장음표시 사용
551쪽
Quod sapientiae gratiae Dei magis
convenit, id potiti a Deo factum, a nobis credendum est , quam quod minus. XI agis autem sapientiae iratiae illiu convenit, ut filios sine ulla contemplatione qualuatis ipsorum adoptaverit sibi, quam ut ex contemplationis hypothesiti alioqui natura Deo perfectius agerer, In qua parentes sine Di templatione ista Procreant liberos Illuo ergo meo
mque sue piendum fide Exemplum si pia ccis Angelorum astimemus ad rei confirmationem. attacunque filusunt Dei, electione iunt filia L. Amgeli sunt Filla Dei Iob D. .et.&3 . ergo electione sunt, ut at Firmat Paulus. I Tim. s. electo vocans. Sunt autem electi citra contemplationem peccati Ploriam , ut qui non peccaverint, sed permanser iit in tua
origine. . Est igitur dilectio Dei
cum electione citra ratio Hem considerat lonemque peccati . quod negare vidcri assertione tua. Fortasse clixeris, id de homine tandum iste di ci. Ego vero respondebo, dilectionem reuiuionem de utroque dici Angelo .homine , idqUe ratione communi se cum Deus Im iginem sitam in utroque collocaverit: cuiussit electio Certissimus autem locus ille est ex Topic a. Si id , quod duobus inter se collati pari ratione inelli videtur, Di non est nec alteram erit Electio iurangulorum non inest condit sonis ipsorum , aut CPerum illa contemplatio rigitur DCc MI unum elcctioni est. Quod
si diversa est aliquo modo Angelorum hominumque conditio, non eo sequitur diversam rationem illorum electionis esse praesertim cum eius rei ut sit ratio cuius respectu eli- arguntur. Haec enim est imago Dei
quam secundum propositUr voluntatis stiae conservatam instauratamve ad se evocavit, sibi ad-ltinxit eus, immutabiliter in Chri
γ- . quam in Ummuni loco naturae suae collocaverat, unde propria voluntate defcceiunt amonandi judicio eiuS. Exempliam prae-t rca in ullum adferri potestri quia cariera omnia creata dispari rationis sunt Carentem Deil magine, quaelcctionis obj cctum pro rie determinatum est. Exemplo igitur Angelorum , non alio Ull Daturae lectionis divitiae ex homi inbus factae declarari potest. Sic autem se habuit Dei electio , non ut Angelos peccatorcs a non peccatoribus, qua peccatCres, prim Um secrever Ita sed ut eo non peccaturo S, qua lecto ante praedestinatos . . Mia, , ab aliis qui sua voluntate iuer Ut peccaturi sola voluntate suam gratia distingueret. Quid ergo facit, ut de hominibus aliam lationem divinae electi Om excogitari putemus oporteret
Replica ARMi NIV, de consideratio Responsionis ad
propostionem . O. 5 Aturalis ego a pello, quae ad sub j-- cstantiam ipsam existentiam e ram, dili Ommis pertinent, sine quibus o. 'IT'mo nequit esse homo; qualia sunt abor mi anima corpus totum ex iis e M iuris compositum cum omnibus naturali bus proprietatibus , rastectionibus, passionibus, c. Supernaturalia ap-Pello, quaecunque Deus homini suis per illa naturalia addidit , quae Uidem ad perfectionem hominis faciunt, verum non qua animalis sed vis, a qua
552쪽
qua spiritualis, non ad naturale sed
ad supernaturale bonum acquiren-D- qua sint dum Pina naturalia dico hoc loco quae supernaturale nihil adjunctum
habent. Sensus ero metorum Uerborum est, quod homo non est inpuris naturalibus absque supernaturalibus conditus. Neque hic magnopere contendo an illa supernaturalia habeat ex ipso creationis actu, an exsuperinfusionis actu alio, sed
hoc tanquam meae causae nec noxium nec utile in medio relinqUO. Verum omnino statuo massirino, Deum decrevisse hominem condere talem natura, q talem creavit; sed cui supernaturalia nonnulla adderet , Ut pote quem non id tantum es
se voluit quod erat natura, sed quem ulteritis in feliciorem statu in , sui
nempe participationem . Promovere voluit, ad quam nisi supernaturalibus donis ornatus pervenire non potuit. Quod autem n evo hominem couditum ivpitris naturalibu ct proptes ea cum supernaturalibui conditum dico,eo non volui significare actum quo supernaturalia illa sunt communicata esse creationem jam propositione 26. mea illam gratiam superinfusam
appellavi sed Deum ab actu communicandi suum bonum cum ista
parte primae materiae vel nihili, unde hominem creavit, noluisse de si stere, idque ex decreto aeterno suo,
donec etiam superna ruralia illi contulisset auare, observandum
mihi putavi loquendi modum Script tirae usitatum, quae dicit, hominem
conditum ad imaginem Dei similitudinem , quae imago de similitudo Dei etiam dupernaturalia tona in se complectitur. Quod si verum est,
ut ego contendo , tum homo condi
tus est cum superiraturalibus. Est
enim ore littas ad inaginem Dei, quod verbum condendi indistinesthioti imagini tribuitur, absque discretione eius quod in imagine est naturale homini, & quod supernaturale Lubet huc adscribere Hieronymi Zanchii verba, qui libro primo
de hominis creatione cap. I. ita loquitur de hoc eodem negotio Mihi placet sententia eorum qui cum spiraculo vita aiunt etiam inspiratum fuge a Deo, transfusum quidquid habuit Adamn coelestis luch. sapientia, rectitudinis, ta-borum cael clitum donorum i qmbui Deum. referebat tanquam vera eiu imago. nipenim talis creatus, ut Scriptura docet, dicens, factum eum se ad imaginem Dei: eo Salom Eccles T. Dein fecit hominem rectum. Non fuit autem laturin solum corpus fuit formatum, Ergo rum indita anima factu et in animam videntem . Ide , homo vivens, tune sui factn rectus,
institi, Sc. eoque simul cum anima, adjquoque divinaesa ientia, jussi ita , bonuatis fuerunt insus Huc usqtie Zanchius qui aperte determinat, quod ego in utramque partem in decisum
reliqui idque duplici de causian
sciebam enim id inter doctos disputari, videbam causae meae nihil inde accedere vel decedere. Illa vero supernaturalia , quae illi concessa
sunt, ad posteros transmittenda accepit, ex eodem instituto , ex quo supernaturalia accepit, gratia sane, non ut illa vox quoque denotat principium naturalium , nam exaratis late sumta etiam naturam accepimus, utpote indebitam et sed ut contra naturam distinguitur, Nut est principium supernatur.ilium. Qtiare id concedere possum, Deum hominem in natura contemplatum, cui faceret gratiam, naturalem hominem cui conferret supernaturalia r. sed
553쪽
sed contemplatum decreto administratorio creationis , non decreto prae stinationis , de quo nobis a itur cui faceret gratiam sussicientem ad supernaturalem elicuatem, non essicacem . de qua nobis Uaestio , cui conferret supernaturalia in posteros citra exceptionem ex instituto grat ae sub conditione tran ferenda, non qliae praedestinatorum
essent propria &certo infallibiliterque illis conserenda , de quibus nobis est controvorsia tia Propter
committitur enim in illis fallacia E lancha. Hoc autem velim tuam Reverentiam semper recordari , me de gratia praedestinationis decreto praeparata. non alio, perpetuo sermonem ficere. Probavi autem homine in non esse m puris naturalibus
conditum tam sensuri quo jam dictum est , sine supernituralibus, sive illa actu creationis sive superinfusionis habere dicatur: probavi hoc argumento ab imagineis similitudine Dei, ducto, ad quam homo est
tu in validum est . sive imago Dei significet tantum supernaturalia do-rra homini a Deo collata ut Catechesis nostra: confesso, Vnonnis liTheologorum nostrorum de imagine Dei loquuntur sisve naturam ipsam cum supernaturalibus , quae mea est sententia : secundu quam id q. lod divi imaginem Dei in homine non et Te naturam sed supernaturalem tratiam, intelligi volo id est, non et se solam naturam absque supernaturalibus,quod sui fici meo argumento De naturalibus enim non
est quaestio: propterea sive illa sint imaginis ut ego puto sive non, ad rem quaestionis non facit modo supernaturalia imaginis Deiri ad quam homo est conditus, definitione Compraehendantur, obtinui quod volo. Ita quoque verba mea sequentia accipi velim , nempe imaginem non habere tantum respectum ad natur ilem sed etiam ad supernaturalem felicitatem , quod si verum est. ut iose iter videris , effeci quod contendo. Ego vero imaginem Dei ad quam homo est factus, accurate dem finire non volui, quia hoc opus non erat oro posito meo sufficiebat monstrasse quod etiam illa agnitio tu litia si/ctimonia ad imaginem De Pertinebant silve in iis imago tota, ave pars consisteret. Nam ad propositum meum utrumque aeqnaliter facit, qui probare institui hominem
non sine luperna inra libis esse cretatum, proptrae decreto praedestinationis considerari non potuisse, Ut inpuris naturalibi sine supernaturalibus
Caeterum antequam ad istius meae tabation
nio, de tribus mihi , circa quae bonae ,- , tuae responsionis pars occupatur , - - - , paulo latius dicendum est Primo, quae naturalia quae supernaturalia appellem , paulo latrus quam ante feci, explicabo . Secundo de imam
eme Dei dicam quaenaria sive naturalia sive supernaturalia illa in se, sui Definitione complectatiar,
Tertio, ita Dei actione tum haec tum illa habeat homo.De Primo Naris ratia appello illa, g Sua mitis
quae ad naturam hominis sine qua m' 'g
nomo esse nequit homo, pers ment, a mus. quaeque ex principiis naturae fluunt, ad selicitatem naturalem, tanquam finem terminum suum, natura sua comparata sunt; qualia sunt cor pus, anima, utriusque ompositio,
554쪽
IA C. ARM. DE PRAEDEST.& compositum ex utroque, eorumque naturales proprietates, affectio. nes, functiones, pastiones sub quibus etiam morale compraehendo, quae aliquando contra naturales distinguuntur. Super naturalia appello, quae pars hominis non sunt, nequc ex naturae principiis fluunt, sed ad Daturae illius augmentum .perfe- fhionem naturali su superadduntur, comparata ad fulicitatem supernaturalem, & Dei creatori S supernaturalem particii pationem , in qua illa fetici a consistit. Inter hare huius iana odi est ali lactio et quod naturalia capacia sunt supernaturalium ex dispositione Dei, supernaturalia ad
Naturam augendam, ornandam perficiendam , adeoque supra ipsam evehendam vicis sim ordinata. Uare absque homonymia sub naturalium nomine complexus sum, tum corpoream tum spiritalem naturam .ex utraque constantem Semel monendum est Focum homonymias ilam notandas explicandas esse iri disputatione, quum uno sensu sumtae ad rem faciunt, altero minime sequum secundum unum sensum vera est oratio , secundum alium falla: At hiando vera est Oratio de ad rem pertinens quocunque modo sumatur, tum explicatione homonymias non est opus. Ita hic vides: ego per naturalia intelligo,
quae inferi 'ri naturae id est corpori quae superiori naturae id est animae competunt quomodocunque sumas , argu nuntatio mea
aeque firma es et valida Videbimus postmodum exempla explicatae homonymias aeque in-neces
a ista, Ad secundum de imagine Dei in psius at homine tuo mihi consideranda
sunt, tum quibus in rebus illa consi- mata Dum stat, tum quae illarum naturales sint e Nem
mo, dico imaginem Dei in homine e quasi . complecti omnia illa quae aliquid ' Π r ita divinae naturae in homine repraetentant, quae partim homini sunt essentialia partim accidentalia, in Deo autem omnia essentialia tritiorum c..
men omnium imagines Deus homini noluit esse esse iritales, quem Caconditione creare voluit, Ut non esses et tantum quod erat, sed ut fieri posset quo non erat, Sc defficere ab eo quod erat Essentialia voco animam inque ea intellectum, in voluntatem voluntatisque libertatem , reliquas affectiones, actiones, Passionesque quae ex iis necessario fluunt. Accidentaria appello tum moralis Virtutes, tu magnitionem Dei, justiistiam insanctimonia in veritatis, Ac
si quae aliae sunt proprietatum Dei.
in isto momento naturae ipsius considerandarum, in homine expressae imaginis quarum PetruS, nomine divi Misatnta compraehensarum , fideles dicit esse participes. Secundo. Haec omnia ego non puto nomine naturalium venire posse, sed cogi
tionem illam, justitia, sanctimoniam veritatis supernaturalia esse puto, risto nomine appellanda . Qua in re an te assentiente habeam. dubito Dicis enim illa esse naturalia uno loco huius tuae responsionis,
Scargumenta adfers probandae isti sententiae, alio loco eiusdem respoi sionis fateris Adamum dona superia itura in habuisse, licet non ex
rictu cretationis VPer quae supernaturalia nescio quaenam intelligere queas preeter ista ab Apostolo Colos. 3.& Ephesis commemorata. Id ris tamen ea quae supernaturalia a noscis.
555쪽
agnoscis, explicare nomine imaginis reflexivae Verum sive ego tuam sententiam recte ercipiam , sit e non , dicam quae ad meam stabiliendam facere puto, ad tuam, ut a me
est intellecta . in mandam. Probo itaque illa esse supernaturalia Primo ex Coloissis in Ephes . . Que
tum Christi habemus, sunt supernaturalia stagnitionem Dei, lustitiam sancti moni Im vetasati exrCg eneratione De spira ut Christi heribemus eri blunt supernaturalia. Si quis dicat, nos illa non m Olidum ab re ex regeneratione, sed
tantum eorundem Corriaptorum renovationem, id quo pacto probetur non video Phrale enim Apostolicae secus docent. Nam qui insuere debet novum hominem, ille non est vestitus novo homine aut ulla eius Par te. Ad novam intem hominem pertinent ustitia sanctimonia veritatis. De Inde qui, novari debet ad aemtionem, illius non glutio renovatur, qua corrupta est, sed intelligentia illustratur agnitione novari quae Per temnebras veteris hominis fuit expulsa. Et haec ego tantum volui in mea demonstratione , In definire imaginem Dei in homine. Quod vero in ista mea explicatione a mente Apostoli aberrem, videre nondum PDs sum Agnitio Enim Dei isto loco a me citato dicitur imago De ipsa. secvndum imagi veni Dei. Neque haec nater se pugnant, aut absurda aeqie sunt atque tu illa vi videri mVo, inquis, Dei est at niti congruens imagini Dei. ergo imago Dei negatur esse alter trum siue
agnitio siue imago. Nego sequi, si recte illa definitio sumatur, nempe hoc pacto
Imago Dei in nobis per Spiritum
regenerantem recreata, est agnitio Dei congruens imagini Dei, in quai alti sumus creati. Duplex enim hic imaginis res ectus, qua recrea
tur in nobis per Spiritum Christi.
&quao im increata est per Spiritum Dei. Eaque cognitio non tantummodo sed toto genere differt a
cognitione veteris hominis e neque ipsa renoves dicitur, sed homo reno- et ara dicitur ita illam Fateor autem me non capere, quomodo agnitio sit
actus imaginis Dei , imago ipsa fons triticipium illius actus , id est, cognitionis. Putavi enim hucusque hominem ad imaginem Dei creatum dici sive in imagine ,hoc est
imaginem Dei factum , propterea quod mente, voluntate, agnitione Dei, iustitia, sanctimonia denique ipsum Deum archetypon referat. II altero dicto extrahes. q. non pono tria, veritatem, iustitiam S smictimoniam, sed duo tantum sultitiam S sanctye-Niam, quibus attribuitur verit,ta, hoc est, synce citas puritas, simplicita S. Et agnitio membrum illius veritatis non est , sed donum in intellectu seu mente hominis increatum quemadmodum iustitia de sanctimonia voluntati seu potius affectui hominis sunt in generata . Secundo , Probo eadem essem Secuas per naturalia, hoc pacto. Illa secundum quae sumus edicimur participes divina naturata Filii Dei sunt supernaturalia erat secundum agnitionem , iustitiam sanctimoniam sumus S dicimur articipes natura divinam Filii Dei: Ergo sunt supernaturalia Maior probationis non est indiga Minor
patet ex A. Pet. I. vers r. 2.3 in T. iis
ter se collatis. Tertio, Media illa quae commensurationem habent
ad supervaretalem felicitat m, sunt su
556쪽
pernaturalia. Attalia sunt agnitio Dei, iustitia salictimonia. Ergo super
hirta. Quarto, Causae immediatae actuum supernaturalium sunt superna-tUrales. At Uxitio Dei iustitia Ias-ctimonia sunt causae immediatae actuum supernaturalium. Ergosuper'
e. is, M., venio nunc ad probationes tuas, --. tribus probare contendis imaginem Crurm De eis e naturalem in homine, kqualita--m D i te i iii agnitionen insititiam infaucti
h me mcniam naturales non supernaturatis esse. natu ium. Primum argumentum tuum
electam maturalia Corrupta: At veritas, ju-' 'd' ' C stitia . sanctimonia sunt corruptae , muri non tia blatae non Igitur supernatu rates, sed naturales. Probatur assumtio. Nam principia earum sunt in nobis a natura: non essent si sublatae essent. Respondein ut maiorem concedam minor mihi nullo modo est verisimilis, ne per additam quidem illam rationem. Dico enim agnitionem illam quae est se undum pietatem, lustitiam illam, &sanctimoniam, de qua Apostolus, non corruptas, sed sublatas esse nullaque earundem in nobis post lapsum manere principia Fateor principia semina virtutum moralium, Ue analogiam quandam, similitudi nem habent ad istas spirituales virtutes, in nobis manere post lapsum, qui, ipsas virtutes In Orate S licet, per peccatum corruptas Haec simi litudo fallere potest non accurate inter hasce milias spirituales virtutes discriminantem. In hac senten tia mea, qua statuo illa dona esse ab lata, habeo praeeuntem Catechismum nostium quaestione s. his verbis:
aina solamnem pseritatem dioinisi h dpni cibavit. Quae autem sint illa
divina dona, explicatum est quaestione sexta praecedente, nempe inpii tam sanctitas. Nescio an etiam tuam Reverentiam hi mihi habeam assentientem. Sic enim in thesibus de originis peccato abs te annos . disputati S, thesi. I S. Nam utrix Adamo integritat humanas mafuit iunitia originatis , in ita est a Deo conditis, sic corruptionis forma ac potius deformitas fuit iustitia illim acuit M.thes is ac illam quid formam seriptura imaginem similitudinem Dei nominat s c. thies et Hanc vero formam
vii plura maginemo similitudinem Adami nominat . Si ego ista recte intelligo, puto ex illis plane sequi justitiam originalem filisse sublataim, cpropterea supernaturalem esse juxta regulam supernaturalia ablata solaturalia corrupta. Habeo etiam mi adstipulantes plerosque Patres , fors omnes. An bro de Helia &jejunioca P. d. operim erat Adam viri tum velamine priusquam pravarjcaretur,sed tanquam exuim praevarnatione vidit se nuta dum, quia indumentum quod habebat amiserat et cla planius distinguens inter ablationem supernaturalium naturalium corruptionem , sic inquit in Lucam lib. I in cap. o. Lucae. Qui sunt isti latrones, nisi Angeli noctis tenebrarum, c. Hi ante dispoliant,qua accepimus indumenta gratia spiritalis, ct sic ulnera serre con De Dermat. Au- supinis de Trinita e lib. I . Cap. 6. Homo pereani justitiam es sanctitatem mcritat amisi piopter quod haec mago, deformis decolor facta est hanc recipit cum reformaturis renodatur. Item Cap. o. lib. I g. de Civitate Dei liberum arbitriim amissum dicitur. Vt hoc concludam , velim intelligere
ita sint illa spiritualia quae ablata sunt
557쪽
sunt seu amissa , si non sint agnitio
Dei, sussilia,sanctimcnua. Alterum argumentum est , quidquid convenit speciei, id est naturale. At imago Dei convenit speciei. Ergo est naturalis Resp. Maior non est universe vera Convenit enim aliquid speciei vel communicatione per naturam innaturalia principia, vel ex instituto gratiae. Quod illo modo convenit est naturale , non quod isto. Ad minorem quod attinet, dico Imaginem convenire speciei partim per naturam . partim ex instituto gratiae , ergo imago Dei est partim naturalis partim supernaturalis in homine, lectis si concluseris ex particulari universale intuleris, quod fieri nequit. Si maiori propositioni addatur quid unde ita expleatur Qu idquid est speciei, Grudia
viduis per naturam in generatur id est naturale Iam illam concedo to-Lam. At assumptio tum tota vera non erit. Imago enim Dei tota per naturam non in generatura nam illa eius par quae est in teritate oe lupi ii ac sanctimonia non in generatur per natura, sed commuIucatur per actum gratiae ex instituto gratiae. At communis esse imago non potest, si non sit naturalis . Nam naturalia
eo quod communia sunt, differunt a personalibus cia supernaturalibus dicendum fuit, de iis enim quaestio. Respondeo , aliquid esse commune dupliciterri vel secundum naturam simpliciter, vel ex instituto gratiae sub conditione. Imago Dei communis est partim secundum natu
ram simpliciter, in iis quae hominissa sit secundum essentiam ipsius, e quae a natura illius separari non possunt partim ex instituto gratiae sub conditione, in iis, quae non adessentiam sed ad persectionem suis pernaturalem hominis faciunt. Illa omnibus hominibus simpliciter ingenerantur; haec posteriora sub conditione, si nempe principium speciei universale individuum principiale integra illa sibi servaverit Imago
ergo tota communis, sed partim per naturam, partim ex instituto gratiae per naturam illa pars quae natu
ratis dicitura ex instituto gratiae illa pars quam ego supernaturalem appello. Et hoc est illud , quod dicit Scriptura: Sethum ad imaginem s- militudinem Adami genuum, non similitudinem Dei. Genitus enim est ad imaginem Dei, non qua illam
integram cum Adamo communicavit Deus, sed qua illam Adamus sibi servavit Servavit autem sibi non
integram ergo non tegram com-m Unicavit. Non integra autem
integra non modo tantum gradu differt sedicissentialibus nonnullis illius imaginis partibu S, qua habet integra, quibus caret non integra imago quas habuit Adamus ex integra communicatione Dei, quibus caruit Sethus ex defectiva
communicatione Adam. i. Tertium , tuum argumentum est . , t t
mago Dei non dicitur m nobis m quod is a. generari aut creari, sed instaurario diu molia renovari ergo non est amissa seus seeum seras
ablata, sed corrupta. Resp. Ante- r'
cede saris rigide sumpti neutra pars vera est sed commode explicati
utraqUe pars vera est , sed neutra meae causae noxia. Doceo quod ad illud, nempe neutram Partem veram esse. Nos enim dicimur in Christo novari reaturan dicimur treati ad bona opera Petit David ut animum mundum creet in se Dem. Nulli bi dicitur imago Dei in nobis instaurari
558쪽
renovari et sed no renovari in agni
tionem cou Dementem imae nitem reno
vari lituis mentis, di ira dicimur transformari per renovationem mentis nafltra Si tamen quis commode egplicet, utrumque verum est, sed appri
me conveniens sententiae metae, quod
ita doceo. Imaginis Dei in nobis
partes sunt duae respectu nostri una nobis essentialis, altera accidentaria. Essentialis est anima mente , affectutinari' voluntate praedita Accidentaris
et , --. est agnita Dei, justitia, sanctitas
veritatis similia dona gratia spi- si altera a litatis. Illa non dicitur ingenerariem aut creati in nobis , non enim amisimus illam, sed instaurari,in renovari in nobis quia reformata recorrupta est. Haec non dicitur restaurari aut renovari in nobis, tum quia subjecti defectu locum non habet in nobis, tum quia corrupta: deformata non est; sed dicitur ingenerari,increari nam nos novae creaturae accessu eius dicimur quia formae instar est, cuius introductione essentialis illa instauratur, renovatur. Hunc sensum Apostoli verba plane designant, quibus non ipsa agnitio renovari dicitur, sed nos qua imaginis Dei, quae nobis essentialis est, participes renovari dicimur in agnitionem tanquam in novam formam, sergia in sibi, rinndam imaginem Dei quae nobis accipes peceratum dentaria est. Utrumque ergo verum. Musstrum Imaeto enim Dei in nobis restaura
rarsidi crea tur re renovatur L nempe mens: sar voluntas nostrata affectusque animae
nostrae in imago Dei in nobis ingeneratur: increata nempe agnitio Dei, justitia sane ita veritatis. Illa huius subjectum est, haec forma illi divinitus ingenerata. Et propterea firma manet argumentatio Mosis honucidam occidi jubentis In
homine enim etiam post medit umetianet imago Dei, quae illi e Veses enitalis , seu pars illa quae adessentiam hominis pertinet licet pars illi quae accidentaria est per peccatum sit ablata, Sequitur nunc de aetii Dei, quo tra Sesana imaginis, hanc, illam partem Dei es liam
habemus. Illum actum ego non di tam
stinxit tum quia phrasin scripturi torrem ha-- usurpare volui quae creationis voce re
utitur ad significandum actum quo imaginem imilitudinem Dei in se habet homo sic enim dicit Distianiae hominem ad imaginem S similitudivem xopram, ce creavit Deu hominem ad imagillem suam tum quia utrumque aequaliter meo proposito serviebat Verum si res accurate pensitetur, distinguendos illos actus
puto, alterumque creari*ni voce qua
naturalia habet, alterum superiasusto is, quas pernaturalia, recte appellari. Est enim duplex in homine vita, animalis inspiritalis. animalis qua secundum hominem, .spiritualis qua secundum Deum vivis. illius principium est anima in homine intellectae voluntate praedita huius Spiritus Dei eximias illas agnitionis justitiae, sanctitatis dotes anima communicans Verisimile est non eodem actu utriusque vitae tam diversae principia homini indita esse, sed diverso. Caeterum quocumque modo , sive duplici actu sive unico
actu ista habeat homo , meae sententiae non interest, modo constet, tum haec, tum illa habere hominem, antequam actu praedestinationis circa illum versetur Deus et habere inquam respectu considerationis divinae. Quod ego omnino statuo,quia illatum naturalia tum supernaturam
lictoli speciei sunt collata illa simpli-
559쪽
cvm F. Iv Niosimpliciter haec sub conditione , si
principium speciei ista sibi servaret. Hir c concludo: Si collata speciei, ergo collata decreto providentiae, ut haec contra illam distinguitur si collata sub conditione jam non colla.ta decrcto praedestinationis , quod
sub conditione nullum donum confert siqvitur u Hinc jam constat meam argu 'im ' mentationem fit mam esse. Si enim
vir nonio ea conditione a Deo est crea
Dalio tuS, Ut naturalia non sola, sed etiam
supernaturalia haberet, sive eodem actu creationis, sive alio superinfusionis , de quo ego nilnquam contendi hinc consequitur Deum praedestinationis .reprobationis actibus, qui homines discriminant, non potuisse circa homines ut in puriam tu alibiu consideratos versari verum hoc postea fiteri videri , quod homo etiam supernaturalia habuerit in imaevo statu, sed ex augmento
supra naturam, non C acta creatio
ni quae principium est naturae. Hoc accipio, hinde concludo : Quia illa,quae primus homo habuit, Omnes eius posteri in eo habueriant, itotum enim quod ille erat,in nos eramus iri
illo, ut est thesi o disputationis de
peccato originis antea citatae illa ex natura, haec ex institui gratiae , hinc sequitur Deum non potuisse vertam decreto de quo agimus, circa hominem in pnris naturalibi cst sideratum. Imo nec circa hominem ut cum supernaturalibus consideratum talis enim praeteriri non potuit , vel saltem praeteritus non est , nisi praeviso quod supernaturalia illa sua praevaricatione de peccato esset amissu
Quod dicis ista, ut ut vera sint, non adversari tamen illi sententiae
quae hominem considerat communiter , illud momentum haberet, si probatum esset hominem commuis niter considerari posse decernenti Deo, aut consideratum esse. Sed haec mea argumenta etiam adversus illam sententiam valere existimo. Si enim Deus non potuit hominem considerare inpurn nataralibus, si non in supernaturalibui , si non eatra pecta tum habens illum pro oblecto actua praedestinandi leprobandi et Iam
quoque eundem communiter considerare Non potuit. Communis enim consid cratio exclusa est per necessariam alicuius circumstantiae particularis, irae sit ratio formalis oblecti . considerationem et extra quam rationem formalem hominem considerare non potuit Deus illo decreto circa hominem versatus. Deinde, quum excludatur circumstantia quam communis consideratio hib se comprehenditi, quomodo potest communis consideratio nihilominus Iocum habere
Quae de ejentiali risectiva ima Ad Mumgine dicis, si hunc sciatum habeant; iovem inaquod essentialis imago veritarcm 'T.
iustitiam S sanctimo iam cDmprehgimsi hendat, & tamen tota sit nainralis homini,quemadmodum ex nonnulli abs te allatis colliei posse videtur; tum aperte dico me illa probare non posse , quin contrarium me probas
se existimo. Si vero essentialem imaginem appellas, omne id quod homo secundum imaginem Dei habet sibi essentiale concedo. aerem pectiva complectetur quae ego supernaturalia appello O alcidentaria. At quia haec praemissiciis quae posui ad sententiae meae des luctionem non
faciunt; pergo ad alteram asgurneam lationem meam.
560쪽
3 so Ac. ARM DE Illa ita habet. Quia nulla invenitur Dei dilectio cum electioile, seu voluntas Dei erga homines diversimode te habens, aut diversimode se habens Dei actus, nisi post ingressum peccatum in mundum, aut a Deo ut ingressum consideratum. Haec ratio si vera est . evertit etiam
sententiam , quaei dicit hominem c/mmuniter consideratum Si enim
nulla est Dei electi Wreprobatio de hominibus nisi post ingressum
peccatum , jam homo non communiter, sed cum circumstantia peccati praecise in consideratus Sed autoritate, ratio ite, exemplo oppugnatur.
Ai ctorita ex tribus locis Scripturae est de sumta Rom. s. Ephes. I. Matth. et s. Nullus mihi adversatur et qui non nego ab aeterno factam electionem Wreprobationem , non dico peccatum causam esse decreti, sed conditionem tantum in oblecto requisitam. locus ad Romano s. mihi non adversatur Primo, quia Iacob, E, jam tum erant concenti in peccato quum illa verba Rebecca dicerentur ut ex textu aperte liquet. Quod autem nec bonum nec malam fecisse dicuntur, id intelligendum de eo quod ipsos discriminaret, quemadmodum multis locis ab Augustino explicatur. decernit ergo Apostolus omnem rationem peccati, scilicet, qua essent discreti, non illius cuiuis aequaliter ambo rei erant. Se cundo. Quia vocationi Dei vocantu, omnia tribuit,quae ex miser ordia est, here solos peccatores administratur Tertio, Quia propositum Dei nodex vocantestivum est, non ex operibus, i
propositum gratiosum in Christo, de cuius promissione dicitur Rom. . . I 6. nod Frma sit toti semini ex de
Speraratjam fide nimirum Christi
seu in Christum, quae solis peccatocribus convenit qui enim non peccavit , non indiget fide in Christum cum per legem contingere possit iustitiam: inde vitam. Haec ita ad locum illum responsa sunto,ac si de propriis Esaui, Iacobi personis extra typum intelligendus esset. verum longe alius illius loci est sensus , quemadmodum comprobari posset si necessitas id postularet Veni ad locum ex I. capite ad Ephesios citato ille tantum ab est ut meae
sententiae fit contrarius , ut postea ex eodem loco firmiter meam sententiam sim comprobaturus. Dicit ut
enim electio facta ab aterno ego idem fateor. Dicitur facta in Christiora ego adstipulor. Dicitur fac a ad adoptionem filiorum per Christam ego consentio sed nihil video obstare haec, quominus .hoc verum sit, quod peccatum sit conditio in oblecto electionis, reprobationis requisita Tollitur nostri ratio qua causae electionis nostrae. Praecedit praedesti. natio personas respectu actualis existentiae ipsarum, non qua a Deo cosiderantur. Praedicit causas ab ipsis re ipsa existentes, sed non ut ab aeterno a Deo praevisas quanquam in praevisione Dei non sunt ut causarpraedestinationis, sed ut conditio in objecto requisita Matth. 23. dicun
tur benem patru possessuri regnum ipsis
ex mera Dei benedictione pr ara inm sed benedictione in Chii lota qua tollitur maledimi quam illi ipsi benedicti erant commeriti iam turn in praescientia Dei, antequam in Christo benedicerentur sed regnum. quod illis praepararum est sanguine Christi, ἔ-gnum ad quod evehuntur ex rgnomini ad servitute peccati. Si conside