장음표시 사용
661쪽
quibusdam sententia, feste inter se erant nihilominus, pacemque re eonis
eor iam interse mutuo colant , Pactores vero de ibidem ipsis idgenus capitibus privatim O publice id ubere doctant , eusa q/rasiue eorum censuerint verbo Dei maxime consentaneum S ad pretatim promovendam maxime Ocax esse et hac tantum addita cautione, ut sine acerbitate id at, pacifice quisque erga collegadsiosse gerant , Vcmoque aut ir-mombusfιetiosis aut concionibus tribunitiis sive diriale se indiret Dplebem concitare praesumant, sed ad adscationem O pietatis promotionem omnia solutate refera L.
Q od vestram institutum, Acet a multis jam, Tel nonsatis de aequitatem justitia rei edoctis, de p. irtia Distudio in contrarium raptis, indigiis, odi fugassetur atque traducatur et tamera olim, ribi animorum hic
fervor resederit, ide quod recrum es discussis prHucticior im nebulis penitus per 'ecpum fuerit, commendatum insigniter aposteritate laudibusque eveetam iri, ps Deigratiam , certo confidimus eo autem idem semper avimus ens Dite Parentis nostri fuerit quod hoc ipssim perpetuis votis pcmitu,je uni: lachrymis a benigno eo et laverit, quodlhuc etiam omnes si os labore Istudia atque digi ias unice direxerit , norunt omnis quotquot cofamiliariter usi fuereri etiamque praesens hic Iibesius ad eundemscopum costinean abunde id testabitur stis.. ccipit. igitur Ampliss uiri benigno animis propensoque fatiore fetum hunc posthumum concivis olim vestri, V. V. A. A. a nobis earum pupillis obsequios rederemia dedicatam consecratumque accipite obe lum continentem collationem placidam de praedιi inatione divinari siue quamde necesiario dependente in quosntentia ea defenditur quam rens nostero Scripturis cox sentaneam O pietati secundum Teum promovendae maxime accommodatam censuit sequi ut argumentum , si Odedicationem si obis grata fuisse inte exerimus, abunde odericho, stro si facturi fiserit. Ubiod per e Te Amphi miri, Domini honorandi. nos D. Iesim Chrispum Regem Regum suppliciter rogamus, ut , C. A A. Jiritu consilis, prudent;ae, O fortitudinis perpetuo adsit, Gobissique o toti raptibi veri r largi me
D. IA Conc i, ira ira Veterquina, Liber orphani notiem.
662쪽
PER RINSI ANIA Praedemtinationis ordine inmodo.
Vum hisce diebus Virreverendem frater in Christo dilecte, biblio donecam quandam libris
taloe et recens editia abunde refertam avidis oculis Mirem, obtulit se mihi libellus cum hoc titulo: De pra depinationi modo S ordine S de amplitud netratia disina Christiana Spers uua dseptation quem cum tuum nomen praeferre viderem, quod mihi jam antea per alios libros editos de meliore nota cognitum erat, compacandum mihi, diligenter perlegendum existimavi; ut experirer, an tu, qui accuratioris doctrinares studiosus. isto labore mihi scrupulos qui diu animum meum inquietarant, eximere posses Legi itaque relegi oculo,quantum potui, irretorto, animo candido, quem tu desideras. At inter legendum animadverti non omnem mihi scrupulum eximi posse isto scripto sequi .animadvertere mihi visus sum non ulla tibi scripta, quae ad veritatis normam examinari merentur. Quare non abs re putavi fore si placidam tecum super isto tuo libello colla tionem instituerem. Quod eo facio
libentius inconfidentius, quia tuli-helli tui patia fecunda ad id audet dum mihi animum addis, quum isthac fine haec scripsisse testaris , ut 1 Theologiae studiosis inter quos Sc
ego nomen lubens profiteor meum,
nisi illa nolente hoc sit ine prae v dicio ge absque animi acerbitate le
gerentur, expenderentur, ex ver
bo Dei puro dijudicarentur. Hoc afltem ego me facturum spondeo recipio pro virili meas' abs te vicis sim restipulans, ut haec quoque mea eadem mente legas, expendas, id Scripturae unius normam examines dijudicesque. Det Deus ut unuru sentiamus omnes in iis quae ad gloriam ipsius& Ecclesiae salutem uini necessaria in reliquis, si sententi js nequeamus, ut animi saltem in unum Conveniamus , munitatem Spiritus per vinculum pacis serve
Hoc itaque voto institutae nostrae collationi decenter praemita, rem ipsiam aggrediar, insistens vestigijs, quae tu mihi tua scriptione praeivimsti. Ab Epistola ad lectorem exordiar inde ad libellum ipsum progrediar cum bono Deo. Praestruis in epistola duo funda E, his cmenta quibus suprestrui possit Me pipia ad beat haec de praedestinatione ingra e tia Dei doctnna. Frena est ver-
663쪽
bum Dei scriptum , ah et Ummemm nisvotiexeso axiomata prin ripalia , qua Deis mentibus hominum insevit. Hic ni hil repugno, modo hoc addatur, ubi de istis convenire non potest ob tenebras menti nostra superfusas,
judici humantiquod rejici inle
cili statem diversitatemque , ad primum illita , 5 πάντων α Deliorum cibal ,
definitivi, peremptori suffragilcausa recurrendum esse. Prima notio est verissima Sed adhibeatur cautio ne quid humano judicio absonum, Deo tribUat Ur,O. sto praetextu ut justum defendatur, quia hurrano judicio corrupto Intu stum judicetur misi certo argum CD-to constet hoc Deo convenienter
tribui posse. Non enim ut it ad actionem aliquam aut opu Deo tribuendum , dicere Deum id iuste fecisse licet ex hoc antecedente Deus id fecit, consequens hoc ergo juste, necessario sequarur. r. Ita est. Est enim causa primac causatum causa. Sed non continuo pendet a causis secundis, qui occasionem alicujus decreti faciendi, ordinis cujusdam in rebus statuendi ex praevis creaturarum ratio Halium libero actu sum ita , quod decretum non fecisset, quem ordinem non statuisset, si causae secundae liberae secus, non ita acturae fuissent. Dicit Apostolus, totam creaturam vanitati subjectam esse propter illum qui subiecit illam; cui vanitati obnoxia facta non fuisset, si ille, cujus causa a Deo creata est , in soliditate sua primaeva perstitisset. Decretum de Christo mittendo in mundum nititur praevisione lapsus est eium agnus tollens peccatum mundi Factus est paulispe Angelis inferior Propter mortis perpessionem factus le particeps carnis: sanguinis, ut
per mortem aboleret eum,qui mortis imperium habebat,id est, Diabolum: Est constitutus Pontifex pro P .r hominibus, assumptus ut donaria devictimas osten et pro peccatis. Atque isto pacto in universum se habent
decreta Dei quibus pia ilire creaturas
suas statuit , juxta dicta Genes. i S. Irimi :g.
Ab it a te ut peril, initum cum implori auIndecum versa terre non faetet uduium Exod . ,2. Qui peccavit mihi, i nmde- Iebo libro meo. I. Sam. 2. Dicendo di i MMxeram, quod domi tua si domui patruit ita am,niarent coram me usque in seculum i nunc antem dicit Iehomae vi amen quia honorantes me honorabo, contemnentes antem me contemnent ar Tantum autem abest, ut propterea Paenarum irrogatio pendeat a causis secundis, fit si qua ratione aut vi evadere illas pollent nihil non essenti nolitum Vel in cliana Ordinaudiverbum proprio sensu usurpari , a quo discedere mihi videnti ir, qui hoc interpretantur pro decernere, ut aliquid fiat. Est enuo ordinem in factis statu cre, non ordinare facienda ut fiant licet misto sensu nonnunquam a Patribus usurpetur. Attum Deus ordinator malorum ab
iisdem esse negatur. Sic dicit Augustinus , Deum non crimen sed criminum poenas ordinare novisse. 3. Sapientis est nihil agere frustra in ursam. Frustra a. agit qui non agit alicujus finis gratia. Dcus autem sapientissimus. At vide mihi, ne illudat ipse se- reuelatius di tendas, aut siccus term preteris, quam par sit. Realiter distinguuntur ageres permittere. Qui permittit certi finis gi tia non Oliose spectat unde claret quod non eadem sint agere aut facere, cu non otiose spectare. Quod etiara certi
664쪽
finis causa mo )eo. At phrasin , qua Uteris, vide an 'ba sit. ruunt te vox exilior videtur esse , quam ut apta sit tantae sapientiae. Neque dicitur quis agere adhibito certo fine, sed finis gratia. Ambiguum est , neque satis plenum , em dii Cult aut non decernit quod non potet . Ambiguum, quia intelligi potest , quoi non potest velle aut decernere, et ut, quod non potest facere. Minus plenum, quia addendum non vult neq; decernit sacere vel permittere, quod non potest facere vel permittere. Vnde Ad conclusio imperfectari proinde sic facere secreu t, adde, vel peri nittere. inde vestam d. Decretum Dei duplex est. Efficacis actionis sermissionis. Vtrunque est immutabile. Citrahorum alierutrum se sine certa fixaque huius vel illius decreti determinatione nec mutare se potest creatura acta suo , qua intumvis liberari neque mutationem aliquam aliunde recipere. At non simpliciter necesse est , ut Deli hosce dc non alios mutationis terminos praefigat, quasi creatura Deo si fieri pos
set, mutationem non curante eousque aut mutare seipsam, aut aliun
de mutati posset, ut Deus illam redigere in ordinem , eloriae illustrandae occasionem habere non queat. Cui enim nihilum ipsum gloriae ipsi ut declarandae materia esse debuit illi mutatim quaevis rei ex nihilo ab ipso pro duaae eidem fini inservire debeL. ἐν ρ- s. uileia Dei omnia, qualiacunque sint sive occulta sive ex Parte nobis cognita, horum randa sint,in laude iustitiae condecoranda, constet modo lDei iudicia esset Sed isto praetextu lnulla iudicia Deo sunt tribuenda
qui Scripula ipsi non adsignat l
multo minus quae justitiae Dei Scripturis patefactae sunt contraria. Ad Augustini dictum. Quo homo Deo est similior , eo magis illum
movet damnatio pereuntium hominuma movet etiam ipsum Salvatorem nostrum , Nachrymas illi non semel expressit. Movet etiam Deum ipsuma vident ni inquit fa
ctam vinea mea. Esa. i. Uticam popu
lus mei obtemperasset mihi. Psal. 8 i. Nolo mortem peccator h. EZech. I S. At ita movet Deum , ut tamen delectetur interitu hostrum suorum refractariorum paenitere nescientium. Id enim postulat justitiari pia Ni ab sius Movet inquam quod salvari
nolint, non movet, quod iam nolint, ipsos justo exitio devoveat. Ita movet Christum Salvatorem , ut tamen volens sit incredulos amandaturus maleficosque , eosque igni aetemo adjudicaturus. Hoc enim exigit judicis o setium. Ita movet pium hominem ut non contradicat Deo alite statuenti, Iustitiae suae judicia in praefracto exercenti Hoc requirit obedientia quam creatori, redem ntori suo debet creatura . At de obiectione ista Jiceat mihi bona Augustini venia dicere, quod non fit humati e naturae
infirmae, debilis, sed refractarii
Iudaeorum: si milium cum quibus Apostolo iiegotium, ingenii. Uerum quidem est nos ad Deum collatos locustarum instat esse, mo&nihilum reputari prae ipso. E a. o. Sed in istis hum ne mi vitatis exaggerationibus videndum est ne Dei creationi injuriam faciamu . Est enim homo ad imagine n Dri 'aditus atque ita etiam in si Dro Homo: non pecus nobili simi crea
tura, cum qua ipsius Dei sapie uia dei
665쪽
PRAEDEs T. Edelectationes suas et Te dicit Pro
X meai n. d. Concursus Dei cum secundis causis ad aliquam actionem seu opus producendum eii duplex , generalis & specialis auxilla gratiae. Sine hoc speciali auxilio gratiae ni in boni posse ab ulla creatura rationali fieri est certissimum. Sed an hoc
auxilium gratiar sit voluntatis divinae volentis illud absolute communicare, ter illud communicatum absolute bonum operari, est controversia positum Theologis Nec immerit, cum vox ista absolute in Scripturis non inveniatur, iec- dum prohatum sit et Us aequi pollentem in Scripturis re Peliri. Ad em. . Sic quoque vita niali caverimam. Usse nisi Deo impediente, certum est. Sed de modo impediendi disputature an illesiit ex omnipotente Dei actione in voluntatem hominis agente secundum modum naturae, unde impeditionis existit necessitas: an vero ex tali actione quae agat in voluntatem secundum modum Uoluntatis qua libera est, unde impeditionis infallibilitas existit. Amam. . Ex eventu Concludi nequit, Deum aliquid volui e , sed vellio', ive impedire eventum , quem praevidebat eventurum, noluis D. Secus
tollitur discrimen quod est ter actionem Sc permissionem Dei. Ni qua enim eveniunt, quia Deus illa faciat, aliqua vero quia fieri sinat, secundum Augustinum de rei ipsius
veritatem. Non autem eadem sunt,
velle ut eveniat aliquid de nolle id
impedire quo minus eveniat. Illo enim pacto resolvitur e ventus in primam si praecipuam suam causam Dei voluntatem hoc pacto in causam secundam ammative. nega,
tive in voluntatem divinam iit pote quae non prohibueri r quae prohibitio etiam fit vel per potentiam iucundum modum naturae vel Ordilatio item secundum modum volUntatis liberae Sed de permistione: prohibitione postea suo loco latiuS.
s. Verum hoc: po D velle, age is ream.
re bonum, sunt dona: effecta Dei in hominibus. Sed addendum est. Deum nulli dare potentiam bene operandi, qui iam paratus sit dare velle insuper Viacere , id est ulteriore auxilio gratiae concurrere cum
homine ad volendum mactu ficiendum illud bonum , ad quod vires sust ientes accepit nisi obicem ex Parte sua ponat homo vel posuerit, ut loquuntur Scholastaei Habent enim dabitur non habet me iam quod habet auferetur. Secus frustra data fuerit potentia. At Sapiens Deus nihil frustra facit. Sic Adamo dedit facultatem rar standi legem quam posuerat, paratus fuit dare qtiae preter facultatem ad actualem obedientiam reqin rebantur nempe velles facere, nisi Adam se ultro voluntario motu a Deo estisque eratia avertisset. Video hic labyrinthum quem jam non iner diar , quia egredi non liceret nisi filom ductu accurata explissationiS, de modo concursus Dei cum homine ad bonum aliquod opus praestandum: quae non est huius loci, neque,
ut verum taear mearum virium io. Deum toti mundo&reb SOm ., .nibus a se creatis praesidere, omniaq;
singula administrare ola gubernare certum est Sed non tantum in iustitia, verum etiam in misericordia; qtiatenus ipse pro infinita sua sapientia novit quis locus utrique adsignati debeat,
666쪽
At vero, mi Perkinse, anne tibi omnia illa axiomata naturales
Communes notiones esse videntur Ffors naturae ut a creatore fuit institutari non illius certe, quae per peccatum est obtenebrata Paucis enim
inter homines illa nosse Wintelli ,ere datum est Tota cohors Pelagianorum 3 Semipelagianorum in ipsae Ecclesia ista ignoravit Ouae multorum Philosophoriti Graeco rum latinorum fuerit de pleris que istis mens visententia , apparet ex dicto non uni ex illis usurpato: Quod Iuvnu a Diu datum vobis, quod boni s mi a vobis ipsis habere. Cui notoriae falsitati Augustinus non uno loco se acriter opponit.
Hisce principiis ex parte superstruis doctrinam de Predestinatione, quae sane perdis ilis est: propterea quod homines ad Scripturam
addere non verentur quae ipsis visum est, suis conceptibUS , quos naturales notiones appellant, quam plurimum tribuere consi revertint. Ego non possum non laudare tuum institutum. Omnino enim veritati lux inferenda ab omnibus pro virili calumnia incriminatione , quibus petitain oppugnata est veritas, diluenda . animi in illam exacerbati non mitigandi modo .mo uendi, sed hingratiam clim illa reducendi. Neque vitio tibi verti potest, ouod antiquorum , neologorum sententias adducis, praesertim ista,
quam ponis, cautione Observata , secus sane in longum imus. Nam de ipsi attes diversis interpretationibus obnoxii sunt, inuidem tanto magis quam Scriptores divini
θι.m Absai, quanto minore minus Ne
perspicua veritatis Cognitione praedui fuerunt, .minus accuratera commode sensa mentis suae enunis tiare potuerunt. Quod dum cogito, nescio an consuluerint Ecclesiae, qui hoc saeculo Patrusententias in negotio religionis sibi usurpandas austoritatis causa putaverunt et Sed acta est alea progrediendum ulterius, quo volunt fata Ecclesiae praesentia. Caeterum quod antiquorum increrum Scholasticorum testimonia, consensus in ista doctri ae parte demonstrandi gratia, adferre te ais, quale hoc sit non video omnino
enim mihi persuadeo , nihil aptius ad totam istam de Praedestinationes gratia Dei doctrinam confundendam di tenebris obruendam excogitari posse, quam siqi iis omnes Patrum de Scholasticorum de ista sententias producere dc inter se
committere studeat. Velim autem, ne montinuo iniquum illum pronunties vel aestimatorem vel judicem qui quaeram libello tradis
dogmata , i neque in Scripturis neque in Patribus exstare, adseverare
audet Id enim si post rationes ab
isto aestimatore, arbitro , vel judice allatas probaveris, invenies non iniquo praefracto animo reluctantem sed veritati monstratae aequanimiter ut decet, cedere Paratum.
Neque mihi facile persuaseris, dogmata quae hic pertractas, risto eodem modo .sensu in Ecclesius reformatis omnibus proponim tradi, me putes te contra sentientem praejudicio ristarum Ecclesiarum gravare posse.
667쪽
Titus ut Ordo radestinativitis in mehte Libelli divina quatenis idem potuit Verbore offigi ab
auctore, EM- .iv. v v Enio nunc ad libellum ipsum.
gentius examinabo Non aegre feres, si alicubi veluti nasutulus, minutiora etiam quaedam lineae subjiciam. Qui enim non liceat seriami solidam diversitate collationem amica&lucunda de accuratiore tractatu concertatione velut condites
P, - , . A definitione Praedestinationis Pradestiti incipis inrecte: Sed ista non videm ut i . tur accommodata Praedestinationi, quae nobis in Scriptura explicatur Praedestinatio enim, de qua in Scripturis agitur, est hominum qua sunt peccatores est in Christo facta est ad benedictiones, non hanc quidem an inralem vitam concernentes sed spirito alem; verum quarum pars in hac etiam animali vita Communicatur, ut apertissime patet ex Ephesior. I. ubi lub benedictionibus spiritualibus, ad quas in Christo praedesti nati sumtis , numerantur adoptio in filios . s. redemptio per sanguinem
Christi e remissio peccatorum. V. Tapatefactio mysterii voluntatis divinae. v. s. quae bona praedestinatis in
hac vita trabuuntur Pulchre inquit Apostolus Gal. 2. se vitam quam hic vetivit in carne vivere iusde Flii Dei; significans se in hac vita animali donorum spiritualium participem, exque iis vitam spiritualem vivete. At forte non voluisti accurate definire, sed tantum descriptione aliqua notionem praedestinationii nobis de-RNIN si AN. 63ylineare. Qtio ut concedam, videntur tamen in ipsa descriptione multa esse animadvertenda Vox enim consilii, qua genus Praeelestinationis explicare voluisti, non genus Praedestinationis est , sed ad causam pertinet illius efficientem; perconsilium enim decretum Muitur, quod decretum re destinationis genus commode statui potest. Si tamen Deto consilium tribui possit, quo aliquid decernat, quod Scriptura facit, Act. g. 28. .Ephes i. v. II. Apparet quod dico . ex citatis locis. In illo enim Actor consilium dicitur praefinire seu praedestinare facienda in hoc Ephes i. De dicitur efficere omnia , etiam pra: deii nationem instituere, secundam consi
. qualitas in hac vita est piorum impiorum , quod ad externa bona, sed in genere considerator uim singulorum autem, tum inter pios tum impios magna est differentia, tanta quidem, ut apud eos, qui ista inaequalitate ostendunturi defendi indigeat argumento eiusdem ad aequalitatem olim reducendae. Imo vero de piis, fidelibu dicitur, quod miserrimi sint omnium hominum , si in hac solum vita sperent in Christum. I. Cor. I S.I P. Quod de ultimo Praedestinatio
nis fine dicis, probo , recte intelle- r,
ctum , si nempe dcclaratio gloriae Unini. Dei permisericordiam riustitiam imbuatur praedestinationi, qua illa est peccatorum in Christo crediturorum ad vitam aeternam praeordinatim,di contra peccatoriarm in peccatis perseveraturorum ad aeternarum Ortem praedamnatio Crediturorum inquam, ex dono Dei gratioso, e in peccatis perseveratur rum ex
668쪽
coni Anxti Ni Ex AMEN propria imalitia injusta desertione Dei. Si vero ita intelligas; quod
Deus ab aeternos citra ullam peccati in praescientia ipsius praeexistentiam, statuerit gloriam suam per misericordiam sustitiam punientem illustrare, quo id possit effectum
dareta decreverit hominem bonum condere, sed mutabilem ordinave rit etiam ut ille laberetur, ut hac ratione isti decreto locus esse possiti dico hanc sententiam nullo Dei verbo, meo quidem judicio stabiliri posiste. Quod ut planius fieri possit, pauca de glorie Dei: modis illam
manifestandi dicetida erunt. Quod Deus, quum sit omnium suorum actuum in operum causa efficiens Prima suprema, multorum etiam sola unica, semper sibi velut sum. mum&extremum finem propos . tum habuerit perfectionis suae mani. festationem, hoc est, gloriam suam; nemini dubium esse potest Prima enim: suprema causa nulla re, quae extra ipsam est, ad efficiendum O. vetur, secus prima ,suprema causu non fuerit. Quare non Praedestinationis modo actus, sed quivis alius actus divi viri illis irationem gloria divim habet ultimum finem. Iam vero quod manifestatio divine perfectionis in gloriae illius illustratio confistat in explicatione proprIetat an ipsius essentialium peractu S&opera illis conformia, aeque est certum¬um omnibus qui sacras litteras vel a limine salutarunt sed quarum proprietatum explicatione omnium primo illustrare gloriam suam decreverit, quarum secundo, mita de-mceps, disquisiitione indiget mertum autem est primo non potuisse
permisericordiam iniustitiam pu- mentem. Illa enim nonnisi circa
miseros,haec circa peccatores tantum exerceri potest Caeterum cum omnium prima Dei actio ad extra meritin debuerit esse , ut sic dicam,
occupata circa Nihilum inde constat bonitatem , sapientiam inomnipotentiam omnium primo explicandas fuisse, per easdem gloriam Dei illustiandam. Hae itaque in creatione explicatae fuerunt , unde Deus optinaus, sapientissimus, homini-
Potens apparuit. DUUm vero Ioeus hoc discrimine omnes creatura Scondideri ut una id tantum essent qUod creatae sunt, aliae perfectionis amplioris capaces essenta circa illas versatur conservationein gubernatione, ab eadem eiusdemque modi bonitate, sapientia, potentia administratis eo quod conservatio sit tantum Crantinuatio creationis, uecreatio illius principium, de gubernatini turn eorum naturalem non excedat, nisi ubi Deo visum est illis hominum causa ad nnes supernaturales uti, quemadmodum pane vino in caena , ad significandam obsignandam nobis corporis: sangui in Christi com Dionem, usus est Circa istis vero quas majoris capaces perfectionis creavit, quales sunt Angeli, homines eaedem' idem proprietates explicandae fuerunt, sed longe ampliore mensuri Ibi enim communicataem bonum fiat turn, quod singulae creaturae pro naturae suae diversitate , proprium accenerunt, hic vero communicatio
instituitur boni summi, infiniti,
quod est Deus: in eius enim unimne beatitudo creaturarum rationalium consistit Postulavit autem ratio, ut is acram municatio nota fi rot citra justitiam , quare legem dedit istis creaturis suis in cuius
669쪽
P, A DE s T. PERRI Hs IAN. t Obedientia conditionem posuit, sub
qua communicatio ista fieret. Hoc ergo fuit decretum primum de ultimo fine raticinali Lm creaturarum,
mam dico, quoad bonum communicandum, non simplicitero bonitatem iniustitiam illustranda . Per
bonitatem justitiae junctam in illis qui summi boni per stationem in
Veritate participes erant futuri per justitiam punientem in illis, qui inobedientia sua se isto indignos erant secturi Hic id mus justatiam retribuentem obedientiae quod ipsius erat , ex gratiosa promistione Dei.S inobedientiae quod merita erat, CXjusta comminatione Deiri locum primum habere ibi iustitiam bonitati junctam , hic justitiam punientem gratio a communica LIO nidummi boni opposivam , citra ullam misericordiae mentionem , nisi qua illa consideratur ut a miseria possibili praeservans creaturam, quae in miseriam sua culpa incidere poterat'.qUaliter Lisericordia non consideratur, ubi Praedestinationis decreto praefinitur. Illud autem decretum frit respectu Angeloium Petrei glorium ut C Ole qui luxta illud partim salvi facti sunt, partam condemnati qUaree in eo praedestinatio Angelorum S reprobatio compramen si fuit. Quae autem pratia illi praede-stulatione prenarata fueritia in quo, Whit e reprobatique nugaIa, jam non uisputo Circa holmnes vero
non fuit peremptorium, cum Uibus Deus non statuit juxta summum illum testis rigo em agere , sed in quoi iam inlutem Omne suum bonum
explictare decrevit, quod Mosi inllisce suis pini metatibus monstravit Iehovali, lihovabsonu , misericors miserator, tardus a nani , in multu misericordia se vertate, d c. Qtiare in illo decreto hominum Praedestin
tro reprobatio posita non fuit Quum enim Adam peccarit , Omnes ex ipso naturali propagationis laetae oriundi in ipso lana omnes sine ulla spe veniar condcmnationi el-sent devoti aeternae. Praedestinationis enim: ReprobatioDicdecretum est peremptorium. Huc Usque ergo nulla hominum vel praedestinatio ad vitam, vel reprobatio ad mortem locum habuit. Quumque Praedes i. natiore reprobatio . on fiant nisi luxta illas proprietates per quas homines immediate salvantur Sc dam nantur: talventur autem praedestinati immediate per misericordiam, Se damnentur reprobi immediate perlustri iam misericordiae isti oppositam sequitur nullam fuisse praedestinationem de reprobationem fixam hominum , erga quos misericordiae justitia illi opposita locuminabere non potuerunt. Non potUere autem circa non miseros A non peccatores. Deinde cum Praedesti iratio includat media per quae Prae-dciti nati certo Minfallibiliter ad fa-lutem sint et enturiri reprobatio vero includat eorundem mediorum negationem media autem ista sintren .issio peccatorum p. sancti renovario, eiusque pei petua assistentia adfinem usque , Hae nullis nisi peccatorabus sunt necessaria in communicabilia: concludo praedestinationem: reprobationem circa homines non fuisse, quibus illa media DCC nece Issaria nec communicabilia fuerunt. Denique cum Deus neminem peccatorem ad salutem amare
possit. nisi sit ipsi reconciliatus in Christo;hinc est quod Pr destinatio M mmm locum
670쪽
6. I A et ora ridicum nisi in C aristo hibrre noni 'ssit . Quumque Christus ordiUtiis, datus sic peccatori bii , Certum
es Icar destinationem villio acto sitam reprobationem ante hominis peccatum . intellige a Deo praevisum,&Christum ordinatum Ddiatorem, qui in Mediatoris ossicio, quod ad reconciliationem attinet, in Dei praescientia desunthi im, locum habere non potuisse. Neque hine sequitur, inuin aut incerto fine hominem condidisse . aut finem
quem praestituit conseruium monfuit se Praestituit enim sibi, tum in creationis, tum in glorificationis&Condemnationis illi oppositae actit, finem in loriae suae illustrationem, &obtinuit illum. Per bonitatem , sa- Plentiam,di potentiam in creationis actu, obtinuit Per easdem , sed majore mensura cum justitia junctas in glorificatione .condemnatione, obtinuit. Quanquam vero modus illustrandi gloriam per misericordiam, quae est certus bonitatis
communicandae modus, eiusq; pro 'gressus in creaturam miseram ,
per iustitiam illi misericordiae oppositam, locum habere non potuit, nisi ex occasione peccati hominis; a me propterea non est suspensum Dei decretum ex homine praevidit enim ab aeterno id quod futurum erat, defuturo in istum finem ordinando libere disposuit pro arbitratu suo, nulla necessitate compulsus , quasi non illo modo ex hominis peccato sibi gloriam comparare posset. Quod vero gloria Dei non tantum
sita sit in illustratione misericordiae hiustitiae illi oppositae . ex eo claret, quod tum gloriam non obtinue git exacta creationis, neque eL prae
lorum. Sciendam autem misericoris
diam non esse proprietatem Dei as sentialem a bonitate distin cham , sed in ipsi bonitate tanquam matrice sua comprehensam, is a bonitate exeuntem quin ipsam bonitatem
in creaturam peccatricem miseram se explicantem: Quare sit noliciter dici potest meum in omnibus suis actibus ad extra decrevisse declarare gloriam suam per bonitatem, sapientiam, inomnipotentiam , addita justitia ubi hoc postulavit aequitas, sapientia praescribente modum vero accommodasse statui, vel potius mutationi objecti, circa quod explicare illas proprietates statuerat.
Qua de re pulchre rerudite Ter tullianus lib. adversus Marcionem 2 cap. 6 omnia, inquit, necesse e ladhibeat De ut propteromves, totiens , quot ius M. Et iram prapter feelepos, bilem propter inerato , Stimulationem
propter superbas ct quicquid non expedit
malis. Sic misericordiam propter rarantes, inpatientiam propter non re ipDscentes, S rapta ut iam propter merentes, ct quicquid boni est opus. a omnia patitur so more quo eum pati coniecet, propter quem homo eadem patitur aque suo more. Haec Tertullianus . Pre destinatio autem non tantum facta est ex bonitate simpliciter considerata, cujus est quidem se ipsum comminicare cum creatura, sed etiam eri modo misericordiae ex illa bonitate exeuntis in miseros, ad tollendam miseriam, gratiae in Chrysto ex illa eg
euntis in peccatores ad peccata condonanda, patientiae donganimitatis ex eadem bonitate prs deuntis erga aliqaandiu reluctantes, invocationi non statim parentes ad sustinendam moram conversionis. si ed reprobatio non tantum instituta