Opera theologica ..

발행: 1629년

분량: 998페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

891쪽

o homine externo refulgeat Dei glo-D ria, propriar tamen imaginis sedem, in anima esse dubium non est. Idem

p inet. Cor. . I 6. Externum hominem, male quidam imperite cum veterii, homine confundunt. Est enim lon--ge aliud vetus homo de quo Rom d. D c. paulo post Interit etiam in F reprobi externus homo, sed nuJla, compensiatione. B. a. BUZ in Z. Cori . . I 6. Renovatur, ' id est, novas vires acquirit, ne noviSra malis ingruentibuS franga Ur, e X ter,

ratis, qui huius viribus sustinetur;

D quam ob causam dixit supra v. I 2. Mortem in nobis agere. rveeris. Bucerus in Epistolam ad Rom. D cap. s. fol. Edi. Est in sanctis quoque, duplex homo, internu Sila exteri US,

Et si, inquit Paulus, homo noster

ille externus destruitur, inter NUS re-33 novatur in dies ut itaque homo du- , plex est ita est e ludicium duplex, , , voluntas duplex. Id quod ipsum, Dominum nostrum fateri non puduit sed non mea, dicebat ad Padi, rem sed tua voluntas fiat. Eo certe quod ajebat, non quod eg volo, sed, quod tu fiat voluisse se id quod Pa , trem ostendit e simul tamen suar, volt in talis esse illud agnoscit' trans, fer a me calicem istum ni partitam, igitur: in foeciem secum pugniam ex volui Uatem Drai Trinus inde agnovit. Fr. Iunius Fi . Iunius lib. 3. de L. Veruatibus cap. r. bl. 82. Homo Lterior au, di verbum Dei extrinsecus, intcbior, hero audit intus.

, In Ecclesiastico . M. c. s. Deindex vero, quum in Ecclesiastica admini, stratione non solum homo interior, informetur in cognitione Dei, sed abi exteriore quoque libennae ad jumen i ta petantur inmitiasteriari quatenus

ex; na sanc crum communionis si gna ad internam alendam .prove hendam requiruntur, in hac etiam e caustathum Magistratui autoritatem esse a Deo tributam agnoscimus Piscat Orsin et Cor. . v. 26. Exter era inus homo, ici est, corpus, ut vocavit supra Internus id est animus seu

Holi Ecclesiae in libelloquora

tionem reddunt Excommunicati O-nis Coolhasii sol bi. Quando qui

dem ex pravo cordere, ex interiore homine mali fructus proveniunt,in de sequi necesse est, ut qui intus putas rum se esse gloriari vult, id ipsum demonstret spontanea ipprobatione smobedientia mandatorum Chri sti, e c. Iohannes Drie do. Interior homo in mea est anima rationalis suis prodita viri L

bus, quae non corruimpitur tanquam. Corpus aut cm , suis ornatum sensi

bus exterior homo appellatur, seu ghomo noster qui foris est .corru taptibilis, dicente Apostolo a Cor Licet is qui foris est noster homo corrUmpatur, tamen i qui intus est renovatur de die in dies n. Condelector, inquit, legi Dei secundum interiorem hominem de gratia ce libero arbitrio sol adr P.nilo post subinde Apostolus

Paulus non eandem rem intelligit nerveterem homi non Ac per ex te scriorem neque idem signinc avit per c novum hominem A per interiorern, sed in hominei: iteriori reperit,ir'. cvetus homo S iamus. In anima enim ra

novitas. In hac imago est vel caele tastis vel terrestris, id est, voluntas velicarnalis vivens securidiam peccati fomitem vel spirituali , vivens se tacundam Dei Spiritum.

892쪽

rae,

Scio quidem Theologos nostrae prosessionis sipe internis hominem

pro regenito totis lumere sed tumi mervum non considerant nisi cum cerac ita linate, illi a Spiritu sancto ,-

genera ile Infilsa, cum qua consideratu uitem vi hom recte regenis:

nou: dicitur. Si quis turgeat, ipsum hocneri interioris hominu et e tantundem valere illis Theologis, quantum nomen regeniti se novi hominis, velim istum certis .firmis argumentis edocere sensum illorum Theologorum veritati esse confor

mem .

Iam ad alterum veniamus firmamentum, quod est hominem ilium cui tribuitur delectara Lege Dei esse regenit tun, hoc ipsum attributum non atri quam regenito convenire posse.

Vt res ista plane expediri possit, videndum quid ista phrasis significet, delectari lege Dei, vel condelectari legi

Dei, quemadmodum Graecus textus vertendus videtur, versio vetus habet Uerbum enim So A res mutuam delectationem, quae est inter hunc

hominem&legem, significare videtur homo hic legi lex homini isti condelectetur. Condelector legi, id est , delector cum lege eadem mihi placent quae legi. quae interpretatio illustrari potest&firmari ex collatione cum similibus phrassibus , quae passim alibi

ler vobiscum et Phit . . vers. 3. -

μω, testatur una cum Spiritu nostro. Unde non incommode Chrysostomus eradelecta ligi, explicat pro

RMIN lvs mcdum es limini, vicis in quad 3 mes facere volentio sumpta explicatione illius phraseos ex textu ipso; quod genus interpretandi obtinere hic non modo potest , sed etiam debet, quum nullus alius tota Scriptura sit locus ubi eadem ista phrasis

usurpatur. Si quis volet tantundem valere atque phrasis sal. r. 2. usu pata, sciat sibi incumbere istius suae adfirmationis probationem quae non immerito ab illo postulatur: quum antecedentia .consequentia, qua isti homini, quem Psalmus primit denotat tabeatum praedicat Lattribuuntur multum sint diversa ab istis quae huic homini tribuuntur . de quo hic agitur, imo contraria. Sed concesso hoc at non dato, quod absit notandum tamen quod hic homo non dicatur simpliciter delectari lege Dei, seu coindelectari legi Dei, sed cum restrictione&secundum quid, nempe secundi m interiorem hominem. Quae restrictio significat interiorem hariinem in hoc homine primas non obtinere, sed impotentiorem esse quam caro sit, utpote quae impediat ne legem cui assentitur, reui condelectatur

opere mactu ipsis pra lare possit.

Hanc autem restrictionis illius causam esse videbit qui versum sequentem cum hoc praesente comparabit.

Isto enim non dicitur, sed video aliud in me secundum quod non delector lege Dei, qualis oppositio esse deberet, si illa restrictione Apostolus vellet tantum lectan illud homini isti secundum nam ipsi pariem adscribere, xsecundum alteram adimere: quum vero alteri parti non modo adimat

illud deletari , sed insuper tribuat

vires belligerandi coxtra illum inretinens homi vem eumqκ superandi, patet rem

strictionem ideo additam, ut doceat

893쪽

smissionem versas au

istis contradicere volet, doceat similem restrictionem usurpatam ubi de retinuis agitur, k in alium finem alis latam. Ex hisce igitur apparet propositionem meritassim Ostare negari. Videamus adsimiptio dem. Dico illam mutile propositam esse,pra rem aq- ut ante in argument ex 28 versu vitae allato Coia lungit enim Apostolusci. ait et per versum sequentem cum isto, atque ita ut versus sequens et s. siit composita e discreti axiomati Sp.res pracipua, ad

hibita ad probandum quod Apostolus intendit ista vero sum quae in Alssumptione est posita, mi vi est prin-eipalis, faciens ad alterius illustrationem perdiscretionem. Vnde sequitur conclusionem ex praemissis deduci non posse, propterea quod propositio si Veteritate des litista assismptio in I. Dic, ct conclusio ipsa praeter et contra

propostrum Apa tali., --. - videamus porro an e XVersu 23. totoutem quid adferri pol ita contrari e sententiae demonstrationem. Homo qui I se habet prater legem membrortim legem mini Ilii contrariam .eyl regenitiis. Talis hic homo Ergo retexitus. Propositionem veram essu credunt, quia lex ment mentis sit os a legi membrord m, Ut pote consentisns legi Dei, quod sol si regerritis On Venire existimant: idque confirmari putant ex eo quod hic idem Apostolus quandim diserte nominet mentem

carnis Coll. 2. I S. quam etiam Voceto 'Driuae. Tetege; infra S. Vers. I. At

istis locis oro positio adstrui nequit. Est enim simpliciter saba, qua adferuntur ad probansum in idonea. Nam Mirreo enitu nonnulld, illis nempe qui sub lege sunt qui legis notitiam habent, oui habent cogitationes accusan i

exstentia ex

sa ad

teso excusantem, qui florurum coucupi secentiam peccatum esse aliud quid praeter legem membrorum , mintem carum, ' Hubuem , convenit, op poseum S repugnans, nempe optu legus raptum in cordibus illorum e quod ne- qtie est lex membrorum , neque m cnstarnis , neque poονημα τώ ora exoc, scd pugnans cum ii dem Conscientiis enim boum mali hominem, licet trustra, compellens ad bonum , ab errens a malo,

opponitur directe legi membrotam ad malum impellenti, O affectui carnis i sileti Dei subiiciniquit. Haec enim constentia est legi Dei consentiens Stillii eiusdem legum homine etiam ir- regenito instrumentum ad illum accusandum d conti intendum. Quare licet illam propositionem negare , Oe postulare probationem illius imiorem. Ad Uumptionem quod attinet, idem im dicere licet quod nicari in plene p-- τ' propos iam ut decet, sed curn omissione eorum quae juncta fuerant in textu Apostoli ista autem talia sunt , ut addita assumptiam facile sita declaratu- .ra subitatem propositionis , ne ij pcquou allis sit in hoc homine leguinembrori is sutis oppositio , ut illa adversus hanc non bellum modo Iraat, feci Vtictoriam praelio reporari , heminem nempe ipsum captio an tu lege peccati. Hinc etiam liquet coticus o nem inde sequi non posse.

Verum X periamur tam an non in P me tu

ex hisce duobus ei sibus quid to et '

altera lententia stabilienis, dedisci hi de si is, pollic. Ego sane videor mihi invi m. id re

ctum argumentum hinc

ducere ad sententiae contrariae rem furantia. tationem, Sc stabilimentum meae.

Ad restitatione, contrariae locpacto. Laex mentis belrigerans detersus legem

894쪽

membrorum vinclitur a lege membrpram, adeo ut homo capti Des reddatur leti peccata, qua est in me intris ipfm . hoc

loco :

ductis, o D musseraei adversm legem Membratam h mitis utim uuit , adeo ut hominem captiva

c eo. ortu liperet Rom. 8 . r. Ergo sex Ssurit in non est lix inera is, neque lex civi lcx Spiritus quod patet ex versione simplici Vc vallo eo

dem s. ogismo , praeo sit ita trans positis ut alsum prio propos ionis

locum obtine .. , Sc vice Crsa. Et

propterea mens hic pro Spiritu non usurpatur. Hoc argumentum est irrefutabile conetur qui voletis experietur. Sub finem autem rectius vitelligetur eius vis, ubi totum hoc negotium quod hic agitur plenius explicatur.

re La Adstabilimentum meae senten-

-a; sti, tiae ita nil deduco argumentum. imis ampli Homo ille qui detestatar quidem lege' a r. Dei secundum interiorem hominem, at Iesae mentis sua pugnans adversu legem membrorum, isti praevalere nou modo non

potest, sed etiam ab illa superatur , captiva sub lege peccati sustra repugnarum te lege mentis ipsi, en irregenitus, non Abgratia , verum sit, lege consti-

intus.

At hi homo, licet delectet ii Iede Dei secundum interiorem homi vem , es legement pugnet adversus legem membrorum, tamen non potest legi membrorum κθn modo non praevalere sed etiam a lege membrorum captivi tot sub lege precati, frustra obnitente lege mentis. P.MAsiae Erg3 homo hic est irregenitus , non Absisui . sum. gratia sed lege constitu vel brevilli, et De omissis quae omitti possunt: Homo ille inans lex membrorum ita

belligerat cim legem m. ni hac supti

ta aut saltem supra renitente, homi mi sum captive siti lege peccati est irrigenitus es sub lege con istut M. M in homine isto, de quo Apostolis agit, belligerat ex mem lacram cum lige. mentis ita ut hac saperat , aut saltem stupra revitem e hominem ipsum captivet sub lege peccati.

Er o homo iste en irrigenitus, O sub

lege constitvim. Propos iot: s veritas nititur hisce i v. i. ribu riit onibus. I. uod homo te Muttiregenitus non tam im lego mentis tuae pugnet contra legem membro

rum . sed potissim iam lege Spiritus, id est v robore Spirittis mcti. si enim dicitur ad Gal. S. I p. Caro concupistit adversu Spiritum, S Spintus adversas carnem. II. Quod istius pugnae quam regenitus vi robore Spiritus seu lege Spiritus pugnat adversus legem membrorum carnem, longe alius sit exitus. Nampla runque vi cstoriam refert lex Spiritus' nisi desinat homo adhibere istam in proelio , eaque se defendere

adversus ingruentes tentatione carnis, sathanae, tam undi. III. Quod in hominem regenitum iu gratia

constitutum non competat captivari

sub lege peccati, sed potius id quod

capitis sequentis. v. et illi tribuitur, nempe liberum esse factum per legem Spiritus vit a lege peccati mortis, quum antea sub lege constitutus subit: potestate peccati captivatus esset. Firmabo nunc istas rationes ad marat a

versus objectamenta quae objiciun 2IT T

tur aut objici possunt. Adversus primam rationem objici potest, quod quum lex mentis lex Spiritus unum sint, imperite hic distinguantur: tum etiam quod nemo hersiis legem membrorum Pugnet

895쪽

pugnet nisi lege Spiritus, seu vi

robore Sp. sanisti mpropterea legem mentis esset lepem Spiritus. Resp. Ante probatum esse, quod lex mentis: ex Spiritus non sint idem.& quod etiam conscientia pugnet in hominibus sub lege existentibus

contra legem membrorum.

Adversus secubdalii rationem objici potest, quod etiam regeniti in multis ostendant Iacob. s. r. quo

non sit homo in terra qui non pei cst. I. Reg. S. 6. quod regeniti sitan Dossune, tre dicere se ecca in vi non habere.

omnia ex animo teri a non videre quod ratio secunda ullo pacto per ista infir metur. Non enim umguant inter se in nullis labi regeni, tos, Sc plerunque e pugna adversus peccatiim victoriam referre,quando scilicet armis quibus a Sp. sancto sunt instructi utuntur. Si quis dicat regenitos in ista pugna saepius vinci quam vincere e velim illum explicare quomodo tum de regenitis dici Possit, quod non secundum carnem, sed secundum Spiritum ambulant. Vinci enim est patraret carnis desideria. iii hoc plae runque facit secun dum carnem ambulat. Quod autem pugna ista quam regeniti adversus Peccatum vi&robore Spirit is sen-cti suscipiunt, faelicem plar runque&laetum illis sortiatur successum, docent multa Scripturae loca. I. Oh s. Dil. u QBicq nidi uum est ex Deo incite Serapturis mundum es haec ed victoria quae vicitetra nrundam fides astra. Quis est qua vincit munitim isti qui credit cum se Chri j

viii Iacob. . et Subjitate os Deo, res lite Di bolo eo fugiet a vobis. I. Ioh. . poteArior est qui in ab , t quam qui in munda est, Ephes . . it. Indnitere nimrus ullam armataram Dei, ut possit,

stare adversiis iv dies Diaboli. v. is. propterea assumite universam illam armaturam Dei, ut possit resistere tempore adversa S amnibus confectis lare Phil . . i. Omnia valco per talium qui me

corroborat Marc. v. 2.3. Omnia pos-bilia Aut credenti. Quod variis exemplis comorobatur. Hebri I toto capite. Ephes Lao. Ei vero qui infinita cum redundantia potet omnia facere supra ea q. pet I ut mente covcipirum pro vi illa assente in nabis, fit gloria e c. Iud. a . Caterum ei qui potest vos ser Darea peccato immuncs edi statuere in conspectu sua gloria iurulpatos time unitatione , si gloria e c. ROm. s. s. Si Spiritis actisne corporis mortisca veritis vitietis. Ovc. U. 3 . Imo in his ominbus plusivam victores sum asper eum qui dilexit nos. Et

multis aliis locis illud idem probari

potest.

Sed consideremus locum ad Ga set 'lata s. vers. I 6.1 .is eumque cum 2 ,.

hoc praesenti conferamus, ut inde C. IS ues

clare constare posssit, pugnae quae est ret inter spiritum barnem hunc exi a Ttum piae runque esse, ut spiritus carne superior e pugna discedat, quum hic ad Romanos videamus contrarium prorsus eventum describi de deplorari. Locus ita habet, Hoc autem dico, viri in incedite, O quod caro concupiscit ne perficite, seu non perficietis.

Nam caro concupiscit adversus Spiritum, Spiritus autem adversus carnem haec .m- rem ivter se opposita sunt, ut non quae cura que viiliis seu volueritis, eadem faciatis.

Quod si Spiritu ducimini, non estis sub lege. Adhortatio Apostoli est versurii. quae Propter Gr.aecae vocis ambiguitatem dupliciter legi potest, nempe, perficite aut perficietis. di priore modo legatur, tum adhortatio constat duabus partibus quarum aloera

896쪽

sit omittendum spiritu nempe incedendum. carnis desideria non perficiendae in secundo modo legatur, tum continet adhortationem

his verbis spiritu incediten iubis junctum adhortationi consectatarium, his verbis: desideria seu

cupiditates carnis non perficietis. Quae lectio Apostolicae menti videtur convenientior Nam jam ante vers 13. adhortatus est Galatas, ne libertate Chri Biana ad licentiam das

civiam carni abuterentur Iam vero versu I 6 remedium adfert, qUOmo

do poterunt carnis impetum vires compescerem frenare nempe si spiritu incedant, tunc futurum esse ut desideria carnis non perficiant. Ratio additur vers. I . deducta a contrarietate: lucta quae est inter carnem spiritum , ductae istius vel fine vel eventu Contrarietas seu lucta hisce verbis describitur:

Nam caro concupiscit adDersis Spiritum, Spiritus autem adversius carnem. Vnde constat necessitas tum adhortationis, ne ad licentiam carnis abuterentur libertate Christiana, neve carni Seoncupiscentias per fictrent, tum remedii, quo solo carnis cupiditates frenariincompesci possunt nempe si spiritu incederent, qui adversu Scarnem concupiscit. Ex ista enim quae inter carnem, Spiritum est

inimicitian contrarietate concluditur si spiritu incedant fore ut carnis concupiscentias non perficiant. Vnde etiam apparet Posteriore trii stam lectionem Apostolico scin sui esse aptiorem Luctae istius finis vel eventus defcrabitur liuisce vel se Hacantem inter se opposita sis it , ut non quacunque os ueritri illas a latis. Dig juctae finem vel eve suum describi, prob

e ventum hic declarari existimant. At particula ab Apostolo usurpata.. a nempe, finem signa ficat, ione ventum Vipsae Apostolicae menti

omnino convenit haec interpretatio. Horsum enim Spiritus adversus carnem concupiscit, ut illa quae secundum carnem concupisci mus volumus non perficiamus. Vnde sequitur, si spiritu incedamus carnis desideria non perfecturo Se contra, Cum caro horsum etiam concupiscat adversus Spiritum, ut 'Vae secundum spiratum concupiscimus non perficiamus sequitur si carne aut secundum carnem incedamus, spiritus cupiditates non perfecturos. Uerum scopo Apostoli conveniens est haec lectio , Ut non quaecunque secundum carnem volueratis aderia faciatis. Si eventum hic significari dicamus, tum sensus etiam erat bipartitus. Poterit enim esset: caro spiritus inter se sunt opposita , ita ut non taciatis ea ures dicundum spiritum vultis potest iste ita ut nonficiatis illa quae secundum carnem vultis hoc est, hunc eventum fortitur ista luctata ut non faciatis quae vultis secundum spiritum, vel, ut non faciatis quae vultis secundum carnem. At videamus uter sensus convenientior sit. Sane hic posterior. Nec convenientior modo sed ie- cessarius, si de eventu hic agatur: quod ex absurditate admonitionis

apparebit si isto adero sensu locus

explicetur. Admonet Apostolari ut spiritu incedant viae carni concu- Discentias perficiant i illam enim te itionem iam retinebimus , tan

suam qui isti sensui fit de hoc eventu locum explicat, sit magis consentanea xsuasio erit Nam caro spiritus inter se lunt opposita, hoc

897쪽

I A P. II eventu, ut illa quae secundum spiritum vultis non faciatis quod sane non est adhortari, sed eventus in faelicis praenuntiationes dissuadere dederioriari. Quini ipsa ratio postulat erres. νιν - a in id quod propositum est concludatur, secus scopae erunt dissolutae. Tio positio autem fuit, vel haec spiritu incedite,&quod caro concupiscit non perficietis : vel haec spiritu incediteri cuod caro concupiscit ne perficite . quo pacto ista propositio concludatur ex vers. g. intellecto de eventu, quo caro impcdit ne quod secundum spiritum volinit Galatae, perficiant, velim cot . monstrari. At quod

pulchre utraque propositio concludatur ex loco de in pugno intellecto imo: de eventu ubi spiti tus est superior jam antea est monstratum. Apparet itaque pugnae , cuius hic fit mi Ciatio, non fine in modo exspiritus concupiscentia , sed .eventum ex eiusdem vim potentia hunc esse, ut spiritus carne devicta superior evadat, homo spiritu pugnans adversus carnem , .spiritu incedens,

ea quae concupiscit caro non perficiat. Hinc consectarium insertur. v.

I S. Quod si si iritu ducimini non sis sub lege hoc est, si spiritu inceditis, si

spiritus ductu adversus concupis

centias carnis certatis, atque ita certatis ut easdem non perficiatis inde certe concludete vobis licebit, quod non sitis sub lege. In hoc consectario videmus sub lege esse, carnis

concupiscentias non perficere, esse

opposita et nam hoc ipsum est proprium effectum ductus spiritus: quare consentanea sunt, sub lege euh,&, quod caro concupiscit perficere hoc autem est quod ad Rom. 6. I d. dicitur: peccat in math p dc mi aliis

Vnde apparet peccati dominatum. qui cauta est qlio carnis concupi centiae perficiantur, in iis qui sub lege sunt obtinereri urim autem non

obtineat in iis qui sub gratia sunt, kquidem hac de causa , ut suns

sub gratia, hinc constri consentanea. imo eadem esse, sub gratia esse, spiri r unus enim est utrius e effectus, huest, impedire nepcccatum dominet irin homine,&ne homo carnis concupiscentias perficiat quod etiam 8. cap. ad Rom. prolixe explicatur convenienter isti quod breviter hic vers. I . est positum nempe stiri, carni horsum esse

opposuim. v nc satiant ea quae secun dim carnem volunt. Ex T. Vero ad

Rom. cap. perspicuum est alium esse pugnae exitum de quo ibi anitur: nam homo ibi facit quod vult secundum carnem, re non facit quod velle dicitur secundum interiorem sminem , frustra peccati vimincarnis concupiscentias impedire conante lege Dei, lege mentis , interiore homine, propterea quod per carnem sunt debilitatae. Si quis regerat, hoc quoque re opimis. genitorum optimis evenire ut non perficiant ea quae secundum Spiritum volunt, sed ea quae caro concupiscit perficiant. Fateor, si addatur id aliquando fieri. Si enim plerun SUP*'si que id fiat, jam non Spiritu incedunt , quod tamen regenitorum est proprium. Sed dico ad Romanos .

non describi quid aliquando piis eveniat , sed statum describi istius hominis de quo ibidem agitur , hoc est , sub lege existentis, antequam gratiae ductu agitur, Epir sancti actu regatur. Quod ex hoc loco ad Galatas confirmatur ' Deinde responm

898쪽

respondeo, illud evenire non ex eo quod Spiritus qui aliquandiu colluctatus est cum carnis desideriis, an dem victus cedat ob impotentiam: sed quod homo iste vel praeoccupetur a tentatione, superetur , antequam spiritus tratiae arma Oppo nere incipiat; vel in ipso conflictus progressu arma quae usurpare coepit ab initio e manibus abjiciat, vel ulterius non adhibeat, incipiens pugnam in Spiritu, sed in carne pugnam perficiens. Secus fieri nequittit superent caro, mundias, athanas, quia potentior est qui in nobis est quam qui in mundo ut antea pluribus est demonstratum Causa alia

cur pii, qui sub gratia constituti

sunt, a carne, mundo, athana m.

cantur, aliquando, reddi non potest sine ignominiam contumelia gratiae divinae. Spiritus Christi. Aut enim non fortior est Spiritus qui in nobis est, aut concupiscens uti gnans adversu carnem vincit Et quomodo fieri poterit, ut qui carnem, quum adhUC integris viribus esset debellavit, sic nos sibi sub jecit de carne crucifixam mortificata in corpore Christi, victoriam referre non possiti. Ad tertiam rationem objicitur, quod etiam regeniti aliquo modo secundum quid captivari dicantur

sub peccato , nempe, qua nondUm plene sunt regem ti motu S carnis concupiscentis contra Spiritum ad huc in se sentiunt, a quibui penitus non liberantur, dum ill hoc mortali

corpore versantur. Concedo antecedens, nego consequens. Nam tantum abest ut Scriptura illis tribuat ob regenerationis imperfectionem carnis reliquias quod sub peccato captivi detineantur, ut illius rege-AnM IN Iusti erationis respectu dicant ut liberati jug, servitute peccati Diaboli tyrannide Contradictoria sunt pec- cati reliquias superesse in regeniti S.; regenitos ab iisdem detineri ca-

ptivos illud signum est peccati de victi superati , hoc victoriam

i triumphum attribili peccat : Vae

enim post coeptarn peccati mortifi- cationem a Spiritu , eiusdem Spiritu Scirca peccatum est actio certe persecutio reliquiarum peccati, ut eas debellet, extinguat, donec non sint amplius; locus illorum quaeratur, nec inveniatur, Ut Augustinus alicubi de hoc negotio agens eleganter dicit. causa autem opi-

nionis illius est, quod libertas a Pe Cato servitus sub eius tyrannica potestate, solutio a vinculis Sathanae, captivitas sub eius tyrannidelia aestimentur, ac si in gradibUS remis It ut aiunt concurrere posian &convenire in uno subjector non secus atque albor nigro in virore calor frigus m tepore quum res longe aliter habeat Libertas enim ne cum minima quidem servitute vel captivitate consistere potest: licet magna dist cultates laborare queat hostibus ingruentibus resistendi .im, ob quando cladem aliquam ex conflictu auserat, Verumetiarnsi ad modum istorum similium res haberet, tamen neque tunc dici posset homo ille partim liber a Peccato partim peccati servus captivus sed necessum esset ex illis duobus tertium quid existeres quod medium ter extrema ista, neque huiuS, neque illius nomen sortiri posset At uelim locum Scripturae ullum proferri , ubi de re genitis&sub gratia constitutis hoc dicitur, quod homini de quo hic

agitur,

899쪽

apitur, adscribitur, vel illi aequivalensis

O re ira Locus Esaiae. 6 . v. o. adfertur ad

' 'M comprobandum , quod ptim sub

gratia constitutia lege menabrorum captiventur sub lege peccati . sed quam recte, collatio utrius ue loci patefaciet. Locus Esaiae ita habet.

Sed sum in omnes nos sit immundus, sicut panniculis menstrua tu seu abiectissim mors nes ullitia attra uimus nevitur solium . S iniquitates no ira ut

venim auserunt vos. Locu vero ita

habet Sed video aliam legem in membbrum eis belligerautem ait versi s legem memi mea, et me captivantem legi peccati quae et in membris meis. Age vero

instituamus collationcm. Illo loco agitur de captivitate qua populus ob peccata sua abductus fuit in exilium, hic de captivitate sab peccato. Ergo hoc est ad aliud genus transue,

contra rationem probae disputationis. Illo loco agitur de poenis quas populus patiebatur merito propter peccata actualia quae perpetrarent contra Deum , hic vero agitur de causa unde fiat quod homo , Cui legi Dei consentit, qui lege n entis tuae bellum gerit adversu legem

membrorum, vincatur superetur, ita ut perpetret peccatum actu ad

quod a peccato inhabitante insti ea. turrit impellitur quare hic de caiisa

actualis peccni, ibi de actualium Peccatorum cenis agitur Phrasis enim ista di fluimus ut folium.&iniquitates naturae ut ventu auferiunt nos , non enificat homine; istos per pravas carnis concupiscentias ad quodvis peccati genus, velut vento vehernente impelli velut in peccata di ierem sed propter peccata actualia , quae iniquitatum Domine appellantur in exsilium

tanquam vento defenu, tanquam

soli disjici. Conferatur Psal . ubi similia de impiis dicuntur. Inspi

ciantur Interpretes nostri Calvinus, Musculus, Gualtherus , c. constabit totum istum locum etiam quod ad antecedentia male a multi et citari ad probandum quod volunt. Ad planiorem huius rei explicationem notandum, duplicem esse captivitatem sub peccati tyrannide, unam primaevae nostrae ex Adamo Origi-m S, secundum quam omnes irae filii miservi peccati nascimur calteram particularis nostri actus , eluando

nos per actualia peccata magis magisque peccato subjicimus , devincimus, in eius servitutem obligamus : quam duplicem servitutem nonnulli allegorice significatam volunt per Egyptiacam Babylonicam captivitatem Israelitae enim in suis parentibus ingressi sunt Eayptum, ibique post delapsum seculorum opprimi caeperunt,in pro servis haberi. Idem populus propter sua

peccata per vim hostium in captivitate in abductus est Babylonicam. Captivitas autem de qua hic agitur, est posterior illa: Nam ex membrorum qdiae ex primaeva origine nobis inest, belligerans cum lege mentis, ista superata, hominem sub lege captivat legi peccati, illum inquam

hominem qui antea in peccatiSconceptuc natus erat. Et ut Uno verbo dicam, natus in peccato sub captivitate peccati originaliter , captivatur sub lege peccati per actualia peccata. Ex hisce igitur apparet syllogismi nostri propositionem esse veram inconcussam stare adversus ista objectamenta Assumptio est in ipso textu Apostoli . . Vnde conclusio sequitur, quod homo de s s s s quo

900쪽

quo hic agitur, siri irregenitus,e non sub gratia, verum sub lege constitu

Ex hoc istius hominis statu accurate ab eo tam considerat . sequitur eiusdem lametuabilis eiulation ex .

clamatio: Miser ego homo ais me fripiet ex illo corpore morIis , leu, ex cor ore mortis hisuu Cuius duplex adfertur

explicatio pro duplici sensu istorum

verborum, ex corpore mortis huius, seu, ex isto corpore mortis, quod alii interpretantur mortale hoc corpus quod circum se imus, alii corpus illud peccati quod in homine sub lege dominatur, illumque morti Obnoxium facit quae posterior interpretatio convenientior tum phrasi ipsi tum contextui. Nam Pronomen raset non ad dis' timo ted ad divisio est reserendum, cui proxime

s conjungitur, atque ita reddi debet:

ittat, in me eripiet ex corpore mortis stim, quod est peccatum non in existens tantum, sed inhabitanti dominans, ut est v l . .eto. Nam peccato corpus attribuitur ab eodem Apostolo cap. 6 huius Epistolae v. . ut aboleatur seu exervetisr corpus peccati cuius abolitionem sequitur liberatio a servitute peccati, ut est, eodem laxior item Col et vers. II. exutos orpore peccatorum carnu Quare sensus istius exclamationis est, secundum istam lectionem: nil me liberabit a bina peccati in me dominanti od' in carne mea habita tu, meque captivi tanti S sibi subjicientis tyrannide, qua

et titiam mihi vi .rtem adfert Sunt qui 3 alium lectionem urgent , Whunc si is sensum istis verbis tribuunt qui me aeneae viri ex hoc uitali corpore t id est, ut alio loco inquit Apostolus, cui di

Alsi Oese cum Christo. verum hic posterior sensus exclamationi isti

non convenit. I. I ropter confiriretionem quae deesarat Pronomen urbet non ad corpus sed ad mortem referendum esse. II. Quia antecedentia istum sensum non admittunt,

Actum enim est de vi di tyrannide peccati inhabitantis , hominem istum ad sua desideria explenduin impellei itis opponitur autem isti captivationi de qua actum est vers et s. liberatio quae hic expetitur v. id, I Id. Propter adjectam gratiarum actionem , quae non debet subjici desiderio quod nondum impletum est. LV. quia gratia Christi simpliciter non est ex hoc mortali corpore liberare, sed a corpore peccati&dominio eiusdem Verum quidem est

quod per beatam illam , quam in fide de spe Christi exspectamus be-

Avetet, requies nobis conceditur a laboribus, a pugna intus ingruentium cupiditatum , sed non agitur hoc loco de cupiditatum intus existentium certamine&impulsu, verum earundem expletione per istum impalsum, cui frustra se lex mentis opponit Augustinus mihi adstipuo Nis

latur lib. de nat. arat . cap. ss ubi et '

sic inquit: non utique de substantia corporis, quae bona est sed de vitiis i. carnalibus liberari orat sancti unde non liberatur homo sine gratia Sal ..

vatoris, nec quando per mortem corporis discedit a corpore. Non obstat quod ex ' sensu saucios hic orare

dicit, tantum noto quid Anguninu precarpis mortis intellexerit Idem deri persectione justitiae adversus Cast eglestium: aliud est ergo exire de hoc corpore, quod omnes homines dies evitae huius ultimus cogit aliud est autem liberari de corpore mortis huius, quod sola Dei gratia per e Hr

sum Christum sanctis di fidelibus d

SEARCH

MENU NAVIGATION