장음표시 사용
231쪽
miri et Ara. ad prestandum infusione 3.In pro milionum Dei in cordibus nostris
obsignatione, quo nomine signaculum marrhabo haereditatis nostrae dicitur . quo obsignamur in diem redemptionis. Ita scilicet idem ille, qui sacras Scripturas sanctis Deit minibus inspiravit, qui constituit in Ecclesia Episcopos, Apostolos, Prophetas, Euangelistas, Pastores, Doctores, qui verbum Reconciliationis in ore ipsorum posuit author est fidei, qua ista doctrina in justitiam,
e salutem aeternam adpraehenditur. Cujus testimonium, cum a testimonio spiritus humani distinguitur, &de ipsis rebus ad salutem necessarijs, non de verbis litteris, aut scriptionc esse dicitur, perver, faciunt Pontifici testimonia illa confundentes, mper Spiritus testimonium discretionem versus Apocryphi, re cum nonicis Scripturis consentientis, aversu Canonico postulantes. XVII. Iam vero ut vim trium istorsi documentorum pauci combplectamur. r. de vi testimoni humani scripturas nostras Deo adscribentis, dicimus , nullius scripti quod in rerum natura vel extitit, vel extat, authorem tam luculentis testimoni j strobari posse, quin illorum pondusing infra istius dignitatem subsidat, tum quoad testium multitudi nem, sapientiam, probitatem , tumiuoad testimoni paritatem, conantiam , durationem. Cujus rei
causa est, quod religio istis Scriptis comprehensa, quamplurimis populis,in quam diutissimo praedicata fit,
quod ipsum non exiguum continet divinitatis eius argumentum: Uum
inpiissimum sit , ut Religio, quae vero sola divina est,in quam Deus ab hominibus citra discrimen popu- PRIMA aos
lorum vult recipi,in commune quo que omnibus praedicetur. XVIII. et Argumenta, quae Scripturis insita religionis in iis praetcraptae divinitatem argu UUt, tam plena perfecta esse asseveram is, ut nulla pro ullius religionis sensione excogitari possint, quq istis ipsis non sint, e excellentioIe ratione , compraehensa Imo vero tanti esse valoris, ut ijs ipsis tam fortiter Religionis Christianae veritas adstruatur, quam ullis aliis probari possit, quod ulla omnino vel sit, vel esse postit vera Religio adeo ut Religionem ullam veram esse, vel osse posse probare volentita non minus
compendiosam facilis via sit per
ista argumenta, quam per ulla alia, quae a communibus notionibus deduci postini. Et quod mirandum est maxime, illud ipsum quod in Religione Christiana videtur absurdissimum , praebet de ejus divinitate documentum certissimum, F
siit quod verissimum est , illampcrsuasionem lenem in conscien-t1jS, non per vim gladi introductamine. Quo facit illa etiam ab Augustino usurpata olim argumenta tion si Religio Christiana miraculis, qua in Scripturis narratitur, ad-itructa est, vera est; si non est om- mmm maximum miraculum est, sine miraculis fidem invenisse Debuit enim miraculorum extrinsecus abhibitorum vicem vim
praestitisse interna suasio illius, qui
miracula solus patrare potest. Et sic ipsa miraculorum, quae olim it mctrinae probandae facta sunt narram lici libris istis contenta, per doctrinae examinatae divinitatem , vera esserulcherrima vicissitudine comprobatur.
232쪽
2C Iaco BINIX Spiritus sancti testificatio interna,quanquam soli illi,cui
obtingit, nota est, tamen cum mutua sit inter veracitatem testantis, rei probatae veritatem relatio,potest ex rei probatae natura, de testimonio ipso examen institui quod tantum abest , ut Spiritui sancto ignominiosum aut ingratum sit, ut eo ipso illius, tanquam quin interni testimo iiij, externi verbi, quin sensuu de quibus testificatur utrumque autor sit,ueracitas undequaque inclarescat qua de causa etiam jussit r. - . . ut Spiritus probentur an ex Deo sint, probationis specimine addito.Tamn itaque facile erit Spiritus sancti testimonium internum falso jactantem confutare, quam facile ipsa, cui addictum se dicit, Religio destrui potest Unde apparet, testificationem illam Spiritus internam certio-rando illi, cui fit, non convincendo alteri comparatam esse. Quare illi, qui istam inter causas , cur Scripturas pro divinis habent, numerant, principium petere insulse a Ponti ficiis dicuntur, quum nunquam illam convincendis alijs usurpent.
ne S. Scripturae contra traditioneS. Res AERA H. VLIET.
Num Scriptura veteris No- vi Testamenti perfectionem
attribuimus, non intelligimus perfectum illud cujus Apostolus. I t. coli 3 o. Cor. II. mentionem facit; proprium ' id enim futurae vitae, in qua Deus et, ' i. erit omnia in omnibus ; neque ab- . solutam quandam 'per , integrum Scripturae corpus singulas ejus partes aeque sparsam qualitatem, quam adimereScripturae non potest, qui a Deo perfectissimo authorei tam esse fatetur neque etiam perfectionem talem, quae omnia ,sin ,
gula sanctis viris aliquando divinitus inspirata, viper illos Ecclesiae enunciata , qualiacunque illa sint, complectatur Sed serfectionem bis et ix
relativam intelligimus , certi finis d. i gratia, Scripturae tanquam instru I mento convenientem , secundum quam omnia, quae ad salutem Eccle-Hae fuerunt, sunt, erunt necessaria perfecte comprehendit. II. Ad hanc Scripturae adstruendam tum ipsius rei veritate, de qua mox, tum necessitate certa compei limur Citra illam enim ad alias Dei sive jam factas sive post futuras revelationes salutis integre obtinendae causa confugere cogemur ; at inutili conatu, nisi indubitatis argumentis illarum divinitas adstruatur.
Quod huc usque de ijs, quae factae
dicuntur , eo modo commonstratum non est, id ijs, quae futurae dicuntur,nunquam demonstrari poterit.
III. Vt vero hanc persectionem Scripturae solide& velut ex fundamento adstruere queamus, de reV lationum divinarum perfectione universim breviter videbimus e sic enim non modo errorem secus sentientium tollemus, sed dontem ejus monstrabimus hoccludemus. Est autem revelatio divina pro actu,
233쪽
acta, jam vocem illam usurpamus t praecedaneae, possemus solius tertiae non pro eo quod revelatur tum Ddestructione defuncti satisfecisse vi interna, quam inspirationem cuius dera, si caulas erroris, ut diximus, Scriptura ipsa generali voce appel- tollere visum esset, Mansam praeci-lamuS. tum externa per sermonis Nere adverserijs conquerendi, quodenuntiationem vel scriptionem. Iam vero Scripturis effectio adimitur vel iri ipsis vel in praetcedanei revelationibus hoc ordines ruodo. I v. i. NeZatur persecta inspiratio facta Prophetis Apostolis
scripturarum administris, isseritur novatum post illos melationum necessitas istirpatio. 2. Concessa ista persectione, negatur sen striim inspiratorum perfectam et
verbum is *oc aera enuntiationem
fieri potui flata diversam enim esse sensuum diyinorum ad salutis nostre perfectam consilmmationem cognitu necessa Corum rationem, quum alii serviant instruendis rudibus S infantibus in Christo , Orumque mentibus praeparandis , ali perficiendis adultis eorumque mentibus
plena spuitus sapientia imbuendis
implendis: in illos quidem externo verbo patefieri At doceri posse: hos vero non nisi spiritus interno alloquio mentibus osserti vim primi posse. I. Concessa perfecta Omnium sensuum divinorum inspirationes enuntiatione, negatur Scri pluris quidquid ad salutem necessarium inspiratum&enuntiatum est, persecate contineri quia meque Spiritui spiratori , neqtie amatnnensibus propositum fuerit Omnia ista litetis ad posteritatem consignare. V. Tres istae negativae quum hunc inter ordinem&respectum habeant, ut prioribus duabus vel altera earum adstructa, ponaturin
tertiari, hac destructa tollantur
controversiam non ex ipsius natura, sed ad instituti nostri commoditatem invictoriam tractissemuS. Quam re tribus istis negativis haec triavem rissima enuntiata affirmate opponimmuS. I. Omnia,quae ad salutem Ecclesiae cognitu necessaria fuerunt, suus, erunt usque ad seculi consummationem, Prophetis: Apostolis persecte insipirata fuissem revelata.2. Omnia sic necessaria a Prophetis
Apostolis secundum istam inspirationem verbo arctoomu populis ipsis concreditis administrata Oc nuntiata esse. a. Eadem omnia ita
necessaria plene perfeci et illorum libris esse comprehensa. I. Ex qua deduc One adparet, actus revelationis a sensibus revelatis distingui in tamen differentibiis revelationis actibus res lubjectas sensus convenire. Per distinctio nem istam occurritur objectioni Spiritualium internam p. s iam illuminationem semper necessariam urgentium, quod de aeta non de rebus subjectis sensibus novis concedimus per convenientiam ref
tantur Pontificii Ecclesiam Scriptura priorem affirmantes, quia scri otio verbi ante pronuntiati Ecclesia sit posterior quod non sequitur si il-dem sensus sint verbo scriptoti pronuntiato comprehensi. VII. Iam vero a prioris Probatione ordientes brevitatis cause,Nevelationis sub V. Testamento factae perfectione seposita, docebimus Apostolis omnia eo , quo divimus modo necessario inspirata fuisse,
234쪽
nulIam novam post tempora illorum inspirationem factam esse, neque porro futuram. Illud autem, i. expressis Scripturae locis. 2.rationibus inde deductis sic probamus. Primus locus est Spiritus . vos docebit omnia quae dixi vobis. Ex cujus parte prima propositum integrum obtinemus: quae enim docet omnia nihil omittit docendum. Ex altera parte idem probatur,si constet
Christum omnia Apostolis suis dixisse quod probatur his verbis Christi: Omnia quae audivi a Patre nota feci vobis. At qui in sinu Patris est omnia audivi patefacienda . Item verba quae tradidisti mihi tradidi eis. v III. Secundus locus est. Spiritus veritatis deducet vos in omnem
veritatem Cujus efficacia elucebit planius, si ab eodem Christo doceri nos patiamur illam veritatem , quae non Apostoli modo sed tota Ecclesia ad finem usque mundi sanctificabitur ex voto Christi. IX. Tertius est Nobis autem revelabit Deus per Spiritum suum, nempe sapientiam illam , de qua ibi est mentio. At ne quis putet sapientiam illam esse partialem pro ce to tantum temporeEcclesiae servientem,videat quae isti sapiendiae ibidem tribuantur. Est sapientia ab aeterno a Deo praefinita inpraefinita in gloria totius Ecclesiae Catholicae, hoc enim ex phrasi Apostoloru vox(nostram significat. Est sapientia continens ea, quae Deus praeparavit diligentibus se universis, non tantii qui temporibus Apostolorum erant: Sapientia continens ipsas profunditates Dei, omnia illa que gratificatus est Deus Ecclesiae quae alibi imperve
stigabiles opes Christi dicuntur. Sapientia quae ipsa mens Christi,
cuius notitia mentis Christi cognitio dicitur Sapientia cujus perlecti Spirituales soli capaces dicuntur:
ne ad praeparationem rudiorum infantium in Christo tantum facere videatur. Haec loca sufficiant. X. Rationes ex multis hae sunto.
r. est , ex luncta Christi Glorificati&Spiritus promissi Christoque glorificato dati Mab eodem flusi consideratione. Ad Christi glorificationem uberrima p. sancti effusio differebatum illo glorificato amplius differri non debuit Christus dextera Dei exaltatus , adeptus est Spiritum
promissum, non ad mensuram, eundemq; effudit tanta copia, quanta potuit effudi: ab hominibus capi, adeo ut tum expletum dicatur quod per Ioelem erat praedictum.
Spiritus ille solius Patris christi
Spiritus, nullius quam Christi causam aget, toto hujus seculi demensu, ut Christi contra mundum advocatus ille a semetipso non loquetur, sed a Christori, ea proteret quae Christi sunt: a Christo acciapiet, quare christum glorificabit. Vnde sequitur , nullam fore novam post Apostolos insipirationem ad salutem necessariam, &pitrum humani cerebri commentum
esse quod de disttiactis Patris , Filii
MSp. sancti temporibus, revelationis respectu daeitur. Ex hoc argumento tam firmiter laei ipsius na
turae convenienter novae omnes in
spirationes refelluntur, ut doctrina, quae contrarium statuit se tueri non
possit, nisi vel alium Christum , de alium Spiritum confingatri quod notandum in Spiritualium qui diis cuntur, Summis Magistris vel saltem Christi in terris vicariu plenaria testate
235쪽
XI. . Desumitur ex officio Apostolorum cui fungendo, quia a Christo immediate sunt vocati, extra dubium in ientibus donis sunt in struetitam propterea sufficienti notitia. Constituti aute sunt idoneimmistri Novi Testamenti cui ut Testamento, nihil addi potest, ut
Novum, nec antiquabitur, nec abringabitur nulli ergo nova post illos
inspiratio. Facti etiam sunt ministri Piritus ergo inspiratione docti illos sensus , qui persectissimis conveniunt in non tantum sub lege
vetustate litterae constitutis. Concreditum est illis ministerium justitiae; at hoc omnium postremum utpote qiod cum vita at erna imm
diate conjungitur. per iustitiam
etiam administratur. Dicuntur ijdem me res respectu Prophetarum, qui satores fuerunt: at hoc postremum munia in agro dominico obeundum. Nulla ergo post Apostolos iactea admini strati, propterea nulla nova inspiratio. XII. 3. Ex tempori circumstantia, quo inspiratio facta est Apostolis, petitur: quidem bifariam. I. Fuit terranore Messiae,quod ultimum dicitur, ultimum quidem revelationis respectu Et erit ultimis temporibus . effundam de spiritu meo, Dum do Messias venerit adnuntiabit nobis omnia. Extremis diebus hisce locutus est nobis in Filio, quorsum etiam Christus dicitur patefactus ultimis tetmporibus. t. Ret . , a Fuit hoc tempus 1 Patre statutum diuo haeres non amolius ut infans, Mab praedanori esset , sed adultus
ipse sub gratia Spiritus sanctita
ctu ageret, a quo tanquam spiritu libertatis illuminatus retecta faciei gloriam Domini ut in speculo intuerem . O.s patur, kin eandem imginem trans a, formaretur ex eloria in gloriam. Nulla ergo post Apostolos nova in miratio, nulla Ecclesiae maior perfecti I.
XIII. Quinam praestibi nobis gloria latiratio doctrinae Apostolis inspiratae concreditae. Est enim gloriosissima utpote Euangelium gloriae Christi, qui est imago Dei splendor gloriae, character
hvpostaseo Patri . in quo placuit cris Patri ut omnis plenitudo inhabita H-. . .
ret, plenitudo quidem Deitatis o T. et
corporaliter L prae cujus gloria, ut LCora, i, excellentiore lex ne gloriosa quidem fuit. unde ex pari sequetur, si doctrina excellentior in secula fuerit neq; illam gloricisam futuram respecta illius gloriosicilis. Duratio etiam hu- c'. -
jus exeludit aliat: manet enim sine
abolitione .praedicabitur in uni versa terra usquedum veniat finis; illi us administris promittit Christus se adfuturum utque ad consummam tionem seculi. XIV. Secundum thema induci tributum membra distincte probabimus. i. tam illa quae consummam ti ni serviunt quam praeparationi enuntiari possem nunciata esse a Christo: Adostolis et Apostolos omnia quae Ecclesiae necessaria sunt verunt perfecte docuisse. X U. Primae artis probationi te iv.Lig. haec servient. i. Filiue qui est in si , , , nu Patris, id est, admissius in intimam
secretorum Patris notitiam , XPosuit sermone me, et Ox, quae apudPatrem vidit&aulivit: at impium est sentire quod illa tantum ad praepara tione Vertineant imo quae Apostoli viderunt
236쪽
viderunt Maudierunt, ea annuntiam runt, ut Ecclesia cum Patre, Filio
communionem haberet: ira communione autem illa ista est consummatio 2 Sapientia, quam Apostoli acceperunt ex revelatione Spiritus profundorum Dei scrutatoris , ab illis enunciata est sermonibus quos docuit idem Spiritus sanctus. At illa sapientia perfectorum est spirituali uiri ut vidimu Mam a. X UI. 3. Verbum ex cujus fide iustitia: vita aeterna obtinetur, NON tantum est praeparatorium, sed SI consummatorium. Attale est verbum fidei ab Apostolis praedicatum; saria praedicata Corinthi j s. 3. Salus aris i. Christo praedicari coepta ab ipso integre praedicata, ab Apostolis, qui
ipsum audiverant, ad nos est confirmata. Ergo Apostolorum doctrina omnia perfecte continuit, Uae Ecclesiae postulabat necessaria confirmatio.
XVIII. Et ne quis cavilletur, Apostolos quidem docuisse omnia
tum tempora neccssaria, at non qua
ad finem usque mundi sufficiant aedificationi totius corporis Christi, addatur porro ui Euangeliga GaLi et .Rlverit praeter id quod Vangeli Zarunt Apostoli, praeter hoc quod unde de Euangelium dicitur mini j acceperunt Ecclesiae Apostolicae is sterium sustitiae, sermo aluti S, TO-tentia Dei ad salutem omni credenti. d. Ministerium Spiritus Novi Testamenti, quod paedagogico de nihil consummariti ministerio Mo- sis, et iterae mortis Neteris Testamenti opponitur, non servit Praeparationi, sed contrii et perfectionem.
e ' At no ministerium obierunt Apo-c.l g. stoli di rufide tiam ministri Noyi Testam diui Spiritus dicuntur;
omnemqne hommer perfectum si- r. Pet. i. 2I stere in Christo Iesu. I. Verbum lilJud quod dicitur semen Incorru G-ibile, ex quo renascimur quod . manet in aeternum . Non est tantum ipraeparatorium. At tale est y burni, lEuod Euan lir arunt Aposto t. XVII. Alteri parti firmanda a gis . so. haec Tiarito. - I. Omne Dei consim super fundamentum. Prophetatum P. y lium , hominibus adnuntiandum, Apostolorum, d Apostoli di-
arrathema est. Ergo nihil addi licet Euangelio Apostolorum usque ad finem mundi imo si quis addit, mutavit Ela angelium Christi. s. In Iesu Christi, seu in mysterio Dei Patris cie Christi sunt omnes thesauri sapient,iae .cognitionis absconditi. At Iesum Christum m hoc mysterium integr praedicarunt A
postoli Iesus Christus factus est
nossis a Deois psentia, iustitiae, sanctificatio&re depaptio unde concluta it Apostolus in hujus solius co
sistere. Ergo Apostolorum doctri Da ContinctiqUidquid celesiae nec est rium , utiles gloriosum unquam etit ad seculi usque finem. 6.cclesia tota Catholica aedificata est licetiis a. Omnia neces ria, 'C. 2. PCr Eu in Lilesiae ad pia inmmationem usque stellum Pauli servalitur Cortiit nil hece mariam usu praed carunt Ano, stoli. m. Vii uni est corous Cc mPl incntlim
237쪽
Hesir.8. omnia in omnibus; unus Spiritus, celi ad is una spes vocationis nostrae ; unus ure Ibo minus, una Fides, unum Baptissma, unu Panis, unus Deuc Pater omniti m. Et Iesus Chi istu licta, hodie idem Min secula. Apostoli autem hunc Deum, hunc Domin an ,hunc Spiritum, hanc tacem Srim, hoc Baptisma,htinc panem p crsccte praedicarunt, totumque illud corpus doctrina sua animant .vivificant ad et eis. Id finem usque loculi. Ergo non debet Ii m a. i. I cclesia variis, peregrinis doctrinis circumferat. mn,Nio. IX. Restata ultimum thema, a. Iaisi . quod Scriptui a Prcpheticae ex Apo-' stolice sciscetioncm, Obi L 3 cmi menda ; cui stabiliendo haec argu
Scriptura: cxpressa te illinonia evotantia ne ii ldaecatur ijs a prece pia sunt a Domino: quod autem uia testinaonia c. vcrbo scripto miciligenda sint, docent eaedem Script Urae Planillime, quare etiam Apostolus lubet ne quis capiat stipi a id quod scriptum est: ecqui Ephes sminius Dei consilium adnuntiaue dicit, fatetur se nihil dixisse extra ea quae Mose Prophetae futurae praedi-
X. s. Ex ipso objecto in materia doctrinae salutiferae ea dcm perfectio adstituitur: quidem varissa Tit. o. modi S. I. a tota mitteria docti in arx. 28. salutatas constat veritate quae est se-I.. . cun tim pietat Lm . at illam veritatem
uite e tradit Scriptura Estcnim de
Deo dc Christo quomodo agno- . i. m. s. i scendus erum colendis sit. r. b Tradit
Scriptura perfecte doctrinam Fidei,de. m. is Spe in Charitatis: at illis actibusi, Thecl. 3. continetur quidquid Deus a nobis
postulat. 3. e Dicitur Scriptura Ve- i iis teris&Novi Testamenti, eo quod utrumque contineat integre. At Te hic si stamento nihil addi potest, imo cocte, stamentum prudentis Testatoris ci ocontinet plene voluntatem ultimam cal. r. i.
illius, tum secundum quam vult bona sua dispensari , tum secundum quam vult haeredes suos vitam suam instituere. At tota doctrina salutaris constat descriptione beneficii Dei
erga nos, cui ostri erga illurn ossicit. . in partitio totius doctrinae salutam Luei iciis in Logem WEuangelitam, tan Ies 1 s. quem Pario Ctius amplitudinem uis .i 2. e X hati taentes idcm evincit, quumet,(r . a. ambae ita Scriptura petrii ct conti ebr.
XXI. 3. Probatur id ipsum aut i
n inriti icacia totius doctrinae salia 6. X. io. Laris: litemincm si integrum inten i. tss' is
dit Scin plura in praestat peti cete, non T. ' i'
pro ositam Scriptui perscctiorem dis 3
Wpii stat ilicaciter Haec it eo rariti 1 .ctrinae tu ut credamus nomini Fili a Tun. 3.
ut sciatis vos vitam a cinam a b cre, c ut credatis in nomen Filii Dei. Ab istis Quobus manuatis tota I exile Propheta pendent. Scrut mini Scripturas, nam videm Uri tam aeternam in ipsis tabere Impediunt Scripturae ne quis veniat in damnatorum locum , im tediunt citra ullius alterius dogmatis addiationem. Sapientena reddEnt vitum Dei ad salutem per fidem ad Omne bonu opus perfecte instrLc l. m.
XXII. . Confirmat hoc ipsummos loquendi sanctis Dei viris de Scripturis ipsis usitatus, secundum quem indistincto Prophetas proscripti Prophetarurn, c sermonem Trophetes
238쪽
Propheticum pro scriptura Prophetiae a vicissim Scripturas pro Prophetis meo ipso usurpant, quo ipso significant sermonem Dei
Propheticum prorsus unum esse cum Scripturis, millum amplitudine sua hasce non excedere, quantum ad illa quae necessaria sunt.
Sic Credis ex Agrippa Prophetis hoc est scriptis Prophetarum. Habent Mosen QProphetas, id est , scripta Mosis Irophetarum. Habemus firmiorem sermonem Propheticum, scriptis nempe illorum comprehensum et dicitur enim postea Scriptura Prophetiar Exorsus a Mose Trophetis interpretabatur illis in omsibusScripturis quae de ipso aiunt. Et vicissim . Dixit Scriptura Pharaoni, Deus nempe per Mosen Conclusit Scriptura omnia sub peccatori Et conclusit Deus omnes in Contumacia , providens Scriptura ante Euangeligavit Abrahae.
XXIII. Postremo hoc addimus. Nullum potest proferri subjectum quod vel agnitione sola vel cultu insuper cohonestare debeat Ecclesia , Scripturis sanctis non comprehensum. Nullum etiam potest produci adtributum subjecto huiusmodi convenietas, quod quidem de illo necessario est cognoscenduna , vel illi ab Ecclesia praestandum quod Scriptura isti subjecto non adtribuat Gunde sequitur Scripturam omnia continere ad salutem Ecclesiae .gloriam Dei cognitu necessaria. Multa quidem Pontifici de Maria, reliquis sanctis: Pontifice Romano dicunt scribunt , at dicimus, illa objecta non esse vel agnitionis vel cultus
ullius, quem illis piae stare debeat
ARMINII Ecclesia. Et quae illis adtribuunt, talia sunt ut secundum certum Scripturarum judicium illis citra sacrilegium minuersionem Evangelij Christi adtribui non possint. XXIV. Concludimus igitur,
omnia quae ad salutem Ecclesiae ne cessaria fuerunt, sunt, erunt usque ad consummationem seculi, persecte jam olim inspirata, nunciata, scripta esse neque ullam revelationem seu traditionem , praeter illas inspiratas, enuntiatas, Scripturis compramensas ad salutem Ecclesia ' Tum, necessariam esse imo tam perfecte et 'dicimus Scripturis compraehensum Ma G, quidquid ad doctrinam veritatis inst. i pertinet, ut omnia quae contra illam veritatem vel directe, vel in- directe veniunt ex ipsis Scripturis solis luculen issime confutari poscsint. Quam asseverationem tanta religione dc certitudine animi asserimus, ut simulatque probatum fuerit aliquid Scripturis non contineri, eo ipso nos statuamus illud ad salutes necessarium non esse & ubi constiterit sententiam aliquam per Scripturas confutari non posse, illam haereticam non esse eo ipso arbitremur. Quum itaque Pontificii
satagunt, ut per exempla articulOrum, quos necessarios dicunt, at Scripturis non probari, dc quos haereticos censent , at Scripturis non confutari, Scripturae totalem perfectionem destruant hoc impetrant, ut neque necessarios illos , neque i. r. ii hos haereticos esse certo concluda
quod Apostoli aliqua Ecclesiis tradiderint ad disciplinam externam, ordinem .ritus in illa usurpandos
spectantia, quae ab illis scripta non
239쪽
Viri Net Amsunt, aut saltem illorum libris, quos
Canonicos vocamuS, non compraemhensa vertim illa doctrinae salutaris substantiam non concernunt, neque ad salutem sunt necessaria; neque perpetua immutabilia, neque universalia, sed accommodata statui Ecclesiae praesentis laircumstant ijs illius XXVI. Fatemur etiam Ecclesias vel singulas vel plures vel etiam Omnes,siquidem convenire in unum queant, posse Canones quosdam rituales conficere ad ordinem Necorum illarum I adiunctionum mdificationi servientium dispensationem pertinentegri modo ne ritus illi verbo scripto sint contrarij, superstitiosi, prae numero aut gravitate dissiciles observatu, ne par CultUS divini aestimentur, aut Ecclesiae libertati pro sudicent, cujus a qua mistis abrogandis, mutandiS, ampliandis semper est potestas aedificationi serviens e non destructioni Atque hoc sensu admittimus distinctionem Traditionum in scriptas: non scriptas, Apostolicas et Ecclesiasticas: mordinis violatores esse dicimuS, qui Ecclesi Canonibus isto modo
constitutis contraivdriait, aut privata autoritate reclamaverint.
ne S. Scripturae contra traditiones hu
scriptis adversu tota Iem Scriptare persectionem, tanquam pro aruis focis, decertantem dogmata milia Scripturis, ipsorum etiam consessione, non comprehensa
obtrudere, authoritatem sis irrefragabilem in Ecclesia usurpare possinia non abs re facturi videmur paucis Thesibus, quid de re ipsa traditionum divi arum pontificiorum sententia statui dum sit,secundum Deum pertractemM.
actum tradendi ex usu ad objecti circa quod actus versatur notationem ampliata, ipsam doctrinam traditam significat. Vtroque sensu accepte epitheton divinae a causa ejus Dcoadscribimus, ut contrahi manam distinguamus eamque excellenter divinam esse dicimus, quae actione simul evobiecto divina est. quam definimus doctrinam divinam divino actu hominibus patefactam minus excellenter, quae ut ut objecto est divinas humana tamen cst actu
traditionis, quo respicit Apostritus
Paulus, cum dicit: Ego ut petatUS architectus fundamentum Olili, alius autem supcraedificata Porro unusquisque videat quomodo superaedificet; Petrus inquiens siquis loquitur, loquatur ut loquia Dei. II. Traditio divina, tum objecti, tum actionis respectu, varie distribuitur , objecti quidem i. secundum actiones, quas sibi postulat ab hominibus praestari, distinguimus in eam, quae fidei est cui spem unisgimus,& quae ad mores pertinet. Ibi
objectum credendum ossertur , hic q/ .M. Foopere praestata dum et ex adiunctis
actionis requisitae aliani necessariam D et dicimus
240쪽
dicimus ad iustitiam .salutem,
aliam necessariae supervenientem, 3 ex duratione tempori S aliam perpetuam dicimus, immutabilem, aliam temporariam mmutationi, secun tum authoris ipsius institutionem, obnoxiam . . secundum extensionem , aliam universalam dicimus quae omnes fideles , vel omnium temporum , vel ejusdem saeculi obligat, vel particularem, quae ad nonnullos spectat sive plures,sive pauciores, qualis est , que eremonias legales,. Sacerdotium Leviticum respicit. III. Respectu actionis distinguitur traditio. I. ex subjecto in
internam, hexternam. Interna est, quae fit menti per illuminationem
est in illo non ipse clamans, hi Lmni.M:
vox clamantis Deiri non ipse scriba, i, Pre . i. sed amanuensis Sp. Secundari v ivero quae secundum insti Mitionem quidem est Dei, sed a voliuntate ho-m iis proprio arbitrio traditionis actum administrantis. U. Tradivo interna semper est Wabsolute ad hominis salutem necessaria. Nemo enim potest mentem Dei, quantumvis per externa signa patefac ma comprobatam, percipere, Ac fide certa apprehendere. nisi ex Sp. S. revelatione ho 2- .r acie
signatione interna. Externa neces D. N.
sita est ex arbitrio divinae volim v. io talis, sive illam universe considere L. O.
mus, nam citra illam potest homici hrenis mentem abunde Instretere . sive a.Tbei. i. ta&inspirationem Sp. ad hanc etiam Iecundum speciales modos : nunc Me is . , referimus quae sit sensibus internis per species sensiles in imaginatione
itfformatas. Externa est, quae fit per signa sensibus externis objecsta, int quae verbum primas obtinet cujus duplex est tradendi modus , nuntiatio viva voce facta, scriptio. r. ex causis in immediatam mediatam Immetiata est, quae a Deo proficiscitur citra hominis interven
m , idem in vivae vocis pronuntiatione, nunc scriptione nunc utraque Prout
ipsi visum est qua ipsi visum est
uti illa eo ipso hominibus necessaria ex unde apparet inconsequens esse scripturam jam necessariam non ei Te, quia Deus olim citra Scripturas suam Ecclesiam viva voce instituerit.
V. Quanquam omnia dogmata tum liceat enim jam nobis quae per i a Deo sive viva voce sive scripto Angelos fit sub immediata censere, tradita divinam authoritatem ha- commodioris doctrinae gratia , ne i eant, licet tamen inter ista distinis inultas mediatas sibi subordinatas luere in secundum certos respectus introducere cogamur Mediata est i majorem unis quam alijs authorita- Ouae a Deo ut praecipuo authore per i te in asserere. I. Causa essiciens prinia manus hominis peculiariter ad illam i cep discrimen facit , quae quod obeundam sanctificati peragitur dogma magis vult, majoris etiam fa- s. secundum dignitatem authori stit esse authoritatis, unde illi mi tatem distribui potest in primariam ii seri ordiam volo, non sacrificium. v secundariam, ut primaria sit, quae et administri qualitas majorem vel in , .asi minorem doctrinae conciliat authoritatem si per Angelos dictus sermo firmus est, quanto magis ostrina per Filium annuntiata. 3. objectum Ilib.xius doctrinae per homiliem quidem fit, sed inspirationes direc ione Sp. . ita edoclii e gubernatum ut non ipse sit