장음표시 사용
361쪽
non sit ut fideles hic viventes , an- ctos cum Christo, reeliantuS, in Uocent etiam atque etiam Pontificus
videndum est, quidem ullo bono
conscientiae studiotenentur a ILn Oni praestabilius sit illam UOC. Non Um Omittere, quam PDaestare, tiam ii
disputari posset tum licita sit nec ne
de quo postea videbimus. Nos uii pstim assismamus duplici vix rat ille. Primo .cum quicquid non fit ex fide id est ex conscientia certhp r uasa , Deo gratum esse id qtiod Praestatur, Peccatum sit. mpi opterea sine peccato omitti possit de quo vel tantillum dubitetur, an litatum sit,
quum non recessarium esse sit compertum Asequitur noti ias On attendidam esse invocatiorum quam .E
standam. Securrilis cum ipsi Ponti-lficii fateantur stantum discrimeu essse inter cultum stetes, ac LAHαc. ut idololatriam committat, quLili, icolit eum cui hic tantum debetur: populo idiot e SI Evoto erga aris ictos, illic illimum sit istud discrimen sine ullo errore semper Observare, peraculum est, ne in idololatriam incidant Sanctos invocant ,
Probae um est et licitam illam esse. VII. Deinde quaeritur, An Lit quocatio Sanctorum licita sit, cuit lis Vel ut radentina Synodus; An bonum , curat te sit sanctos iu- vocare vel juxta Bellar miniim AnPIerim uti litur vocentur Sancti pNos negativam tenentes, di imus, neque pilam , neque ritile CD ut m
vocemur Sanchi. Quod probamus primo generat rh demde specialit secundum particulare respectas ii xta quos Pontificii Sanctos invo-eaut sim vocari Posse stativitat CD CE si MA A. 333UIII. Generatim bon esse pium, sic probamus Quum nulla actio Per se proprie pietatis seu uti res SVix nomine venire possit nisi quae a Deo praescripta est, cuius solius sermone . institutione actio quae in vis sanctificatur, secus communis futura de certum sit invocationem Sanctorum a Deo praeceptam non
esse sequitur eandem piam dici non posse. Dicitur quidem actio aliqua pia per metalepsin , quia suscipiatur actionis piae praestandae gratias Atillud hic locum non habet. Non
esse utile, eodem demonstramus argumenton quia omnis cultus religio lux a Deo non praescriptus est inutili , dicente Deo , de Christo Frustra me colunt docem es doctri-
vocationem cane 'ortrisi dicunt Ponti in Eri esse cultum rebulosum. LX. Specilli lim ipsum Probamus seciuid in reppe mirum , Niribus in duuntur Sancti a Pontificiis quia in .ietvocantUr. Psimo dicimus, sanctos non posscsic utiliter UD- . cara . Ut litores moriorum. Quia
Samisti non tam a Deo constituti
bynorum sive coelestium . sive ter restrium dis ensatores. Hoc enim
disti ficium Christo datum cui sub-xstr sunt Aiaeel tanquam famuli in
ista di miris ratione Imo vero m-
iam si Angdloruin instar sub d ma tam suam operant hiat Slincti praestarent Christo ex Dei jussu tamen Propterea invoca aedi non essent Ad hoc nam reqiritatur plena dispen-
fandi potestat, quae distribuat prout
vult Angeli vero tantus ministeir inlim si in strii orientalem cit eram illic Christo . praest ant; quad causa nec illos ut datore bonorum clavo care licet. At sancti ministerialiter, T 3 ccidi.
362쪽
Minstrumentaliter operam Christo
Angelorum instar praestare nequeunt, nisi dicamus, illos ascendere descendere Angelorum more. rgo quum neque potestatem habeant dandi bona,neque potentiam, sequitur eos nec pie, nec tiliter m- vocati posse ut bonorum datores. X. Secundo, non possunt pie, utiliter invocari, tanquam qui meritis luis a Deo exauditionem impetrent, quia Sancti neque sibi, neque aliis quicquam mereri potuerunt. Necesse iii habuerunt dicere eum Davide, Bonum hostrum non ad te. Et cum omnia facerent non
modo humiliter, sed Queraciter profiteri, servos se inutiles esse quin
pro peccatorum remissilone veraciter Deum orare, ne mirat in judira 3 3. a. cium cum servis suis Pie ergo allegari non potest, quod falso Sanctis attribuitur, neque utiliter alijs impendi, cujus sumcientia ipsis Sanctus defuit. X L Denique non possimi pie Mutiliter invocari, ut ipsi tanquam amici nostri preces suas cum nostris iungant, aut precibus suis pro nobis apud Deum intercedarit quiati si, Sancti in coeli signorant singulares a. r.1a. necessitates, mpreces fidelium in terra degentium. Quod enim de
speculo Trinitatis dicitur, commentum est vanissimum, meo confutatur, quod Angeli videntes faciem Patris dicuntur irnorare diem iudicij. Quod de revelatione divina, circulum habet inanem. ridiculum auod de expucotione quae fiat vel per Angelos vel per animas recens defunhorum , ejusdem est vanitatis quum Scriptura ne verbulo quidem illorum indiciorum faciat mentionem , citia quam religio nobis est in rebus tam momenti
quidpiam recipere tanquam vertam. aut agendii suscipere tanquam pium, Acutile.
XII Addimus denique Pontificios per Sanctorum invocationem Christo injurios esse, propterea illam sine acrilegio non vis surpare. Et injurios quidem duplici
ratione. Primo quia ossicium Mediatoris in Advocati nostri Christo soli a Patre mandatu in collatam potestatem , cum Sanctis communicant. Neque excusantur eo tiod dicunt. Sanctos esse Christo laboradinatos . Eo enim quod merita Sanctorum allegant, millos ut datores bonorum invocant, subordinationem tollunt in collateralitatem statuunt. Secundo , quia multum
detrahunt benevoloristi Christi in
suos a flectari, propensissimae misericordiae Manimo ad commiserandum promptissimo; que luculentissime nobis in Scriptura proponuntur. ut indignitatis propriae consideratione non absterriti, cum fiducia, libertate accedamus ad thronum gratiae, o misericordiam imploremus ad opportunum auxilium. XIII. Neque quum Sanctos
invocandos esse negamus, omnem illis venerationem, ut calumniantur Pontificij, adimimus Fatemur enim illorum memoriam grata celebratione venerandam esset. Venerationem autem hisce terminis circumscribimusicommemoramus primo cum gratiarum actione dona
eximia quae in illos collata sunt, ipsos laudamus quod donis illis in exercith fidei, si ei recharitatis hi deliter usi sint. Seciuido imitamur. quantum in nobis est, exempla il
lorum de ipso opere demonstrare
363쪽
conamur, conuersationem , quam sanctam habuerunt in hoc mundo, gratam nobis esse sim litudinem illorum affechantibus. Denique elicitatem , qua fruuntur cum Christo apud Deum, illis gratulamur, Ac eandem nobis cum animi devotione precamur, perantes e confidentes eadem nos per sumetientissimam Christi Ditetressi me Potituros, perquam soli ipsi esti dero parti .cipes facti iterunt. rarum I. L A v I M. An Pontificii in Sanctorum invocation idololatriam committant 'Athmatur.
DE origine A etymo vocis non anxit solicita, dicimus sensum Dis., et imus ex usu duplicem esse aut enim -.i, is in abstracto ipsam potestatem functionem significat, aut in conmcreto illum qui constitutus est functionis istius cum potestate administrator. At quia consideratio abstraestativa simplicior est, in concretivae normam ponit, hinc in ejus descri-Hione primo, potissimum versiam
stracto definimus: Potestatem Lipe eminentem administratricem vel functionem cum Potestate supereminente in hoc a Deo institutam&conservatam, ut homines in societate Communi vitam tranquillam in
vera pietates iustitia degere positat. ad ipsorum salutem: Dei gloriam Ad cuius detinitionis latiorem explicationem . tum objectum , tum causas huius functionis externas, essiclen Em bc finem se internas, materiam .formam considerabimus. ex quibus reliqua derivabimus. III. Objectum functionis istius est multitudo hominum , qui animantia sociabilia sunt in multis inter se socundum naturami gratiam indigentiae Se communicationis nexibus devincti in societate commu-muni viventium. Quod objectu etiam finem et comptehendit, nempe illos quorum bono institutus estMa.gistratus unde repotestas haec publicae nome merito obtinet ut te quae primo immediatem principamli ter relatur circa statum, conversatione totius populi Muniversae s cietatis,fecundatio vero circa cujusq; membri statum ibonum, quanquam totius universitatis. singuloiu in illa bonum per se intendar. I v. Causa inciens tum instituens,lum conservam,est Deus ipse: in quo potestas mereti istam , v luntas optima &potentia maxima,
tanquam institutionis .conservationis principia consideranda sunt. Potesta nititur creatione: ex ea, domini jure , quod Deus in omnia creata praesertim in homines habet. voluntas instituendi est ex quadrinplici ejus amore nempe ordinis inter omnia creata cinde ipsorum limminum,tum eorum qui prqficiuntur
364쪽
alijs, tum praesertim subditos unas iurum, respectus Ocos, tempCra, 1. Prex'. tertio obedientiae erga legem tuam; denique illiu submiluons quam a itur pares praestanti a j qui puro Dei
CXcestentiae , quae in hominibus est, quin propter infinitae multitudia i Sipotentiam, Lustirpata est a Dest per internam necessitatis istius ordinis in cor clibus . hominum sim presi piperi pruns, quibus illi Usum motae legis ly
cis ration in omni Um actionum Sc rerum ci insversae societat sunt. .r et Tertia sit malorum omnem in per externain ejusdem deeti fetialion Om.
V. Finis institutioni sest bonum
Aom is . . universitati et singulorum in illa, ID EI IX, tum animale ut pacate vi Vant, tum
niuiti vel ex societatem inrerno sunt
Gisi , i, i spiritualem iitriusque boni sinat . ceras, it digus, de imagini De I nat 3rHutrius .
te radicatio, vel a societate si externai sint, depulsio eluam bello si opus sit,so salus societati, i d postulet. VIIIIo ima est ipsa Potestarum,
secundum quam illae ipsae iunctio-ia nes cum auctoritate soli Deo subdit in praec min Crate Uicciti silium a inum est,administrantur Ha c enim v, gr. st pisitum do uuam inspirat Messica Lament. . citatem piae stat talus functionibus i. quae Potest per u gladi enuncia , itur, quo detendantur On I, O mali absterreantlar, coerceantur, Pili iantur, Omnes nemor Offici et praescriptum adi litto Cui pCfestati tanquam summa servit potesta tribu R- IJ. s. tot vechigalea, alipq MonerA luridi tis nuperandi, quae sunt nervoririn instar, quibus auc inritas: potentia
malis eiu si 'simi aes ad functiones istas necessata conti
adminfinem praestandam iecessata' quas ba Sh a cati iii,
mpositionem legit in subordinata-
ab 'meto ge3jre POL eras, e X. IIbUS, ipsus pol e statis, ex Talasi SNUC Deum liad illam insinuendam M ver Unt, exspia
365쪽
ex ipsa lege naturali de morali denique ex potestatis ipsius m cordibus nominiani imprestione evinci posse putamus : si quidem aliqua hominum multitudo ante peccatum Pr Papata sitiasset.
LX Hes autem Potestas eadem semper est se indurn naturain functioni I praerogativam autoritatis,heqisa latur aut differente numero illorum quibus potestas illa est conis credita, in Monarchia, Aristo cratia, Democratia, aut disterentia modi quo potestas datur, id est, sive imi mediate a Deo, sive humano iure
aut more per successionem, haereditatem, electionem obtingat, nisi accesserit limitatio ad certas condato
nes res tacta ab illo , vel illis qui jus
potestatem illam conscrendi habuerunt. Et iam illa utrobique eandem vim habet neque licet illi iri Otestatem accepit, sub pretextu quod conditiones illae aut conicientiae suae coi trave niant, aut suo statui; imo ipsi societati noxiae sint, condmonibus rescissis malorem potestatem Iihi assumere.
X. Cum Potestatis isti u finis fit
bonum universitatis seu totius societatis hominum ad eandem IVI-tatem pertinentium , hinc se iis itur civitatis principem ipsia civitate minorem esse, I huius commoda non modo illius commodis anteferenda, sed: cum detrimento elus, imo&vita dispendio redimenda . Quanquam vicissim tota civitas vitam salutem, dignitatem Principi , tanquam patris Patriae , omnibus viribus, legitime tamen, defendere te
XI. Ex eo etiam, quod haec potestas a Deo sit instituta di certis legibus astricta, concluditur non lices , Ario Areo A. LV re illi, qui cum ista potestate est, adversus Deum se erigere, aeges ipsius legibus contrarias ferre, ELPO-pulum sibi commissum ad actus a Deo vetitos compellere, vel ab actibus a Deo prescripti impedire .setctis si faciat, reddendum sibi Deo ratione 5 sopia sum magis obediendi Deo quam sibi astrictum esse, novelit. Duplex tamen hic populo adhibenda est cautio. i. tit actioiae praesiti das ab oneribus tolerandis distinguat. 2. ut certus sit Principis mandatum jussu divino contra venire: secus praecipiti judicio inobedientia commitici in principem, cui ea in re sub Deo ordinate obedire potuit. XII. unctiones istas , quas ut huic Potestati essentiales posuimus, non sunt Principis arbitrio subjecte,
ut vel universe illas, vel unam illarum trium negligere possit quod si faciat , indignum se facit nomine Principis c satius illi esset dignitatem deponere quam cessatorem essem iunctione. Attamen distinctio hic duplex est adhibenda . I. intercessationem ab ipsa functione, cuitium functioni adveniens. 2. intercessationem, impeditionem, ne illa munia in Republica obeantur: haec enim praeproperum exitium asterret societati, cum illa, modo alijs ea munia obire permittat, consistere Respublica potest. XIII. Concludrianus porro ex authore institutionis, ex fine,, usu muneris, ex functionibus ad illud pertinentibus 5 ipsa supereminente pytestate cum natura Christianis mi collatis homini Christiano Magistratum bona conscientia susciperes gerere licere imo vero nenmnem isti muneri fungendo aptiorem
esse de quod amplius est,neminem V u omnin
366쪽
omnia eius muniarit explene praestare posse, quam Christianum quo tamen non negamus apud alios populos legitimum Magistratum es n. XIV. Denique quia illa Potestas esse supereminenS, asseveramus omnem animam illi sub schim esse de jure divino, sive Laicus sit, sive Creticus Diaconus , Presbyter , Episcopus, Archiepiscopus, Cardina-A,M I millis, Patriarcha , Ponti sex denique ipse Romanus, ita ut mandatis eius parere, tribunal agnoscere, sententiam expectare,punitioni subesse debeat aqua obedientia subjectione ne ipse quidem Princeps quempiam eximere: immunem habere potest, quanquam in aeterum ferendorum ratione praerogativam aliquibus tribuere pollit.
367쪽
IACOBI ARMINI ID I PUTA TIONES
Pletisque Christianae Religionis Capitibus, Incoatae potissimum
ab Auctore ad corporis Theologici informationem.
Heologicas Disputatio, ne denuo cum honos meo suscepturis, pauca
iste, de ipsa Theologia prae- libanda lint.
ptui seu sermonem ipsius Dei, quod etymon permittit, sed de Deo rebusque divinis intelligimus, se
III. Illa definiti potest uoctrina
vel scientia veritatis quae est secundum pietatem, a Deo revelatam ho mini ut Deum divinaque noscat, millum credat, ex fide amorein timorem, honorem, Ultum C Obedientiam illi praestet vicissim beatitatem ab illo ex eius unione exspectet d obtineat, ad Dei glo
IU. Objectum doctririae illius seu scientiae proximum vim mediatum non est. ios Deus sed onicium
Mactio hominis quam Deo praesta ire tenetur Qui Deus propterea in Theologia ut obiectum illius o ficu considetandus est v. Qua de causa Theologia norii heoretica scienta se uocirma est,
sed practicas actionen id ostia lan Stotius hominis securiclum omne, singulas partes eius , CanaqU Praestantillimam, excellentiae oblecti respondentem quantiani ter captuS humanus.
VI. Vnde sequitur, doctrinam istam non esse cxpressam ad exemplar scientiae naturalis . qua Deus seipsum novit, sed ac exemplar notioniSillius, quam Deus de praescriptione istius ossicia,&oi Dium assillud requisitorum, apita se ab omni
Methodo qua Theologia insori nanda est.
Onstitutum est a Philosophi, Methodi de ordinis Magistris V, 1 v. scic:
368쪽
ut scientia Theoreticae ordine composivi vota practicae vero resolutivo tradepentur, idque secundum ipsarum scientiarum naturam inem
qua de causa quum Theologia sit scientia practica, sequitur illam Me
thodo resolutiva esse tr.ictandam.
II. Initium igitur in hujus docti inae tractatione faciendum a fine eius de quo tum quod sit, tum quid sit breviter praelibandum inde medium ad finem adsequentam mistractatione docendum cui finis adeptio est subjungenda, inque ea tractatio tota finienda.III. Secundum hunc enim oris dinem turn ipsa tota doctrina, tum Omne elus partes ex fine praecipuo suo tractabuntur singula capita illum locum obtinebunt, qui ipsis competit secundum principalem re spectum , quem habent ad totum suum , ad finem totius. I v. Et si autem facile nobis placeant omne tractatus quibus Theo-sogiae corpus explicatum est, modo secundum veritatem in praecipuis saltem: fundamentalibus cum Scri plura ipsa conveniant, momnibus suam lubentes laudem cum gratiarum actione tribuamus, tamen licet nobis ordinis tantum inquirendi causa, maccuratioris tractationis ergo, quid desideremus explicare. v. Imprimis ordo quo Theolologia in Deum, actiones Dei tributa pertractatur inconveniens es se videtur et neque placet partitio In dimioAodi xlis divariusiurara
missa doctrina de principiis fine,
efficiente: neque illa usque quaque commoda videtur , qua praemissis
principiis, verbo Dei: ipso Deo, I Acopi RMI Ni i&subjecstur ejus nempe homoe Mneque partitio Theologicae scientiae in cognitionem Dei: horninis sileque illa qua de Deom Ecclesia agi dicitur neque ista qua de Deo, de motu creavirae rationalis in Deum, kChristo agendum praestruitur et ut ec ista, qua de Deo, de creaturis,&praecipue de homine Napsu eius, de reparatione per Christum , denique de Sacramentis invita futura, agendum praescribit-.
Tileologiae finis est Beatitudo
seu naturalis, sed spiritualis: super
II. Illa consistit in fruitione, cuius objectum est Bonum perfectum, summurn sussiciens, quod est Deus. III. Fruitionis istius fundamentum est vita, intellectuin affectu intellectuali praedita. IV. Causa , , fruitionis est uni Dei, qua vita ista tantopere
perficitur, ut quibus illa unio obtingit, naturae divinae, vitae aeternae participes dicantur.
V. Medium fruitionis est intelia lectio vaffectus hintellectio non per speciem , aut imaginem, sed per visionem claram, quae facie ad fa-
iciem dicitur Zc affectum isti vision i
- Uri re si,.. a a Ti, I. Causa beatitudinis est ipse Deus
369쪽
De et Huni et in Ie nomini id est, vi
de duri, abi indunt poesidendam, de sic tuendam da is homini.
VII. Causa des hviri,ii est bonitas.justitia Dei remunerativari quae Diae viam habet sapientiam Dei. VIII. Calida exsecutrix est potentia Dei. rarari inta dilatatur ad capacitatem Dei Vcorpus animale transformatur c transfiguratur in
IX. Frinis feta eventus, seu consequens e tra ipse. , plo ii ita Dei capieritiae bonitariis iustiti e potenti et quin perfectionis universae demonstratio et illius a beatis glorificatio. X. Adjuncta eius Propria sunt quod terna sit m talis cognita a
possidente, quod simul in impleat omne desiderium, .semper desi
possit hominem beatum reddere per sui unionem citra intervenientem actum hominis dicimus Deo visum fuisse non heare hominem nisi ossicio aliquo secundum voluntatem Dei prestito, quod beatitudine aeterna remunerati statuit Deus.
II. Et haec voluntas De inquissima est nixa fundamento justitiae aequitatis secundum qua fas videtur ut Creator a Creatura sua ratione praedita actum in Deum tendentem pollulet & vicissim qua tenetur
creatura rationalis ii Deum aucto
III. H in actum oportet esset totius hominis secundum singulas ejus partes secundum animam Camque totam Sc singritas eius facultates.& secuti tum corpus qua illud est anima mutum instrumentum, campa me ipsum, mediante anima beatitudinis oportet etiam ut actus ille sit omnium quae ab homine proficisci possunt praestantissimus A velut continuus, adeo ut quivis ali actus qui ab homine patrantur per voluntatis aliquem interventum secundum istum tormam eiusde-be.ant prestari.
secundum totam essentiam vim in CSPartes ejus vix unico nomine appellari possit, Religionis tamen voce non incommode nuncupamus au Tvox tria suo ambitu complectitur, actum ipsum, actus Obligationem, evobligationem secundum Deum, propter quem actus ille praestandus est. Sic tenemur parentes honorare propter Deum.
v. Reliato ergo est actas ille quem Theologia nostra informat, que propterea objectum Theologicae doctrinae merito dicitur. v I Modus illius non human arbitrio sed praescripto Dei definitur: nam verbum Dei est norma amussis ejusdem, quod verbum cum hodie nonnisi in Scripturis v M. Testamenti habeamus, Scripturas istas dicimus esse Canonem , secundum quem Religio est conformanda: de qua Scriptura jam porro agemmus quantum requiritur, illam pro Religioni Canone habeamu .
370쪽
VII. Religioni contraria ratum impietarum, res est, neglecuis ccontemptat Dei; Duna noris ae id est, ociis Religi Cm ab homine confictus Hypocrisis non toti Re-
Wυσεν κογ, primo ut quod insitum,
eracre peleret, . in memoriam revocaret, ejirique e Xerciti Um Urgeret. se
cundo, ut alia super illi praescriberet, quae in quadruplici identur ligioni, sed estis integritati opponi t PC sita differentia Autennia larii;
tur, cum corpore tantum id pclagitur, quod a toto honian prae Itiui debet.
Norma Religionis vel bo Dei inpotissimum
ga Deum omcium, necesse est ut a Deo praescribatur certo verbo ipsius sicut constet homini se prescripto in tanquam a Deo profecto obligari, vel saltem constare possit: debeat. II. Verbum illud vel Gesic , est vel ob p.ravis, inlud menti hominis interna inscriptione: sive increatio sit, sive superinfusio insitum, hoc foris prolatum. III verbo sito Deus homini Religionem praescripsit, tum persuadendo illi intus quod coli ab homine debeat re velit, inde universe cultum sibi placitum menti ejus patefaciendo, dilectione Dei: proximi constantem, denique remunerationem cordi ejus obsignando Quae interna patefactio fundamentum est oretinis externae revelationis.
turali homogenea sunt, quae initissi acile superstrui, at non aeque facile ab homine inde diaduci. terant: aut talia videri poterant, at quae visum est Deo circlim scribere, ne ex insitis conclusiones fierent voluntati Dei universe , vel pro isto tempore repugnantcs: aut Prere pute positiva sunt cum litis insitis communionem non ab retia, generali quanquam Religionis debito innixae aut denique pro aliquo 'minis statu illi sunt convenientia , praesertim in quem homo per lapsam a primaevo inciderat. V. Verbum illud externum vel enuntiatione vel scriptione cum homine communicat Deum neutri communicationis modo neque secundum totam Religionem , neq; secundum partes ejus alligatus, sed nunc hoc, nunc illi, nunc utroque utens pro arbitrio Enuntiatione primum usus est inde scriptione, adversus corruptelam re oblivionem medio certiore. In qua etiam finivit, sicut jam verbum Dei in fassibile non alibi quam in Scripturis habeamus; quae propterea instrumentum Religionis commode appe
V I. Illae Scripturae V. m. T.
libris continentur, qui Canonici dicuntur. V. Mosis. Iomae Iudicum .Ruth et Samueli S, 2 2gum,