장음표시 사용
61쪽
ACADEMICORUM PI IONUM . - . Iviiloiultim est nobis, quos populus Ronannus hoc in multaeonioeavit, nisi ne quid privatis studiis de opera publica detrahamus quod si, cum fungi munere debebamus,
non modo Peram noStrum unuluam a popul iri coetu
removinnis, Sed ne litteram quidem ullum fecimus nisi forensem, quis reprehondet otium noStrum, qui in eo non modo nosmet ipsos hebescere et languere nolumu8, Sed etiam ut phn imis prosimus enitimur gloriam vero non modo non minui, sed etiam augeri arbitramur eorum, aliorum ad polluliaris inlustrisque laudes has etiam miniis notas minus tu pervolgatus adiungimu8. sunt etiam qui
negent in his, qui in nostri libris disputent, fuisse earum rerum, de quibus disputatur, solentiam qui mihi videntur non solum iviS, sed etiam mortuis invidere restat unum genit reprolienSOrum, quibus Academiae ratio non
lirobatur; quod gravita ferremus, si quisquam ullam disciplinam philosophiae probaret praeter Cain, quam
ipS Sequeretur. O autona, quoniam Contra omnis, qui se seire Philyctii tui' dicere quae videntur Solemus, non
possumus, quin niti a nobis disSentiant, reeuSare: Uamquam nostra quidem causa fastilis est, qui verum invenire sine ulla contentione volumus, idque summa cura studioque eonquirimus etsi enim omnis cognitio multis est
obstructa difficultatibus eaque est et in ipsis rebus obscuritas et in iudiciis nostris infirmitas, ut non sine causa antiquissimi et doctisAimi invenire se posse quod Cuperent diffisi sint, tamen ne illi defecerunt neque nos studium exquirendi dosatigati relinquemus neque nostrue disputationes quiequam aliud agunt nisi ut in utramque partem dicendo elistiant et tamquam exprimant aliquid, quod aut verum sit aut ad id quam proxime essedat. ne inter nos et eos, qui se Seire arbitrantur, quiequam interest, nisi quod illi non dubitant quin ea vera sint quae defendunt, nos probabilia multa habenitis, quae Equi fastile, adfirmare vix possumus. hoe autem liberiores et Solutiores sumus, quod integra nobis est iudicandi
PoteSta 8, ne ut Omnia, quae praescripta et quasi imperata sint, defendamus nece3sitate ulla cogimur. nam ceteri primum ante tenentur adstricti, quam quid ASet
optimum iudicare potuerunt; deinde infirmis3imo tempore
62쪽
nefatis alii obsecuti amisi euidam nut una alicuius, quem Primum nudierunt, oratione capti de rebus incognitis iudieant et, ad quamcumque sunt diseiplinam qua3 tempestate delati, ad eam tamquam ad Saxum adhaereseunt. nam quod disiunt omnia e credere ei, quem iudistent fuiSSe Sapientem, probarem, Si id ipsum rudes et indocti iudicare potuissent, intuere enim, qui Sit Sapiens, Vel maxime videtur esse Sapienti Sed, ut Oft Crint, potuerunt omnibus rebus nuditis, cognitis etiam reliquorum sententiis, iudicaverunt autem re semel audita ut lite ad
unius Se auctoritatem ontulerunt. Sed neScio quo modo plerique errare malunt eum tu Sontentiam, quam sidamRVerunt, pugnasti8Sime defendere quam Sine pertinaeia, quid constantissime dissatur Exquirere. Quibus de rebus et alias saepe nobis multa quaeSitne disputata sunt et quondam in Iortensii villa, quae est ad Paulos, cum eo Catulus et Lucullus nosque is Si postridie venissemus quam pud Catulum fuissemus; quo quidem etiam maturius venimus, quod erat constitutum, si Ventus esset, Lucullo in Neapolitanum, mihi in Pompeianum navigare. cum igitur pausia in xysto locuti essemus, tum eodem in spatio consedimus hic Catulus
etsi heri' inquit id quod quaerebatur paene explicatum
est, ut tota fere quaestio tractata Videntur, tamen ex-Speet ea, quae te pollieitus es, Luculle, ab Antiocho nudita dicturum.' equidem' inquit Hortensius soci liis
quam vellem totam enim rem Lucullo integram ei Vn- tam oportuit et tamen fortaSSe Servata est a me enim ea, quae in promptu erant, dicta sunt, a Lucullo autem
reconditiora desidero.' tum ille non sane,' inquit IIor-tonSi conturbat me exspectatio tua, etsi nihil est iis, qui
placere volunt, tam adversarium; Sed quia non laboro, quam valde ea, quae dico, probaturus Sim, eo minu Conturbor dicam enim ne mea et ea, in quibus, Si non fuerint, vinei me malim quam vincere sed me hereule, Ut quidem nune se causa habet, etsi hesterno SermonElabefactata est, mihi tamen videtur esse erigSimn agam igitur, sicut Antioohus agebat nota enim mihi res St: nam et vacuo animo illimi audiebam et magno tudio, eadem de re etiam saepiu3, ut etiam maiorOm CXSPCetn-
63쪽
ACADEMICORUM PRIORUM II. Id. Diionem me saeiam ii sim modo festi IIortensius. cum
ita esset exorSus, nil audiendum animo ereximus at ii
illo cum Alexandrino ,ro quaestore' inquit essem, fuit Antiochus mestum, et erat inna antea Alexandrino familiaris Antiochi Ioraclitus Tyrius, qui et Clitomachum
mulios annos et Philonem audierat, homo sane in ista philosophia, quae nunc prope dimiSSa QVOentur, Probatus et nobilis, cum quo Antiochum saepe disputantem
audiebam, sed utrumque leniter et quidem isti libri duo Plitionis, do quibus heri dictum a Catulo est, tum erant adlati Alexandriam tumque primum in Antiochi manus
venerant; et homo natura sinisSumu - nihil enim po-iora fieri illo mitius stomneliari tamen coepit mirabar ne enim tamquam ante Videram ut ille, Ioraeliti memoriam inploranS, quaerere ex eo, Viderenturne illia
Philonis aut ea num vel e Philone vel ex ullo Academico audivisset aliquando negabat Philonis tamen scriptum agno8cebat; nec id quidem dubitari poterat; nam aderant mei familiti res, docti homines, P. et C. Selii et Tetrilius I ogus, qui se illa audivisse Itomae de Philone et ab eo ipso illos duo libros dicerent deseripsi8se tum 12 et illa dixit Antiochus, quae ieri Catulus commemoravit: patre suo dicta Philoni, et alia plura ne se tenuit quin contra suum doctorem librum etiam ederet, qui Sosus inseribitur tum igitur et cum Heraclitum studiose audirem contra Antiochum disserentem et item Antioelium contra Academicos, dedi Antiocho operam diligen
pluris dios adhibito Heraclito doctisque conpluribus et in iis Antiochi fratre, Aristo, et praeterea AriSione et Dione, quibu ille secundum fratrem plurumum tribuebat, multum temporis in ista una disputatione conSumpsimus. Sed ea par8, quae contra Philonem erat, PrnQ- termittenda est minus enim acer est adversarius i8, qui ista, quae Sunt heri defensa, negat eademico omnino dicere etsi enim mentitur, tamen est adversariu lenior. ad Arcesilan Carneademque veniamus.' quae cum di bXiSSet, si rurSus exorSus est: primum mihi videmini me autem nomine appellabat , cum veteres Physieos
nominatis, faecro idem, quod editio3 Cives Solent, cum
64쪽
nliquos X antiqui claro viro Proserunt, quos dicant fuisse popularis, ut eorum ipsi similes esse videantur. repetunt iam et P. Valerio, qui exaetis regibus primo anno eonsul fuit, commemorant reliquoS, qui lege popularis de provocationibus tulerint, cum consule essCnt; tum ad hos notiores, C. Flaminium, qui legem agrariam aliquot annis ante secundum Punisium bellum tribunus pl. tulerit invito sonatu et poStea bis consul factus sit,
L. CasAium, Q. Pompeium illi quidem etiam P. Africanum referre in eundem numerum Solent duo vero Sapientissimos et clarissimos fratres, P. Crassum et P.Seaevolam, aiunt Ti. Graccho legum auctores sui33o,
alterum quidem ut videmu8 Palam, alterum ut suspicantur obscurius addunt etiam C. Marium; et de hostquidem nihil mentiuntur horum nominibus tot virorumntque tantorum expoSitis, eorum se institutum sequi dii eunt Similiter Vos, cum perturbare, ut illi rem publicam, si vos philosophiam bene iam eonStitutam velitis, Empedoclen Anaxagoran Demoeritum, Parmeniden Xenophanen, Platonem etiam et Sostratem Profertis; sed neque Saturninus, ut nostrum inimicum potiSSimum nominoni, simile quicquam habuit veterum illorum, nee ArceSilae Calumnia conferenda est cum Democriti Vereeundia et tamen isti physici raro admodum, cum haerent liquo loco, exelamant qua Si mente ineitati, Empedocles quidem, ut interdum mihi furere videatur, abStruS EAS Omnin, nihil nos sentire, nihil cernere, nihil omnino quale sit POSSe reperire maiorem autem partem mihi quidem omnes isti videntur nimis etiam quaedam adfirmare plu8que is profiteri se seire quam sciant quod si illi tum in novis rebu8, qui Si modo ascentes, haesitaverunt, nihilii tot SaeculiS, summi ingeniis, maxumis studiis explieatum Putamus nonne, cum iam philosophorum diseiplinae gravissimae constitissent, tum exortus St, ut in optunaare publieasi Gracchus, qui otium perturbaret, si Arcesiliis, qui constitutam philosophiam everteret et in eortunauetoritate desitiseeret, qui negavissent quicquam sciri aut Pereipi posse quorum e numero tollendus S et Phito et Sostrates alior, quia reliquit perfectissimam disciplinam, Peripateticos et Academicos, nominibus diffe-
65쪽
ACADEMICORUM VIDI: UM II. Is ii. irentis, re Congruentis, amitibus Stoici ipsi verbis inagis lunni sententii dissenserunt Socrates nutem de se ipso detrahens in disputatione plus tribuebat iis, quos volebat refellere ita cum aliud diceret atque sontiret, libenter uti
solitus est ea dissi nullatione, quam Graeci Et D sνείαν VOCant;
quam ait etiam in Africano fuisse Fannius, idque propterea vitiosum in illo non putandum, quod idem fuerit in So- erute sed fuerint illa veteribus, si voltis, incognita fi
quam Arcesila Zenoni, ut putatur, obtrectans, nihil novi reperienti, Sed mendanti Superiores inmutatione verborum, dum huius desinitione labefactare volt, conatus Stolarissimis rebus tenebras obdueere cuius primo nonhdmodum probata ratio, quamquam floruit cum acumine
ingenii tum admirabili quodam lepore distendi, proxime
Laeyde Solo retenta est, post nutem consecta a Carneade, qui Si quartus ab Arcesila; audivit enim IIego- Silium, qui Euandrum audierat, Lacydi discipulum, cum Arcesilii Laeydes fuis8 et sed ipse Carneades diu tenuit
nam nonaginta vixit annos , et qui illum audierant
admodum floruerunt: e quibus industriae plurimum in Clitomacho fuit, de citarat multitudo librorum , ingenii non minus in Hagnone in Charmada eloquentiae, in Mellanthio Rhodio suavitatis bene autem noSSE CRrneaden Stratoniceus Metrodorus putabatur iam Clito nmacho Philo vester operam multos annos dedit Philone autem Vivo patrocinium Academiae non defuit. sed quod nos assere nune ingredimur, ut contra Academicos dis seramus, id quidam e philosophis, et ii quidem non mediocre8, faciundum omnino non putabant; DE VETO ESSE
ullam rationem disputare cum iis, qui nihil probarent;
Uitipatrumque Stoicum, qui multus in eo sui3Set, Oprchendebant, ne definiri aiebant necesse esse, quid ESSet cognitio aut perceptio aut, si verbum e Verbo volUIDUS, Conprehen8io, quam κατάλrieti illi vocant eo8que, qui PCrSUndere Vellent, esse iliquid quod conprehendi et percipi po88et, inscienter tacere dicebant, propterea quod nihil esset clarius urαργεία, ut Graeci, ser3pieuitatem aut evidentiam nos, si placet, nominsimu fabri Comurque, Si opus erit, verba, ne hie sibi me appellaba iocan8
66쪽
hoc licere soli putet sed tamen orationem nullum putabant inlustriorem ipsa evidentia reperiri POSSE, De ea, quae tam clara essent, definienda cenSebant alii autem negabant se pro hac evidentia quiequam priores fuisse dicturos, sed ad ea, quae contra dicerentur, dici oporterei putabant, ne qui fallerentur plerique tamen et definitiones ipsarum etiam evidentium rerum non inprobant, et rem idoneam, de qua quaeratur, et homines dignos, quibuscum disseratur, putant Philo autem, dum nova quaedam commoVet, quod ea SuStinere vix poterat, quae contra Academicorum pertinaeiam dicebantur, et aperte mentitur, ut est reprehensus a patre Catulo, et, ut docuit
Antiochus, in id ipsum se induit, quod timebat cum
enim ita negaret quicquam e8Se, quod conpreliendi posset id enim volumus esse mταληπτον - si illud esset, sicut Zeno definiret, tale visum iam enim o pro
φαντασια Verbum Sati hesterno Sermone trivinin visum igitur inpressum effietumque ex eo, Iad OSSOt, quale PSSe non POSSE EX Eo, unde non esset id nos
a Zenone definitum reotissime dicimus; qui enim potest quiequam conprehendi, ut plane confidas pereeptum id Cognitumque e88e, quod St tale, quale vel falsum esse
possit 8 hoc cum infirmat tollitque Philo, iudicium tollit incogniti et cogniti ex quo efficitur nihil posse conprehendi ita inprudens eo, quo minime volt, EVOlVitur. Unre omnis oratio contra Academiam suseipitur a nobis, ut retineamus eam definitionem, quam Philo voluit evertere;
quam nisi obtinemus, percipi nihil posSe concedimuS. Ordiamur igitur a sensibus, quorum ita clara iudicia
Et Certa Sunt, ut, si optio naturae nostrae detur et ab ea deus aliqui requirat, contentane sit suis integris incorrupti8que enSibus, an postulet melius aliquid, non videam quid quaerat amplius ne vero hoe loeo exspeetandum e8t, dum de remo inflexo aut de collo Columbae respondeam; non enim is sum, qui quicquid videtur tale dicam ES8 quale videatur Epicurus io viderit et alia multa. meo autem iudicio ita est maxima in sensibus veritas, si
et an sunt ac valentes et omnia remoVentur, quit Obstant et inpediunt itaque et lumen mutari saepe voli1-mU Et Situs earum rerum, quas intuennir , intervalla
67쪽
ACADEMICORUM PRIORUM II. 8 22 2saut coiit mihinius aut dialueinnas, nullinque saeinius Sque
eo, dum aspectus ilis fidem faciat sui iudicii quod idem
fit in vostibus, in odore, in sapore, ut nemo it DOStrum, qui in sensibus sui cuiusque generis iudicium requirat uerius adllibita vero exercitatione et arte ut oculi pi eoetura Cnoantur, aures eantibus, quis est quin cernat, quanta vis sit in Sensibus quam multa vident pictores in umbris et in eminentia, quae nos non videmu8 quam Dudin, quae nos fugiunt in cantu, exaudiunt in eo genere
exorcitati qui primo inflatu tibicinis Antiopam esse
uiunt aut Andromacliam, eum id nos ne suSpicemur quiredem nilii necesse est de gustatu et odoratu loqui, in quibus intellegentia, etsi vilior est quaedam tamen quid de tactu, et eo quidem, quem philosophi interiorem Vocant, aut doloris aut voluptatis in quo Cyrenaici solo putant veri esse iudicium, cui adsentiatur: - potestne igitur qui8quam dicere inter eum, qui doleat, et intercum, qui in voluptate sit, nihil interesse aut ita qui Sentiet, non aperti8sime insaniat atqui qualia sunt haee, iquae enSibus pereipi dicimus, talia Sequuntur ea, lacte non enSibu ipsis pereipi dicuntur, sed quodam modo sensibus, ut haec: illud est album, o dulce, canoriam illud, hoe bene olens, hoc asperum. animo iam haedtCnemu ConprehenSa, non sensibus. ille deinceps equuS At ille canis. cetera series deinde equitur, maiora nectens, ut lineo, quae quaSi expletum Erlam On-
PrehenSionem amplectuntur: si homo est, animal est mortale, rationis particeps.' quo e genere nobis notitiae rerum inprimuntur, sine quibus ne intellegi quiequam ne quaeri diSputarive potest quod si essent falsae no 22titiae 'ννο ita enim notitias appellare tu videbare ,
8 igitur essent eae falsa aut eius modi viSi inpreSSae, qualia visa a salsi discerni non possent, quo tandem ii8
modo uteremur quo modo autem, quid cuique rei con-Sentaneum 8Set, quid repugnaret, videremus memoriae quidem Certe, quae non modo philosophiam, Sed omnis Vitae Sus omniSque artis una maxime continet, nihil omnino loci relinquitur quae potest enim ESSE memoria falsorum aut quid quisquam meminit, quod non animo conprehendit et tenet ars vero quae sole3 PSSe niSi
68쪽
quae non X Una Et duabus, Sed ex naultis nini liorceptionibus constat quas si subtraxeris, qui distingues artifidem ab inscio non enim fortuito hune artificem dicemus esse, illum negabimuS, Sed cum alterum pereepta et conprehensa tenere idemUS, ulierum non item. Cumque
artium aliud eius modi genus Sit, ut tantum modo animorem sternat, aliud, ut moliatur aliquid et faciat, quo modonia geometre cernere a PoteSt, quae alat nulla Sunt aut
internosci a falsis non po8Sunt, aut is, qui fidibus utitur, explere numeros et confisiere VerSus quod idem in similibus quoque artibu Continget, quarum Omne opus Stin faciendo atque agendo quid enim est quod arte offici possit, nisi is, qui artem tractabit, multa perceperit 8 Maxime vero virtutum cognitio confirmat pereipiet conprehendi nulla posse in quibus solis inesse etiam
solentiam dicimus, quam no non conpreliensionem modo rerum, Od eam stabilem quoque et inmutabilem esse CenSemus, itemque Sapientiam, artem Vivendi, quae ipSaex Sese habeat constantiam ea autem constantia si nihil
habeat percepti et cogniti, quaero unde nata Sit aut quomodo quaero etiam ille vir bonus, qui statuit omnem erueintum perferre, intolerabili dolore lacerari potiusquam aut officium prodat aut fidem, cur has sibi tam gravis lege inpoSuerit, eum, quam ob rem ita oporteret, nihil haberet conprehensi, percepti, cogniti, constituti nullo igitur modo fieri potest ut quisquam tanti aestimet
aequitatem et fidem, ut eius onSerVandae auSa nulli nn
supplicium resiuset, nisi iis rebus adsensus Sit, quae salsae 2 ESSe non possint ip8a vero sapientia, si se ignorabit Sapientia sit Desine, quo modo primum obtinebit nomen sapientiae deinde quo modo suseipere aliquam rem niat agere fidenter audebit, cum certi nihil erit quod sequatur cum vero dubitabit, quid sit extremum et ultimum bonorum, ignorans quo omnia referantur, qui poterit esse sapientia atque etiam illud perspicuum est, constitui DCeesse esse initium, quod sapientia, cum quid agere
incipiat, sequatur, idque initium esse naturae CCOmmO- datum nam aliter adpetitio, eam enim volumus ESSE
Oρsti , - , qua ad agendum inpellimur et id adpetimus, 25 quod est visum, moveri non potest illud autem, quod
69쪽
ACADEMICORUM PRIOI: UM II. I 28. 3l movet, Prius l)ortet videri Oiquo credi quod si ori non potest, si id, quod visum erit, discerni non poterit a salso.
quo modo nuten mox Oritaninius ad adpotendum PoteSt, si id, quod videtur, non Pereipitur, neCommodati nationaturae sit an alienum itemque, si quid officii sui sit
non esturrit animo, nihil umquam omnino aget, ad nullam rem umquam inpelletur, numquam movebitur quod
si liquid aliquando acturus Ost, necesse est id ciborum, quod occurrit, videri. Quid quod, si ista vera Sunt 26 ratio omnis tollitur, quasi quaedam lux lumonque visust, tamenne in ista pravitate perstabitis num quaerendi initium ratio attulit, quae ierfecit virtutem, cum essot ipsa ratio confirmata quaerendo quaestio autem est adpetitio cognitionis quaestioni8que finis inventio at nemo invenit salsa,
ne ea, quae ineerta permanent, inventa ESSE POSSunt, Sed cum ea, quae quasi inVoluta fucrunt, perta Sunt,
tum inventa distuntur: si et initium quaerendi et exitus percipiundi et eonprehendendi tenetur argumenti con- elusio, quae QS Graee α ιοδειξ/σ, ita definitur ratio, quae ex rebus percepti ad id, quod non Pereipiebatur, addueit quod i omnia visa eius modi essent, qualia
isti distunt, ut ea vel falsa esse possent, neque C POSSEt ulla notio diseernero, quo modo quemquam ut Onolusisse aliquid aut invenisse diceremus aut quae 38 et conclusi argumenti fides ipsa autem philosophia, quae rationibus l)rogredi debet, quem habebit exitum sapientiae vero quid futurum est quae neque de se ipsa dubitare debet neque de sui decretis, quae philosophi vocant
dot stαῖα, quorum nullum sine eelere prodi poterit: cum enim decretum proditur, lex veri rectique proditur; quo vitio et amicitiarum proditiones et rerum Publicarumnasei Solent non potest igitur dubitari quin decretum nullum falsum possit es8 3npientis, neque Sati Sit non esse falsum, sed etiam stabile, fixum ratum ESSE debeat, quod movere nulla ratio queat talia autom neqUE ESSE neque videri possunt eorum ratione, qui illa vi8a, si quibus omnia deereta sunt nata, negant quicquam a falsis interesse ex hoe illud est natum, quod postulabat Hor 2btenSius, ut id ipsum saltem pereeptum a sapiente die e- reti8, nihil po33 percipi. sed Anti lintro hoc idem Postu-
70쪽
32 M. TULLI CICERONIS tanti, erim disieret, ei, qui adfirmaret nihil pos3 percipi.
unum tamen illud dicere percipi POSSCConSentaneum ESSE, ut alia non possent, Carneades acutius re3iStebat; nam tantum abesse dicebat, ut id conSentaneum esset, ut maxime etiam repugnaret qui enim negaret quiequam eSSequod perciperetur, eum nihil exeipere ita neceSSe esse ne id ip8um quidem, quod XCeptiam non ESSEt, COIII rQ-
es hendi et percipi ullo modo po3ge Antiochus ad istum locum pressius videbatur necedere quoniam enim id haberent Academici decretum, sentitis enim iam ho me dorsi dicere, nihil po33 percipi, non debere eos in suo
destreio, stetit in ceteri rebus, fluctuari, praeSertim cum in eo summa consisteret hanc enim esse regulam totius
philosophiae, constitutionem veri falsi, cogniti incogniti:
suam rationem quoniam Su8ciperent ostereque vellent, quae vi8a accipi porteret, quae repudiari, certe hoc ipSum, ex quo omne Veri falSique iudieium esset, perei per eos debuisse etenim duo esse hae maxima in philosophia, iudicium veri et finem bonorum, ne SapientemPO88e 38e, qui aut cognoScendi initium ignoret aut extremum expetendi, ut aut unde ProsissiSentur aut quo per veniendum Sit nesciat hae autem habere dubia ne iis ita confidere, ut moveri non OSSint, abhorrere a Sapientia plurimum lio igitur modo potius erat ab his postulandum, ut o unum Saltem, percipi nihil po8se, perceptum SSe dicerent. Sed de inconstantia totius illorum sententiae, Si ulla Sententia cuiusquam esse potest nihillo adprobanti3 est, ut opinor, dictum satis. Sequitur disputatio copiosa illa quidem, sed paulo abStrusior habet enim aliquantum a physistis , ut Verea D mniorem hirgiar ei, qui contra dieturus est, libertatem et licen tiam nam quid eum sueturum putem de abditis rebus et ObSeuriS, qui lucem eripere conetur sed disputari poterat Subtiliter, quanto quasi artificio natura fabristata esset Primum animal omne, deinde hominem maxime, quae vis 3Set in sensibus, quem ad modum primum viSano pellerent, deinde adpetitio ab his pul3 Sequeretur, tum ut sen8us ad res pereipiendas intenderemus menSenim ip8a, quae sensuum fons est atque etiam ipSa SensuSCSt, naturalem vim habet, quam intendit ad ea, quibus