장음표시 사용
421쪽
DI spvTAT Qv A DRAlegis tum Euangeli partitis operis
sib subordilicitiain. v. Materia ocationis sunt homines in animali vita constituti, mitu ni naturales, animale, peccatores. I. Terminus a quo vocantur est status tum tae animalii, tum peccati de miseriae propter peccaiiam , nempe a conclemnarione reaturi demiae ciervitute dominio peccati.
status gratiae seu boni supernaturaliSta omnis benedictionis Spiritualisciam municatio , quarum plenitudo in Christo capite est, item potestas Qvis, quin . arrectuScommunicandi. VIII. Finis proximus vocationis est ut Deum re Christum a me sit, timeant, honorent, Colant obedientiamque m luiturum sanctimonia veritatas juxta praetcriptum verbi divini praeitent vocanti Deo , in lucratione firmam faciunt vocationem
electionem tuam. LX. Finis remotus est salus vocatorum gloria Dei oc Christi vocantis, quae posita sunt in unione Dei in hominis. Qua erum Deus se uni hominii unire se homini paratum dicit, gloriam suam ill uitrat Deus qua homo Deo unitur salutem obtinci homo.X. Vocatio ista tum externa est, tum interna. Externa per ministerium hominum verbum proponentium et Interna per Oper itionet in Spiritus sancti illuminantis&cor assicientis, ut attendatur iis live dicuntur, fidesque verbo adhibeatur. Ex
utriusque coneursu emcacitas vocationis existit.
XI. Illa autem distributio non GESIMA sECUNDA . 'sest generis in species , sed totius in
Partes, hoc est, totalis vocationiSin Partiales actiones ad unum pariter, et Aso concurrentes, quod est obedientia vocationi Prεestitam unde vocatorum, vocationaret Pondentium caetus, Ecclesia datur. XII. Evencus vocata iis Per acciuens, st sermonis gratiae repulsa, consili divini contemptuS,re Iistentia Spuitui sancto . cto;quoriam propriam causam Q. pc se habet malictam .duritiem coriis humarii; cui non raro ad ungitur iustum
Dei verbisui contemptum Ind1- cautis ludicium,exque comata menti Excaecatio C corciis obdurat11mque reprobum sensum .potesta-lcm Satanae traditio.
Poenitentia qua respondetur vocationi
negotio agere cum homine per rationem scederis, id est, per stipulationem seu postulationem, prommistionem, etiam vocatio ad participationem foederis respicit, Utrimques seorsim instituitur, Ut homo praestct postulatum seu praescriptum Dei quo obtineat promissum eius. Respectus aut cm mutuus inter Ista duo hic est iit promissum argument I
422쪽
instar sit, quo Deus utitur ut ab homine postulatum suum obtineat; postulati vero praestatio vicissim co-ditio sit sine qua homo promissum a Deo obtinere nequit, se quam
certo certius obtinet promissum.
II. Unde apparet primum m i enim stipendium mors est j qui alium quod istam vocationem excipit esse fidem, qua creditat si quis postulatum praestet promita potiturum si ver non piaestet, promissis cariturum , imo vero contrariis malis afficiendum, juxta naturam foederationis divinae, ubi nulla promissio est sive comminatione illi contrariast quae fides fundamentum est cui obedientia vocationi Dei praestanda innititur , propterea fundamentum Religionis. III. Istius vero obedientiae partes universe tres constituuntur a
Theologis. Prima est poenitentia , vocatio enim est peccatorum ad justitiam Secunda est fides in Christum, in Deum per Christum vocatio n. fit perEuangelium quod est verbum fi leti Tertia est observatio mandatorii Dei in qua consistitianctimonia vitae, ad quam vocantur fideles: sine qua nemo videbit Deu. IV. Poenitentia est dolor seccatis agnitis .contracto PerseC-
Catum mortis debitora servitute peccati cum desiderio liberationis. Vnde liquet ad poenitentiam con
currere, unam velut antecedens, alterum ut consequens, tertium ut il
lius naturam proprie de plenissime
. Quod antecedentis instar est, agnitio est peccatoraem, quae duplici Constat notitia, generaliqua quid sit Peccatum universe&ex praescripto moria factorum tum patratorum tum omitarum, eorundemque ad legem examine agnoscitur. Haec
agnitio junctam habet duplicis me,
riti conscientiam , damnationis seu mortis inservitutis peccati, peccati peccat servus est peccati. ista agnitio vel interna est animi, vel etiam externa: confessio appellatur. I. Quod naturam poenitentiae intime complectitur est dolor ipse de peccato perpetrato, merito illius, qui tanto major est quanta peccati agnitio clarior est Mamplior aqua etiam generatur mediante duplici timore poenae non modo cor
poralis: temporalis, sed etiam spiritualis de aeternae kDei quo timetur judicium tam boni justi Numinis quod per peccata offensum est in hic timor recte initialis dici potest; spem aliquam huic timori annexam esse credimus.
VII. Quod sequitur est desiderium liberationis a peccato, hoc eritia condemnatione peccati&a Dominio illius, quod tanto est maius quanto maior est agnitio miseriae dolor ob peccatum. VIII. Huius poenitentiae causa
est Deus per verbum Spiritum ipsius in Christo: Est enim poenitentia non ad desperationem sed ad salutem tendens at talis non potest esse nisi respecta Christi in quo solo liberationern a peccati condemnationes dominio obtinere potest
peccator verbum autem quo utitur initio verbum legis est , non tamen
sub conditione legali ipsi propria,
sed adnexa Euangelii pr.e dicationis, cuius prirna vox est , liberationem legis cognoscitur: particulari, qua Dexpositam poenitentibus. Spiritus Peccatum perpetratum esse ex me- autem Dei non immerito Spiritus
423쪽
tor est, primum urgens hominem verbo legis, inde gratiam Euangelii ostendens quorum verborum Connexio sic concinne facta: securitatem aufert desperationem prohibet, quae sunt pernicies Religionis
IX. Satisfactionem quam Pontifici tertiam poetinentia partem fa-eiunt non agnoscimuS, quanquam non negemus eum quem vere poenitet proximo, adversus quem Peccasse fatetur, conaturum sati S facere, Ecclesiae quam scandalo laesit. Deo vero nullo modo ab homine per ullam poenitentiam, dolorem , conis tritionem , eleemosynarum dationcmuboluntariam poenarum susceptionem&illationem Lam fieri potest di Quod ipsum si praescriberet Deus perperii angore chennaei mininentis torquetri conscicntias necessum esset , non minus Uam
si nulla gratiar promissio peccatora festa esset. Illam vero quam des ripsimus poenitentiam si vera sit
Deus dignatur gratiosa a peccato miseria liberarione , quae fidem habet subsequentem, de qua equenti disputatione agendum erit. CORO LAR a UM. paenitentias eques' ore ipsam, neque uno ad FPas, extera a Sacramentam
DE prima parte obedientiae quae
praestatur vocationi Dei superiore disputatione egimus , sequitur ahera, que obedientia fidei dicitur. II. Fides universe est adsensus veritati adhibitus ,&divina divinitus revelatae. Fundamentum quo fides divina nititur est duplex, Unum externum inextra mentem, alterum internum in mente. Externum est ipsa veracitas enuntiantis Dei, qui nihil falsum enuntiare potest. Internum duplex est, tum communis notio qua Deum veracem PsenovimuS, tum notitia qua verbum
illud Dei esse agnoscimus. Ea pro duplici revelationis modo duplex est , legalis S Euangelica, quarum
ditque in Deum & Christum. VII. Fides Euangelica est adsensus animi a Spuitu sancto per Euangelium in peccatoribus seccata per legem agnoscentibus, deque iisdem poenitentibus productus,qUo' tum certo sibi persuasum habent Iesum Chi istum a Deo constitu tum esse aut horem salutis obtemperantibus ipsi in suom quoquc si in
ipsurri crediderint tum iii illum tanquam talem credunt, C per et in Deum tanquam Patrcm benevolum
in ipso, Mi salutem credentium gloriam Christita Dei. IV. Objectum fidei est tum Deus kPater Domini nostri Iesu Christi, tum ipse Christus hic ab illo constitutus auctor salutis obedientibus sibi. v. Forma est adsensus ipsi tali objecto adhibitus, qui non perdis
cursum ex principiis natura OtiSaC-quisitus est sed supra naturaeos dinet Dd et infusus,
424쪽
infusus, qui tamen per quotidiana
Precum, mortificationis carnis, bouorum operum exercitia confirmatur: augetur. Notitia est fidei antecedens prius enim conspicitur
filius quam credatur in illum. Fiducia autem consequens per si aemenim ductabo locatur in Christum, per eum in Deum. I. Auctor file est spiritus sanctus quem Filius mittit a Patre tanquam Advocatum Nicarium suum , qui ipsius causam in mundo,contra mundum agat.Instrumentum est Euangelium seu verbum fidei, continens sensum de Deo Christo , quem Spiritus intellectui proponit persuadet. II. Subjectum in quo est animus, non tantum quatenus ille objectum hoc ut verum , sed etiam ut
bonum agnoscit, quod vox Euangelii declarat: quare non modo ad intelleetum theoreticum, sed etiam ad adfectivum .practicum perti,
VIII. Subjectam cui,vel objectum circa quod est homo peccatordi peccata agnoscens paenitens rest enim fides illa necessaria ad salutem credenti at non necessaria non peccatori. Et propterea nemo nisi peccator Christum pro Servatore suo agnoscere potest. Est enim Salvator peccatortim. Finihquem nos nostro bono intendimus est salus natura . At finis summus est gloria Dei per Iesum Christum. COROLLARI v M.
Aufides patrum sub pactis provison eadem fuit usa sub tantiam attinet cum nostra' N. T. Stasim
Cum Christus sit constitutus 1
Patre salvator credentium , qui omnia bona sua quae a patre impe
travit, obedientia sua inactui pio
obtinuit, in coelum ad dextram patris exaltatus fidelibus communicet: communisatio autem bonorum per communicationem esiste nequeat nisi
ubi praecessit ordinatam apta inter eum qui communicat, quibus communicatur uniori hinc necesse est ut de ipsa Christi nobiscum unione primum agamus, utpote quar primum vim mediatum effectum est fidei qua in illum tanquam unicum salvatorem creditur. II. Huius ipsius rei veritas unionisque necessitas significatur nominibus quibusChristus relatione quadam ad fideles insigniturri qualia sunt capitis sponsi, fundamenti,vitis, similium. Unde vicissim fideles appellantur membra in corpore ipsius, quod est tota Ecclesia credentium, sponsa Christi, lapides vivi ipsi in aedificati, palmites sive rami, quibus etiam vocibus arctissima inter Christum: fideles unio signi-
III. Quam definire seu describere possumus spiritualem eamque arctissimam , .ptopterea mysticae
425쪽
essentialem conjiinctionem, qua fideles ab ipso Deo patre: Iesu Christo per Spiritum Christin Dei ipsi Christo immediate,&per Christum
Deo connexi unum cum ipso cum patre fiunt, vomnium bonorum eius participes , ad suam salutem, Christi Deique gloriam. IN. Auctor unionis Deus pater, qui filium suum caput constituit Ecclesiae , cumque Spiritu donavit citra mensuram .in filio suo adunat fideles: MChristus qui a patre spiritum illum adeptum cum fidelibus Communicat, ut illi per fidem adhaerentes unus spiritus sint. Administri sunt Prophetae Apostoli, alii dispensiatores musteriorum Dei, qui Christum fundamentum ponunt&ei sponsam adducunt. V. Partes uniendae sunt tum Christus ipse quem Christus constituit caput sponsumta fundamentum vitem, c deditque ei omnem perfectionem cum potestate plenaria mandato eandem communicandi, tum homo peccator ideoque destitutus eloria Dei , attamen fidelis Christum pro salvatore agnoscens. I. Vinculum unionis est tum
ex parte Credentium , tum ex parte
Dei Christi considerandum. Ex Parte credentium, ipsa fides in Christum meum , per quam datur Christut habitare in cordibus nostris. Ex parte Dei VChristi Spiritus ureiusque qui ex Chi isto ut capite constituto riuit in credentes, ut illos tanquam membra ipsi ad uniat. VII. Forma unionis est ipsa ordinata harmonicam ubique sibi consentiens per iuncturas , secundum mensuram donorum Christi idonee subministratas compactio: coagmentatio, quae secundum varias Am Libra xv sy ante aptata similitudines appellatur varie: respectu capitis inmembroru, incorooratiora fundamenti, domus illi superstructae, aedificatio: sponsim sponsae, carnis lassium
participatio, seu caro ex carnet, os ex
ossibus Christi vitisin palmitum, se a oleae stam orum, institio vim
VIII. Finis proximus .immediatus est communio partium in inter se unitarum,quae ipsa quoque e fectum est consequens ex unionetisti , sed active intellecta Prout a Christo fluit passive vero prout infideles influit, ab illis recipitur e cuius rei causa est quod relatio sit dis quiparantiae . ubi fundament rimest Christus omnia possidens nul-l a re indigens Terminus fidelis omnium egenS. Remotus est salus
fidelium aeterna, gloria Dei, Clitisti.
IX. Caeterum non modo bonas a Christum cum fidelibus sibi unitis communicat verum Liam Propter istam arctissimam unionem aestimat bonam mala quae fidelibus inferuntur sibi quoque fieriti unde commiseratio erga suos .certum subsidium ira vero in affligentes quae manet super illos nisi resipis cant; beneficentia erga eos qui vel potum aquae frigidae alicui suorum in nomine ipsius dederint.
De Communione fide. lium cum Christo, de
426쪽
quae finem, fructum omnem unionis in se continet, immediate ex ipsa unione fluit. II. Communio cum Christo estiua fideles ipsi uniti omnia quae ip-us sunt cum eo habent comm Uina,
servata tamen distinctione quae inter caput: membra est, inter eum qui communicat qui participat, qui sanctificat&qui sanctificantur. III. Communio illa secundum Scripturas bipartito consideranda.Aut enim est communio mortis Ipsius, aut vitae Christus enim dupliciter sic considerandus est, aut secundum statum in corpore carnis ipsius quod crucifixum, mortuUm, sepultum est aut secundum statum gloriosumin novam vitam inquam resuscitatus est. IV. Mortis communio est qua ipsi complantati similitudine mortis, ejus vim Momnia ex illa promanantia beneficia participamus. v. Complantatio illa est veteris hominis nostra seu corporis peccati in cum corpore carnis Christi crucifixio, mortificatio, sepe sitiora, quibus gradibus corpus carnis Christi est abolitum,quod etiam suo modo corpus peccati dici potest, quatenus Deus illum pro nobis peccatum fecit, eiq peccata nostra in corpore
ipsius perferenda dedit super ligno. I. Visin e acta mortis Christi consistit in abolitione peccatio
mortis, quinin legis, quae chirographum adversus nos est, invis peccati qua peccatum nos occidit. VII. Beneficia quae mortis
Christi efficacia per communionemA, MI Icum illa fidelibus contingunt sunt haec potissimum. Primum, Ablatio
malevictionis quam per peccatum meriti eramus, que includit aut adnexam habet reconciliationem, stricum Leo, redemptionem perpetuam, remisssionem peccatorum,
sustificationem. VIII. Secundum est, liberatio a dominio inservitute peccati, et peccatum ampliuS vires suas in cruocifixo, mortuo, .sepulto nostro corpore peccati exerceat ad obtinendum desideria sua per obedientiam quam illi in corpore nostro peccati secundum veterem hominem praestare soliti sumus. IX. Tertium est, liberatio ale ge tum qua illa chirographum fuit adversus nos, consistens in institutisceremonialibus;tum qua rigidus ex-aetor debiti nostri, ac inutilis: in- etficax propter carnem nostram, corpus peccati, secundum qUod carnales eramus, quamquam ipsa spiritualis esset. Denique k qua peccatum malit in suam perversitate lege ipsa abusum est ad nos seducendos occidendOS.
Communione fidelium cum Christo quoad
427쪽
ipsius insit , totam vitae ipsius vim omnia beneficia ex illa promanantia participamus.
II. Confiri natio nostri cum vita Christi, est vel huius vel futurae vite. Huius vitae, est resuscitatio ita novam vitam a nostri in Christo capite in coelestibus collocatio quoad Spiritum. Futurae vitae, est resuscitatio nostri in novam vitam secundum corpus , mi coelestibus collocatio quoad totum homi
III. Hinc conformitas nostri cum Christo secundum eundem duplicem respectumn hic resurrectio nostri in vitam spiritualem conversatio in coelis secundum spiri tui post hanc vitam resurrectio corporum, eorumque cum Christi corpore glorioso conformitas fruitio ce estis beatitatis. IV. Beneficia ex vita Christi pro- manantia partim in spacia huius viistae incidunt, partim futurae vitae
V. In macia huius vitae incidentia sunt adoptio nostri in filios Dei& Spiritus sancti communicatio :quae communicatio tria in se complectitur beneficia particularia Primo , Regenerationem nostri permentis illuminationem recordis re novationem. Secundo, Perpetuam Spiritus sancti assistentiam ad excitandum .cooperandum Tertio, Testificationem eiusdem cum Cordibus nostris quod simus filii Dei, quo nomine Spiritus adoptionis di
VI. In spatia vitae futurae incidentia sunt conservatio a futura iramvitae aeternae datio , quanquam conservatio illa ab ira videri possit continuata actio, hic caepta fro- EMUM A LEPTI M. ssyvecta, sub tempus vero judicii extre
VII. Sub conservatione ab ira non inepte etiam comprehenditur continua justificatio a peccatis per intercessionem Christi, qui in sanguine suo est propitiatio pro peccatis nostris, Vadvocatus noster apud
BEneficia spiritualia quae fideli
bus ex unione Christi per communionem mortis xvitae ipsius in hac vita contingunt, commode ad justificationis, sanctificationis beneficium referri potest , utpote quibus duobus tota promissio novi far deris comprehenditur . quo Deus promittit se peccata remissurum,&leg s suas in cordibus fidelium faederatorum suorum inscripturum.
II. Iustificatio est actio Dei Iudicis justa: gratiosa, qua de throno gratiae, misericordiae hominem peccatorem sed fidelem, propter Christum Christique obedientiam justitiam a peccatis absolvit, hjustum censet, ad iustificati salutem,&lustitiae gratiaeque divine gloriam. III. Actionem Dei judicis esse dicimus, qui licet ut supremus legislator de lege sua dispensare potuerit,in re ipsa dispensaverit, tamen non ex absoluta infinitae potestatis plenitudine dispen ationem administravi
428쪽
stravit, verum inter justitia limites lsese continuit, quam cupli is eo demonstravit. Primo, quod Oi nisi praeeunte reconciliationes satisfactione per Christum in sanguine ejus peractan secundo,Nuc nonnisi peccata sua agnoscentes: in Chri stum credentes justificare voluit. V. Gratiosam inmisericordem rctionem dicimus non respectu Christi , ac si pater ex gratia contra strictamin rigidam justitiam distin cta Christi obedientiam acceptasset pro justitia, sed nostri respectu tum quia Deus ex gratiosa Ilericordia erga nos, Christum pro nobis peccatum .nobis ustitiam fecit, ut nos essemiis Dei justitia in illo, tum quia in fide Euasigeli communionem Christi, illumque per fidem propitiato itim posuit. v. Caussa meritoria justificationis est Christus per obedientiam justitiam suam , qui propterea
test idemquo Christus in obedientia injustitia sua est caussa justificationis nostrae materialis, quatenuS
Deus Christum nobis injustitiam dat, ejusq; justitiam, obediennam nobis imputat cujus duplicis caussae meritoriae scilicet .materialis respectu, obedientia Christi justi constitui dicimur. I. Objectum justificationis
est homo peccator talem se cum dolore agnoscens .fidelis, credens nempe in Deum qui justificat impium, Min Christum traditum propter peccata nostra, resuscitatum propter justificationem nostri, qua peccator justificatione ex gratia indiget, qua fidelis iustificationem ex gram obtinet.
II. Fides est caussa vel actio
instrumentalis qua Christum nobis in s Cpitiaticinem, lusti iam a Deo prc possit Em apprehcndimus, juxta praescripti nam proni issc in Evangelii, quo dicitur, qui credide
rit justificabitur e servabitor, qui
non crediderit con tarnnabitur.
III Forma est ipse gratiosa aestimatio Dei, qua iuristi iustitiam nobis imputat, idem nobis in justitiata imputat, hoc est, peccata nostra nobis fidelibus propter Christum fide apprehensium remittit justosque in illo censet quae a stimatio junctam habet adoptionem in filios, collat nae juris in hae
IX. Finis cujus gratia est justificati salus et actio enim illa pergitur bono ipsius hominis qui justificatur. Finis qui ex justificatione existit citra ullum Dei justificantis commodum, est justitiae .gratiae divinae gloriosa
X. Effecta justificationis hujus
excellentissima sunt pax cum Deo,&conscientia tranquillitas, gloriatio sub spe gloriae Dei in at lictioni bus hin eo ipso , certaque vitae
XI. Sigillum iustificationis ex ternum est baptismus, internum est Spiritus Sanctus, una cum corde nostro testificans nos esse filios Dei, clamans in cordibus nostris Abia
XII. Hanc vero justificationem
considerare habemiis, tum circa initium conversionis, Uando omnia peccata antecedentia condonantur, tum per totam vitam , propterea
quod Deus pollicitus est remissionem peccatorem fidelibis, faederatis suu usties resipisciit, vera fide ad Christum propitiatorem .expiatorem
429쪽
confugiunt finis vel om complementum erit sub exitum vitae, utimmiseracordiam si iam ab omnibus Per totam vitam petrpetratis Peccatis absolventem invenire dabit vitam m te Clitasti finientibus, declaratio vino , mansic stata crit in tuturo
iudicio universali. XIII. Contrari justificationi
est condemnatio .contrarietate immediata, sic ut laver duo illa Eullum medium excogitari possit. COROLLARI A. I. Fidem es opera ad iussi calicnem
concisriere ei imposimile. l. Fidem non recie dui cacam r- male lupiscarianis, O quando is nomine cliptinuit nos ira pro lsonis otio- Dbtu appellatur , tum forma in caussa abus ut ab illi dicitur. III. Onislum m esse promeriti m ut filii dignitata et merito in lificem is ,
SAnchisicationis vox notat actUm quo aliquid ab usi communi separatur, i sui divino consecratUr. II. Vsus communis, de cujus sanctificatione agimus, est vel secundum naturam ipsam, qua animam GESIMA NON A. Vilem vitam vivit homo, vel secundum corruptionem cccati, qua peccato vivit, eique obedit in cori cupiscent ijs ipsius. Vsus divinus est curia homo secundum Deum vivit in conformitate sanctitatis de justitie in Ua Cnditus est. III. Haec ergo sanctificatio respectu termini a quo est vel ab usu naturali, vel ab usu reccati terminus ejus ad quem tist usus supernaturali div rarit S. V. Otium ei de homine peccatore agitur, tunc sanctificatio definitur, quod sit actus gratiosus Dei quo hominem peccatorem, sed fidelem, repurgat ab Ignotantia tenebras a peccato inhabitanteae coim cupiscentia ejus, e Spiritu scientiae, justitiae de sanctitatis imbuit, ut avita mundi coarat ista S conformis Deo factus, vitam Dei vivat ad laudem justitia S gloriosae gratiae Dei,
V. Haec reo sanctificatio in duobus istis consistit, in mortificatione veteris hominis,qui secundum desideria corruptus, Nivificatione novi homnis , qui secundum Deum conditus est ui lustitiae sancturionia veritatis. I. Sanctificationis auctor est Deus pater sanctus ipse in filio suo, qui sanctus est sanctorum, per Spiritum sanctificationis Instrumentum externum est verbum Dei internum fides verbo praedicationis praestita: non enim sanctificat verbLm qua predicatum tantum, nisi accedat fides qua purificantiar corda. VII. Objectum sancti Mationis est homo peccator, sed fidelis peccator, quia per peccatum contaminatus vivitae peccati addictus ineptus est ad serviendum Deo vivor Et e fidelis,
430쪽
fidelis, quia per fidem in Christum
Christo, Mi quo fui istitas nostra est fundata, unitus, illique conformatione mortis 3 resurrectionis ejus complantatus de junctus est munde Peccato moritur, ad novam vitam
anima hominis, mprimo mens que illuminatur . depulsis ignorantiae tenebris inde affectus seu voluntas, qua a dominio peccati inhabitantis liberatur,n Spiritu anctitatis perfunditur. Corpus neque quoaderitantiam', neque quoad qualitates internas mutatur sed cum sit pars hominis Deo consecratii instrumentum animae conjunctum, ab anima sanctificata inhabitante peccat usibus ademptum servitio Dei adhibetur, ut integer noster spiritus, anima, corpus inculpate in diem Domini nostri Iesu Christi serve
IX. Forma est in ipsa repurgatione a peccatori, conformatione cum Deo in corporeChristi per spiritum ipsius. X. Finis est ut homo fidelis Deo consecratus in Sacerdotem QRegem, illi serviat in novitate vitae, ad nominis divini gloriamin salutem ipsius. I. Quiemadmodum in V. T. sacerdotes ad cultum Deo praestandum accessuri sanguine adspergi solebant ita sanguinis Iesu Christi, qui Languis est, T. huic rei servit, nobis scilicet ab ipso constitutis acerdotibus adspergendis ad serviendum Deo vivo. Quo respectu adspersio sanguinis Christi, quae praecipue servit peccatis expiandis, justificationis caussa est, etiam ad
sanctificationem pertinet. Illic enitnIAeo ac ARMI MIlli servit adspersio peccatis perpetratas abluendis, hic hominibus remissio nem peccatorum adeptis sanctificandis, ut porro cultum Deo ia-crificia perChristum offerre possint. XII. Illa sanctificatio uno momento non perficitur, sed peccatum cujus dominio per crucem mortem Christi liberati sumus, per quotidiana detrimenta magis ac magis enervatur, hinterior homo renovatur indies magis magisque, dum mortificationem Christi in corpore nostro circumferimus, ocexternus homo corrumpitur.
- O quomodo mors corporis sanctia ficationis persectionem es complementumacem, d sequiri permittim M.
Ecclesia Dei, Christi: seu de Ecclesiae post
Cum per fidem , que prima est ossici nostri erga Deum
Christum pars ex uniones communione Christi beneficia justificationis: sanctificationis obtinue rimus, per quae beneficia tum exfilijs irae .servis peccati fili Dei deservi justitiae constituti sumus, unde&fas est ut parenti nostro, Domino obedientiam incultum praestemus tum potentiam& fiduciam nacti