauli ad Romanos Phil. --

lanct. Autore.

Sancti Pauli ad Colossenses, cum commentariis Phil. Melancinthonis.

Nova scholia Philip. Melanmon. in Proverbia Salomonis De authoritate, ossicio 8c potestate Pastorum Ecclesiasticorum, ex Phil. Melanct. editione. Philippi Melanethonis Annotationes in Johannem. Annotationes Philippi Melancthonis in Evangelium Matthaei. Enarrationes perpetuae in sacra quatuor Evangelia per Martinum Bucerum.

632쪽

In sancti Pauli Epistolam ad Ephesios, Martinus Bucerus.

In Theophaniam, quem Sophoniam vulgo vocant, Epitomographus, ad Hebraicam Veritatem versus, per Martinum Buce

rum.

Job eum Commentariis Ioannis Brentii. Ecclesiastes Salomonis cum Commentariis Ioannis Brentii. In Divi Ioannis Evangelium Ioannis Brentii exegcses. Francisci Lamberti Aventonensis, in divi Lucae Evangelium

Commentarii.

Francisci Lamberti Commentarii de Prophetia, Eruditione dc Linguis, deque Litera dc Spiritu. In Regulam Minoritariam, dc contra universas perditionis Sectas , Francisci Lamberti Commentarii. usdem libellus de differentia stimuli camis sat hanae nuncii,& ustionis. In Cantica Canticorum Salomonis, libellum quidem sensibus altissimis, in quo sublimia sacra conjugii mysteria, quae in Christo, & Ecelesia sunt, pertractantur, Francisci Lamberti Commentarii.

In Amos, Abdiam, & Ionam, Prophetas, Commentarii Francisci Lamberti. Francisci Lamberti Commentarii in IV. ultimos Prophetas, nempe Sophoniam, A meum, Zachariam & Malachiam. Wessellus de Sacramento Eucharilli se, & dc audiencla missia. Farrago Weffeti Gron inς Lux mundi olim vulgo dicta, in qua tractatur de providentia Dei, de dignitate de pietate Ecclesiasti- ea, de Sacramento poenitentiae, di quae sunt claves Ecclesie, de de Purgatorio. Wesselli Epistola adversus M. Eugelbertum Lerdens, in qua tractatur, quid sit tenendum de spirituum .ia mortuo tum apparitionibus, ac de suffragiis 8c celebrationibus. Tractatus Wesselli de Oratione & modo orandi. De Christi Incarnatione, de m Unitudine, δέ amaritudine dominieae passionis, libri duo, Wessello Groningenti autore. In Dei gratiae dc Christiante Fidei commendationem, Contra filiam & Pharisaicam multorum de justitiis ec meritis operum doctri-

633쪽

doctrinam & gloriationem, fragmenta aliquot D. Ioannis Goc

chii, nunquam antehac CXcusa.

Dialogus D. Ioannis Gocchii Mechliniensis, de quatuor erroribus citca Evangelicam legem exortis. Quod non sit onerosa consessio paradox. Ioannis Oecolampadii. De coelibatu, monachatu, & viduitate, Domino Andrea Carolostadio Authore. Francisci Lamberti Commentarii de causis excaecationis multorum seculorum, ac veritate denuo & novissime Dei misericordia revelat/, Ex Regist. Lond. Num. XXVIII.

Thomae CRAN MERI

Protestatio contra Iurisdictionem Papae Romani.

IN Dei nomine, Amen. Coram vobis. autentica persona ditestibus fide dignis, hic praesentibus, ego Thomas, in Cantuariensem archiepiscopum electus, dico, allego, & in his scriptis palam dc publice, & expresse Protestor; quod cum juramentum

sive juramenta ab electis in Cantuar. archiepiscopos summo pontifici praeliari solita, me ante meam consecrationem aut tempore ejusdem pro forma potius, quam pro esse, aut re obligatoria ad illam Lobtinendam oporteat, non est, nec erit meae voluntatis, aut intentionis, per hujusmodi juramentum vel juramenta, qua- litor cunque verba in ipsis posita sonare videbuntur, me obligare ad aliquod ratione eorundem posthac dicendum facicndum aut attemptandum, quod erit aut esse videbitur contra legem Dei, vel contra illustrissimum Regem nostrum Angliae, aut rempublicam hujus sui rcgni Angliae, legesve aut praerogativas ejusdem, dc quod non intendo per hujusmodi juramentum aut juramenta quoVis- modo a) vid. Concit. Masu. Bris. Vol. III. sol. s . ex STRYpII Uita

634쪽

modo me obligare, quominus libere loqui, consulere, & consentire valeam in omnibus & si uulis reformationem religionis christianae, gubernationem ecclesiae Anglicanae, aut praerogativam coronae ejusdem, reipublicaeve commoditatem, quoquomodo concernentibus, ic ea ubique exequi & reformare, quae mihi in ecclesia Anglicana reformanda videbuntur. Et secundum hanc interpretationem & intellectum hunc, di non aliter, neque alio modo, dicta juramenta me praestiturum protestor & profiteor. Protestorque insuper, quodcunque juramentum sit, quod meus Procurator summo pontifici meo nomine antehac praestiterit, quod non erat intentionis aut voluntatis meae, sibi aliquam dare potestatem, cujus vigore aliquod juramentum meo nomine prae-ilare potuerit, contrarium ut repugnans juramento per me praestito aut in posterum maestando, praefato illustrissmo Angliae Regi. Et casu, quod aliquid tale contrarium aut repugnansburamentum meo. nomine praestitit, protestor quod illud, me inscio, dc absque mea auctoritate praestitum, pro nullo & invalido esse volo.

Quas protestationes in omnibus clausulis & sententiis, dichorum juramentorum repetitas, dc recitatis, volo, a quibus per aliquod meum factum vel dictum quovis modo recedere non intendo, nec recedam, sed eas mihi semper salvas esse volo. Num. XXIX.

Abdicatio primatus Pontificis Romani a sex Proceribus domuum Religiosarum

signata Is 4.QUum ea sit non solum Christianae Religionis & pietatis ratio, sed nostrae etiam obedientiae regula, ut Domino nostro HEN RICO ejus nominis pro Dominio Regio Octavo, cui uni de soli post Christum Iesum Salvatorem nostrum debentur omnia, non modo omnimodam in Christo, dc eandem since- T ram a vid. BURNET. Collect. Docum. Tom. I. Lib. I. n. L. sol.

635쪽

ram perpetuamque animi Devotionem, Fidem, siservantiam, honorem, cultum, reverentiam praeitemus, sed etiam de eadem fide dc observantia nostra rationem quotiescunque pollulabitur reddamus, dc palam omnibus si res poscat libentissime restemur: Norint universi ad quos praesens scriptum pervenit, quod nos Priores & Conventus Fratrum, viz. praedicatoris Langley Regis

ordinis Sancti Dominici Minorum de Ailsburi, Ordinis Sancii Fiancisci priudicatorum Dunstopliae, ordinis antcdicti Minorum de Bed sord, ordinis Sancti Francisci Fratrum Carmelitarum de Hechyng, Ordinis Beatae Mariae Minorum de Morea, ordinis Sancti Francisci, uno ore, dc voce, atque unanimi omnium &singulorum consensu ia assensu, hoc scripto nostro sub sigillis nostris communibus, ic in domibus nostris capitularibus dato, pro nobis & succetaribus nostris omnibus & singulis, in perpetuum profitemur, te itamur dc fideliter promittimus dc spondemus, nos dictos Priores & Conventus &succe res nostros, omisnes di singulos, integram, inviolatam, sinceram Perpetuamque fidem, obicrvantiam di obedientiam semper praestituros erga D minum Regem nostrum HENRICUM Octavum,dcerga Serenissimam Reginam ANNAM Uxorem ejusdem, & erga castum Sanctumque Matrimonium, nuper non solum inter eosdam juste delegitimo contractum, ratum & consummatum, sed etiam, tam in duabus Convocationibus Cleri, quam in Partamento Dominorum Spiritualium & Temporalium atque Communium in eodem Paris lamento congregatorum dc praesemium determinatum, di per

Thomam Cantuariensem Episcopum solenniter confirmatum, &erga quamcunque aliam riusdem Henrici Regis nostri Uxorem, post mortem praedictae Ania: e nunc Uxoris suae legitimae ducendam, & erga sobolem dicti Domini Regis Henrici ex praedicta Anna legitime tam progeniram quam progignendam, di erga sobolem dicti Domini Regis ex alia quacunque legitima uxore post mortem ejusdem Annae ivgitime progignendam, & quod eadem populo notificabimus, praedicabimus, ec suadcbimus ubicunque

dabitur locus 6c occasio. item, quod confirmatum ratumque habemus, semperque perpetuis habituri sumus. quod praedictus

636쪽

Episcopus Romanus , qui in suis Bullis PAPAE nomen usurpat,

di summi Pontificis Principatum sibi arrogat, nihilo majoris neque Auctoritatis aut jurisdictionis habendus sit, quam coeteri quivis Episcopi in Anglia vel alibi in sua cujusque Diocesi. Item, quod soli dicto Domino Regi & Successbribus suis adhaerebimus,

atque ejus dc Proclamationes, insuper omnes Angliae Leges, atquc etiam Statuta omnia, in Partamento & per Partamentum decreta, confirmata, stabilita & ratificata, perpetuo manutenebimus, Episcopi Romani legibus, decretis & Canonibus, si qui

contra legem Divinam & Sacram Scripturam esse inveni ntur, in perpetuum renunciantes. Item, quod nullus nostrum omnium

in ulla vel privata vel publica concione quicquam ex Sacris Scripturis desumptum ad alienum sensum detorquere praesumet, sed quisquis Christum ejusque veritatem, praedicabit Catholice dc orthodoxe. Item, quod unusquisque in suis orationibus & comprecationibus de more faciendis, primum omnium Regem, tamquam supremum Caput Ecclesiae Anglicanae, Deo dc populi precibus commendabit; deinde R sinam cum sua sobole, tum demum Archiepiscopum Cantuarientem cum coeteris Cleri ordinibus, prout videbitur. item, quod omnes & singuli praedicti Priores & Conventus & Succes)rcs nostri, Conscientiae dc Iurisiurandi Sacro firmiter obligamur, quod omnia & singula praedicta fideliter & in perpetuum observabimus. In cujus rei testiis monium huic Instrumento, vel scripto nostro, communia sigilla nostra appendimus, & nostra nomina propria quisque manu

subscripsimus, Sacris in Domibus nostris Capitularibus, die quinto Mensis Maji, Anno Christi millesimo quingentesimo trigesimo quarto, Regni vero Regis nostri Henrici Octavi vicesimo sexto.

Ego Frater Richardus Ingerct Prior Conventus, & Praediis cator Langley Regis, cum consensu omnium Fratrum Convenistus praedicti, non coactus sed sponte subscribo. Ego Frater Ioannes Cotton, Prior Conventus Praedicatorum Dunstabita, cum assensu omnium Fratrum Conventus praedicti, non coactus sed sponte substribo.

637쪽

rio Frater Ioannes Sutier, Prior Conventus Carmelitarum Hicchiae, cum assensu omnium Fratrum Conventus praedicti, non coactus sed sponte subscribo. Ego Frater Eduardus Tryley Sacrae Theologiae Baccalaureus& Conventus Ailsbcriae, cum assensu omnium Fratrum Conventus praedicti, non coactus sed sponte subscribo. Eqo Frater Ioannes Wyati, Sacrae Theologiae Doctor Convenius Bedsordiae, una cum assensu Iomnium Fratrum, sponte hoc scribo & non coactus. Ego Frater Ioannm Chapmanus Sacrae Theologiae Baccalaureus , Magister immeritus Conventus Moreae , cum assensu omnium Fratrum, mea sponte subscribo. Alia Declaratio, eodem fine, mutatis Mutandis adornata fuit ab

Disite Bedfordiae in Cantio, ordinis Sancti Dominici, Majiq. Isue . Regn. Vicesimo sexto. Rot. Clausa. Num. XXX.

de Dignitate & Potestate Regia,

HAnc orationem, tanto lubentius Documentis nostris inseis rere voluimus, quod Cl. SCHEI HORNIUS in Amoenit. Hiitorico- Eccles. T. I. pag. 27. diserte profitetur, se magnopere velle, ut ipsam hanc Sampsonis Orationem inspicere possiet, atque perlustrare, se enim vereri, dicit) ut Reginaldus Polus, qui in opere adversus Henricum VIII. scripto, hanc Orationem inprimis convellit in singulis cordate cum adversario suo egerit, s- uidem ita frigide pleraque ejus argumenta proponit, ut robore suo

fermo destituta videamar omnia Fc C. Exhibemus eam vero ex STRYPII Collectione Documentorum ad Volumen l. Memoriar. Ecclesiasticar. num XLlI. fol. Ios. seqq. neque diffitemur, saepenumero haud admodum stringerz

638쪽

sere ejus argumenta, saltem non eo verborum tenore atque sy-u, semper esse proposita, ut animum veri cupidum informare, atque ab omni oppositi formidine liberum sistere queant, Ut vere mirum quoque ne quod res est celemus) nobis videatur, quod hanc prae ceteris elegerit Rex , dignanulue judicaverit, uam Reginaldo Polo, tanquam validissimum causae su:u praesitum, cui nihil facito reponi posset, transmitteret. - Tu interim, B. L. lege atque judica: Ipsa oratio hanc habet

rubricam.

RICHARDI SAMPSONIS,

Regii Sacelii Decani, Oratio: aua docet, hortatur, admonet omnes, potissimum Anglos, regiae Dignitati cum primis ut obediant; quia Verbum Dei praecipit; Episcopo Romano ne sint audientes, qui nullo jure Hvino in eos quicquam Potestatis habet, postquam ita jubet Rex, ut illi non obediant. Qui contra fecerint eos praecipue docet Legem divinam contemnere. Non est ergo quod sibi timeant Angli, de humana quavis Potestate Episcopi Romani, qui aliam quam humanam, hoc es, humano Consensu, in Anglos non habet. Obediant igitur Deo, non homini. me es Veritas Verbo Dei frmata. Ni Hl L est aliud in sacris literis, quod me tantopere ad dilectionem Dei, & Proximi invitat quam istud oan. 3. Ca. Mandatum novium sinquit Christus) do vobis, ut diligatis invicem, sevi dilexi Vos, ut o vos diligatis invicem. Novum inquit Christus) Mandatum, &c. Quia prius solo Verbo docti estis: Nunc autem Verbo di Exemplo: quia Exemplum vobis dedi, ut scutdilexi Vos, &c. Ex hoc loco, Dilectionis duo genera docentur, Dei scilicet erga hominem, di hominis erga hominem. Neque non cx priore dilectione proficiscatur tertium dilectionis genus necesse est, nempe hominis erga Deum. Causam itaque primae Dilectionis cum audieritis. erit quoque δc postrema: Dilec-T 3 tionis

639쪽

tionis manifesta vobis Causa, neque non esti necessarium tertiam illam Dilectionem, hominis erga hominem, facile perspicietis. Si non osset alius locus ullus quam primum illud Genestos Caput, satis perspicua est Dei erga hominem Dilectio. Postquam enimalia omnia, quΝ in Coelo, in Terra, in Mari, quinque primis diebus creaverat Deus, tum sexto die Hominem qui omnibus praeesset, fecit. Neque modo fecit, ut alia priora, sed ad Imaginem suam fecit, deditque omnium rerum Dominum, secit inquam) ut praest, &c. Hinc ait Benedicens, Crescite, &c. Et dominamini Piscibus, &c. Fecit praeterea ad imaginem suam, quia sensum & intellectum dc animam immortalem dedit. Quod ait ad similitudinem, &c. Innocentiam praestitit, quoad squamJ peccato amisit, neque tamen e Paradiso abjecto, rerum Dominium sustulit. Hinc David Bonitatem Dei admirans erga hominem tam ingratum. Gid est homo sinquit quod memor es ejus,&c. Z Minuisti eum paulo ab Angelis, gloria N honore coronasti. Omnia subjecisi sub pedibus ejus, &c. Nunquid non maxima sunt hujusmodi Beneficia ergo hominem 3 Sed aliud longe maximum Dei beneficium est, quod priora omnia longissime vincit. Mistenim suum suam Deus Pater, cui non pepercit, ut ait Apostolus ad Rom. 8. ut nos filios irae & damnationis, filios Adoptionis essceret. Misit, inquam, Filium, ut per eum ad patrem, qui nobis prius irascebatur, facilem accessum haberemus. Factus est enim homo nostra causa. Omnes nostras miserias ut homo sustulit. Passus est. Redemit nos. Patri nos reconciliavit. Lavit, mundavit peccata nostra suo sanguine, pro omnibus modi tuus. Per ipsum datur nobis Remissio peccatorum. Ipse interpellat pro nobis, pro nobis apud Deum Patrem Mediator est. Nobiscum praesens est semper, quoties eum in veritate invocaverimus, ut opem serat in tempore. Sed frustra hujus benignissimi Christi erga genus humanum beneficia numerare Conarer, cum sint longissime ineffabilia. Nos tamen suo monet exemplo Sicut ego dilexi vos, &c. Quis

tam Prreus est, ut hunc optimum Deum ex toto corde, &C.

amare nolit λ Hoc est dilectionis secundum genus; de quo tora scriptura loquitur, & toties admonet, ut Deum diligamus, ut in

640쪽

in eo spem omnem nostram constituamus, illi nos totos committamus. Neminem praeter ipsum timeamus, si ejus negotium urgeat. Dominus protector inquit vitae meae, a quo trepidabo

Psal. 26. Timere eu- inquit Christus qui potest tradere Corpus θ'

Animam in Gehennam ignis. Mati. r. Neque tamen servilis timor esie debet, sed sanctus, purus, reverendissimus, non aliter quam obsequiosissimus Filius amantissimum iuum Patrem timet. Patrem amat ex animo. Offendere metuit, quia amat. Et si aliquando deliquerit, a Patre non abhorrct, sed eundem humiliter petit, ut veniam impetret. Eodem modo & diligamus nos Deum. Et bonus quidem hic Deus, ne simus Voluntatis ejus ignari, vitae regulas tradidit. Docuit nos vias vitae, non hujus tantum, sed potius a ternae. Neque multa sunt Praecepta, sed duo tantum 3 in Deum ex

toto corde diligas, dc Proximum sicut meipsum, id quod est Dilectionis tertium genus. Visne scire quonam pacto Deum diligas' Paucissimis verbis docet Christus. Si diligitis me incaudio

Mandata mea servare. Joh. I 4. Hic Labor. Neque prodest omnis labor, nisi diligatis. Hinc orat Propheta. Dirige gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea. Item . Gressus meos dirige secundum Eloquium tuum. In hac prece soliciti simus, cum neutiquam sufficit nostra Imbecillitas, ut Dei Mandata servemus) ut dirigamur in Deum. Sunt tamen multi Civiles mores. Natura docente, quos praecipit quoque Deus, qui in nostro sunt arbitrio dc potestate ut sactamus. Ab illis qui in excusare potest, nullus est. Qui igitur ea praecepta non facit, non servat, dignusmus est qui τapulet multis: Luce re. Cujus generis sunt, proximo non nocere, ejus bona injuste non auferre, furtum non facere. Neminem dolo decipere, salso crimine non urgere, id quod cumprimis impium est, bcc. Praepositis obedire. Haec et enim, & id genus alia multa, hominis ipsa natura docet. Sed postquam ac eadem suo mandato firmaverit Deus, omni conatu ut servemus, elaborandum est. Et ni si quidem servaverimus,

erimus plane digni multimodo supplicio. Quod autem adjeci inter alia, Praepositis obediendum esse, dia ligentem cautionem habeamus oportet, ut illi obedientiam praestemus,

SEARCH

MENU NAVIGATION