장음표시 사용
441쪽
transgretares tales tanquam inordi nate. indecore se gerentes notabit, monebit, corripiet, arguet, id saniorem mentem reducere conabi
An non utile sit repanda sole lati libertati Ecclesiis maliquando muta iovem quandam in legibus talesti apicis facere, ne diuturna illa incitra ullam mutationem facta observatio opimonem necessaria observationis pariat.
Potestate Ecclesiae in jure dicundo, seu disci
CV m nulla societas quantumvis
recte institutata bonis legibus informata diu consistere possit, niti certa jurisdictionis seu disciplinarratione in officio contineantur, Vel ad otium adigantur qui ad illam pertinent; etiam in Ecclesia,quae domus, civitas, regi rum Dei est huiusnmodi disciplinam vi redi exercere necesse est. II. Hanc autem vitae Spirituali non animali accommodatam esse decet, Ecclesiae qua talis dificat da , confri mande amplificandae, exornandae, conscientiisque diri-Ac EsIMAGE PTIMA igendis inservire citra vim corpori aut rei statuique vita, animalis ulla parte noxiam, nisi forte Magistratui videatur pro potestate sibi a Deo
concessa, etiam alia ratione peccan
tem ad resipiscentiam adigere reui nihil praeiudicamuS. III. Est autem disciplina Ecclesiastica actio Ecclesiae, qua secundum potestatem a Deo & Christo institutam sibique datam, ex conscientia impositi muneri usurpandam , omnes singulos qui ad Ecclesiana pertinentra si in peccatum manifestum lapsi sunt, repraehendit admonet ut resipiscant, aut, si in
peccatis pertinaciter perseverant excommunicat, ad Ecelesiae totius bonum, salutem ipsius peccatori S eorum qui extra sunt lucri factionem,
Dei ipsius Christique gloriam 'I'. Objectum huius disciplinae
sunt omnes ranguli qui Ecclesia, per baptismum ii siti capaces sunt duci plinae istius ad sui correctionem Causia seu formalis conditio cur disciplina in illos exercenda sit sunt peccata ab illis admissa silve illa doctrinam concernant fidei. haereses sint exitiales ierniciosae, sitve mores c reliquos vitae Christia
V. Oportet autem ut peccata ista externa sinto manifesta, nota scilia cec recte notariis a quibus disciplina administrabitur hoc est , ut constet esse peccata secundum lepes Ecclesiae a Christolatas, re quod sint Perpetrata. De internis enim solus Deus iudicata I Forma administrationis esto cum omni mansuetudine d discretione, cum Zaelo etiam , aliquando cum severitate inrigore aliquo, si sic postulet usus. Intentio autern
442쪽
I A coarta ARMINII sit salus eius qui peccavit, totius corporis Ecclesiae ad gloriam Dei Christi. VII. Disciplinae istius executivum positum est tum in admonitione, tum in castigatione seu punitione, vel in cens ira quae fit verbis tantum per reprehensionem, adhortationem, comminationem, vel quae fit privatione nonnullorum adcommunionem sanctorum , salutarem
cuiusque fidelis in corpore Christi
exaedificationem extrinsecus perti. nentium.
VIII. Admonitiones sunt ac- Commodatae, primo personis quae Peccarunt, ubi notandum discrimen aetatis, sexus, conditionis cum omni prudentia: discretione. Secundo, ipsis quae sunt perpetrata peccatiS, graviora enim sunt alia aliis Tertio, modo quo perpetrata sunt peccata,
qui hic speciatim est consideran
IX. Nam peccata alia sunt clandestinata alia publica, sive illa offen Lam tantum habeant in Deum , sive etiam conjunctam cum illa injuriam in proximum secundum quem posteriorem respectum peccatum privatum dicitur, a privato nempe in privatum admistrum , quale intelligit Christus Matth. I S. cuius etiam arguendi modus isthic praescribitur
X. Peccatum elandestinum est quod clam paucis consciis est perpetratum: huic clandestina competit correptio ab iis facienda qui illius conscii sunt: adhiberi tamen poterit ad conciliandam reprehensioni auctoritatem aliquis ex Ecclesiae antistitibus,qui tamen idipsum ad col- Iegas referre nullo modo poterit, sed
XI. Publicum peccatum elaquod plurimis consciis patratum est quo nomine ait illud appellari posIit quod clam quidem patratum est, ad multis innotuit vel culpa eius qui ipsum commisit , vel aliorum qui id fine necessitate divulgarunt dispici permittimuS. XII. Peccata autem publica adhuc sunt in aliquo discrimine. Nam
aut alicui Ecclesie parti nota sunt,aulltoti vel pene toti Ecclesiae: pro hoc discrimine etiam variari debeLadmonitio. Si parti Ecclesiae notum sit peccatum, sufficit coram ipso senatu Ecclesiastico . aut coram pluribus quibus innotuit admonerin corripi peccatorem Si toti Ecclesiae, coram ominbus arguendus est, hoc enim facit tum ad pudorem eius qui peccavit , tum ad perterrefaciendum alios ne ipsius exemplo peccent. Quanquam pudori alicuius consuli possit cum moderamine aliquo, nempe si peccator peccandi consuetudine non tenetur, sed a peccato preoccupatus fuerit. XIII Quum correptio ista eo tendat ut peccator a peccando desistat, necesse est , si id prima admonitione non obtinetur, aliquoties iteretur admonitio dum corrigatur peccator, aut contumaciam declaret. Vtrum vero dum spem praebet correctionis quam tamen opere ipso non praestat ex judicion voto Ecclesiae, ad punitionem venire utile sit, dissensio est inter Doctores Sed illa non tam certis regulis teriminari posse videtur , quam res ista di cretioni praesulum Ecclesiae esse permittenda.XIV. Si vero pretis monetis Iomnibus contumaciter in peecatis perseveret peccator, postquam lam
443쪽
patientia necessaria erga eum usa est Ecclesia, ad punitionem deveniendum est, quae est excommunicatio, exclusionempe contumaci S a communione acrorum hipsius Ecclesiae, quam exclusionem publicam comitabitur commerci ipsius &G- miliaritatis vitation a singulis Ecclesie membris curanda, quoad necessitas ossiciorum illi vel ab omnibus secundum generalem vocationem, vel a nonnullis secundum singularem obligationem debitorumpem ttit. Subditu enim nan liberatur ab obligatione erga principem propter ex communicationem principis. Noni xor a debito quod marito praesta
Non liberi ab eo quod parentibiu debent, et sic in alis simili bis. X v. Hanc excommunicatio nem nonnulli esse putant a solo usu caena' alij eam duplicem esse putant, minoremi maiorem exclusionem Partialem a non nullorum sacrorum usu majorem ab omnium simul S: tota fidelium communione : Al:j vero minore rejecta nullam aliam quam majorem illam agnoscunt; cum nulla illis videatur esse causa cur magis ab hac quam illa communione rejici debeat contiam a Peccator, qui se indignum fecit ut ullum in Ecclesiam conventu Sanctorum locum obtineat. Nos sententiam non interponimus, sed rem
judicio doctorum inpiorum discutiendam permittimus ut communi consensiti ex Scrioturis statuatur quod ipsis maxime est consentaneum, laedificationi Ecclesiae accommodum. AGEsIMA OCTAVA.
excommunicatione abctinendis maest.
An nono usi eius est persecntionua excommi cationem ex tui ad Arbι-
caetus virorum nomine Dei congregatorum de rebus ad Religionem WEcclesiae bonum pertinentibus, secundum verbum Dei
consulentium, definientium ad Ecclesia salutem Dei gloriam. II. Cetus hujusmodi indicendi potestas est penes ipsam Ecclesiam quae si sit sub ditione Magistratus fidelis: Religionem profitentis, vel
publice illam tolerantis tum Potestatem hanc Magistratui transscribimus sine cujus convocatione illegitimum concilium esse sustinuerunt protestantes de nullitate Concili Tridentini Ecclesie . Si vero Magistratus neque fidelis sit, neque Publice tolerans Religionem, sed hostis .persecutor tunc illi qui in Ecclesia praesident isto munere funis
conventu praebent vel mali nonnulli qui Ecclesiae noxam inserunt, sive sint in Ecclesia sive extra ama Vel ipsa perpetua Ecclesiae quamdiu in terris
444쪽
terris est constitutio. Quum enim obnoxia sit errori, corruptelae, de lfectioni a veritate doctrinae, tegritate cultus divini morum probitates concordia Christiana, aille jreses, idololatriam. Ortam Corruptelam, ischismata , Utile est con sventus hujusmodi institu non
tamen ut si quod corruptelarum ii gressum esse manife ito constet, id corrigatur, sed etiam ut inquiratur an non ali Quid ingressumsit, quum inimicus homo ZIZania spargat dormientibus hominibus penes quos est agrum Domini curam. IV. Conventum hunc virorum esse dicimus Oscemina enim in Ecclesia taceto, nisi extra ordinem divinitus vocatan quos hisce dicimus insignitos esse oportere Primo , Ut sint potentes in Scripturis sensu; in illis exercitatos habeant. Secundo , ut pi sint, graveS, PrudelEtes, moderati, veritatis divinae&pacis Ecclesiasticae amantes. Tertio ut liberi sint, nulli vel personae, vel Ecclesiae, vel confessioni ab hominibus conscriptae, sed soli Deo Christo ejusque verbo obstricti. . Sive Ecclesiastici illi sint sive Politici et imprimis Magistratus ipse
summus, Guni publico in Ecclesia Repubi munere fungetes deinde etiam privati; ne quidem exclusi ijs qui quippiam aliud statuunt quam communis sentetia habet, modo istis donis sint instructi Eosq; tales non modo deliberativam sed &decisivam sententiam dicere posse arbitramur. I. Objectum circa quod Versabitur Concilium sunt res ad Religionem WEcclesiae, qua talis, bonum pertinentes; quae duobus sumis nais capitibus comprehenduntUr ut
primarium sit ipla doctrina fidei,
sinet, charitatis secundarium verti ordo politia Ecclesiae. VII. Norma secundum quam deliberatio instituendam definitio
facienda est, unica, sola est verbum Dei, penes quem absolutum est in Ecclesia dominium. In rebus vero ad ordinem . suineta Ecclesiae pertine inibus, licet pro sentem Reipubl. Ecclesiae statum introspic
re, secundum circUnitia inia locorum, temporum, Prit Onarum deliberationem iecisionem peragere Unum modo caveatur, ne quid verbo Dei adversum statuatur. VII. Quia vero omnia ordine
peragi debent in hujusmodi conciliis, necesseest aliquem toti concilio praesidere, Si Magistratus summus adsit, ipsi id munus competit: Uerum potest ille hoc, fici mandare alteri sive Ecclesiasticessive politico viro, imo de ipsi concilio negotium
hoc committere, modo Ipse curet ut
omnes , singuli in officio contineantur , ne tumultuo Sciperagaiatur
judicia. Vtile autem est ut Episcopus aliquis constituatur qui preces gratiarum actione obeat, agenda proponat, sententia exquirat, Olligat , quantum quidem ille ut Ecclesiasticus hisce obeundis aptior est. IX. Locus hujusmodi conventibus destinandus est qui maximo commodus sit omnibus ad Synodum accessuris nisi forte Magistratui summo videatur illum deligere locum qui ipsi commodissimus sit. Locus tutus esse debet ab insidiis:
salvus conductus omnibu procurandus necessarius, ut liceat ipsis sine noxa accedere Ac discedere,quantum per ipsam Dei legem licet, contra quam nullius vel maximi coetus est vel tantula auctoritas. X. AM
445쪽
X. Auctoritas conciliorum absoluta non est, sed dependens ab auctoritate Dei. Qua de causa nemo simpliciter ij quae in concilio statuta sunt adsentiri tenetur nisi ii litiuersint qui errare nequeunt, indubitata ejus rei habent Spiritus sancti tu heaam testimonias sed
potest unusquisque, imo vero tenetur quae in concilio conclusa sunt ad normam verbi Dei exigere .si comperiat consentire,adprobare, sin minus improbare et hac tamen cautione ne facile rejiciat quod unanimi tam multorum piorum ioctorum consensu statutum est, sed diligenter dispiciat, an Scripturas pro se satis clare pronunciantes habeat, tum illorum consensui assensum suum p rq beat in Domino. XI. Conciliorum necemias simplex non est, quia potest Ecclesiade necessati j instrui sine illis Magna tamen illorum est utilitas, si in nomme Domini instituta secundum illius verbum omnia examinent, constituant id quod communi consensu iuxta illam normam visum fuerit pronuntiandum. Quum enim oculi plus videant quam oculus, Dominus exaudire soleat preces multorum inter se consentientium in terra, verisimilius est veritatemper concilium aliquod multorum doctorum. piorum hominum ex Scripturis inventum: confirmatum iri, quam unius alicuius opera privatim apud se id ipsum negotium
XII. Unde etiam concilii alicuius auctoritatem majorem esse dicimus quam cuiusvis hominis qui isti concilio interestri, etiam Romani Pontificis , cui nullum aliud justribuimus in ullo concilio quam A CELI, AMAE TANA Ipi cuivis Episcopo ,etiam tum cum ille: veri Episcopi munus obit fideliter
tantum abest ut fine illius jussu, praesidatu, directione, concilium cogi haberi nequeat. XIII. Concilium nullum potest successoribus suis praescribere, quominus illi rursum de eo dispiciant, de quo antea in conciliis pre cedentibus actum: definitum est: quia res Religionis in ptaejudicatum non venit. Neque potest concilium ullum seriureiurando adstringere ad ullum aliud verbum quam ad Dei
verbum observandum: multo minus potest ipsum positiva leges facere, ad quas aut seipsum aut ullum hominem juramento Obstringat. XIV. Liceat etiam Cecumenico posteriori concilio in dubium vocare quod praecedente Cecumenico constitutum est , quia Cucumenica concilia etiam errare possunt: neque tamen inde sequetur Ecclesiam Catholicam errare, hoc est,omnes fide
MInisterii voce designamus ossicium seu munus publ:cum Ud 3psetracor, superiori subserviens, Ichic quidem Deo: Christo qua Dominus est: caput Ecclesiae. Ecclesiasticum ab objecto suo dicitur
446쪽
Iaeo Ai ARMINI rquod est Ecclesia, in politico quod
circa Rempublicam civilem est, distinguimus. II. Est autem munus publicum a Deo certis hominibus deinanda tum Ecclesiam colligendi collecstam curandi, &ad Christum caput eius perqa illam ad Deum adducendi, ut beatam vitam consequatur ad Dei
III Quum autem Ecclesia constet ex hominibus animalem vitam viventibus, adspiritualem, quae superior est, velut finis alterius esse se debet, in illa degendam vocatiS, duplex munus pro necessitate tum animalis tum spiritualis vitae in Ecclesia obeundum est unum , quod Proprie per se immediate irca vitam Spiritualem eiusque initium, Progressum, confirmationem versatur alterum , quo animalis vita sustentatur propterea per accidens: mediate ad Ecclesiam pertinet. Illud semper necessarium est per se, hoc nonnisi ex hypothesi, siquidem sint bubal irina sustenta ne indigeant, villis haec ipsa non contingat per ordinem aliquem in civitate constitutum quo casu semperdurare debeta citra illum non neces farium. De illis proprie agimus, de hoc nihil ulterius dicturi. IV. Munus vitae Spirituali ac- Commodatum consistit in hisce tribus actibus. Primus est , institutio veritatis quae est secundum pietatem ; Secundus intercessio apud Deum; Tertius, regimen seu gubernatio institutioni isti accommo
. Institutio consistit in veritatis, quae credenda, si 'eranda facienda continet propositione , X plicatione, confirmatione, falsitatis confutatione, adhortatione, correptio ne, consolatione , comminatione:
quod verbo tum legis tum Euangelii peragitur: cui functioni adjungimus Sacramentorum eidem fini servientem administrationem. I. Intercessio consistit in precibus &gratiarum actionibus pro Ecclesiam singulis eius membris ad Deum offerendis,per Christum unicum advocatum, intercessorem
VII. Gubernatio Ecclesia in hunc finem usurpariir, ut in tota Ecclesia omnia decore, ordine in ad aedificationem fiant, singula eius
membra in officio contineantur, segnes incitentur, debiles confirmentum, devii reducantur, contumaces puniantur , resipiscentes recipian
VIII. Munia ista non sempereo 'em modo sunt imposita, neque iisdem rationibus administrata Sub initium enim mascentis Ecclesiae Christianae, nonnullis immediate
illa a Deo: Christo imposita sunt,&ab iis quibus imposita sunt, citra allegationem ad certa Ecclesias administrata Vnde& Administri dicti sunt Apostoli, tanquam legati Christi per universum orbem terrarum ad universas creaturas quibus Euangelistae additi sunt tanquam ortinpγo
Inde mediate vocati Pastores Doctores, Episcopi&Presbyteri,qui certis Ecclesiis fuerunt praefecti. Isti ad tempus duraverunt, successores non habuerunt Hi ad finem usque mundi durabunt perpetua successione: quamquam non negemus, quin,
cum Ecclesia alicui primum colligenda est, unus homo integram termram docendo peragrare possit. IX. Haec uenia ita sunt comm pdinta,
447쪽
parata, ut una persona omnia illa si mul obire possit, quanquam: sic postulante Ecclesiae utilitate, Eonorum diversitate varie in varios distribui possint. X. Vocatio ad munia Ecclesiastica talia est vel immediata vel mediata de illa non agemus Ham est actus divinus a Deo&Christo per Ecclesiam administratus, quo hominem ab usu animalis vitae recommuni separatum sibi consecrat, Madmunus pastorale obeundum amandat ad salutem hominum: gloriam suam. In qua vocatione,tum ipsam, tum elus essicientem, tum obsectum considerare debemus. XI. Actus vocationis constat praevio examine electionem confirmatione. Encamen est diligens inquisitio inprobatio , an persona de qua agitur apta sit obeundo munere, quae aptitudo consistit in rerum verarum, necellariarum notitia adprobatione vi, probitate, facultate communicandi cum alijs quae
novit ipsa quae se cultas loquelam
ipsam, loqueladi m phet erat contI- Det prudentia, moderatione animi, patientia laborum, infirmitatum, injuriarum, C.
XII. lectio est per tam legitime examinataei proba compertae ordinatio, qua ipsi munus obeundum imponitur tacui saepe addi solet publica quaedam per preces Vmanuum impositionem,quii, per jejunium praemissum, inauguraim,
velut in ipsius muneris administrationem missior quae confirmatio di- ci solet.XIII. Sciens primaria est Deus: Christus, Spiritus utriusque qua Christi causam agens in Ecclesia a qua causa tota vocationis dis auctoritas dependet. Ministra, est ipsa Ecclesia, in qua numeramus Magistratum ipsum Christianum, Doctores cum reliquis PreSbyteris,&populurn ipsum ubi vero Magistratus non est qui hanc rem Urare velit, isthic Episcopi seu Presbyteri cum plebe istud negotium peragere possunt&debent. XIV. Objectum est persona vocanda , in qua requiritur Ecclesiae causa aptitudo illa de qua dictum est propter ipsam testimonium bonae conscientiae et quo adprobat modeste judicium Ecclesiae&conscius sibi est quod syncero Dei timore&solius Ecclesiae aedificandae studio hoc ipsum munus capessit.
XU. Forma vocationis et sentialis est ut omnia agantur secundum regulam verbo Dei praetcriptam. Accidentalis, ut decenter: Convenienter secundum particulare rem spectus personarum, locorum, tem- Porum, reliquarum circumstan
XVI. Vbicunque hae conditione servantur omnes , legitima est vocatio in omni ex parte proba sinaliqua defuerit, actus vocationi quidem imperfectus est,sed rata nihilo minus est habenda vocatio dum Omcatio Dei manet conjuncta foris aliqua testificatione ipsius, quae quia varia est definite non possumuS.
Vocatio es in Pontificia Ecclesia non
fueris ut nulla. quamquam o i laminata T
impersccta et primi reformatores ordi variam votauionem S rutiliatam habuerunt.
448쪽
De Ecclesia, impotestate ac verbi Ministerio egimus hacten C sequitur at deflenti illis agammo ita Devi verbo Astappen tu, qui bis uessem faederatorum
sustriim cordi, ingeneratam obsignat confirmat. Vocantur enim hac signavula Sacrament in voce Scripturis quidem non usitata , attamen tamen propter constensum Ecclesia non reiicienda.
Est autem vox haee ab usu militari ad usum sacrum translata: sicut enim milites Imperatori suo
per Sacramentum tanquam per solenne iuramentum consecrabantur;
ita etiam foederati horum signorum perceptione tanquam publico luramento Christo obstringuntur. Sed quia eadem vox vel relate sumitur idque vel proprie pro signo,vel metonymice pro signatori vel absolute, idque synecdochice pro utroque et nos de propria significatione hic a.
II. Est igitur Sacramentum signum ac sigillum sacrum: visibile a Deo institutum, quo promissionem gratiosam Verbo propositam foederatis suis obsignat eosque vicissima ossicii sui praestationem adstringit. Itaq, non aliae nobis hisce promissiones proponuntur,quam verbo patefactisunt.
mus, tum ex usu Scripturae Genesi
II. I. Roma. II. tum eo ipsius rei ARMINII natura , quia nimirum haec signa
praeter speciem eXternam quam sensibus nostris infertint, aliud faciunt in cogitationem venire Neque
nuda tantum sunt signa significantia, sed Op,ν sigilla, quae non mentem, sed recor ipsum assiciunt. IV. Sacrum dicimus duplici respecturi tum quia a Deo datum est, tum quia ad usum sacrum datum est. Visibile dicimus quia de natura signi est ut sit sensu perceptibile ;quod enim tale non est, signum dici nequit. V. Auctor horum signorum est Deus qui solus est Ecclesiae Dominus aegislator , cuius est leges praescribere promissa facere, eaque
obsignare iis quibus ipsi visum est
signisi quae tamen gratiae obsignande ita sunt accommodata, ut eam per analogiam quandam , significent. Naturalia itaque signa non sunt, quae ex sua natura totum illud significant, quod significant sed voluntaria, quorum significatio tota pendet ab arbitrio instituentis. V I. Materia est ipsum externum elementum a Deo creatum,
ideoque eius potestati subjectum , .aptum natum ad obsignandum quod Deus eo obsignatum vult secundum sapientiam suam. VII. Forma interna Sacramentorum cum sit is in m et a in relatione consistit, rest conveniens
illa analogiam similitudo inter signum rem signatam quae spectat tum repraesentationem tum obsignationem dc exhibitionem signati ex auctoritatem arbitio instituentis Ex arctissima hac signi cum signato analogia variae sunt in Scriptura Sacramentis fitatae figuratae locutiones, sicut cum nomen rei
449쪽
T T. Sacramentis, Arbore vitae, Circumcisione,
rei signatae signo tribuitur, ut, a nullsi conveniantra nullo tamen modoctum meum in carne vestramenes confindenda , quia hac ab illi muli re-IT. 13. vice versa, ut, Pascha no lectibia disserunt.
strum immolatum est. I. Cons.v.
vel cum signo tribuitur proprietas rei, ut, qui bibet de aqua ista non
fitiet in aeternum Ioh. . I . Vel contra, ut hoc est Corpus ait. 26. 26.
VIII. Finis Sacramentorum est duplex , proximus Wremotus: proximu est promissionis in foedere factae obsignatio: remotus, tum fidei foederatorum confirmatio, per consequens Ecclesiae, quae exillis constat salus; tum Dei gloria. X. Illi quibus Sacramenta a Deo instituta Musurpanda sunt, C derati Dei sunt, iique soli NomneS; ovibus tamdiu lorum usus concedendus est, quamdiu a Deo foederatorum nomine censentur licet ipsi peccatis suis repudiationem merue
X. Haec autem Sacramenta pro vario hominum statu sunt consideranda vel enim ante lapsum instituta fuerunt j sunt foederis operum; vel post lapsum, Assunt foederis
gratiae Sacramentum foederi operum unicum fuit . scit arbor vitae. Foederis gratiae sunt, vel quatenu Sin medii promissum spectant, cinis fantes abhuc Ecclesiae .sub paedagogia constitutae sunt, qualia fuerunt Circumcision Pasica vel quatenus jam ad foedus confirmatum spectant, & sunt Ecclesiae Christianae adultae qualia sunt Baptis
musin Carna. De quorum singulorum inter se convenienti ad discrimine commodius in cujusque tractatione agetur. COROLLARI v M.
ARbor vitae a Deo creata S instituta fuit in hunc finem, ut homo in legis divinae obedienta peris sistens eius Euctu vesceretur, tum ad vitam hanc animalem adversus omnem defectum qui ex senio vel alia causa incidere poterat Conservandam continuandamque , tum ad promissionem vitae beatori Vmelioris designandam : illi usui inservit ut Elementum a Deo creati na,
isti ut Sacramentum a Deo institutum silli praestando apta fuit per naturalem vivi potentiam illi inditam, huic idonea fuit propter similitudinem manalogiam quae est in ter vitam animalem, spiritua
II. Circumcisio est signum foederis Dei cum Abraham initi ad obsignandum promissionem de semine benedicto ex illo nascituro, de benedicendis in illo omnibus gentibus, illoque Patre multarum gerimitum .haerede mundi per justi-
tiam fidei constituendo quodque
450쪽
Deus illiin semini, eius, post il-
Ium Deus esse vellet, administrandum in illo membro, quod est gen rationis instrumentum ordinatum in sexu vitali, apta omnino inter signum: rem signatam analogia. III. Illo signo omnes masculi ex Abrahamo oriundi octava a nativitate ipsorum die insigniendi fuerunt expresso Dei mandato, addita comminatione fore ut e populo suo eius anima exscinderetur qui circumcisus non esset ista die. LV. Quanquam autem lamellae
in ipsarum corpore non circunCidebantur, interea tamen eiusdem foederis mobligationis participe erant, quia in viris censebantur, a Deo pro circumcisis habebantur. Igitur non opus fuit ut Deus aliud quoddam institueret remedium tol. Iendae a Deminis nativa corruptioni peccati, ut Pontificii assirmare audentis praeter& contra Scripturas U. Et iste primus est respectus
circumcisionis adra, , ae pertinens. Alic est quod obstringebantur circumcisi ad totius legis a Deo latae .potissimum eremonialis observationem. Poterat enim
Deus foederatis suis praescribere legem pro arbitratu suo, usigno mederis jam ante instituto resurpato obligationem eius servandae obsignare, io respectu pertinet circumcisio ad T. T. I. Agnus paschalis erat Sacramentum a Deo institutum ad obsignandam liberationem ex AEgypto, eiusque memoriam singulis annis
II. Praeter hunc usum seruiit etiam Christo vero agno , qui Peccata mundi esset laturus: ablaturus, typice adumbrando, qua de causa
etiam illius usus abrogatus fui Ch isto in cruce passo Gmnaolato, quod ad jus attinet; postea vero cum destructione urbis vitempli re
VIII. Arboris vitae Sacramentum incruentum fuit , ii reliquis duobus Sacramentis sanguinis effusio erat,convenienter diversitati status foederatorum Dei illa enitn ii, stituta fuit ante peccatum ingressim
in mundum haec posteriora, post peccatum ingressum, quod nonnisi sanguine uxta decretum Dei expiatur eo quod peccati stipendium mors sit,in vita animalis in sanguine sita sit juxta Scripturam. LX. Transitus siti nubem per
mare Manna, aqua ex petra signa Sacramentalia fuerunt, sed extraordinaria, quaedam Sacramentorum N. T. quasi praeludia, quanquam significationis& obsignationis obscurissimae, quum res illis significatae Wobsignatae verbo expressi non sint decIaratae.
s. verisimile en Ecclestiam a primae Da Ullapsum promissione breparatione ad Abraham usque tempora Sacramenta sis habuisse , quanquam illorum expressa in
II. oua illa fuerint affirmare am&ιiuiesset stramen quis arcat, primum fuisse oblationem infantis recens vati cooram Domino eo die quo mater purificabatur a partus alterum vers sum sacrificio-