장음표시 사용
251쪽
esse contingentemi quod nequit fieri, si rei iste modus vel sola ratione intellectionis disinae in necessarium
XXXIX. Quum Deus tam varia per unum infinitum intuitum distincte intelligat, meritissimo jure illi omnis cientia vel omnisapientia tribuitur, quae tamen in Deo non secundum modum habitus, sed actus purissimi est consideranda.XL. Caeterum scientia Dei unica ,simplicissima potest secundum varia objecta iespectus ad objecta aliquot modis distingui, in theoreticam tracticam , visionis,simplicis intelligentiae. Xa I. Theoretica scientia est qua res sub ratione Entitatis veis ritatis intelliguntur. Practica, qua sub ratione boui, it objecta voluntati mpotentiae ejus conside
X LII. Scientia visionis est qua me omnia alia Entra novit quae sunt, erunt aut fuerunt. Simplicis intelligentiae, qua possibilia illam alii definita mi determinatam iliactet
indefinitam seu indeterminatam appellant. X LIII. Dicunt insuper Scolastici scientiam Dei aliam esse naturalem: necessariam , aliam liberam, aliam mediam. Et naturalem quidem seu necessariam , qua DeUS
seipsum: omnia possibilia intelli
git Liberam qua novit omnia alia Entia. Mediam qua novit, si hoc sit . illud futurum. Illa praecedit omnem liberum voluntatis divinae actum. Ista aratim voluntatis libe-xum sequitur. Haec postrema actum quidem voluntaris liberum
raecedit sed ex hypothesi silui aliquid fututum videt. Et icte
autem loquendo ostinis Dei scientia necessaria est. Neque enim ex eo quod voluntatis liber actus objechtim pr stat intellectiri, hinc libera est intellectio Dei sed posito objecto qualicunque , necessario illud cognoscit intellectus divinus propter infinitatem essentiet ipsius p sito itidem ex hypothesi oblecto qualicunque , necessario intelligit Deus quid ex illo sit exstiturum. X LIN. Scientia liberam visionis, quae O praescientia dicitur,
qua Entia alia cognoscuntur, quum liberum voluntatis actum sequatur, non est causa rerum deque illa vere dicituri, quod res non sint quia eas futuras novit Deus , sed quod futuras novit quia sunt futurae. XLV. Scientia Dei quae praeesto M. ctica simplicis intelligentiae e naturalis seu necessaria dicitur, est causa omni rim rerum per modum praescribentis dirigentis , accedente voluntatis&potentie actione: quanquam mediam illam intervenire necesse sit in rebus, quae a libertate arbitrii creati pendent.
X LN . Scientia Dei ita ipsi I. u. 8.3ypropria est, ut nulli rei creatae com mi a , ψ municari possit, ne Christi quidem animae, quanquam lubentes fatea mur Christum omnia illa scire quae ad ossicii functionem, beatitatem ejus perfectam requiruntur.
XLVII. Noluntatis Dei no ri,ah. O. 3 semine ipsa volendi faculias pro Titiis pri at figurate in actus Volendi, nunc objectam volitum significatur. X LUD I. Voluntatem Deo recte tribui tum essentiae: intellectas
252쪽
X UI X. Illa est vitae Dei facultas altera, intellaestim sequens&ex illo producta, qua Deus in bonum cognitum fertur. In boniam, quia ipsum est adaequatum volunitati objectum. In cognitu,quia in idipsum quaeias praus fertur intellCctus, non tantum id qua ens cognoscendo, sed etiam quod bonum sit judicando. Vnde illius actus est id, ceu bonum voluntati, sibi congenera, sive potius ex se natae offerre, ut hilleiuo circa id ipsum ossicio iactu fungatur. Malum autem, quod culpae dicitur, non vult Deus. Quia nullum bonum malo isti connexum magis vult , quam bonum rem malitia peccati adversatur, nempe bonum ipsum divinum quod omnia Dei praecepta clarissime demonstrant. L. Bonum autem duplex est, summum ex aliud a summo ordo inter haec est, ut hoc non siit cum
illo, sed ab illo, per intellectum voluntatem illius. Quare summum bonum est primum , potis limum: directum voluntatis divinae obje-Pre.8tts cstum, infinita sic ipsitus essentia,quae*-r ab aeterno infinitis ante existentiam alius boni seculis sola fuit, iro-yterea unicum Bonum unde etiam Hon incommode iugo,in adaequatum divinae voluntatis obiectum dici potest. In quam quum Intellectus voluntas Dei suo iuguli actu ferebantur, tantam Enticatis: bonitatis planitudinem in ea Compere runt, ut ille communicationem ejus ad extra instituendum judicaverit,&quidem hoc modo ista communicationem hujusmodi adprobarit: 'e, ii unde eXistentia atriis boni qualiscunque a summo , quod Propterea Vo-
luntatis Dei non ni ind rectum objectum dici potest, quod Deus Tr v. is vult propter illud summum, Vel potius vult esse propter illud surn-
Itaque Voluntas Dei est ipsemet Dei
essentia, distincta tamen ab illa secundum formalem rationem. I. Actus quo voluntas Dei ten Trhis.' .dit in oblecta sua est. n. simplicissi-mUS: nam ut intellectus Dei simplicissimo actu intelligit esseritia suam, per illam omnia alia sic voluntas PM 3, A
Dei uno implici actu vult boni *
tatem suam in omnia in bonitate sua. Itaque multitudo volitorum non repugnat simplicitati voluntatis
divinae. 2. Infinitus, non enim mo Deut.). T. Vetura causa externa ut velit, non ab ina . tu 1scfficiente alio, non a fine , qui extra ipsum sit; ne ab objecto quidem, quod non sit ipse Imo voliti finis ia/Wi .ris non est ei causa volendi ea, quae sunt PD . cetis ad finema quanquam velit ea . quae sunt ad finem, ordinari in finem.
Cui veritati non obit, i, quod non I.S DR1.3o nulla voliturus seu secturus non e set his actus aliqui creaturae intervenit Cl. 3. Eternus, quia nihil potest Deo de novo aut esse aut videri bonum. q. I immutabilis, tria qUOd ual. c. semel illi bonum filii aut visum fuis Itom.M. I.
perpetuo illa tale est cla videtur Scido Tisquo Deus aliquid velle cognoscitur, et et 'inihil aliud est quam ipsa immutabia IV I . si lis L ei Entitas. s. SanctuS, quia Deus in objectum suum tendit tantum quia bonum id sit, non propter aliud quid ipsi adjunctum, tantum quia intellectus id bonum ducit, non quia adfectu in ad inesinet cura rectam ration m.
LII. Quemadmodum simplexmmernus actus, quo omnia sua
253쪽
his T A r. Objecta cognoscit intellectus divinus, ordinem ab ijs non exclusit, ita quoque ordinem quendam assignare licebit, secundum quem si implex Unus voluntatis Dei actus in sua objecta fertur. r. vult Deus essentiam: bonitatem suam. i. seipsum: 5 - . et vult omnia illa, quae ex infinitis sibi possibilibus entibus per extremum sapientia sua judicium facienda judicavita de i. quidem vult illa facere Deinde erga illa facta af ectus est voluntate sua , prout similitudinem aliquam habent cum ipsius natura Tertium Voluntati oble- sq, b c um sunt sim quaeae urn esse ju- vh. 6.8 dicat, ut a cretaturis intellectu &ibero arbitrio praeditis hiant: toli tio circa haec praecepto significatur, cui etiam includimus prohibitionem illius, quod ab eadem creatura fieti non vult. An consilia hic locum
habere possint, disceptata petam t(Imus, modo ne illa quae consuluntur, velut supererogationi aestimentur. Oct. is Quartum volu ritatis iuniis oblectu est Permisto divina, qua creatia Ie rationali permittat id facere, quod prohibuit , ex omittere quod Praecepit: quae constat suspensione impedimenti efficacis, non debiti iussic Mes.s cienti S. Quintum Voluntati diurnaemg et obiectum sunt illa, quae sectilillinfinitam sapientiam sitam iudicat
facienda de aestibus creta usarum rationalium.
LIII. Etli autem volitionis Dei caula nulla sit ab c tra tamen cum Deus ordinem velitae si in rebus, qui in eo potissimum situs est, ut anerint aliarum causae , Catenus volitio Dei,ut fertur m illa obiecta est quasi caula sui ipsius ut fertur in alia; sic
Dav. c. o dy , cur aliculus condemnationem
D. i. r.e. 3cu , est, quia vult ordinem justitiae
A CT A. 2 a suae observatun in universitate Mundi. Neque Propterea negamus,quin actiis creaturae aut Omis si oeliis hucusque occasio, vel causam, rem prιud esse pollit volitionis alici jus divinar ut citra considerationem actus illius vel omistionis Deus ista tali volitione supersederet. LI V. Deus per suam volunta L eL-x in mediante potentia, somnium dixi maliarum rerum caula est, ita tamen, C Q. f., ut cum persecundas causas agit vel O s. cum illis vel in illis, modum pro 3prium agendi ipsi divinitus inditum qui non Ollacri verum easdem secuti dum modum proptatam apsarum
suos ellectus producere sina , necessarias neccssario o contingentes contingenter , liberas libere , qu eipsa contini gentia ce libertas causar in occundarum non impedit, quomm ad certo fiat, quod Ddu pereas isto modo operatur propterea certa ventus fututatio necessitatem non includit.
I potest tamen volunta cibi , teus' ius volitio, ex oblecti S ratior et modi &ordinis, secundum quem mobiecta fertur, distingui.L I. I. Voluntas in Obje chi misiuim fertur arat secundum modum natum aut secundum modum libertatis secundum mo--u D mmura tendit i in oblectum P tam tam , dc natum adapis quatum secundum modum libertatis . alia omnia , hinc Deus a. Tim. I. II.
Naturali et necessitato vult seipsum, libere veris omnia alia. uai quam actus posterior ordine a u. . r. trichus esse possit per liberum actum ordine priorem quae potest diui necessita ex hypohesi, originem
254쪽
habens partim ex libera volitione actione Dei; partim ex immutabiit ate naturae ipsiuis. Non est justus Deus, inquit Apostolus, ut ob liviscatur laboriosae charitatis pio, rum; quia libere promisit illis remunerationem, naturae immutabilitas promissa rescindere non patitur L VII. Huic subjungenua altem radistinctio, secundum quam vult aliquid ut finem, alia ut media ad finem. In finem tendit naturali appetitu voluntas, in media per liberam
VIII. Inde distinguitur voluntas Dei in illam , qua vult facere vel impedire aliquid, quae beneplaciti dicitur vel potius placiti in illam, qua vult fieri vel non fieri aliquid a creaturis intellectu praeditis, voluntas Signi dicitur haec reve lata est illa partim revelata est , partim occulta est. Illa et fiet acest utitii enim potentia, aut tanta, cui resisti nequit, aut tali, dii certo scit nihil obstiturum haec inestica dicitur: crebro illi resistitur, ita tamen ut cum hujus ordinem excedit creatura, ab illa in ordinem redigatur, fiat te de iis voluntas Dei, a quibus voluntas Dei facta non est. Huic voluntati duplici opponitur voluntatis remit o quae permissio dicitur, eaque duplex una, quae permittit aliquid potestati creaturae rationalis nota circumscribendis astam lege, haec est opposita voluntati signi; alia , qua permittit aliquid potentiae boluntati creaturae, Non ponendo impedimentum efficax , Scoppo uitur voluntati placiti retri
LIX. Quet Deus vult facere,illa vel ex se vult non propter ullam
causam extra ipsini positam sive id
RMINI sit citra ullius actus a creatura pro I.Samiri festi considerationem, sive exactus 'as, creaturae occasione sola, vel obirio 2 Ille irem aliam causam ex parte creaturaepositam, cujus distinctionis respecta dicitur aliquod opus proprium Dei, aliquod extraneum: alienum opus losius quod etiam significavit Ecclesia his verbis o Detis, cuju promprium est misereri semper rear
I Distinguunt etiam nonai Thva nulli voluntatem Dei irae antecedentem consequentem quae di
stinctio res ectum habet ad unam, h
eandemque volitionem sive actio- ad nem creaturae rationalis, quam si antecedat acti is voluntatis divinae voluntas antecedens dicitur , si consequatur consequens Verum illa antecedens, velieitas potiu quam voluntas dicenda videtur.
L XI. Ab ista distinctione non
multum ab cedit altera , secundum quam Deus nonnulla velle dicitur, quatenus secundum naturam suam absolute considerata bona sunt: alia vero quatenus spe chatis etiam omnibus circumstantiis appetenda intelligunsur. LXII. Vula etiam Deus aliqua Tub.D.I. in causis suis antecedentibus hoc T. eit, qua ratione colla eorum vult, oriami. isti ipsasque ita ord mat, ut effectus ex as. his consequi, de si consequantur, Deo per se placeve possint. Alia non tantum in causis suis, verum etiam in seipsit utili C ii coincidit distinctio voluntatis inconditionalem Ocabsolutam.
VIII. Denique vult Deus t Pui rinonnulla per se aut per accidens: per se quae bona sunt simpliciter relative per accidens quae respectu
mala sunt, at talia bona sibi conjunc
255쪽
DI spvTAT, iuncta habent,quae magis vult quam bona respectiva illis malis opposita sic vult mala poenae quia mavult ordinem iustitiae servari ita punitione,quam impunitatem creaturae Peccatricis. I. An duae volitiones Dei assit-mative contrariae in unum idemque uniforme objectum tendere posse
r An una volitio Dei in objecta contraria tendere possit problemata nobis sunto. LX IN. In hoc divinae naturae momento consideranda veniunt illa Dei attributa, quar ipsi in Scripturis sive proprie sive figurate tribuuntur secundum quandam analogiam a fectuum, virtutum moralium in nobis qualia sunt Amor, odium, Bonita , Misericordia, Desiderium, Ira, Iustitia, C. LXV. Quae affectuum analogiam habent ad duo summa genera commode referri possunt, ut unum sit eorum, quos primo sive praecipuos appellare possumus alterum derivatorum a primis L X U I. Primitivi sunt Amor, cui oppositum est odium , dc Bonitas, S his connexae Gratia, Benignitas misericordia.I. XVII. Amore stat Tectus unionis ita Deo, cujus objecta sunt Deus ipse: bonum Iustitiae, Creatura de felicitas illius. Odium estat sectus separationis in Deo, cujus objectum est injustitiam miseria
Creaturae. Cum autem Deus praecipue amet se tabonum justitie, eodemque momento iniquitatem odio habeat creamram vero ejusque beatitatem secundario amet, mistomomento miseriam creaturae Odio
habeat bificit, ut creaturam in in-
justitia pertinaciter perseverantem odio habeat Sc amet miseriam illius. LX VIII. Bonitas est at Tectus in Deo communicandi bonum suum. Hujus primum objectum ad extra est nihilum, in adeo ne celsario primum , ut illo sublato nulla ad extra communicatio esse queat. Hujus bonitatis progressus
primus est ita creaturam qua creatura est, secundus in creaturam quaotricium facit, ad communicandum bonum ultra remunerationem prommissam, qui uterq; progressus commode Benignitatis nomine appellari potest. Tertius progressus est iii creaturam , quae peccavit io ipso miseriae obnoxia taciti ex qui Mileticordia diciturn affectus nempe subveniendi misero, nihil obstante peccato. Osce progressus ita bonitati attribuimuS, ut interea amori Dei erga creaturas suas quoque in illis partes concedamus. XI X. Gratia videtur bonitati&amori erga creaturas tanqUam proprium adjunctum assistere , serim dum quam Deus aifcctus est ad communicandum suum bonum a
mandumque creat uras, non Ux mc
tato aut cbito , ne que ut ipsi Deo aliquid accedat, sed ut bene sit illi, cui bonum tribuitur , de qui amatur
LXX. Affectus orti a primis suiu speciales, utpote qui non circa bonum malum incommuni Netaim speciatim circa illud qua absens vel praesens est, versantur. OS C stinguimus ex nostrae considerati ni modo , qua vel in concupiscibili vel in irascibili analogiam aliquam habent.
LXXI. In concupiscibili. I. desiderium quod illi oppositum est,
256쪽
in legata tum idolorem consideramus Dei iderium in Deo ponimus asterium obtinen ut op dra ju-st itiae creaturis intellecta raristis larae scripta, dandi remunerationi SPraemium huic oppositus est af ctus, secundum quem e Xecratur Opera a iustitiae, remunerat orati omistionem Gaudium est affectus aere conVOnienti si praelcntia quales sunt, ruitio sui ipsius obedientia crdatur. , communicatio bonitatis ipsius, d interitus rebellium Se hostium , , uia. Dolor Illi OPPO CIS
ejus terna o casione data a PD -lo suo blasphemandi nomen Dei inter Gentes huic affinis est poeni ten, ia, quae nihil aliud est in Deo, qui a mutatio voliti vel facti propter actam creaturae rationat .
illii positam desperationem, confidentiamque Viram ni muS, ne metu quidem encluso, quem etiam per anthropopathiam Deo tributum legimus Spes est attenta boni operis a creatura debiti Oh per gratiana Dei praestabilis e spectitio, quae facilet impraescientia Dei certa conciliat i potis . Desperati est eae pertinaci mii Ilia creatur ab alienatae a. vita Date et obduratae in mali, quae posteaquam do doluit per cauterium Consci eius in stum, seipsam protervi dedidit, ag certatim patrandam
impcitata te in Omnet m. Confidentiam in Deo dicimus, qua illes in enti spiritu bonum amatum tenderatum prosequitur malum cxta sum amolitur re repellit Ira est assi tu depulsionis in Deo per Pu-mtionem Creaturae legem ipsius transgre Tae qua creaturae infert im-
Ium miseriae pro iniustitia , Z VIn-
dictam sumit debitam sibi, tanquam indicem amoris erga justitiam, 'i, ly
odij adversu peccatum. Haec quum D. 3. 6 vehemens cst furor dicitur
tribuimus propter effectus nonnululos ipsius illis analogos citra unam Pallionem, utpote simplici rimmutabili , citra ullam iri ordinati Exse ,IO
nem: reca rationis repugnantia Libet ea.
sancte enim versatiar circa omnia rip. voluntatis sua objeaei. Nhim veroci exercitium illorum infinita Dei sapientio subjidimus, cuius est singulis oblectum, modum finem, circumstantias clue praefigere, indecer-NCret, utri prae reliquis agendi partes sint concedendae. LXXIV. Que in Deo anal Cingiam habent virtutum moralium, xesiit moderatricium istorum aifectuum, lunt partim ad omnes assectus generales, ut justitiam partim speciatim nonnullos concernunt, ut patientia, quae irae sunt poenarum ex ira moderati se
IUNX V. Iustitia est arterna II,
constans in Deo volunta suum C li Nu. O.
que tribuendi Deo ipsi quod ipsius NM'. - est,&creaturae quod illui est Hanc A. .et
in diistisin factis ipsius considera PII. g. mus. In dictis omnibus veracitatem era I Z constantiam in promissis fideli. tatem. Iactorum est duplex, dispositiva Ocremunerativa cilla est, secundum quam Deus omnia in actio nibus suis ex sapientia sua ad aequitatis ab ima vel praescriptae vel monstratae normam disponit Ista est Per quam Deus creaturae secundurn opus ipsius ex pacto cum ipsi inito reddit quod ipsius est.
LXXVI. Patientia est,m bo RII I
ni amati, desiderati, sperati absen- i , , itiam remali exosi piae sentiam tole dic.ranter s. et
257쪽
ranter si it Ters: parcens peccatori biis, tum ut judicia misericordie Sciustitia suae per illos egequatur , tum ut eos ad resipiscentiam perducat, vel contumaces aequius, gravius pumat. LxxFIL Irar&poenarum moderatrices sunt, longanimitas, mansuetudo, facilitas ad ignoscendum,hclementia. Longanimitas suspendit iram, ne properet ad depulsionem mali simul atque id meritum creaturae postulaverat. Mansuetudi temsive lenitatern adpellamus. qtaae iram temperat, ne si irrita sit magnitudine, imo ne respondeat illius gravitas scelerum magnitudini. Facilitatem ad ignoscendum dicimus, quae irae
moderatur ne duret in seculum Peccatorum merito convenienter Clena diaria est , qua noderatur poenas
debitas, ut gravitate vii ut sernitate
sua inferiores sint multum peccati merito in vires creaturae non exsuperent.
DE POTENTIA DEI. Vs p VI AT Q. Ain et A. ary
stientia, volumus autem impedi- operatione 3 com Preis LXXTIII. Potentiae Dei nomine, non passiva potentiata quae in Deum purum actiam cadere non tesst; neque astus, quo Deus intus in se ipso e naturae necessitate semperagitu intelligisti ires sed potentia activari Ua extrinsecus operari potest, requando visum est, Meratur. VX I x. Illam describimus, qui, d. ' '- sit vitae facultas intellectu Sc volun- . a. s. rate ordines' sterior . qua Deus ex D i. o. libertate voluntatis suae extrinsecUS Operari potest , quamnque libere velle potest: operatur, quae libere vult, Unde apparet potentiam esse velut, principium rex sequens id,
quod voluntas imperat, diligentetionem iub
Itaque Potentiam generandi inspirandi
ab hac eae cludimus, utpote naturaliter agentem id mira.
Lx XX. Mensura potentiae divinae e snest libera voluntas Des Malu itiata itiquidem Quidquid enim vel epotest Deus libere, id ipsum et i im a cere potest, Sc quidquid facere potest, id ipsum libere velle potest, quidquid velle non potest , id auoque facere nequit quod non facere, Id quoque non velleri facere autem quia velle non facere quia non velle. Facit enim quae facit, ideos quod vult ita facere, non facit quia
Mon vult non contra. Vnde Objectum potentiae commodissime egobjecto liberae voluntatis Dei cri- cum scribi potest, imo oc debet L X X VI Et quidem hoc pam
ct . Quum voluntas libera inta: tatur voluntate secundum modi Trnatim se habente de utraque latellectum habeat praevium , A iuna cum voluntate essentiam pissim Dei pro fundamento habet; atque hinc illa tantum libere Po sit vello Deu , quae essentiae P sitis v naturali voluntati non ultcontraria, intellectu luet ipsi V tanquam entia dc vera Comprehendi possunt sequitur illa sola Deutri posse imo de omnia; quum solis illis adstricta sit voluntas libera reprompterea etiam potentia Dei. Quum qi illa talia sola sint simpliciter od absolute possibilia. reliqua omnia impota sibilia, merito Deus dicitur ficerepos , ne
se omnia possibilia. Quomodo enimaret .sc
ens, Verum, bonum esse possit, quod
ejus essentie voluntati naturali est Ffo con ram
258쪽
eontrarium, intellectuique incom-Pramen sibile L XX XII. Et haec quidem ita posita omnibus in confesso sunt,generatimque in scholis impossibilia
describuntur, quae contradictionem implicant At in specie quaeritur, quaena illa sint. Nos non nulla referemus. Deus Deum alium facere
et Dis .i . non potest, non mutari, non pec-Phil. . ra. care, non mentiri, non essicere ut
aliquid simul sit innon sit, fuerit&non fuerit, futurum sit, non sit futurum, ut hoc sic non sit hoc, ut hoc sit&contrarium eius, ut accidens sit sine subjecto, ut substantia mutetur in substantiam praeexistentem, panis in corpus Christi,ut cor pus sit ubique, atque haec quum di cimus, non potentiae ipsius injuriam facimus, sed ne esse taliae, intellectui, voluntati ipsius indigna tribuantur
.Lia TX XXIII. Potentia Dei eston infinita , non tantum quia omniari . o. i. Ossibilia potest, quae sunt innume Fe .s. o. ra, adeo ut non pollini tot numerarigh au. quin possit plura sed etiam quia illi resisti nequit Omnia enim creata ab illa tanquam a principio essiciente pendent, tum inesse, ut loquuntur, tum in conservari; unde merito illi omnipotentia tribuitur. n. .i .i LXXXIV. Quum mensura Rm. ' se potentia Dei sit voluntas libera ip- uat. S. a. ius, Deus ideo aliquid faciat quia .i.is. io id facere velit, non potest ex om a 3s,i nipotentia Dei concludi aliquid futurum, misi constet de voluntate Dei. De illa autem si constet,certum est id fore quod facere ille voluerit. etiamsi menti creaturae fieri non posse videatur atque hic locum habet, mentem captivandam esse sub
fidei obsequium. L X X X V. Distinctio potentiae
in absolutam ordinariam sive actualem, non tam respectum habet ad illam quam ad voluntatem , qua potentia utitur ad nonnulla facienda, quum ea uti vultri non utitur, fat. I p. quando non vult licet ea uti posset, si vellet, sit utetur, multo plura faceret per illam, quam facit.
LX X X VI. Omnipotentia Deleto is nulli rei create communicari potest
LXXXVII. Rhorum Omnium, cum modo supereminentiae consideratorum, simplici infinito complexu existit perfectio Dei: non illa qua singula habet perfectissime, nam hoc simplicitas, infinitas praestiterunt, sed qua omnia habet,
quae perrectionem aliquam notant,
persectissime, potestque illa non ii commode describi, quod sit interminabilis tota simul, perfectaeo sentiae: vitae possessi, XXXVIII. Haec persectio Dei omnium creaturarum perfectione infinite excedit, requidem triplici nomine. Omnia enim habet , modo perfectit Timo, non aliunde Creaturae autem quam habent perfectionem , a Deo habent, adumbratam ad archetypum illius: aliae alis majoremn quo majorem eo sunt Deo similiores propinquiores. X X XI X. Ex hac perfectione mediante aliquo actu Dei interii existit Beatitudo ejus, di ante aliquo respectu ejus ad extra,
259쪽
intellectus, an etiam voluntatis ita quidem nos arbitramur, scillam delineamus et quod sit Actus vita Dei, quo ille persectione sua per intellectum plene cognita, ser Oluntatem tim met amata fruitur cum acquiescientia in Caelem.
X CI. Dei beatitudo ita ipsi propria est, ut nulli creaturae communicari possit. Est tamen ipse creaturarum intelleJhu praeditarum bo-m lm beatificum ratione objecti, effector actus in obiectum tendentis, inque eodem acquiescentis Ex quibus beatitudo creatur: Constat.
XCII. Gloria est a persectione cum respectu ad extra, sic aliquo et ' modo describi dotest, Ati didi Ex cellentia Dei supra omnia. Hanc
Deus a Stibus externis varie manifestam facit, fata'. r. v III. o si autem manife- Luc. 2. sta ionis duo potissimum in Scriptui vis. B. . ris nobis declarantur, laus perlutaminis splendorisque inusitati effulgentiam, vel De oppositam illi densam tenebrositatem. Alter per productionern onerum perfectioni eius&Excellenti e convenientium. Hujus autem proliviore disquisitione superse ientes Detim gloriae ardentibus voti suo Ilices rogemu ut quum nos ad gloriam suam sormaverit, instrumenta gloriar sum inter homines illustrandae magis maei que facere dignetur , per Iesum Christum D dinum nostrum splendorem gloria' hcharacterem
PRtris nomen hic non accipimus, prout aliquanto in Script su G I .c. mitur, respecti adoptionis, secundustri tam fideles in Filios sibi adoptavit Deus; neque respectu creatio iis rerum , secundam qnam ipsa o tr. . etiam Gentilitas Deum Patrem novit, 3 appellavit se hoc nominet significam is Deum secundum rela ctionem quam habui ad Filium suum unigenitum, e proprium, qui est Dominus nostri Iesus Christus, lis sic describimus da sit prinia Persona in Sacrosancti Trinitate, qu. Serimnem suum, qui Filius ejus est , ex se genuit ab aeterno, divinitatem suam illi communim
II. Personam e Te dicimus non quivo illa a per tartanilo dicta est,&alteriti repraesentationem notat, sed qua te finitur subsistens individuum , incommunicabile, natura viventis, inteligentis, volentis P tentis , agentis; quae singula Patri
Domini nostri des Clitis se in
Script S. tribuuntur. Tubsistentia Asto T. d. qui est qui erat. qui venturus est b, Q 3 3
vita licui me milli vivens Pater.In I. ,.srio.
telligentia: proscandas divitias,tum M. LI. sapientiae, tum cognitioni Dei. Uo D, S, T, .luntas; Hegest voluntas Parriq. Potentia Tua est potentia o Pater. Actio ; Pater meus usque adhuc operatur.
260쪽
cperatur. Me vocibus non conten , Hinc etiam est quod Dei nomendimus. Illa talia Personae nomine , cpe Patri in Scripturas peculiariter, comprehendimus, quae cumbat dxtalti: buatur. Conveniant, Personae nomen illi de Generationem activam illi
negari jure nequit tribuimus, et iam voce Pales com-III. Tersonam dicimus in SS prehensam jus modum flatio-Trynuate, id est divinam, quod tan i nem lubente fatenati no i morare. tundem nobis valet, atque si Deum diceremus. Quanquam enim Patris
Deitas a plerisque, qui Fili in dubium vocarunt, agnita fuit tamen
ab illis negata est, qui Deum V. Testam alium fuisse dixerunt, quam Novio Patrem I Christi alium a
creatore coeli, terrae est at firma
runt. Hisce opponimus dictum Christi: Confiteor tibi Pater, Do- satias. 2 mine coelie terrae. Illis hoc alte-m 8 so rum ejusdem Christi : Pater ille meus est , qui me glori ricat, quem vos dicitis Deum vestrum esse. trisque simul illud totius Ecclesiar c ...1 . Hierosolymitanae: Tu es Deus, quias. c. ap. fecisti coelum, terram, aete , omnia quae iii eis sunt Oui per os David pueri tui dixisti, &c. Et paulo post Coacti sunt verE adversus sanctum Filium tuum Iesum, quem unxisti. Mat. etB.ry IN Primam ponimus in S. D/,i xc 3 Trinitate sic enim docuit .no Christus, lubens bapti Zare in nomine Patris,. Fili j d Spiratus S. Pr mam non temporis, sed oldinis ratione qui ordo fundamentum habet in eo , quod Pater fons est: origo totius divinitatis Fili ipsius Principium causa, quod ipsa Patris vox significat. Hoc pia antiquitas illustrare conata est sitnilitudine fontis de rivi, Soliti radij, mentis rationis, radicis: fruticis, de sit milibus. Hac de causa Pater icitur sis, netas , illique auctorital S, eoni , de ii a Patribus tribuitur.
Attamet Ni , cum omni generatio
proprie dicia fiat per communicationem iniciem naturae, quam ha bctqui generatu recte dicimus Patrem ex se genuisse Filium communicano illi Destatem suam, quae natura ipsius est. Principium crem, quod generat, Patet est, principium quo generatio Peragitur, natura est. Vnde persona gignere,in gigni dicitur. At natura neque gignere , Netque gigni, sed communicari. Qtiae communicatio recte intellecta cassam a cit objectionem Antii rinitariorum Catholicis quaternitatem impingentium. VI. Ab aeterno genui e dicimus, quia nec ante Deus L Chri iti, quam Pater et US, nectile ante Deus simpliciter, quam Patc eiusdem Vt enim mentem, quae sit absque ratione, gere non PossumuS ita Deum animo concipere,qui sit absque Sermo- Nemo, nefas Icimus. Accedit ex lententia sanctae vecti stati S cc Catholicae Ecclesiae, quod cum generatio ista sit operationa terna madi Utra, etiam ab aeterito sit . Tales enuno erat IOHeS Omnes aeternae, nisi mutationi Deum obnoxium statuere velimus,
VII. Has emis de Patre Filius est persona secunda in SS. Trinitate,
Sermo Patris, ab aeterno a Patre genitus, regressus per communicationem ejusdem Deitatis, quam Pater habet sine origine. Dicimus etiam illum non per creationem: Omnia