장음표시 사용
201쪽
DE FINIBUA BONORUM ET MALORUM III. 18 22 bynniurnia sit an inlo ii id efficini, ut soloetione dignum tirolaterea sit, quod aliquod pondus habeat dignum nostinantione, quam illi et rei voeant, conti nisu innesiimnbile, quod sit superiori Pontrarium initiis igitur ita constitutiS, ut En, uno Seeundum naturam Sunt, ipsa l)rol)ter se Sumonda sint, contrariaque item cicienda, primum est officium, id enim liliello καθ ZOν - , Ut SC Conservet in naturno statu, Pineol)S Ut a teneat, Une O- eundum tantiarnm sint, l)Plinique Contraria qua inventa
soloetione et item reiection sequitur deincolas eum ossistio selectio, deinde ea perpetua, tum nil extromum Constans Consentaneaque naturno, in qua primum inesse incilii et
intellegi, quid sit quod vere bonum po83it dici prima iost enim conciliatio hominis ad ea, quae sunt secundum naturam simul autem cepit intellegentiam vel notionem potius, quam alalpellant γνοιαν illi, Viditque rerum agendarum ordinem et, ut ita dicam, Consiordiam, multo eam liliaris nostimavit quam omnia illa, quae prima dilexerat, atque ita cognitione et ratione conlegit, ut Statueret in eo conlocatum summum illud homini per se laudandum et expetendum bonum, quod eum poSitum Sit in eo, quod OHO λογίαν Stoici, nos alppellemu conVenientiam, Si placet-: cum igitur in eo sit id bonum, quo referenda Sunt omnin, honesto facta ipsumque honestum, quod solum in bonisdueitur, quamquam Post oritur, tamen id Solum vi sua et dignitate expetendum St eorum autem, quae Sunt Prima naturae, Prolpter Se nihil est cxpetendum cum vero illa, equae officia esse dixi, profistiscantur ab initiis naturae, nece33 est ea ad haec referri, ut recte dici possit omni:i officia eo referri, ut adipigeamur uincipia si turno, NEC tamen ut hoc sit bonorum ultimum, lPropterea quod non inest in l)rimis naturae considiationibus honesta notio; consequeri enim est et post oritur, ut dixi est tamen ensessundum naturam multoque nos ad se expetendam magi hortatur quam superiora omnia sed ex hoe Primum Crror toll(ndus est, ne quis sequi existimet ut duo sint ultima bonorum ut enim si cui propositum sit conliniare linStam aliquo aut sagittam, si nos ultimum in bonis dioimus. si illi facere omnia, quae possit, ut conliniet. huic in eius modi similitudine omnia sint sacienda, ut
202쪽
conliniet, et tamen ut omnia faciat, quo Propositum nil- sequatur, Sit ho quasi ultimum, quale nos summum invita bonum dicimus, illud autem, ut ferias, quasi seligeni dum non expetendum cum autem omnia ossicia a Principiis naturae proficiscantur, ab Adem neeeSS ES Proficise ipsam sapientiam sed quem ad modum saepe fit ut is, qui commendatus sit alicui, pluris eum faciat, cui commendatu8, quam illum, a quo Sit, Si minime mirum CSt, primo nos Sapientiae commendari ab initiis naturae,pο8t autem ipsam sapientiam nobis cariorem fieri, quam illa sint, a quibus nil linii venerimuS; atque ut membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendidata 83 adpureat, si adpetitio animi, quae sistri Graece VOssatur, non ad quodUi genus vitae, sed ad quandam formam vivendi videtur data, itemque et ratio ot Perdici et a ratio ut enim hiStrioni notio, saltatori motus non quivis, Sed certus quidam est datus, si vita agenda est
Cert genere quodam, non quolibet quod onus conVenien Consentaneumque dicimus ne enim gubernationi aut medicinae similem sapientiam PSSe arbitramur, Sed
notioni illi potius, quam modo dixi, et saltationi, ut in ipsa insit, non foris petatur extremum, id est artis effectio. et tamen est etiam alia cum his is,sis artibus sapientiae dissimilitudo, propterea quod in illis, quae recte facta
sunt, non continoni tamen omni partiS, e quibu conStant: quae autem no aut recta aut recte saeta dicamus, si
placet, illi autem appellant κατορθ sp ατα, Omni numereros virtutis continent Sola enim sapientia in e tota con-2 VPrSa St, quod idem in ceteris artibus non fit inscite autem medietnae et gubernationis ultimum cum ultimo Sapientiae conparatur; sapientia enim et animi magnitudinem conplectitur et iustitiam et ut omnia, quae homini neeidant, infra se esse iudicet, quod idem ceteris artibus non ontigit tenere autem virtutes ea ipSnS, quarum modo sce mentionem, nemo poterit, nisi statuerit nihil
esse quod intersit aut disserat aliud ab alio praeter honesta et turpia.2 , Videamus nune, quam sivit praeelare illa his, quae inni POSVi, Consequentia. Cum Pnim lio sit Oxtromum
Senti enim, credo, me iam diu, quod τελο : Graeci dicunt,
203쪽
DE FINIBUS BONOLUM ET MALORUM III. 23 2s. IGIid dicere tuin extremum, iam illiinritan, tum S INHNUm: licebit etiam sinem pro extremo aut ultimo dicere , cum igitur lio sit extremum, Congruonter naturn Convenionterque Vivere, neceSSari Sequitur omnis sapientis
semper solistiter, absolute, fortunate vivere, nulla re inpediri, nulla prolii beri, nulla egere quod autem continetiion magis eam disciplinam, de qua loquor, quam vitam fortunasque nostras, id St ut, quod honestum sit, id solum bonum iudicemus, pote3 id quidem sus et copiose et omnibus electi83imis verbis gravissimisque sententiis rhetoriste et augeri et ornari, sed consectaria me Stoicorun brevia et acuta Eleetant concluduntur ocitur corum argumenta Sic quod est bonum, omne laudabile est quod autem laudabile est, onine est honestum bonum igitur quod St, hone3tum St. SatiSne hoe conclu- Eum videtur certe quod enim effieiebatur ex iis duobus,
quae erant Sumpta, in eo vide CSSe concluSum duorum nutem, e quibus effecta conclusio est, contra Superius
diei solet non omne bonum esse laudabile; nam quod laudabile sit, honestum esse conceditur illud autem perabsurdum, bonum esse aliquid quod non expetendum Sit, aut expetendum, quod non Phicens, aut, Si id non etiam
diligendum ergo etiam probandum ita etiam laudabile: id autem honestum ita sit ut, quod bonum sit, id etiam honestum Sit deinde quaero, quis aut de misera vita spossit gloriari aut de non beata de sola igitur beata ex quo efficitur gloriatione, ut ita dicam, dignam esSe beatam vitam, quod non possit nisi hone3tae vitae iure contingere ita fit ut honesta vita beata vita sit et quoniam is, cui contingit ut iure laudetur, habet insigne quiddam ad decus et ad gloriam, ut ob ea, quae tanta sint, beatuS diei iure possit, idem de vita talis viri rectissime dioetur.
ita, si beata vita honestate cernitur, quod honestum St, id solum bonum habendum est quid vero negarin 2sullo modo poSSit, numqvum quemquam stabili et firmo et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse, nisi constitutum sit non esse malum dolorem ut enim qui mortem in malis ponit non potest eam non timere, si nemo ulla in re potest id, quod malum es3 decrexerit, non eurare idquo conisinincreta quo posito et Om-
206쪽
niuin adsensu adprobato illud adSumitur, eum, qui magno sit animo atque forti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere ae pro nihilo putare quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non it. atque iste vir altus et excellens, magiae animo, Vere fortis, infra se omnia humana ducen8, is, inquam, quem efficere Volumus, quem quaerimus, certe et confidere sibi debet ac suae vitae et actae et consequenti et bene de
sese iudieare, statuens nihil posse mali incidere sapienti: ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse quod honestum sit, idque esse beate vivere, honeste, id est
Ne vero ignoro varias philosophorum sui3se sententias, eorum disso, qui Summum bonum, quod ultimum appello, in animo ponerent quae quamquam vitioSequidam secuti sunt, tamen non modo iis tribus, qui virtutem a Summo bono egregaVerunt, cum ut VOlUPtatem aut vacuitatem doloris aut prima naturae in summis bonis ponerent, ed etiam alteris tribus, qui maneam fore putaverunt sine aliqua neceSSione virtutem ob eamque rem trium earum rerum, qua Supra dixi, singuli singulas addiderunt, his tamen omnibus eos antepono, cuissuimodi sunt, qui summum bonum in animo atque in virtute po-31 Suerunt. Sed Sunt tamen perabsurdi et ii, qui cum scientia vivere ultimum bonorum, et qui nullam rerum differentiam esse dixerunt atque ita Sapientem beatum fore, nihil aliud alii momento ullo anteponentem, ut Uidam Academici constituisse dicuntur, extremum bonorum Et
que suos firme sustinere his singulis copiose responderi Solet, Sed quae perspicua sunt longa e88 non debent. quid autem apertius quam, si electio nulla sit ab iis
rQbUS, quae Contra naturam sint, earum rerum, Uae Sint Secundum naturam, tollatur omnis ea, quae quaeratur
laudeturque, prudentia circumscriptis igitur iis sententiis, qua posui, et iis, si quae similes earum sunt, relinquitur ut ultimum bonum sit vivere scientiam adhibentem Earum rerum, quae natura eveniant, eligentem quae Secundum naturam et quae contra naturam sint reteientem, id est convenienter congruenterque natura vi Cre.
207쪽
DE FINIBUS BONORUM ET MALORUM III 3o 35. IGIsed in ceterris artibus cuili dieitur artis ieiose, poSterum 2 quodam modo Et Consequens putandum est, quod illie ut err Hατι κόνjPPEllant cum autem in quo saltienter,'
id a primo reetissime dicitur quicquid enim a sapisinteprosistiscitur, id continuo debet expletum Sse ninibu SSuis Partibus in eo enim positum est id, quod dicimu8
ESSE EXPetenduin num ut Peceatum Si Patriam tirodere,
Paronte violare, fana depeculari, quae Sunt in effectu, si timere, si maerere, Sic in libidine es3 Poecatum Stetiam Sino effectu Verum ut lineo non in po3teri et in consequentibuS, Sed in Primi continuo peccata Sunt, idea, quae proficiSeuntur a Virtute, SuSceptione Prima, non Perseetione, recta Sunt iudicanda.Doniani autem, quod in hoc sermone totiens usurpaei: tum est, id etiam definitione explicatur. Sed eorum definitiones paulum sppido inter se disserunt, et tamen Codem Spectant ego adSentior Diogeni, qui bonum definierit id, quod esset natura absolutum id autom SequenSillud etiam quod prodesset scpελ, si enim id PPEllenin - motum aut statum esse dixit e natura absoluto.
Cumque rerum notiones in animis fiant, si aut usu aliquid cognitum sit aut eoniunctione aut imilitudine aut conlatione rationi8, hoe quarto, quod extremum POSui, boni
notitia facta Si cum enim ab iis rebus, quae iant PCundum naturam, Scendit animii conlatione rationis, tum ad notionem boni pervenit hoc autem ipsum bonum non a neceSSione neque creScendo aut eum Eteri conparando, sed propria vi sua et entimus et appellanius bonum ut enim mel, etsi dulcissimum est, suo tamen proprio genere Sulgoris, non conparatione cum alii8, dulce esse sentitur,
si bonum hoc, de quo agimus, est illud quidem plurimi
aestimandum, Sed ea aestimatio genere Valet, non magnitudine naui cum aestimatio, quae ji dicitur, neque in bonis numerata sit nec rursus in malis, quantumcumque eo addideri8, in suo genere manebit alia est igitur Propria ae8timatio virtutis, quae genere, non reScendo vulci nee ero Perturbationes animorum, quae vitam ab inSipientium miseram acerbamque reddunt, qua Graecirrctyri appellant, poteram ego verbum ipSum interpretans morbo ruppellare, Sed non conveniret ad omniata quis
210쪽
enim ni sericordiam aut ipsana iracundiam morbum solet dicere at illi dicunt res oc sit igitur perturbatio, quae nomine ipso vitiosa desilarari videtur; ne eae perturbationes vi aliqua naturali moventur; omnesque eae sunt genere quattuor, Partibu Plures, aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine corporis et animii id Oxx i appellant, ego malo laetitiam appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam; perturbationes
autem nulla naturae vi OmmoVentur, Omniaque ea Sunt
opiniones a iudicia levitatis itaque hi sapiens semper
Vacabit. ii Omne autem, quod honestum sit, id Age propter Se expetendum, commune nobi egi cum multorum aliorum philoSophorum sententiis. Praeter enim tris disciplinas, quae virtutem a Summo bono excludunt, ceteri omnibus philosophis lineo egi tuenda sententia, maxime tamen
his, qui nihil aliud in bonorum numero niSi honeStum
eSSe voluerunt. Sed haec quidem S perfacilis et perexpedita defensio quis est enim aut quis umquam fuit aut avaritia tam ardenti aut tam effrenatis cupiditatibus, ut eandem illam rem, quam adipisci celere quovis velit, non multis partibus malit ad Sese, etiam onini inpunitate PropoSita, sine faeinore quam illo modo pervenire 3 quam vero utilitatem aut quem fructum petentes Scire cupimus illa, quae oeculia nobis sunt, IIo OdO OVE-antur quibuSque de cui is ea, quese versantur in caeloyquis autem tam agrestibus institutis vivit aut quis contra studia naturae iam vehementer obduruit, ut a re su cognitione dignis abhorreat easque sine voluptate aut utilitate aliqua non requirat et pro nihilo putet aut quis est qui maiorum, ut Africanorum aut eius, quem tu in ore emper habeS, proavi mei, ceterorumque virorum fortium atque omni virtute praeStantium facta, dicta, con-d Silia cogno8cens nulla animo adficiatur voluptate quis autem honesta in familia institutus et educatus ingeniae non ipsa turpitudine, etiam si eum laesura non sit, ossenditur quis animo aequo videt eum, quem inpii re ueflagitiose puto vivere quis non odit sordidos, VnnοS,