Opera theologica ..

발행: 1629년

분량: 998페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Dei peccata non nisi poenitenties mittentis, detrectant condonare fratri, nisi culpam fassas&deprecatus fuerit.

THESIS DECIMA OCTAVA

T, E

Ecclesia ejusq: capite.

e de re coviro versis non abs resectari videlitur, si a viis ih stibis de Ecclesia dici, Capite pesti racti-M.

ECclesia nomen est Graecum origine, usurpatum in Veteris Te Deu/. 23.2, . amenti Graeca versione pro H -- λ brae in &proprie significat coe turn evocatoriam, ex ipso vocis Elymo lacus i frequentissirn sacrariam litterarum, citra distinctionemo priori paricitatis aut multitudinis ad coetui

nem Evocatorum univer tem significat, nunc insignem multitia tinem, nunc paucos, unica familia com- ,rehensosa idque propter unam epentialem a sonem omnium quae quum aeque m m Detat paucorum, multorum,& omnium Conventui, etiam ex aequo nomen Eccsi.ae participant hoc solum discrimine, quod

coetu constans ex pluribus major Ecclesia dicatur, at non magi Ec-

clesia, juxta Logiconi axioma, Substantia non magis& minus recipit. II. Secundum hanc generalissiamam notione definitur EcclesiaDei,

cortus a Deo evocatorum ex narii raipsorum in supernaturalem dignitatem adoptionis Filiorum Dei ad gloriam ipsius di vocationi Dei re

pondentium Actus enim vocationis, ut a Deo vocante prosectus&avocatis convCnienter receptus con ,

summat Ecclesiam ipsius. Sub hac ni

definitione comprehenduntur etiam M.f8. 18, Aneeliqui electi dicuntur in Scri e. plura, live considerenturni coetus, , H. x ab hominibus separatus, sive ut ad unam Ecclesiam cum hominibus pertinentes Secundum quam n tionem Ecclesia omnium maXimet Catholica dicitur. At missis Angelis de quorum vocatione Parce loquitur Scriptura, de Ecclesia qua ex hominibus constat videbimus et illi . duplici respectu hic nobis considerandi, secundum statum primaevum in quo conditi sunt a imaginem Dei,&ratione lapsus ab illo statu in cortuptionem: miseriam. III. Hominibus in primo statum consideratis, qlia non tantum creati ' erant ut hoc essent Mod erant sed utpotro in statum eliciorem eveherentur, convenientem imagini Dei qua insigniti Patrem suum ut Fili reserebant, convenit evocatio qua ex naturam naturali felicitate vocati sunt ad participandum fructum adoptionis divinae per observationem Legis ipsis positae, promissione vitae beate per Sacramen C dum arboris vita: obsignata mortisq; comminatione sancitar Unde illi Ecclesia Dei fuerunt, non sanguine Christi edemota, neque Spiritus Oo 3 re'-

322쪽

vel nova creatione . benedicti, quum haeres destinatione

s. t. Sa

regeneratione reformata, sed creatione Dei primaeva institutare vocatione secundum foedus Legale informata. I Haec Ecclesia ante lapsum actu constitit ex primis parentibus Adam, Eva tantum, polcntia vero complexa est totum tu manum genus quod illorum lumbis inclussum naturali propagatione ex illi Sproditurum erat, idque ordinatione Dei constanti perpetua , secundum quam foedere cum parentibus inito omnes illorum includit post Iros, siquidem parentes in icto perstiterint. Et hoc respectu Eracsia ante lapsum Catholicae nomen sortiri potest, verum cum Cederi isti promissi, remissionis peccatorum adnexa non fuerit, hanc ubi Legem transgressi sunt, quae in obedientiae experimentum posita erat, a foedere exciderunt, in desierunt esse Ecclesia Dei expulsi ab arbore vitaret Paradiso, Symbolis vitae aeternae, do

micili illius, factique sunt fili irae

natura.

. Quare si denuo Ecclesia ex

hominibus colligenda fuit, evocanda illa fuit ex statu illo peccati miseriae, a sui colligenda eg decreto gratiosae misericordiae Dei, quare evocationis modum adhibuit sta

tui isti convenientem, novi Cmpe

gratiosi, prout illa vox in Euan gelicis scriptis usurpatur, foederis institutione, quod sanguine Mediatoris Christi Filii Dei unigeniti sancitam remissionem peccatorum exhibet Spiritum eratiae per fidem

in illum. Ad culus partici Dationem vocati sunt diversi mole secundum temporis Oeconomiam sapientistium a Deo distributam , prius P rconstitutus infans e siet, quate etiam ad tempus sub Legis Occonomice repetitae Pedagogia detinendus erat, inaequum secundum tempus a Deo ait. Dii Patre praestitutum haeres adultus hi, esset, per plenam illam in Evangelio mainfestationem. VI. Haec vero Oeconomica distincti, diversitas modi evocationis duplicem e substantia divcrsam Ecclosiam non facit Vnus enim idcirque homo infans ei in adu

tiaS, non insitariatas. qui secundiam aetatem est proscctu rationem distinctus Dicitur autem ora C ches itaci si ante e post Christum unia is .i . li. haeres, Unu Setiam novus homo dicitur tota Ecclesia ex Iudaeis in Gentibus colle ecta, Iudaeis non tantum

qui post Christi adventum fuerunt,

sed etiam qui ante quum Gente erant sine Christo alieni a Republica Israelis: extranei a pactis prornis

sionis Vna etiam est civita Dei Galcat . coelesti H erusalem, mater omnium U. a.

qui benedicuntur cum fideli Abraham, secundum Isaac promissionis fili sunt. Vna domus Dei funesti si data in lapide angulari Christo, qui Ai et r. positus est filia latione fundati si in He i s. non modo per Apostolorum sed: M.q, per Prophetarum praedicationem,ad quam etiam Abraham, Isaac Iacob pertinent, qui iam ipse Moses secundum Tromissionis tignatio nem filius , quamquam servus in domo ratione t economicae Legissa. tionis in manu illius administratae. II. Hic coetus unius haeredista novi hominis unius civitatis domus Deli'minibus, eo quo dictum est modo insignitus, amplis A, sima significatione uti limo ambi Hebra. iuq seu omissionem se minis u Ecclesia catholi ea

e rete

323쪽

adis

hominibus collecti, continens omnium temnorum a promissione seminis mulieris , ad item mundi omniumque locorum homines aigratia Dci participationem c cultum illium gloriae evocatos hvocationi obseciatos L in duo membra integralia toti homogenea imi-στι, ,3 laria singula distribuitur In Eccle-- Q siam nempe quae ante Chi istum fuit .in illam quae post, de quarum convenientia in distinctione quia prolixioris esset operae, hic non ag

muS: imo omittentes peculiarem il

lius ante Christum considerationem,

de Christiana sic speciatim dicta

porro videbimus, non tamen cum

expressa illius exclusione. Ita . s. rs VIII. Ecclesiam itaque Chri- c. stianam nobis definire liceat, coetum

Dei'. idelium, qui vocatione Dei salutari

i. Pet s. iora statu corruptionis in dignitatemA -- . y Filiorum Dei per Euangelium vo-tihu: , Cati, Christo tanquam viva mem-Os.so. bra capiti per veram fidem insiti sunt ad laudem gloriosae gratia Dei.

Quae definitio ut generalis, omni cartui fidelium sive exiguus sit sive magnus competit, etiam Catholicae continenti universitatem fidelium a Christi in ternum suum adventuriusque ad consummationem seculi, quam Catholicam proprie describimus. hec pauca verba adiecerimus fidelium universorum comini ingua, tribu populo nationes vocatione evossatorum m. Unde apparet Ecclesiam Catholicam nulla re ad substantiam Ecclesiae pertinente differre a particularibus, sed sola tantum amplitudine quod diligenter adversus Pontificios est notandum. 2.T m. i. o. IX. Causa Ecclesie et sciens,lum

3.ere. i. ia procreans Der tegenerationem, tum

conservans per quotidianam educationem, deniq; consummans per .en. i. aDillius ad se immediatam adunatio, si,nem, est Deus: Pater in Filio suo dilecto Iesu Christo per Spiritum Clitisti Redemptorigin Capitis Ecclesiae. Instrumentum ponimus Euangelium quod est semen incorruptibile ex quo renascitur Ecclesiarundes illi quos administro statuit rae M. i. to

Euangeli Deus, causae instrumen Rom. r.

tariae .cooperari Dci appellantur, J- S. i quorum alii sunt fundatores ali su Eph r. a

peraedificatores. Et fundatores quidem multarum Ecclesiarum particulariter per praedicationem viva voce factam, omnium vero Ecclesiarum tot iu Catholicae perscriptionem obis consignatam quo nomine tota Ecclesia Christi Apostolica dicitur. X. Actionem hujus causa Ecclesiam procreantis&conservanti S, vocationem appellavimus: quae vox

primo includit terminum a quo ad quem inde medium per quod ab uno ad alterum tenditur Terminus situ, Ita quo, est status peccati miseriae Rom. r. in quo statu peccator sine Lege existens acquiescit blanditur sibi, quem Ieccator sub Lege existens per praeviam vocationem a Diritu Legati, Servitutis administratam aversiatur, liberationem ex illo desideras Terminus a quem est digni Ire i rarias adoptionis Filiorum Dei qui et V iam respe estu desideri evocatorum, finis illorum commode appellari potest Medium per quod tenditur ab uno termino in alium fide est in Christum per quam, lenitatem illam adipiscimur, in ex regno ten brarum in regnum lucis e Filii Dei

transferimur, ex decreto praedestinationis divina .

XI. Hinc facile apparet quam huius

324쪽

Sal. I. I a

hujus evocationis materiam statuamus, circa qUam illa versatur, hinqua operationom suam exerceat. Remota sunt peccatores, illis enim solis necessarius est viae illius ingres sus Propinquior sunt peccatores peccata sua ex Lege agnoscenteS, statumq; suum deplorantes redem- Ptionem expectantes. Proxima sunt fideles, qui soli vocantur incommunionem Iesu Christi AD participationem haereditatis quam ille suis,

sanguine suo acquisivit, cujus dispensator constitutus est ijs qui

ipsi obtemperant. Vocatio enim ut Utactu persecta est,quum avocante est profecta, effectus tamen relativus requiritur ad hoc ut vocati nomine Ecclesiae censeri possint. Quare ab Ecclesia excludimus,Infideles, Apo- statas, Hypocritas, Haereticos qui Christum caput non tenent. On Bapti Zatos externo Baptismo aquae, Excommunicatos sententia Ecclesiae, o Schismaticos distinguimus secundum variam distinctionem vel ad Ecclesiam pertinere vel non

pertinere affirmamuS.

XII. Formam Ecclesiae quia illa

est de genere relatorum, necessariam in relatione constituimus: quidem in relatione disquiparantiae, ut jubent nomina relata quibus appellatur. Dicitur enim Corpus S ponsa, Civitas, Domus, relate ad Caput, Sponsum, Regem, Herum seu Patrem famulas. Relatio autem inter ista relata in tribus posita est sive

momentis sive gradibus. I. Unione. L. Ordinatione. . Communicatione Forma itaque Ecclesiae in unione est cum Capite Sponso est Rege suo quae fit per Spiritum allius S Eccleuae fidem. In subordinatione

illius sub Capite Spons, Rege suo

Capitis Se neccssitas utilitasque Ecclesiae. In influentia vitae sensus motus a Capite benevole procedentes ab Ecclesia percepta Celiciter.

XIII. Finis Ecclesiae summus met

est illius gloria , cujus gratiosaevo tare.2. v. catione Ecclesia est quod est. Et glo D . o. Oa quidem quam ille perficit ina S. . ctionibus suis gratiosis erga Ecclesiam, illam creandori conscrvando, promovendo, denique consummando. Cui merito subordinatur gloria quam illi tribuere jubetur, tribuetq;Ecclesia ut complementum illius per

omnes seculorum etates salus Ecclesie quum sit donum Capitis Regis illius Ecclesiae finis dita non potest , quamquam finis tit Ecclasiae quem illa intendit fide sua, quam assequi ut beata sit coram Deo ad

XIV . Iam vero secundiam actus Dei erga Ecclesiam queatenus vel omnes vel aliquos percepit, distingintur ipsa fetus percepit Cretationis .conservationis actum tantum, in via esse dicitur S milit insadpellatur, utpote cui adhuc sit cum peccato, carne, mundo: Sathana confligendum. Quae insuper On- summationis particeps facta est, in patria esse dicitur, trium Phan i. renuncupatur, quae devictis hostibus i , ID quiescit 1 laboribus suis quae Cum Christo regnat in coelis. Huic parti militanti in terris, etiam titulus Catholicae attribuitur quatetnu omnes Partaculares militantes suo ambitu complectitur. In Purgatorio neq; Ecclesiam ullam neque quicquam Ecclesiae statuimus. Est enim illud vera topia, inter omnes celebratissima. X V. Hua quum evocatio Ec- ct id. oelestiae fiat intus per Spiritum , foris per

325쪽

per verbum praedicatum, vocati intus respondeant fide, foris proses,sione fidei, prout qui vocantur internum .externum hominem habent, hinc Ecclcsia ratione eOINH-dem vocatorum distinguitur in visibilem: invisibilem ab adiuncto Externo de accidente. Invisibilem qua credit corde ad iustitiam , visibilem qua confitetur ore ad salutem Echec visibilitas: invisibilitas, non magi Saul minus, toti Ecclesiae Catholicae quam singulis particularibus Ecclesiis convenit quod ii Catholica Invisibilis dicitur, quia in unum locum non potest convenire Se sic exponi

visui,id horsum non pertinet. At vero quia plures vocati quam electi, in multi vocati Deum ore profitentur se scire , factis Vero negant, de quHrum tamen corde solus Deus indicat,

qui solus novit qui sunt sui, hinc tales Propter promissionem ad Ecclesiam visibilem pertinere judicantur,

quamquam aequivoce, quum ad invisibilem non pertineant, ui ternam communionem cum Capit ,

que forma est Ecclesiae non habeant XVI. Deinde, quum Ecclesiam hoc mundo,qui totu in malo situs est, colligi itur, ksaepe per adrninistros, qui praeter verbum Ddi Utiam aliud verbum annunciant, quumque illa constet ex hominibus deception ita lapsui expositis, quin etiam ex dec piis e lapsis, hinc Ecclesia distinguatur respectu docti inae fidei in Orthodoxam chaeret canan resperiacta laus divini, in idololatricam , dc Deum Christumque ejus

recte colentem respectu morum secunda Legis tabula Praescriptorum , in puriorem vel impuriorem ubi etiam gradus sunt animadvertendi, iecuudum quo, una magis est herectica, idololatrica, impura quam altera: de quibus omni s rectum secundum Scripturas judicium est ferendum. Hic quoque Catholicae vox usurpatur de ij Ecclesiis, quae nec haeresi exitiali laborant, neque Idololatrica sunt. XVII. Quare inversa: praepostera est quaestio, quaqua tatur, an Catholica Ecclesia errare Pollitiquum potius Suaerendum sit, an coetus qui errat sit Ecclesia ut Ennii

fides est prior Ecclesia in Ecclesia illud nomen obtinet quia fidelis, sic coetui alicui nomen Ecclesia adimitur eatenta S quatenus aberrat a fide; si tamen quis urgeat illam quaestio-Hem, dicimus illa nihil aliud rogati, quam an futurum sit ut uno aliquo tempore nullus sit toto orbe turra-rtam coetus hominum recte in Christum, Deum credentium: cui Mae. 18.2itacile respondetur per negationem '' eo quod Ecclesia in terris nunquam sit totaliter defectura , sed ad finem Aprum, tabusque mundi sine icmporis terru ' Prione colligetnua, quamquam O semper ex iisdem loci in populis.,ecus Christus in terras regnum aliquod non habebit non dominabitur in medio inimicorum, Usque dum ponantur illi scabellum pedum

Et huc usque de Ecclesia ipsa sede

Capite paucis videamus. XVIII. Capitis Ecclesi.Vcon ditiones fiant, ut omnia ad Ecclesiae

vitam dc salutem neces laria et Trectissimum se contineat, Ut debita l. Ehabeat ad Ecclesiam Symmetrianae convenienter ipsi unitum ex crinila, I. HI, illa ordinatum sit ut denique virtu Diniat. 6-

te sua vitam sensum inmotum Ec- pia a arietesiae suppeditet Hre autem ON γ. ia ditiones soli Christo conveniunt. II. M.

326쪽

inhabitat enim in illo omnis plenitudo, lax plenitudine ejus omnes accipimus. Ille est quem Pater Constituit Caput super omnia ipsi Ecclesiae , qui dat salutem corpori suo quod est Ecclesia Cujus Spiritu

Ecclesia animatur, sentit, OVetur. Neque hoc tantum de interna communicatione intelligendum est , sed etiam de externa administratione: Ille enim est, qui verbum suum Spiritum emittit qui ministerium in Ecclesia instituit, qui Apostolos, Euangelistas Pastores Doctores ministerio isti praeficit, unde Iastorum Princeps dicitur , qui ministerio adsistit, per signata Prodistia, virtutes barias Sp. Sancti distributiones, qui Ecclesiam suam adversus hoste defendit, Sc illius etiam

temporarium bonum Procurat,

quousque judicat internum Marte num illius bonum postulare. XIX. Quare neque Apostolo Petro neque Pontifici Romano illud nomen secundum ullam considerationem adaptari potest; non secundum internam comm Unicationem, concedunt ipsi Pontificii: non secundum externam administrationem, sic probamus de Petro. i. Petrus ipse constitutus a Christo est Apostolus, Eadem constitutione qua dicitu Christus constituisse Apostolos. Ergo reliqui Apostoli a Petro non constituti, quod Paulus expresse de se negat, quum dicit se neque ab hominibus neque per hominem Apostolatum adeptum. 2. Petrus est Sympresbyter Ergo non Princeps Presbyterorum. 3. Petro concreditum est Euangelium circumcisionis ut Paulo prs puti pari jure dc authoritate, quare etiam sibi xtra dederunt invicem societatis.

Petrus a Paulo fuit reprehensus, quod non incederet lecto pede secundum veritatem Euangelij. Non fuit idoneus cui totius Ecclesiae administratio committeret Ur. S. Iacobus, Cephas. Ioannes pari gradu ab Apostolo Paulo collocantur, imo

ab Ecclesij habiti citra differen

tiam, columnae. 6. Fundamentis nova Hierusalem inscripta sunt nomina. 2 Apostolorum, singulis singula citra ullius eminentiam. Paxa truso talus dicit se nihilo inferiorem esse summis Apostolis. Ergo nec Petro qui inter illos. S. Paulus dicit se plus laborasse quam reliqui omnes, quod vere dicere non potest, si Petro totius Ecclesiae administrandae cura incubuit, eamque per Paulum halios administraret. Duae Pontificii pro primatu Petri objiciunt in ipsa disputatione examinabuntur. X X. Hinc sequitur nec Pontifici Romano illum titulum Competere quidquid enim illi competit juris, dignitatis, hoc a Pereo illi derivatum esse dicunt, utpote qui in Petri cathedram iunctionem successerit. At vero dato non concessis quod Petro primatus administrationis, in totam Ecclesiam concessus fuerit, inde tamen non sequitur, jus aliud in Romanum Pontificem devolutum essest antequam enim illa hypothesi hoc Thema concludi possit, ista sunt praestructim probanda. i. Ius illud fuisse non personale sed successivum et Alligatam fuisse successionem istam alicui Cathedra . ut qui in illam succederet, isto jure potiretur quidem irrefragabiliter

quocunque modo ad istam Cathedram pervenisset. 3. Petrum Romanum Episcopum fuissem in functione istius inpiscopatus Romae di esse

327쪽

- Obed.

discessisset vivis. Ex eo quod Petrus in Episcopius Romam functione Rome mortuus sit, primatum illum Romanae Cathedrae alligatum fuisse. Haec igitur probanda illis ocquidem argumentis indubitatis, quum doceant de necessitate salutis esse, ut omnis homo subsit Pontifici Romano. In quo, a quo, per quem repropter quem omnia consistunt, sit laus gloria ab aeterno in aeternum.

Uum Iustificationis vox a ju- stitia deducta sit, ex hujus notione illius ignificatio commodebe, derivabitur Iustitia proprio sumpta

re. 6. , . rectitudinem gnificat, vel conve eis i. D. nientiam cum tecta ratione Eaque

qu J I. vel in qualitas, vel ut achus conlidem ratur qualitas inha: rens in subjecto; actus productus abisticiente Iustificationis vox actum denotat, qui in occupatur, ut vel personae alicui

Dis ruet AT DECIMA NON A. a sol justitiae qualitatem infundat, vel acquirat vel de persona eiusque acti bus judicium iaciat, e sententiarn

pronunciet.

II. Iustificatio igitur secundum qualitatem, si sit acquisitio justitiae,

est actio eius, oui lustitiae habitum sibi crebris actionibu comparat, nempe creaturae rationalis Si sit justitiae infusio , est actio elus qui justitiae habitum creaturae rationali infundit, nempe Dei, vel creatoris, vel Regeneratoris. Iustificatio circa personam actusque ejus occupata, est actio iudicis mente sua factum factique aut horem aestimantis, au-Xta aestimationem judicium facientisin sententiam pronuntianti , scilicet hominis Dei sapientiam de justitiam, principis causam subditi, Pharisari seipsum, Dei factum Phineasi, de Publicani justificantis.

III. Ex qua istarum vociam ne cessaria dis nactione apparet, Bellar. quum statum controversia inter i-pi im de nos de hoc dogmate existentis, hisce verbis proponit Anjustitia, qua formaliter justificamur, sit inha: rens an imputativa Maequivocationem admittere, advertarium sibi fingere , quem non habet. Equi vocatio in eo est, quod justificationis vox circa inherentem sustitiam occupatae, infusionem iustitiae significat, circa iustitiam imputativam ver, mentis ostimationem, iudicium c sententia dictionem. Adversarium fingit, quia nemin gat, formam qua quis intrinsecus justus est C dicitur, justitiae habitum seu qualitatem inherentem esse; negamus autem vocem justificationis in disputatione Paulina ad Romanos contra Gentes in Iudaeos, id Gai, contra falsos fratres, imo et a P et ac

THESIS DECIMA NONA,

Iustificationes Hominis

coram Deo.

Qui vim crebra Fat in scripturis mentio su piscationii ejusque doctrina magni ad salutem sit momenti, et non parum hodie sit te viro Dersa non abs redii uri

videmur, si de illa sese res ex Scri et ris inpitrum m m.

328쪽

Iacobo, isto sensu accipi. Quapropter statuendum est, aut de justificat. pro actu judicis acceptata inter nos

controverti, aut controversiam no

stram cum ista Paulina nihil commune habere.

IV. Est itaque justificatio coram Deo, qua ille coram Dei tribunali

constitutus, a Deo, ut a judice, justus, justitiae praemio dignus Censetur. pronuntiatur, undem ipsa pCemi remuneratio sequitur consequentis necessitate. Verum quia tria hic consideranda veniunt, homo u dicandus, Deus judex in ex secun

dum quam judicium peragendum est quae singula varie considerari Possunt etiam juxta ista ipsam iustificationem variare necesse est. Nam homo coia siderari potest, vel ut justitiae operibus functtis, sine peccato, vel ut peccator Deus ut throno

insidens rigidari severae iustitiae:vel throno gratiari misericordiae Lex est operum vel fidei; quorum quia sintula singulis Wύ bi c. sitim, hu- tuo sibirespondentia ad duas species seu formas oppositas justificatio reo vocari potest quarum una ex lege, in lege , vel per legem, ex operibus legis, perantis legem facientis, ex debit, non ex gratia , dicitur. Altera vero fidei ex fide, per fidem, Peccatoris sed credentis , gratis facta,

ex gratia, uota ex debito, sine operibus legis appellatUr. U. Caeterum cum lcg, cuius in

quaestione de justificatione mentiost duplex sit; Moralis nempe Ceremonialis, Iudicialis enim hic

in considerationem non venit videnduin quo modo .sensu utrique iustificatio vel tribuatur vel adimat Ur Legi morali tribuitur justifi

catios co quod opera praestiipta i justificationem adima

Deo per se hin se grata sint, hi pla

striete .rigide sumta justitia, adeo ut qui ea fecerit, eo ipso citra abs lutionem vel gratuitam imputati nem justus sit , qua de causa illi justia ficatio non adimitur, nisi eo quod praestita non sit. Unde Wiustificatio ex illa sic definiri potest, quod sit, qua homo legis moralis justitia

citra transgressionem fune ius,coram tribu li severae justitia Dei constitutus , iustus a Deo vitae aeternae praemio dignus, in se, ex debito, secundum legem, citra gratiam censetur de pronuntiatur, ad ipsius salutem xjustitiae tum divina , tum humanae gloriam. I. Tegis vero ceremonialis Mich. s. . Slonge alia est ratio. Nam neque o t- , Pera ejus Deo per se grata sunt, ut ' β' ipsa justitiae nomine venire possint; neque illum respectum habent, ut absolutio a peccatis contra legem moralem patratis, per illa obtineatur vel ipsa gratiose in justitiam im- . n. s. putentur. Qua de causa illi, non quia Hebs io praestita non sit, sed simpliciter propter ipsius, non carnis peccatricis impotentiam , justificatio adimitur inscripturis Est tamen usus ejus adjustificationem duplex secundum duplicem ejus, tum in legem moralem&peccata adversus illam patrata,tum inCht istum Idem in illum respectum. Iuxta priorem , est chyrogra aphum obsigna debita Peccata Iu M. o r.

xta posteriorem,continet umbram . l. a. Id. typum Christi bonorumq; futuro G t,3 21.

rum, id est, justitiae: vitae. Secun. et '

dum hunc Christum typice monstravit secundit illum confugere ad eundem compulit per fidem in illi. VII. Et haec causa est, cur Apo R-.3.

stolus Paulus toti legi simulo semel b R

329쪽

γ' - . diversi de causis. quas semper com memorare necesse non est. Fidei vero iustificatio tribuitur, non quod illa sit justitia ipsa, quae rigido&severo Dei iudicio opponi possit, quanquam Deo grata, sed quod ex judicio misericordiae triti mphan supra judicium absolutionem a peccatis obtineat, raratiose injustitiam imputetur cujus rei causa est, tum Deus justus, O misericors, tum Christu obedientia, oblatione d intercessione sua secundum Deiani ex beneplacito e mandato ipsius.

Illa vero sic defini i potest, quod fit

iustificatio, qua hom , peccator, sed fideli , coram tribunali gratiae quod in Christo Iesu Daemia, erectum est, constitutus, a D 'o justo k clemente judice, justu si justitiae praemio dignurum, non ita sese, sed in Christo, ex gratia, secundum Euangelium, cens tur de pronunciatur a i laudern

stitiae e gratiae Dei, ipsiusque justificati salillem.

VIII. Hisce duabus justificatio. I in is bimis uncti mi opposite conlideratis, competits Primo, si adversias esse , ut amba simul uni sub jeusto convenire nequeant. Nam qui Perlegem iustificatur, per fidem tu stificari neqtie potest neque mitiget;& qui per fidem iustificatur illum per legem iustificari non potirasse

certum est ita illa hanc excludit Plaecedenter per causam , haec illam consequentia conclusionis. Secundo, componi inter se non posse, neque per unionem confusam neque per mixtionem : sunt enim formae perfecto simplices xin puncto individuo discretae, ita ut unius atomi additione ab una ad alteram trans Catur. Tertio quod alterutra hominem justificari oporteat, aut adustim

tia, .propterea a vita excidere. Euangelium enim est postrema re

velatio . in qua justitia Dei patefacta est ex fide iri fidem post illatin

alia nulla est expectanda . LX. Ex istis sic secundum Scripturas positis concludimus, iustificationem pro acti judicis usurpatam, aut puram putam esse imputationem justitiae, ex misericordia de throno gratiae in Christo propitiatore factam peccatori, sed creuentiri Aut hominem coram Deo ex debito juxta rigorem justitiae citra ullam condonationem justificari. Quod ipsit in quia Pontifici negant ait rum illud concedere debent: S: hoc usque adeo verum est ut sanctorum nemo , quantavis fide , charitate, spe praeditus, operaque fidei, spei, charitatis, quam praestantissima, plurima operatus, justificationis sententiam a Deo judice relaturii sit nisi ille tribunali severi judicra relictori gratiae thronum consceniat, vinde sententiam absolutionis pro illo pronunci et totumque illud bonum, cum quo Linctu ille Compi et gratiose pro justitia aestimet clem: miserator Dominus. Vae Cnirn innocenta sumae vitae, si citra miseri cordiam juclitator Ouod iositam etiam . itera videntur Pontinoi qui opera sanctorum, nisi sanguine Christit in stata coram iudicio Dei consistere posse lacrumant. X. Vnde porro deducimus: Si iustitia, qua coram Deo iudice lustificamur, formalis vel qua formaliter justificamur sic enim loquitur Bellar. dici possit justitiam forma lem qua formaliter iustificamur, nullo modo inhaerentem dici posse, sed juxta Apostolicam ph asin commodo sensu imputativam posset

330쪽

appellari, utpote quae vel gratiosari Dei aestimatione ut ilia ii, quum

id nominis fecundum rigorem luris seu legis non mereatur, vel aliena cum sit, nempe Christi, nostra per gratiosam Dei imputationem fiat. Neque est cur ab illa voce tantopere abhorreant, Suum Apostolus Rom. . ubi hujus articuli seu argumenti sedes est, undecies eadem voce utatur, kquum gratiosae aestimationis Dei eadem litemcacia ad salvandum, quae esset severae inrigidae, siquidem homo legem perfecte sine ulla transgressione praestitisset. XI. Et quanquam Beliarm justificationis vocem confundendo,

fidem informatam de informem distinguendo, inter opera legisse vi Spiritus sancti a renatis facta discernendo ijsque mercedem non adscribendo nisi quia illa gratuito promissa sit, Vis promissa, qui iam in statu gratiae radoptionis filiorum constituti sunt, quo ipso jus illos

in haereditatem coelestem habere fatetur, concedendo praeterea mercedem ipsam operis dignitatem excedere in ipsam totam hominis judicandi vitam rigido examini subtrahendon Romanae Ecclesiae sententiam sic explicare conetur, ut sententiae Apostoli consona esse videatur, saltem ne aperte in illam impingant, tamen quum Ecclesia Romana dicat, bona opera sanctorum divina legi pro statu hujus vitae plane satisfacere vitamque aeternam vere promereri nosque quum satisfaciendo patimur pro peccatis,

Christo Iesu, qui pro peccatis sati fecit conformes fieri, operaque Sanaorum, orationem jejunium, eleemosynam , talia satisfactoria esse pro poena temporali, etiam pro

omni poena, inquod amplitas, pro

reatu ipso, adeoque peccatorum esse expiatoria, quum Missae sacrificium dicat esse propitiatorium Pro peccam, tis .poenis vivorum, mortuorum , quum denique nonnullorum opera supererogatoria, eousque extollat, ut etiam aliis ad salutem sint utilia: dicimus illius doctrinam directe contra Apostolicam pugnare.

THESIS VICESIMA,

Libertate Christiana.

LIbertas in genere est status secundum quem quis est sui juris,3 alteri non obligatusa cui OPPOnitur servitus, secundum quam quis

sui juris non est,sed obnoxius alteri, vel ad agendum quod praecipit , mittendumque quod vetat, vel ad patiendum quod infligit. libertas Christiana dicitur praecipue ab author Christo , qui illam comparavit, tum etiam a subiectis , quia Christianis, id est in Christum credentibus, competit Praesupponit autem servitutem , quia christuu non fuit necessarius nisi iis, qui metu

mortis per omnem vitam obnoxis erant servituti Heb. 2. Id.

II. Libertas Christiana est statua

ille plenitudinis gratiae Aeritatis, in quem a Deo perum Christia in constituti, O per Spiritum S. obsignati sunt fidele; constans partim liberatione a servitute peccati 'gis,tum ver

SEARCH

MENU NAVIGATION