Opera parva; continens quatuor libros

발행: 1746년

분량: 219페이지

출처: archive.org

분류: 철학

61쪽

S , si contraria suppositio est vera necesiario sequitur, quod sit magnum bonum, magnUm Verum, quod Deus non habeat intrinsecam Naturam pos si ficandi, S: quod hoc intelligere ima re sit mag-DUna bonum, magnum Verum esse, quod est salsum impossibile ergo ostenditur, quod Deus habeat intrinsecam Naturam possificandi, Uam naturam non potest habere me proprio Possificante, proprio Possificato, proprio Possificarea S illa correlativa vocamus Divinam Trinitatem, quam unquirim US.

DA DIVINO INTELLECTU.c. Vppono, quod sit magnum bonum, magnum I verum este, quod Divmus In te sectus habeat nitrinsecam Naturam intelligendi det qucui n)uc intelligeres amare sit magnum bonum . n a Duverum csse; si contra a Suppositio est vera necessario equitur, quod sit in agnu bonum, magnum verum, quod Divinus Intellectus non habeat intrinseca fit dia tu iam intelligendi, Wquc d hoc intelligere amare sit ni agnum bonum, magnum verum esse , quod est falsum mini possibilem ergo concluditur , quod in Divino Intellectu sint triacon naturalia CCrrclativa, scilicet Intelligens , Intellectum, sive Intelligibile, de Intelligere sine is ti autem non haberet intrinsecam Naturam intelligendi, quae vocamus Divina Supposua.

62쪽

. o pono, quod sit magnum bonum, magnum O verum esse, quod Deus per suam Voluntatem habeat intrinsecam Naturam volendi,& quod hoc intelligeres amare sit magnum bonum, magnum verum esse; , si contraria Suppositio est vecra de necessitate sequitur, quod sit magnum bonum, magnum verum esse , quod Deus per suam voluntatem non habeat intrinsecam Naturam Volendi, quod hoc intelligere, amare sit magnuhonum n i agnum verum esse , quod est falsum impossibile: ergo est dem 6stratum, quod Deus per suam Voluntatem naturaliter habeat tria cor relativari scilicet Volens, Volitum, WVelle me quibus non posset habere intrinsecam Naturam volendi in ista tria vocamus Divina Personas et

D DIVINA VIRTUTE.8. Uppono, quod sit magnum bonum , magnuo verum esse, quod Divina Virtus habeat in trinsecam Naturam virtvificandi, Wquod hoc intelligere hamare sit magnum bonum , magnum verum esse; , si contraria suppositio est vera, necessario sequitur, quod sit magnum bonum, a num Verum, quod Divina Virtus non habeat intrinsecam Naturam virtvificandi quod hoc intelligere rimare sit magnum bonum , magnus

63쪽

svetum esse . quod est salsum Impossibile Vergo

concluditur, quod in Divina Virtute sint tria correlativa, sine quibus Divina Virtus non posset a bere intrinsecam Naturam Virtui si candi, quae triacon naturalia correlati Vari videlicet Virtui ficans, virtvificatum sive Virtuificabile , WVirtvificare

sunt Divina Trinitas, quam inquirimus. DE DIUINA UERITATE. s. Nppono, quod sit magnum bonum, magnum O verum esse, quod DEVS habeat intrinse,

cam Naturam verificandi, inquod hoc intelligere, amare sit magnum bonum , magnum Vertames ara si contraria Suppositio est Verari necessario sequitur, quod ut magnum bonum , magnu in Verum, quod Deus non habeat intrinsecam Naturam verificandi,& quod hoc intelligere mannare sit magnum bonum, magnum Verum csse, quod est: falsum Mimpossibile: ergo ostenditur, quod Deus

per suam Veritatem habeat tria connaturalia correlativa, scit naturalem Verificantem, Verificatu, Verificare,quae vocamus Divinam Trinitatem.

DE DIVINA GLORIA.ao. Uppono , quod sit magnum boniam , mag-idinum verum csse, quod Divina Cloria babeat trinsecam Naturam gloriandi quod hoe intelligere rimare sit magnum bonum, magnis in Arum sic insi contraria suppositio est Vcra, ne

64쪽

cessario sequitur quod sit magnum bonum magnuve ruin esse, quod Deus non habeat intrinseca Naturam gloriandi quod hoc intelligere inamare sit magnu bonum, magnum Verti esse, quod est sal sum sim possibile: ergo concluditur, quod Divina Gloria habeat in se tria correlativari sine quibus non posset habere Naturam gloriandi intrinsece, scilicet Glorians, Gloriatum, Gloriari, quae tria ocamus Di Vinam Trinitatem. Venati sumus Divinam Trinitatem , incumsua Gratia. Adjutorio in Venimus ipsam , tenendo modum artificiatum; si autem aliquis velit ima probare id, quod probaVimus, ex hoc necessario oportet, quod teneat, quod primae Positiones sunt

Falis, secundariae sint verae, insic implicabit, quod sit contradictio, quod est falsum inim possibile' cum illud sit possibile, hoc autem facere sit impossibile e contra intelligibile inamabile.

PARS IV. '

DA CREATIONE. PRobationem Creationis mundi intendimus si

cere cum Divina Potestate, Intellectu, Noluntate, quae sunt idem per Essentiam , Substanti am, Naturam ex quo sequitur, quod , si Deus potcst creare Mundum cum sua Potestate, Divinus Intellectus intelligat. Voluntas diligat Mune

65쪽

s Idu creare posito, quod ut magnu bonum, magnuveru creare Mundum de nihilo se ideo arguo sic: Suppono, quod sit magnum bonum, magnu Veis r esse,quod Deus possit creare Mundum de nihilo, quod sit a Deo intelligibile de amabile ,&etiam a nobis, quod hoc intelligere S amare sit

magnum bonu, magnum Verum esses vi contralia Suppositio est Vera, neces ario sequitur , quod sit magnum bonum , magnum verum esse , quod Deus non possit creare sidum de nihilo,& quod hoc sit a Deo intelligibile rimabile , metiam a nobis,3 quod lio intelli gere amare sit magnum bonum, magnum Verum esse;& quia hoc es falsum Impossibile ergo est demonstratu, quod Mundus sit creatus de deductus de non esse in esse,

PARS V.

DE RESURRECTIONE. SUppono , quod sit magniam bonum , magnum

verum esse, quod Deus possit resuscitare eundem hominem in numero sive omne homines,

quod hoc sit a Deo intelligibile inamabile , ctiam a nobis, quod hoc intelligere rimare sit

na agnum bonum, magnum verum csse sis contra arta Suppositiores vera, necessario isequitur , quod sit lagnum bonum, magnum Verum esse, quod De ui non possit resuscitare homines in eodem

66쪽

s Enumero, inquod hoc a Deo sit intelligibile ha

naabile, metiam a nobis, quod hoc sit magnum bonum, magnum verum esse se quia hoc est talia sumin impossibile ergo est demo stratum , quod erit generalis Resurrectio hominum, ut videatur magnum posse , magnum intelligere inamare Dei, metiam magnum bonum , magnum Verum

esse, Judicium DEI, c in homo sit Judicandus

totus, faciens bonum aut malum.

PARS VI.

DE GLORIFICATIONE. SUppono, quod sit magnum bonum , magnum Verum esse , quod DEUS possit dare a- ternam Gloriam justis, bonis hominibus , quod hoc sit a DEO intelligibile rimabile, metiam a nobis, quod hoc intelligere rimare sit magnu bonum, magnum verum esse de si contraria suppositio est vera, necessario sequitur, quod sit magnum bonum, magnum verum esse, quod

DEI S non possit dare sempiternam Gloriam bonis Iustis hominibus requod hoc sit a DEO,in. telligibilem amabile, et nobis,in quod hoc intelligere, lamare sit magnum bonum , magnum verum esse; quia hoc est falsum mimpossibile: ergo st demo stratum,quod Deus dabit sc mpiter, nam Gloriam Beatis.

67쪽

Demonstravimus praedicio Articulos Fideis, te nendo Novum Modum demonstrandi sicut e cimus Demsistrationes per praedicto Syllo rimos, sic possunt fieri plures Demonstrationes per Divinam Bonitatem, Magnitudinem, aeternitaten , Virtutem Veritate,S Gloriamo quia sic Con Vertuntur per Divinam Essentiam, Substantiam, Nadturam, sicut Divina Potestas , Intellectus , No

luntas Onvertuntur.

DISTINCTIO III

DE INCARNATIONE. IS: Distinctio est divisa in decem artes , hoci

est, in decem Syllogismos deductos per Divina Unitatem, Bonitatem, Magnitudinem, . . termnitatem. Potestatem,Intellectum, volutatem, Vir tutem, Veritatem, Gloriam, considerando Causam causalissimam,in Effectum effectissima tum quoad Unitatem unissimam , quoad Bonitatem optimam, quoad Magnitudinem maximam c. Et primo probabimus Divinam Incarnationem per nitatem unissimam.

DE UNITATE UNISSIMA.Uppono, quod sit magnum bonum , magnum v cium esse . quod DEVS per suam Inita-

68쪽

tem sit Causa unissima habens Effectum unissimatum, scilicet unum Christum D EVM Hominent,&quod hoc intelligere,amare sit magnum bonum, magnum verum esse; ii contraria Suppositio est vera, necessario sequitur, quod sit magnum bonia, ni agnum verum, quod DEVS per suam L nitatem non sit Causa unissima, quod perdat effectum issima tum relatum ad Causam unissimam,&qu id hoc intelligere amare sit magnum bonum, magnum verum esse, quod est falsum inimpossibile: ergo est demoliratum, quod DEUS sit in

carnatus.

DE BONITATE OPTIMA.

, C Uppono, quod sit magnum bonum, magnum O verum es se, quod Divina Bonitas sit Causa optima habens Esse estum optimatu scilicet Christum D TVM Hominem , cum Causa. Effectus relative se habeant, quod hoc intelligere mana a re sit magnum bonum, magnum Veium sic; si contraria Suppositio est vera, necessario sequitur, quod sit magnum bonum, magnum Verum e Sisse , quod Divina Bonitas non sit Causa optimari quod perdatur Effectus optimatus, quod hoc intelligere inamar sit magnum bonum,magnum verum esse se quia hoc est falsum impossibile: ergo est ostensu, quod PEVS sit incarnatus .

69쪽

3. Uppono, quod sit magnum bonum, magnum I verum esse, quod Deus per suam Magnitu dinem sit Causa maxima habens Effectum maxiet matum, sine quo non posset esse causa maxima, cum Causa. Effectus relative se habeant,& quod hoc intelligere rimare sit magnum bonum, mag num verum esse; si contraria Suppositio est vera, necessario sequitur, quod sit magnum bonu, magonum Verum, quod Deus per suam Magnitudinem non sit Causa maxima, inquod perdatur Effectus maximatus,& quod hoc intelligere ima re sit magnum bonum, magnum Verum ess quia hoc

est falsum Impossibile: ergo est probatum, quod

Deus sit incarnatu S.

DE AETERNITATE PERNALISSIMA.

. O Uppono, quod sit magnun bonum, magnum I verum esse , quod Diuma Eternitas siri Causa aeternalissima habens Essectum aeternalissimatum, hoc est , quod sit Homo factus de humana Natuta in Divina alterna Persona incum ipsa conjunctus, radicatus iustentatus , scilicet Christus DEVS Homo, quod hoc intelligere rimare sit

magnum bonUm, magnum Verum esse , S , si con traria Suppositio est vera , necessario sequitur, quod sit magnu ni bonum, verum et Se, quod Divina Aternitas non sit Causa aeternalis bima, quod

70쪽

ssperdatur Essectus aeternalissimatus, inquod hoc

intelligere inamare tu magnum bonum, magnum

verum esse Sin quia hoc est falsum .impossibile: ergo est demonstratum, quod DEVS sit incarnatus. DE POTESTATE POTENTISSIMA. s. Uppono, quod sit magnum bonum, magnum I verum esse, quod DEVS per suam Potesta tem sit Causa potentissima habens Effectum poctentissimatum, scilicet Christum D EVM Homi nem, inquod hoc intelligere tamare sit magnubonum, magnum verum essen de si contraria Suppositio est vera, necessario sequitur,qnod sit magnum bonum, magnum verum , quod Deus per sua am Potestatem non sit Causa potentissima, quod perdatur Effectus potentissimatus, quod hoc intelligere inamare sit magnum bonum, magnum verum esse; quia hoc est falsum impossibile, necessario sequitur, quod Deus sit incarnatus non autem dico supremam nece itatem, sicut est Necessitas Divinae Trinitatis , quia illa est naturalis; sed dico sub alternatam necessitatem quia est de bene est e.

DE INTELLECTU INTELLECTISSIMO.c. Uppono, quod sit magnum bonum, Ura Iulmo verum esse , quod Divinus Intellectus sit Causa intellectissima habens Effectum intellectis

SEARCH

MENU NAVIGATION