장음표시 사용
491쪽
ptionis nostrae ilis inro, Respectavero adiunct)rum 6 consequentium inter se alia aliorum media appellari possunt ut vocatio medium justificationis dicitur, reustificatio glorificationis nostrae Rom. 8 Veruntamen utut media sint, secundum quid plaeram sunt necessaria: e ficacia non per se atque simplicite Cinam si per se simplicuerque essent necessaria &essi acta, aeque in Omnibus ijs Melectis necessaria essent efficacia non sunt autem piae ra-que eiusmodi cum et i .im infantei, qui hora suprema veniunt vocatia Domino sine illis vitam aeternam consequentur. Atque haec per occasionem dicta alioquin de re omni-
arissimo Viro D. D. FRANCiSCO IVNIO,
manus sumere, aliquid commentari, quo, quid in ista responsione desiderem , significem, .meas rationes propugnem omnino autem mihi persuadeo T. R. non aegrius id laturam , quam priore meo scripto usurpatam libertatem tulit, mihique si quae correctione incligere, O refutatione digna videbuntur eadem
caritate indicat aram et ut ego Critatem, quam in simplicitate cordis quaero , tua fideli opera intelligere queam, alijs ad gloriam Dei
ipsorum salutem, quantum usus Postulabit, explicare Spiritus ille veritatis mihi adsit, mentemque cla manum ita dirigat, ut a veritate nulli bi aberret sis tamen quid exciderit vero ipsius sensu minus consentaneum id non dictum non scriptum haberi volo.
Replica An Mi M, I sitie consideratio responsionis ad primam propositionem.
I Claris me multis mihi nam illiubis euerande,
eaque qua potui diligentia excussi, singulas ejus partes cum meis propositionibus
accurate, pro virium modulo, Conserens, tit certius de veritate rei, quae
inter nos agitur jud care possem. Dum autem singula judici lii reexpendo, animadvertere mihi videor plerasque meas propositiones Cargumentationes tua responsione non refutari: quare audio calamum in I Res ego in priore meo scripto posui nostrorum doctorum de Praedestinationis e Reprobationis decreto sententias diversas,non contrarias et plures forte adferri possent, sed non aeque inter se habili is dis crepantes. Singulae enim illae illustribus notis rei plius, de qua agitur, essentiam naturamque con- cernentibus dii tinguuntur. Primo decreti obiecto Homini diversum modum rationem formalem in duunt, dum illa condendum , ista conditum haec lapsum Deo decernenti offert. r. Proprietates divinas aut alias, aut alio modo consideratas, decreto isti accomrnredant. Nam
Prima misericordiam Iustitiam sibi objectum suum praeparantes, ertia easdem
sententia de Prade inatione et amera has tres ma
vim inter se ab aleidi erepare
492쪽
easdem proprietates ut invenientes suum objectum praeparatUm Introducit: secunda gratiam quae generis vice est ad illam miselico Ioiam , praeficit Praedestinationi inlibertatem gratiae non electioni seu fraeteritioni preparationi vero poena IV stitiam 3 Actibus certis inter sedisserunt. Prima sententia actum creationis decreto isti tribuit, Ac lapsum hominis eidem decreto subordinat secunda Vtertia creationem praemittit; tertia etiam lapsum hominis decreto praesupponit, statuens decretum electionis quod ex misericordia fluit, e reprobationis quod ex justitia administratur, locum habere non posse nisi circa hominem
ut peccatorem consideratum, propteria ut miseriam meritum. Vnde apparet me non immerito sententias
istas disseparasse, quae notabili aliquo discrimine inter se separantur
atque discriminantur. Caeterum istos nostros Doctores modo tantum docendae ejusdem veritatis discrepa re, mihi fors facilius, quam ipsis auctoribus eorumque asseclis persuaseris Bega enim multis locis acriter contendit, quod Deus praedestinans reprobans hominem non ut Conditum, nedum ut lapsum, sed ut condendum considerat, idque vult nomine Massae Rom. s. 2I significatum , graviaque absurda secus sentientibus impigit. E. G. Dicit illos, qui Deo decernenti hominem ut conditum osterunt, imprudentem Deum statuere, qni hominem antea crearit, quam de postremo ejus fine apud se quippiam constitutum habuerit. Qui vero ut lapsitim, his crimen impingit negatae providentiae divinae,citra cujus decretum Mordi-uationem peccatum in mundum m-
traverit ex illorum talium sententia Facile autem patior, imo laudo, si quis sententias Doctorum potius conciliare studeat, quam magis dis
separare, modo id nat per commodam sententiarum in specie diversarum explicationum, non per earundem immutationem, additionemve
ab ipsis sententi j dissentientem. Secus qui facit, nec optato conciliationis potitur fructu depravatae sententiae lucrum adipiscitur, apud
ipsos auctores nia iam oratiam. Quod . . . , a duo illa attinet qua animadver- νε Aue Iu. tenda puta in explicationi conve mi.
nientiae istarum sententiarum, in priore tibi assentio, in altero non multum dissentio. Immediate enim Praedestinatio est in adoptionem,
per illam in vitam sed cum ego
sententias alienas hic proponam, Casmihi corrigendas non putavi Lubens tamen correctionem accipio: quanquam parum aut nihil faciat ad hanc controversiam. Imo puto eam
facere ad stabiliendam sententiam
meam. Nam adoptio in Christo induti, rem
non peccati modo tanquam condi 'Christe nou
tionis in oblecto requisitae Postulat iam, sed positionem, sed halterius cujusdam sum rei,de qua mihi in priore meo scri Ch sum inpio agendum non putavi. Ista autem res est fides in Iesum Christum.
citra quam nemini re ipsa contingit adoptio, citra cujus consideratio nem nemini adoptio praeparatur praedestinatione divina, Ioli I. O. Adoptantur enim fideles, non donantur fide adoptati praeparatur adoptio credituris, non praeparatur fides adoptandis, quemadmodum justificatio praeparata est fidelibus; non fides justificatis. Hunc ordinem nobis infinitis locis demonstrat
Scriptura. Quo vero sensu Vocationen
493쪽
nem Iustificationem viam ado-PHOnis appelles, non line capio. Potest enim via adoptionis idolo, quoiducet ad adoptionem, di illudi quod adoptio rundit ad suum
t. III lini m. Posteriore imodo nihi tam ac per vi iuris, X quod
iustificationem posteriorem clo
tione facis, i viam appellas gratiae nos in ossicio deo ucenti vocatione jultificatis ne notari. In Ialbus
duo non indigna animadversione. Piimum est , quod vocationem adoptioni subnec is tanquar praecedaneae quod ego de te a vocatione dicta posse vix arbitror. Est enim peccatorum einfidelium vi, cario a idcm in Chrastum. Est vocatio fidelium ad conformitatem Christi communionem cun Christo. Illam pru rem Scriptura praecedaneam facit adoptioni. o. Iterior est ad ipsam adoptionem,
qua conformitatis communionicum Christ includitur. Alterum est quod adoptionem justificatione priorem facis: quam utramque ego fidelibus simul obtingere puto temporis respectu, at naturae ordine u stificationem plius adoptione. doptatur enim justificatus, non justificatur adoptariis. Quod Orcio AG tio a tum impetrationis bonorum illorum
i,st,..t,. a tanta it ictu tae , tum Iinputationisaeem' vitar eorundem bonorum a Deo in Christo factae declarat. Prius enim impetravit Christus remissionem peccatorum, quam adoption Cm, Natura inquam e prius imputatiit iustitia quam filiatio. Quum enim inimici egemui reconciliati sum, Deo per mortem fit ei in reconciliati vero adoptamur in filios. Consideremus quae isti DP uuntur,imputationem inquam Peccatorum de non adoptionem: ex
Cor LATIO. 6 3 hisce clare illum ordin(m videre est.
Peccatum cavia est cxclulionis a filiationc per motauri meriti Imputa io peccati causa ciuis em ex uti noni, per modum l. stitiae peccaturn
ctoribus querulis sententiam refero, dicti .iar quae Deos tum Praedestinationis decreto suDOrdinavit, tum LX cc Utioni iam rdinavit, non per Uae, seu Uoturi iti Pectu ipsa Praedestinatioentacta, sive ad ioAο ιαν, sive ad vitam, An vero istataria, sive aias uncta, sive coniceiuriata sive
mediata seu quovi alio uorvine appellentur, aluum iacian ad coni immandam lam ucstinatam aliqui-bit, ito .s . tio an vero ii ipla ad filiationem Praedestinatione a DcoeOnfiderata sint tanquam ne siuria praedestinandorum a iuncta utilillimum puto consideratu.i I. a. Tropopositio Ari F. III serunt autem inter sera quod ri in prima homines De elegeii tim prae scitinanti, etiam Vraetereunti, reprobanti quanquamissa non ita diuinguat commode octare nondum conditos, sed condem dos altera ut conditos quidetis , sed in puris naturalibus consideratos e
ligenti praedes in inti, Ut CX natura supra naturam evehendosa praetereunti, ut in eadem natura consideratOS, reprobanti ut in peccatis sua culpa mersos: tertia ut lapsos in Adam , in massa corruptionis cperditionis jacentes tum eligenti cpraedestinanti, tum p r utereunti clareprobanti.
494쪽
propositionem. IN hac sententiarum quae esαν-
ne te quodammodo falli sis ordine demonstrabimus. Sedulo a vitatum velim unum homonymum in
hac causa, in verbo reprobandi , verbali reprobationis. Trabu modis hoc dicitur uno communi duom sigm bus singui tribus Commune signi- ficatum est, cum ea voce non electior - steteritio .damVario comprehenditur, quomodo Calvin. AsBeZa
frequenter acceperunt: ita tamen ut
interdum distinxerint Singularis significationis modus est cum electioni opponitur, non- electionem sive praeteriti et latine ex forensi usu designat, quomodo ex communi .atinorum usu sumpserunt Patres. Modus praeterea singularis est,
cum reprobatio pro damnatione accipitur, quemadmodum a te, mi Fr., animadverto in toto hoc scripto accipi. Primus modus nisa Deo est,
addo etiam et, stilo, merit dici pol Te, si ad iustam membrorum horum distinctionem attenderis. Ego secundum omnino probo, servaturus sum in universa hac tractationet.
DIJ rentiam, non contrarietatem inter illas sententias posui,
eamque ex meo sensu amante CT-
posui. Nolo autem operosus esse in istius comprobatione : hoc enim operam do ut una aliqua ex postas, vel aliqua alia mihi fors incognita Mihiiasti a
sententia adprobetur. Reprobatio rarobatibuni autem vox utut homonum sit. - a me tamen Imonymae non est iis finitia,
surpata: ii esset penes me tamen in i risii eius rei culpa non esset cui vox illa ' ex sensu eorum musu quorum sententias retuli fuit sit roanda, praecipue autem ex tuo sensu , cum Quo mihi Meerho Articulo erat instituta collatio si a voce usus sum. Inspexeram enim varios tuorum scriptorum locos , inque iis postremo significatu, quem hic uae a nesi appellas, vocem illam abs te comperius tarpatam. Aliquos adferam, ex quibus T. R. cognoscet me ista voce ex tuo perpetuo sensu usum esse.
Sic enim habent notae tuae ad Epistolam Iudae fol. 1 . . Propria re probationis causa est homo ipse per suum ipsius peccatum in peccatis ' morens Sic in Axiomatis sacris Nat. Grat. refutationi libelli Pucciani praemissis axiom. s. 6. T. 8. praecipue s. Jo. quorum verba hic ponam, axiomat M. Neque vero praeteritio causa est re raprobationis sive damnationis, sed antecedens solum illius. causa e raro essiciens illius propria quidem
interna est peccatum creaturae, acci radentaria vero externaque justitia Dei Axio m. o. Reprobatio itaq, γ ut rem perspicue distingi ramus 'aut latiore significato accipitur aut 'iaugustiore&proprio suo Latiore, O si totam rationem consilii divini in iide a praeteritione velut principi ante edente,ad damnationem usque velut finem consequentem, interve niente causa propria damnationis, syid est, peccatori respexeris. Angu i
stiore vero eaq; propria, si essectum
495쪽
n peccati duritaxat. Addi possent
illa quae axiomat. I. dicuntur. In Thesibus de predestinatione a Cod-D daeo sub te disputatis Thestri . Prae. y parationi gratiae contraria est praetera ritio, praeparationi gloriae contraria D reprobatio vel Oae praeparatio. D Praeparatio a. amae est actus quor, Deus statuit punire creaturas , c.
D Thesi i . item Thesi I 8 pro Terra peccata reprobandis ex necessitateii lustitiae. Hic a proprie istis vocibus uti voluisse videris : quod planius significas in Thesib. de Ele- cstione a Trelcatio filio sub tuo pra sidio disputatis Thes. ix Quod sit Electioni statuitur contraria Put fit yi reprobatiori figurate dicitur, id est,
' aut synecdochice aut catachrestice.
D Synecdochice, si pro toto ordine D contrario praedestinationi , Catali chrestice, si pro non- electione su- matur. Nam non- electio est pri- mu Sterminus consilii divini ex solari voluntate eius. Reprobatio rei ulti- mus exsectationi proximus ex hypo i thesi causarum antecedentium Vnde apparet me isto significatu vocem
illam usurpasib,qui proprius a te aP-pellatur Quid vero ego de eadem voce eiusque ulu judice ruri paucis dicam. Reprobandi verbum ex usu latini sermonis proprie significare non electionem , si electio sinere- probatione liola consistit, omnino puto. At illiud mihi nunqtram ascriptura videtur pro actu tantiam gregativo,nunquam etiam pro actu circa non- peccatorum versanie usurpatum. Si quando Augustinus Walii e patribus pro praeteritione, non- electione seu ac fu negatavo usurpant, tum pro clare ictione in peccato Amassa Corruptionis id accipiunt , seu pro proposito non COLLATIO.
miserendi miserendi voce pro vindicatione a pecca hoc miseria actitali usurpata Calvinus rae Ea fero ubique pro sola prae Paratione paenae, aut pro utroque actri usurpant.
III. 3. Propositio ARMINII. PRima sententia sic habet Deum Prem in ab aeterno statuisse gloriam suam ii
per misericordiam Ad justitiam illustrare: quae quia actu e Xerceri non possunt nisi in peccatores, decrevis se apud se condere hominem sanctum Vinnocentem, id Est ad imaginem suam , sed mutabiliter bonum, qui labi in peccare posset ordinasse quinetiam ut idem homo laberetur A vitiosus fieret, quo hac ratione viam sui S ae ernis consiliis patefaceret, id est ut misericorditer aliquos servare posset, Malios suste condemnare ex proposito aeterno suo, a misericordiae in illic iustiriar in istis declarationcm.
videtur nunciatae nam etiam tu' v i' alvinus ipse Institutionum libra. u. - m. io diserte verba Pauli adfert Eph. i. plene ab Ar-PrRiestulauit vas in adoptionem fit c um Uu' ' cra per Iesum Christi in inti est , ecc. eaque explicat servato Ordmet quem pro P. i. destrinximus Deus ergo ab aeterno statuit gloriam suam per adoptionem horam , O praeteritionem seu non- adoptionem ullorum sapietitissime illii strare , etiam adhibita misericordia e justitia sua. Ioposito optime conceditur nuncia tum illud Deum statuisse gloriam reum et suam
496쪽
misericordia ab ea Pindi cante ex e sint auxili.
suam per misericordiam Iustitiam illustrare . si intelligxtur commode Sed hoc postea summatim
explicabitur. Illud vero concedi non potest, nec put m simpliciter a Calvino aut iureta dictum , misericordiamo' tu vittam actu nisi in peccatores exerceri non posse. Nam primum it haec distincte explicemu Stano, vi , reor)Peccatores actu, habitu aut potentia sunt Acta sumus, ex quo vitiositas natinae nostrae opera tua protulit rhabitu fuimus in utero: ab uteron
antequam opera carnis ederemus.
Potentia fuit Adam quodammodo ante lapsum , quum habitum illum sanctiim suum ponere potuit, in se peccato ut fecit L mancipare Sic etiam viseri acturi habituri aut potentia sunt, qui aut miserias perferunt, aut habitum earum induerunt, aut in eum possunt incidere. Et si hi peccatores, miseri, non re, sed ratione cnon plene, sed quodammodo et dii, comparate solum dicendi ut Iob D8. En se vis his, credi. in rus esset firmitate in , Anoetis,inquam suis pastum lucem dcc Itemque Iob. I. iram re in optime Augusturus vid lib. contril Pr scillian in Origenis . cap. Io concludens hac sentet tia elegatissima sermonem suum, cuivi enim participatione ulli mi , ei comparatione nec uni sunt Secundo autem talium est, misericordiam nisi in peccatores exerceri no a pose: nam omnes creaturae, etiam Angeli de coelo sectili dum naturam suam eo m-
parati cum Deo, miseri sunt, quia nec eius comparatione justi quia devenire tu miseriam possunt natura sui quod certe miserum est
posse, ut contra non posse miserum
esse, beatissimum miseri sunt potentia. Proinde qui eas a miseria
possibili, ndicavit electione sua fetacit eis misericordiam e mus respectu Ange i fuerunt electi a Paulo dicti I. Tim. Quin etiam stat
in transcursu moneam ' ne misericordia latim quidem dicta angustius, supponit miseriam necessirio, si ad principes linguas Hebraeam Graecam , quibus viri Dei scripserunt, attenderis Hebraei duabus vocibus expresserunt' In tremineutra vox admiseriam propre re Masrum dispicit , ac necessario. Gramorum iam 'ra mo, A, nec illud supponit necessario, si ad usum communem Scripturae ad Uerteris r nam etiam liberis suis haec parentes praestant quamvis elicibus,&a miseria liberis. Jrtio iti naautem n milo verita Sel liud lu titiam .ilaeis in hau posse nisi et pretatores exerceri non peccato Nam lustitiam exercet , qui suum rei, errem cuique tribuit Deus autem non esses et plane futurus iustus, nisi tam justis, ouam injustis suum tribueret. Nam hin Adamum , si permin sis set justus exercuisset justitiam Driis tum premium suum in natura tribuendo ipsi analogum iustitiae illius , tum supernaturale illud, de potentiae suae gratiaeq; analogum, quod symbolo arboris vita homini
adumbraverat. Potuit ergo etiam in non- peccatores justitiam exercere Deus. At de judicio mortis ratio diversa est. Caetera ex his quae modo fuerunt dicta, commode intelligimus De ordinandi verbo in propositionem sextam dicturi suis
Replicara mini Murri pitie consideratio responsiouis ad s. propolitionem.
EG sententiam Calvini Bemae ret Tistis
497쪽
istis verbis benem plene a me explicatam esse , pluribus locis ex scriptis lorum desuriatis docere potero. licet enim aliquando adoptaonis mentionem paciant, vino n- adoptionis, ii e illi es, et ii H ce Dais Est Opposita, tamen ita sententiam suam non Proponunt ut abs te est expli- Non b/hὲ, cata propos. i. hisce verbis Delup 'eatmno ergo ab aeterno sta it gliriam quam per adoptionem holum edi, praterationem seu non-adoptionem illorum sapient si me illustrarata etiam adhibita miserica ia oel quia sum Duplicuere nim isti ver bis ab illorum mente aberratur. Primo quod illi utoria D i illuistrationem non si ituunt mmediate fieri per Aption horum dem a scptao-
Aran illorum seu pr i t. iitionemet sed
per declarationem miscricordis y ustitiae, quae explicantur per actus adoptionis seu electionis, .non-odo, ptionis seu reprobationis. Et videtur hic ordo servandus ex norma apodixeosa gloria Dei consistit in declaratione Troprietatum Dei proprietates Dei per actus illis convenientes illustrantur. Secundo, Misericordia se lumina non dicuntur ab illi , adhiberi etiam ad praedestinationis v reprobationis decretum. Illa enim vel ba significant Deum, secundum alias suae naturae proprietates, adriptionem lorum Vnon. ado otionem aliorum decrevisse, ad gloriae suae illustrationem, quo facto etiam Milericordiam Me iustitiam adliabuerit, ad decretur illud exsequendum , quidem ex conditione mutationis objecti. at haec illorum mens non est , sed quam ego posuiti ne is C. D eum stat isse per miserii ordiam his iussu iam ill-Jrar almam sam quin qui te in elo iamei qu
t tem miseruordiam statuunt causam pro priam adoption sita sustitiam vero causam
non adoptionis en re robationis, utriusque vero illust an da ollan raten statuunt cauissam totalem praedestinationis, id est, electionis em reprobation et in hasce enim
partes seu species illi Praedestinationem destribuunt. Minus ergo istis verbis attribuitur in isto decreto misericordiar vjustitiae, quam illi auctores istis proprietatibus tribuendum arbitrantur, sin explicatione totius sententiae tribuun . Nec illud
ab illorum sententia iuste eximitur, quod misericordiare iustitia exerceri nisi in actu peccatores non posse sunt. Apertissime enim hoc dicunt, ne tristitiae quidem vocem ad punientem re tricta . quam tamen ego intelligo ut ex sexta mea Propolatao
ne patet homnino ab illis intelligi
Plato Pauca autem loca ex multis adferam Beea adversu calumnias Nebulia is ad art. r. Deus hominem conditurus ad gloriam tum misericordiae tum iustitiae declarandam,sicut rei exitu declaravit, Ol
Adamum ad suam imaginem, i ii , sanctum innocentem; quia bonus quum sit non potest ab eo vitiosum quid creari vitiosi autem sint op
ter quorum constituit misereri, tum quos juste constituit condemnare,
A c. Ex quo loco ego verba desumsi, quibus illam sententiam
PCBeea idem lib. t. Rae'. S re p. sol. t 26. in Deus num ab aeterno decrevisset, ut ex eventis intelligi potest in numano potissimum enere gloriam suam patefaceret qua partim in exercenda misericordiari partim in odio adversu peccatum demonstrando risira est, hominem
condidit intus utaris integri recta
498쪽
intelligentia ac voluntate praeditum , sed mutabilem Nec enim ipse surrime bonus quidquam mali condere potuit aut voluit, tamen nisi maturuingressum est ri in mundum nequo insericordiae neque lud scio lorus isset relictus. In o o quia Maniheleartensi omninm L nisi ine.' Nos inquit idem BeZa , haec princi-ra pia ponamus. Deum tanquam sa- pientissimum opificem, cuius sa-τ pientia infinita est, quum constituis D et mundum , imprim atatem ho-
ii minem creare, certum finem propori situm habuisse G. PropositiamCD nim Dei aeternum, immutabilea omnes causas ordine quoque antei grediens fuit, quod in semetipso ab
D aeterno decrevit omnes homines ad D suam gloriam condere Dei autem D gloria neque agnoscitur neque Cele-D bratur, nisi eius iustitiam miseri-D cordia declaretur Quapropter ae- ii ternum immutabile decretum fera cit, quo certos aliquo homines , D mera gratia ad vitam aeternam, quos D dam vero judicio ad sedernam dam-33 nationem destinavit, ut in illis mi- , sericordiam, in his vero justitiami, suam declararet. Hunc finem quum, Deus in creatione hominum pr&s, positum habuisset, ne esse fuit eum, etiam cogitare de via latione, qua, ad illum finem pervenire potuerit, D ut eius misericordia pariter re justi- , tia manifestaretur Quum enim, mi stericordia presupponat miseriam, , nec misericordiae locus esse aut ea, declarari possit, ubi non est miseria, , ideo hominem ita creari oportuit, ut, in eo locus misericordiae Dei esse, potuerit. Quod sine praecedente, miseria fieri non potuit Sic cum, justitia praesupponat culpam , sine, qua justitia exerceri nequit ubi IAc. ARM. DE PRAEDEST. enim non est culpa, ibi etiam justiti ai
locum non habet. Ideo hominem, quoque ita creari oportuit, ut serva , , ta natura aptus csset, in quo Deus , sustitiam suam declarare posset. Iustitiam enim suam in homine declarare non potuisset, nisi eum ad aeternam damnata onem destinasset. Proposuit ergo Deus , c. Haec a Jacobo Andraeae illa quidem sunt, sed a D. BeZa agnita , cum in responsione sua ad illud Colloquium
non conqueratur sibi alienam sententiam amni. Videt ergo tua dignitas me illi proprietatibus objectum proprium ex illorum mente adaptavisses quam suam sententiam procu dubio e Scripturis se desumississe putant in qua hoc certum est, Deum justo punire non posse nisi
peccatorem , in qua illi ridem atrio S. M.Ares misericordiae vocem ita negabunt 'visura ausurpatam , ut Deo attributa vindi P Deeatis
cationem a miserratos bili signifiectu auctitis, cet utpote quae X illorum mente bui melli
ubique vindi ationem designet a Drum , miseria, quam peccator eruus est Deusque aut iuste inflixit, aut ex justitia infligere potest. Verum Him-Vero nolim magnopere contendere fieri non posse ut misericordia circa non miseros actu exerceatur orasque quae ea de re dicta sunt abs te facile
adstipulari possum, si hunc habcant pust . .
sensum quem meis verbis nuntia eo ait in probo : nempe, quod omnes creaturae id corra ne
etiam Angeli. Homines cum Deo jά -
comparati miseri sunt, mi icta a sum si recte expli. pia pro non clicitate , non pro eo mν, quod privative opponitur felicitati, sed quod contradicente quemadmodum C que illa ratio plus concludit. Dei comparatione nec lusti sunt, ergo IUS comparatione nec
felices Terna enim sunt quae se singula
499쪽
fingula consequuntur Iustu , iniustus, non justus felix, infelix seu miser, non-selix Ex justitia felicitaS, ex injustitia iniseria, ex non-ju-justitia mon- felicitas concluditur. Creaturae autem qua tales, cum Deo conferri possunt, tum ratione termini a quo sunt, tum ratione eius ad
quem sunt productu a Deo. Ratione huius Angeli Mona in es sunt, justi sunt felices uni, ratione ill IS nuc sunt nec justi sunt, nec relices sunt: quia illa habent ex nilei,
propterea in nihilum possunt reverti erat eius ratione lao ii possunt dici injusti . nec miseri eo quod terminus unde producti sunt . contradicenter non rivative oppositus est termino, ad quem divina bonitate pervenerunt: in brevius dici potest, quia sunt a potentia pro lueti ad a-
dicentia sunt non privantia. I .imvero quia ex Potentia tactu constant, non modo fieri potest , ut deserent eos divina sustentatione in nihilum recidant, sed necesse est, ut si ab ea deserantur, in nihilum reverian cur Pieri insuper potest, ut persistentes divina Non strvatione qua sunt sibi tamen permisso in manu consilii sui constituti, ex justita, quam actu primo habent, actu secundo non vivant, sed quid illi
contrarium Datrent. Peper hoc actuiniusti. oecc itores sint, talesque facti injustitia hil, tum duant habuit qui potiustitiae per illuni actum
aut erectivo aut demeritorie expulsos unde primo merito, deinde actu, denique e habitu miseri evadant. Iam vero si impediantur a Deo ne istam miseriam mereantur, id est, ne peccent ec actu misera fiant, non video cur ille actus non posti misericordiae adscribi, quum ex affectu praeveniendi miseriam sit productus, qui affereus etiam ad misericordiam pertinet. M aec quidem ita habere fateor, inpropterea simpliciter verum non esse, quod misericordia locum habere non possit nisi in actu peccatores At hoc notari Sed nee ita
Uelim, misericordiam eo sensu Cal-
vino&m eZar non usurpari, imo si di ori remisericordia ita sumta in locum aede mu-
elut lam, ut a Calvmo e me Lamum, ita is,mitur, intellectae substituatur, jam reia, ma-x tam rationem k descriptionem Godo; ile. illius decreti fore immutandam. Addo euod misericordia isto tuo modo intellecta non venit in considerationem, ubi de praedestinatione hominum agitur : illa eniti homini a Deo praestita non est , utpote qui amiseria pollibili Dei predestinatione non est vindicatus. Denique AE emera. hoc considerari velim , respectum TC intermisericordiam hoc Villimo rima pombis do intellectam eiusmodi esse, ut v si Itraque ad salutem hominis concur
rere non queat. Si enim misericor mos adia vindicans a miseria possibili lo 'et Q
cum habet, tum isti, quae ab actuali tare miseria liberat locu Csse non o queunt. test, utpote praerepta isti vel praeclusia potius per illam priorem actus sibi proprii occasione si contra ab actuali miseria liberans est necessaria, tum altera illa actu sibi proprio su
persedit, atque ita prior illa hanc posteriorem excludit causialiter Me sective haec illam priorem consequenter, non succedens illi munerestio defunctae, sed stans actus sui necessitate illam priorem homini de Iustoia cfulge. Dejtistitia autem , quod illa mu--bolo urn habere possit rexerceri T V
enim aemuneratrix non injusti si rem,set modo
500쪽
Vero ita abs te consideratis quis impediat quominus concludam, peccati nece uariam existentiam otiam
ex necessaria misericordiae Iustitiae deci ira i in concludi non posse,
quum utraque certo modo con si icrata etiam circa non PCCCatore C.
erceri ossit. Unde tardo prcodestinatio naso Calvi , , Ic cha consti
Camera erratu misericordia a mi
seria possibili vindicans, iustitia
viitutem n in seriae tar iti actui rexistentiam non desiderent, tamen certum est misericordiam a miseria actuali liberantem injustitiam punientem exerceri non posse nisi in actu miseros: peccatores Calvinus autemhBeEa ubique hoc postremo modo misericordiam de justitiam accipiunt, ubi de praedestinationis reprobationis decreto a Unc .QUUmque misericordia riustitia priore modo usurpatae locum in praedesti. natione, reprobatione hominum non habeant , sed tantum prout posteriore significato accipiuntur, potuit tractatus de misericordia a possibili miseria vindicanterim de lunula bonum Opu rem Mnerante Ciaritti,ubi de praedestinationes reprobatione hominum agitur quanquam non didiear considerationem istam utilitates suis non exigua habere.
Sed quoniam in misericordiae justitiae considerationem ingressi sumus, paulisper ii illa, si vacat lv.
bet, perseveremia S, utramque Cum
altera adlusus quod agimuS, negoti illustrationem comparantes: primo quod ad objectum utra usque, deinde quod ad orduiem quo ircani In DE T. suum singulae objecti m versantur. M sericordia S, tistitia, illa a miseria possibili vindicans, haec bo
demque obiecto luere Possiunt uiras aret in electis angelis,qui amiseria possibili vindicati sunt, cboni operas remunerationcm ex di-
in benignitate btinuerunt. Illa vero eadem metscricordia cum lustitia puniente locum habere ii eodern objecto nequit. Quo lenire digi uim est justitiae punientis actu illud amiseria possibili non est vindica tum Misericordia vero a miseria actuali liberans in eo similis est misericordiae alteri, quod cum puniente iustitia ejusdem objecti respectu
non Concurrit an vero Cum mistitia bonuin remunerante alteriurum misc.ricordiar instar locus habere queat&quomodo iis discendum est Vid mussane in Scripturis mercedem boni operis promittiis, quibu misericordia in Christo obtigit 3 Ve- ipsa prestari se illa remuneratio, ut ut justitiae sit tamen non est justitiae prorsus isto modo consideratae, quo consideratur justitia bonum pus secundum promissionem legis ex debitore muneransra illa enim remuneratio si eae gratia Dei in Iesu Chri to qui nobis a Deo factus est iustitiae sanctificatio Iustitia ibi remunerans ex debito, legalis dici potest , hic vero mercedem dans ex gratia , Euangelicae nomine non incommod appellari potest tacuius
cum misericordia, vindicante ab actuali miseria temperamentum mirabili modo factum est a Deo in eissu Christo Sacerdote .sacrificio expiatorio nostro. Objectum itaque lustitiae punientis essentialiter macerialiter , aliud est ab objecto