장음표시 사용
751쪽
peccatum fieret. Sed ex fineo escat Drate actus de pereati per nulli judicium fieri potest de respectu secundumque in Deus actum peccati permisit. Ex vendit ove extitit Iaseph in AegJprum ceportatio , in de illius ad supretatam uiginta te me Demo, unde Potuit necessata domui paterna tem Doret dirissimae funis proclarare. Et Deus
ipse ceci arat se hoc hiae illum in re gyrium misisse; totum autem illudem enditionet extitit non qua peccat. Samir. Dunsed qua istin est. In adylictioni o LReg. 2 i. I volcbat Deus tentari patientiam constantiam servi sui labi , ea autem tentata per adflictionem non qua peccatim est, sed quaactili. Contra permis Dein Davida ut numeraret po- pnium, Achabo et occideret Nabothum, non qua numeratio .homicidium
illud actus sunt,s ed qua peccata V D- labat enim Deus Israelem punire, Athabum mensuram scelerum suorum impitre. Verum quidem est , Deum voluisse etiam pium Nabat, ex hac
miseriarum valle in cassester patriam transferre: at hoc fit per isdem non qua peccatum est, sed qua actri. verum propria, immediata Madsequata causa, cur permiserit ut Achab illam cadem perpetraret, est illa quam dixi: nensura scelerum implenda Crat. Poterat enim Deus citra peccatum hominis per aliam viam Nabothum ad se evocare. Quod Deu Sperinis r ut Absalon patrii sui uxores seis concubinas incesto pollueret, factum utro-a.Sis .i6. UCres Pectu Actas enuan ille permissis fuit qua talis de qua peccatum. Nam ut acta servivit castigando avidi, qui Uria uxorem adulterio polluerat e ut peccatum permittebatur, quia Deus
voluit Absolamum sibi hoc scelere spem praecidere perveniendi in gratiam ostilia si patris, atque is hoc pa-RT INSIAN. 23 isto sibi exitium , justam rebellionis
in patrem suum poenam, accelerare.
Vtroque isto respectu etiam permi ta Ret 22. sit Deus ut Achab conitra verbum Domini ascenderet in Ramoth Gilead: qua peccat Ani, quia voluit Deus illum punire, qua acti , quia voluit
illum ibi occidita quo per actnmalcensionis pervenit. Ex istis exem-Plii ludicium ricta potest de similibus. Atque hactenus quidem de permissione ei caii quod consistit iri
perpetratio e ac vi lege prchibiti videamus do peccato quod committitur, quando actus lege vetitas non patratur quidem, at non mittitur debita causa
fine. Hic actus impeditus , at non peccatum quare hic sola est peccati permissio qua tale est modus permissionis , suspensio revelationis voluntatis divinae , Ut saltem suasioni sta motioni ad obtemperandum cognitae voluntati divinae Omittit enun acturis creatura, Non illa
Deus illona vetuit, sed alia de causa. Sic milerunt frar res Ioseph ossiderare heor. illum, quod tarn et statuerant; non qui coeperunt cogitale nesa hoc Dis displicere, sed quia i lxta monetam Iuda, in iste id putabaAt utiliusque ludicabant illum vendere. Omuit Abs i. .i . lavri collectis aliquot millibus , ex Ath. Ophelis consilio, persequi patrem fugientem , non quia iniquum iudicabat patre micri equi, totus enim meo erat; sed quia sequens consilium Husi, periculosum id sibi populoque putabat. In istis, similibus exemplis videmus Deum impediisse actum vetitum , inpropterea eatenuSpeccatum, at non impediisse peccatnm quod committebat ut ab omittentibus actum istum vetitum;
sed permisisse ut illi omittendo
actum vetitum peccareηt. Causa est
752쪽
manifestar quia per actum noceretur, quibus Deus vult parcerea per peccatum vero indebita actia omissione commissum non nocet ut nisi peccantita quod aequum est imo peraclia impedimentum Proeparatur poena iisdem qui omiserunt actum, debita illis tum propter hoc indebitae omissionis peccat tum pro Pteralia . quod accidit Absolomo Trogrediamur ad perm issionem peccati uod committitur pura actia pracepti omisi sone. Hoc a Deo permittitur quaesto missio attiam qua peccatum. Permittit inquam Deus istum actam e ge praeceptum omitti vel qua estris, sv liquiasin pectabis Permisiti . . it. Meus ut filii Eli patri sim monitu an
obtemperarentes ut Saul Amalecitarum Regi parceret, ut Israelita audito specula- orum nuncio ridetrecta rerum ascendere iv terram promissam, ut cives Sucotho pe-nuel Gedeoni exercitui panes denegarent: ut Aria Benhada dum virum occisonis Domini vivum dimitteret ut Fellas apud quem Paulis erat a censetis sententiam absolutoriam, pro illo non pronuntiaret, idque in gratiam Iudaeorum, Scc ea qUem- β. r mnia permisit partim qua sunt omissoves actuum , partim qua peccata , id est, emissiones contra legem lubentem.
partim respectu utroque De Fili Eli, dicit Scripturari quod non audi vernntis mi vatem patris sui, quia volebat Iehoua occidere eos : quare permis omisso obedientiae quatenus erat peccatum. Sanli
permissa omissio occis3nis eorum quos Deus volebat iusserat interfici, qua peccatum, non qua omisso actra, quo perpetrato illi vita privati fuisse sent. Nam statuerat Deus regnum saulis ab eo auferre, idque jam illi
I. Rex am vilem denuntiarat. Propte i. rea quod sacrificasset non expectatod malit inregrex Amadecitarum
postea ab ipso Propheta aviueli is busta carumcisu pediam Iehava Quod
ista lita omiserunt ascendere in terram promissam ut a Deo jussi erant, id factum quia Dem volebat illorum ,
qui iam saepius ipsum tentarant, uti
adversus ipsum murmurarant, corpora cade es deserto Itaque permissa ista omisso qua pet cata in Quod cives S cothis en uel omiserunt ex debitopanr dare exercitu Gedeoli , permisit Deus, partim ut constantiam persecutorum exploraret, partim ut poenam pararet civibus sucoth Penuel. Itaque permissa missio actii qua talis,qua peccatum. Vt enim peractum
cibationis confortati duissent qui persequebantur Madianitas, ita omis sio actus qua talis, gravis illis fuit&damnosa mimissio Benhadad, seu i vis, non interfectio fuit enim peccatum commissum contra legem Iubentema permissa est a Deo ga peccatum, voluit enim Aehabam accumulare sibi iram in diem irae, propter
gravia scelera ipsius m. atque etiam qua omisoactis. Nam eo ipso quod Benhaiado vita fuit prolongata omissione actus a Deo praecepti, concessum ipsi postea cum Achabori illo defuncto cum Israelitu pugnare,& Samariam obsidere magno populi Israelitici malo. Ut vero Festia omis Actis.1 teret secundum jus itas abibi vere Paulum, utpote qui nullius criminis
convinci poterat, permissum a Deo quatenus omisso fictu est , non qua
peccatum. Est enim ex ista omissione imposita aidariae cessitas appellandi Cesarem quae fuit occasio profectionis illius Romam versus , ubi Deus etiam volebat illum defiasnate lari. Iam vero quod attinet peccatum quo acIM prascriptis non debito
753쪽
IRADE s T. Tri, M. prs illud permitti qua tale, nihil enim in t turis actus illos suos producere. O . .r.f. eo permittitur quam omissio debit liuit Ecclestiam suam persecutionibus explorario purgari, de quidem actu Sauli boni in telum et habent madi finis, quae purum putum peccatim est. Constat hoc ex permissesionis modo qui hic certus est nempe per suspentionem ossicieiniae qua
pectatum impeditur ut peccatum Ioab
multa egregias a Deo praescripta perpetravit facta, bellando fortiter contra hostes populi Dei pro Israeli, ut populo Dei bene esset: at non inclinavit Deus illius animum ut hoc faceret prout debebat. Apparet enim illum gloriam suam istis iactis quaesivisse ex eo quod viros pares tibi imperatoriis artibus .fortitudine dolo malo sustulerit, ut solus esset in pretio. Qui enim defendit aliquem ut defendatur idque in gloriam Dei, non aegre fert si quam plurimi prudentia: fortitudine praediti viri se una comparent ad susciapiendam desensionem istius imo plurimum eo nomine gaudet telae- .a-s, seriatur. Quod ad pecca i diserentia.
M . attinet ec avsis ignorantia, infirmitate, malitia , negligentia desum uetas,
clarum est discrimen in permissione illorum Permissio enim locati ig/ rantia est ex suspensione revelationis voluntatis Dei peccati malitia ex suspensio ae actus quo corrigitur mutatur cordis perversitas turmitatu ex non subministrato robore persistendi in tentationibus negligentia ex suspensione actus quo seria
sancta curam so licitudo nobis
ingeneratur vires nostras observadi,
ambulandi in lege Domini. Novit enim Deus quando illi visum
opus aliquod suum peragere Peractus creaturarum rationalium, qui sine peccato ab illis committi non possunt , quam suam e cientiam suspendere debeat, ut Permittat crea.
Soeetum legis vastentis 3 qui ex
praepostero de inconsiderato erga si iam religionem amore sectam quae
dicebatur Nar,aravaris exstirpatam ipiebat Oilo hoc per illum et iceret, passus est illum aliquamdiu mii a ignorantia versari, sine qua fro-
ut tunc erat constitutus, Ecdsam .T M.
persequi noluisset. Dicit enim se ignorantem fecisse. In Ialiano Apollata,
teterrimo Ecclesiae persecutore destiis natum e praefractum contra Christum Christique Ecclesiam odium
veritate doctrinae Christianae conis victus esset, persequi illam nisi ex destinata malitia non potuisset. Quod
autem non correxit illud odium
Deus, merito ipsius fecit, qui ultro propria culpa a Christo defecerat. Voluit Deus ut Petrus,plusculum de se praesumens ii sui ipsius notitiam ' r; a veniret, fassus est illum abnuati S
magistrum suum ex mortu et , non
subministrans illi illam Sp. sui constantiam, ut contempta morte Christum libere profiteri auderer David ab hostibus suis liberatus, e Plaeris Tvicinis regibus populisque devictis, negligenti in sua via. custodire capit , otio se quietique dedere, praesertim quia habebat ducem in ignem et militae petriturn Ioabum, cui propter
consanguinitateria radere poterat: Ui di factum ut in rurpe istud cum Trica . io, uxore adulterium incideret. Pe misit P. θ. xi
autem Deus ut ille in nulla vita in ista a dirum incideret,in peccatum istud illa oc- Casione perpetraret, quo diligentius seipsum observaret, peccatum situm exemplo aliorum defleret, egregium humilitatis resipiscentiaeque
754쪽
gloriosius ex peccat, resurgeret.
Prolixum autern esset in singulis
Peccatorum generibus idem annotare: haec ero sufficiam, tanquam modori via an commet astraritia judicti de permissione rite formin-dl. Quanquam autem toturis illud complexum, quod ex acti constat mare permittatur a Deo per suspensionem omnium afluum divinorum, quibus, si a Deo usurpati fuisset, aliis vel qua talis vel qua peccatum est impeditus fuisset tamen utile est distincte considerare , quo respectu permissio illa a Deo fiat, quas qualesque suas essicientias suspendat, ne commissionem vel omisesionem actus praescripti vel ,etitiactu impediat. Minc enim quam
distinctissime divina bamum sapievria, potentia , qtrari Wyi lilia per . spicitur, de planissime commonstratur quomodo Deus omni illa tua actione impedisiane, permissione, culpae expers, Ma peccato immunis sit, &minime peccati auctor habendus. In quo sane docendo tanto magis est enitendum , quanto proclivior
est lapsus in istam absurditatem blasphemiam iis, qui providentiam
divinam agentem , impedientem, permittentem adstruunt quidem, sed non fiatis distincte, accurate, diligenter singula inter se comparantes: conferentes ab invicem distinguentes.
e. - seterum causae singulares peri sim, missionis pro ipsius d permissorum actuti in peccatorumque diversitate varia simul: multiplices, nec generaliter explicabiles quae forsitan in singulis permissionibus aliquo-INodo commonstrari possunt ab iis,
qui sensus in divinis rebus exercita- ij I I Ex A M.tos habent, cum studio stas considerare solent verum due gene amles seu universales cause adferri Docunt cur Deus permittat aliquid , .cur hoc permittat. Prior est liberta molis n-ratu cuius participem Deus fecit creaturam rationalem, quam dominam de principium liberum suarum actionum esse uoluit; Ahera perfectioni divina common irati , quae tanta est ut non solum eincere impedire quid possit ad gloriam suam,
sed etiam eius creaturarum rationali tun permitsos, saepe multum ab Hii ne ipsis praescripto posito exorbitantes, ita in ordinent redigere ut inde longe clarius laus bovitatu, misericordia, patientia, sapientia, iustitiata edi potentia dionia enitescato innotescat. Quo pertinet quod ab Aiugustino pulchre diciturn Desim ju-dua se ad omHipotentissmam suam bonitatem potius pertinere de malis benefatere quam inati esse non si vere Consideranda etiam creatura cui permissio fit actus committendi vel omittendi, qui sine peccato committi vel omitti nequit qualis nempe illa sit tu in
temporis cum illi actus iste permittitur an creata tantum: consipens in integritate primamari an ab illo primaevo statu delapsa an rursus ingratiam assismptan an ad gratia participationem vocata; an eodem adductan an refractaria vatia et an non satis sollicita ad gratiam attapiendam , eandem conservandam, si quae sunt similia Potest enim Deus alicui creaturae ut tali consideratae denegare actum, motionem, efficientiam,concursum, sive generalem sive specialem, naturae sive gratiae, providentiae sive
praedestinationis i quanquam de
Praedestinationis actu fidenter adseverare non audeam quem actum recon-
755쪽
&concursum, quam motionem efficentiam citra inlustitiam denegare non potest creaturae eidem alia ter consideratae. Constat autem permissio peccati huiusmodi actus di vini, motionis , essicientiae , tac suspensione, ut ante vidimus Qui vero permissionem plene: integre pertrectare vellet, necesse haberet agere de pro Didentia Dei in universum; de providentia conseruara te, gubernante, moderante, stat te impedieme,
permittente in specie. Vt enim fieri si si opponitur impetitiam vel privata Devel contradicev ter, it . est ientia opponitur disparatera atque illa est permissioni natura . ut necessario praecedaneos sibi habeat varios Dei actus cir eandem creaturam, cui fit permisio, iiiva illum actum qui permitistitur occupatos qui actu Dei nisi explicentur accurate, intelligi non
poterit in cuius ossicientiae divinae suspensione propriem immediate permissio consistat Quae etiam causa est, quod multi,quum de permissione quid audiunt, statim apud se providentiae otiosam quietem ab omni actu abstinentiam concipiunt: alii providentiae vim S essi caciana omnibus rebus tactibus praesentis' praesidentis considerantes, permis em aut repudient , aut verbo tenus tantum confiteantur, ita interim illam explicantes ut in adfirmativum aliquem actum Dei providentiae efficientiam resolvatur. Vtrumque autem cavendum ne
providentiae divinae actus ipsi convenientes adimamus, aut attribuamus alienos metus iustitia indi-
Caeterum hisce quae hactenus a nobis dicta sunt objiciet quispiam,
me non aio' ammodo re inordinationem actus, sed: ipsum actam piramissioni tribuere se eoque ipso non expo-tae modo sed Ac actum ipsum voluntati&essicientia divinae adimerem In quo duplicem se errorem animadvertere dicet; primimi, quod peccatum simpliciter: quovis respectu permissoni tribuo . cssicientiae voluntatique divinae ad lino: quum certo respectu voluntati essicientiaeque Dei sit tribuendum et Secnndum , quod actum qui est ens aliquid positivum essicientiae xvoluntati Dei ad imo , quae omnis entis causa est prima&suprema Videamus pressius utramque objectionem. Priorem ita expificamus ex mente ob sicientium. In peccato treStan respectus; est enim primo malam culpasdem de poena peccati denique etiam causi aliorum peccatorum. Deus quidem non est , inquiunt, causa peccati qua est malum culpae, sed qua poena est peccati de causa aliorum peccatorum. Esse autem Deum
causam poenae extra controversiam
esse dicunt quia est actus justitiae, Per quem peccatum exhorbitans alecte justitiae divinae praescribentis, in ordinem redigitur justitiae dininae
punientis Deo etiam elle peccatum qua est causa alterius Peccati, comprobant exemplo excaecationis indurationis , traditionis in reprobum sensum qui actus ara' suntdc sunt causae peccatorum. Resipondeo Recto , primo illam objectionem non valere contra omnia peccata Primum enim peccatum quod creatura est admissim , non potest esse poena asterius peccati. Eunt etiam multa peccata, quae non sunt actu causae aliorum peccatorum se Deo ita lapsum peccataque creaturae suae administrante, dispensante ut ipsi
756쪽
cedant iiii bonum o duim nempe condemnationem meretur, atque adversus peccatum , dili bita, quod poetis est maiori meritorium, gentiorem sollicitudine in curamque suos gressus observandi. Multa igitur peccata , citra lituus objectio. nis contradictioncm fiunt permittente Deo in nullatenus inciente. At sunt nihilommus, Inquient,multa Peccata , quae tres istos respectus habent de illis saltem dicere licebit, quod secundum duos posteriores respectus Deum auctorem reausam lubeant. Respondeo ergo secundo, nullum escam nisi te peccatum, quod uisiit malum culpa, malum De D seu poena peccati, ct causa asterisu peccati, si recte de rigide ista considerentur. Fateor autem id dici solere, em esse per vulgatum p laetasque hanc
Probabo quod dico primum deliride allatis exemplis excaecationi S obdurationis commonstrabo.Nulla, . u. Quod actus nullus it simul pecca simul Opee tum: poena, certum est, quia pec-' Dessae caluis est voluntatium Doena est in
voluntaria, peccatum est actio, poena est passio per poenam redigit Ur peccatum inordinem , per peccarnm non redigitur peccatum in ordinem , Per Poenam, inquam, non respectu tantum, sed rein subjectori quod est
actus, differentem a peccato seu malo culpae . At cum hoc dietatur a doctis, ratio subesse debet cur ita aestiment Fateor sed sensum quo dicunt: intelligunt, intueamur.s.. . Peccatum dicunt esse poenam peccati.
precatum ivis quia Deu Smpter peccarum antecedens rer na permittit ut peccator aliud peccatum
H, H, committat cimo mast nonnullis suas
alteriisse. Aspeηdit, aliosque producat, quibus mus positu creat ra pro sua malitia peccabit, di committet aliud peccatum; quo
dicitur esse poena peccati per metonymiam causa S ejecti Atque hoc sensu telligunt id dictum suum , aut salvari nequit Quod vero peccatum nullum simul sit malum culpa: ca,sa
aliet in peccati, etiam verum est, si recte intelligatur a causa , inquamproxima, immediata. Est quidem
causam eruoria alterius peccati, hoc est , meretur ut Dei aliquem numactum suspendat in posterum , alios que actus producat, quibus positis ille pro sua malitia , Ut ante dictum,
peccat ni aliud committet si est etiam causa praeparatoria ad alia peccata pe Petranda: nam per Peccatum conscientia vulneratur precandi studium con sentia exstinguuntur, habitus peccandi comparatur, Diabolo in peccitorem tu conceditur: ex quibus porro sequitur facilis lapsui in aliud peccatum at non est proxima immediata alterius peccati causa Sed est tamen causa , inquiet aliquis, licet remotammeritoria fluid tum , inquam V Hac enim distilictione i refutatur objectio. Nam Deus ponatur per istam distinctionem causa actUum nonnullorum , quibus positis creatura pro dux malitia , certo peccatum aliud priori meritorio adjunget, Stabsolvitur a causalitate peccati,quod merebatur ut eus istos actus produceret; peccati, inquam, etiam qua est causa alterius peccati. Intercedit enim Dei actio inter peccatum quod est c ulla alterius peccati, peccatum consequens Ista vero objectione concludebatur Deum esse peccati causam, qua est alterius peccati causa. Error iste nascitur ex confusione d inordinata actuum istoae
757쪽
istorum consideration sectatum enim, malum siste prius est ponendum , hos sequitur rei tum sive reatiuad panam ex iustitia ta; ill Um, acriuDci peccatiim illis pro crito descrisone sua: excaecat sone sunt Alis. At ex aerari inquies, si peccatum ea malum culpae N pana pecco praecedentis, Occavsa conseqheret . Et D- est .ausa exracationis. iim commonstrat Ida veritas ante dic torum in hoc exemplo. X careatione IV Dei est paet . m peccati praecedentis recte dicitur, quin etiam causarn esse peccatorum consequentium dici potest, si recte inteltest dicit nod sit pectar lim, poena peccati,
in causa peccati. at hoc non repime ad sententiar, qui nego Deum esse causam illius excaecat: onis quae iseciscat timete malum culpae. Nam excaecati activa ut jam dii inguamussquae ab homine seipsum excaecante
producitur, is peccatum; grande enim nefas est animum suum adversus Deum obdurare. Excacatio activa, ut a Deo proficisci inrues pana peccata Ateis cedent quo peccator sibi meruit de .sertionem & gratiae Privationem. Excaecatio activa quare ita homine de quavest a Deo, concUrrunt adligatur, ne PE , per remotionem i unum e fretatum , quo est excaecatio gratiae prohibentis , Ac positionem l passiva, quae proprie typ tua. Deni- nonnullorum ac uum, ex quibus se que excaecatio activa hominis seipsum, dequet ar Ut creatura ita excaecata,
derelicta, pro sua malitia, peccet. At illa excaecatio pecccatum non est, neque malum culta. Distinguendum enim est inter excaecati ovem quae est actus Dei hominem xcaecam , causa est quod alia peccata priora bis accum lentur a peccatore excaecatori sed illo quo dictum est modo. Respondeo insuper . si ita res haberet ut unus idem- Dei, quam patitur homo, e&cxcaesi que actus esset peccatum seu malum
talis nem ipsi a minu qua animum Dum ebstitia et indurat adversus Deum ;quae est actio bininu ex malitiai praefracta pertinacia ipsius producta Concurrunt quidem hiae actiones, at non coincidiant , neque est ma numero actiori constans egressicientia causarum istarum concurrentium, quae simul junctae nam causam totalem faciantistius actus, qui excaecatio dicitur. At eruditi homines saepsit loquuntur, fata non distincte satis e fors taliqui incae explicationi conveniens
entin dia uidi tincte sumunt exceratio utim pro actu excarandi e aps telismatelsu olcre vi e lectu, qui inde existit in excaecato , quae Potest i i excaecatio p ι-ta ab illa aclr a productu De excaeca
culpae, pracpeccata , d causa consequentis vocati, tum fieri non posset ut Deus est et illitu causa secundum istos duos poster, cres spectus, non secundum primκm , propter duplicem causam prima qui distinctio respectus Scere nequit ut Deus causa sit unius knon alterius realiter cum illo conjuncti, nisi isto modo qui post explicabitur, quem hince X cludunt qui extera lienem divinam sticunt ei se peccatum causam peccati.
Respectus isti usum habent in mente Vitelligente e Dies coniunctissimas discernere valentes distinguere, imo unam rem actu nil mero, diverso respectu cae,nsiderant: at in actu alie Stientia', cuius ter in in Mest ensreale locum habere non possunt. Infligit Deus naui pictatori de creat Israes an aetas in ictionis non distinguit
758쪽
creaturam a peccatore, sed mens punientis illa enim novit puniri creaturam non qua talis, sed Citia peccatrix Crebro committit ut hoc pecetatUm, quod respectus ulrerius trahuntur quom natura illorum ferat secunda quia ex tribus istis respectibus ordi, ne, knatura, de causalitate prior est, quo peccatum ut malum culpa consideratur, posteriores, quibus tui pana cause peccati consequentis. At Deus est causa prima omnitam et sectuum quos cum aut per creatura suas producit hic vero erit causa posterior; prodacet enim actum ab quem ratione nosteriorum respeetuum
quem. Creatura producit ratione
prioris quod est absurdum me invertens ordinem causalitatis .essicientiae, qui est inter primam secundam causam Nisi iste fiatuatur concursus quem postea explicabimus; quem hic locum habere, negant qui excaecationem Dei causam esse dicunt peccatorum consequentium, imul peccatum. Haec quidem paulo prolixius explicanda putavi propter rei ipsius dissicultatem,
praeconceptas opiniones Accedamus ad posteriorem oblectionem, quam ita ex mente Auctorum explicamus. In peccato duo sunt , actinet eius sata ire seu inordinatio. Actia est quid positivum, inordinatio est privativum; haec causam habet voluntatem creaturae, at ille in primam causam necessario est reducendus Catque hac ratione Deia est causa illisu actu qui sectu hominis seu prout ab homine proficiscitur, et peccatum. Male igitur actes, qui sine peccato ab homine non patratur, et diretati scientisque divina adimitur, repermisoni tributur quum a Llsis isse , qua ratu, sit esuientia, qua vero inordiniam, permis-
panis di sine. Relon eo. Pram vere&universum de peccato omni dici non posse, quod in eo duo sint, actus nempe inordinatio. Nam aliquando ipse actus est quod prohibetur; aliquando non ipse actus, sed aliqua
circa actum circumstantia. Sic es sex arbore scientiae boni: mali, erat prohibitiu non aliqua illius circii m- stantia. propterea ipse esus itidebit tu illicitus es inardinat aes, imo inordinatio ipsa posita nempe lege sum vetantem secus esus perse&in se, citra istam legem, est actu naturalis, nullam in se inordinationem habens at lege posita qu e sum Prohibet, non potest ille elusia naturaliter bonus considerari , ut inordina ipsi accedat propter quam sit omittendus est enim per se ni ittendus propter se, quia vetitus lege divitana, quia ipsum edere est peccare. In ordinatione tota in eo consistente,
quod actus ille edendi locum habeat
innumero Set ordine actionum humanarum , quem locum omnino habere non debuerit, NeqUe numerum augeres sed ipse omnino omittendus, sub perpetua potentia concludendus, nunquam in actum producendus. Simile quod plaerique adducunt considere si huic negotio illustrando ab equos misit limclaudicante, non convenit actui qui, o si. lege est prohibitus. Nam in Claudi-D M.f.
catione est incessus, Mest claudicatio, id est , vitiosus incessus hincessui accidit vitium propter tibiam claudicantem, quod vitium licet separari actu non possit ab isto incessu manco, tamen potest commode distinguium fieri adeo posset ut idem equus sanata tibia recte incederet, atque hoc pacto claudicatio ab incessu abesset. At in esu de arbore
759쪽
vetita non est esus invitium esus, sed ipse esus totus Vsolus habet rationem peccati , quia commissus contra legem. Habet autem illud simile locum in peccato quod committitur adversus legem quae ipsum actum piae scribit, sed actus aliquam circumstantiam prohibet , quod peccatum in eo consistit quod actus bonus, licitus, praescriptus lege, non recte praestatur, ut, quando EleemG- syna datur pauperi ex ambitione, &saperbia, ut videatur hominibus liberalis .pauperem amans . quin
Wreligiosus qui illam largitur. Actus ille est bonusin celsus instar , at vitium illi accedit instar claudicationis ab affectu vitiato, quod actum illum mancum facit, ingratum Deo , qui tamen Proi temrea Aon omittendus, vertim nihilominus praestandus, sed iecte de debito modo averruncata de omisi a vitiositate , quae iureta facto ab illo
At fateor ista responsione quaestioni seu obiectioni non esse satisfactum Insistet enim quis Sc dicet; Esum tamen esse actum positivum,ta proinde ens quoddam , Uamquam vetitus sit ; cumque omne en Deum habeat causam , etiam Deum illius estis esse causam ; A sic aliorum etiam actuum positivorum, quanquam adversus legem vetantem commistarum , propterea peccatum cum actus sit, efficientiae Dei adimi non posse. Respondeo , me nullo modo. actum , qui sine peccato non perpei Mime ea tratur a creatura , De efficienti arte iram, tum adimere inquin imo fateri a Perte..,su aebeia cum omnium actuum quia crearatur tumno tuli Perpetrantur esse causam, at
P hcc unice expetere, ut ista efficien-
tia Dei ita explicetur, ne liberta Vc fitia hii creaturae per illam derogetur quippiam neve Deo ipsius peccasicut patranscribatur hoc est, commonstretur quod Deus eius quidem site sector, at ipsius peccati non nisi permissem imo quod Deus unius eiusdemque alim simul sit secturo permissor Ardua sane ista res est dit icillimae explicationis, moliamur tamen aliquid ad illius elucidati nem. Dico igitur, Deum causam
alicuius, qui a creatura proficisci tur, acti esse Tl mediata vi vel immediatam
Medista causa est, quando in luit in D . .. .
causam, illamque movet ad causan actuid imis
dum actum Immeisiata, ouando una cum creatura in lut in ipsum actum, simul cum creatura causa est totalis illius actus. Quando Deus movet creaturam ad catasandum, tune, quia creat lipa ut causa secunda subordinata, determinatur a caiisa prima movente ad particularem actum , qui speciem habet ab in luxum motione Dei, fieri nequit ut actui ille, qualiscunque sit, creatura imputetur in culpama
sed necesse est , si peccati nomine adpellari possit ille actus, Deum illius peccati causam in auctorem es
potest , cemim est , per illam viam mediat: ac sonis Dei, explicari non Posse, quomodo Deus causa sit actus, qui ab homini sine peccato non patratur, peccati tositi permissor. Quando vero Deus immediata causa est actus, Uia creat tara
Producitur, tunc causa securum lata liberuta sit te qua hoc loco agimus in potestate sua habuit vel in uere mactionem , vel in luxum suum susten dere, ne illa esset actio , atque ita influere ut potius haec quam alia aestio
760쪽
produceretur. Vnde sequitur,quum canta secun tiriere inflexerit in actum suum , quumque particulari suo influxu tDersalem Dei influxum de terminaverit ad hunc particularema iam, secum tu actionis constituerit causam secundam in culpa se, actum illum merito peccatism dicitatis secti vita respectata Deum vero culpa vacare , eiusque respectu actum illum peccatum dici non
posse. raricus Concutis enim .infixi ille Dei
nihil confert voluntati creaturae liberae, quoad agendum vel inclinetur, vel juvetur, vel consortetur; neque constituit voluntatem in actu
primo, sed in actu secti do .propterea praesupponit in voluntate quicquid ad agendum est necessarium, ne ipso quidem Dei concursu excepto quem licet voluntas creaturae
liberae non habeat in actu, nisi cumactu operatur, habet tamen inpote'are sua privstisam operatur paratum ibi expositum Secus si sit non poterit volunta dici habere actum in potestate seu siuentia proxima: neque pomterit actus illius causa moratu dici, sed naturali tantum , proptereanta paria, cui adtribui peccatum nullo modo potest.
Atque hoc pacto solvitur dissicultas ista, .commonstratur quomodo Deus causa sit tactvi , quia crear Rrasne precato patrari nequit, ita ut neque auctor sit ille peccati , neque creatura a peccato immunicet imo ille peccati tantum sic periniger, creatumra vero propria peccati cansa Permittit enim Deus arbitrio secundae causa libera dispensationem in , uia proprii in actum aliquem, tabi causa ecuniae it ipso mo nVVodc
in luxumn concursum suum universalem infl: ii creaturae, sciens citra influxum suum actum produci nec post e si e productum iri. Neque fas est ut De concursum .influxum
suum dene 'et creaturae, etiamsi videat in luxum creati,ir in actum quem habet prae manibus peccato iunctium es se occontra levem suam committi.
Quem enim aci:sm libertati homiliis permisit, tiuum lex nondum Iata es set, qua actus ille postea vetitus fuit: eundem par est ut libertati eiusdem permittat lege posita. Frustra enim
lex poneretur actui, ad quem producendum Deus eoiscursum suum creaturae denegare vellet Sic enim produci non post et a creatura ,
Propterea non opus ut eiu productio creaturae vetaretur per legem.
Deinde Legislatione statuit Deus
creaturae suae obedientiam explorare : non potest autem si statuit cικ- cursum sitium denegare creaturae adactum lege vetitum e citra enim concursum istum non potest creatura acto istum perpetrare. Et cur Deus a fini cui, ut naturaliter bono, suum concursum non denegara statuit, eundem suum aucursum denegaret facto jam realiter malo per legem latam et quum Deus sua legislatione testetur&declaret, se velle ut creatura ab illo a 2 abstineat qua moraliter malus est , non quatenus actus est naturalis vult autem ut ab actu H-stineat creatura ut moraliter malo,
quando legem illi ponit vetantem,
cui obelientiam praestare tenetur. iure io veto suum concursem denegare statuit, vult ut acta ille a creatur ton committatur quae natural g. Illud enim im edimenti genus