Opera theologica ..

발행: 1629년

분량: 998페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

tio:)em, aut suasionis ullum adparatum vult ta neri intelligi vult credi At quae fiducia, quae rati desideri obtinendi Nulla omi inra, nisi pura puta sui ipsius, id est, divina authoritate nitatur. Iubet, vetat, mandat, prohibet omnibus ex

aequo hominibus Regibus subditis, magnatibus, plebeis, doctis , indoctis, signum petentibus, dapientiam quaerentibus senibus, iuvenibus, pari in omnes utens potestate freta itaque sola sua potentia, quere fractarios omnes co Ercere, mDrigeros remunerari potest em acissime Inspiciantur praemia, paria aequibus praecepta sanciuntur; a terna vita promittitur . supplicia aeterna de nunciantur. Ridentum se propo-Nat, qui ita rem instituit nisi ut juris sui sic, potentiae suae sibi conscius sciat aeque tibi facile esse voluntates subjicere mortalium, promissa minasque exsolvere. Ipsam Scriptura adeat, qui experimentum istius Majestatis capere volet certis simum , ex ipso dictionis genere: Legat Canticum Mosis cygnarum sub finem libri quinti descriptum: Principium Esaiae perlustret animi mulis Ps almum so . devota mente intueatur Conferat cum sillis quidquid Graeca Latinaque poesis eloquentia in suis archivis possidet eminentissimum; in cognoscet evidentissimo haec ab humano spiritus illa non nisi a divino prolata esse V Contendat quis ab ingenio,

eruditione, ex rientiata eloquentia inter homines instructissimus desimile quiddam isti moliatur Gomperiet sibi aquam haerere , Onatum in nervum erupturum piate bitur de tota Scriptura vere dici posser, mi is se , quod Paulus de sua. conservolrum suorum orationet pronunciat rQua etiam o in murri an sermoni v tios docet humana sapientia . sed aes docet rinti Canctes liritualia cam iis i a lirit salia snt coniungentes. Inspiciamus vaticinia per totum, iue a.

corpus doctrine sparsa , ut partim ad ipsam docte inae pertinent substantiam, o ritim faciunt adiutoriis talem doctrina ejusque aministria conciliandam Animadvertatur sedulo, quam disertei distincte res maximas ab omni humana: An gelica pervestigatione remotas , de non nisi potentia divina praestabiles, praenunciciat & simul quam praecise

eventus, temporum intervallata adeoque omnes circumstantiae respondeant praedictionibus; ipsa

rerum Universitas fateri cogetur, non nisi ab omni scio numine praevideri, praenunciari potuisse. Non referam exempla : obvia enim sunt librum ipsum aperienti. Vnum tantum aut alterum locum adferam, ubi ista praedictionis, eventus praecisa convenientia describitur.

Fuit inquit Moses de AEgyptiaca si bais

servitute, liberatione ex eadem,

juxta id quod Deus Abraham in

somnio praediverat lo a piens in fine quadringentorum triginta a Finornm fuit, inquam , hac ipse die res sunt omnes exercitia Iebova e terrea si raim. Sic deliberatione ex captivitate Babilonicam Ieremia praedicta, post septua- frita annos futura loquitur Es iraq: Anno prinis Cyri regis perstrum ut per i-. i. m..ta

ceri r verbum Iehsua ex ore Ieremia exis

citauit Iehova stiritum ri Regis persarum , c. Ex hujusmodi autem vaticini j divinitatsi Scripturae conclusi posse, debere, ipse Deus petr

Esaiam declarat his verbis : An res obnnxtiate que vetitura sunt in posterum,

92쪽

ma Q. Miracula, quae Deus per verbisui promos condos, Prophetas, A-p'stolos, imo per ipsum Christum

doctrina suae confirmandae,&alatoritati illorum stabilieticiae patravit, ejusdem divinitatis illustre praebent testimonium Talia enim sunt, qua

omnium creaturarum, etiam unitarum, O Otui naturae vires ex supcrant. At verax Deus, Sosi Criae suae Zelo ardentissimus, numquam Pseudoprophetii, falsaeque doctrinae illorum, imo ne Veia quidem, dummodo non suae, hoc est , divinae, tanta Ami. te. 3 . testimonia perhibuisset. Hinc illud Christiti si non facio opera Patru es, nolite credere mihi si vero satiari S si vibi non credath, operibis credite. Hinc etiam illud viduae Sareptanae, quum x. - filium suum mortuum ab Helia resuscitatum reciperet Nauciam novi, quod vir Dei es, ct quod verba Iehi vare v. s. in ore tuo veritas eli. Et illud Nicodemi Rabbi, scimvite a Deo infe praceptorem, quia nemo poteII illa opera sacere qua in facis , nisi Dem fuerit uni illo. a, v. ix, Mali Apostolus: Indicia quidem Apo-sab edita sunt apud vos, per omnem tolerantiam, O signa es prodigia si virtutes Commemorantur quidem

etiam miracula apud Gentilas edita, di auspicij deorum, Nos invoca-hant; Pseudopropheta etiam Gipse Antichristus multa prodigia: signa

edituri praedicuntur sed neqUE HU- Uero , neque magnitudine paria cum illis , quae Deus verus apud Israelem hin totius mundi conspeetu perfecit. Imo neque ilia miracula vere talia sunt, sed opera tantum admirabilia , Patrata actis: viribus Sathanae,ejusque instrumentorum, per causas naturales occultas,

hominum intellectum fugientes. Negare autem illa tanta miracula, quae narrantur, vere accidisse quum etiam ab hostibus verae doctrinae, Gentilibus Ac Iudeis testimonium habeant, manifesta impudenti est, ,exsecrandi stuporis. Accedat huc ipsa doctrinae anti Anti mquitas, propagatio, conservatio, de se fensioque prorsus admirabilis;& u-culentum illi praebebit suae divinita tis testimonium . Si antiqrum in mquodque verissm in , ut scit ere Tertulliantis' tum verissima haec doctrina, quia antiqtussima imo divina, quia tunc patefacta, quum ab alia mente excogitari non poterat; simul enim cum homine caepit et desertor Angelus nullam suam doctrinam propositurus erat homini, nisi Deus antea se homini patefecis seta Deo nimirum impediente, nulla causa existente, quae illum impelleret. Non enim passurus fuerat Deus, hominem ad sui imaginem creatum tentari ab hoste suo , per falsam doctrinam nisi a vera abunde instructus, falsam cognoscere rejicere posset. Neque torsisset ulla Sathanam invidia adversus hominem, nisi Deus illum communicatione verbi sui, fer illam faelicita tis aeternae dignatus fuisset, qua ipse

tum misere exciderat. Propagatio p --at . conservatio, defensioque, per se ad inmae,e-s-- mirabiles, divinae esse competientur, Matra, is

si oculos intendemus primo in ipsos r 'inter quo propagatur,homines;tum in hostes S adversarios doctrinae; denique in modum, quo sunt peracta hactenus, in adhuc peraguntur. Homines ipso inter quos doctrina sancta viget, si consideremus inveniemus illorum naturam , prout est corrupta, duplici de causa repudiare doctrinain istam una est, quod m

93쪽

DE CERTr T. SACRuna sui parte sapientia humanae

mundanae prorsus est contraria,adcout ab illa stultitiae instimuletur: altera, quod in parte sui altera mundanis barnalibus concupisce iij somnino adversaria, inimica Repudiatur ergo a mente , respUitur a voluntate hominis , duabus summis in homine facultatibus: quarum praescripto S mandato mo- Ventur&quiescuit reliqtisse. Accepta tamen est, credita tamen est. victa igitur mens, expUgnata O- Iunias ab authore utritisque Hostes habet hec doctrina acerram o pOtiantissimos Sathanam mundi hujus principem , cum omnibus Angelis ipsius,in mundum ipsum mant Pularem illius: lo sic quidem irreconciliabiles Horum ii astutia, Potent Ia malitia, audacia, impudentia Pertinacia , diligenti an Opponatur simplicitati, ruditat , imbecillitati, formidini, inconstantiae pigritiae, Plerorumque , qui doctrinae isti adstipulantura tum demum admiratio oborietUr, qui dochrana ista consistat, farta tecta maneat, a tanti impetita hostibus, stalibus defensa propia gnatoribus quam admirationem si causae sequatur investigatio, sta pernaturalis. divinari quin ipse Deus invenietur propagator, conscrVator, defensor doctrina istius XI Odu Squoque propagationis, conscrvationis, defensionis, divinitate arguit multis indiciis: Fit sine arcu, gladio. equIS, curribus, equitibus procedit tamen feliciter, erecta stat, invicta durat, in nomine Iehova exercituum, quum adversa illis suilla: ireta prosternantur, corritant, intereant.

Peragitur, non per illecebrosas divitiarum, gloriae, voluptatum pollicuationes, sed per horrendam crucisos AN CT THEOL.

praenunciationcm , satientiae tolerantiaeque humana S DES Xcedentis, praescriptionem instrumentum nrthiis lectum eo se,ui prascra nomen meum in cons ectum gentium , O et sm,

quam mi ita oporteal tam pro nonis ne meo pati vorent totos ni agnos in tuum

luporim Perficitur non consili j Shumanis, sed contra conssilia humana Omnia , tum prostasi si tam ipsius doctrinae, tum a lucis aiatium ACcidit etiam non arti, ut qUae in Urniciem ejus excogitata crant OUsiliam machinamcntata Propagandae doctrinae serviant, mitra HV cI-tibus principibus tenebrarum , O contrarium astutissimorum consiliorum eventum obstupescent I-bias. Saulus vastabat tali sani , in oct. S. Ooquit Luca , initans in sugilla do-

cipit Euangelium : Hunc Paulus Vercth .sos in aurem mos stare fratris quae mi hi acciderunt , magis ad proficium Evangeli eo euisse , adeo ut vini lavi ea te oria in in toto praetorio , ac rem lignis ominbui locis . Vnde S dictum usurpatissimum in olvit Sanguis Mariorum seminaritim celsis.

Quid dicemus ad ista 3 A Dominos ictum ess Iu iri, es mirabi

probaverunt aedificam es fati virili in capistranguli. Subjtingatur his tremendum ei in perlectitores doctrinae istius judicium , de exitium tyrannorum miserabile: quorum non nemo , sub ipsum momentum , quo sceleratam mini seram animam esset Haturii , quam

94쪽

D. I. ARMINII ORATIO,

quinquam rabiosa: frendente voce, verbi istius divinitatem publice proclamare est coactus, his verbis: vicisti Galilae Quis nunc tam clara documenta diviniatis Scripturae purgato ab omnibus Naejudicijs oculo, intuebitur, quin fateatur , Apostolum Paulum meritissimo jure ex- .cet. r. clamaui: Si Erangelium nostrum tectum est ijssisi pereunt tecti m est In quibus Deu huius seculi extatavit mentes , id est in idelibis, ad hac ne irradiet eos lu--e Euangeli alpria Christi, qui enimare Dei. Ac si dicat Non esse humana illas tenebras , neque ab homine ipso m Anti suae obduc has, sed diabo licas, Ma diabolo principe tenebrarum menti hominis, in quem pro arbitratu tyrannidem exercet, justo

Dei judicio, superfusas secus fieri

non potuisse, quin a tanta claritate tenebrae pellerentur etiam densissimae.

mitus est hominibus ad nunciatum, .scriptis compraehensum. Quum enim carnis, mundi sapientiam, sensum, adfectum, imo ipsum hominem, munere isto fungente ex .uisse, totosque Dei gloriae, Talutis hominum Zelo velut devoratos consumpto fuisse adpareat certum cst istam tantam sanctitatem a solo ipso, qxu sanctus sanct Irum est , inspiratam illis: infusam fuisse Primus Moses prodeat , qui tot injurijs ab ingratissimo populo adfectus, toties ad necem postulatus , paratus tamen fuit illius salutem exilio suo . 32.3t redimere , inquiens: Dele me de libro,

quem scrisisti , si perdit poplitum istam. Ecce elum salutis populi sibi concrediti; Zelum erga gloriam Dei. voti istius devoti causam alteram videre vultis 3 legite porraequar dixit ut quid dicent Ah plus dicendo ma Nom. litiose eduxit eos, ut ori ideret eos in moniatibus, quia non potuit tyos introd ere in terram de qua inraverat patribsi ipsorum. In Paulo eundem Eelum videmus,

Optante ut sit anathema pra fratribui suis M'. ', Iuda , a quibus tam multa, indigna erat perpessus. Non puduit Davidem sua gravia: enormia scelera publice profiteri, posteris ad aeternam memoriam scripto commendare: Non Samuelem filiorum suorum probra perpetuis chartis illinere: Non Mosen suorum avorum Publice testari iniquitatem iurorem. Si vel minima gloriolae cupiditas il lorum animos obsedisset, tacere utique potuissent, propria sua dedecora silentio obtegere. Ita etiam versiti in aliorum actis, gestis describendis, ignorant adulari magnatibus; hostibus quid indignum adtribuere et veritatis solius curam habentes ad Dei gloriam: omnes pari loco habent, nullo discrimine, nisi quod pietatem interm improbita tem Deus os haberi praescribit. Ualedixerunt semel, simul toti mun-ido, hominibus, quae in mundo sunt, cupiditatibus, quum sanctum illud

munus ex manu Dei susciperent: Dixerunt Patri suo S Matri suae , o PM IJ, oidimu illor est fratres suos non cognoverunt eustodierunt eloquium Dei, pactume, servarunt.

At quid de professorum hujus 'et doctrinae martyrum constantia et , T

dicemus usurpata in tormentis Proveritate istius doctrinae tolerandis Hanc sane , si vel ipsi oraefractissimis doctrinae hujus hostibus subjiciamus etiam ab invitis extorquebimus divinitatis illius confessionem. verum ad quatuor haec ista intendendus

95쪽

DE CERTIT SACRdendus animus, ut vis istius argumenti evadet clarior, ac numerum: conditionem martyrum ad tormenta ab hostibus illata ceu patientiam praestitam a Martyribus. Numerum si quaeramus, in nil merus est , multa excedens millena millia ne quis quod a paucis fatim esset phrenesi deputaret, vel vitae taedio molestioris. Si tam ditiovem nobiles inveniemus de

ignobiles; cum potestate subditos;

doctos, indoctos, diviteS, paupereS, senes juvenes sexus utriusque , virosin foeminaS; DUPtOS, Gibes duros hac pericula suetos, teneras molliter educatas puellulaS, Uarum calces vix scrupulus m pavimento extuberans pupugerat antea ne quis arbitretur gloriae cupiditate censos, laudem ex susceptae opinionis pertinaci an magnanimitate captavisse. Tormenta illis tot e talibus ad .hibita, solita, insolita cita lenta pars cruce adfixa; pars capite truncata hi

aquis submersi, illi lento igne tosti; nonnulli dentibus: laniatibus ferarum moliti di absumti; quidam serra disiecti, lapidibus obruti alij non pauci infandis affecti supplici js, ipsa

sua turpitudine infamibus. Nullum omissum saevitiae genus , quod vel humana excogitare malitia, vel bilis splendida&furibunda suadere , vel ipsa sernalis aulae olfficina poterat

Hippeditare Et tamen, ut ad paritv-tiam Veniamus confestarum tamen Constanter , aequanimiter , quin hilari animo klaeto vultu, tolerata omnia, ut ipsa saevities persecutorum

defatigata, invicto patientiae robori saepe caedere tavictam se frateri cogeretur. Et quae causa patiendi quia recedere a Religione divina nolebant cuius solius negatione poterant evadere periculum, saepe gloriams A, C T. THEOL.

consequi. Quae causa perserendi quia i edebant se post hanc vitam, ecclolores toleratos , immortalitatem beatam consecuturos. Videtur hic Deus cum Sathana velut duello conflixisse, verbi sui divitatem ex Sathanae ignominia, ruina adstruxisse. Atque his potissimum argumen Ere 'miatis usa est divina omnipotentiam 're' ' . sapientia , ad verbi sui clivinitatem comprobandum. Ne vero turpissimo grati animi vitio se commaculet Ecclesia, sed authori suo Deo, &Christo capiti succenturiatam praemstet operam, suo quoque testimonio verbi istius divinitatem astruit sed adstruit tantum, non adsertu indicat non imprimit Nisi enim divinum fui sic illud verbum , quum Ecclesia nondum esset non potuisset illa ex verbo illosi tanquam ex semine incorruptibili, nasci in Filium Dei&per fidem illi verbo habitam particeps fieri naturae divinae Autoritatis ipsum nomen Ecclesiae adimit d-lam conferendi autoritatem . Est enim ab authore authoritas. At Ecclesia non Author, sed alumna verbi istius posterior illo causa , Origine, tempore. Non audimus oblicientes Ecclesiam Scriptura antiquiorem; quia cum nondum esset verbum illud literis consignatum , fuerit illa: talibus enim cavillis ludere in re se ria, non decet Christianos, nisi desuetos, Iesu ita factos. Non est: Ecclesia antiquior illo dicti semen mulieri contem caput serpent siti quamquam fuerit illa, quum hoc dietiim nondum esset a Mose in Scripturam relatum. Fides enim isti dictit,tamquam divino habita, fecit ut Adam WEva Ecclesia essent Dei; quum

antea essent tranS fugae, desertorcs,rem

Ita gnum

96쪽

68 D. I. ARMIN

gnum Sathma desertoris. Et quidem Tim. 2 is illa columna tritatis sed veritate ipsa ut fundamento superstructas de O- que veritatem perferens, inin con ip iactum hum in generis proferen S, tanquam inaeae se testis,im custos, pr. ego Vinterpres illius sed interpres alligata elisuinptius verbi ,

dictis Scripturae extra Bam neque sapere ipsam decet, Paulo prohibeate; neque potest, propria imbecillita e I rerum divinarum profunditate imaedita Sed operae pretium est eis icitate, istius testimoni j Paucis examinare ita volentibus

Pontificiis qui proram suppim

certitudinis nostrae Ecclesiar authoritates inconstituunt, de Scriptura testificantis quod sit verbum Dei. Prim b, testimoni j effigacitas Vera-Cltatem testantis non excedit Veracitas Ecclesiae est veracitas hominum. At illorum veracitas imperfectari inconstans, semper locum relinquens dicto veritatis: Omn homo eniti x. Neque sufficit veracita dicentis , ad fidem testimonio conciliandam , nisi de veraci tate testantis constet illi, cui fit testi picatio. At quo modo Constare poterit de veracitate Ecclesiae 3 Aut

ex prae Concepta olim notione, aut impressio ite recen facta in animis

auditoriim Nulla hominibus innata est notio de veracitate Ecclesiae, illius instu, quae dicit , meum esse meracem si mei; tiri non posse. Impres sa ergo sit necesse est recenti aliqua actionem 5 impressione quidem,

aut intrinsecus, aut extrinsecus facta. Intus imprimere non potest Ecclesia externis tantum instrumentis testificans, o ad interiora animae non pertingenS. Externa ergo erit impressio, quae nulla potestii ORATIO, esse alia quam scientiae,'robitatis &saepe vereditsti testimonii commonstratio. At ista omnia opinionem, tantum parere possunt in animi sit llorum, quibus objiciuntur Oninio ergo non scientia . est efficacitatis illius supremus effectus. Regerunt Christum ipsum suae Ecclesiae authoritatem stabilijsse isto dicto Qui vos ausit me audit Non vident miseri, quum id dicunt . se prius Scripturae , quam Ecclesiae

autoritatem stabilire . Necesse enim est, ut isti dictori tanquam a Christo pronunciatori fides priu habea tur , quam Ecclesie, proriter illud authorita queat concedi. At ea tem ratio totius Scripturam, quae dicti istiug. Contenta igitur est Ecclesia isto honores, quem illi habuit Christi; quum verbi sui custodem

illam fecit, ejusdemque iniicem. 2-stem Praegonem c interpretem, designavit Verum enim Ver , quum omnium, quae hucusque produximus argumenta, visi quae alia proban Adae Scripturarum divinitati idonea sunt neque insum re tum Scripturarum intellestum nobi aperire ne que sensu intellectos animis nostris obsi ita re queant, quibu tamen constat fidei certitu quam a nobis requirit tartis verbo suo P E- stari postulata consequitur neces Iario . aliud q(ud ad ista omnia accedere debere, cujus efficacitate certitudo illa mentibuq nostris ingene iretur hoc est de olertia hujustrastitus parte dicturos nos recepi

mus.

Dicimus igitur in vel ipsis infe- et 2:

rorum portis reclamantibu mgem .rna. minamuhckiteramus, Spiritum sandium, cuius inspiratione locuti sunt

97쪽

cujus impriliu de ductu ut amanuenses illius idem ipsum literis consignarunt , authorem esse lucis illius , citius beneficio sensuum divinorum intellectum p rcipimus, et Tectorem certi tu linis illius, qua sensus istos vere divinos esse credimus in aut laorem necessarium e sectorem ut ficientem. Necessarium demonstrat Scriptura, quum 1. M. i. h. dicitas Nemo nobi qua in rata sunt, i. c. ' si Spiri Nemo potet Iesum

dicere Dominum si per S iritum sanctum Sumnentem vero, dia plus quam sufficientem tradit Scriptura i. cor. . io dicensu Sapientiam , quam Dius praesi-niverat ad sala tem nostram avte ecula ire vela Dit no , Dex per Spiritum : viritui enim omnia frutatur . etiam profundi

rates e Suffciens ergo Spiritus plenissima arcanorum Dei cognitio-rreri sufficiens emcacis lima mundem revelatione : cujus suffcientia non potest e tolli amplius quam ab eodem Apostolo paulo post s com naen datur dicente' quot homo

piri in alit, id est revelationis 'sus

particeps, in malauuduat, tanquamrnentem Christi habens per Spiriturn Christi queri accepit. Eiusmdem sulficientiae praeco est clarissimus Ioannes Apostolu in sim Ca- ,. I Mix tholicia hi hic bli villi o, quam acti - sis ab eo manet in volu . non necisse habet ut quisquam mi dat at sed sicut

ipsa unctio docet vas de omni bin,' verax in non meis ac d sicut docuit . Iem. Di , usu mane itis in eo Item movi credit

in Fili mei habet testimon im in se ipso. Hunc Apostolus Thessalonicens-3.Thessa. S. bus 'naugelium nostrum turgavos Mn per sermonem salum , verum etiam per

virtutem y per Spiritum sanctum , per certi indinem iv ltam. Aperte hicos AN ET 'tirem L. cycertitudinem, Tio sermonem Euan geli accipiunt teles, virtuti Spirit is sane' idtribuens. Excipiunt Po itificii : Multos actare Spiritus revelationem , qui tamen illa ipsa sunt destituti itaque m ista tuto quiescere non posse fideles Bona verba Albus oblasphemia. Iactus Iuleti balinu docti balam:

Milium etani Alcoranumst im gloriantur utrique se Ecclesitam esse: An ergo Scriptura Veteris I Novi Testimenti sati tuto credi nequit selivi iam eisera firmisati Ecclesia vera minus erit Ecclesia quia istum tiat ulti in sibi arrogant Fili alienigene Iriter opimonem .scientiam haec est dist nctio opinant ui se scire qui

revera nesse Dit at qui scrimi scire se Certis coirnos int. Iurat inisse testatur i. eo'. s. coiritum, id est , doctrinam de sensus

Ista compramen sos,meritatem tt e. Sed ista testificatio Spiritus quae fit in nobis, con vincere nequit esto de veritate verbi divini. Qii id tum convincet, ubi se illos ad 1 vetit. 1d'

rest testimonium ullius Ecclesie

convincere Omne de Veritate, IV mitia te sacrar im litora ram. EX IO-riuntur Pontificii, qui soli ibi l .celesie nomen arripiunt, quam parum testimoni j ipsorum fidei habeatur ab illis, qui a Romanae sedis Spiritu non sunt ac flni. Sed oportetit Ecclesia tale esse testimonium,

cui ram: aes deferre portetat Ira sane.

Testim ni , Christi loqu(tiydeferre oportuit Iudaeoq; Stephano loquenti non debebant contra dicere Pharisei:

Apostolorum predicationi, tot cet intis miraculis eo sitirmatae' fidem adhibere tenebantur tum Iudaei tum

In Gentiles,

ara. c.

98쪽

ro D. I. ARMIN

Gentiles, sine exceptione ulla. At non fecerunt Quae causa obduratio cordis illortim voluntaria , excaecatio Diaboli. Si dicant tale in Ecclesia exstare debere testimonium, cui nemo actu contradicat; Negamus, .experientia testatur nunquam exstitisse,necdum exstare;& numquam exstiturum certo XScripturis arbitramur. Sed forte

Spiritus sanctus, testificationis istius author effector , Ecclesiae se alligavit, ut non nisi per illam, hillius

authoritate interveniente, certitudinem illam mentibus inspiret Mobsi- net.Vtitur sane Spiritus sanctus exeneplacito voluntatis suae, organo quodam ad ista munia sua peragendum . Verum illud organum est ipsum verbum Dei, sacris Scripturae libris compraehensumet Organtam ab ipso productum, prolatum, veritate ipsius informatum. Cujus eff-caciam, ipsi a Spiritu sancto impre sam, egregie describit Apostolus ad

Uebis, Hebraeos his verbis vivi est sermo Dei, efficax se penetrantior quovis gladio ancipiti. ac pertingit usque ad divisavem anima simul se Spirit tu, smyarumque O medii arum, O diiudicat cogitat es inconceptiones cordis Hujus effectum dicitur fides ab Apostolo:R-- Rides est ex auditu, auditus autem per verbum Dei. Si quis hic actus Ecclesia intercedat, ille est, quo illa in verbi istius syncera praedicatione est occupata, sedulam operam illi divulgando impendit quamquam id ip-stim non tam est Ecclesiam, quam Db. . l. Ia Apostolorum , Prophetarum, Euangelistarum, Pastorum , O Doctorum; quos Christus constituit operarios ad ad*cationem corporis sui, quod est Ecclesia Verum illud hic ex ipsa re

rum natura, tum commUNI, tum

singulari observandum;primam causam pertingere ulterius actione sua. quam instrumentaria possit , Spiritum sanctum omnem vim verbo tribuere, qua postea utitur, tantae incacitate sua adhibitari ut quod verbo tantum suadet, ipse persuade at sensus divinos verbo obiiciens, velut lampade mentem collustrans, sua immediata actione inspirans

obsignans. Fingunt Pontifici jactus nonnullos ad veram fidem ingenerandam necessarios, eosque non

nisi Ecclesiae judicio & testimonio produci dicunt, ut, credere aliquem librum esse Matthaei, vel Lucae, dis

cernere inter versum Canonicum&Apocryphum distinguere inter

hanc vel illam lectionem, sicut variant exemplaria. Verum, quum de illorum actuum ponderem ne cessitate sit controversia, quous que illi ab Ecclesia prestentur, non minor sit digladiatio, ista tractatione, ne prolixitate nimia gravem auditorium celeberrimum supersedebo in praesentiarum alias Deo volente de illis per occasionem explicaturUS.

Vidimus hucusque, Clarissimi

Humanissimi Auditores, Deum Christum cum Spiritu utriusque, iatramque Sacrosanctae Theologia nostrae paginam implere. Si obiectum quaeratur: Deus si Christi a Spiritu nobis monstratur. Si author occurrit ultro Deus S Christus, per Spiritu operationem. Si finem propositum intia eamur uni nostra cum Deo.

Christo se offert, non nisi Spirititi communicatione obtinendus. Si de ipsa doctrinae meritate, certitudine inquiramus Dein in Christo peressicaciam Spiritu sancti de illa mentes nostras convincit clarissime hanc

99쪽

DE CERTIT SACRhanc cordibus obsignat potentissime.Merito ergo Deo Christo , in Spiritu sancto, gloria omnis istius

revelationis debetur merito gratia illis per Spiritum senstum, pro tam augusto de necessario nobis beneficio, agendae. At nullas gratias illis agere possumus gratiores , nullam gloriam dare gloriosiorem, quam ut assiduo mentis intuitu devota meditatione ita tam nobilis objecti cognitionem incumbamus in tota

meditatione, ne aberremuq ad doctrinae revelationem confugiamus

Ex illius unius verbo sapere discamus, ardenti desiderio S indefesso cursu ad scopum istum ultimum, de beatissimum finem unionis nostrae cum Deo: Christo contendamus nusquam de veritate istius revelationis dubitantes, sed certa fidei plerophoria, per Spiritus S inspirationem: obsignationem mentibus cordibusque nostris impressa, uerbo isti adhaerentes donec tandem evad imus omnes in unitatem si- dei Sia initionis i h Dei, in irumper fectam ad men amsatura a Diti Christi. Quod ut Deus clementissimus Pater nobis, in Filio dilectionis sitata per communicationem fansii Spiritus concedere dignetti . supplex illum oro, veneror illi sit latiq. honor. gloria, in sempiterna secula. Amen.

ORATIO

Componendo diffidio Religionis inter Christianos,

Habita ab Auctore viii. Feb I 6os cum I toratum deponeret.

vlla unquam a primo p cat Iin orbem terrarum ingressu,

os ANC T. TARO L. Ita beata exstithre secuta , quae non alicuius mali interventu turbata fuerunt: nulla vicillim tam miserade infortunata , quin ob benevolentiae divinae in humanum genus redintegratae r sentiam, aliqua boni dulcedine contemperata fuerint. Testatur hoc omnium artatrim C perientia, condocefaciunt historiaeotnnium populorum. Ex quartim diligenti intuit, comparatione, sit cui visum esset parallelismum facere bonorum .malorum, sive concurrentium sive sibi invicem saccedentium a nar ille velut in limpidi si ino speculo contemplaretur , quom Ido divina benisvitas cum eiusdem iusta severitate semper colluctata sit , Numi is bonitai cum malitia hominum confligerit. Istinc ejusdem rei specimen nobis praebent luculentum praesentia secula nostra . in hoc nostro nobis cognito orbe Christiano.Quod ut commonstrem, non nece se habeo censum agere omnium, quae in hanc seculi clausulam inura darunt, malorum id enim illortim

infinita difficile facit prope

Lasare, i neque bona quibus aliquantulum refocillatur, ad amussim dinumerare sufficiet abunde veritati isti firmandae , unius signis admodum bovi, unius hie Vestrandiq& illi bono dilect3 oppositi mali

Commemoratio. Bonum illud est. quod divina clementia tinc orbem nostrum illustri sacrosanctae veritatis su e fulgore irradiat, ,erae, hoc est, Christianae Religionis notitia collustrat Malum hoc est, quod humana sive inscitia sive per versitas clarae istius veritatis lucem, nigra errorum adspergine contaminat, hunius istius religionis consecraneos in varias partes, imo martium

100쪽

2. D . I. A, MI tium particulas, distrahit discerpit; prorsus contra ipsius Christianae Religionis naturam .genium. Cujus author princeps pacis, doctrina, 'Euanoe uni acu professores , I ij pacis nuncupantur Cujus unda.men ni est pacificatio inter Deum S homine S, sanguine principis istius

consecta praeceptum iitraque ejUS pagina inculcatum, de pace, consordia fruct v, iustitia , pax fretalia in m per vetitum sanetum , cuius denique Fnis est pax. tranquillitas sempiterna.Ta- metsi autem veritatis ista fac, per Christianum orbcm sparsa, non pa

sertim clarior silvis apud Ecclesias, Uae reformationem profitentur intuitus vehementer exhilaret di fieri tamen non possum quin ex dissidio Religistiis, quod Christianismum totum gangrenae instar perva sic misere vastat , ingentem animo dolorem concipiam , marbitror una mecum omnes, qui Christum ejus que Ecclesiam amant, nisi animos gerant Marpesia caute duriores, Qv praecordia Ilusquam Vercino Obore. triplici aere circumvallata. Quae causa me impulit, juxta tritum illud , ubi quis dolet, ibidem egrinanum habet, ut in celebra hac pane

a re, ubi mihi ex recepi, laudabitali more, hac festivitate Academica, dicendi provincia est demandata, aliquid de Religionis in Christiano orbe dissidio in medium proferam Ttibus

autem partibus materiam circumscribam primo enim de dissidio ipso malis itide existenis, disseram , inde de

eius causis , denique de remedi s. Prima pars necessitatem tanti mali tollendi continet postrema modium quo tolli possit, cui servit media . praescribit. Omnes simul junctae rationem con

ficantis

Deum vero pacis supplex oro Veneror, ut mihi dicenti Spiritti suo veraci pacifico adsit, mentem relinquam regat, quo ipsi grata Ecclesiae Christianae salutaria proloquar, ad ipsius gloriam: nostri institutionem A vobis autem, Clarissimi: Humaniss. AuditoreS, peto, ut benignis animis Mauribus audiatis. Strictim singula percur

ram, indicis potius quam Oratori S vice fungens , ne patientia vestra

abutar.3s mim lanium est uni , imo sumismum adeoque unicum; sive res separatim singulas consideremus, sis veplures aliqua inter se societate conrtentas Omnia enim: singula, eo ipso quo unum quid sunt, id ipsum sunt quod sunt, sin eo quod sunt, unu ne ista conservantur. Et, si per fectionis ulteriora indiga sunt,

capaciari eadem porro unione corroborantur, augenter , perficiuntur,

usque dum terminum sibi a natura vel gratia , vel utriusque authore Deo praescriptum assequantur. Hoc ipsum adeo verum est, ut hin ipsa umone, qua Deus via est misi semper praesens ipse suaque omnia

sibi simul praesentia habens , illius beatitudo consistat. Nihil itaque

naturaeacrum, tum singulari, tum tiniver e, unione convenientiu aut

desiderabilius : nihil dissidio, quo

omnia de statu suo deficiunt Prim Um, paulatim minuuntur , intercunt denique, noxium magis abominabile. Caeterum ut bovilia .uniam sunt differentiata Bonii millud praestantius est altero, quod in sua natura excellentiam habet prae alio, quod communius est, quod durabilius,

SEARCH

MENU NAVIGATION