장음표시 사용
631쪽
rtae isto sed ut necessario cchae
reant, quia illud praeteritionis considetat hominem non peccatorem; hoc praedamnasioni tantum peccatorem necesse est peccati existentiati esse necessariam vel vi decreti Vrmeritionis , vel alterius decreti clivmi talis nempe sequat BeZa describit Loquimur hic de existentiarcspectu actas Adami, non de eius necessaria existentia respectu nostrae
corruptae conceptioni o nativitatis. Hoc enim posterius prioris illius Tectus est per moduin meriti, intercedente ludicio&sententia Dei, Primi peccati reatum omnibus Adaiam posteris non minus quam ipsi Adamoeta Evae inputantis propterea quod e t ipsi in Adamo peccaverant. Illud vero quod sub finemd:cis, quae naturalia iunt decretis superiraturalibus non adscribenda, fil-teor 8 sed peccatum , si ei necelsarium, hoc est, necessirio Patratum, non est naturale, nempe a voluntate hominis ut principio sui actus rassi naturale est peccatum, tum civ knecessitas non fuit decreto praedet in
tionis adscribenda a Calvino de Beora Hic autem non de re ipsa in se considerata disputamus, sed ex hypothesi illius sententiae quae praete
ritioncm , cum praedamnatione lae
cessariam'pula conjungit, non piae-
existente peccat tam praeterritoni quam praedamnationi An vero rc Ictatum sit quod dixi de necessaria Peccati e X iste in rixe decreto praste-
ritionis per Iodum remoVentis prohibens, licet meam considera-tao .iem ad respons, pro os 22. consulere XXV. Propositio ARMI Ni I ris,
Qv ito, quia non est conveniens da ra oconditioni creationis Der min, e flpetuationis humani generii, et et 'r,
quae est ut omnes in uno considerentur: ab uno omnes proveillant. Inducit enim homines aut non con sideratos in Adamo, aut Non omnes confideratos in Adam , aut diversimode consideratos in Adam , inquam, receni condito, nondum lapso.
Vae toto genere differunt, dic epis P. et serunt .modo. Conditio quarevi r creationis et perpetiaationis
humatri generis est naturalis nam decret.Ul Der reductionetu naturalis est, ut ii umero unitas , lincaeque punctum adscribitur conditio vero electionista piae destinationi, totius
est supernaturalis i igitur inmodo diffetunt. A dissit nili, dispari non alet consequentia. In natura quidem omnes in uno considerantur, ab uno omnes proveniunt in causa vero praedestinationis non omnes Ili uno considerantur, sed in se ipsis singuli, nec ab uno omne provC-nuint naturaliter, sed a Deo omnes supernaturaliter in Christo distinguuntur Homo secundum naturam in Adamo consideratur uniZerteo singularitet secundum gratiam in Christo solum singulariter non easta ordo naturae est, sed benefi-
632쪽
cium gratiar. Praedestinati ergo non
inritat ira secundum naturam,sed ex natura secundum gratiam considerantur quae personalis,ac non naturalis est Lex, naturae est et privilegium gratiae. Quae ergo de consideratione in Adamo adseruntur, flustra sunt . .
tionem I. VI mei argumenti Perstat Licet enim modo dii erant creatio& praedestinatio, genere, tan- qaeam naturale supernaturales tamen eius modi praedestinatio: reprobatio vera esse nequit, quae impingit inconditiones creationis. Rectius dixissem si pro nou conueniens,irumcondeniens posuis em Nam sapernaturalis actio potest creatae naturae aliquid addere, ordinemque naturae eae cedere' adversus autem creationem nihil statuere. Sed praedestinatio .reprobatio ut abs te in thesibus sunt declaratae, statuunt aliquid adversus conditiones creatio Dic ergo non possunt inter oernata Vera locum habere. Probo assumptum statuis enim nonnullo SPraeteriri extra considerationem
peccati. Homo autem extra peccatum considerari nequit, nisi ut fuit in primaevo statu: quare statuit nonnullos in primaevo statu consideratos praeteriri, at hoc fieri nequit, quia in primaevo statu habuerunt
Potentiam persistendi in bono non peccandi, propterea possunt per legis obedientiam salvari: per
Consequens, qua tales,non sunt prae
miti: quia praeterit iliacta definitio
nem tuarum thesium necessario a salute deficiunt , rim, necessario damnantur licet interveniente peccato. Si dicas necessario damnari postquam praevisi sunt peccaturi; respondeo, re praeteritos postquam praevisi sunt peccaturi imo visi peccatores Caeterum de distinctione duplicis istius considerationis aliquid dicendum est. Considerantur homines omnes in uno&considerantur singuli in seipsis at
considerantur omnes in uno tales,
quales in illo sunt, reconsiderantur in se singuli, quales in seipsis sunt; alioqui falsa est consideratio. Haec consideratio est duplex respectu duplicis status. Considerantur in statu
integritatis primaevo . bonside rantur in statu peceati desectivo In primaevo statu considerantur omnestia uno , ut in origine, stirpe sua, qua stante stant. Considerantur singuli in se ipsis qua stantes,& haberi tes ex instituto naturae gratiae omne id quod stirps prima sive ex natura sive ex gratia habuit gratiae voce distincta contra naturam, alio quin quidquid habuit homo,est gratiosae donationis Considerantur ergo singuli ut veraces, justi sancti.In statu peccati considerantur omnes in uno qui peccavit, Omnes in eo peccasse considerantur Considerantur in se singuli ut habentes defectum istarum rerum quas habuis sent ex gratia , si stetisset primus, ut habentes peccatum .meritum peccati. Nunc qua omnes in uno considerantur sivo stante sive lapso, nulla est praedestinatio, nulla praetemritio, seu reprobatio, nulla praedamnatio. Nam sic omnes essent praedestinatidi nulli reprobi, vel omnes
reprobati Amu praelestinati. Ergo
633쪽
praedestination re pio batio locum habet circa illos, qua sin illi in se
considerantur de hoc ergo ibin est nobis quaestio. Sed quaeratur in quo
statu sint consi rati singuli Deo praedestinantii preeteriunti Tu dicis ii statu primaevo , vel potius communiter consideratos ego dico praecise consideratos in statu peccati. Secus, dico decretum ludita pingere in conditione creationis, ut est monstratum. Et hoc est absurdum ;Propterea quod supernaturalia naturalibus possunt quidem imo debent superiora esse, at nullo modo contraria.
XXVI. Tropositio Anx MI, II ras.
S ,- aequivocum , desti conditione
M'tia sit mi qui vocum quia gloria &gratia que impri electione&Praede itinatione praepa ma. antrir, sunt aequivocae e aut enim est gloria ex ignominia per gratiam remissionis: regeneratio iusta aut est gloria naturae ut est creata, tributa Per gratiam supernaturalem tali naturae superinfusam Certum tantum sub conditione divisionis, quia neutram vult illi fieri pliciter non gratiam mi)er insta iam naturae taloriam per illam : quia illa non est qua homo salvatur .glorificatur: non gratiam remissionisi renovationis, quia iam non potest velle nisi peccatori Ergo cum ista divisione est intelligendum decretum volo huic homini gl)riami gratiam; certo quidem, sed aut hanc aut illam, prout haec vel illa pro diversitate status illi erit necessaria. Responsio I vino ad propositionem 16. AR-
conditione divisionis tantum A mutis. certum esse negamus. Non esta qui-Voctam, nam nomine generis universali, iniversali significatione dicitur e quod autem ita dicitur, non est aequivocum Nec gratia, nec gloria in decreto duplex et sed substantia, reta ratione una est . per
gradus suos in objecto distincta. Vt
autem non est vita in homine duplex naturaliter , licet per sua incrementa augescat naturae leget ita nec gratia aut gloria duplex, licet per suos gradus in nobis provehatur. Vtraq; supernaturalis est gratia , tum quae naturam instaurat gratiose, tum qua supra modum naturae evehit quicquid hic dixeris supernaturale est
re ipsa unum. Vtraque item supernaturalis gloria uni vocem tum qua naturae modo adaequata est, tum que supra naturam et haec illam complectituti quasi absorbet, ut maior lux minorem rei utraque luc, quidem supernaturalis est cum illam ipsam natura amiserit reparet gratia . Neque vero decretum illud sub conditi In tantum divisionis sertum esse putandum est rea: a Deus totam suam gratiam id est, utrum qimodum illius vult simpliciter electis suis sine modificatione aut XCeytione ulla. Ita ques gratiam remisssionis renovationisque vult illis
tem illius: gratiam gloriae illius
caelestis, velut modum consequentem. Iruo si si ri posset, ut aliquid
634쪽
praeterea gratiae antecedentis des de- Iarctur, alit cons quentis glorie nati ratis, supernaturalis, Vsiquid prae lterea est ad dic ei. dum qiiodriolo, id toturn conferet Deus: quia gratiani de gloriam suis iecrevit universe, qtiae quidem est comi minicabilis.
Gratiam autem remissionis cereno luationis non potest velle Ceus , nisi Peccatori ratione peccati, sed hominem totum communiter spectavit Deus, cui faceret gratiam totam
si iam applicaret supernaturali modo. Decretum ergo gratiae gloriae impliciter est intelligendum sequia simpliciter Muniversaliter factum, sine restricti te, exceptione aut modificatione gratiae gloriae, quam cum sui Deus com
municat varietas in objecto est, modo illius V gratia vero: gloria illa simplicissime .universe objecto vario decreta de collata non facit, ut gratiae gloria in se diversa sit: quemadmodum nec Solis lux varia est, si ad nos varie pervenit, au varie a nobis percipitur.
positione a. s. HAn meam propositionem non
satis percepisse videris satio autem hoc videas ream Porro fecundum meam mentem percipias, enuntiabo illam verbis tibi in hac materia usitatis, quantum potero. Equivocum dico hoc decretum quia gratiam gloria hoc decreto praeparata sunt aequivocae, gratia in Hquam aequivoca gloria aequivoca. Alia enim est gratia contrivationis sc confirmationis in primaevo intestatu peccati . Gloria etiam alia restrictu modi objecti) iae supra nam turam existens illi, qUae natUrae modo adaequeta est, superadditur,& alia Uae naturae ex ignominia peccati. miseriae liberatae donatur. Certum est hoc decretum ex conditione divisionis tantum, quia nec hanc gratiam nec illam , nec illius modi gloriam neque huius homini vult simpliciter, sed altertar ndantum sive gratiam sive gloriam sub conditione. Non uult homini simpliciter gratiam conservationis
in primaevo statu de glotiam ex illa seu per illam, quia illa non est gratia&gloria qua homo salvatur Wglorificatur. Non vult homini simpliciter gratiam restaurat onis ex statu peccati: gloria ex ignominia, quia illa in gratiat, gloriam non potest simpliciter velle nisi peccatori Ergo cum ista divisione est intelligendum decretum Volo huic homi iuri gratiam .gloriam, certo quidem sed aut hanc aut illam, prout haec vel illa, pro diversitate status integritatis
aut peccati, illi erit necessaria. Nunc coli siderabo tuum responsum. Ne Tad metigas decretum hoc esse aequivocum ricgo aio Rationem negationi tuae addis, quia nomine generi uni Versali: universali significatione diciturn, quod autem ita dicitur, non est aequivocum concedo hoc , nego il- hiat, aio enim gratianam gloriam nomine generis universali dici quidem , sed non accipi signita. atione universali , quae est aequivocatio. Non accipi significatione universali probo. Quia gratia de gloria communiter sumtae non sunt homini predestinatione praeparatae sed quatenus oppositae dicuntur. Vide quae
635쪽
dlxisti ad meam pro bo . o. Nimhoe non potest dici praeparatum communker, quo . altera sui parte vel specie praeparatum non est Iino eo in m Nniter praeparatum hoc multo minus dici potest, quot eius est na turae, ut, si una sui specie vel patre stit
praeparatum . alterum Praeparatu inesse nequeat. Ita autem res hic habet Gratia communiter sumta com- praehendit gratiam conservatio lais mstatu integritatis, irestaurationis ex statu peccati: gloria communiter sumta compraehendit gloriam naturae ori metve superaditam in gloria ne ignoninia donatam lassae naturae. Neutra homini Conam initer est praeparata, nec gratia nec gloria Imo si gratia conservationis in statu integritatis, gloria naturae
superaddenda homini est praeparata;
ta in non potuit gratia restaurations
ex statu peccati, aloria ex ignominia illi praeparari; quia hac posteriore gratia .gloria non indiguit, si illam priorem gratiam: gloriam obtinuit,&huic posteriori gratiae&gloriae locus esse non potest, si illa prior erat iam gloria lorum habuit. Si autem gratiae restaurationis ex statu peccatim gloriae ex ignominia locus est aliquis , tunc gratia conservationis, gloriae et illam Iocus fictus non est praedestinatione Dei. Hinc apparet meam propositionem non suis ab te Perceptam
qui eratiae meloriae duplicis illamat Tectionem esse putasti, ut gratia una altera, gloria una alteram in se comolecteretur: velut absolveret, exemplo vitae G alia naturam instaurans veratia eandem instauratam sim ra offum naturae evehensita habent una enim a teram absol
Ze Is V tam non posui, sed unam conservationis in primo statuta alterim est iurationis ex st Itu Peccati et
hae sibi non succedant neque ait ram altera absolvit sed una alteram cclulit: item gloria naturae in Idox aequata gloria quae supra naturam est, ita tabent; unam enim alteram pertieit obsoli stra at ego non illam posui duplicem gloriam, sed utramque supernaturalem unam naturae primaevae superadditam, alteram naturae lapsae ex ignominia res notae donatam. Est ergo hoc sensu decretum illud equivo eum , quia voces gratiae .gloriae communiter universaliter dicuntur, at communiter: universialiter non sunt praeparatae praedestinatione sed discrete, distinc e opposite. Negis deinde decretum hoc esse sub conditione divisionis tantum certum: sed negas ex sensu quem meis verbis attribuis, non egeo quem rei fi habent isto
sensu recte negas. Nam gratia remissioni renovationisque tanquam modus antecedens, gratia plorsae celestis tanquam modus consequens homini simpliciter xcerto est Drar parata. At iste meus sensu non fuit, iit ex verbi ipsi planissime adparet. Nam gratiam remissionis re Anuationisque opposui non gratiae eloriar caelestis sed gratiae conservationis in statu integritatis. Illas duas gratias,
seu duas illas gratiae vel artes vel species mire homini simplicitet non voluit praedestinatione , imo neutram simpliciter e sed est tantum.&quidem sub conditione divisionis juxta illud decretum de
quo agimus. Non volui utramque
partem homini simpliciter , quia utraq; simul locum habere non potest. Nata prior excludit posteriorem
636쪽
tanquam de necessariam , imo ne locum habere potentema posterior excludit priorem tanquam non adhibitam ex qua non adhibitione prioris, nempe gratiar conservatio. nis in primo statuta posterior illa restaurationis ex peccato necessaria esse coepit, siquidem homo ex giati salvandus eisset Non voluit alteram illarum simpliciter absolute absque conditione. Non conservationis , quia illa homini non contigit , contigisset autem si illa hominitimpliciter de ex praedestinatione
Praeparata eis t. Non remissionis peccatorum: renovationis , id est restaurationis ex statu peccati, quia
illam simpliciter, velle nequit nisi peccatorium illud decretum hominem non consideravit ut peccatorem Voluit autem sub conditione divisionis vel hanc vel illam , prout diversitas status hominis vel hanc vel illam postularet. Huiusmodi decretum sub conditione divisionis tan-
turn certum effeta planum est ex terminis recte inteli lectis Excinploillustrabo omnis enuntiatio est sera vel falsa necessario. At haec est enunciatio. Ergo est vera necessario, vel falsa necessario: non sequitur. Quia sub conditione divisionis,
verum est enuntiationem omnem esse necessatio veram vel falsim.
neutra enim pars simpliciter .sejuncta est necessaria. Postulat autem natura decreti praedestinationis , ut simpliciter verun ii certum sit Devimuit homini gratiam cocerbatieu iustatu integritatis, vel simplio iter certum xverum sit Delu nit ho initii gra. tiam restauration ex statu peccati. Non autem sub conditione divisionis, Deus vult homini vel gratiam Tonservationis, vel gratiam restauratio.
nis Quum autem praedestinatio,ut abs te est descripta, hoc postremo modo habeat, recte dixi illam sub conditione divisionis tantum esse
certam ei propterea non esse praeis destinationem bona consequentia coimludo. Stetere praede lination esst, contra em velle pratiam conservationis simpliciter fisem ' radi praecise , O si illam non siit, velle s. hie Irali amys Jaurata otia pracbe sinaphici alibi is uereat ter tum sequitur Deum hec specta se ha-minem coitimum ter nec spectare potuisse. Nam volitio ill ingrata ex indit recise peccatum vilitio pratiae niui Includit pracsse peccata cous se a novem utroque modo pariter commvnx illa consterat icrifitatur. Commanu enm obiecti consideratio nec circum tantiam ullam excliniit,
neque ulli certa sagulari circvla Jantiaeeli ligata At illa praede linario gratia conterra ivtu in statu in Uritatis excludit circii lautiam peccat; si haec rade j- natio gratiare laurant ex statu eccati, ιircum tantia peccavi est praecise rigata. Decretum M aque predessi natiorum nota est sim scire innui versaliter , aut comma niter factum abliserestrictione aut nolificatione gratia oratoria e sed necessario factum estes fieri debuit restrittione
est modificatione ratiae gloris. Decretum enim praedestinationis et quo prcparatur illa gratae, qua homo certo salvatur,no qua salvari posset, si iudem statvi aliquis hominu illius applicationem
requireret, nec qira salvaretur,si statui alicui applicaretur. Illa alitem qua certo
silvatur homo , debet esse modificata
re triclit. Nam asst conservationis gratia salvatur a ista ratia restauration usalvati in alteris ira nec ario. Si una salva inr,
attera salvari non indiget neque pote' sinnanct salvatur, altera saluar debet aut a salute exclussi; ulla qua salvatur e praedestinatione raparata , exclu
637쪽
Varietas inquis, est in objectommodo illius. At nos, inquis , de varietate objecti modique illius hic agimus: quae varietas tanta est, Ut gratii gloria ad hanc vel illam ob lecti varietatem sit restringenda modificanda: gratia conservationis in statu integratatis re gloria peral jam objecto convenit ut in natura Primaeva consideratur, gratia restata rationis & gloria per illam convenit objecto cum peccato miniseria considerato. Neque potest gratia aut gloria simplicissime universe oblecto vario praedestinatione decerni aut conferri Praedestinatio enim necessario versatur circa Objeetiim uniformes uni vocum hoc
est , aut circa non peccatorem simpliciter, aut circa peccatorem neque confert gratiam nisi subjecto unius modii uni voco. Nam salvat simpliciter non peccatorem, aut salvat simpliciter peccatorem , non accommodat se huic vel illi tali vel tali sed simpliciter accommodat se thli: non aliter considerato Objecto. Angelos salvat simpliciter gratia
conservationis, nunquam enim decreta aut collata est illis gratia restaurationis. Homines simpliciter salvat gratia restauia ioni , nunquam illis decreta aut collata est gratia conservationis in statu integritatis primaevo . Gratia quidem ut inquis in se e sua essentia una est , ut e gloria, at varie utraq; pro modes ratione objecti applicatur: ea que est inter apolicationem gratiare objecti modum rationemque reciprocatio, ut ex applicatione gratiae concludi possit ratio objecti, ex obiecti modo vicissim Colligi cuius modi gratiae applicatio illi objecto servando sit necessaria. Similiter de
eloria Similitudo a luce solis abs te sub finem usurpata, iliciei servire
potest. Lux solis una eademque lumen suum corpori jam ante illuminato circum spargitta lucidius reddit corpori tenebroso lumen suum immittit tenebras pellit, lucidumque reddit quod antea erat tenebiosum. Si tantum esset discrimen inter corpus illuminatum tenebrosum quan tum est inter hominem integrum C peccatorem , tum solis .idri sulficientes illuminando corpori illuminatori non sufficerent illuminando corpori tenebroso nisi vehementer aucti: multiplicati.
AVgustini sententiam jam non Detoriia.
attingam, quia frustraneum id est, in uin
esset, si ista Thomae, consideratione et et '
prior, mihi adprobcri Offiit. Haec min. eam itaque sunt quae hac vice tibi, dic ta n 'mi
AVgustini sententi: cum dua CHADtili bus illis in summa rei conveni
re ego temper sensi, in adli Uc lentio: Mirinis os quosdam loquendi OcJOS Certa fumi, mratione ab ipso positos sinis statue 'Cnrem e s ris, unicam Circul stantiam di , o. ,-- versam, ita comperturus es. Ego suam. quod potui in hac causa , tua causa,
mi frater, quam maxima potui dili gentiam celeritate praestiti , quia me alia non raro interpellanti Tui bonam partem accipe studium meum, si non respondebit exspectationi tuae. Meus vero pacis Hhlili veri-
638쪽
niti ter tiam sente inpiam multiam
flant ampae eati obiecta eres adde rviae
veritati suam illam salutarem pacem in animo tuo obsigne , magis ac magis, .utrumque nostrum ac omnes suos delucat gratiose in via
veritatis ad gloriam suam: aedifi.cationem Ecelestiae suae in Christo
Repta A, ir seu consideratio Respousionis ad propositionem et T. Augustini sententia ob circumstantiam peccati ab ipso additam decreti, de quo agimus objecto , multum ab utraque praecedente sententia distat quemadmodum Ttoto hoc tractatu liquere potest. Si enim circumstantia peccati necessario consideranda fuit decernenti Deo, actuque ipso praecise est considerata . tum fieri nequit, quin illae tractationes .explicationes eius dem decreti multum a recta via aberrent, quae peccatum decernenti Deo nec necessario considerandum sui me dicunt neque actu ipso con
sideratum esse. Accedit huc quod
per solam peccati circumstantiam objecto decreti additam: recte ex bii. . . Plicatam, omnes absurditates, blasphemiae decreto praedestinationis&reprobationis impingi solitae repelli possint, insolide ut inconsequentes resutari. Haec ego, vir Clarissime, impradi risee vi sentiarum habui, quae tuae resu on Ut amnoni ad meas proponsione OollC rem , non tam animo confutandi,
quam latiores tuas responsiones et explicationes eliciendi , per iras mihi satisfieri in hoc negotio posset Nanimus meus pacari. Quare oro
Deum ut si quid scripsi quod veritati est contrarium, id mihi condonet in veritatem commonstret; si quid veritati consentaneum pro tuli ut in eo me confirmet, o te a sentientem et adstipulantem mihi tribuat, quo perte veritati auctoritas major indies concilietur, eaque magis ac magis propagetur ad nominis divini glorificationem AEC-clesi e emolumentum hincrementum in Domino nostro Iesu Christo. Amen.
639쪽
T in s cs in praecedenti co a rione aliquoties citatae D. FRANCHs i Iu NI I decet in Praedectinatione, ab
i biotidem verbis compositae orsu eiusdem praesidio a
Giii LHELM, CODDAE m cademia hac Lugdunensi Batava anno i Og publicedi putatae items brevicu D. IACogita, MI NII ad easdem notae.
Quia crebra nobis est mentio facta thesium Doctoris i. I ut is de Praedellinatione, illas hic adscribemus, tabreviter quid in iis desideremus, adnotabimus.
Raedestinatio propriesti setandum vocis et motoriam est determi- natio ad Fnemn com
3- siue rationem totam ordinis adfiivem significati atque hoc modo
accipimus. Ador rem The . Destinatio est obiecti existentis adfinera determinatiora particula pia voci illi praepositata notat destin morsis actum ipsam actualem obiecti existentiam antece
I Si igitur praedestinatio aestus
dioisi beneplaciti, quo eiu ab aeterno plenitudinem suarum benedictionum in Christo praeparavit , iis quislatis haeredes futuri sunt , ad laudem gratiagloriosa tuae.
Ad Secundam. Vox tinx ac seu beneplacit hic re.. usurpatur secundum scripturae sensum significat enim particula, seu bene affectum propensium benevolum Dei erga obiectum suum non praecisa, determinatam Dei voluntatem de statuto aliquo suo , qualiter iurpatur vox beneplaciti a scholasticis. quam voluntatem Dei destribuunt in voluntatem signi&beneplaciti. In Christo praeparavi Nullae en dictiones praeparatae sunt in Christo hominibus nisi quae peccatoribus conveniunt Christus ipse salvator hominum peccatorum tan rum eis appellatur, quia salvabit populum suum, eecaris ipseM: In Christo nemo benetricitur nisi fXelu Gabri. v. o. Itaque qui ex sie benedicuntur cum fideli Abraham.
Iis qui salutiata redes futuri sunt Ipsa
salus C haereditas vitae aeternae comprehenditur plenitudine istarum benedictionum , quas in Christo Deus praeparavit. Ergo aliter fuerunt describendi quibus plenitudo illa est praeparata. Absurde enim dicitur praedestinatio esse actus, quo Deus salutis haereditatem praeparavit iis qui salutis haeredes erunt. Eodem
640쪽
enim decreto statuuntur haeredes 1lutis quo ipsis praeparatur saliuis haereditas compr,haensa in plenitudine benedicato num personae
tanquar altera pars materiae sive
obiecti praedestini ionis, non sunt describendae a rebus divinis quae ipsis ista praedestinatione sunt
praedaratam, quae alteram partem materiae seu objecti prae lestinationis faciunt. Sobvii defini itione rectius describuntur istae personae ita enim habet prasse pinatio ad vitam . se celectio J UDe fideles seu credevies, sos fidem docere decreuit , etiam tu risitare
acceptare id vitam a tervam ab aeterno decredit.
Ad laudem elorios gratia sua Nullam
novit scriptura Dei gratiam praedestinationis hominum causam&fine:n, quam quae misericordia juncta est,in Circa peccatores
beebio est non a causa ulla externari sed ab ipso praede pinante pure proficiscens alioquin non
esset pure praedestinatio , res O
causas omnes omnino praecedeus. Ad Tertiam. Praecedit quidem praedestinatio Dei res&causas omnes, qua ipsarum actualis existentia consideratur est enim ab aeterno facta sed sequitur nonnullarum rerum causarum in mentem praescientia Dei praeexistentiam . quidem peccati ab homine perpetrati, sine quo, nec illa gratia, nec
talis Christus, nec istae benedictiones locum erga homines ha-
brre potuerunt licet ergo praedet. st initio hec a causa Ttrinseca non sic est tamqn a peccato occasio nata, ut loquantur.
tum , quo benetioli affectu est erga eos quos placuit adoptare
Flios per Iesum Christum , secundum propositum electionse sua.
Eodem beteolacito, quo benevole Deus affectas est erga aliquos, e iam placuit ipsi eo idem 5doptare ita filios. Ergo non recte de , ptae hic personae erga quos Deus benevole affectus est imo, quia benevole affectus est erga illos, idcirco eos adootavit in filios. Adapta estias Nota hic adoptionem non poni inter benedictione praeparatas, sed ab ea describi personas i quibus tenedictiones Pra: parantur Conferatur hoc cum responsione tua ad primam ineam propositionem. Vt autem planius inconcinnitas istius defiunitionis appareat, age ita definiatur Praedestiuatio se Iradestinatio est actvideve laciti divi i, quo Dei iab terno adaptionem filialem est e
eorumst nens vitam ternam in Chrisso preparauit, sanos lac ni adoptare
in filias, O quislath heredes sunt fu
Adoptare filios per Iesum Christu, q
Christus Iesus hic considerandus non modo tanquam fundamentum quo nititur exsecutio decreti, sed etiam ut fundamentum quo ipsum decretum nititur: adoptamur enim in illo tanquam