장음표시 사용
241쪽
isPTTAT. doctrinae idem facit, secundum quod
nonnulla graviora legis Praecepta, vanis tr aliam iiii m. dicuntur: sic prae et 'tas ' secundae tabulae cedunt prime. Hi
in rite dixit Apost fidus est serim,&omni in quo dire notetur Hι - m aeceptione dignus quo Iesus
Christus venit in milia dum ut peccatores servaret. qua dogma a finem totius do acinae propius cprincipaliu facit, eo Prqvalet au- r. . 3 s. thoritate. Si ministerium mortis &condemnationis est glorios se quanto mi eis vitae inlustitiae abundat .P .3. I. a gloria f. ipse tradendi modus addit authoritati pondus olloc enim antea voce traditum ne exaei dat, scripto
mandat, visi duplici actu alienae
memoris commen latum, Pra stantius ipse aut hor dicat, quam quod sola vocis pronuntiatione contentIS
nisi i . p. est commendage observetur hypom p.,. i. : inesti m qua Partim voce S scripto,
partim sola voce tradidisse praesta' ponitur cui argumento robur addit doctrinae scripte crebrior o magis sollicita commendatio. VI. Hisce ita de re ipsi ego ositis ad controversiam, quae nobis est cum Pontifici js progrediam tir, eamquc breviter perstringamus. Videtur autem flairibus hisce qui estionibus coiitineri. r. An omnis doctrina ad salutem Ecclesiae, quae filii, est, erit necet Tarta jam tradita sit A ve ro adhuc aliquid tale restet tradendum si tradita sit. Mando 'strem ruralitiosast alti et Ubtalla
dogmata quae ad Ecclesiae illui Li-lutem credi nido diu hecessaria sunt
contineantur an ita Scripturis solis an vero partim in f eripturis Partim in tra litionibu a primo ea-rrim author non scriptis et . Unde
constare possit conscienti j si delium certo doctrinam aliquam esse divinam 'VII. Ad primam ita habet sententia nostra domata dogmata ad salutem Ecclesiae universae necessaria jam ante milles quingentos annos tradita esse, nullaimque post Apost. tempora novi dogmatis ad salutem si elium necessiri traditionem factam esse. Quod hi Cugumentis adstruimus i. quia in Christo ScEuangelio ejus omnis sapientiae ccognitionis thesauri sunt absconditi. Christum autem dc eju Euangelium Perfecte annuntiarunt Apost Adeo ut Anathema dicatur illi, qui aliud Euangelium annuntiat, praeter id quod Euangelirarunt 'post quod acceperunt Ecclesie V aliut autem annuntiat . qui aliquid illi addit tanquam ad salutem telium necessarium. a. quia totai clesia fundata est supra doctrii tam Proph.5 Apost. quod verum non est si ali qua doctiina per Proph. Apost.
non revelata necessaria sit ad ullius Ecclesiae salutem. I. quia Ecclesia tota Cath unum ei corous constans ex narticularibus Ecclesii toti homogeneis ab uno spiritu animata de in omnem veritatem ducti. in unam spem eiusdem haereditatis vocata . unum habe u Dominum, Unam Fidem . unum Bapy mire,
unum Deum stla Patrem omnium, inelut dem corporis re sui ullai Domini comi nunionem PDr rarit Pamnis soculi nateticipitio iram obfignata. d. quia Iesi:Caristu herii, eidem est, .m siecula. , Unde in eri post nesta esse ut Ecclesia varii Si D peregrinis doctrinis cir
VIII Huic veritati quanqua D ctorestion nulli Pontificuj adstipulari
242쪽
se profiteantura, distant tamen disesensionis ab illa veritate indicia satis manifesta in scriptis eorum, praesertim Canoni starum Imprimis Epi-eheta Episcopi universalis, supremi Fastoris, Principis, Capitis, Sponsi Persectoris , illuminatoris Ecclesiae Calli sponsae ipsius, Pontifici
Romano attributa , istam traditionis limitationem non admittunt.Inde Authoritas gubernandiu lubendi, vetandi, leges figendi Grefigendi, Evisi . De judicanditi condemnandi, solvetndit ligandi Cimmensa hin sinita ipsi adscripta , facto ab illo UsUrpata , eandem circumscriptionem excludit. Accedit decretum, ii Ode necessitate salutis esse definitur, omnem humanam creaturam Pontifici Rom. subesse; item quo vetetri latinae versioni authentica authoritas tribuitur. Ne multa, Pro communi argumento istius disiensionis lia. bemus; quod non audent certum traditionum non scriptarum inire censum in numerum statuere , ut potestatem sibi reservent in quavis controversia traditionem prodit cendi, quo pro diversis Ecclesiae statibus alia dogmata necessaria esse nonnulli ex illis afferunt. LX. Libentissime autem fatemur traditionem , quam secundariam appellavimus, ad finem usque mundi in Ecclesia duraturam, qua dogmata per Proph. post illi
concredita per illam porro Filijs ejus administrantur. Qua de causa etiam firmamentum: columna ve--AM .Alii Critatis appellatur,sed secundario post Apost qui pro ter primariam traditionem columnarum, fundamentorum nomine prius quam Ecbclesiae insigniuntur.
pturam Canonicam veteris novi Testamenti persecte continere omnia dogmata, quae ad salutem fidelium: gloriam Dei sunt necessaria.
Patet, I exu moviji Scripturae expressis, vetantis quidpiam audi ad illa quae praecepta sunt constat autem ex textu loqui Mosem de praeceptis scripto comprehensis & i bentis ne quispiam sapiat pupra id
quod scriptum est. et exussa nata tia . p. . .
dogmatum idque varie. Continet doctrinam Legis AEuangeli integre. Item doctrinam fidei, spei, charitatis perficie Tradit plenam Delin Christi , in qua vita aeterna
posita est, cognitionem. Dicitur Scriptura veteris Sci novi Testame t id vere quidem a Testa montonihil addi debet. I. A fine, quem Dan.ae risintendit, praestat Haec scriptas Mi. s. a. sunt iit credatis, credentes vitam habeatis Scrutamini Scripturas, nam existimatis vitam aeternam in
ipsis habere. . Ab eficacia, quia sum
ficienter impedit citra aliam doctrinam, ne qui veniat in locum to LM isgo
menti hominem Dei apientem reddit ad salutem per fidem , madomne bonum opus instructum. .eca.Tem, is
uti loquendi Scripturae usitato ouae Ag, a 'per Propnetam scripta prophetarum: Gal. 3. ii. per Prophetas de sermonem Prophe Gal. 3. 22.ticum, Scripturae Prophetiam intelligit quod Deus dixit: fecit, Scripturam dixisse: fecisse narrat Dicit enim Scriptura Pharaoni, providens Scriptura evangeli Zavit Abrahae. ricta plura conclusit omnia sub peccato. XI. Pontificij contra, non omnia ad salutem necessaria Scripturis contineri , de partim Scripturis, partim non scriptis traditionibus as severant. uam suam sententiam
243쪽
rum ipsis Scripturis,uim testimoniis
Pontificum, Conciliorum Patrum; Denique exemplis nonnullis allatis
dogmatum neces lariorum, attamen Scripturis non compraehensorum adstruere nituntur. Quorum argumentorum robur singulatim in ipsa instituta os se examinaturi jam praestruistim dicimus: Loca Scripturae ab illis horsum usurpari solita, aut a recto ipsorum sensu detorqueri, aut propositum non concludere.
Testimonia Pontificum , Conciliorurn, Patrum' utpote hominum, nobis non praejudicare. Exempla allata aut ex Scripturis comprobari, aut ad salutem necessaria non esse: quam disjunctionem tantae necessitatis esse arbitramur, ut posito quod ad salutem necessariasunt, sequatur Scripturis comprobari posse, imo debere A Sofito quod ex Scripturis comprobari nequeant, sequatur ad salutem necessaria non esse, tam immotum certum est nobis omnia dogmata ad salutem necessaria Scripturis contineri.
XII. Ad Tertiam respondemus. Quemadmodum doctrinae divinae traditio alia primaria est, alia secundaria Ita quoque testificatio de do ctrina divinitate primaria est, secundaria Primaria est ipsius Dei, cui proprie primo per se competit doctrinae sua testimonium Perhibere. Ille autem utitur testifica tione duplici, Una externa, quaesii
sibusqbjicitur illorum quibus doctrina proponitur, O praeparativa est ad fidem doctrinae, etiam NON
intellectae faciendii m. Altera interna mentibus imprimens verum doctrinae intellectumn de indubitatam
adprobationem eiusdem , quae nexessaria, propria: immediata causiae fidei istius, quam Deus Verbo suo praestari postulat,di qua sola est
salutaris. Secundaria est Ecclesiae, quae certior facta per primariam illam testificationem, qua Dei est, de divulitate doctrina istius, ob sim. 3 signat quod Deus verax est,. testimonium perhibet doctrinae ab illo
acceptae, Deo gratum, Doctrina' de X DR AEq. bitum, ipsi decorum: hominibus M i' cutile. Notandum autem hoc testimonium Ecclesia iam divinum,
priore; quod valeat tantum cordibus Praeparandis per quandam reverentiam do ruinae concillatam , ut illi ex animo per internam Dei te stificationem assentiantur. Testi lem. s. ac monium Prophetarum , Apost E
uangel Pastorum, Doctorum, et ly-ν , Dei sub primario externo Comprehendimux, siquidem illi immediate vocati sunt; ad secundarium si mediate per Ecclesiam. Pontifici j qui internae testificationi minus, secundariae plus tribuunt quam a nombis explicatum est, merito a nobis
XIII. His ita explicatis conce- ---δ dimus Apost aliqua tradidisse Ecclesiis ad ordinem, decorum ritus in illis usurpandos pertinentia , que ab illis scripta non sunt, verum illa neque Legis, neque Euangeli concernunt substantiam , neque ad salutem sunt necessaria, neque immUtabiliam perpetua . neque universalia, sed accommodata statui Ecclesiae
praesentis 3 circumstantus illius. Quiu etiam damus, ut Ecclesiae vel singulam, vel plures de communi consensu,vel etiam omnes,siquidem convenire possent, Canones quos tac .r , aidam rituales conficiant ad ordinem,
244쪽
in illis necessario obeundortim directionem, praesentiarilificationi tervientem verum hisce observatis conditionibus. I. ut ritus Xerbo scripto non repugnent. 2. Nessu perstitionem admixtam habeant, Ut foveant. 3. ne pro cultu divino haheantur laqueum conscient ijs Injiciant. . ne numero plures sint, alat exercitio graviores quam in facile observari possint. s. ne Ecelesia sibi ipsi praecidat libertatem mUta di addendi, demendi, prout arbitrabitur arilificationem praesentem t. e .r si, postularcet quibus ratibus utiliter in Ecclesia constitutis non licet cuivis privata authoritate redi amare , nisi inter inordinatos .pacis Ecclesiasticae turbatores nomen stium censeri velit.
NAturam Deo recte tribui, tum ipsa rerum Natura. Scriptura Dei, tum sapientum populorumque consensus testatur. I illa cognosci nequit a priori: omnium enam prima est: infinitis seculis sola ante omnia. A Deo solo adaequale cognoscitur per ipsam Deus: quia idem Deus quod illa Anobis cognoscitur quadantentis, sed
ict fini e inserius eo quod ipsa est:
quia nos ab illa per emanationem
externam. III. Cognoscitur autem a nobis ima'. 3m
vel immediate per Usionem claram et ' is cius, sicuti est hac facie ad faciem ib. 8
dicitur cvbeatorum propria est in . . coelis: vel mediare perni aginei an a L fit. l. tr. topic seia, qtiae sunt tum actio radi ne Dei externae in opera eclliis,
tum verbum ipsius , quod ea parte, qua Christum, imaginem Dei in . conspicui, characterem hypostas eos ipsius splendoremque gloriae
Pro 'Uni , eo sque cognitionem in Ostram promovet, Ut retecta facie gloriam Domini in speculo intuentes, in eandem imaginem tranSsOrmemur eae gloria in gloriam. Haec 1. r. c. per speculum in aenigmate dicitia , Exod. ii to& viatorum peregrinantiumque a Donlano pro ria est. LV. Duplex autem est secundaristius perceptionis, ex operibus Dei verbo illius, modus Primit estu O b. io affirmationis qui etiam causa luati Mai et D.&per habitu imem principi a Tho D ν. inma appellaturaesecundum quem perfectiones simplices , quae Creatura Sinsunt, ut a Deo productis, De tribuuntur analogice secundum similitudinem aliquam Alter est negationis sive remotionis, secundum quem perfectiones secundum quid imperfectiones Omne S, Ue creatiari S competunt, ut e nihilo pro te ductis, a Deo removent Hr Assir Vio is 1 rmationi, Quia est per habitudinem saa. 13. causae, principii ad cujus excellentiam nunquam assurgit affectuS, supereminentiae modus addendus est, secundum quem perfectiones quae de creaturis radicantur , infinite
perfectiores in Deo intelliguntur. Modus iste licet positivus sic a stirmativus in se natura enim Dei necessario
245쪽
misy TAT QUART A. necessario ut est ita cognoscitur in
posita one non in negatione tamen a nobis non nisi per negationem enuntiar, potet eorum modoriam, secundum , quos creaturae suarum Ferlectionum sunt participe , seu Perfectioim in creaturi S cucum scribuntur di qui modi perfectionibus creaturarum acidui, clii Ariet, Ut UT sine illis consideratae simplicet Per fectiones erant , decunciam via id
Persectiones sint, reo ipso Deo
removendae , unde adparet super- Cmmentiae modum ab stimatio-UIS cc negationis modo specie non differre. - i. V. Porro in tota rerum Natura
F, Scriptura duo tantum reperiun-
ct. ir. 28 tur substantialia, quibus omnis rerum persectio contincturi Essentia e Vita illa omnium creaturarum CXliten inuri, haec nonnullarum tantum de persecti II imalum: ultra hec duo mens humana nihil substantiale e compicheudere te eo tarc qui- pM.t. 8. dona potest Nam in ipsa terminis naturae creatae est Circumscripta, ut
pars eius: quateamblitam totiuS-- cedere non valet. Vnde etiam in ipsa Dei natura hie duo tantum momenta considerari a nobis possunt, Essentiata vita. Problemata obli sunto. An essentia corporea in Visa vegetativa&sensitiva analogiam ad ea essentiam in vita in habeant, cCiminorem quam ellenda spuitualis clavita intellectuali S. Et si habeant, quomodo corpus sensus a Deo removeatur simpliciter. Si non habeant, t m Q do DeUS istam talem essentiam in vitam prinducere potuerit: V I. Utraque autem in Deo con
i. Tim.e.16. Nderanda est cum lupereminei tria laus uam finitum esse nequeat secus
modo, id est , excellenter supra omnium creaturarum essentia in vitam.
II. Essentia Dei est, qua Deus
est , vel primum Natura di unae momentum , quo Deus esse intelligitur. III. Quia omnis essentia,quae , i, Ic. est ut superiore, inferiore retriam natura, iuribuitiir in syixitualem cor Oicam, quarum illa perfectionem holat simpliciter, haec desectum ab illa persectione es hinc corpoream a Deo secundum modum re Deut immotionis separamus, tali niti omnia I A . .
Illa, quae corporcae essentiae , dive et
simplici sive compositae , qua tali S i. m. DII con enlunt Utpotu magnituQinem, ii h a P. figuram, locum , parte, sive sensibile sive imaginabiles, unde etiam sensibus corporeis sive externis sive interni percipi neqint, invisibilis, intactilis, numagmabili S. Spiritualem vel Illi a s scribimUS, E cum supereminentiae modo,ut Spirituum Patra
Itaque .R jicimus Anthropomorphita et
rum dogma in Pontati VIortim, O v. o. irit Indum inbuem an cilietanda Dei u.iet. 12.ellcntia uiui pari solitum. r. Quum Deo memes corporca in Scripturis tribuuntur,rid fit ob si mi in udinem et cclvum, Gilo Screatur non nisi illorum membrorum os icio procliicere soletnt.
X. modus, quo essentia Dei V. m. O
im lesster est, tali iiitualis C - . , Oeta illi Pra Ommum essentiar, D, Uam m. . .e. Ori leuali Um, excellentiam, et liverat . . ita nunc lata ut debet , ita ruri immediate, unico verbulo quod sit , reex o, si resti , HV ci R=m. m. pali in catillae expcrs tum X terrae tum internat. Quum enam plOSI-s-
246쪽
enim nulla esset essentia, nulla scientia unam esse oportet, supra hante quam nulla sit alia. Illam autem Dei esse necesse Cuicunque enim illa tribuetur, eo ipso Deus id erit. X. Quia Dei essentia omnis causae expers est hinc primo existunt
Simplicitas .infinitas Entitatis in Essentia Dei. S.'ri vis. q. Simplicitas est modus super-s eminens essentiae Dei, quo omnis
i ii compositionis partiumque componentium, sive sensibilium sive intelligibilium expers est. Compositionis, quia expers causae externae Partium component irim, quia causae internae expers. Non constat igitur Dei essentia ex partibus materialibus, integralibus, quantitativis, non ex materia dc formata non ex genere
indifferentia, non ex subjecto
accidente, non ex forma formato
est enim ipsa sibi forma per se existens se ipsa individuans: non ex
supposito Mnatura, non ex potentiam, tity.8. actu, non ex essentiae esse, un-ta, V et de Deus est sui ipsius essentia suum esse, idemque in eo quod est
quo est totus oculus, auris, manus, pes, quia totus videt,audit, operatur, ubique est.
Itaquelaeq. si . Quidquid de Deo praedicatur absolute , id essentialiter non accidentaliter intelligitur: quae, ceu multa rediversa, de Deo praedicantur, in
Deo musta non sunt sed unum, nostro tantum considerationis modo, qui compositus est, ut multa&diversia discernuntur. Quanquam non
incommode dici possit, quod etiam formali ratione distinguantur.'m s. s. XII. Infinitas Entitatis est modus supereminens essentiae Dei, quo
illa omni limitationis, termini
R MINI Iexpers est: tum superius tum M serius tum ante tum post supe V s.imrius, quia a nullo suum esse accepit: inferius, quia forma, quae ipsa est, non limitatur ad capacitatem alicujus materiae , ita ipsam recipiat: Ante, quia nullo e tente Post BD. 'quia non est alius finis gratia. Intus mi 6, vero terminatur essent a proprietate sua secundum quam est id quod estvnon aliud verum per hoc finitati ejus non praeseribituri eo ipso enim quod sit suum esse per se subsistens , non receptum ab alio, neque in alio distinguitur ab omnibus alijs halia removentur ab eo. Itaque Quicquid de Deo absolute praedicatur, immediate , primo, tacitra causiam de illo praedicatur. XIII. Ex simplicitate: in sinitate essentiae divinae existunt. Infinitas ratione temporis, qua iEternitas; hratione loci quae Immensitas dicitur;Impatibilitas, Immutabilitas, Incorruptibilitas. XIV. ternitas est modus se ret,u pereminens essentiae Dei, quo illa s. o.6.
temporis expers est secundum ter 2.Tim. i. fiminum in iiij in ic; quia est Infinitae Entitatis successionem prioris cposterioris praeteritio futuri; quia simplicis Entitatis quae nunquam potentia sed semper actu est. Secundum illam igitur Esse Dei semper ipsius essentiae universum, totum, plenum, in distanter, fixes in prae senti adest , momenti instar quod partibus etiam intelligibilibus caret, nunquam in fluxum progreditur; verum in seipso manet. Licebit er go ternitatem cum Boethio defianire, vitae nomine inessentiae bona
illius venia permutato, quod sit I terminabilis tota simul inperfecta
247쪽
essentiae possessio. Iure autem aliquo istam mutationem postulare posse videor, quia essentia in priore Naturae divinae momento consideranda venit quam vita, Maeternitas non
essentiae per vitam, sed vitae per esse sentiam convenit. Itaque Quaecumque de Deo praedicantur absolute, illa ab aeterno illi conveniunt, tota simul, quaeque illi ab
aeterna non conveniunt, certum est
illa non absolute, sed per relationem ad creaturas de illo praedicari , ut
Creatorem, Dominum Iudicem esse universoIum.
XU. Immensitas est modus supereminens essentiae Dei, quo illa loci expers est sistundum spatium. terminum spatium coeXtensum, quia est simplicis Entitatis, non habens partemn partem , itaque non
partem extra partem: terminum am-
Dientem seu extra quem non sit,quia infinitae Entitatis fuitque Deus ante omnia solus ipse sibi de muniadus Iocus, omniam soliis autem , quia nihil extrinsecus praeter ipsum. XVI. Ex hac immensitate sequitur positis jam creaturis: locis,
quibus creaturae continentur, omni
praesentia sive ubiquitas essentie Dei, ecundum quam tota illa est ubicuniaque creatura aliqua aut locus aliquis est , idque aequaliter puncti instar. luod totum adest toti peripheriar, ingulis partibus ejus, absque tamen circumscriptione Discrimen siquod est illud a voluntate, potentia&actione Dei est.
XVII. Impatibilitas est modus supereminens essentiae Dei, fecim- dum que illa passionis omnis expers est tum quia nihil in illam agere po-
test, est enim Entitatis infinitar,
causae externae expersa tum quia recipere nullius actionem potest; est enim simplicis Entitatis. Itaque
Christus non est passus secundum
essentiam Deitatis suae. XVIII. Immutabilitas est mo et tota Ly.dus supereminens essentiae Dei, quo H . c. illa mutationis omnis expers est D h i Translationis de loco in locum,quia
ipsa sibi finis esti bonum, quia
immensa est Generationis .corruptionis, alterationis, incrementi decrementi eadem de causa, qua est Impatibilis, unde etiam in Scriptura illi Incorruptibilitas attribuitur: imo ne motus quidem in illum R-. r. 2D cadit ex operatione convenit enim O. e.18. illi, soli, in operatione quietum esse.
XIX. Hi modi euentiae Dei ita propri sunt Deo ut omni ali rei
lint incommunicabiles, tum secui dum ipsos aeque atque ipsa Dei e sentia, cujusmodi sunt , sine qua
communicari non possunt, nisi ipsam propriis essendi modis spoliatam destruere velimus talum secundum analogiam magis quam essen tia quia enim sunt lupereminentes,
nihil illis analogum esse potest. Itaque Christus non est ubique secundum humanitatem suam. XX. Quum Vnum, Bonum e nausint generales Entis affectiones, eae i'. et dem Deo quoque in tribuendae, sed cum supereminentiae modo juxta mensuram simplici tatis: infinitatis essentia ipsius. XXI. unitas essentiae Dei est, et M. . . secundum quam ipsa ita omnimo xc ' de una est , ut in se prsrsus sit
indivisibilis, secundum numerum, a speciem,
248쪽
speciem, genius, partes, modOS, C. XXII. Convenit etiam essentiae Dei, quo a divisa sit ab omni actio S: in nullius asterius rei compositionem venire queat idque nonnulli simplicitati, alii unitati essenti qmdam utrique adscribunt. Legi inu autem Deo Scripturis crebro sati statem ad bi, quae plerutaqu2 se in Tionem designatu forte itaqueret ibi ii 'nemno te id iosum, quo Driis si ii tu est ab aliis, Sanctitatis nomine appenati poterit.
Itaque Deus non est anima sandi, non tarrha universia, .non forma inhae-iren q, non tali corporis.
XIII. Bonitas ei Tentiae Dei secundum quam ipsa summum de ipsam bono me V, essentialiter in se ipsa, eg cujus participatione omnia alii sic otia sunt: ad quam
omnia alia tanutiam ad summum finem sunt referenda Ha ratione dicitur communicabilis.. XXIV. Himo i&al Tectiones ita essentiae prim tribuuntur, ut per reliqua omnia, quae in posteriore naturae divinae momento consideranda veniunt,duci debeant, quod si fiat, pr esertim per Ea quae ast operam tionem Dei pertinent, tum peramet pla utilitas eae illis, 3 earum cognitione ad nos redundabit quam non praestant, si in hoc tantum naturget divinae momento considerentur.
momento naturae divine consideranda venit, est Rctus ab essentia Dei fluetis quo illa in se actuosa esse significatur.
XXVI. Actum ab essentia studi- Anus ut I
tem dicimus : quia quum intella-ctu noster in natura Dei essentiam de vitam sub formis distinctis con ciniat, villam priuehaa: cavendumne e et ut actis ad illam accedens concipiatur unitatis instar, quae unitati addita secit binarium sed ut actus ab illa fluens pro novente se ad sui Detfectiomem , quemadmodum putastu suo luxu se promovet in
longitudinem:atque hqctantum nostrae considerationis modo intelligi volumus, qui cogimur tenebrositatis nostrae vocibus uti ad lucem illam inacce Iam aliquo modo adumbran
XX TII. Essentiam per vitam Heb. aa actuo iam dicimus, quia omnes Dei
actiones tum intern tum externa , tam ad mira, tum ad extra, vitae ipsius tanquam proximo ev immediatato principio sunt adscribendae. Qua enim vivit Deus Pater producit ex
sua essentia Sermonem ripiritum suum Qua vivit Deus, intelligit,
vult, potest, facit omnia, quae intelligit, vult, potest, facit. Unde quum l.Tim. t. n. beatitudo in acta consistat, vitae illa et hi pro orie adscribitur, quae etiam causia videtur, quo iuramentum praestari voluerit hisce conceptis verbis: Vivit Dominu S.
Ex v III ita Des est piamet . .UT essentia et ipsumqtiecisse Dei; quia: Ressentia divina simplec est omni Act i . S.
modo, est mi inita, &prootero in Rom. 8.I . terna, Immutabilis unde immortalitas illi tribuitur quide soli que
propterea nulli creaturae communi
cari potest. Est immensa sine incremento dc decremento est una hin- divisa sancta .secreta ab omni Irebus bona: hinc communicabilis ipsa in communicativa sui, tum per creationem, reconservationem, tim
249쪽
D ira AT. tum per inhabitatio em inchoatamna hoc secato, consummandam in
XX et Vita aut Dei tribus facultatibus actuosa est. Intellecta, Volan tace, Sc Potentia proprie dicta Intel-kctu obiectum suum qualecunq; in tus considerante, sive unum sit sive unitum ipsi in intellectione. Uoliantate primum . summi m dc . ve opstium obiectu et intus volente reliqua extrinsecus. Potentia tantumcgtrinsecus Perant , quae etiam
causa esse potest, quo illa propraepotentiae nomine appellCtur , Ut
pote quae in omnia sua ob disti prius operata possit, qua re ipsa
XXX. intellectus Dei est vitae ipsius facultas natura re ordine prima, qua omnia cingula, qua Entitatem qualemcunque habent, habitura sunt, ii ibuerunt habere pomsunt . ex hyoothesi habrrent, omnium mi e&sine utorum inter se Ordinem, conne Rictilem re in SP varios, quos habent aut haberes os sunt, lis mcte intelligit, ne exclusa quidem illa Entitate, quae rationis est in mente . imaginatione. enuntiatione tantum existit , vel egistere potest. XXXI. velligit ergo Deus seip- farnu Novit omnia pressibilia sive illatia iii Rentia Dei vel creatu DB in potentia activa vel passivan in Potei Via operan ti, imaginan li. nuntiata litanovit omnia quae exii Z-rent potita aliqO hvpothesi novitalia a se necessaria, contingentia: bona, mala universalia , singularia; futura, praesentia, preterita, emellentia, vilia: substantialia, accidentalia, min, i 3
omnis generis actiones, passiones, tarda tam clos circum tantias omnium
egierna dict i reacta internas cogitationes, consultatione , consilia, decreta Entia rationis, complexa, incomplexa. Que omnia iunctim intellectu Dei tributa id essicere vi dentur, ut Deus infinita nosse merito dicique t. XXXII. Novit Deus omnia quae novit, non per specie intelligibile . non per similitudinem: non enim opus est ut utatur abstracti me
applicatione ad intelligendum sed per suam ipsius essentiam. solam, exceptis malis, quae indirecte novit
Peropposita bona, sicut mediante habitu cognoscitur privati OiItaque I Seiosum totum novit Oh ad=-iae'. io qua ei est enim totu gens luc, de . ' ' oculus alia vero etiam tota , sed excellenter ut in inso sim es eius intellectu, ad quate ut in propriis naturi S.
2. Se ipsi tria primo novit, Oe impossibile est ut primum per se intellectum a Deo sit liud, qui in Ipsius egentia.
3. Intelligere Dei est ipsius esse
&essentia. XXXIII. Mos aqquo Deas intel Hetis .is,ligit non est successiva; qui di vel per conpositionem&dici ione vel
per discursum se impleu per infinitum intuitum Itaque
aliqui adderet essenti e ejus nec
quam omnia intellipit: vel intellectio excederet essentiam si nunc intelligeret, quoi non intelli trahat an ea; qsiod fieri nequit quum per essentiam omnia intelligat. dis
250쪽
pyri'. S r. I mense novit omnia citra augmentum: decrementum rerum cognitarum. ipsius scientiae.. iii 3. Immutabiliter cognoscit omnia non variate cognitione ejus aciIAco B ARMINO, 3 omnia Entia, sive illa ut fututa,
vel tit praeterita , vel ut praesentia considerentur Latque horum etiari triplex ordora Primus ordo est eorum . quae puro ipsius actu sunt ex- infinitas rerum cognitarum muta stitura exstant, exstiterunt Secun-
. uno hindividuo actu cognoscit Ommata non distractus ipse inra 3 iv plui iris , sed collectus in semetipvium et neque tamen con Seri nec universe: in genere tantum,sed di
stincte, specialissime seipsum in
seipso, res in caussis ipsarum , in ipsis, in essentia sua, in ipsis praesenter, in causis antecedenter , in seipso supereminenter.
FVIihi, S. Et propterea quum Deo somnus, dormitatio, oblivio tribuitur, eo significatur tantum dilatio repetundarum de hostibus poenarum, solatis auxilijque amicis praestandi procrastinatio. XXXIV. Quanquam Deustino impiae actu intelligat omnia, tamen ordo quidam in obiectis cognitionis non incommode assignari potest, imo, debet nostra causa. I. novit seipsum et omnia possibilia , quae ad tria velut genera referri possunt ut Primum sit eorum, ad quae potentia Dei immedia, te se extendere potest, seu qtiae puro eae solo ipsius actu existere postunt. Secundum illorum, quae a creaturis, sive illae exstiturae sint sive non,
ipsius conservatione, motU, auxilio, ConcurIU, permissi existere possunt. sive illa an hoc, sive in alto, sive in infinitis rerum ordinibus collocarentur,imo dc quae existerent a crea
allat. Ii. Et neretur Tertium illorum quae Deus Dr.58. c. de actibus creaturarum vel sibi vel
rexIs ambus convenienter facere potest.
diis eorum quae interventu creaturarum,uel ab ipsis vel per illas ipsius P iss.
conservatione, motu, aUXilio, Coi cursu, cimissu sunt exstitura, exstant, exstiterunt. Tertius illorum, mina8. quae ipse ceractivus creaturarum vel
sibi vel actibus convenienter facturus est, facit, fecit. Qus consideratio infinitae est utilitatis in variis doctrinae Theologicae capitibus. XXXV. Sancte Deus intelli Pliatis git omnia, res prout sunt citra ad I . . . mixtionem considerans unde non AN secundum personam, faciem u- dicate dicitur, sed secundum verita-
XXXVI. Intellectus Dei ce tus est, eque unquam falli potest. adeo ut etiam futura contingentia certon infallibiliter videat, sive illa videat in causis ipsarum,sive in ipsis.
Nititur autem lita certitudo insint r.Sam. 23. tate euentiae Dei, per quam omnia intelligit praesentissime.
nulla causa externa causam , ne
ab objecto quidem quanquam sit objectum futurum non sit bonsit quoque de eo futura Dei intel Reni.
quantumvis certa: infallibilis, ne- i. cessitatem tamen rebus non imp et 8 22nit, imo potius contingentiam in o. illis stabilit Quum enim illa non est.2x.lo. tantum sit rei ipsius, sed etiam mo- . iadiret; neccsse est utrem modum, .n. i' rei, qualis est, cognoscat, inpropte O . Asmrea. ii modus rei sit contingentinorae