장음표시 사용
591쪽
valet consequutio, ut modo dicebanius Gratia enim Dei secundum substantiam una est Euangelica, sed ordine ta modo duplex, qui modus&ordo non mutat substantiam rei. Quapropter nihil attinuit ad rem, ut probaretur maior quam etiam, si bene tinctii gatur, religiose assirma.mus. Quod dici Sycsse hominem gratia letali novisti ci tam AscrData durum est, nisi comi . oderi ut scio te sentire explicetur sed hoc nihil ad quaestionem. Postremo, Uod gratiam Euangelicam circumscribis remis
sita ne peccatorum , rege ncrati ONE, Ac tu ipse, mi frater, ex is quae modo dixinis S, vides imperfectum csse . quia conservata Oncm prarieris, alteram essentialem illiu partem. Alioqum rem ipsaria concedimus credrinias.
positionem II. ARgumentatio mea est huius
sium D quo foratia Euangelica non est praepa- fremas l. rata homini niti ut peccatori consia tua pomi derato.
At oratia iraedestinationis seu
bera eam missic nem eccat timo retener ri. dicit
praedestinatione homini praeparata, est Euangelica. Ergo gratia praedestinationis non est pne parata hommi nisi ut peccatori confiderato.
mitibus terminis constat. Quare non aliud, neque plus quam est in praemissis coticludit ut ut cuim gratia Euangelica communiter confiderata duos haberet Partes , tamen ego gintiam Euangelicam, de qua loquor, ad unam partem restrinxi . ematia nam de gratia Euangelica loquor. v gei qm
quae nomini est praeporata. IIOmi dure non eam ui autem non illa communiter ac qu invisu,
cepta sed altera tantum eius pars est in
praeparata quae est acquisitio eo Moestim Horum qui ingratia non sunt: non con nem , Ut Passervatio illorum qui in gratia sunt. ' - nullus enim mommum gratIa - , misquam in creatione obtInuit, conscr pecc temvatu Sest, omnes exciderunt. Quare
nulla hic est fallacia a dicto secundum quid ad dictum impliciter. Gratiam enim Euangelicam in ma excemo
fore dc minore Pro Ilia coclem mo subderat,ados imo non ibi secundum natu hominis,lram, hic secundum nos aut vice vero rara dic vota, se utrobique decundum nos ' β'.
omun bus non Angelis est praeparata. Ergo tum malor tum minor, te fatente, est veristima. At j.haei, adicis simpliciter Ialsum esse gratiam eg-pe Euangelicam homini non esse prae pr- .criam.
paratam nisi ut peccator conlide Di tib rato , eo quod homini simpliciter 'astaresa; communiterque praeparata est , ut suge elav*Deus homini testatus est symbolo M .. . ., arboris vitae in Eden homini pro convenis.
posito Respondeo AEqui vocationem esse in praeparaudi voce, adiicia Ia veritas meae sentcntiae erit manifesta Praeparatio gratiae est aut praedestinationis aut providetntiae ut contra illam distinguitur. Providentia praeparatur gratia tussicienS, de si efficax ut nonnulli volunt, non
Praeparatur gratia esticax quidem finaliter talis Praedes uiatio enim addit supra providentiam certitudinem eventus ut loquiantur claOlastici, providentia praeparatur graxia comm in is quae est hominum pro miscue prodestinatione singularis. quae est electorum propria. Provi-
592쪽
dentia praeparatur gratia tum legalis tum Euangelica Praedestinatione Euangelica tantum , providentia Praeparatur gratia tum in Paradiso tum extra Paradisum communicabilis. Praedestinatione praeparatur gratia quae in Paradiso communicata non potuit. Iam vero symbolo arboris viae testificitus estDeus gratiam communem non singularem, gratiam legalem non Euangesicam, gratiam in Paradiso communicabilem , gratiam denique sussicientem non es Pacem. Ergo gratia quam Diau symbolo arboris vitae est testificatus, est providentiae non praedestinationis. Huiusmodi autem graiatia Euangelica, quae finaliter et ax, singularis non communis, non nisi extra Paradisum communicabilis &quae homini prxdestinatione est Praeparata, non est alia , quam quae homini ut peccatori considerato tantum est conveniens. De gratia itaque Euangelica, id est , hoc modo ordine constituta majorem minorem accipio. Quare consecutio valet Et licet gratia substantia site Idem , modoque tantum &ratione variet, tamen variatio istius modi facit, ut gratia isto modo mordine constituta non possit nisi peccatori certo praeparari. Tota res planius constabit, si concludam a ditis pro bationibus assumptionis illius syllogismi antecedentis. Gratia Euangelica, Uahomo re- ipsa salvatur , quae constat remissione peccatorum regeneratione,
prob- Mi bu , non convenit homini nisi ut pecca-
At gratia praedestinatione praeparata hominita est gratia Euangelica qua homo reipsa salvatur. constans te miratione Pecca os um regenerrilone. Ergo gratia praedestinatione homini praeparata non convenit homini nisi ut peccatori considerato. Et per consequens, Deo praedestinante homo non est consideratus in puris naturalibus; quod erat probandiam. Si vero quis hoc pacto concludat,
Gratia Euangetlica homini simpliciter communiterque praeparata est.
At gratia homini predestinatione praeparata est gratia Euangelica. Ergo gratia praedestinatione praeparata est homini simpliciter communiterque considerato. Ille non uno modo fallet in ista argumentatione sua. Nam primo maior falsa est simpliciter sumta Gratia enim conservationis in statu primaevo, quam tu etiam Euangelicam vocas respectu Angelorum non est praeparata homini. Me inde quatuor sunt termini in syllogismo. Nam in ma
jore grati, Euangelica simpliciter
dicitur, in minore secundum quid . Si dicatur m minori eodem sumi modo quo in majore , tum etiam mmor simpliciter falsia est. Nam gratia praedest matione homini praeparata est,r .itia Euangelica secundum quid .m nostri respectu intellecta. tortuis phrasibus , sed quid fine-gem , Gratiam quae Angelis electiones praedestinatione est facta Eu
angelicam dici posse E petam il
lius, quod dicis probationem quod meo iure possem. Nam inprimis prout Euangelium nobis explicatur in sacris ireris, certum est gratiam
Anselis factam aeuangelicam dicino posset Euangelii enim summa est haec Resipiscite&credite Eua gem
lio, seu credite vi Iesum Christum Filium
vente Laetis me fame stur sit fier tia
593쪽
Filium Dei, Wremittentur vobis Peccata, accipietisque spiritus sancti
donum , in inde vitam a ternam. Haec Angelis electis nullo modo conveniunt. Si dicas, non es Euangelicam eo modo quo Euanget Iium hominibus seccatoribus accommodatum est et simpliciter tamen Euangelicaminici posse, utpote secundum si iam ni statu suo sunt
conservati s uere ini frater ut Probationem illius abs te petam. Ego protenuitate metae cani ac statis nullam aliam rationem usus tui sententiae concipere polT UD: qu im quod Christus etiam Angelorum Mediator dicitur, kAngeli in illo eiecti dicuntur. Sed novit tua dignitas id inter
doctos controuerti, Quam ante aliquid de eo nobis dictum est. Ego Ero eriam concesso eo quod Christus Mediator Angelorum dici posse sit, mihi petiuadere non possum gratiam quae Angelis facta est, aliquo Christi merito seu opere quod pro Angelis apud I urem peregit.
lis paratam vim petratam esse Gratia autem quam Christus non impetravit Euangelica dici, mea sententia, non potest. Deinde puto duplicem in universum esse viam modum&rationem obtinendae felicitatis arterna supernaturalis Unam strictae justitiae: eg alem alteram misericordiae 3c Euangelicam di quemadmodum etiam duplex est foedus Dei, operum unum, alterum fidei: unum justitiae, alterum gratit . Unum Cgille, alterum Euangelicum. Per illaim viam, rationem felicias obtinetur persecta legis crearetrae a Deod 'tae Chelientia per hanc vero viam rationem obtinetur felicitas inobe dis altae r missionei justitiae imputatione. Aliam viam inen humam
concipere nequita saltem nulla alia sacris Scripturis est patefacta. Hi duo modi hunc inter se ordinem habent, ut iste praecedat, sic justitia Dei, conditione creaturae 3 natura rei ipsius postulante Valter modus sequatur, si quidem per illum priorem felicitas
creaturae obtingere nequeat SI Deo visum iit etiam illum crearurae Pro DNere . quod omin moest puri putiarbitrii divini Potest. n. inobedientiam punire vel condonare. Utraque vi ad ratio circa hominem est usurpata, ut Scriptura declarn multis locis, si breviter loco ad Rom. LV. 3. Nam quod erat impos bile legi iurius in Frmabatur per carnem. Deni Iudi ipsius Filio misso in simili tui in carnis peccati , litiae
pro peccato,peccatum condemna Dit in car
ne circa Angelos vero puto illum
priorem modum tantum usurpatum
cssse Deumque statui Te cum Angelis juxta foedus legale justitia stricto operum agere in hominum vero
salute omne suum bonum explicare quemadmodum ex eo apparet quod Angeli praevaricatores citra ut
lam spem veniar immedicabiliter
peccarunt, reliqui vero non veniam malefactorum obtinuerunt quae non
commiserunt sed io statu suo conservati confirmati sunt sors eratia quae illis obtigit mediante Christo, kgrariam cum illis communicante recte non illa quam Christiis aliquo suo facto, pro ipsis apud Deum pin petrato, illis merucrit aut rinpetraverit.
Sed haec inrepvν Illa phrasi qua dico hos ruinem graua legali pol se non uti de tamen Lilvari, idem volui quod tu dixisti, Deum posse si velit, iniquitatem tollet re ut nube int& puto Apostolum idem dicere. Isom. A. Qui diu operatur id est
594쪽
qui legem non impletin propterea gratia legali non utitur, sed credit in eum, qui justi sicat impium, illi fides
pro ustitia imputatur. Sei hoc nihil ad pro Postium. Quod aut cm gratiam Euata gelicam circumscripsi remissione peccatorum Vregeneratione, inhil peccavi. Non enim illam qua communiter si tamen ista sit sed qua secundum nos con et deratur, explicui. At illa ita explicata, partem illam , qtrae conservationis dicitur, excludit i nisi conservationis vox significet perseverantiam in statu restaurationis 3 Nos enim non sumus salvati conservatione in primaevo statu nobis gratia conservationis in primo vo statu non est pre- destinatione praeparata Cedimus enim omnes seo avimus. Hic rursus monendum, nos nihil de Angelis agere, itaque quae Angelis&hominibus sunt communia, hic ex lege ,rri u .methodi esse contrahenda ut hominibus solis conveniant, secus in specie de genere di
Propositio ARMINII c. I Extio, quia relictio creaturae in
natura sua,creaturae inquam cui lex lata est sola gratia prestabilis, est causa peccati per remotionem ausi non dationem eius Hod solum potest a peccato prohibere. Hoc autem est gratia . Qua ratione haec sententia in illam priorem incidit, quae peccati ordinationem decreto adscribit, unde necessario peccatum existit.
lex Adam In integritate ruit imi in .'. pia sol gratia , sed natUr sim tali gra- sera; t .m lalla in aestabilis, cum natura ipsius eis Mura'rest
kibs te ad gratiam ordinatat defecit Nautem in re naturali, nat Ura praestabili quae non erat comm Unis legis, de qua hic habetur seri non sed singularis legis ad solam naturam respicientis atque pertinentis simpliciter, ibi sola praestabilis, ut Deus ipse Adamo praenunciaverat, ut in propos i . ante ostendimus. De nobis vero, prout iam sum US, optime enunciari potest, legem sola gratia praestari posse. Immo ne praestari quidem a nobis potest, sed imputatur per gratiam , id praehendit ut per Christum pre stita. Pre Item n
terea: illud falsum est , relicti an em ij,
creatura in natura sua, ct c. causam se ea ampetea Aeriali 'cr remotionem aut non dationem '' est nisi
prohib ntu, si intelligitur Universe Abiramis . Tum enim partiali causa est pecca tem adprati, Uum removetur, aut non remo et et
vetur prohibens, si debetur sin au T.
tem non debetur, partiali causa pec nou sui .cati merito dici noli potest. Si debet agere, in culpa est: si non debet, non est in culpa peccati, si deest Hoc natura ipsa docet, Glemens Alexandrinus duobus locis Et romat. exponit commodissime In lege autem, naturale est aliquid , quod Adam praestare natura potuit, aliquid ad gratiam ordinatum, cui sola natura non potuit sussicere. Quamobrem licet in lege in naturalem
595쪽
cvM F. Iv Nio peccavisset Adam , si tamen in re naturali tibi indebita gratias peccavisset, sola voluntas eius ili culpa fuisset, non destitutio gratiae prout accidisse in illa singulari lage constat Adamo data Est igitur inanis conclusio. De ordinatione peccari decreto Dei, quid sit ordinatio proprie acceptata diximus in propo- fit. 6. Quod inde necessario peccatum existat, est in consequentis argumentationis cum Dei ordinatio nihil agat indebitum, sed is qui peccatum facit; nihil omittat debitum , sed omnia praestet perficiatque sapientissime. Sed de hac re tota in propositione 6 fati S.
Replica An MINI Cratae conferatio Respons ad propo
Ovum gratiam dico non X-cludo naturam illa enim prata
n, exeludi iuppol It nancta tantundem au -
- Arint tem valet ista phrasis , sola gratia H M. praestabilis, atque si dixissem, non
praestabilis sine gratia, particula(sola
non ad evclusionem raturae sed ad necessariam gratiae inclusionem ta- ciente. Positis vero illis antecedentibus legem homini datam quam praestare non potest sine gratia gratiam illi homini non esse datama sequitur conclusiota peccati causam non esse homulem , sed illum qui talem legem posuit , praestandufacultatem nontribuit vel Fit rectius dicam tum transgressio illius legis Peccatum lici nequit, quum lex illa sit injusta, Dei velut meientis ubi non set mnavit quod abest a bonocvj in Deo: D transgressio ejus fit nec oluntaria,ab impotentia no A transgrediendi. Quare COLLATIO. sset usquequaque verum est Qui non dat id sine quo peccatum vitari nequit, vel removet id fine quo lex
praestari nequit is vero est autor peccati, vel potius causa quod ex illa non observatur, quae non Observatio tum peccati rationem habere
nequit. Conditio illa, si debetur prohibens, frustra hic additur. Necessario enim debet Deus homini potentiam praestandi illam legem quam illi ponit, nisi forte homo se
potentia privaverit sua culpari tunc Deus ab ejus restitutionem non tenetur. At ille casus in primo statu ante peccatum locum non habet. Hoc sensu concedo enim di potentiam praestandi legem , vetandi
Peccatum lio tenetur dare, non esse
autorem peccati si non det, sed hoc addendum Deum teneri dare potentiam illam , si dedit legem cujus praestatio illam necessario requirit. Deus quidem nemini quidpiam debet simpliciter; nemo enim illi dedit ut retribuatur ei sed potest Deu aliquo suo actu sedebitorem homini facere vel promisso, vel postulatione actus Promisso, si polliceatur simpliciter vel sub conditione, tam simpliciter, aut praestita conditione est debitor Non est inlustres Deus ut obliviscatur operii vestri Heb. 6. Postulatione crucis debitor est dandi potentiam actu illi praestando necessariam si non et nihilom nus postulet actum data lege, tum ipse causa est quod homo legem illam transgreditur, non homo Esaiae S. Caeterum de antecedentibus illis, an lex homini lata sit sinere alia
praestabilis necne , in horro supernatu talem gratiam in t rimos a
tu acceperit, in responsi in propos Io. actum est satis. Neque ad
Daum dii in ei, do sedebitorem Sineres abdi
r. Si Deam se a sine Mantua fractas iis mo
596쪽
Hi in s. e nassa. t. sent de praeparatione
ad rem facit quod dicitur. Si homo in re naturali cibi in debita gratia
peccavisset, sola ejus voluntas culpa fuisset, non destitutio gratia . quis enim hoc negat si per naturae vires ex illa praestari potuerit. Quod vero hoc accidetit in illa singulari lege Adamo data id pernego &causae negationis iam ante ad respons. .propos nobis redditae sunt. de ordinatione peccatim quomodo illud decreto Dei ex mente Calvini Deaeae substernatur propos. 6 dictum est. Dei ordinatio nihil agit indebitum, fateor sed talis Ordinatio peccati qualem illi Deo tribuunt, quia Deo non convenit non mirum est, quM ex ea quid indebitum Deo tribuatur.
Proposivio A, O, VI I . . A tertiam quaestionem quod
attinet, in ea non controvertitur, an Deus aliquorum peccatum praevidens , poenas illis meritas praeparaverit; sed an ita praeteritorum in natura relictorum peccatum praevidens poenam illis ab aeterno praeparaverit. Quod mihi non videtur.
Hiovem II. ARMINO. ovoxum peccato meritas poemnas praeparavit Deus, i non sunt electi ergo sunt praeteriti atque reprobati. Quod autem ita sint prarieriti, ut convenit sapientiae Dei, ante est demonstratum.
Replis A, Mi II, e coriis eratio Responsonti ad proposmonem T. QVod illi, quorum peccatis me ,ritas poenas praeparavit Deus, pae.atia Devia non sunt electi, universeverum GCeystyerem
ti, praeparavit merita poenaS, tum rabit . uno
eas Christo imponendo ut expiareis me ui. illa, tum ab ipsis electis aliquando eas reposcendo, ut viscant quomodo in aeternum tractari meruerint, tramctandique fuerint, nisi Deus ipsorum miseret statuisset At verum est si de oraeparatione per decretum de quo agimus intelligatur.Llo enim decreto non tantUm peccatis meritae Conge praeparantur, sed etiam reipsa peccatoribus, in aeternum infliguntur. Murumi potius illo decreto, poena peccat, non praeparatur ut merita vel debita, sed ut per misericordiam, quae debitum nonnullis remittit, non condonanda Quam Pisisi umdistinctionem sostulat ordo cle 'de 'actionisin praedamnationis illi oppo- - - - sitae. Electio enim poenam meritam mirent, sic debitam condonat. Praedamnatio et v ---
illi opposita poenam meritam cc de ei edabitam non condonat. Infligitur ergo per damnationem praedamnationis exsecutionem non ut merita seu debita, sed ut non condonata. Deinde distinguendum inter praeparationem poenae factam a providentia Dei justata inpraeparationem Poenae factam decreto praedamnationis divinae, quae electioni opponitur. Illam enim evadunt omnes resipiscentes: credentes in filium Huic nullus evadit. Quia decretum praedam-uationis est irrevocabile peremtorium. Quaestio autem non est an Deus
597쪽
Deus poenam praeparaverit iis, qui ita praeteriti sunt , ut convenit a pientia Deiri quis enim neget si
praeteriti sint aliqui, ut sunt, ita praeoteritos ut convena sapientiae Dei psed qui ritur, an istorum ita prete ritiorum .in natura relictorum quemadmodum explicatum est peccatum praevidens Deus, Poenam illis decreto praedamnationi Sila pa- 1averit, quod mihi non fit verisimi te argumenta huius meae sententio Probandae attuli, quaedam considerabimus.
Poena preparari iuste non potest puro actu divini Placiti praeteritis, ob peccatum praevisum, quod ex ista praeteritione talia natura relictione neces rario illis pcrpetrandum fuit Secundo, poena illis ordia ua est spiritalis poena autem Piritalis ordinari non potest ab otagine sua defecturis, si praemriim X adverso spiritale praeparatum non Uetit in origine perstitutis. At pra: mium huius modi illis talibus non est prat paratum solis enim naturae viribus potuerunt in oragine perstare; at illis felicitas spiritalis acquiri non potest.
AD primum, negatur. I. damum in commune fuisse a Deo pr teritum, in natura relictum; sed ex naturae modo permis l
rati solum, quod penes solam naturam esset eumque diligentei a Deo praemonitum , de quasi ex condicio a Deo informatum et negatur ex
ea Praeteritione peccatum isti neccis
sario fuisse perpetrandum. Nam si
necessario h ibitus fuisset aut qualitas patibilis in natui hominis fuita a tum potentiae ad utrumvis libera, Vcontingen et ad hoc aut illud voluntate lata. Non ergo necessariopexpcreandum uit. Contingenterit aque perpetraxit quod Scripturahcontensus Ecclesi. semper tradiderunt utpote ex potentia naturae libera, quae voluntatis est. Recte enim sapiens Ecclesiastae p. notan- vini, Deum feta eician. muti limis ipses
auteni quere e riuio ma lurima dili propositione addcodum, ii iis, ' a Remum
lia hunc modiini; pCena illis ordina ta estetiam spiritalis: nam utriusque modi poena illis, nempe corporalis
d spiritalis, instituta est , Scriptura
teste. At negatur assumptio , dicens
prcemium huiusmodi non fuisse illis praeparatum Ommiam ter L mo igine perstitissent. Omnino enim constat fuisse propositurn illis natiare foedere, lardinatione ad gratiam,
si peritissent et quemadmodum symbolo arboris utae significatum est , inmortis de nunciaticiae prinmulgatum. Quid enim mors,nil privatio huius de futurae vitae quae autem privatio, nisi fuisset homini
vitari haec natura, illa vero ordinatione gratiar post naturale currictr-lum vitae huius a Deo consummandar Hoc autem dictu in probam tu rus adlicis , folii enim xvinra viribus potis erunt in origine perstare. Filio negatur et potuerunt solum in
naturalibus rebus , in ordinutis ad Cccc gratiam
598쪽
conditum ingratia paranatina t.
gratiam minime , ut jam aenius O. tendimuS. alia ititur est tota
arati menticlio At im Uies, certa
est ex hypothesi Thom E areum Cn-tatio, qui in causia electionis hominem consideratum voluit in puris naturalibus. Nos vero ad ista res ondemus in hunc modum. I. Id nos nota attingere , qui hominem a Dco in causa electionis communiter fui Te eon si ieratum affirmamus. 2. Et si Thomas sic interdum loquitur, tamen recte accipi oportere, quia sumitur hoc loco a qui voce: nam alia est ratio electionis , de qua tamen eiusdem Thomae mentem exposuimus in propos . . alia conditionis Adami, quum in peccatum lapsus est. Constat autem ex omnibus Thomae scriptis , id ne per somnium quidem ipsi veniss in mentem, quod Adam tum esset inpuris naturalibus. Id enim qui sentire posset, qui aperta ubique clamat, hominem fuisse conditum in supernaturali gratia, atque hoc ipsum expresse contra Magistrum sententiarum asserit
Falsia igitur hypothesis Thomae falso adscripta. Quod si falsa
est hypothesis, etiam inanis argumentatio. Nec solis naturae viribus potuit homo in conditione
statu suo perstare Vi enim dici
malum, quam origine , quia Videntius Liae illis spiritualem felicitatem acquirere e non enim merces operariorum est spiritalis felicitas, ei filiorum in Christo hereditas, data per gratiam , non lab
ARgumentum prius nititur hyem, lix oothesi definitionis , qua prae m/a gummysteritio in thesibus tuis est definita. - - - . Ea sic hab t preteritia est actus disini relictios .
placui qua Deus ab aeterno Balvit crea in '.' - , nec ras quasdam in natisra ipsarum reli qnere, flis. Q. ac D cdmmunicare cum e snpernaturalem tratiam is firmetur natura earum integrari aut corrupta instavretur ad de Tela rati 5nem libertatis bdnitatiusta Natura autem illa epana nihil supernat nrale ais divivum potia ut est thesitio eiu dem disputationis. In natura enirneademin eodem modo considerata relinquuntur praeterit , ex qua cqualiter considerata evehuntur pre-
destinati In tali natura relicti, qua nihil supernaturale aut divinum 5test, non possunt praestare legem si aegratia supernaturali non praestabilem. Ore ob huiusmodi peccatum perpetratum adversus legem ipsis non praestabilem, poena illis juste praeparari nequit primum itaque quod ne .
gatur, mihi praeter scopum esse vi
detur. Non enim agimus de modo gatum fiat. .
quo Adamus suae naturae relictus sibi permissus est. Tum enim reli. clio Adami in manu consilii ipsius non est decreti praeteritionis,sed providentiae, qua Deus citra discrimen praedestinatorum, reproborum versatus est circa hominem recens creatum, quidem necessario ex hypothesi, quod liberum hominem condere voluit. Verum agimus derelictione in natura , quae est decreti praeteritionis. Si dicas eos qui prae-rerili iunt consideratos a Deo in Adais
599쪽
actum n MDtium L ei civi peccatum ho minit praees ti, non esse reprobatio is vel praeteri ionis, sed pro lin
A darro ut porticipes Criti dem, quae Adamvs in primaevo statu ha hvitari ci onec sic consideratcsi amesie relicto in natura quae nihil suser naturale aut di intim Ctest.c care haec hypothesi falsa exit, tuae
tantum niti videtur definit Ione Prae teritionis in thesibus titit hia Pata.
saetis, adsit Adam negationem re pondeo. um quod Ex relictione iii natura qua nihil sit Pet* fuit, pereaturale ani divinum potu intellige neque per se, quod fateor , neque
per aliquod ipsi supcrinfusurn, utpote cui nihil supernaturale additum fuerit, ex hypothesi thiae definitio nas necesiuio perpe randum cst
Peccatum ita relicto, quod non o aestine gratia supernaturali vitari.
Est quidem voluntas libera, sed non respectus illius actus qui sine sui er-
naturali gratia aut pra stari aut Omitti ne lint. QuemadmodUm .ec eadem est libera respectu actus otio vult universale imo in lini in Ora iam Ralio, quia in homine rest Patibilis italitas propendens in il
lum actum vetitus moliara Vol Ut ta-
lcm ad eiusdem actus consensum in P petrationem et neccssario an o
tura , si voluntas praedita in Onit potentia motui isti resistendi quae potentia est gratia supernaturalis ex nostra hypothesi. Ac explicationem hultas Pleniorem pauca addo Actus D citcgati VUS, qui peccatum hon in is praecessit; est aut providemiae, aut reprobationis vel praeteritioni qua contra . providentiam distinguitur. Non reprobationis; Primo, Quia actus reprobationis est circa aliquos
homineS, Hon Circa omnes neque
Cnim omnes sunt reprobati. r. Si exactu reprobationis vel non sine eo existit peccatum tum aliqui tantum homines peccant, aliqui non nem- COLLATIO. Ipeii peccant, circa quos Deus actu negativo praeteritioni sitia vcrsatur, non reccant circa quos eodem ac iunon versatur: at omnes peccarunt: ergo non ex illo actu, G. Si ex reprobationis ructu negativo existit peccatum , jam sequitur Adamum ei omnes in eo homines si reprobos Adamus enim momnes ii eo hinnines peccarunt. Falsum autem consequens, saltum iritui S antecedens. g. Ex contrario. Sic actu negativo praetcritionis existit peccati in hominis, tum ex actu praedestinationis astumativo, qui illi eodem momento rex Opponendus, i neuter enim est sine altero, d Opposite dicuntum est perseverantia hominis in bono , saltem quod ad istum actum unicum At nullus homo persistit in bono in quo creatus est, exactu affirmativo praedestinationis. Ergo neque e X actu negativo reprobationis rive praeteritionis est peccatum homini S. I. Quibus Deus semel ex actu negati vire- probationis negat essica auxilium, eis finaliter negat efficax auxilium, alioquin reprobi non sunt reprobi. At omnibus hominibus non negat efficax auxiliuia, naniter' sic enim omnes essent reprobi. Ergo actus
illestio omnibus hominibus semel
est negatum ossicax audi ilium non est actus reprobationis Vertim quia actus aliquis Dei in gativuS praeces sit peccatum hominis, secus enim homo non peccavisset Frco ille
actus est providentiae. Hic autem Sm
duo considera ij a. Primum, OUOdiatum non peccatum ex illo actu nerativo non exisset D
e X ista decensatio, sed stante illo actu Id
possit fieri vel non fieri Nam pro affupc fieri videntia ordindivit hominem in via iram iri, tam aeternam media contulit ad Cccc et illam
600쪽
inter in alit biliter c necessiria
Actum ilivum esse pretiistitia
illam consequendam ossicientia neces Pri .. rc linquens iit decebate, institutione prima hominis arbitrio usum liberum istorum mediorum , nolens libertatem illam impedire ne rescinderet quod instituerat, ut Pulchre Tertuli loco cita rabi di lita. r. adv. Marcionemnis In Ecqu actu Dei nega tis impedire peccatum effficaciter cui oppositus achus affirmativus volandi essicaciter impedire
fuisset conveniens primae stitutioni hominis, Nactus assirmativus volendi impedire fi aliter fuisset praedestinationis existit quod homo prccare actu potuit, non quod actu peccavit, verum quia Deus pro infinitate scientiae suae vidit ab aeterno hominem certo tempore lapsu rum, hinc lapsus infallibiliter accidit respectu tantum illius praescientiae, non reminu ullius actus oluntatis Dei, sive ille affirmativus sit, sive negativus Ouidquid enim respectu actus voluntatis Dei tallibiliter accidit , idem etia necessario evenit, necessitate non consequentiae modo sedi consequetis. Hinc breviter licet notar' discrimen te infallibiliter&necessaria fieri. illud est ex finitate scientiae Dei, hoc exactu voluntatis Dei illud sola Dei scientiam respicit, cultis est continctentia in fallibiliter .erto scire hoc ad ipsam rei existentiam pertinet, cui ex OlUntatem ei acci di necessitas. Secundo, Sic considerandum quod Pro - . videntia Dei non discriminat praecise inter homines, qua electi sunt&qua reprobi. Et propterea die actus negativus Dei est de omnibus hominibus communiter Universe absque ullo discrimine electorum rereproborum. Ex hisce concludo.Quia actus ille negativus qui peccatum antecessit non est reprobationis seu praeteritionis, sed providentiae contra illam distinctae . hinc sequitur Deum praeteritionis actu non esse
catum vel ut nondum peccatore Dotiis es. consideratos . Neque enim actus a prate monis liquis negativus pia critionis praei
vit vel ordine vel tempore nunc a rab A actum providentiar negativum. Nul nomaM 3-lus etiam alius achas praeteritionis rq ra m
inter hunc providentiae actum peccatum intervcnit. Si intervenit actus aliquis praeteritioni , etiam
praedestinationis intervenit. Non hic ergo nec ille Esset enim hic actus praedestinationis conservatio aliquorum in bono, vindicatio a peccato possibili. At nemo hominum in bono conservatus fuit, Wapeccato possibili vindicatus: omnes
Nihil autem hic opus probare hominem non necessario sed libere peccasse , illi id enim non contro- vertitura sed docendum fuit, do sita ista praeteritione hominem nihilomitius libere: non necessario peccasse. Argumentum secundum etiam S. . .. nititur hypothesi, quam ex tui the seundi arma.sibus mihi desumsisse videor . recte mentiae poena
an secus rum pro tua prudentia ju e r
dicabis. Hyoothesis constat dua his, aiebat: biu partibu prior est. Felicitas su p R. per naturalis mox potest acquiri solius naturae viribus. Altera. lex Adamo lata potuit praestari solis naturae viribus. Prior pars est vera Altera est in tuis thetibus. Homo relinquiturita natura tue nihil supernaturale aut divinum potest. At Potuit tamen praestare Legem, alio