장음표시 사용
501쪽
misericordiae utroque modo consideratae &lustitiae Di UNIO US' munerantis Objectum vero mise ricordiar vindicantis a miseria possi bili aliud est ratione sol mali ab ob jecto misericordiae a miseria actuali liberantis illud enim est creat ira
justa in statu creati O NISI UT Ol si derata hoc creariira ccc urix a
primaevo statu in in seriam iam culpa demersa. Ex hac vero diu licitum misericordia tum iustitia Dio. res a pr destinationis 'eprobationis hominum decreto amandandae sunt, nempe omisericordia a misera a
possibili vindicans,&justitia bonum
opus ex promissione legali remunerans, posteriores vero decreto isti praeficiendae, misericordia liberansa miseria actuali pr.edestinationi, justitia pumens reprobati Grai. Ias ordinem videamus secundum quem in suum Objectum tendunt singulae per se rintcrde comparatae Misericordiae praeveniens miseriam , laus ita bonum opus remunerans secundum legem m . num subjectum tendentes, hoc or dine utun ur , ut miseric' di, suo
priuS munere fungatur, justitia inde suas parte sobeat impediti' em mpeccati de exinde miseria ipsum bonum opus anteit erit, boni 'priris comprelationem it- quoque misericordia a miseria actuali liberans praecedit iustitiam bonum opus ex
gratia rei tinerantem. Iida enim misericordia non modo retulim dominum peccati aufert, seu .mst ita ad habitum in generat Credemi, per quem opta bonum mercede ex gratia compensendum Prodiacitur. De misericordia autem ab actuali
puniente quae est reprobationis causa, quid faciemus judicii Z utramque
dicemus eodem momento in suum objectum tendere , at illam naturae ordine praecedaneam faciemus, Quamquam enim qui eligit eo ipso quod eligit reprobat non Hectos, tamen electri ni Sactu Hatias ae Ordine
antecedit, quemadmodum astum ti natura pr:or est negatione. Vnde concludi mos cui dispos camentionem faciemus , ID N decretum relinquendi heminem in manu consilii sui, permittendi lapium, addecretum reprobationis Non pertinere, quum id decreto praedestinationis sit prius Oe antiquiu S. velim nunc ordinem paulo diligentriis ulterius considerari, aperiet enim nobis viam nonnulla alia ab hoc negotio, quod tractam US, ininimo aliena penu IUS cognoscendi. Si misericordiae danti, gratiam&vitam priores sunt partes in hoc decreto justitiae vero negantei gratiam inferente mortem Posteriores ecundum natu tam , licet On
dendum, an decreri huius objectuna satis accurate madaequat explicet lar nomine Peccatoris an non liud quia iam sit adden tum quod tu rata iam putabat , ut de
ex tali misericordiam justitia
facto adaequetur , cur1 que eo rctro vicissim commeet, quae est natura objecta adaequat inpotentiae in Obi Vc tim tendentis Uum , pro rium,dcole odi. Si quis existimet p. stitiae in peccatum .peccatorem priores parte esse quam mi iericordiae, natura lita esse peccato redderet Cenam debitam , quam eandemiseria liberanie. hin praedesti icondonare peccatori , illum velim nationis administratrix, justitia
502쪽
IA C. ARMA DE IRAE DEST. Umium est, quod justitiae quate-inis oecreto reprobationis, sive praeteritionis raraedamnationis prae ficitur duplex actus attribuitur a plerisque tractatoribus huius materiae ,.quidem rei naturae conve-Γienter e quorum prior est negativus alter a firmativus, quidem hoc ordine ut regati Uu Praecidat affirmativum. Unde sequitur si illei legati, us posterior est naturae ordi ne affirmitivo actu ira lestinatio-m, ut est, misericordiae pii res priores e Teri nim ab illa est actas assirmativus orae testinationis qui actum negativum reprobatio in antecedit. Secundum est, quod poena, peccato debita. per hoc decretum nemini destinetur nisi ita tenus per misericordiam non auferenda atque hac ratione licet justitia suo jure poenam
postulet a peccatore, tamen Poenam illam iuxta decretum orae damnationis, quod per sustitiam factum est, non exigit qua debita est peccatori, sed qua permisericordiar aetum non est condonanda et alioquin omnes in universum homines essent praedamnati, qutim omnes poenam illam sint Commeriti Unde porro: hoc considerari debet,an justitia quae est administratri decreti reprobationis sive pre damnationis sit Lege an Euangelio patefacta, legalis rigoris, antem erata aliqua misericordi patientia. Id misericordia administratrix praedestinationis est Evangelio patefasti, ut est videtur ex iis quae dictas inta v justitiam illi misericordiae opIositam, tanquani Euhi deri naturae ogdine praecedenti, Euange-eia cursuri lio patefaectam esse. Si qliis hasce
cota siderationes vanas inimitiles es
c ait om esse quod in Scriptura de eges ju
stitia dicitur. Qui fecerit ea vivet iii mim ii, Millis. Et maledictus omnis qui non ierim
permanet in omnibus quae scripta batis ui ad lunt in libro legis ut faciat ea item minipragris
quod de Euangelica ustitia dicitur
oui credit in ilium habet vitam De ogiis draeternam. Et qui non credit in Fi obvectum u
llum condemnatus est. Me ego ui et em
telligentibus latius consideranda et a Misis . proponere volui , judicii postulans mi aderi an suspensionem usquedum rem accu-
, terno ex hominibus in puris a terat gyrum stur ibus consideratis, statuisse ali .lu.i . quos ad supernaturalem felicitate ne vehere, iisdemque media supernaturalia, quae ad illam consequendam sunt necessariata sufficientiam etf-cacia ordinasse , ad laudem glomosae suae gratiae . alios vero praeterire, cin sua natura relinquererim iisdem media supernaturalia , praesertim efficacia non impartiri, ad declarandam libertatem bonitatis suam; eo dem vero praeteritos, quos in origine sua non perstituros, sed sua culpa defecturos praevidit, reprobasse, id est, poenam iis p rq parasse ad declaratione nasu stitiae suae. Respousio I ad Trois positionerata,
Eet sententia non enuntiatur. In hac ex li is verbis Troprii mentem Ic dis auctorum quam praecedens illa. nam d. MD primum non me nailii haec verba apud Thomam aut alios legere et secundo, si qui digerunt, non ea menti dixerunt, ut in propositionem sentam
503쪽
sextam demonstrabitur. Sed felicitatis sus et naturalis nomine intellige ita visi, is , adoptionem filiorum Dei cum adiuncti sui sta conascctarns Omnibus post illa verba, ad declarandam libertatem bonitatu sua addes , si placet, per tectionem
mo=mmi , sapientiae suae. Verbuin reprobandi sumitur κα-UR Dcas, Ut ante fuit a nobis obier .aum. Distinctis rebus voces aliter distingui
convcnici te auctorum menta nuntia vcro, atque i
I hanc secundam sententiam ae-
bus milum ocium tractanditUUt magni sco, orsum sis io sic enim thesi Io earum quae re pondem e Codi dae stant i alputata has tur Persol nae altera ncmperi ai S materiae Prae. D destinatio in cateit thesi T. eiusdemi de praedestinationes disputationis sunt Cre uiarae X natura quae nitidii supCrnaturale , aut diviniam potest si mra natur Nn evehetra ad relictum divinarum ticibutioi emyi transmittenuae sit perna uralis i tuter Dri Eadem verba etiam habentur thesi. decimae disputatiotiis Theolo race, in qua de oriri inum tantum praedestinatione agitus , ut os primathesi , ne quisiuictis a de angelo-rtinam homilium praedestinatione communiter clicta ita enuntiari generarim Ecbuisse , quae postea singulis speciebus pro ipsa: in modo at- trabiae rentur angelis et electis ex natura tua in qua a Deo creati sunt, et vectio, omnibUS , o lencti Se Vcctio ex ouupta Natura, inquam corruptionem tua culpa lapsis iant. Si tamen ita res haec est telligenda, jam uater nos hoc quidem respectu iussa est ricrcpantia. Ex illis utcni verbis tua urni th sitimcbustare pulsi homines iure natum
praedestinatibnis, seu eius obiectum
adaeqtiat una Hon me tu puris Maraim rabbin rappello tuam qui laus nihil sumpe naturale ut .ivii tui, est matum,
tum Ut nondum in periarii in Unc lapsi. In puris nitri a tui oris .c alosapi ello, qui, etiamsi ab rent vel
'pernaturai. - . D. va, vel peccatvm, lataici Limi isti m n ousideramur adeo , qui statuit sic acta aliquo circa istos occupare quod tantum dea ,
alet, a C IN Ui diceret, nec supernalis raria a Ut divina, ncc peccatum consideranti fuisse vice ratiotiis formalisua obiecto Iam ex illis verbis ita
Homine mi attara Uae nihil tu . - ' -- pernaturale aut divitatim potcst,con ,3, primo id rati sunt Obiectum leu materia mare pr de praele mallonidi . b. elem At homines m puris naturalibu nem. considerati fiant homines innat ira quae hil ita pernaturale aut divinum pol cst , considerati, vel potius sunt iidem definitione.
Ergo homines in puris naturalibus . constituti sunt objectum materiae praedestinationi nempe ex sententia thesibus tuis com Proe-hensa, Oo et Mater
504쪽
Maior est ii th 'si Si enim voluntas ii seu decretum de evehendis
hominibus ex tali natura supra naturam est ore destinatio, tum sequitur homine et in ista tali natura consideratos esse puram putam materiam
praedestinationis P quandoquIdem actus Dei tum interniu qui est decre- tuis hevisit diib--,m nonnis is, tun exterum, Ii est ip=evta: . separatus
ab ipso oblectori quod fieri debet si
objectum purum putum cynsiderare velimus relinquit nobis homines in pu a matura, quae nihil , ernatur haut divinum potest. Si d catur istis verbis statum peccati non X-
cludi, quum etiam peccatore exm tura Corrupta evehantur respondeoptamo, hanc non posse esse verborum illorum me nee . tum quia Opus non est ut cle tali natura dicatur, quodsipernaturale de Prinum nihil potest, intelligitur enim hoc ex ipso adjecto, dum corrupta dicitur 'tum quia in definitione preteritionis thesiis ille actus quo natura integra aliquarum creaturarum non firmatur attribuitur praeteritioni, quae praeteritio est creaturarum nonnullarum in natura ipsarum relictio. Secundo , hic aequivocationem esse indefinitione in decretum illud aequi-
vocum sub conditione divisionis
tantum certum esse , de quo postea. Minor est vera, constat euim ex antecedente consequente inter se reciprocantibus aequi pollentibus. Quae vero predestivationis sunt ibi e-
, nuntiantur his verbis ; supra natu-di ram evehendae, id rerum divina-D rum participationem transmittendae, supernaturali virtute Dei , quae res
divinae sunt gratiam gloria ut est thesis. Cum huce mea verba, qui
bus secundam sententiam descripsi, Io c. ari M. TUC PRAEDEs T.
consentire non est dubium, si vero ab isti dissentire videbuntur alicui, propterea quod in tuis chesibus gratia: ploria coniungantur, mea vero verba ita intelligi queant , atque si gloriam primo deinde gratiam
hominibus praedestitiatione praeparatam significare voluissem, ille sciat me id noluisse indicatum , voluisse tantum simpliciter totum id quod
praedestinatus ex praedestinatione ob inet istis vero is explicare. Ad secundam partem venio quae M oquue est de preteritione , de ea ita habent NM taeae theses. Pr*teritio est actus divi 'ni placiti, quo Deus ab aeterno sta ratuita quasdam creaturas in 'atura ipsarum relinquere ac non Communicare cum eis supernaturalem gratiam, qua firmetur earum natura integra , aut comupta instauretur , ad
declaratione, libertatis bonitatis suae. axiomata Theologica de na
silio electionis in Christo opponi
tur aeternum consilium non- electionis sive praeteritionis , secundum quod alii praeteriti sunt velut in natura sua relinquendi Mea vero Uerba sunt haec malios vero praeterire
statuit .in natura ipsarum relinquere, iisdem media supernaturalia praesertim efficacia non impar, tiri ad declarandam libertatem bonitatis suae. Haec mea cum tuis qui conferet, videbit unam eandemque diversis istis vocibus sententiam enuntiatam Gratiamin a supernaturalis .media supernaturalia idem significant gratia qua firmatur integra aut restauratur corrupta est illa, quam ego vocibus mediorum
ficacium descripsi. Efficaci enim
media aut firnaan integrum aut re i
sta urant corruptum;sicut sufficie itia i sunt
505쪽
sunt quae firmare& restaurare posmsunt. Finis porro Ille quem ego posui expressus est thesi tua secunda ad laudem gratiae gloriosae suae, Vsecunda thesi io. disputationis,ad laudem gratiae suae gloriosissimae, thesiis disputationis de praedestinatione a Coddaro defensae, finem praeteritionis posti isti declarationem libertatis bonitatis divinae, nullo alio addito , non improbo tamen quod hic addi vis, persectionem
Amrrari A sapiet tiae suae. Licet libertas
bonitatis .perfectio sapientiae non possint eodem momento circa actus praedestinationis praeteritionis versari. Sapientiae enim prioressiunt partes in cona mons iandis modis omnibus pollibilibus illustrandi gloriam Dei, eoque qui maxime
gloriae Dei conducere queat. Bonitatis vero eiusque libertates posteriores sunt in modo isto eligendo de potenti assut ita loquar in actum producendo. Ad tertiam partem idem dico de reprobatione nempe seu Paena Praeparatione , tio millam recte tua mente explicavi. ita enim definitur reprobatio seu paense pra Paratio Thesbi . Est actiis divini placiti, quo Deus ab aeterno statuit ad declarationem suae rustitiae punire creaturas quae in origine sua non fia erunt perstiturae, sed a Deo oriebnis auctore facto .vitiositate sua
defecturae. Eadem vero verba ego attuli, nisi quod addidi , Eosdem vero prateritos quorum additione id feci quod ordo divisionis ex personis a me institutus postulabat non enim alii sunt quibus cena est priparata, quam praeteriti licet ima quia praeter i. sed quia i reccato staturi praevisi sunt, iis poetia sit prae-lparata
non possum sententiam illorum mλ-le a me explicatam esse si in sequentibus hoc videro fatebor ape tera quanquam haec res tanti non sit
Hoc enim opto, ut vel illa prima vel haec secunda, vel alia quavis, qualiscunque sententia ex Scriptum is perspicus solide comprobetur .ab omnibus objectionibus
accurate 'efendatur. De verbo se
probandi antea dictum ad responsionem secundam, quo ego in posterum uti paratus sum ex posteriore tua mente, prout illam hoc tuo rescripto explicuisti. Forte in priore etiam
scripto ita usurpassem , si illud tibi isto modo usurpatum in scriptis tuis
comperissem; scio enim aequivocationem erroris semper genetricem fuisse, eamque ab omni seria disputatione procul abigendam. v
s. Propositio AMMO NI T. Ertia est, Deum ex humano m 'genere lapso in perditionis est Mutulinii, corru Ptionisque massa jacente , sta e uesti tuisse alio e gratia liberare, ad declarationem suae misericordiar alios vero in eadem massa relinquere; aut saltem ob finalem impoenitentiam damnare , ad illustrandum tum libertatem gratiae suae gratuitae erga vasa in loriar misericordiae, tum justitiam erea vasa dedecoris irae. Has ego sententias non ideo recenseo, ut te eas doceam . sed ut tu videas an ego eas bene perceperim,
506쪽
Responsio I vj I ad quintam propesitionem.
cunda per Omma convcnit si illud unum exceperta , quod hic ectio reprobatio hominum faeta dicitur post co iditionem lapsu dr peccari nostri , illucitra lapsuis peccati comemplationem. Neutrum vero mihi ad rationem electionis, reprobationis proprie simpliciterque videtur admodum pertinet re, cum in solo praedestinan te omne caessam electionis di re probationis positam esse uno consensu fateantur. Nam sive integrorum electionem Creprobationem factam , sive lapsorum peccatorumque fuisse assirmaveris, non m hominibus causa ulla fuerit, qui per omnia utrovis in statu secundum naturam aequales sed in sola voluntate ac libertate eligentis Dei, qui hos ab illos discrevi , adoptavit sibi Per gratiam Su= ηρ ut Iacobus loquitum vel secundum propositum voluntatis suae. Sed tamen circumstantia est observatu digna; de qua ex Scripturis postea suo Ordine ludicium nostrum adserem VS, quia futurus est proprius de hac re dicendi
magnum omnino in hac re tota -- - habet pondus , non quidem Ut cau--- habes, , sed ut qualitatis in objecto re-- Da m/M qui sitae citra cuius considerationem
tionem a Deo factam aut fieri potuisse , qua de re postea latius agemus Et multi sunt viri eruditi in Scri turis sacris non inexercitati,
qui Deum a peccato excusata Donposse dicunt, nisi hominem in isto
tuo decreto ut peccatorem considerarit. Quod vero objecti rationem Ci formalem proprie ad rationem de Uerutra an increti Istius pertinere negas, ob id 2 et
quod in praedestinante Omsse UNotest, et, consensu causam decreti positam es se fi teantur, id duplici de catina probare non possum. Primo, quod Oblecti ratio formali ad actus alicuitis definitionem necessatio requiritur , C non tantum actus causa. Sc cuneo, quod fieri possit, ut causa illius actus eius sit naturae, ut acti isto suo in objectum illud quod ponitur influere non possit nisi ista, tali ratione formali sit in thstumT UO ego hic locum tabere arbitror postmodum comprobabitur. Neque N, Nulla est ratio cur quis libertati Leis ad sinaniit praedestinantis praescribi dicat ei si h e ara pue
Crecumstantia Te cati micatur decreto isti ne essirio praestrLienda . Caeterues, quia crebra hoe toto tu, tu, scripto libertatis divina mentio est, Mithae h. ficta, non erit ab re , si paulo latius V te. Mite hic pertractemus eique furis' i ex Scriptura terminos sectandum ipsum Deum ponamus I ab 'rtatis subjectum est oluntas, Objectum, actus. Illius respectu est afl octus via untatis secundiana quem Voluntas libere tendit in suum objectum, liti ius respectu est potestas, domi num sui actus Haec libertas primo principaliter Deo inest , creaturis
rationalibus per communicatione nia Deo fictam Circumscribi cur autem libertas , vel, quod idem est, e ficitur ut actus aliquis non sit in pote-
507쪽
potestate agetitis tribus nodis Naturali sinterii Cinecessitate externavi& coactione, chlegis postrione Deus a nomini cogi potest ad actum, a nemine ab acta impediri, quare illa circurn scriptionis specie libertas Dei non adstringitur aegetiam Deo ooni nequit, est enim
ipse sim nus v suprem is legislator: Sed ipse milest se a stringere actuca radi. aliquo suo. Qua e duae o nuino cau- per 3 ra ritu sae sunt quae n iunt ut actas aliquis
et 's' ' potestate non sit prior est
ri. s. - Dei natura cui quod repugnat strati ei u cra sim sciter est ea balis, terabit actus aliquis Dei antecedetns cui al-
, , empla sunt Deus axentiri nequit est
i, en In natura vera di peccare nequit
, aut injustitiam committere, est . , ipsa justitia. Posterioris exempla sunt. Deus efficere nequit ut non fuerit quod praeteritum est , antecedente enim suo aestu et ecit, ut illud tum esset si jam faciat ut non fuerit destruet suam potentiam: volunta, tem Deus non potest non Davidi, dare semen quod ipsius throno in si , , deat Pollicitus enim id est D in idi, Q Per juramentum Non potestri oblivisci laborios caritatis praestitae, i insanctos quominus illam suo Prae, , mi remuneret, promisit enim re munerationem. Si quis igitur inquirere vult an actus aliqui sit liberi arbitri .potestatis divinae ille videre debet annon ipsa Dei natura illum aestum circumscribati v si ab illa non adstringatur; an non aliquo Dei a tu antecedente eiusdem libertas sit circumscrinia si compererit neutro modo actum circumscriptum esse tum concludet actum sillum potestati divinae esse; at non
D 'o praestitum ess e vel praestitum iri, quia actus qui pendet ex libeara voluntate Dei, ab illo suspendi
potestne fiat. Notan lium etiam hoc M- ris loco quo Deus multa Polli Perso iura possa tentiam suam ab diu am que non Deum
Iole jureri punire potest, 'sec. 2 et .
catorem et potentiam suam, quis absita ameli in obsisteret alnoi potes jure puerum mpugnat enim cum justitia Dei. Potest quidem Deus de suo facere quod vult at non potest velle facere de suo quod iure acere non potes . Natuvolui ita illius circumscripta est termitiis justitiae. Neq; creatura ita est in potestate Dei creatoris, ut de illa facere possit rire quidquid de illa
facere posset absoluta sua potentri: potestas enim Dei iri creaturam non ' ν' -
nititur infinitate essentie Dei sed et v
communicatione ista qua nostram Dei in a
nobis finitam essentiam communi in mcavit. Duae hoc permittit Deo ut nobis adimat esse quod dedit ei raullum nostrum meritum , ut vero miseriam instigat citra nostrum meritum non permittit. Miserum enim esse pejus est quam non esse. Uemadmodum beatum esse , melius est qxtam esse. It propterea non eadem
est libertas interendi miseriam citra culparia creaturae, atque auferendi essentiam ine culpa starcedente. Aufert enim Deus quod dedit, potest de suo facere quod vult, atmis etiam inferre nequit quia Uc- Usque creatura non est Dei. Non potest igitur hic figulus ex massa infbrini creare homin-m ad dedecus re condemnationem nisi homo se antea dignum poena: dedecore fecerit sua praevaricatione.
508쪽
6 Tropopositio ARMINII. PRima sententia mihi displicet:
voluntate illustrandi glorium permisericordiam injust iam punientem versari cina hominem nondum conditum, imm5 ne cima eum quidem qui ei l conditus, in puris naturalibus consideratus. In quis mea sententia te ut puto praeeuntem habeo, qui de praedestinatione agens nusquam misericordiae, sed ubique gratiae nentionem facis, quae misericordiam transcendit, ut locum habens in creaturis, in origine sua naturali persistentibus; cum misericordiae coincidat, circa peccatorem occupata tractans vero de praeteritis
reprobatis, ita his solis justitiae meministi Deinde quia ex ista sententia necessario statuitur Deus auctor lapsus Adami, xpeccati a quo non excusatur per distinctiones a- cstus invitiositatis in actu, necessitatis .coactionis , decreti meae sequutionis, decreti essicacis nermissi vi, ut hoc ab illius sententiae
auctoribus sententiae ipsorium consentane explicatum neque per diversum respectum decreti divini naturae humanae: neque per additionem finis, quod nempe totum id fiat ad illustrationem gloriae divi
positione L . TR i, hic mihi sunt ponenda ordine, antequam ad ipsa argumentationes veniam. I. et mente primae illius sententiae et de convenientia ejus cum secunda stertia. 3.
de fundamentis pauculis ad hujus quaestionis evidentiam necessarijs. Prima citur illa sententia si bene
explorabitur, at Pimadvertemus certe aucta ces illius hominem contemplari non simpliciteri solum ante creationem, c. Sed communiter se L seni cundum universam rationem ejus: O imitati omnium temporum. Nam etsi actum eli ctionis . raedestinationis ut tri in T, eo est aeternum statuunt de homine creando, tamen objectum illius, id est, hominem Indiscrete communiterque praedestinatum docent, eumque in actu praedestinationis totam limili rationem hominis colutem Diatum, prout varie sunt partes in exsequutione illius aeterno decreto informatae. Sic Bet Ea manifeste in Ephes s. g. Christus, inquit, pro pomitur nobIS Ut mediator Ergo corruptio Ordine causarum praecedat necesse est in Dei Proposito , corruptionem autem a creatio in sustitia canctitate, ut in fra. ut sibi Deus turn ad eos 'permisericordiam servandOS , quos in Christo elegerat, tum ad eo, juste puniendos, qui in iniquitate concepti permanerent, aditum patefaceret, c. quae disserte ponit verso . .s. Sic primam illam quam statuis, secundam , stertiam simul complactuntur auctores illi. E. Habet autem haec illorum se in Vmberii, iatentia cum secunda stertia quoque t vi cum convenientiam 'immo eadem est 'omnin' n hac re, quamvis specie videatur secus, si ad varios eorum respectus attenderis. Nam quod hi communiter respiciunt hominem in praedestinationis electionis reprobationisq; argumento,id auctoresseeundae
509쪽
secunda sententiae, quicunque illiti cum stantias quasdam non sanie ine- sint, respectu causae ad conditionem lite ratione Ucreti tribuerunt
hominis ante peccatum restrinxerunte idque eo fine solum, ut in praedestinationet causam electionis
reprobationis in silo praedestinante esse quod verissimum est j ostenderent. Proinde cum Hectionem hominis factam esse ante lapsum illius
algerunt, non excludunt aeternitatem decreti illius sed tantum id satis
habuerunt, ut aeterbam praedestinationem, id est, electionem reprobationemque confirmarent a Deo D-ctam citra rat onem peccati quam rem non obscure exemplo Iacob: Elati Apostolus demonstravit. Rom.
s. Sic modo loquendi magis tram rei substantia primi a secundis dis terunt. Qui vero tertiae sententiae adhaerenit, ij non ad causam electionis reprobationisque proprie respecierunt cum illud dicerent; sed ad ordinem seriemque tua artat m, ex quibus damnatio consequuta est quam damnationem multi jam olim cum reprobatione, id est, non electione vel praeteritione confundentus , doctrinaim praedestinationis impiam clamitabant, Dei servos criminabantur di quemadmodum ex
muliis Augustini scriptis, Ful
gentio constat luculentissime. Nolunicus ille Augustini libellus, quem instripsit ad duodecim articulos falso sibi impositos, rem explanat comm modissime. Neque secundani ergo, neque tertiani primam sententiam convellerunt, sed potius ejusdem argumenti partes certo respectu distinctas diverso modo tradiderunt. In summa rei non usque adeo ut multi autumant 1 videntur dissentire sed partibus rexequutionis quasonineis decretum tesbicit suas cir-lam ad fundamenta quaedam Iuvdamen huius doctra ne reniamus prestruenta P qclmis
data quorum indicio ita diliathar veri huiso auaestimias ipsius claruitae contra videntur is necessaria, facere dis luantur. Ea autem qua 'Utuor capitibUS illa quidem viden tinnimici.
turdit cludi posse De essentia Dei, de Scientia, de actionibus illius, de de earum caui s quq singula breviter hic recensebimus. Primus locin hic est ex Malachia, Deus him, non mutora rex Iacobo in Deo non
esse transmutationem nec ullum mutationis umbraculum , dc multis
consimilibus. Fundamenti huius
certissima est ver uasa ex quo superstruitur conclusionis hujus necessitas inevitabi ista in Deo ni hul accedere decedere, aut convertire aut ratione ulla prout etiam habere se Naturam aeterautatis Philosophi ipsi statuentiat Deus autem aeternus est: denique omnis motus expertem es Te Deum essentia, quia immortalis est: Potentia, qui, actus purus mimplicissimus intella cluta quia omn/a sunt in guli seu expostria, Heb .eaque videt omni, singula aeternum intuitu Uno e voluntate .consilio;
non evim eli homo nui memiatur, aut tu homuris quem Rem reatri ted id iam II b. 1:-
semper estu opere denique quia res Crea a sunt, quae variant, Permane te Domino nivariabili formamque conceptum aeternum habente in sese immutabilem eorum omnium quae in tempore sunt, in fiunt mutabiliter. Secundum si intellectu ae a. Ilia terni immutabilis, ae infinitimen, D . scientiam aeternam: immutabilem infinitam esse, quae sciatam x gre
nuiua, immutabiliter, e infinite.
510쪽
O Tmis boni scientiam habet Drus
omnis denique ordinas in universitates quae ex summis, me di ita infimis, bonis, malisque constat ouie 'vixct secundum modum diu murri ipsius Est si , triplex omnis Scientiae modus, cum rescita comparabitur pro modo scientis atque
cognoscentis inferior, aequalis superior vel superemiens V quod perspicuum est ex visus similitudine. Uideo solem, sed inferior est luce illius lux adspectus mei. Cognosco res naturales, sed ut noctua lucem solis, inquit Aristoteles Hic inferior modus , qui iusquam in Deo est , in Deo solum aequalis est scientia, aut supereminens divino modo nam sui aequalem scientiam habet est quod scit esse se .scit adaequat sive aequiparate, quod est. omnia alia scit supereminente modo . habet sibi ab aeterno praesentissima : si non , essent absurda duo
gravissima fit alia taceam , unum ,
quod aliquid Deo accideret aeternitati autem nihil potest accidere calterum . quod scientia non competeret Dei uni Voce ut principio omnis scientiae. Id autem natura ipsa perdocet, in omni genere unum aliquid esse quod vocant uni vocum, a quo caetera aequivoce et quemadmodum(exempli causa) quaecum calent, ab igne calent illic ignis est calidus uni VOCO, caetera aequivoce Deus est sciens uni voce aetera aequivoce: nisi
quis forte eousq; desipiat, ut scientem supra Deum dare voluerit, quod est blasphemum Tertiu locis est , actiones Dei in ipso quidem aeterna esse, naturae sive essentiae, intellecstus, voluntatis potentiae, de si qua sunt
cundum creaturae modum . Con Ue
nienter decreto aeterno ipsius; sed suo ordine temporario. Secunium modum ipsius triplex est actio: creationis, providentiae, qua immediata est gratiae salutaris. Hic enim citra opus creaturae ullius multa Deo proficiscuntur. Quae vero mediate in natura ingratia praestare dignatur Deus, ea secundum creaturae modum Deus ut
principium universale agit , atque ut ait Augustin. lib. . de civit. Dei cap. 3 o. Sic administrat omnia
quae creavit, ut etiam ipsa proprios exerceres agere motus sinat Sunt autem proprii motus, alii naturae in istinctus ex natura , qui ad ianum certum .destinatum aliquod feruntur singulariter Latii voluntatis in natura rationali, qui ad varia sive bona sive mala seruntur bona, Deo
commovente mala vero, Deo movente solum quod naturae est et sinente quod voluntatis est. Ex quo
optime tinctissime illud constitui
potest, omnes e flectus: defectus in natura hin voluntate omnium Omnino generum a Dei providentiae sic Verum tamen ita, ut quod a jebat Platon creatura velut proxima causa in culpa sit, mam ,
mam jummam causam usque amdeo universalem esse ut nulla insuper causa eius dari aut cogitari poscsite quae si ab alia pendeat ratione ulla, nec prima nec summa esse poterit : sed aliam priorem superioremve aut aqualem dari oportebit: sic neutra simpliciter prima aut summa futura esset. Tum alias omne is causas, aut ut principia esse, aut a