장음표시 사용
201쪽
d dII. m. CONFESSIO AUGUSTANA IPSA.
dubie obscurat gloriam Christi, ideo tot uni niorem inuocandi sanctos homines qui ex hac vita discesserunt, damnamus et fugiendum ESSE Censemus.
Sed illud prodest recisare veras historias Piorum, quia exeinpla utiliter docent Si recte proponantur, Cum audimus auidi coii onatum Sse lapsum, confirmatur fides in nobis quoque Constantia martyrum veteium nune quoque Confirmat nisi inos Piorum, Ad hanc utilitatem recitare historias utile est, Sed tamen prudentia in uecommodandis Xemplis pus est ' Ilae Summa Si doctrinae quae in Ecclesiis nostris traditur. Et consentaneam SSe iudicamus et Propheticae o Apostolicae Scripturae, C Catholicae, relesiae, Postremo etiam lomanae Ee-CleSiae, quatenu, ex probatis Scriptoribus nota est. Atque idem iudicaturos es, e peramus omnES O- nos et Oetos troS. Non enim Spornuntur Consensum Catholicae Ecclesiae, die est animus nobis ullum nouum dogma et ignotum Sanctae Ecclesiae, inuehere in Ecclesiam. Nec patrocinari impijs aut sediciosis opinionibus volumuS, UIS Cniliolica Ecclesia damnauit. Non enim adducti Praua Cupiditate, sed coacti autoritate verbi Dei et veteris Ecclesiae, amplexi sumus hanc doctrinam, ut gloria Vra Dei sieret illustrior, et consuleretur pus mentibus in uniuersa Ecclesia Con- Stat enim plerosque abusus irrepsisse in Ecclesiam, qui eniendatione opu hubent. Et cum Propter gloriam Christi, tuin propter Salutem omnium gentium maxime optamus, ut diligenter cognitis his controuersiis, Ecclesia repurgetur, et ut ijs abusibus liberetur, qui dissimulari non posSunt, quam ob causam diu iam omnes boni viri in innibus nationibus expetunt Synodum, cuius quidem Spem liquam elementis s. Imperator omnibus gentibus ostendit. Faciet igitur Imperator rem digni Simam sua magnitudine et melicitate, et exoptatam niuerSne Ecclesiae, Si in Synodo permiserit iudicium de tantis reburum, non illis qui priuatos adsectus in consilium adhibent, sed delectis ij et do et is viris, qui gloriae Christi, et salui uniuersa Eccle- Siae ConSulere cupiant. Haec est usitata et legitima via in Ecclesia, dirimendi dissensiones, videlicet ad Synodo reserre controuersias EccleSiaSticaS.
ti uno morem Seruauit Ecclesia inde usque ab Apostolis. Et restantiSSimi Imperatores Constantinus ac Theodosius, etiam in rebus non valde obisscuris, et dogmatibus bSurdis, tamen in Synodo, nihil constituere voluerunt, ut Eeclesiae libertatem in iudicij dogmatum conseruarent. Et honestis,imum est Caesari, illorum optimorum Prineipum exemplum imitari, Praesertim cum nos nihil mutauerimus, ine Nemplo Veteri Ecelesiae. Et speramus hane tantam Delicitatem Imperato ii diuinitus datam ess2, ad Ecclesiae emendationem ac Salutem. Certe hane gratiam Deu ab pSo reposcit, ut potentiam Suam conferat ad ornantiam Christi gloriam, ad Eeclesiae pustem, ait prohibendam inmanem reti iniustiSsimam crudeli intem quae mira quadam rabie ' passim exereetur in membra Christi, in homines pio, et innocentes tiarum
maXimarum rerum curam mandauit Deus summis
principibus. Ideo exultat Monarchas, ut iniusta imperia prohibeant, quemadmodum excitauit Cyrum, ut liberaret a Captiuitate Populum Iudeorum, Constantinum, ut illam in sinitam euiciam, uno tunc in Christianos exercebatur, depelleret. Ita optamus ut Cae,ar, et sturam emendandae Ecclesiae suscipiat, et iniustam crudelitatem prohibeat. Nam articuli nostri quοs recensuimus, Natis clare testantur, nos nullum dogma Contra Calliolicam Ecclesiam, nullam impiam aut se liciosam opinionem doeere ut probare, in quosdam insignes articulos Christianae doctrinae a noviris pie et viiliter illustratos esse. In externis traditionibus abusus quidam inuinti Sunt, quarum etiam
siqua est dissimilitudo, si tamen doctrina et fides pura Sit, nemo propter illam traditionum uin anarum dis imilitudinem habendu est hereticus, aut devertor Catholicae Ecclesiae. Nn in viiii a Catho.licae Ecclesiae consistit in doctrinae et fidei consensu, non in traditionibu huinanis, quarum Semper in Ecclesiis per totum orbem magna sui dissi, militudo. Ne velo iidem alient Caesarea Maie-
Ala liis, qui, ut odia contra no indum metit, miras calumnias Spargunt. Praedi lant omne Ceremonias, omnes bonos mores in Ecclesiis deleri a nobis. Ilae crimina aperte salsa Sunt. Nos enim et ceremonias diuinitus institutas, Summa Pietate coa-
Seruamus, et ut earum reuerentium augetemus, tauium nouos quosdam abusuS SuStulimus, qui contra Scripturam, Contra vetere Canones, ContrI Eoteris Ecclesiae exempla, Sine ulla certa nutoritate vicio temporum re epti sunt. Ac magna ex parte veteres ritus diligenter apud no Seruantur. Quare rogam , Ut Caesarea MuieStaS, Clementer audiat, quid in externis ritibuS eruetur, quid qua de cau-Sa mutatum sit 'd)
202쪽
Falso accusaniti Ecelesiae noStrae, quod Missam aboleniat. Relinetur enim Missa pud nos,
et summa reuerent in Pelebratu . Seruantur et Nitat ne Premoniae fere omnes, Praeter unita quod latini contionibus admi, Centur alicubi germianicae, quae additae sunt nil docentimi populum, Ideo enim iopia est eremonus, ut Oeeant imperitos, ' et
tractatio verbi Dei excitet aliquos ad verum timorem et fidem, et inuocationem. Et non solum DPaulus praecepit ' uti lingua intellec in populo, ised etiam in Consiti tutum est humano iure Ad- Suefit populus ut una tantia Saci antento, siqui sunt idonei Id quoque auget querentiam et ireligionem Dublicorum eremoniarum. Nulli enim admittuntur nisi prius explorati Admonentur etiam homines de dignitate et usu aeriam Enti,
quantam ' eonvolationem V proponat his qui
agunt poenitentiam ut diserint horii ines et timere Deum, et Credere, et exerceant inuo enitonem, PQ
in ni P expectent bona a Deo. Hi sunt veri cultus Christianorum, Hos cultus, timorem, fidem, inuo tionem, spem et C. Probat Deus. Itaque Cum hi cultus exercentur in usu cereinoniarum, Placet Deo satramenti usus. Cum igitur et ad ceremoniam assuefiat populus, et de usu admonentur,
fiunt Missae apud nos rite et 'e, Et geruntur omnia in Ecclesia maiore cum grauitate et Eu rei tia, quum olim. 3Constat autem G multis seculis publicani
suisse querelam bonorum virorum, de Missarum ab usu ne prophnnatione, ' Non in enim obscurum est qua in late Patent hic abusus, in omnibus templis, a quatilius Pelebrentur Missae, Micontra Canonum interdictum DPimie quam turpiter ad Suerilegum quaestum conserantur. Plurimi enim celebrani Missas, et sine poenitentia, et tantum
ventri bauba n e notiora sunt, quam ut dissi-
inulari possini N e videtur unquam ulla res diuina ab initio mundi, adeo vulgo ad quaestum Col-lcita esse, si Cui Missa i , nullis nutem horribiliter in minatur his, qui indigne tractant Sacrnmentiani, si cum ait, Qui indigne ederit panem hunc, aut biberit calicem Domini, G reus eri sanguini id Domini. Dicin Decalogo scriptum est uui Dei notiti ne abutitur, non erit impunitus Vt igitur saepe alias munitus dedit poenas pro idolatria, ita haud ullo hae ingens prophanatio Missarum atrocissimis poenis punietur. Et ortassis propiet eam causani Praecipue plectitur Ecclesia his p si remis temporibus, oesti in te discordiis, bellis, et alijs multis pestibus. At quo hos manifestos abuSus Episeopi lactenus, cum qui dem non ignorarent
eos, non Solum toleraverunt, Sed suauiter etiam riserunt. Nunc sero incipiunt qui ri de niami intibus Ecclesine, eum alia nulla res Praebuerit o casionem tumultibus horum temporum, nisi abusus ipsi, qui ita erant iam manifesti, ut tolerarii moderatis hominibus diutius non possent, Vtinam
I Arti ivli de abusibus, mutati sunt. Pro et inferiptione Editionum . d. in Editt. I. . es tu hueere Arti vii in
II Non si Editt. s. d. Editt. I. 2. Neque Id contra Canonum interdictum. - - ei ara esse, si e ulsa. Editt. A. d. Editt. l. a. Lantum propter mer ciem
203쪽
Episcopi pro suo officio ante haec tempora cο-hereuissent auaritiam atque impudentiam Seu monachorum seu liorum, qui mutulo veteris Ecclesiae niore. Missa nil uue tum Contulerunt.
Sed abusus illi, ex quo fonte orti sint, distemus. pinio est pars in celesinna, quod coena
Domini sit opus, quod Celebratum n aesti dote mereatur remissionem EeCItorum, Cilpae et Poenae, socienti et ni ijs, idque ex Der operatra, Sine bono motu utentis item quod applientum Prona'rtuis. Nil salis factorium, hoc St, merentur eis remi Sionem poenarum Purgatorij. Sic interpretantur aerifieium, ' Cum Missam vveniit neri licium, opus videlicet, quod applicatum Pro alijs meretur eis remissionem stulpae et Poenarum, idque ex opere operato in bono motu utentis. Si interpretantur oblationem n sacerdote fieri in Missa pro vivis, et mortuis. ae persuasione recepta, in in homines docuerunt querere remissionem peccatorum et omnis generis bona, Item, liberarem poenis mortuOS,
beneficio Missae. Nec referebat a qualibus fierent Missae, quia docebant ens prodesse aibrum, sine bono motu teritis. Deinde querebatur, utrum una Missa dicta pro lutibus, tantundem ProSit, quuntum singulae Pro singulis. ne disputatio et numerum Missarum, et quaeStum in infinitum nuxit, Sed nos iam non de quaestu disputamus, impietatem necuSamus. Docent enim noStri, hane opinionein de merit et applicatione Missne, salsam et impiam esse. te est huius controuersiae Status, Ac facile est ijs iudicium de lino causa, Si
quis expendat argumenta une Sequuntur. Primum. Supra ostendimus consequi homines remissionem Peccatorum gratis fide, id est, fiducia misericordine propter Christum. Ergo impossibile est consequi remiSsionem e Catorum Propter alienum pia, et quidem sine bono motu, ideSt, sine de propria. nec ratio Satis et ire refutat illam prodigiosam et impiam opinion a demerito et applicatione Missae. Secundum. Pa, io, liristi sui oblatio et Satis otio, non olunt pro culpa originis, Sed etiam pro omnibus reliquis peccatis, ut d Ebreos scriptum est, Sancti sistati sumus per obationem Iesu Christi semel. Item Vna oblatione eonsummauit in Perpetuum, eos qui unctificant ' r. Denique bona pars Epistolae ad Ebreos consumitur in a Sententia confirmanda, quod solum Christi sacrificium memerit alijs remissionem Pelaentorum Seu reconciliationem. Inquit, Ideo quotannis repetita esse Levitica sacrificia, quia non aboleverint Peccata. Sed Ch isti sacrifici semel satisfactum e Se
pro omnium pecentis. Hic honos saetisci Chri
sti, non debet iransferri in opus saeerdotis. Diserte enim dieit, una oblatione sanetos Consum-mnios esse. Ad hae impium est, si dueiam quaeniri debet ipsa pontificis Christi oblatione et intercessione trun&ferre in opus Sacerdotis.
Tertium. In institutione Poenae Domini non mandat Christus ut os serant sacerdotes pro alijs vivis ne mortuis, Qua igitur autoritate hic cultu, tanquam oblatio pro pestentis, sine mandato Dei in Ecclesia institutus est Multo absurdius est, quod Missa eonfertur ad liberandus animas morsuorum. Nam Missa instituta est ni recordationem. ο est, ut tentes
coena Domini recordatione enusici Christi erigant et eonfirment fidem, et eonsolentur Conscientias perterresuetas. Nec Missa satisfaetio est pro poena, sed instituta est propter remissionem ul-Pae, videli stet, non ut sit satisfactio pro culpa, Sed ut sit ne ramentum, quo tente admoneamur
benefici Christi et remissionis culpae. Cum igitur illa applicatio coenae Domini ad mortuos liberandos, Sine scripturae nutoritate, imo eontra seri-Pinram, reeepta Sit damnanda , . tanquam nouus et impius Cultu,
Quartum Ceremonia sine de in nouo Testamento nihil meretur ne facienti, nec alijs. Est enim opus mortuum, iuxta illud Christi, Veri adoratores adorabunt partem in spiritu et veritate. Idem probat totum caput II ad Ebreos Fide Potiorem hostiam obtulit Abel. Item, Sine de impossibile est placere Deo. Ergo ius non meretur reniissionem Culpae aut Poenae, X opere Perato. nec ratio perSPistue refutat meritum, quod
Quintum. Fide propria fit applicatio benefici Christi, Sicut testatur Paulus Rom. a. Quem
proposuit Deus propiciatorem per fidem, Per In guinem eius. Et haec applicatio fit gratis. Ergo non sit applicatio, alieno opere, neque Pro liter
Str opere ne nostro de sit appii Catio, non alieno opere Etenim si non contingeret nobis remissio,
nisi applicatis Missis, fieret incerta, et fiducia
transferenda esset a Christ , in opus Saperdoli S, idque ut conficit, accidit. Porro fiducia collocata in opus hominis, damnata St. lae argumenta et pleraque alia, testantur ne PS Irio reprehensam esse opinionem de merito et applicatione Misvne pro vivis et mortuis. Iam si considerabitur quam late vagaturum it hie error in Ecclesiis, is uomodo hac Persuasione reuerit Mis arum numerus, quo modo vivis et mortuis hoc neri scio promis, sit remissio culpae et Poe-nne apparebit Ecclesirim Propter hane prophanationem, horrendis peeeati, deformatam SSe Nun-
204쪽
quam grauior causa, optime Iniperator, in Q
clesia incidit, aut dignior, de qua docti et boni
viri diligenter deliberent. Omnes ij, ardentis,imis volis a Deo petere debent, ut his peccatis Ecclesia liberetur. Reges omnes et Episcopi, omni studio anniti obent, ut hac tota Causa rite X pli-Cnta, repurgetur Ecclesia Sextum. In titutio sacramenti pugnat cum illo abusu, Nihil enim de oblatione pro peetatis vivorum et mortuorum Praecipitur, Sed praecipitur, ut Sumantur Corpus et sanguis Domini. Et ut id fiat ad recordationem benefici Chri ti. Recordatio autem significat, non aliquam tantum historiae representationem velut in spectaculo, sicut somniant illi, qui defendunt meritum ex opere operato, Sed significat fide recordari promissionem et beneficium, consolari conscientiam, et gratia agere pro tanto beneficio Principalis enim causa institutionis est, ut fides ibi excitetur et exerceatur, cum o Pignus gratiae accipimus. Preterea institutio ordinat, ut sint communicatio, hoe est, ut ministri Estclesiae porrigant etiam alijs corpus et sanguinem Domini. Et uno morem seruatum esse in principio Ecelesiae, testatur Paulus ad Corinthios, qui praeeipit etiam, ut ali ullos expectent, ut sint Comui unis participatio. Patefactis igitur abusibus priuatae Missae, quia et pleraeque omnes fiebant propter illam applicationen pro peccatis ultorum, et non Conueniunt cum institutione in isti desierunt in nos DivEcclesiis. Est autem instituta na conini uni MiS-sa, iuxta Christi m linationem, in qua pastore Eecle,iarum con, eerant, Sumunt, et porrigunt alijs Saeramentum Corporis et sanguinis Christi, Et sit
talis Missa singulis serus, atque ulu et iani diebus,
qui velint uti sacramento. Nec admittuntur ad communionem, nisi antea explorali. Adduntur et conciones piae, sicut Christus precepit, ut habeentur concione Cum haec cerentonia trae intur.
Et in his concionibus. Quin te aeteris articuli et
preceptis Euangeli j diligenter docentur homines,
tum etiani ad in Onentur , ad PQ in sum in Stilutum sit ne ininent uiri, videlicet non quod ex opere . iloperato mereatur ei rei ni sione in q, Pecentoria inlinEC Ceremonia, Sed quod ita in nri illum sit insibinonium, Nil pignus, quo Christus testetur se nobis Protare promo sa, ei quod romissiones nil nos
pertineant, quod Christus exhibeas nobis corpus
quam si, men ibi is tui . i lith Pnt inriguiti m. tilii uo, litui nngit in suo. Odes igitur mera iiiiiiiiiiii dii qui ingunt Poenitent inino et ibi querunt eonsolationem, et con sirniati hoc testimonio Predunt vere sibi restari remissionem Peccatorum, et gunt gratias Christo Pro tanto beneficio.
Ita fit applicatio benefici Christi non servier alienum opuS, Sed propria uiu que side, et proprio usu ac tamenti, Nam eum ipsi utimur, testatur
ipsa, in isti ordinatio, quod ad norum Pertinent bene-liciti in Evangelii Talis usu Sacramenti pius est, et docendus in Ecclesiis, qui et illustrat doctrinam de fide, et de spirituulibus exerci Cus et veris Cultibus, et adfert iiij eonscient , ingentem consolationem, et erigit idem Ante lineo tempora de usu Sacramenti longe aliter docebantur Ecelesiae. Nilii proponebatur, nisi quod hoc opus aciendum
esset. De fide, de conbolatione Consei Pntini an , nemo quidquam monebat. Et vexatiniatur Eon Scientiae inmodica diligentia conse Sionis. Hanc putabant
puritatem,SSe, quam requirit Euangeli uni Cuin Euangelium requirat verum timorem, et veram trituLiam, et usu huius Sacramenti no Consolatur, ut hi qui poenitentiam agunt, eredant Certo Se habere Deum propicium propter Christum, etiamsi natura inllima, et immunda est, etiamsi haec nostra inchoata obedient in procul abest a persectione legis. Ex his
omnibus salis liquet Missam Pud nos, Conuenire cum institutione Christi, et ritu primae Eccle ine, Ad haec illustrat minime veru in Sum aerat rimi. IIuius inodi communis Missa suit in veteri Eccle&ia. ut Chrysostomus testatur, qui ait Sacerdotem dolinae stare, et alios nil coni in unionem necersere, alios vero arcere. Et ex dii cena Synodi decretis apparet, num aliquem Celebrasse Lilui ginni, ut graeci vocant, qui aeteris ninibus Porrexerit orpus et Sanguinem Do inini. Haec enim sunt
verba decreti. Accipiant inconi secundum ordinem post Presbyteros ab Episcopo, vel a presbytero nerum Dilani unionein. io diserte ipsos presbytero, ' nil accipere ni ininentum ab noquodam porrigente. Nec priuatae Mi filii Olla iit menso ante Gregori tempora, Sed iliuitiem vede Missa loquuntur, reppulei quaquam
inmutis Missa loqui Cum igitur Mi, ne ritus
hium veteris Emesiae, ei tantum intolerabiles qui-ilani rebusus ubiecti sint, speramus non , , , improbari nostrarunt Ecclesiarum nitate in ceteri iturum displior magna ex parte suam more seruantur, Sed numerus missarum dissimilis est in Neo
blim in Beelassi s equentissimis fiebat quotidie Missa, oesiain uistoria triparum lib. s. Cap
2. Nam olim eum in eclesia frequentissimis non e
205쪽
scripturae leguntur, ensque doctores interpretantur, et omnia fiunt praeter solennein oblationis morem.
is Et quoniam communis Missa apud nos Celebratur, ut intelligat populus Se quoque sanctificari sanguine Christi, et discat verum Sum Ceremoniae, Datur laicis utraque pars Sacramenti in coena Domini, quia Sacramentum institutum est, non solum pro parte Ee lesiae, scilicet pro presbyteris, Sed etiam pro reliqua Ecelesia, igitur et populus utitur neramento, Sicut Christus instituit, Et quidem Christus inquit Matthei. 26. Bibite ex hoc omnes, ubi manis Ste nil de oculo, ut omnes bibant. Et ne quis cauillari possit, quod id tantum ad Sacerdotes pertineat, Pauli ordinatio ad Corinthios testatur totam Ecclesiam Communiter Sani esse traque parte Ilio mos diu mansit etiam in latinis Ecclesiis, ne con tat, quando, ut quo nu-tore mutatus Sit Cyprianus aliquot locis te latur
Populo Sanguinem datum esse, Sic scribit alicubi ad Cornelium Papam. Quo nodo doeemus aut
prouo eamus eo in consessione nominis, Sanguinem
suum fundere, si eis militaturis Christi sanguinem denegamus Aut quomodo ad martyri poculum idoneos facimus, si non eos prius ad bibendum in Ecclesia poculum Domini iure Pommunicationis admittimus Et Ilieronymus inquit, Sacerdotes Euehari lineministrant, et sanguinem Christi populis diuidunt. Extat in Decretis canon Pontilicis Gelasii, qui prohibet diuidi sacramentum, his verbis. Comperimus autem quod quidam, Sumpta tantum Corporis sacri portione, a calice aeri cruoris abstineant, qui procul dubio, quoniam nes ei qua Superstitione docentur Stringi, ut integra Sacramenta perLipiant, aut ab integris arceantur, quia diuisio unius
eiusdemque mySterib, Sine grandi sacrilegio non
In istoria Tripartita scriptum est in obiurgatione Theodosii Imperatoris, quem Ambros iu noluit ni communionem admittere dinoe poenitentia, propterea Ruod Thessalonistae paucorum militum necem, qui per tuniuitum interfecti fuerant, nimis
neerbe Altus aerat, urucidaueratque septem millia
ciuiunt Ilio Ambrosius inquit Quomodo his manibus useipies sanctum Domini corpus qui ae- meritate, ore tuo, poculum Sanguini preeios percipies etc. Constat igitur veteris Ecclesiae morem fuisse, dare populo utranque ineramenti partem. Tantum consuetudo morae ita vetus rudimit populo alternin inrtem o, disputabimus mutem quid sentiendum sit de consuetudine recepta Contrn autoritatem Apostolicae scripturae, Conirn CADODES, Contra Nemplum veteris celesiae, Intelligunt enim omnes ij, conscientias de doctrina Christiana verbum Dei consulere debere, ne approbandam ESSE consuetudinem contra verbum Dei. Quali sunm autem Consuetudo mutauerit in Latina Ecclesia vete rem morem, Inmem non improbat nudi prohibet. Ne vero uniann autoritas Prohibere ordinationem
Christi et receptissimum Asum veteris aeoclesiae debet. Ideo nos non imimus prohibendum esse usum integri sacramenti Et in ea ceremonin quae debet esse foedus mutua, dilectionis in Ecclesia,
non voluimus contra Maritatem duri esse aliorum conscientqS, qui maluerunt integro Sacramento uti, neque seviciam ea in re ullam rexereendam esse putauimus, Sed quantum possumus, una Cum pSas Ceremonia aeStituimus fiam ioctrinam de tructucerentoniae, ut intelligat Opulus quomodo Sacra mentum Prοpositum sit, ad consolandas consciens tias eοrum qui agunt poenitentiam. Ilaec doctrinas inuitat pios ad usum et reuerentiam sacramenti, Etenim non Solum ceremοnia mutilata sui antea, sed etiam neglecta Praecipua doctrina de fructu Et fortassis eremoniae mutilatio significauit obscuratum Sse Euangelium de sanguine Christi, hoc est,
de beneficio mortis Christi Nun mei beneficio,
renouatur ae restituitur pura doctrina de fide, una Cum eremonia. D
vd IIuic parii doctrinae Christianae de poenitentia, in primis magnas tenebras offuderunt theo-25 D utraque specie sacramenti. pro hae inseriptione ditionum . d. hethent diti. I. 2. Inee brmiorem De utraque specie. - t. qui in Editt. . o. ecundo Meo proponitur, in Editt. I. . est primus laeua uiua alterivabo eis Ueasionis.
26 Et noniam communis Missa - - vnn eum eremonia.lei totus hie rari in Editt. . . et ictius en in Ed. I. enim aio lapitur Laicis datur utraque species , quae
hactenus fieri solita est. Dideraunia P. II lin. 5. - P. 2st. lin. Id. cuius verbia d. 2. tantum duobus laeis dissere: I Pro praecepit Dide p. 2bd. lin. . hether d. 2. Praecipit 2 post Perbet quo aut oro mutatus sit, Rubsequentiaristam etsi Cardinalia Cusanus recitet quando sit approbat . (vide p. bd. in Il. 15. in Ed. 2. Omiura sum. 2T D Confessione. hi Core. qui in Editt. d. a. Me tertio laeo eahibetur, in Editt. I. 2. tictrius eat.28 Ilui parti doctrina Claristianao - - puram de Poenitentia doetrinam. ire intepe hic ore in Editt. 3. d. refrctoemus est in Ed. I. pro illis ei bis hae lepuntur: Confessio in ecles Capud nos utilitates apud nos retinetur.(bide uno P. Bo2. n. 6. - . Bol. in tam d. I. Plane consentit d. 2. Oe lis hisee duobuo laesa: I Verba: quod illa fides vero consequatur Dido p. 362. n. IT. in Ed. . ei mutinet eunt quod illa des in Christum uero consequatur 2 Verba Ed. I. satisfactiones, dei et meriti Christi, citietor in Ed. . te oriretiit satisfactions . Fidei uero et meriti Christi,
206쪽
logi et canoni Sine. Idque testantur non Sol uni ipsorum bibliothecae, sed etiani omnimia Piorum conscientiae, quae sistentur illas inextrion bile disputationes theologorunt ei traditiones infinitas de poenitentia, horribilem carnificinani conscientiarunt fuisse. Nusquam enim quidquam Perii docent quomodo contingat remissio peccatorum, de ille prorsus est altissimum silentium imo iubent perpetuo dullitare de remissione peccatorum, o tenexcrueiaut conscientias neerba enumeratione deliciorum, item sati, tactionibus, Qualis enim laqueus conscientiae sui traditio, quae recipit omnia peccata enumerare ZSatis ei ione vero olis curuuerunt beneficium Christi, quia etiam docti lingunt Per ea compensari deiernam mortem imi octi putabant his noeribus emi remissionem culpae, Quid quod plerumque fuerint cultus non mandati a Deo, βαVroiorta preeum, inuocutiones Sanctorum, Peregrinationes, et hoc genus alia, in fuit obruta ingenti aceruo inutilium a malarum opinionum, simplex doctrina de Poeni lentia. Et constat multis seculis bonos desideras, doctrinam Puriorem. Porro recipue opus est in Ecclesia extare purissimam et simplicissimam de poenitentia docir:-nani. Ideo ut amiculo ina ne studuerunt nostri Iunio asserre, quem quidem ita patefecerunt, atque illustrarunt, ut etiam aduersari saniores, fateantur
hac in re bene meritos esse de Ecclesia. in Simpliciter, Pt me, sine ulla Sophistica, proponimus Euangeli suntentiam de poenitentia, ut intelligant homines quomodo ad Christum redire debeant, quomodo Con Sequanitur remi SSion enipeccatorum, qui Culius, quae opera placeniat Deo. Primum docemus necessariam es Se Contritionem, hoc est vero terrores et dolores animi, qui gnoscit Iram Dei, et dolet se peceasse, et desinit mala perpetrare. Et, nutem hi dolores necesscirij sunt, tamen sciendum est Missionem peccatorum
non dari propter dignitatem contritionis Seu horum dolorum diei addendo fides, hoc est fiducia ricordiae promissa propter christum, et Stntuendum , t graiis remisti Peccata propter Chri
Cum hac si de in terroribus illis erigimur, eo n-
sequimur ceri remissionem petentorum, sicut supra ostendimus, i hanc idem eoueipiunt nimie Euangelio. Item ex Absolutione illia Eunianelium an nunciat et applicat periere aes conscienciis ideo ne docent nostri retinendam esse in Ecelestiis urtureiam Ni solutionem, i eius dignitatem, ei potestniem clauium veris ei amplissimis uindiburi ruunt, uod id licet potesans clauium
tamini ire Budingenum, non solum in genere omni lius med illam Pri Pati tu inculi R. Ficut Viri Nili intiuit. iucrntu eri fratrem etc. Et quod voci
illi Eua i geli quod Ateisterio Ecclesiae nobis in
Absolutione administratur, Credendum Nit, tanquam voci de coelo Nonniali. Iloc totum benefici uin Absolutionis et huius ministerij, antea fuit omnino obscuratum salsis opinionibus illorum, qui do euerunt Absolutionem non valere, ni i sufficienter contriti Simus Et postea iubebant dubitare de absolutione, quia nemo Ciret se satis contritum esse. Quid sui hoc aliud, quam Euangeli eonsolationem eripere Consti eneus, et tollere ex Ecclesia ne prorsus holere ni inisterium Euangelu, Seu pote, talem Cluuium Quis non videt hos tam pernitioSos errores, merito reprehen-SOS esse gi viii autem Cons si Praebent lo eum imPPr-ciendae absolutioni priuatim, et ritus ipse intellecturii potestati clauium, et remi Sionis P Eeatorum Conseruet in populo Preterea cum illud colloquiuii magnoPerebro it, nil monendos et erudiendos homines, diligenter retinemus in Ecclesiis Consessionem, sed ita, ut dote imit enumerationem delictorum non esse nee sariam iure diuino, Deo onerandas esse Consolentia illa enumeratione.
Nullum Enim extat in scripturis Apostolicis rameeptum, de hac enumeratione. Et omnium delictο-rum recitatio impossibilis est, tu in illud Psalmi. Delicia quis intelligit Iteni Ieremias ait, Prauum Put cor hominis et inscrutabile. Quod si nulla pecunia, ni Si recitata remitterentur, nunquam posse en nequiescere ' conscientiae, quia plurima pectat neque vident, neque in emini S POSSunt Uua ex re facile intelligi potest, ministerium absolutionis, et remissionem non pendere ex conditione
cessariam enumerasonem, Cur sostomu enim in Epistola ad Elii eos nouit, Persuadeamus nobis
peccasse nos, nee id lingua tantum Pronunt i Et, sed etiam inlini conscientia, nee tantum di Cainus
no e Sebeeeutores, sed etiam peccata specialiter inputemus. Non tibi dico, ut te prodas in publiueum, eque te ut repud alios recuses, sed obeutare te volo Propheiam ne uela Domino Cain tuam,
diem cum oratione delicia tua pronuncia, non lingua, i sed conscientiae tuae nisuoria, et uno domum retro te misericordiam posse oonseuntariae Chrysostomi concio, non dum docet, quid de enumeratione sentiendum sit, sed etiam graui si me coniungi contritionem ei fidem, Sicut nos coniungimus, iubes primum vere regii s Camu . t iv animo dei temur, de ne docet aut
207쪽
dendam esse orationem ne si dein quae Statuat nobis ignosci. Et alio in loco ait, Peccata tua dicito ut deleas. Si pudet dicere quod peccaueris, dicito quotidie in antina tua. Non dico ut confitearis ea Seruo ut exprobret Die Deo, ut curet ea. Fatetur et glossa in Decietis de poclii tentia, distinctione quinta, Consessionem institutam esse ab Ecclesia, nec precipi eam in scripturis veteris et nouli testamenti, dein plerique doctores Sensemini. Quare Sententia nostra de ConiseSSione neque Dun, neque absurda est.
Postremo de satisfactionibus vel minime opus fuit moneri pias mentes. Nam Satis saetiones plus etiam in comino di habuerunt quam illa enumeratio. Obscurabant enim eineficium Christi, quia indocti putabant se remissionem Culpae consequi Pro Pter illa propria opera, deinde si quid in his erat omis-Sum, Ponseientiae perturbabantur. Item, deligebantur Ceremoniae, Peregrinationes, et huius generis lia inutilia opera, non mandata diuinitus. Et his singebant ipsi doctores compensari mortem
Itaque duximus pias mentes liberandas esse liis erroribus, et docemus satisfactiones, videlicet canonicas illas, quas is Siboeant opera indebita est nec ad renii,Sionem culpae, nec ad remi Ssionem Poennecteternae ProdeS SQ, Deo esse necessarias olim in Ecclesia mos fuit in publica Poenitentia, non recipere lapso ad Ecclesiam redeuntes, nisi addita aliqua mulcta Xenipli causa, Ab illo ore sunt ortae satisfactiones, Sed veteres illo exemplo volebunt populum ara PQ- cando deterrere, non Sentiebant cerei non iam illam ESSE Compeia Antionem culpae vel aeterna ni mortis vel purgator , Ilaec postea affinxerunt homines indoeli. Sed veteres illi mores temporc ConSenuerunt, et antiquati sunt. Nos igitur non oneramuS COI scientiae satisfactionibus, Sed illud docemus, ructus Poenitensiae ne eSSarios esse, obedientiam, timorem Dei, fidem, dii et ionem, castitatem, et uniuersam nouitas ei. Spiritus debere in nobis cre
Monemus et illud, Saepe puniri peccata etiam temporalibus poenis in lino vila, ut David, ManaSse,
et ali multi punii sunt, Et has poenas mitigari
docemus bonis operibus, et uniuersa Poenitenti2,
Sicut docet Paulus, Si nos ipso iudicaremus, non iudicaremur a Domino. Et poenitentia meruit Deus sententiam de delenda iniue mutaret. Ita, cum ni ea disputationes de poenitentia suerint inextricabiles, et plenae absurdatum opinionum, nunc repurgata doctrina ita traditur populo, ut intelligi possit, et prosit ad Pietatem, Betinemus et illustramus vera Poenitentiae Partes, Contritio-
nem Fidem, Absolutionem, emissionem peceatorum Emendationem totius vitae, mitigationem Presentium Poetictrum.
Ac speramus bonos viros in o loco non Solum nihil reprehendere, sed etiam gratiam habere his qui repurgarunt hanc doctrinae l. risit nae Partem, quam prode, in Ecclesiis extare quam Planissimenn explicatam atque illustratam, Cinistus inquit, Angelos in coelo letari, cum vident resipiscere peccatore in Itaque graiulantur I cclesiae, et ipsi angeli, puram de poenitentia doctrinam. D
tionibus ponti sisti S. 3 In hac cortorali vita opus est traditionibus, hoe est, locorum ne temporum discriminibus, ut ordine gerantur res in Ecclesia, Sicut praecipit Paulus, ut omnia fiant ordine, et ita ut deceant. Ideo et Ecclesia habet traditiones, hoc est, Constituit quibus temporibus, ubi Conuenire populus debeat. Ad hunc ciuilem finem licet Condere traditiones. Sed homines inperii docti inae Cliristianae nou Sunt hoc sine eontenti, sed a singunt supersticiosa opiniones traditionibus, easque per
Superstitionem Sine modo cumulant. Id questi sunt accidisse in Ecclesia, non tantum re EntioreS,
Gerson et ali quidam, sed Augustinus etiam.
Quare ne esse est populum admonere, quid de traditionibus, quae humana putoritate Condi laesunt in Ecclesia, Senciendum Sit Neque enim nihil Causae est, cur Christus et Paulus toties do traditionibus Concionentur, et Eces iam admoneant, ut prudenter de traditionibus iudicet. Fuit autem persuasio publica non modo vulgi, sed etiam docenti uiti in Ecclesiis, discrimina hi bo-rtini et Similia opera, de quibus EccleSiasticae tra-
82 planissime si recte d. l. Ed. S. v. erroreta planiSSi mact33 De diserimine ciborum et similibus traditionibus pontilia ijs.J
si hie rari in iiit t. d. d. inseripitis est in Editt. I. 2. habet hone reriorem inseri tionem De diScrimine ciborum. Illic re., qui in Editt. I. c. quianua est, in Editt. I, 2. quinto loco proponitur.3J In hac corporali vita multa pepererunt incommoda.lM hoc principiti huius ori mutatum est in Editt. 3. i. ;net in Ed. I. Pro illi lepuntur haec verba Publica persuasio fuit incommoda in Ecclesia Secuta sunt. iv supra P. Sol. o. 6-I8. Ab his verbis ditionis I. Editio . civium duobus locis dissem I Verba ad promerendam gratiam et satisfactoria pro peccatis. F. Sol lin. s. Io. in Ed. . sic mutiat sunt ad Promerendam remissionem culpae et poenae 2 Pro verbis d. I. ad promerendam gratiam et vehementer P. Od. in Isi. in Ed. . lectuntur haecce ad promerendam iustificationem et uehe
208쪽
ditiones praecipiunt pultus esse Dei, iii mereantur remi, Sionem peceatorum. Ite in tales Cultu Sesse iusticiam O Christinnam, et necessario esse, sicut in veteri Testamen lose uitione eremoniae nece,suriae fuerunt, ne posse sine Pectato mitti, etiam extra scandali casum, uae persuasiones multa Pepererunt incommoda. -)R primum, obseurata es Euangeli prοpria doctrina, quae do e et gratis remitti pestenta propter Christum. Hoc beneficium Christi translatum est in illa humana opera, e propter hanu opinionem
praecipue auctae Suni tradi iones, quia exustinan-bantur opera illa mei eri remissionem PetCatorum, em e sati tactionem e se iustici Christiana, Porro maxime ob hunc musam, iam Crebro, tam Seuere admonetbo Paulus de traditionibus cnuendi, ne
beneficium Christi transferretur in traditiones, ne
gloria Christi obscuraretur, ne convelentu eriperentur verae et ranae consolationes, denique ne fides, hoe est duc in misericordiae Clii isti, obrueretur . nec Pii Quin tu ueri Paulus voluit, Maxime enim opus CS extare in Ecclesia puram doctri .
nam de benesidio Christi, de iusticia si dei, de con
solatione eonscientiarum. DSecundo. ne traditiones ob SCurauerunt recepta Dei. i quin haec paedagogia existimabatur esse spiritualis et Christiana iusticia. Item prae- robantur humanae traditiones preceptis Dei. DC inivi innismus totus putabatur esse hSeruntio certarum feriarum rituum. Ieiuniorum, vestitus, Ilae emto στο χύαβd erant in possessione honestissimi
tituli, quod essent vita spirituali v Item perfectio Christiana 3' Interim mandata Dei de vocatione, q)nullam laudem habebant Quod i Paterfamilias educabat sobolem, quod mater pariebat, quod princeps
85 iusticiam Ed. . tumor errore iusti eiciam uium, obscurata est de consolatione conscientiarum. sic primus hic locus huius rari Doricitus est in Editt.3. d. in . . I. si eruet eripitis Primo obscurata est, ridebatur poenitentia tota consistere. Di de s Pr p. sol. lin. II. - . ob lin. II. quia verba in Ed. . in duobus licis ut it et sunt: l Verba propter Cliris tum , longe supra opera collo iretur. P. Zol. in ex in Ed 2 sic liciti unt: propter Christum . non propter ulla nostra opera, longe supra operabollocetur. 2 Certa oportent mereri gratiam
et ii isti iam . p. I. in in Ed. . sic rari atra tintri oporteat mereri remissionem peceatorum et iustili : Iliollem.
3T quia haec paedagogia - - traditione preemus Dei. aiei di in t . I. Mitti l . . quia traditiones longo praeserebantur praeceptis Dei, re murre rotrita ri Editt. s. i. Editt. I. 2. IIa o
o Christiana. Herediti. g. l. idit t. l. 2. V et
do de vocatio no, Editt. diti. I. 2. iuxta vocationen , ii ab sic ian id is Editt. . . Editt. l. 2. habebant, quod
regebat rempublieam, . lineo opera despiciebantur, non iudientiantur esse cultus Dei Versabantur in perpetua dubitationes mentes plurimorum, an Con-iirgium, magistratus et similes vitae ciuilis sunctiones, Deo blaestrent , ne dubitatio multos valde ei ne inuit, Multi desserin sua oratione, deserta republica, abdiderunt e in Monasteria, ut vitae genu quaererent quot arbitrabantur De magis placere, imo quod arbitrabantur mereri remissionem P PCCatorum. - i ' Tertio Opinio nec ossitatis, etiam duritere e reuit Conscientiarum. Trailitiones existimabantures e ne Cev ariae. Et in men nemo quamlibet diligens, ob Seruabat omne, praesertim eum sint innumerabiles. 3 Gerson erilii multos incidisse in
desperationem, quo Silam ei iam ibi Diortem Consciuisse, quia animaduerierant A se non posse sa- ii sacer traditionibus. Et interim nulla in Consolationem de gratia, de iusticia fidei audierant. 3)Videmn Summisios et Theologos colligere tradi
si Sed se ipsi quidem sibi satissae iunt, non OS- sunt Ne Anti extricare interdum etiam illae ipsae interpretationes iiij ciunt laqueo v conscientus, si Et in traditionibus ollinendis, i ita fuerunt occupam scholae et contiones ut non vae auerit attingere seripturam, et querere utiliorem doctrinam de fide, de cruce, de spe de dignitate rerum ciuilium, d de consolatione conscientiarum in arduis tentationibus. ' Itaque multi honi viri saepe que-
2 hae opera despieiebantur, se mereri remissionem pee-eatorum. sic diti. s. d. Ed. l. hae putabantur opera mundana illorum obseruationes Deo gratiores esse. ride supret P. Zo s. in -I . . d. . eidem Arabet verba et Ed. I. exceptis tribus extremis Deo gratiores esse, quo in Ed. 2. si e mutntra uni magis mereri remissionem peccatorum et iustificationem. 3 Tertio. opinio iecessitatis eum dinc innumerabiles. lsi Editt. s. d. Editt. l. 2. Tertio. traditionem attulerunt necessarios esse cultus (ride supra P. si . lin. 2 d animaduerterant f e Editt. s. d. Editt. I. . senserant si traditionibus. Et interim, de instidia i res audierant. . e Editt. I. d. Editt. I. .s traditionibu et interim rei lationem nullisi de iusti ei fidei et gratia audierant. 6 Sed ne ipsi iiii illo ta in dit L3. d. E lit t. l. 2. non satis tamen expediunt, sed interdum magis ini iunt imit eos Non si Drntus.
inbolligendis traditioni l S rerum eiu ilium, si rediti. I. i. Edit. I. a. et uilium re
209쪽
sti sunt se his rixis traditionum impediri, quo ini nuglibere versari in ineliore do et rinae onere OSSent. Cum igitur huiusmodi supersticiosae opinione liererent in traditionibus, necesse fuit Idmonere Ecclesias, quid de traditionibus Sentiendum Sit errore pias mentes liberare, mederi Pauidis con Scien ius, illuutrare v beneficium Christi. Non hoo agimus, ut labefactetur autoritas CelesiaSticae Potest ali S. non detralii inus de dignitate Episcoporuin, non dis- Sipamus se in Ecclesia', Recte intellectae traditiones inagis amantur, Sed illae iudaicae opiniones tantum reprehenduntur, Si igitur docemus de Cerem onus, humann autoritate conditis in Ecclesia
Primum de traditionibus qua Pugnant Cum InnN- dati Dei, ut non OSSunt obseruari in PECCato,
Sequenda est regula Apostolorum. Oportet Deo magis obedire quam hominibus, Talis est traditio de celibatu Deinde de reliquis ceremonus quae
sunt sua natura res inediae seu indisserentCS, ut ieiunia, seriae, discrimina vestitus et simile, Sciendum CSt, tules ob Seruntiones nee mereri remissio- iEm EeCatoium, ne iusticiam, nee Perfectionem Christianam esse, Sed res esse adlaphora quae extra Scandali ensum omitti possunt. Testimon in huius sententiae plana et Clara
Sunt in Evangelio et disputationibus Pauli. Nam
Spi litus Sanctus duxit operae restium ESSE, V dbligenter de hac re moneret ECClesiam, ne SUPEΓ-sticiosi, opinionibus obrueretur Euangelium. Roma Id. Negnii in Dei non est e Ca ut Potus, Sed iusticia, pax et gaudium in spiritu Sancto. Ille satis clare docet Paulus, iusticiam Christianum,eSse motus spirituale cordis, non ESSE A ternas obseruatione ciborum dierunI etc.
Coloss. 2. Nemo iudicet vos in cibo, Potu, aut parte diei sesii, Vein iudicari conseientias, hoc
est, Condeinnari Conscientia in Si talium rerum, sed prorsus vult haberi pro retriis indisserentio iis,
et quae non Pertinens nil iusticiam Euangeli j. Et deinde longa et grauis concio est, et de Mosaicis
ritibus, et de Ceremo nil instituti liumcina nulliο-ritate Loquitur enim Paulus de utroque genere nomina tua, Aegat eam esse iusticiam Christi annis, et vetat Conseientiarum onerare talibus traditionibus, Si mortui estis cum Christo ab elementis mundi, quare tanquam viventes in mundo, decreta astitis, Ne at
Matili Is Diniae quod intrat in os, non o n-
quinat hominem. Et quidem ibi excusat Apostolos
violantes simiam traditionem, et addit sententiam mentorabilem Frustra colunt ni mandatis holi linum, Negat esse veros et utiles Cultus ad iusticiam eoram Deo, quare non sunt iusticia Cliri Silana, nec sunt necessari cultus, Atqui constat in Eccle- in unianos Cultus mirum in modum haCtenu creuisse.
Quotidie eumulabant monachi CEremonias, noui et supersticionibus et nil eupijS. Et hae nugae Putn-bantur eqse praecipui Cultus Dei, Praeeipua PietnS, cum Christus tam graui rastulo vetet humniin, Ceremonias habet pro cultibus. Non enim prohibet condere traditiones ad linem Politicum, hoe est, propter honu in ordinem, Sed cultus S Se negat, eum ait, Frustra colunt me. Et doeel veros Cultus esse
opera diuinitus preerata, Timorent, fidem, dilectionem, Patientiam Vastitatem, parere volutioni sacere officium etc. ')Aet. s. ni Petrus. Quare tentatis Deum, im-Ponentes iugum, super e uiues discipulorum, quod neque nos neque Patres nostri portare potuinius, sed per gratiam Domini nostri levi Christi credimu Suluari, quem ad inodum et illi. 'i Ilio docet Petrus Contingere nobis remissionem Peueatorum et ni utem propter Christum, non propter Mosnicos nut si inites ritus. Et admonet, 'reuissime PCeare illos, qui conscientias onerant talibu obseruationi-huR. Nee enim leuis est reprehensio, eum inquit,
Et I. Timoth. a. vocat 3- prohibitionem ciborum, Coniugib, et similes traditiones, doctrinns daemoniorum. Quare autem in atro ei conuicio usus
est Non voluit nullas prorsus fieri ordinationes,
nulla seruari discrimina locorum, temporum. Sultunc sentit esse doctrinas aena oniorum quando in eas transfertur beneficiunt Chri uti, quando nitentur pro iusticia, item Pro necessurijs cultibus,
quando affingitur opinio necessitatis, et eruciantur conseientiae, et excutitur rei fides, in eo incom-
NT. Iin. 22. hs et Ed. . se mereri remi Sionem Peccatorum et iustificationem, 2 pro non possimus grati Am mereri, ut iustificari, P. Mi lin. 25. 26. lectuntur, M. d.
Mecce non possimus mereri remisSionem peccatorum eiustitieationem 3 paulo post Proet necessarius cultus. P. GoT. lin. T. 28. Ohibet d. d. necessari cultus.
Lillustrare sic Ed. 3. Ed. l. et illastriste 5ILHie Oeet Petrus contingere Quid tentatis Deum lmo Editt. . o. Editt. i. 2. Ilio vetat Petrus onerare conscientias pluribus ritilius siue Mosi siue alijs. P de supria p. bos lim. o. I.)62 i rohibitionem ei horum, coniugij, et Sim. trad. - requi rit Deus, ut carnem coherceat. si Ed et duobus locis recutis, quos in notis I. i. Osferemus Ed. d. Ed. I. Pro illis ubet hue Perha prohibitionem ciborum, doctrinam
daemoniorum , - - praedicare bonam conuersationem et
pietatem hi de supra P. 3os lin. I. - p. sit. lin. . . d. d. cum Ed. I. consentis ruerer hosce tres locos libro verbia: ut Per ea mereamur gratiam, P. Bos tin. s. d. in Ed. 2.
Ountur: ut per ea inereantur remissionem peccatorum et
iustificationem, Et pro mereamur gratiam, aut satis faciamus pro peccatis. p. res lin. I S. s. habes d. . mereamur remissionem culpae aut mortis aeternae 3 verba necessarius cultus P. Io lin. II. variis sunt in necessari culto.
210쪽
m P da volunt enueri Christus et Apostoli Ideoque
toti Es tam vehementer nil uersus traditione concio-Dantur. Ac mirum est illis fulinlinibus nihil moueri eoS, qui Supersticiosas opiniones traditionum de sendunt.
33 Sunt autem duplices traditiones, quaedam si agitant opera palam pugnantia cum lege diuina, ut prohibitio coniugij. NecesSe est autem in Ecelesia extare hane regulam, oportet De magis obedire quem hominibus Ideo constat talibus traditionibus humi ni nequaquam ESSE Obtemperandum Asiae loquuntur de rebus sua natura dia oris, ut de cibo, vestitia, et similibus rebus,mne traditiones fiunt impiae, cum proponuntur eum hi Sopinionibus, quod mereantur remis,ionem PCCI- torum, quod in reS neceSsariae, quod sint ultus Dei, id est ossicia, quoru in lini immediatu, Sit, ut per ea Deus honore adiiciatur. Has pestis eras opiniones necesse est in Ecclesia taxari, e propter
has opiniones humani Litus inutiles sunt abbciendi, ut discrimina ciborum, monsiticus vestitum et Similes more supersticiosi, ut EZechias aeneum CrPentem eombussit, cum videret eum a nulli Coli.
Sed quia hae cocietas hoininum in hac corporali vita habet opus idine, possunt liqui ritus utiles ad hunc finem politicum retineri siue supersticiosi Ss3 Sunt autem duplices traditiones, nec se meeeSSarias, ne iustierim esse . pro his Perbis E litionis . exhibet d. d. Iecce Caeterem docemus non esse damnandas traditiones quae nihil preeipiunt contra mandata Dei, et habent sinem politicum, uidelieet, quae ad hoc conditae Sun. ut ordine res in Ecclesia gerantur cuiuSmodi sunt traditiones de seri s. Die domini eo Natali, pascate, et reliquis, item
de aeris lettionibus, et similes. Et huius generis ueteres ritus libenter retinemus in no tris Melesi s. Et tamen admonetur populus, ut sciat, quid de talibus moribus sentiendum sit, uidelicet, quod non mereantur remissioItem Pecca-um, quod non si ut tu tiei Christiana, ne eultus necessarii si tu tit in liri tianam, sed res indifferentes, quas extri semidia easti taleeat omittere. uae Criαικεία tradium liberat congeientias a supersti eiosis opinionibus et ab illa eteri earnisein, Et tamen egregiam commenda item geri traditionibus, ciuia uerum Sum earum odit. Omnes moderati litamine libentius parent traditionibus, post tuam intelligunt priuatim eonseientias pericula
lii, eatenus sarei lum res eo ne serturbetur cortiri tinis tran millitas , neue imbecilles edantur. Deinderinini et confernar a se interpretatio publicos mores ac
disciplinam, quia dubet renueri seandala. Ad exemplum
in t et ad iuriendam adoleseentiam et uulgus, coim errare pntilicas ferias, coetus in templi , ieetione etc. Ideo hui ii ii Olli ordinationes non sunt dissipandae, sed potius communi studio adiuuandae. Hae sunt erae et honestae laudes traditionum, quae onmi m et moderatos, haud dubie, maxime innitant ad amandos tuendos, et ornandos inngalium Mocet reuerendi sentire non Oluti di ullia mini libita logibus ae moribus , sed etiani de nerum usum harum monstrat. Sed gradus tamen constituit, et interni uult do e trinam a Christo itrebus coelestibus si ne ternis a paedagogia Ecclesiastica.
opinionibus, hoc est, ne iudicentur SS Cultus, aut re necessariae, ut populit Sciat, quando coetus in templis conuenire debent ad concioncs, et ad usum sacramentorum. Oportet enim ministerium illud esse publicum, Prodest certis empora Constitui. Ita eruantur apud nos seriae diei Dominici, et pleraeque line, retinentur usitata istoriarum
discrimina in cancionibus, Natalis Dominici, Pascatis, sesii AScensionis, Pentecostes, et alius. Et magis amat Populus has ipsas ceremonia postquam Coia cienciae liberatae sunt periculo, et illis iniustis oneribus, de quibus olim Monoelii et Canonistae vociferabantur, et e regione lilitas monstrata est, quod hi ritus serviant ministerio Euangelu Diem re boniti sunt homines, finem esse politicum harum
ordinationum. IIae dextra interpretatio traditionum, reddit ea, gratiores moderati, an linis. Et quanquam opinio necessitatis et cultus detrahitur, tamen Satis munitne sunt, quia docemus in Eccle- Sit, emendatis, utiles ceremonias Seruire ministerio
Euangelij, quare qui petulanter et Cum Scantials has eremonias violunt, hoc est, qui impediunt ministerium Euangelij, hos peccare dicimus. Certe
modum irnditionum esse necesse St, et conscientiis consuli oportet, ut intelligent humanos ritus, nec re neceSSarias, nec iusticiam esse 'd)Ηaeo libertas, de qua hic dicimus, non fuit ignota Patribus, Angustinus enim inquit, Tolum hoc genus rerum liberas habet obseruasiones, Et in hanc sententiam multa disputat Ireneus inquit, Dissonantia ieiuni non dissoluit fidei consonantiam. Tripartita historia multa colligit exempla dissumblium rituum, et addit egregium Epiphonein n. Mens Apostolorum fuit, non de diebus sesiis sancire, sed Praedi ear bonnm Ponuersationem et pietntem. Hi nihil opus est in re inanis in colligere multa te
besaeiari hac dorarina disciplinam publicani, effici
ci uersici , Item holeri bona opera et in ortilientionem carnis, iuxta Ioviniani dogmn. Has entum niti sim iam resut nisi mii N. Non enini si Aeserta, nec labefaciatur publica ili Miplinii eum traditiones, quarnm finis est pol illeus, Seruanda e se iis Ceamu . Docemus et scandala enueni in P Ni . sed de mortiis fientione en rni Nie respondemia Q. , era Ct non iis mulata mortilionii est, tolerare crucem, versari in peii Cultrum erumni N. et sili Clio nilius. Huiuia ni riv
docet Psalmus, a si uia Deo spiritus conii imitatus et c. Docemus preterea Miuu enus mercibit inuin necessaritum esse. iubes Christianus etiana
eor potali di Pipli nn laboribus, temperant in medi-intione diuinarum rei lim, et iiD Exeris ius nossaetati coherrere ninem debet. Holum iniqProprius ne Proximus es e debet, ne Saturitas ut desidia extimulet ad peccandum, et ut mens admo