장음표시 사용
181쪽
post ioribus temporibus non Congruunt. APParet etiam quasi iam errore ereptas esse, quare
Pontificiae si elemensae esset, illas nunc ' )mitigare, quin talis mulatio non Iabesacit Ederesiae unitatem. Multae en in i ' traditiones hi lancio
tempore mutatae sunt ut ostendunt ipsi' i Ca
non es. Quod si non potest i petrari, et vi rela-Xentur obseruationes, quae Sine pecuai , non possunt praestari, oportet nos regulam Apostolicam ' sequi, quae ' L praecipit. ' Deo magis obedire quam hominibus Petrus vetat Episcopos dominari, et Leetes s imperare.' Nunc non id ii gitur xt dominatio eripiatur Episeopis '' sed hoc unum
Potitur, ut '' Patiantur Euangelium pure doceri, po)et relaxent Paucas urisdam obseruationes, quae sine pece ut seruuii '' i non possunt, Quod si nibi re- iniserint,i'. ipsi siderint, 'p)quomodo Deorationem reddituri sint, quod pertinacia sun ' onus Amschismaii 'β praebent. 'h)
Η ira sunt praecipui articuli, ' qui videntur habere controuersiam, quanquam enim A de pluribus abusibus diei poterat, tamen, ut nigereant prolixitatem, ' Praecipua eomplexi Sumus, . quibus cne te in facile iudicari ' possunt Momae querelae suoruni de indulgentius, de pere uiasonibus, de busti Geomunieationis. Parochiae multipliciter vexabantur per stationarios. Insinitae Contentiones erant' pastoribus cum Monachis, de iure paro Phiali de consessionibu S, cie sepulturis, de
85 esse Nor omittit. 86 Ponti filiae Wim. Ponti see STLPontifieiae clementiae Rat. Wiret clementiae Epi-
8S esset, illas nunc Rat. Wirm esset, nune illas, Fabr.: Dune esset illas
si quae Rat. Falso quiso praeeipit Wiri . praecepit
Non omisso id 28 ut dominatio eripiatur Episcopis, Wiret, Fabr. vi de dominatione sua cedant Episeopiss ut Ed an . et Ioo pure doceri Wiret doceri pure Io I seruaris Onold. Seruare Ioa nihil remiserint Des s. D res d. Ono Id. Wim. nillil remittent ire , Fabr. non facienti Iod viderint Gnold. viderunt sic o myrra um Iol pertinacia sua Tviret, Fabr. hac pertin Acis Onold.: pertinalia ramoso sua qextra ordinarus concionibus, i ' et de ii alijs innumerabilibus rebus. Huiusmodi negocia praeternibsimus, ut illa quae sunt in hae en a praecipua, breuiter proposita, acilius cognosci possent. i* Neque
hic ira quicquam ad ullius contumeliami dictum nut
eolle Cluin est. Tnnium ea recitasti sunt, illi videbantur Et e Sari dicenda e se, ut in te: ligi possit ' indoctrina ac cerem inus, apud o nihil in se vi receptum Contra scripturam aut Eoclesiam catholicam,
Iob causam schismati Mess. Omittit; d. ant hetbet schi matis causam cluistianisl Iog praebent. Des s. probent. In lat. deest laetis Petrus vetat Episcopos, causam schismati praebent.J1 Epilogus . heteo inseriptio in Rat. Wiret, Fabr. deest. Codex es savianus intret pilogo, neque in Cass. 1. invenitur, conssurae vrci P. I sq. de hoc Cod diaeimus.
d Ili sunt praeeipui articuli Rat. Niret, Fabr. Recensu- inius praecipuos Artieulos enim Niret nobis p eon . svrct P. Io nota b. b ut fugeremus prolixitatem Rat. Wirc. fugiendae prolixitatis causa 6 iudiearis d. ant. . indicarii ex quibus caetera facile iudicari possunt. Rat , Wirm,
Fabr. omittunt. 8 excommuni rationis Rat mole exeominuuioationes
s erant Rat. Wiret, Fabr. suerunt Io do extra or Iniar concionibu D in Mat. iret, labr.desunt m. pro concionibus icthece consessionibus II de Rat. Wiret, Fabr. Omittunt.12 possent Nor. Possint Id hie in res d. Onold , Wim derat. I contumeliam Fabr. contemptum , vel contumeliam Io possit Cass. 2. Onold. im. Rat. iret, Fabr.:
I 6 apud nos nihil inabr. V nihil' apud nos Rat. V vul nos nichil
182쪽
quin ninnis est mi Psi nos diligentissime enuisse, ne qua D noua ei ininia, clogmata in Ecclesias
nostras ' serperent. Ilos articulos supra triptos, - voluimus--i
exilibere iuxta edictum C. M. - in quibus confessio nostro extaret, et 3 eorum qui bi upud nos doeent doctrinae summa cerneretur. Si quid in hac eonsessione desidero bitur, parati sumit latiorem insorinationem, Deo volente, iuXta Scripturas exhibere et b)Caesarea Maiest. V. D
26 latiorem informationem, exhibere. Fabr. latiorem exhibere Deo volente, iuxta scripturas informationem 2 T v. Nor. Onold. tui. Fabr. Vestrae, De Ss. Omittit.
28 et D es S. ne 2b subditi Post me roeem at pro nominibus subscriptis habet
verba vi ut, r. Sunt memorat j. Confessorum enim nomina in hoo utitu nfessione prius in eius Prooemio eriant colla ira, Cong. vrci P. II sq. nota ).
Ioannes '' dux Saxonine di Elector. Georgius 'β Malchio Brandent uirgensis 'd)Ernestus dux Lune burgensis. A)Philippus Lanil glauius uerum forum. IIoannes hi ridericus dux Saxoniae dii Franci seu dux Luit eburgensis J J Voli cingus Prin eops ab ' An hali. Senatus Mngis iratusque urn bergensis. ii Senatus Re ut lingensis q)
E d. ant. a Lunebur Fabr. omiutit: lux Lune burgensis In Nir: si s , pr vlo sides tabenda est, non trantum hieroces, sed et iram nomen Ernestiis de
di Senatus Magistratusque Nurn bergensis De s. Magistratus Nuruberg. Onold pro umbergensis hi et Nurmbergon is 2 Reut lingensis Des s. Reutling. ei Menburg liail bminens. kempten iensliai mens. e m. Dicte tur p. 2l, Sq. do huius Cod subscriptionibus, rimus . Nota Pluribus lectionibus imprimis trilicis Circe burgici appo Sui interrogationis signum eam ob causam, quod in dubio sum,ntrum illae lectiones in Codice ipso vere inveniantur , an a Seriba apographi errore saetae sint.
Consessio latina, luani modo ex Melanthonis dii ne principe militi p. 63-336. illa est, ii
et annotat ite subscripti . est in sequenti II ae citri. tui explicuit.
183쪽
Iam supra p. 2 T sq. memoravi, Melanthonem Editione principe vix publicata, Consessionem retraetas Re,atquo ex epistola ab auctore ad Brentium . . iunii eripia illic probavi, hane novam ditionem sere ineunte Iunio a. i53i esse inceptam. Idem intelligitur ex hoe se loco elii stola ab eodem ad Frid. Myconium d Id. Iunii Isidi datae in huius Corp. Vol. II. p. 5 36 3: Apologia mea recuditur nune, et ego locum de iustificatione magis etiam illustrare eonor quaedam enim in Nolutionibus algumentorii in illi displicent. - , atque affirmatur initi Praeis sationis ad lectores in hac Editione si mutato: Hae Consessio prorsus ignorantibus Principibus qui eam Caesari exhibuerunt, ab avaro aliquo typograli ho clute 'mestre publieata est. Pro ut Semestre in Praelatione Editionis prineipis supra P. 25 sq. Peus legitur: untes litorum menses. Hanc alteram Melanthonis Editionem sero menso Septembri esse ni iam i colligere leo ex hoee loe epistolae ab eo ad Io Brentium . o. Sept. 53 I. scriptae Corp. Il. p. di.): Tu subtiliter se procul ex praedestinas e Polligis cuilibet suum gradum distributum esse set recte ratiocinaris. Sod ego in tota pologia stigi illam longam se inexplicabilem disputationem de praedestinatiοne. hique sic loquor, quasi praedestinatio sequntur nostram idem et opera AC saei ho certo consilio: non enim volo consci sentias perturbaro illis nox plieahilibus tali rein iliis. Ideo ita constituo, homines acceptos esse propter Christum fide, hoe est alitent, esse iustos. Deirido aecedit legis impletio, quae habet sua praemia. Iustitia autem, hoe est acceptus simul lini, et vitavi et Prnam, quare fides Sola vivis eat, eum Pacificat eor lino sunt plana et tacilia intelloetu, quae utrum titii satis sneiant, velim te quain primun mihi significare. Ex his quae spectant ad eius do iustificalion set log s impletione doctrinam in haereditione retractatam, cognoscitur hanc Ed modo esse sinitam, quoniam de hae Piraelatione tanquam de re praesenti, modo pertractata loquitur. Haec Editio, quae solam Consession sena latinati, eum Apologia complectitur. Sic inscripta est:
Addita et Apologia Coselsionis Psalm lis. Et loquebar de ei limonis, tuis in conspectu Regiam.
Ili titulus in eius est figuris ligno incivis, inter quas in sul,Priorem,arte caput laureatum fronde inclusum, in dextra et sinistra parte singula columna, atque in intariore parte duo capita galeat iuxta sese posita et tribus eirculis cincia Conspiciuntur. Ilaec Ed continet 2 plagulas ' minori quarum d I priores, litteris a-e et plag. signatae 3 talia non numerata, Suorum ultimum album si ufexsionem Uulinum, ,etera, 23 plagg. litteris n. A-Q' Idem resert eherus l. l. II p. 6 his verbis: -- - o mus nimini uian audi hen langsten Termin an 'ir verbeserte lateiniit Uctavaud ab hodi nodi ver Victaei id modi eritient leun.
184쪽
das PI IL MEL SCRIPTA DOGMATICA ET SYMBOLICA. dio
(Q l. plag. 3 signatae talia timorata, et Ista talia non numerata post quae solium Q hutn Q d sequitur APO. simiam lutinam exhibent, quae orditur ab hoc e titulo peculiari r
I te titulus ei iactus est guris aeri incisis, quarum Superior Pars caput coronatum, Oxtra et Sinistra singulam columnam, in serior duos angelos continet, qui intra Si se scutulum Georgii Ithais typographi tenent, in quo sunt quatuor litterno G littoram, circum eludens, infra quas litterae, expressae sunt Pars postica huius tituli aequo ac tituli illius generalis vacat In ne Apologiae sol. medio legitur haece Clausula:
Ilaec Ed quae in meis libris est, accuratius descripta est a eber l. l. II. p. 82 sqq. In Convon tu Nnmburg a. 56l habito haec Ed tanquam authentica subseripia, alque in Ienensis operum latinorum ullieri Editionis Tomo IV. Norarii cura, thenae G 58. Fol.), in Wittembergensis operum Melanthonis Editionis, quam Peueerus curavit, Parte ., Witebergae ct 62. Fol.), in Corpore Thuringit latino lena lSTI . Fol. in prima te. Sel noeeeri Edilione libri latini Coneor lino Lips. 58 o. ' atque in Phil. Mulieri libro lat. Concordino lenae Tob. do se ali hi de quibus alio loco disseram recusa est Haec Ed inprimis in doctrina, iussisietitione, de dilectione et in latione lectis, i. re Onsione doryument a Persetriorum atque in articulis XI de coiqersione XII de Poenitenti et . retractata ac variata est.2. De Meloni honίx Edillano, IAZG-lsi I. vctimnia rict formiam uelanthon, Consessionis germanicae Edilione variata anno IS IZ modo sint in consilium repit latinae Confessionis feruin rotexendast diam d. b. Iun. i533. ad Ant Corvinum si scripsit Corp. l. p. 65id: In Theologicis assuefacito se ad methodii m. Ad hane, viden me omnes controversias diligenter revocare in nonianus in quibusdam Apiaogiae loeis. Spero, ibi quaedam mea exempla prosilium esse, utimini solos in coit retexam. Vo oratii seni in h. l. et in sequentibus significatur CDnsessio, quippe quod Aposogia proprie sic dicia post Editionem renui sal octavae formae ii ori denuo rei meior est detractata. Anno i555. hoc opere c. rupillus suit, id quod sex hiseo epistolarum loci intelligitur l. opistolii rea Citinerarium . l. Martii i535. alaos Corp. l. p. 86s .i: Reeudo os et ceri cupio simplicii, Chreneare praecipuos iocos, ea ad rem sanium opia Abrat quadam conini lini nil otio es euios,ia c. Rogo P. ut graecum Epigramma mihi componas
praeligendum hologiae ei, si nitet, alterum iocis. - et epistolae nil io Laei manuum . 25. April. arae seri- piae sit,id . . sit.): IEgo hunc recudo P loco communes hi AP, octium, et spero me plerisque disputationibus piu fumusis ullaturum esse. - 3 epistolae si a C Myeonium m. Apii l. 535. eripia sibi d. p. te.): it ovium re do ei sere totam novam saeto ni aboli minus Sophisse . duntat ei tae communec Di, uane P Confessionis et Locorum comitii iiiii in eodem anno sariambeii aetationem ueritamus in i inuehenice stolus e auremen imm . . l, m i. recte iudiea ei exemplis Pilioli strii uirumque librunt iniuno nexu esse
185쪽
sa II. m. CONFESSI AUGUSTANA IPSA. II
Ad illos epistolarum locos, sex quibus elucet, novatu lat. Consessionis Editionem ab auctorem. 535. esse confertam, accedit denique loeuS, qui demonstrat, iam lic vitοque ilia Pro illisse in e iistola enim ad Iustum Menium sere hoc tempore teste quidem, reis e linei dero Corp. II. p. 822 sq. data Melanthon haec scripsit: Mea volatii renala est, et melior laeta in loco lusti sientionis, quam lege, et scribe tuum mihi iudieiuni eum legeris. Ex his verbis patet, hunc librum illo tempore, quo hae scripsit, iam excusum et in amici manibus suisse. Idemn stirmari vido tu hoc loco epistolae ad Lutherum, Ionam Diagontingium et Crucigerit in . i. Nov. 1586. a Melanthone scripta,' in qua de quibusdam suis verbis, in quibus die Phatur salsa tradidisse de doctrina operum, se purgat: Sod eum iniit viderem a multis, praesertim alibi, si aeripi hane propositionem Sola de usi sumus, in hanc sententiam, Novitare illa seu insus is donis usi sumus Id erat dicere, non sola ido): necesse sui mihi, in olavi transferrem rem ad imputationem gratuitam et quaedam distinctius dicere. Inde oriuntur, ut scitis, quaestiones, Si tantum per mi Sericordiam unius ace septi, ad quid igitur aut quo requiritur nova obedientia. Extant scripta Nec de sugio vestrum iudicium, ne quidem Anis dorsii Aec unquam aliud spectavi, quani ut quam Propriissime ea, quae vos docetis, explicarem quia eiebam, nilla habere incommodas de tantis rebus opiniones. Ex his enim item colligere licet, auctorem de loco Confessionis Diariciliae tum impressiae Se de tandere. Ut de tempore, quo haec Editio typis descripta sit, certior fierem, omnes episto his inde ab initio Maii IS 35. usque ad linem anni ci do in huius Corporis Vol. l. et III accurat iis perlustravi, at nullum inveni locum, in quo auctor de hac Ed vol elaboranda vel divulganda dissereret. Ex quibus colligo, et elaborationem et impreSSionem eius nido Ib35. esse sinitam. Eo Diagis mirandum est, quod a nemine hucusqcio illam exemplum ditionis itiem hergensis latinae Consessionis anni bd b. est inventum. Exstant quidem Editiones eius duae huius anni, quarum altera tibiistuc Vindelicorum do alter mi Otinoue impressa est, at utraque non ad Ed. i. tembergensem adhuc desideratam, sed ad Ed Wittent bergetis em anni aD 3 l. clavae sormae spectat, quippe X qua recusa est Peue erus gener Melanthonis, hane novam Edilionem tin ora538. Scripstim esse eontendit i l Nam in epistola dedientoria ad Maxiluilianum Regem Bohemiae elm, quam Parti . Operum Melanthonis ab ipso editorum praefixit, haec Pseri: Consessionis Augustaliae sormulas duas inserui Priinam quae exhibita est Carolo V. Iniperatori in Comitiis Augus inuis anni Ibdo. Et postremam Scri aliam riuo tricesimo Oct BO, proxime ante colloquia normali ense et Nati sponen Se quae usiorem habet et lariorem explicetionem eorum, quae in priore revius eoi indicantur. Fuit autem posterior eripta a Philippo, mandante, recognoscente, et appi ob ante Lui herc, et nec egse suit eam scribi propter adversar os, quod multa cavillarentur illi, quae oportuit explicari, ut censiones et argumenta talium cavillationum, si denuo ad disputationum conssiclus devenium eSSet eis adimerentur. Deinde quod et priore rella mutuarentur, quibus Sua pingerent, si Cui res ostendit, multa eos in plerisque controversiis leniisse usos sormulis nostrorum, ut imponerent imperitis. Fuit ergo de-c aratione uberiore opus. Haec retractatio Consessionis in illa Parie I sol. s. ubi orditur, a Peucer Sic in Scripta est . Iidem Articuli copiosius et exl dicatius declarati orna aliae anno M. D. XXXX propter adversariorum calumniosas interpretationes et Sophisticas elusiones, ton mutata rerum Sententia. it liCum autem neque anni Ib35. neque anni b88. ullum exemplum ditionis it lembergensis variatae latinae Consessionis hucusque invenlum sit, progrediamur ad eius Editionem Wittemberge usem anni ablo a curalius describendam. Haec sic inscripta est:
Ilaec epistola in liuius Corporis Vol. III. p. II sqq. recusa est Ilanc Ed ex Bibliotheea senat Norim b. in iantibu habeo. '' Ilae Ed in in eis libyis e St. t Colit eue plinus l. l. I. p. S. et eberus l. l. II. p. s Sq. ubi hae Edilt recensentur. it Ad eundem annunt resertur a Nicol Selae ecero, qui in libello synocorum ni cecipviarum so si haec seripsit:..Anno AZ, recogni: est uetus lana consessio po terior relegente et approbante Lutuero, ut vivi adhuc testes apiriarant. ut prorsus necesse non sitas dem habere iis qui cavillantur disere pare exemplaria, eum tantum inani se et lasciola opus Sit notante dissimilitudinem in verbis horunaque eo pia et non in sententia, quod Philippus in colloquio oriuatiensi celo ubi ieienti dissimilitudinem exemplorum consessionis Augustanae respondus, rerum eandem esse Sel. tentiam, etsi quaedam aliculi in pnti riore editione vel explieatiora sint propter adversarios, vel magis mitigata. Et hoc re Sponso ecium ae
iis Db hae a Peue ero utroque loe relata euertinus . l. I. p. d6. haesitat, an haec Ed ad annum 538. Sit reserenda.Sic enim in Edilionum Consessionis recensione secundum annoruin ordinem digesta l. l. Serip Sit: a. 538. Puaer. an sorte hoc anno iam impressa primum suerit Editio valde variola et corrupta qua ad a. i5 o. referri Sol et Ralio mea dubitandi haec est quod nonnunquam ad a. icta resertur. e. g. in iooriabee ii omnia Controvers. p. 23 et in Indice Voluminis l. per in Phil Melanehthonis his verbis Auet. Consessionis editio postrema quae repetita est a. 538, ante colloquia o mali ense et alisponense quamvis in inscriptione ipsius huius mula lae Consessionis lol. s. dicantur idem Articuli copiosius et explicatius declarati dormatiae a Iaio, propter advers. calumn interpreti et c. '
186쪽
M PIIIL MEL SCRIPTA DOGMATICA ET SYMBOLICA. 3M
INVICTIS, IMI CARO LOV. Oreosari Aug. in Comicijs
onis diligenter reeognita. PSALMO CXIX.
Hi loqvehor it testimoni S tu, in conspeetae nodium, , NON COR funil hor. VITEBERGAE Ih o. Ille titulus guris ligno incisis cinctus est. Infra titulum Davide depictus est Goliathum lapide prostratum eius gladio perfodiens a dextra tituli eonspicitur oppidum in 'niis pede situm, a sinistra est arx in Elto monte exstructa titulo hons aedium imposita est. Huius primi tali pars postica alba est. Ilaec Editio quaternaria formae continet do plagulas litteris A-Z, - ty b plagg. signatas, quarum I priores A L), d soli num. Consessionem exhibent reliquae 3 - lagg. M-Z, - F), 3 soli num. ultimum solium, cf.album est Apologiam continent, quae huncce peculiarem titulum habet:
Hic titulus inemn est iisdem figurin gno in sis ne litum uologiae Prninnicae ditionis principi . euius sigilrnu Rupra P. 2 l q. pM rip in iis Parre posite liuili lituli tui ni Apologia sinitur sol. 3T sol. Eupra ri illii in in media autem pagina ex iiii lino re Clauutilii
187쪽
M II B. CONFESSIO AUGUSTANA IPSA. 3 6
Fol. Idi exhibetur Praecipvorum Artieulorum Apologiae Catalogus, in quo cuique articulo numerus solii, in quo orditur, adscriptus est Ultimum lolium y 6 vacat )De hac Ed weberii l. l. II. p. lo Io T. accuratius disserit. Ah Ed Mel principe anni 53 l. do atque Ed altera a. Ib3I S in priniis hisce ditari: I. in titulo verbis: Addita est Apologia Consessionis dilictenter recoquitia, quamquam Apologia huius Editionis eadem est, ac Editionis a. 53 l. o. 2. in ipso vere, eo quod plurimi id Pi articuli, praesertim IV. V. VI. XVIII XX XX l. prolixius
retraetati, XI et XII transpositi sunt atque nrt. X. mulatus est item eo quod quinque priores articulorum, in quibus recensentur abusus mutati, non solum retractati, sed etiam alio ordine dispositi sunt Ili inim dii illis prioribus Ediit Ilel. sic collocati iunt: I. Me miraque specie .ll. De Coniugi, sacerdotum III. Do Missa. IV. De consessione. V. De discrimine ciborum.
In hac vero Ed. a. b o. eorum urdo est hice et I De Missa II De utraque specie Maeramenti. III. De Confessione. IV De diserimines ciborum PD similibus Iraditionibus ponti sietis V. De Coniugio sacerdotum. 3. Da Melon thonis Editione . Adl-IS 2. Octiat et fornicte. Illam Editionem quaternariae formae, quae inter cirioltis Primiari iudieatur quam ob rem vulgo in-ταriata niti Isi Zo et Doricli anni ludo sibi oppοnuntur annis Ib I-Ib 2 subsecuta est tertia vctriato, quippe quae a US I. imprimi coepta atque a. 5.2 sinita est, cum hoc eo titulo:
Ili titulus est intra propylaeum ligno incisum, quod in destra et Nini Nira parte Singulas Polumnas quadratas habet in quibus stat vir nudus alterii manu sagittam, altera lyppum te non s. In dextro clypeo est Melanthonis Insigne Anguis aheneus erue seni circumplicans, in sinistro ui heri Insigne: Rosa alba in cuius corde est crux. In se titulum stant duo viri nudi altora manu clava in altera elypeum intra eos positum tenentes, in quo est Insigne uectoris Saxonici. Huius tituli pars posti ea alba Q. - ao Editio formae octavae m nori S continet di plagulas, quarum priore, litteris a li signatae tali non nulli. Con Ssiodem latinam exhibent, quae sol. sinitur, sol eo istinet insigne Electoris Saxonici, infra quod haec leguntur: -ERNATA sic corrive in lit pro fri 6. Hau uersum 8 hecte, licthel os uri Pteles Dii et Oitifctti Noe et C. Dein a Vetelis his eri,is, s Et res tot positu in rhitrio eorum qui Pro sunt in . leue iam ira ustiam lectem
aee d. quae in meis libris est recensetur a euertino l. l. I. p. 6. addito nee ludicio tauae e Si illa ed: tio. quae ma inae ruricti ille solet et eui noli ctricti os ponitur. Duplo maiorem sis non variata ni merus paginarum utrill que in operibus velanchthonis lutulenter ostendit tri in si insiti hi sunt arti te xis in art. X omissa sunt verbo Cere, Sunt et improθαlit secus sic tes Mulali eliana sunt ri. Illi et V in e aliam mergi Manun et Antinoniorum. In Praelatione tamen haec editio aeque ac age noeusis et Angustana retinet semestre ex editione dit teb. b l . .
188쪽
ga PIIIL MEL SCRIPTA DOGMATICA ET SYMBOLICA. M
oholere iubero natores et ossisit ei Iehent. Et leves de Celibet i tu elet Q Sequentes 23 plagula litterisA-Z, Aa Aa a plagi signatae, I 8 soli num. ultimum talium, Ac , allium est exhibent Apologiam lati. nam cum hocce peculiari titulo:
Hic fitillus cinctus est figuris ligno incisis, quarum insertores duo Lul heri Insignia Agnum tenentem vexillum, et Nosam albam in cuius corde crux est depingunt, iuxta quae a dextra semina nuda, a sinistra vir nudii stant: supra titulum ni agna vis alas expanden(vasi insidet. Huius illuli pars postica vacat. Haec Apologia uitur sol. I 8 ih Aa iij h subscripta voce Ioc Infra quasi est haecce Clausula:
per Geo tam hiau. M. D. XLII. Ultimum solium a d album est
Ilaec Ed. de qua e berus I. l. II. p. Io 8 sqq. disserit, a praecedonti anni ci s. differt in nrt. XXI. articulorum dei, ni suo in hisce articulis, in quibus recensentur abusus mulati De coniugio sacerdolum. De discrimine ciborum, et praesertim e potestate ecclesiastica. ' de tempore, quo hae extrema Consessioni latinae refractatio ab auctore Suscepta atque edita sit. indicium quoddam invenirem, omnes annorum bal et D 2. Ppistolarum eius amicorum quo perlustravi, at nihil doliae Ed inveni praeter c, h. Brenti hoc ob iudicium: Ego soleo hanc posteriorem editionem Apologiae eum Prioli Pori serre, ut videam quid inuintum sit et invenio pleraque es ' nilala. Seio stulam Philippum ei traiudicium nil temere iam lare. Quar dum Pon sero Pt expendo Caussarum mutationis, intrum quanto uni riit ita a Pelion disredam. Hera, ea est, id eria hane epistolam si in eripiam : .lohann. Brentius ad Vitia in Thoodorum
de Consessione xugesiana et huius Apologia me mutia i Philip Melanii, Anno ibit. cui neque dies, ne quo annus adnot..tia PFt ad annum ibit in uilis Corporis via. V. p. i. ii, sq. retulit eu in Pro haec Ed. corte ologia eius demum a. i5 et finito Nil censeo hane epistolam ni a. 15ae esse reserendanti, nisi sannanius, i 'onsessionem quippe quae illa sipistolae voce sol si signiscatur seiunciam anno rasi . . quo verosimiliter erat
sexcusa ab auctore ad Drent iii in mimi in e Ciatissam. Ilipi I. l. it alii loeis, et mites sue, vivo reuelare, recuso est si inscripta: i unet d. iiii ast in meis libris est, recensetur a reueri in L l l . l . r cum irae molatione ..Sequitus consessione editionem va: ce a Catam ei eorruptam ias' i ni i uni recedit ali ilia in art. XX l. euius initium hie estri veneratione Sancti uni docent cum editio a ius line habeat initium in oratio est bonos. propter varios anno imnumeros, qui in pologiae conte ne sine lepuntur voti de uarii in luti, r. Luta et Loom. hane d censet: irim lim la sub a 'Mi. de nee p. II. Ruli a Iaatri ut me her L l. I. Ill . .
189쪽
Zas II. m. CONFESSIO AUGUSTUA IPSA. Go
et non consilii Iehur. Sequentia uolia non uni. sol sta iij -L 3 eontinent scripta aliarum Ecclesiarum sic inseripta Seque dii I Ur Virruem Eq, si irrui et Nemonomo OPPros citori scri-γlα quihus ectilem Confes si et OPProhia tors et consirma, i Dr., quorum sini Clausula subiuncta est; ultimum fol. I album est IIanc Ed. quae Consessionem lat. ex Editione . Ib I IS 2 recusam continet, . . eam ob causam recensui, ne quis opinetur, praeter illas tres eius ditiones ab auctore variatas prodiisse etiam quartam hic
Quamquam Melanthon in his tribus Editionibus Consessionem Editionis principis permultis Iocis mutavit, tamen sibi ipsi in hoc studio articulos eius magis magis lite explicandi non salis secit in epistola enim d. l. Sept. IS T. ad Camerarium data Corp. VI p. 6 Ss. sic de illis iudicat Coufessionemrauctusscincini eo te ita graecam linguam transfundere gaudeo, quia pro nostris horride scri illis, ab hunt studiosi tua illa nitidius scripta, et legent plures Te lamen optarim revia illa κεφάλαια longioribus explicationibus ornare. Nemo tunc nos adiuvabat Et erat non exigua coniusto disputationum. Nunc aliquanto aliter res easdem instituerem, et recitarem quaedam prolixiuS. MIIas tres ditiones oriolcts nunc denuo sic edo, ut textum ditionis a. IS 35-lcido tanquam primariae illarum, recudendum curem, atque locos, quibus reliquae duae atque Ed princeps ab hac disserunt, in margine inferiore adscribam. In his annos alionibus ditionem Princ em Mel. o. IS 3 l. do signabo Ed. I. Edilis-Nem . Iba I. o. Primiam retricticina): E . . Eilitionem . Ib3θ-Ibdo. '. secundam ruricitiam): d. 3. Editionem, IS I I bl 2 8'. terticini uectricitum): E . d. Pro alio ac lectores in Editi. 2 d. b Ed. I. tantum eo dissere, quod in eius principio verba ante di Os m Ses mutata sunt in iante semestre. Ilaec enim, etsi ad solam Ed. . quadrant, tamen etiarn in serioribus Edit 3. d. repetita sunt
INVICTIS SI IMP. CARO LOV. Caesari Aug. in Comici s
PRAEFATIO AD CAESAREM CAROLVM V.
(llae Praelatio . l. praetermittitur eam ob causam, quod eum illa, quae supra p. 263 IT 2 ex Ed. I.
Ilaee d. quae item in meis libras est. Feuertinum fugit. ebero . l. II. p. ita. r. . recte inter eas ditiones recensetur in quibus cilla Vi tmoerpensis, IblI-I5 2 repetita est.
190쪽
reruga est omnino rongruit sexceptis duobus lοcis Pag. 266 lin. 6. ex quibusdam Eclitionis l. exomplis suscepta est leelio Otioi si et Poet ri quae e traii in Ellit t. l. et . reperitur in aliis Editionis l. exemplis legitur Ouod si eueteri vide p. 266. notam o. hanc alteram lectiοnem etiam d. 3. habet. Pag. tris lin. D. II in Ed. I. leguntur verba domi irran Clem tem Nostratui, Si eliani in Ed. . at in Edilt 3 et d. eorum ordo si mu
Ecelesine magno Pori ven via Pud norum docent Decretum Nicena Synodi, de unitate essentiae diuina . et de tribu personis verum et sine ulla dubit itione credenduin erum e videlicet quod sit una essentia diuitia, quae et oppellatur et e t Deus. neternus, incuri reus, impartibilis, immensa potentia, sapientia, boni in te. Creator et Con erunt ori initi irin rerum, vi ibilium et inuisibilium, et inmentre, sint personae eiusdem e senii ne e Polentine, et eoeternae, Pater Filius et Spiritus sancius. Et nomine personae luntur en igni fi Cutione qua usi sunt in lino causa Scriptores Ecclesia tici, ut Ri ianificet non partem ut qualitatem in alio, sed quod proprie subsistit. Damnant omnes haereSes, contra hune artioulum exortas, ut Manicheos, qui duo principia Pone-hant, Bonum et Malum, item Valentinianos, Arrianos, Eunomianorum, alio in et ista et omnes horum similes Damnant et Samosatenus, Ieteres et Neotericos, qui eum tantum unam PerSonam e Se Uniendant, de verbo et de Spiritu Anneio Stute et unpie helitis eniatur, quod non in per lanae di tinctae, sed quod verbum Signinoet verbum vocale, et spiritus motum in rebit Crentum. Italtem ostent quoi post lapsum Ad te omne,
uiodoxa et pie eruditi in Leclesia, delicet reatum,
sim ascente, propter Adae inimum, rei situ irael Di es morim exeritne ea ipsam corruptibilem uim uianae naturne propagatam vi, dum iboeeun
dientia, Hiiee eo ex iliaque, me ubi tela Dei, qui e
s uerni iuro in illi iii integra, it m orere illa
rectitudine, De si perpeturi bedientiri, ver pura mumi, si ieetione Dei, et imitibus donis
Estque vicinii origini vere Peccatum damiann et asseren nune quoque aeternam ni ortem hi, qui non renasei intur per Baptismum et Spiritum nucium. Damnant Pelagiano, qui negaui e Centum ori minis et sentiunt de eiu illo seu Coneupiscentiani e se res indisserentes seu Poenu in I luna, Deo E, e re Nun natura damnoris, et somniant homi
nem legi Dei satisfacere possP, et Propter hanc
II l. Item, docent quod verbia in hoc est filiu Dei,
assumPS erit humanam nlurn in in utero eniae Mario virgini , ut in duae naturne, iliuina et humana, in unitate Personae inseparabiliter coniuncine, unus hae ius, vere Deus et vere homo, natus ex virgine Maria, vere Passus, crueili Xus, mortuus et sepultus, ut re ontiliaret nobis Patrem, et hostia e set, non tantum Pro Pulpa originis, sed etiam pro omnibus actualibus peccati hominii m. Item despendit nil inferos, et vere resurrexi tertiis die, deinde ascendit nil eoelos, ut sedem ad dextram Patris et perpetuo regnet et dominetur omnibus Prenturis . Nnneli fio et credentes in ip lim misso in corda eorum Spiritu saneto et an elisionii ii et vi in D neternam di dein Chri-