Opera quae supersunt omnia;

발행: 1860년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 철학

111쪽

ACADEMICORUM PRIORUM II. 36 l. 3otiam, qui illud idem eum honestate coniungerent, CC

multo seeus eos, qui ad honestatem Prima naturne ommoda adiungerent ita tris relinquit sententias, quas putat probabiliter posse defendi. sit sane ita quamquam Ioas

Polemonis et Peripateticorum et Antiochi finibus non facile divellor, ne quicquam habeo adhue probabilium ,

Verum tamen video, quam suaviter voluptas SenSibus

nostris blandiatur; labor eo, ut adsentia inpleuro aut Aristippo: revocat virtus vel potius reprehendit manu; peeudum illos motus esse dicit, hominem iungit Moo.POSSum 3Se mediuS, ut, quoniam Aristippus, quasi animum nullum habeamuS, corpus solum tuetur, Zeno, quaSi Corpori Simia EXPert CS animum Solum conplectitur, ut Calliphontem sequar, cuius quidem Sententiam Carneades ita studiose defensitabat, ut eam probare etiam Videretur quamquam Clitomaehus adfirmabat numquam se intellegere potuisse, quid Carneadi probaretur Sed, Si istum finem velim sequi, nonne ipsa veritas et gravi et recta ratio milii adversetur tun, cum honesta in Voluptate contemnenda conSistat, honeStat sim cum Voluptatetnmquam hominem eum belua copulabis inum igitur sparo quod depugnet, reliquum Ste volupta eum honestate; de quo Chry8ippo fuit, quantum ego Sentio, non

magna Contentio alteram si Sequare, multa ruunt et maxime Communitas cum hominum genere, Caritas, amistitia,

iustitia, reliquae virtutes quarum 33 nulla poteSt, niSi erit gratuita nam quae voluptate quasi meroede aliqua ad offieium inpellitur, ea non est virtus, sed fallax imitatio simulatioque virtutis audi ontra illos, qui nomen honestatis a se ne intellegi quidem dieant, niSi forte, quod gloriosum sit in volgus, id hone3tum velimia dicere:

fontem omnium bonorum in Corpore ESSE hane normam, hane regulam hane praescriptionem ESSE DAt Uri e re qua

qui aberravisset, eum numquam quid in Vita Sequeretur habiturum nihil igitur me putatis, hae et alia innu 1li

merabilia cum audiam, moveri tam moVeor quam tu, Lueulle, meo me minus hominem quam te PutaVeriS; tantum interest, quod tu, cum e commotu8, adSeiSeiS,adSentiri8, adprobas, Verum illud, certum, Conprehcn-Sum, Pereeptum, ratum, firmum, fixum vis, deque eo

112쪽

id M. TULLI CICERO USitulla ratione neque pelli neque moveri potes, ego nillil eius modi esse arbitror, cui Si adSenSus sim, non d- sentiar saepe falSo, quoniam vera a falsis nullo discrimine Separantur, praesertim cum iudicia igia dialecticae nulla sint. i. Venio enim iam ad tertiam partem philosophiae. aliud iudicium Protagorae est, qui putat id cuique verum 3Se, quod cuique Videatur aliud Cyrenaicorum, qui praeter permotione intumas nihil putant esse iudicii; aliud Epicuri, qui omne iudicium in sensibus et in rerum notitiis et in voluptate constituit Pluto autem omne iudicium veritatis veritatemque ipsam, abductam ab opinionibus et a sensibus, cogitationis ipsius et mentis esSei. Voluit num quid horum probat noster Antiochus illo

vero ne maiorum quidem suorum ubi enim aut Xeno-

Craten sequitur, cuius libri sunt de ratione loquendi multi et multum probati, aut ip3um Aristotelem, quo profecto nihil est aeutius, nihil politius a Chrysippo pedem num i quam quid ergo Academisi appellamur an abutimur gloria nominis aut eur cogimur eos equi, qui inter se dissident in hoc ipso, quod in elementis dialectici do-Cent, quo modo iudieare oporteat, verum falSumne sit, si quid ita conexum est, ut hoe 3 dies est, lueet,' quanta contentio est aliter Diodoro, aliter Philoni Clirysippo aliter placet quid cum Cleanthe, doctore suo, quam multis rebus Chrysippus dissidet quid duo volprinoipes dialeeticorum, Antipater et Archidemus, trepinosissimi homines, nonne multis in rebus dissentiunt a quid me igitur Luculle, in invidiam et tamquam in contionem voeas et quidem, ut seditiosi tribuni solent, occludi tabernas iubes quo enim spectat illud, Cum artificia tolli quereris a nobis, nisi ut opifices concitentur

qui si undique omnes convenerint, facile contrario in-eitabuntur expromam primum illa invidiosa, quod eos omni8, qui in contione stabunt, XSuleS, SerVos, inSanOSosse dicatis deinde ad illa veniam, quae iam non drinaltitudinem, sed ad vosmet ipsos, qui adestis, pertinent: negat enim vos Zeno, negat Antiochus Seire quicquam. quo modo ' inquies nos enim defendimus etiam inSi-i Pientem multa conprehendero. ut scire negati quem-

113쪽

ACADEMICORUM PRIORUM II. Id 2 Idi. D

suam rem illam iii8 3npientem et o quidem otio gestu Consteiebat: nam, cum extensis digitis adverSammaniam St Endorat, visum, inquiebat, inius modi est; dein, inii P:tuliam digitos Contraxerat, adsensus huiusmodi tum, Cum Plane conl)reSSerat Ugniam Ue fecerat, conprehensionem ilhim esse dicebat, qua ex similitudine etiam nomen ei rei, quod ante non fuerat, κατάληψιν in-Posuit eum autem laevum manum admoverat et illum Pugnum arte Chemontorque ConpresSerat, Seiontiam talem esse dicebat, cuiu compotem nisi sapientem ESSE nominem. Sed qui Sapiens sit aut fuerit, ne ipsi quidem solent dicere ita tu nune, Catule, lueere neSCiS, O tu, Ilortensi, in tua villa nos Sse itum minus hae invi lagitiose dicuntur nec tamen nimis eleganter illa subtilius. sed quo modo tu, si conprehendi nihil posset, artificia concidere dicebas ne mihi dabas id, quod probabile

esset, satis magnam vim habere ad artiS, Sic ego nunc tibi refero artem sine eientia ESSE DO POSSC. an Putem

retur hoc Zeuxis aut Phidias aut Polyclitus, nihil se

Seire, cum in iis 38et tanta sollertia quod si eos docuisSet aliquis, quam vim habere diceretur silentia, desinerent irasei ne nobis quidem Eugeengerent, cum didicissent id tollere nos, quod nuSquam 3Set, quod autem satis 38et ipSi8, relinquere quam rationem mutorum etiam conprobat diligentia, qui primum iurare ex sui animi ententia quemque voluerunt; deinde ita teneri, si sciens falleret, quod inscientia multa versaretur invita tum, qui QStimonium diceret, ut arbitrari se disteret, etiam quod ip8 vidisset quaeque iurati iudices CognoviSSent, ut ea non 88 facta, sed ut videri pronuntiarentur.

VCrum, quoniam non olum nauta ignificat, ed et etiam Favonius ipse insusurrat navigandi nobis, Luculle,

tempuS ESSE, Et quoniam satis multa dixi, est mihi per randum. POSthae tamen eum haec quaeremu8, OtiUS de dissensionibus tantis summorum Virorum diSSET IDUS, de obseuritate naturae deque errore tot PhiloSophorunt, qui de bonis contrariisque rebus tanto opere diScrepant, ut, Cum tu uno Erum,SSe non POSSit, Reere DECESSE sit tot tam nobili disciplinago quam de oculorunt On-

114쪽

T M. TULLI CICERONIS

suumque reliquorum mendaeiis et de orite aut pseudoia meno, qua Plaga ipsi contra se toto texuerunt. tuni Lucullus non moleste' inquit sero nos hae contulisse; Saepius enim congredientes nos, et maxume in Tusculanis nostris, si quae videbuntur requiremus.' optume,'

inquam sed quid Catulus sentit quid Hortensius 8 tum Catulus egone ' inquit ad niris revolvor sentePtiam, quam quidem ille Carneadeam esse dicebat, ut percipi

nihil putem po38e, adSenSurum autem non percepto, id est opinaturum, Sapientem existumem, sed ita, ut intellegat e opinari etatque nihil esse, quod conprehendi et percipi po88it; qua re resaei illam omnium rerum non probans illi alteri sententiae, nihil e33 quod percipi

Possit, vehementer adsentior.' habeo' inquam sentcntiam tuam, ne eam admodum aspernor sed tibi quid tandem videtur, IIortensi ' tum ille ridens uollendum.' teneo te; inquam nam ista Academisiae est propria sententia. ita sermone confecto Catulus remanSit nos ad naviculas noAfra descendimuS.

115쪽

FRAGMENTA ACADEMICORUM OS I ERIORUM. si

FRAGMENTA ACADEMICORUM POSTERIORUM.

EX LIBRO I. i. Nonius p. 65 Mere. Dipla ictri cicium est dissentire et issiclere, ieiuni ct lactis Cicer Acci emi Ortini lib. IV iiiii autem stomaehatur Mnesarchus quid Antipater dighidiatur cum Carneade tot voluminibus 2. Nonius . . concinnure p. dis Icem in ect emteis lib. I qui eum similitudine verbi concinere maxime ibi

EX LIBRO II. 3. Nonius p. s. equor D equo e Plurio Cicero

sectilentioorum lib. II oecibutari eo isse oon irmus quid tam planum videtur quam mare e quo etiam aequor illud poetae VoCant. o. Nonius p. s. I unictre Cicero est Amicorum lib. II: qui enim serius Ionores adamaVorunt, Vix d- mittuntur ad eo nec satis commendati multitudini po3-

sunt CSSE.

b Nonius . Ioa E onere Pro mempla ori 68ferit ire Oeero cci emicis lib. II frangere Varitiam, Oelera Ponere, Vitam Suam exponere ad imitandum iuventuti. 6. Nonius P. III: ehes Positum n OhScuro ut Obtuso Cicero Acci emidorum lib. II: quid lunae quae liniamenta int, potesne dicere cuius et assientis et seneseenti alias liebetiora, alius aeutiora videntur CornUR. i. Nonius p. 62. Pili urciscit. Cie ACct emicommlib. II: quid mare nonne eaeruleum a situ unda, Clame8 Pulfa remis, purpuraseit et quidem aquae tinetum quodam modo et ni Ctum . . 8. Nonius p. 62. ci en iei i et normcte. Cim Icu- emieorum lib. II: atqui, si id rederemus, non OgCremUS Perpendieuli8, non normis, non reguliS.

116쪽

T M. TULLI CICERONIS s. Nonius . Od. cf. Sext Empir. VII, di 3. Si

eum cicitur riccum et in humor . . . Siccum licitur et Sobrium, non udicium . . Cic. cci emicorum lib. II: alius dolor adultis, alius adulescentibus, alius aegriS, liti8Sctriis, aliu Sisicis, altu Vinulenti . . io Nonius p. did. Orinuntur Cie in eodemietalib. II: si quando enim nos demerSimus, ut qui urinantur, aut nihil superum aut ObSeure admodum cernimuS. II. Nonius . db. I husfer Cie Iect emicorum lib. II: quibus etiam alabaster Plenia unguenti puter ESSE videtur.

EX LIBRO III. Cicero ad Att. XVI, 6 d. De lori librum d te

misi erat in eo prooemium c est, quod in Iectilemico tertio. I 2. Nonius p. b. Dipictiliori ... idem fertio digladiari autem semper, depugnare cum facinorosis et audacibus, qui non cum miserrimum, tum etiam stultissimum

dixerit

Id. Nonius p. s. Emulscire cietum es eaei ire Cic. est emicorum lib. III et ut nos nune Sedemus ad Lucrinum piseieulosque exultante VidEDIUS . . Id. Nonius p. 23. Incten erctretur ut innuSceretur Cic. eo eniteorum lib. III in tanta animantium arietate, liomini ut soli cupiditas ingeneraretur cognitioni et scientiuE. Ib. Nonius p. dis. in icure, fretheaee, liherctae . . Oeero Iectilem copum lib. III: aliqua potestas sit, indistet so in libertatem. 16. Luctantius inst. div. VI, d. Ne fomenta eicit liquis utrae e laeserue eret, irati civi infule Bielus ullibidine impulsus iis errore cee fus ut i es ictus N-iusfilicte Dium lusus est. Potest enim rectici e liberctri, ε eum uenilecti stolorum frui melior conBersus citis deo dicti quod feri posse Cicero non utoueis, cuius Acte in lectilemico tertio orbet tint quod si lioeret, ut iis, qui in itinere deerravissent, si vitam ovium Sessiati Corrigere errorem paenitendo, facilior esset emendatio temeritatis.

117쪽

FRAGMENTA ACADEMICORUM POSTLI:IOI: UM is

tertio fixum et Cicero Ieci linteorum tertiori Lucullus f. i) innielio in opera adfixii. 18. Nolitus p. III. Mor icibus et Oae icti Pro OPSre, Pro OPSibus . . . Cic. Icct emteorum lib. III perspieuitatem, quam mordicus tenere obcmUS abcSSe dicemus. Ludullus S. I. Is Nonius P. II T. Gollinas Cie Iect emicorum lib. III qui gallina ulere perinultas unostu CRUS Solerent ii eum ovum inspexerant, suae gallina CPeriSSEt, dicere solebant m Lucullus S. T. EX LIBRO IIII. 2s. Nonius p. s. I stipulari soεitum est sentiri. e. iii Ieci emieis lib. IIII falsum esse , AntiochuS. Getilius . T. 2s. Noniu8 p. 65 Imenion et inBentore eorum cleni ciet Aunt; unde et columnst smeniet. Cio Icct emicorum lib. IIII item ille, cum aestusiret, Et erum, Ut

Maenianorum, si Academicorum iam Secutu8 St. -

quia nobismet ipsis tum aeruleum, tum raVum videtur, quodque nune a Sole conlueet . . . mutiq. f. Iob.

2. Nonius p. sol. Emunelare est e et Belisi erctre. e. neci . l. IIII credoque Clitomacho ita scribenti ut Herculi quendam laborem exanclatum metuo. f. Io8. 25. Nonius p. 163. Pinctu Poεitum Pro in edito et in to Cie Ieci . l. IIII quod ipsis contrarium. Lile S. Ios. 26. Nonius p. 22. In siniscitem Cie Ieci . l. IIII

118쪽

8o M. TULLII CICERONIS lib. IIII neo, ut ille, qui asperis et levibus et hamatis

Pol initium non declinet, eum dieite o miserum cui peccare licebat, et in Iect emieis latent ista omnia Varro, magnis obscurata et circumfu8a tenebris mutie. I 22. o. Nonius p. 62 si rectione OSilum es eae, CeySO. e. Ieci . lib. IIII ne ego non ita vos etiam dicitis esse e regione nobis in contraria parte terrne, qui adversis ve3titiis stent contra nostra vestigia. Luc. f. III. I. Nonius . o. Dctibullire est cum quucum lincti uehu silutione et eonfusione frui ctre Cie Ieci . lib. I Dplane, ut supra dictum' Et Stoicus perpauca balbuttiens.

vite. . I T. EX LIBRIS INCERTIS. 2. Laetantius inst. div. III, Id in o pitur quid

nilia coee nisi ut eici se nihil eire siti eryo te libriclitatiunt, uetui nihilsi Philos hic lisei ossifra bifo m. hue tu i Derbet i/nfe mihi autem non modo ad sapientiam caesi videmur, sed ad ea ipsa, quae aliqua ex parte Ceriai videantur, hebetes et obtusi. 33. Augiistinus contra Academicos II, II, 26 Audite emo, in qu , quic it, os i robctbile De Beri simile lectilemici Oectris, quo bos d vendum in Q SeriSione 'Ofe8 ini iture. in es sensione utem leo, ut id quod

t in liqui et e ur hodie sum laetus Olbae riuaetice8ερ ε rio qui tum rossuret, credo, quod nos dis rem strem US, cicerditius tum ii it Pi eri talia, inquit neci emicus, mihi Videntur omnia, quae probabilia vel veri millia Putavi nominandata quae tu si illo nomine vis vocare, mihil

119쪽

FRAGMENTA ACADEMICORUM POSTERIORUM. I

repugno satis nim milii est io iam bono necopisso quid distam, id est, quibus rebus lino nomina inponnm non enim voeabulorum opificem, sed rerum inquisitorem do Ce esse sapientem. Scitisne intellemistis, quo moc mihi Atilior ilici, quibus occipitctbum, ce munibus emetisSct in lyhio itin umbo se intelleaeisse re on issent ultuque ipso PHSPONSionem FiOεfulcirent meum, uic Pulctiis, inquum, DCCronem, cuius hue Deaebct uiis, inveni fuisse Letlincte inpucte, ut minus vi ae bu8, quos Sentiebus, nomin in 'Oneret 'Id Augustinus, Acad. III, T, II Seu primo illud

Becti quod ibi cietum est Academico sapienti ab omnibus

ceterarum Sectarum, qui sibi sapientes videntur Sessun- diis partis dari, cum primas sibi quemque vindieare ne-CESSO Sit ex quo posse probabiliter eonfici eum recte Primum esse iudicio Suo, qui omnium ceterorum iudicio sit Secundus sae enim, verbi ausa, Stoicum deSSe Sapientem; nam contra eos potissimum Academieorum exarsit ingenium ergo Zeno vel Chrysippus si interrogarentur, qui Sit Sapiens, respondebit eum OSSe, quom ipse deseripserit contra Epicurus vel quis alius adVOrsariorum negabit suumque potius peritissimum voluptatum UCUPOm Sapientem esse contendet inde ad iurgium clamat Zeno et tota illa portieus tumultuatur hominem natum ad nihil aliud esse quam honeStatem;

ipSam suo splendore nil se animos ducere, Ullo ProrSUS commodo extrinseeus posito et quasi lenoeinant mor-

cede voluptatemque illam Epicuri solis inter se eooH-bUS OSS Communem, in quorum ostietatem et hominem et Sapientem trudere nefas Age contra ille OnVOentndo hortulis in auxilium quasi Liber turba temulentorum,

quaerentium tamen, quem ineomptis unguibus noelian te aSperoque remiseerpniat, voluptati nomen, Siaavitatem, quietem teSi populo exaggerans inStat periter, ut nisi ea bentus nemo esse posse videatur in quorUm rixam si Academieus incurrerit, utrosque audiet trahontis

Ciceroni Pol. VI. s

120쪽

82 M. TULLI CICERONIS

se ad suas partis, sed si in illo aut in istos concesserit, ab eis, quos deseret, inSanus, inperitus temerariuSque Clamabitur itaque cum et hae et illa aurem diligenter admoverit, interrogatus, quid ei videatur, dubitare se dicet roga nune Stoicum, qui Sit melior, Episturusne,

qui delirare illum clamat, an Academicus, qui ibi adhuc

de re tanta deliberandum 38 pronuntiat nemo dubitat Academicum praelatum iri rursus te ad illum converte Et quaere, quem magi amet, Zenonem, a quo bestia vocatur, an Aroesilan a quo audit: tu fortasse verum dicis, sed requiram diligentius. nonne apertum est totam illam porticum insanam, Academicos autem prae illis modestos cautosque homines videri Epicuro It Percteque serve de omnibuε ectis e tosissime Cicero iucunctasiamum mentibus quos vecfctetitum pyctebet, elut ostendens nullum illorum esse, qui non, cum ibi Primus urse

35. Augustinus . Acad. III, 26 d3. I De mihi deIect emi is interim robubilifer, ut Potui, γεγευσεi. NO ε solium est, nihil od me, oui citis es icim non Philyctrinori 633 ct homine ini eniri erifcilem quisquis utemPutct hoe ensisse Aectilemieos, sesum Ciceaeonem uti ius.cti enim illis morem fuisse occultandi ententiam Suam ne eam cuiquam, nisi qui secum ad Senectutem usque

36. Augustinus de Civit. De VI, 2. Denique et ipse Ti lius ilio M. Terentio Varroni fuse festimonium ei hibet, iis in libris Iectilemieis dicas estni, quet ibi rei'εαfur,

di titutionem e ubuisse eum uires cirrone homine, inquit, omnium facile acutissimo et sine ulla dubitatione doctissimo. Non it eloquentissimo Bel Foeundissimo quonium e Berct in huc suculicis mullum in cir est, Sed Omnium, inquis, faeile acutissimo et in eis libris, id est ACct emicis, tibi cunetes cubilesnil esse contendit, o didit sine ulla dubitatione doetissimo proj et de hac re icerct certus, illiu ferre cubitutionem, quσm sole in omnibuεα hibere, fetinquom, hoc uno fictilibro Iectilemicorum cubilcitione divulcifurtis eraeo emietim fuisset Obliti S.

SEARCH

MENU NAVIGATION