장음표시 사용
71쪽
Regalaif- 2 genim adue uarij ex Apostolo spuriam hane consequentiam collu: unt Christus est caput Ecclesiae: ergo nullum aliud sub Christo est caput Ecclesiae . Perinde enim est, ac si dicerent, Christus est homo, ergo nullus alius est homo praemter Christum; Christus est Deus, igitur qter Christum nulla alia persona diuina est Deus, non Pater, non Spiritus Sanctus; Christus est Rex, igitur nullus alius est Rex praeter Christum, non Gallorum, non Hispanorum. Rex imperat, ergo nullus alius praeter Regem imperat, non Prorex, non Magistratus, non Consul. Hoc modo inspidi arguunt Asuertarij; cum ex eo, quod Apostolus docet Christum esset caput Ecclesis, inde inserunt, nullum sub Christo suffraganeum, ac ministeriale caput in Ecclesia esse posse. At si Pauli testimonium recth aduersari j expendissent, perspexissent profecto, quoties Paulus Christum Ecclesiae caput, nos . illius membra esse affirmat, toties erga Romanum Pontificem, qui Christi in Eeclesia vices gerit, a nombis obedientiam exigerer nam cum is velut vicarium, ac suae aganeum caput, Christi supremi capitis personam, &-storitatem in terris referat, nulli dubitandum est, caricanos illi subiectionem debere, quae Christo ipsi, si nobiscum
in Ecclesia versaretur, deserenda seret; eo tamen discrimine constituto, quod Christus primum, ac supremum est Ecclesiae caput, Pontifex tantum ministeriale . Nam quemadmodum Prorex a Rege constitutus regia personam, ac potestatem refert:& Regis nomine, quaecumque ad suum munus spectant, molitur: ita Romanus Pontifex a Christo pro caput in Ecclesia constitutus, cu Christi personam, ac potestatem praeseserat, ac pro Christo in Ecclesia visibiliter prcsideat, cunctaq. quq ad Pontificium munus pertinent, Christi nomine perficiat: sane squum est, omnia Ecclesia membra illius imperio subijci, atque ab eo velut ab ipso Christo pendere. Quo fit, ut a mente Pauli haud alienum fuisse dixerim, cum ait. Multos nos
unum corpus esse in Christo,& QChristo,qui est caput,nos
72쪽
re orthod. Consi s. Par. I. velut membra crescere debere, ipsum quoque Romanum
I'ontificem , qui Christi personam in Ecclesia cerit , insinuasse, ac cum Christo coniunctum intellexisse. Hanc unitatem, quq perpetuo in Ecclesia veteri seruata fuit, primus in Christiana Christus insituit: cum seipsum visibilem Pastorem exhibuit: tum uni Petro Ecclesiam totam subiecit illis vel bis. Pasce oves meas. quibus vel bis, fidelium gregem sibi, o cum vno visibili pastore unitum esse debere declaravit. Quapropter Cyprianus Ecclesiam haud aliud esse censet, quam gregem suo Pastori unitum, sed quoniade hoc visibili capite alibi fusius agendum est,hqc obiter dicta sufficiant. postremo quam cunctis exhorrenda sit religionum pluralitas (Prudentissime Lector disce ex eodem Apostolo,
qui verae religionis finem in eo situm esse declarat: Utetm-nimes, inquit, , seo ore honor cemus Deum, O Patren Domini nonri IE SU Christi. Hic enim potissimus cst veri religionis scopus: ut quicumque Ecclciue corpori a se ciantur, in id omni studio laborent, ut una, ac concordi omnium uoluntate, fide, religione , uelut uno ore, Deum Optimum Max. colant.. Porro, qui plures, ac multiplices religiones inter se dis scordes que coli posse docent: quo pacto in Dei cultu unanimes esse possunt quo (obsecro ore, Deum honorigeant vno Absit . una quique enim Religio os suum habet, quo suam fidem commendat, quo sua dogmata extollit, quo csrimonias laudat, quo se ipsam prq csteris ma-tnificat, quo Deo tandem obmurmurat. Tot igitur Ora solui necesse est, quot Religiones sese efferunt: quq cum inter se, tam nomine,quam re, ac institutione discrepet qualem denique Deo concentum eas edere existimas Nor alium sane, pr terquam strepitum, ac dissonum murmur. Forte quidem te aliquando meminisse contIngad, s hem, vel timore perterritam, vel insolito alicuius rei eventu pereulsam, acclamantem audiuit se, cui cum. ea tantum. modo
73쪽
modo Hamoris ratio cuique inseruiat, quam ipse ins qualis cuium. animi impetus pellit, nihil pr ter confusum,&in stultum lanitum reddit. Huic Suillimum est tot Religionu, .
ac sectaruin, quq per orbem cursitant, clamorosum murmur: nam, cum he in nulla, aut fidei, aut doctrinq unitate conspirent, sed id tantummodo, quod proprij. spiritus impetus ministrat, dissonantibus prorsus docti inarum clamoribuS, concise crucient: an no illas Deo potius obmulmum rare. qua ipsu,aut honore, a ut laude aliqua prosequi scites Hac igitur fidei regula constituta: si qua fides, aut religio sese offerat, quae verat fidei, ac religionis unitatem di-icerpere, plures, ac multiplices fides, ac religiones aeque veras, ac legitimas in orbe statuere, altare contra Dei Altare erigere mi deat; ita vitio cere audeat, quamlibet fide, di religionem adeo cui q. homini baptiEato liberam esse i, ut dummodo, is fundamentum , quod est Christus, siue salute per Christum, retineat,quamcumque siue Caluini, Gue Lutheri, siue Zuuin si ij, siue Hustitarum, siue Puritano rum, siue alterius nominis fidem, ac religionem tuto amplecti, atque in ea salutem consequi possit. Quid prudent tissime Lector, numaeam veram fidem, ac religionem esse ulla unquam ratione tibi in animum induces e An non po tius apertam perfidiam, & diabolica sectam aduersus obnem veram fidem,ac religionem sese efferente esse deprehendes, quam exhorrendam potius, . ac detestandam s. nec non toto orbe exterminandami censeas e
Hanc impietatem olim orbi propinauit Caluinus, Instit.
lib. q. cap. I. S. I a.&.cap. 2. S. I 2..&post eum Theodotus
BeEa in Iconibus, Paulus Eberus in Annal. Eccles, Philip- .pus de Mornay in tractatu de Ecclesia cap. I i. Isaac Cheironius aduersus Porsenum , Antonius. Fatus Minister G neuensis in Enchirid. disputat. et . cap .ra. Confessio Helvetica Tiguri impressa anno is 63. in praefatione, Κ alendarium Geneuense Biblijs alfixum et qui uno sensit assirmant, discrepantiam in doctrina fidei, quae inter diuersarum se-.ctarum
74쪽
a . Oraboae Consulet. Par. I. ctarum auctores, & alumnos grassatur, modo Christus nonegetur, veram fidem, ac religionem non minuere: quod perinde est, ae si doceant , unam fidem, atque unam Ecclesiam homini adeo necessariam non esse, quin extra lae/-t situ. s in saluari queat. Ita unus pro omnibus Antonius Fatus in En.hr. loco citato scribit. Notandum es etiam (ait in Ecclesia vu
i sput-x , tia quaedam posse obrepere, ves in Sacramentorum administra
Done, vel etiam in domina, nec tamen de Enere esse Ecclesiam, modo fundamentum retineatur, quod est christus , eus M per christum.. Hinc Theodorus Bera, hinc Eberus, hinc Mornan hinc xalendarium Geneuense, cuiuslibet sectae Haeresiarchas, tanquam Apostolos commendant: & diuersarum sectatum haereticos, passim per omnes Europae partes extremo suae plicio affectos , velut Christi martyres, summis laudibus efferunt. Hinc confessio Helvetica integram cum caeteris omnibus sectariorum Ecelesijs societatem se seruare profitetur: quo sane omnium fidem, ac religionem tametsi in multis, ac praecipuis fidei dogmatibus discordem, tamquam veram, ac diuinam probant.
Quid hae doctrin1perniciosius e quidue in diuinas seripturas contumeliosius excogitari potest, quam sectis, de haeresibus itaverat religionis nomen imponere, ut quilibet in ea, quam sibi fingit, superstitione, salutem adipisci ueat e Quid e si alterius altera est fides e si discrepantia ogmata e si dissentiens doctrina si contraria omnino religio e Quo pacto utraque fides, ac religio ad salutem via esse potest si quod una afirmat, altera negat; quod altera
amplectitur, altera anathematitat, quod haec prohibet, illa imperati qua ratione in utrisque fidei veritas, quae una est, & a qua totius salutis funda mentum pendet, salua esse potest te Certe Paulus, cum ad Romanos scribens, ait: R istietur ira Dei de Cato super omnem impietatem, O imu litia hominum e riam qui veritatem Dei in ima Atia desinet; quid aliud annuit, praeterquam fouerissimam Dei vindictam , ac,
75쪽
Regula I. a terribilem quandam expectationem Iudicij iis imminere, qui diuinam fidei veritatem in errorum perfidia detinetes, unam Christi Ecclesiam deserunt, & veram religionem
cum sectis commutant Et cum haereticum hominem post unam, & secundam , ad Tit. 3.
correptionem deuitandum iubet, ob id potissmum, quod subuersus,& proprio iudicio condemnatus est: quid nisi
aeternam damnationem sectarijs varias religiones colentibus minatur e An non ad Haereticos , ac Religioni stas illa Christi vox spectat: Colligite primum Titania, O alligate ea M- xii, is,
tu fasciculos ad comburenis Quod si huius rei, veteris Ecclesiae fides exquiritur, quid ea luculentius e Cum uniuersi pene priorum saeculorum , Patres unam fidem, & unam Ecclesiam adeo homini necessaria esse docuerint, ut extra illam nulli prorsus Ipem ullam salutis reliquerint. Cyprianus integrum librum de Ecclesiae unitate scripsit, in quo uarijs argumentis probat fidei, & Ecclesiae Catholicae unitatem adeo homini nece
sariam esse, ut asserere non uereatur, non habere Deum,
Patrem, qui non habet Ecclesiam, Matrem. Tertullianus, Origenes, Clemens Alexandrinus, Epiphanius, Optatus, Iustinus, Hieronymus (quos consulto , ut breuitati studea, praetereo hoc ipsum diserte prosequuntur. At omnium doctissime Fulgentius totam hanc Regula ad Fidei Canonc in perstringit, de fide ad Petrum, his ue bis: Firmi me tene, O nullatenus dubites quemlibet Haereti . cacum, Aeschismaticum, in nomine Patris F b, ct Spiritus Sancti baptietatum praessae Catholicae uo uerit aggregatus, quantuscumque eleemostias fecerit, er pro Chrsi nomiis etiam sanguine u lent, Ollatenus pose fluari.
Iam uero cum Lutheristarum Caluinianorum, atque omnium sere sectariorum conuentus, ab hac impietate , quae omnem ueram fidem, ac religionem conuestit, non
abhorreant: sed uelut sacrum , ac diuinum colant, &do. D ceant:
76쪽
di 5 Orthod. Consuletis. Par. I. ceant: nu in eorum tibi fides , ac Religio sequenda sit: tu
(Aequissime Lector Iudex esto.
FIrmissime tene, ct a laetenus dubita ( uerae fidei, ae Religionis indagator vi ram Chriu dem, S Religionem,
ex quo semel ab eo instituta fuit, nunquam erroribus extinctam, nunquam Haeresum tenebris sepultam, nuquam intermortuam, nunquam denique corruptam, atque deformem fuisse et ita ut no- ua reformatione indiguerit.
Constantissima apud scripturas, & apud Patres, semper fuit haec fidei Regula, huius nobis primus Auctor est Christus, Matthaei id ubi Petrum alloquens ait: Tu es Petrus, ct super hanc petram aedificabo Ecclesiam mea, ct portae inferi non praeualebunt aduersis eam. Perpetuam in fide constantiam his uerbis Christus duplici ratione Ecelesit pollicetur . Prima est, quum Ecclesiam super petram qdificandam fore asseuerat. Non ignoro, Caluinum priora illa uerba ita interpretarii quasi Christus seipsum petram illam esse indicauerit, super quam Ecclesiam se qdificaturum esse a firmat: ita ut hcc uerba hunc sensum reddant. Et super hac petram, scilicet me ipsum, adsicabo Ecclesiam meam . Nec pugno, quin Christus petra, & Ecclesis fundamentum ab , Conio. Apostolo nuncupetur I . ad Corinth. Petra autem erat Chriai c. ., --:tum in eadem Epistola cap.3. Fundamentum aliis nemo
poteraponere, nis quod postumeri, Christus IESUS . tametsirphec,. in Epistola ad Ephesios Apostoli quoque, & Propheiq ab eo alia ratione Ecclesiq sundamenta dicamur: nimirum, quia eorum doctrina Christianq fidei basis est, & fundametum. Illud uero tantum contendo, si uesta non ex libidiane, sed ex genuino Christi sensu interpretanda sint, Petra hac, de qua in hoc testimonio agitur, nullo modo ad Christum referri post e. Perpende uerba Srudelissime Lectoos Es
77쪽
Regula II. 2TEt ego dico tibi, quia tu es Petrus (inquit Osper hanc petram ad cabo Ecclesiam meam ; si Christus seipiti in Ecclesiq petram, ac fundamentum his uerbis asserere uoluisset: Quare uerba illa pr misisset. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus quq uerq confessionis , quq in Petro pr cesserat, pr iniualiquod indicant, a Christo illi conserendum: ut docet Hi- latius in Matth cum ita scribens : Et dignum plan8 confessio Petri pr.emium consequuta es, quia Dei Filium in homine via disset Oe. O in nuncupati ne noui nominis felix Ecclesiastita mentum, dignae. .ed F atione illius petra Oc. Cur potius aduersaliua dictione, At, quam coniunctiva, Et, usus non suit ut constantem, ac prioribus uerbis coli rentem aliquem
suq sententiq sensum seruaret: ita ut hunc sensum pr ser-ret. Et ego quidem dico tibi. Quia tu es Petrus. Alsuper hanc petram, id est me ipsum, aedisicabo Ecclesiam meam. Quis esus, tametsi gre prioribus posteriora uerba copulet,la ri nihilominus possetiveruntamen cum non aduersaliuam,
AT, uel Sed, sed copulativam coniunctionem , Et, Christus expresserit: sane perspicuum est, hunc Christi uerbis sensu inesse, ut Petrus, tum propter c testis luminis donu, beatus: tum ob pr claram fidei confessionem, quam omnium Apostoloruin primus protulit, Ecclesiq petra, ac fundamentum asseratur: quq omnium sere antiquorum Patrum est sententia, quam unus pro omnibus tradit Clemens Primus Epistola ad Iacobum his uerbis : Simon Petrussi vera sim Clem istit. dei merito, O pr.edicationis obtentusndamentum Ecclesiae es ad laeos.
se, definitus es. Hqc obiter de huius loci in teipretatione attingere uolui. Quod enim ad rem propositam pertinet, uterque sensus, perennem Ecclesis in uera fide stabilitatem maxim, confirmat.
Etenim,sive Ecclesia super petram qdificanda asseratur: Cum Petrus is sit, cui aliquando a Christo dictu fuit. Ego rogaui pro te, ot non desciat Fides tua (quem locu fusius infra lib. otii
examinabimus atque in Petro, uelut in capite, totius Ec- de Trinit.
clesiq fides muniatur: inde exploratum est, Ecelesiam super D et hac
78쪽
sarien. de eod. Euan. lib. . c. Is
S. Greg. in Ps. s. P nit Matth. I.
1 8 Orthod. Consistat. Par. I. hac inexpugnabili fidei petra qdificatam, semper in fide stabilem, & incolumem futuram: quam interpretationem tradit Cirillus Alexadrinus. Hiram (inquio opinor per am minationem , nihil aliud, quam inconcussam, O Amissimam Di cipuli dem vomuit, in qua Ecclesia Christi ita firmata Osuudata esset, ut non laberetur, O esset inexpugnahilis ins
rorum portis, in perpetuum manens. His consentanea scribui
Leo Magnus, Eusebius Cqsariensis,& Gregorius Magnus. Si uero Ecclesiam super Christum aedificatam intelligas rinde fortior Ecclesiae in fide firmitas exurgit: quae enim in Christo fundata est, quo pacto in ipso fidei fundamento ruere potest, quae Christum immobile fundamentum sibi vendicat Hinc de domo illa, super firmam petram fundata . qua Ecclesiam significari, ex praecedenti testimonio omnibus manifestum est, ita scribit Matthaeus e Defendit pluuia, ct
Uener immina, S auerunt venti, ed irruerunt in domum illam ct non cecidit fundata enim erat super petram. I ngru tibus nam q. Tyrannorum turbinibus, seu a debacchante ahaeresum tempestate, exurgentibus undique persectitionuprocellis, toto denique t(rrarum orbe aduersus eam olim
conspirante, Catholica Ecclesia adeo semper in fide immota permansit, ut ab ea nulla vi dimoueri unquam potuerit; quod ipsa temporum, ac historiarum Ecclesiasticarum series facile declarat. Alterum argumentum ex posterioribus verbis colligitur, cum subditur: Dpori e inferi non praeualebunt aduersus eame nimirum Ecclesiam, de qua tunc agebatur. Quid lu
culentius (Lector suauissime ) quid hoc Christi testimo
nio praeclarius 8 Quis Ecclesiae fundamentu dirui, ac eue ii posse sibi persuadeat, quod praepotens, ac inuicta Dei virtus tam immobile praestat, ut inferi poris illud effodere, atque aduersus id praeualere nunquam possint siue enim portas inferi cum Hieronymo, generalem in Ecclesia vitiorum corruptionem interpretemur: siue cum Epiphanio,
79쪽
Regula II. 2s haeresum auctores intelligamus, qui tartari fores hominiabus aperiunt et siue cum Gregorio, ipsas haereses, quibus aditus ad inferos panditur: sive cum Theophilacto, temporales Ecclesiae persequutiones: vel demum cum c teris, daemonum in Ecclesiam conatus esse,credamus: An non
undique vera Fides, ac Religio tam firma, ac immobilis in orbe constituitur; ut nisi quis vanam, & fallacem Christi promissionem esse, noua infidelitate sibi in animo fingere voluerit, eam nullo unquam tempore dilabi, aut intermori posse, certa fide sibi persuadere debeat Ita hunc locum exponit Isidorus Pelusiota antiquissimus Pater, qui quarto post Christum saeculo scripsit: Per inferi portassin cavit diuinussermo impiorum hominum catus , atque haeresum Mailph
mias intelligit, quibus omnibus obsistens Dei Ecclesa, eas quidem frangit, ct expugnate ab ise autem vinci non potes. Cui adstipulatur Damascenus his verbis: Aduersus hanc cEcclesiae fidem inferorum portae, haereticorum ora, daemonum Org na, impetum quidem faciua sised non praeualebunt; arma quidem induent ,sed non expugnabunt Uagitta paruulorum plaga eorum fuerunt, en erat. Hinc Leo Magnus haec Christi verba explanans. Super hanc cinquit fortitudinem aeternum extructum templum: ct Ecclesiae meae caelo inseranda sublimitas in huius eis mitate consurget: hanc confessionem porta inferi
non tenebunt, mortis vincula non ligabunt.
Aliud aeque illustre huius rei testimonium Iegitur apud
Lucam, cap. 2 a. ubi Saluator ad Petrum conuersus, alta Simora, Simo, ecceiathanas expetivit vos, ut cribraret cui triaticum; ego autem rogaui pro te, ut non deficiat es tua, ct maliquando conuersus consima Patres tuos. Excute (Generose Lector omne ab animo erga Romanam Sedem, ac Chtholicam Religionem odium (si quod sorte conceptum habes candideq. diuinum hunc scripturae locum mecum Perpende; ut hinc quoque diuinam huius Regulae veritate, assequaris. Duplex ex hoc testimonio, ad hane fidei Regulam confirmandam, argumentum colligo. Primum est.
80쪽
so Orthod. Consultat. Par. I. equod Christus pro Petri tantum, non pro Ioann is, au Iacobi, aut alioru Apostolorum fide orat, ne deficiat. Quid est Sector quod cu Ioannes, & Iacobus, ac reliqui Ap , stoli aeque, ac Petrus Christi Discipuli essent, atque qque
ad illius curam pertinercnt, nihilominu S Christus tanta , ac tam singulari erga Petrum solicitudine premitur, ut pro ipsius tantum, non pro aliorum fide oret Disce, eo plane insinuari ,Petrum totius Christianae Religionis Caput ab eo instituendum fore, cuius fides ad totius Ecclesic incolumitatem susticeret. eo plane modo, quo capitis sanitas ad totius corporis incolumitatem conferre solet. Nam si capitis incolumitate sublata, cuncta corporis mcmbra in morbum resoluantur, necesse est; qua restituta, illa ad pristinam valetudinem redeunt rita si fidem in Apostolico capite, ex quo in Ecclesiae membra diffundenda est, ita minui, ac labefactari contingeret, ut erroris Magister fieret: cui dubium est, quin Ecclesiae corpus errorum, atque haeresum contagione tabesceret e Hac certe ratione, non alia,Christus ta egregie pro Petri, non pro alioru fide orado laborat, quam integram, ac perpetuo incolumem esse decernit; nempe, ut seruata capitis fide, qua totius Ecclesiae corpus imbuitur, omnium fidem incolumem seruaret.
Hinc Auctor quaestionum Noui , & Veteris Testamenti apud Augustinum: Pro Petro ret bat (inquit ct pro Iacobo,
er Ioanne non rogabat, ut ceteros taceam manseNum es in Petro omnes conti/. eri. Rogans enim pro Petro, pro omnibur
rogasse dignoscitur semper enim in nos opopulus, aut laudatur, aut corripitur.
ide Lector in Petro,tanquam in Ecclesiae capite, ac Praeposito, ac pioinde in Romano Pontifice Petri successore, Ecclesiae fidem perpetuo stabiliri: quo fit, ut qui locu hunc ad singularem Petri, ut priuati hominis, fidem inuitum pertrahunt, omnem prorsus huius loci veritatem