장음표시 사용
931쪽
assit mantibus infringatur probatione
contrarii. Velim itaque cx illis audire, qui e sit haeresis cui ista sententia patrocinet fir Pelagianari, proculdubio proserenta At probatio-Hem requiro, qua in re huic sententiae cum Pelagianismo conveniat. Doceamus autem ex abundanti hanc
lententiam Diuolari Deso mo C. vere.
, c.M.' Augustinus lib. de haeresibus c Cest em live nosticon haec ponit Pelagia-
. m. H. T doctrinae capita... - i i. Adamst De picta' sive non peccasset moritvraeserat. 2. Peccatum Adami triani ocuit
eriginale peccatum, 'reret perituri sunt at ita citana si me Sarrantem ba li viath cx hac vita straverint. . Libido in homine naturale est bonum, ut uetit in ea quu quam cuius hominim pudeat.
3. IIcmo ei Liberum arbitrium cnquam per se sibi ulli icns se velle poteri
6. Vita sussorum in sti seculo nullam omnino habet rccatura, ct ex his Eccle si .et Christi in hac ix orta tale perficitis V, ut sit omnino sue macula disi a. . Gratiam coalitu altri petieius, di cit illam ese donam in creatione collataim 'tea praedicaturum, rurisque illustrationem . ad cognoscendum ea qua bona mala sunt, ni aes remissionem peccatorum auu peccaver: excludens ab ea char itatem , donumque S auxilium Spir. S racti ira nequibiti bonum cognitum criposse dicit etiamsi ct cci istum gratiam saleatis dati, ut fac iuga Fat, An pii
alioquin naturae viribit fieri qui citi, sed di Filii potis . Ista fiant praecipua dogmata Pela
giana haerescos, ad quae alia sit Vetliant, referri possunt. Nulli autem existis dogmatis patrocinat Ur sententia, quae caput . . ad Romanos de homine sub lege constituto ex-nlicar mis hoc modo it nos expli
bro expositionis nonnullarum pro fiat i mo polition Um ex epistola ad Roma te pretatio. nos lib. i. ad Simplicianum nem horacetim quod indi clione probabitur. rvmexi ra
i Aperte proster tirps catum es eum ebit exile. camus, totam caussam ni ortis meritoriam, honrinem ne oraxino, si iturum non suis,
se, si non peccas . 2. Adainum arcando se into 'ercs omnes corrupisse, c irae Dei obnoxios
S. Omnes qui tu Adam orsinariamia nascum ui trahere ex ipso eriginale
pectatum es, re irim mortis aeterit, quod
haec scurentia fundamentum ponit it criori; u rationis Illud cuiui ctia: vade peccatum hic dicitur peccattim , peccatum l lyra modum pecc in Si peccat tam in
habitans, peccatum adjacens , seu malum adjacens lex in membris. . a res dicit Ita sententia concupiscentiam,sub ina etiam libido compulicu itur, isse malam s. Dogmallet ex profesta rem ta-tUT. Docet emino a cla hic iuxta illam sentevtiam , hominem at Erat in bonam non velle nisi sub lege sit , e hec per legem in illi produxerit spiritus legalis fui ct boi, iam velit, tam in xulla modo per liberum arbitrium, etiam ira Ceimpella: n es adiuvetur po se iii ipsin pr tiare, sed gratiam Christi, nempe donum Sp. Santii S charitatis ad hoc esse absolute necessariam , quae gratia n
932쪽
primam. Non omne bonum i ego ni Messe adimon I.
sos Iacobus ditur serendum me tua, qua ulla Di,
sed meresngratuita. 6. Hic ne te docetur neque resuta inrper illam sentem iam , quia latuit hic nonasti de reatnitura at niterea Bon vetant bui pationi verum esse , quod dici, in de impe iseetione retentiorum in hac
vita. tiam refutatur : nam non modo non con
cedit disculter fieri passe bonum ab illo homine qui est sub lege, nondum sub gratia possim, sed vetat simpliciter ullo modo feri posse rei peccato resistat, O quod bonum ei faciat. Sed instabit tamen aliquis di, cri duplici nomine istam interpretationem Pelagiani mo savere. Primo , quod homini nondum regenito sub Iratia con .stituto quid bo hi attributi. Secκκdo , quod Ecclepta locum adimit, quo impersem; ovem re enitornm in hac ita luctam, qua
es inter carnem a intum , dum hic j-vitur, probare solet. Rei pondeo quod ad primum, videndum primo , quid boni illa sententia homini non regenito tribuat, Certum enim est non omne prorsus
bonum qualecunque illud sit ho mini irregenito isti gratia nondum constituto adimendum esse notitia enim veritatis Rom. I. opus letu ipsorum cordibin inscriptum, cogita- tiouum accusatio es excusatio, upi iniusti discrimen Rom. et peccati agnitio, dolor ob peccatum, conscientis anxiet iuri desiderium liberationis , Se bona sunt, S tamen homini non regenito triobuuntur. Secundo , Sciendum quod sententia illa, quae locum de homine sub lege existente explicatu bona illa
Non ex naturae penu promat, sed ex
operatione Spiritus legis praedicatione utentis, eique benedicentis, xviij I v deducat. Tertio,&hoc cogitan, dum quod inter Ecclesiam velagianos non hoc controversum fuerit, an homini irregenitori bondum sub gratia se diu lege constituto aliquid boni tribui posset, nec neri sed an citra gratiam eiusque operationem aliquid toni homini
sub gratia est aut regenitus, qui aliquam gratiae operationem recipitri gratia enim hominis voluntatem sibi praeparat, ut in ea habitare possit. Pulsat gratia fores cordis nostri, sed pulsans nondum inhabitat, neque dominatur licet ita pulset ut suasio. ne sua fores sibi aperiri faciat. Sed de his in primo capite nostri tractatus saepe actum est.
Quod ad secundum objectamen- et
tum attinet, Respondeo Primo , locum hunc non esse ab Ecelesia alia istum primis temporibus Ecclesiae ad stabiliendam imperfectionem regenitorum in hac vita, ductam inter carnem spiritum, qualis est in re- genitis. Nam monstravimus ante antiquissimos Patres locum istum non de regenitis seu sub gratia constitutis explicuisse. Licet postea ad hoc dogma stabiliendum usurpare coeperita nonnullis Doctoribus. Secundo, In consequens esse,quod sententia, qua locus aliquis secus explicatur quam a multis, imo ab Ecclesia ipsa ad haeresin aliquam destruendam citatus est, propterea haeresi assinis sit, aut judicari queat, quia eripiat Ecclesiae locum ad probandum dogma verum refutandam haeresin usurpari solitum. Secus enim nemo non ex nostris Doctoribus haeresi alicui quidem valde enormitat finis merito judicabitur:
isto jure Calvinus a Lutheranis audit
933쪽
audit Arrianus, quia multa loca Scripturae ab antiqua Ecclesia tum Graeca tum Latina ad Trinitatem stabiliendam allata, illorsum non fac ore aperte scribat, maliter inter
Tertio , Nullum Ecclesiae istius loci ademptione detrimentum inferri, Ut pote satis copioso ali Crum locorum numero instructae ad idem dogma comprobandum , de contrarium infirmandum quod Augusti- Iriis abunde commoti stravit , ubi
ex proseis de perfectione justitiae in hac vita agit adversus Coelestium limentis uallo, Et iam atque etiam di-
'T laiciendum quibus locis Scri
Oetallitas res utetur, ne si infirma, e minus valid . . v aliquoi nodo dubia ac ferantur, Haeretrici istis refutuis in spem veniant, e reliqua eiusdem farinae existentia redargui e confutari posse. Neque n. exiguam tacitu critati injiniam qui infirmis argu mentis illan adstruit; ech et 2 π hae docet necessariam conclusionem me cessu iis argumentis esse comprobandam. Nam coinclusio sequitur partern debiliorem Quod V. O hic locus controversia non caret etiam apud Catholico S. Scripturae Tractatores, lamant commonstratum est. t uinto, tui hic locus ita expli. catus ex mea mente , Ecclesiae ser-vne nequeat ad probandam inperfection m regenitorum in hac vita servit tamen eidem ad dogma aliud .longe majoris momenti confir-m indum adversus Pelagian Ose nempe, quod est de gratia Christi nec ellii ueras legis impossibilitate ad lim vincendurn levi vitandum, vitam ex norma legis instituendam. Quantum autem vetus Ecclesia Dum qu ddiscrimen posuerit inter huius hil est - φ
lius quaestionis se dogmatis neces i. t. uerusitatem, licet eae August mi variis io se follit
Libro de Nat. Grat contra Pe l.uo maioris lagianos, cap. so. Quod Vero contra habitum qu is
eos disputat Pelaetioso qui dicunt, et
ita quis nolit me peccato esse, si Hoc d retas in hominis possitum esset potestates prepituam
Recte ouidem disputat hoc ipso eos
contiteri non ei te impollibile, quia impis fectione, hoc vel multi vel omnes volunt: sed ruratur evhoc unde sit possibile confiteatur pa est. Ipsa enim gratia Dei per re I rium Christum, &c. cc Ibidem cap. 6 o. Utrum m hoc se reculo fuerit vel sit, vel possit esse ali requis ita juste vivens, ut nullum a re beato iannuo peccatum , potest esse . aliqua quaestio inter vero piosque cc Christianos posse tamen eis certe cpost h. ac vitam quisquis ambigit, desipit. Sed ego nec de ista volo
contender C. Nanquam mihi non cevideatur aliter telligendum quod rescriptum est res non tu lifica, tua in con , respectu ira omnis videns, O si quae si remilix ut tamen possit ostendi vel haec testimonia meliu aliter intelli cc in Osse, vel perfectam Plenamque cc justitiam, cui prorsus nihil adden ccdum sit, &vel heri fuisse in aliquo, ididum in isto corpore viveret, Olaho cc die esse, de cras futuram' dum ta ccmen longe plures sunt, qui Quum sibi usque ad ultimum vitae huius diem necessarium esse non dubitent, Ut veraciter dicant dimitte nobi debita nostra,sicut Si Is dimittim vi debitoris ius is nostris spem suam tamen in Christo atque in eius promissionibus veram, certam, firmam esse confidant, nullo re
934쪽
tamen modo nisi adjuvante gratia, Salvatoris Christi crucifixi dono, Spiritus eiuμvel quoslibet ad plenisse, simam perfectionem, vel quenql l Am, ad qualemcunque profectum verae piaeque uitiriae pervenire, qui negas verit, Rescio utrum recte possit in a quali uri cunque Christianorum uti, a mero deputari., De spiritu: littera cap. 2. Quin, etiamsi nemo est, aut fuit, aut erit, quod magis credo , tali puritate per, sectus, tamen esse, aut fuisse, aut, fore defenditur&putatur, quantume ego judicare possum , non multum erratur, nec perniciose, Scet Sed illis D acerrime resistendum est ac vehera mentissime, qui putant sine adjutos, rio Dei per seipsam vim voluntatis, humanae justitiam vel posse perfice-D re , vel ad eam tendendo proficere.
Grai cap. 2. μδ. 8 V63. Ubi bre- , viter ita inquit Nulla est vel non dis magna quaestio , quis vel quando, perficiatur , dum tamen sine gratia, Christi id ipsum fieri posse minime
dubitetur. Item de peccat merit. re missi lib. a. cap. 6. i item lib. 3.
c. si 'lim Quod autem haec non Augustini videmur m modo sententia fuerit, sed: Eccle
tu Epicto lio Carthaginensi congregatos ad Pa-q.ev nam Innocentium ita scribente S. Sed
quoquo modo te abeat illa quae, stio, quia etsi non invenitur homo, in hac vir sine peccato, id tamen didi, citur posse fieri per adoptionem gra- acti arcu spiritus Dei, quod ut fiat co- nandum atque poscendum est Viole-
, rabiliter in id quisque fallitur nec a diabolica impietas, sed error huma-- nui est , elaboranda inoptanda asARMINIus firmare, etiamsi quod assirmat osten , didere non possit, id enim credit fieri , posse quod certe laudabile est velle. ,
Videmus ergo hunc locum ex mea mente explicat uni Ecclesiae ad longe maioris momenti dogma stabiliendum inservire, quam e selit et intia illa altera declaratum. Sed,
inquiet aliquis, eae illa sententia quae de homine sub gratia locum explicat, utrunque dogma stabiliri posse:
Respondeo, ut hoc concedam, nego
tamen directe id fieri posse, sed unum dogma,de imperfectione nempe regenitorum in hac vita directem de probabitur, alterum per consequentiam inde deductam a multum interest a dogma loco Scripturae proprie: ex proposito Scriptoris explicato stabiliatur, an uero Per consequentiae deductionem inde concludatur. Sunt enim loci nonnulli velut sedes quaedam, unde controversiae dijudicari debent , .huiusmodi ad decidenda controversias usurpari solent firmissime.Venio ad secundam istius The intrarum
seo Spartem, qua dixi hunc locum 2 'de homine sub lege existente expli tivitur a. catum directe ex professo Pela mariam est,
gianae haeres contrarium esse quod -
licet jam ex parte occasione objemeaea osse,ctionis c praecedentis commonstra e Mnarim tamen paulo alius doceo QR pq e confirmabo.Ex Pelagianae haereseos capitibus minime postremum est, ut ante Vidimus, quo asseritur quod homo per liberum arbitrium tanquam per se sibi sufficiens implere valeat praecepta Dei, digmmodo homo per legis doctrinam erudiatur , ut quid sibi praestandum , quid omittendum sit. scire possit. Illud dogma ex hoc loco subae,.s.f. de homine sub lege intellecto, non ex mei
935쪽
IN II praei utinae refutari modo apparet firmiter, sed T cli mi etiam ex ipso scopo et proposito his imis Apostoli velut radicitus evelli atque inter relatra exstirpari. Appii rete oppositione emerum pras do malis istius rapostolici con,
textus. Illitiis dicuri hominem Perlegis doctrinam institutum solius liberi Arbitrii viribus peccatum vii Dcere dc legi Dei obedire posse Apost iu duit, hoc liberi Arbuit iis legis viribus fici non posse. Peccatum enma, inquit, vobis non dominabitur; non enim estis sub lege sed sub gratia . Vnde constat, si lub lege essent, peccatum illis dominaturum , quod T. capite latius pertractat. Dicit Pelagius , homo potest citra gratiam Christi solatiistitutus docti in a Legis
per liberum Arbitrii in sacere bonum nocim iit, mirim omittare ris i non minit. Dicit Apostoli honum in illum consentire in dem legi quod bona P . at perfuere bonum in seno in venae, sed omittere bonum quod vult facere malum ita non visit. Di recte itaque citra consequen-ltam stagnati doctrina Apostolica adversus dogma Pelagianum, requidem ex scop, sine quem Apostolus ibidem sibi proposuit. Ex huiusmodi vero locis longe fortius coibvincuntur in convelluntur haereses, quam ex locis praeter scopum .intentionem Sc raptoris ad refutatio, Nem accommodatis licet in hoc fiat juxta rectum sensum eorundem lo
Sesti m Fatetur ipse Augustinus hunc O-- uoufim. cum de homine sub lege explicatum fatetur si haeres Pelagianae adversari lib. de
ri, Nat et Grat, cap. s Sed cur inquit
iae itam Pelagius clii mena jam aptioeatus in . . Christo Illi hoc clament qui non m, dum beneficium tale perceperunt, quorum in se voces figi ribat Apo-
, itolus: Si tamen vel hoc dicunt. Sed L, R o M. 'o' natura ista defensio nec illos hac cvoce X clamare permittit. Neque enim in bapti Eatis natura est, in cnon bapti Zatis natura non est. Aut si vel in illis vitiata esse conceditur, Ut non sine causa clament lx elix ego homo quis me liberabit de corpore mortis huius , ei iue subveniatur iis eo quod sequi V Gratia Dei per Iesum Chripum Dominini nostrem concedatur jam tandem humanam medico indigere naturam. Unde apparet ex Augustini mente hunc locum etiam de naturali homine intellectum dogma Pelagii destruere quo ait hominem naturalem nature viribus legem Dei praestare posse.
Sic loco quem ante notavimus c. 2. ecl. I. retraci. c. 2 3. aperte dicit hunc
locum de homine sub lege explicatum Pelagianum haeresin confutare, his verbis: Unde quidem jam ever c cvitur heresis Pelagiana,que non vult ex Deo nobis, sed ex nobis esse cha ceritatem qua bene ac pie vivimUS Item de Nat. OLGrat. c. A. Porro
si ab istis vel hoc impetram US , Ut re nondum bapti Tati implorent auxi ralium gratiae Salvatoris: non est hoc quidam parum adversus illam fallam defensionem, tanquam sibi sufficien ratis naturae potestatis liberi Arbi , trii. Neque enim sibi sufficit qui di recit Ius elix ego homo quium liberabit: aut plenam libertatem habere dicen ccdus, qui se adhuc postulat liberari ta Contra duas Epistolati Pelagiano rarum ad Bonifacium lib. I. c. 8. Hinc cautem jam incipit inpostolus pro dipter quod ista consideranda suscepi ocmus, introducere personam suam, cintanquam de se ipso loqui cubi nolunt Pelagiani phum Apostolum Mintelligi, sed quod in se alium homi mnem transfiguraverit sub lege adhuc;
936쪽
ia positum, nondum per gratiam libera ratum: ubi quidem jam debent conii cedere, quod in lage nemo is catur, Dicut alibinde Apostolus dicit, sed ad cognitionem peccati id ipsius' legis praevaricationem valere legem: ut agnito auctoque peccato per fi-- dem gratia reqUIrat Ur. At Pelagiani, inquit aliquis, non sine caussa illum locum de homine non regenito sunt interpretati: pro iculdubio sciverunt illam interpretationem suae sententiae, Uam contra Ecclesiam defendebant, patroci-Res. sin nari. Respondeo primo, jam ante in
commonstratum esse, quod locus etiam de homine sub lege Oc OH dum regenito, intellectus Pelagianae doctrinae adversetur. Secundo, Fieri posse, ut Pelagiani locum de homine sub lege, non sub gratia constitutum explicandum putaverint, citra ullam considerationem Ontroversiae quae ipsis fuit cum Orthodoxis Tertio , Non hoc posse patrocinari sententiae Pelagianorum,
quod hic de homine sub lege dicatur agere Apostolus, sed quod talem hominis sub lege existentis descriptionem adferebant, quam sciebant suae sententiae adstruendae esse ac- accommodatam. Dicebant enim hominem sub lene esse qui naturae viribus de instincstu, utpote quae in Adamo corrupta non erat, Olerat velle bonum, nolle dum, sed prava consuetudine ita erat peccati servitio mancipatus, ut re ipsa Mactu quod volebat bonum praestare non
posset, &c. Huic falsae descriptioni
occurri potuit, etiam non negando,
quod de homine sub lege hic agere tur, sed illam descriptionem refutando. Nam haeretici non in omni-RM , Iris
lorum mos est vera falsis permiscere in ex veris fundamentis saepe falsa adstruere , fundamentis inquam veri arte qua dat aut manifesta violentia ad falsa adstruendum detorti S.
Objicitur praeterea fieri non possse ut haec sententia non sit haeretica aut haeresi assinis , quum videamus quendam Prosperum Dysidaeum hominem Samosa tentanum Vmultis haeresibus inquinatissimum hoc cap. I. ad Romanos delotimne non subgratia sed sub lege existente intcrpretiat Um . quod proculdubio non faceret nisi intelligeret ex eo secti gnum suarum haerescon stabili mentum habere. Rei p. Ridicula sane est ista objectio. Quasi vero
qui Haereticus est in omnibus errare
debeat, nihil verum scere pollit, aut siquid dicat id totum referendum sit ad stabiliendam haeresin. Haeretici etiam pessimi in aliquibus Articulis cum Ecclesia senserunt.
Notum est Haereticos antiquos multos locos adversus Orthodoxosita interpretari conatos, quin&interpretata solitos, ut haeresi ipsorum nocere non possent, qui tamen loci etiam nunc a nostris Theologi contra sensum Orthodoxorum , convenienter interpretationi Haereticorum explicantur, nec tamen ista de
causa fautores Haereseon appellandi sunt. Velim autem commonstrarrquam affinitatem haec explicatio habeat cum Arrianismo vel Samosa- tentanismo. Si idem qui Samosate nianus vel Arrianus est etiam perfe- cstionem justitiae in hac vita urgear, ille locum de regenitis intelligendum regabit, non qua Samosa tentanus vel Arrianus, sed qua Pelagianus
937쪽
IN aera VII aut Celestianus. Si istho pacto argumentari liceat, tum magno praeludicio gravabitur sententia quae de homine sub gratia locum explicat, eo ipso quod a Iesu itis eorumque Coryphaeis piae runque ita X plicatur, qui jurati sunt Ecclesia Christi misi re taveritatis hostes Pontificiae vero,
pue te de e limum et is haeresibus contaminatiss
riacusit iis lima Eccletiae datellites fortissimi. Apage ista argumenta ab animo&ore illorum, qui bona conscientiaveritatis defensionem susceperunt. Quis non videt illa usurpari ad percellendos animos auditorum imperitorum, ut timores stupore quodam praecaecat verum judicare non valeant , immo rem controversam attingere non audeant praevano
haereseos metu. Notae sunt ille artes peritioribus, nec nocere possunt nisi inperitis, qui ultro errare statuerunt. Commonstravimus enim ilia lud caput ita intellectum est e multis Ecclesiae Doctoribus qui hostes se eximios Arrianismi in Samos te. nianismi, aliarumque Haereseon declararunt, verae de Patren Filio, Spiritu Sancto doctrinae acerrimos propugnatores Bone Deus Quam
latus argumentandi campus aperitur iis, qui gaudent Catholicae doctrinae asscitores fortissimos in castra haereticorum detrudere , hoc praetextu quod loca nonnulla Scripturae ad haeresin refutandam adferri consueta ita terpretantur, teXiis haereses oppugnari non queant. ri Gravatur denique ista mea expli-lii. quod hae catio quod distentiat a confestione isterpretati omnium in Europa Reformatarum
I. Ecclesiarum o pro qua stabilienda
.si f. m. tam multi Martyres sanguinem su- astru rum fuderunt. mico hoc argu-
mentum non ad veritatem docen rem sit, 'edam , sed ad inflammandos: excae RM'σcandos prae furore animos audientium usurpari. Nego enim ullum in
ulla confessione Gallicata Belgica , tum iam Helvetica, Sabaudicata Anglicanari cos et in
Scotica Bo hemica, Augustana, sive 'arriri
quavis alia extare Articulum qui istini bitramuinterpretationi sit contrarius, aut qui esse, ista interpretatione vel tantillum debilitetur. Fieri quidem potest, ut
locus iste in aliqua confessione usurpatus sit ad stabiliendum dogma quod inde confirmari nequit, nisi de homine regenito sub gratia existente explicetur: at quid hoc contra illum facit, qui idem dogma approbat mordicus accurateque defendit, multis aliis Scripturae locis adductis dolum hoc negans quod verum illud dogma isto loco satis bene defendatur. Et quis unquam
sanguinem suum fudit, vel fundere se
coactus est, quia hunc locum deho no contrariamine egenito& non sub lege exi isthmi re, stente explicandum putaverit Li ' bere dico, dum ista audio, vix temperare possum inme continere, quin prae dolore palam exclamem, ut Deus illorum qui haec talia docent misereatur, bonam mentem synceram conscientiam illis immittat, ne radversus conscientiam ruentes tandem poenas dent pro merito malignae inscitae, aut ut illorum conatus impediat, cirritos saltem faciat, ne noceant veritati divinitus patefactae Ecclesiae Christi. Secus enim haec interpretari non possum quando ab hominibus scientia praeditis
Proseruntur. Non omnia quae confessionibus continentur aeque sunt necessaria e non omnia, quae continentur confessione aliquari stabi
liuntur sanguine illorum, qui propter istam
938쪽
'I I A Cora vis istam non totum sed partem illius
nitam Asa aliquam ad mortem rapiuntur. Et Dre, ne semet scimus multa Martyrum millia veri.' tatem Euangelii suo sat mi ne obsi-
lirande gnatae, qui de hoc perfectio his vel erfectiove imperfectionis justitiae Atticulo ro- viiii R. gati nunquam Uertiant nec quicquam cogitarunt. Loquor de hac quaestione; An qui per Christi m iiDtι- fcatio sanct ficati sunt, legem Dei in hac vita, auxilio Chri l es gratiae Spiritus implere posintsne ullo desectu Norunt enim omin Christiani se sine aratia in isti hil prorsus ipvi facere posse. Quare huiusmodi argumentis supersedendum est iis qui bona
conscientia veritatem inquirunt,&inventam conservare student.
Sensum ictum, quem piarique moderni Doctores nostri Apostolo hoc loco triburet, a nullo antiquorum Ecclesiae voLiorum, ne ab e gugustino quidem approbatum , a multis autem repudiatum Os
arare. tarer, cum istum de homine regenito pretati t sub gratia constituto interpretaturu
: etet est jam ante enim fassus sum Au
prei - gustinum: nonnullos alios ita ex anterD 'ax plicuisse et sed aio maffirmo nostro- - - rum terpretationem ab antiquorum istorum ex licatio ae in re mi-gni momenti duuntire, meo ascite, ut suam sententiam a initum e. terum , nonnisi per vim contra ipsorum auctor ammen em confit ARMINIus mare possint. Quod satis accurate probatum iri existimo, si commonstretur, quod illa quae huic homini ab A postolo attribuuntur longe aliose usu a nostris acci Diuntur , quam a veteribus, qui locum de homine sub gratia explicuerunt, intellecta sunt: e quidem sensu cousque a veteriem explicatione diversi, dissentiente, ut illi ipsi veteres attributa Illa, i chandum illorum modernorum sensum accepta, non homihi regenito
e subIratia, sed sub lege constituto
conuet ni reputaverint. Illud autem jam porro commonstro hoc pacto.
Plaerique ex nostris illud bonum quo LApostolus ait velle se quidem at non facere in illud malum quo nolle se dicit, a faccretamen,in erpretantur de malo de bono actuali malum explicantes fictum ipsum
quod ex concupiscentia carnis contra Spiritus concupiscentiam volUntate consenitiente patratur, Onum
vero itidem de ioso facto explicantes, quod secundum Spiritur quidem facere concupiscit sed imp diente carnis concupiscentia ac tu ipso non praestat Inspiciantur Commentarii nostrorum rem ita habere constabit de qui mihi contradicunt hoc aperte in antiant. UgUstinus vero omnes Vetere S UOS videre mihi contigit locum illum de homine regenito e sub gratia constituto interpretantes, illud malum quod Apostolus se nolle ait a facere tamenta dicunt esse concupiscerea boniam vero quod velle se ait at non perstrare, interpretantur non concupiscere,discrimen facientes inter haec duo. concupiscere: post concupis centias scias ire non concupiscere post sua coli cupiscentias non ire. Quemadmodin etiam Apostolus
939쪽
INc AP vii, ADRO M. Iacobus id discrimen annotat cap. I. v. Id. Is uni si istis tentatur dum a propria eancupiscentia abstrabituro inescatisr Deinde cupiditu posteaquam concepit parit 'ccatum, scilicet actuale peccatum vero palmum gignit dr-
L Epiphanius hariae siri . contra O-
Dbat reae memem lib. 2. tom. 2. . Nam quod
e tham. dictum est, Quod operor non co- , gnosco ecfacio quod odio habeo: non de eo quod operati sumti ac, Perfecimus Malum accipiendum est, scd de eo quod solum cogitavi
, Et paulo post e Alioquin quo- , modo Apostolus malum quidem, quod displicebat maxime fecillit,
bonum vero quod placebat minime, , si non de extraneis cogitationibus, dixisset, quas cogitavimus aliquan-- do, 3 non volentes, non scientes ex si qua causa t, Et paulo post Nam hoc bonum, expcifectum non solum a faciendo, abstinere, sed etiam a cogitando: , quod volumus, hoc bonum non fit, ii sed quod nolumus malum.
, Paulo post Quapropter velle, quidem ut ne cogitemus ipsa inno-- bis situm est , verum efficere ac ope- , rari quo dis Inpentur, ut ne rursus in mentem nobis redeant, hoc in nobis . non est situm , sed ut utamur ipsis solum quodammodo aut non uta, mur, ut sit sententia dicti talis: huo enim quod volo saci adsuum Volo enim, non cogitare quae me laedunt nam, , hoc est bonum .immaculatum, is quod dici solet citra reprehensio-
, , nem inanibus ac mente factum quata drangulum. Et hoc quidem sodeth Hs bovum non faciori quod vero' in volam Iacta mu's. Non volo cogitare, dem cogito quae non volo.
Paulo post , refutans qui de factis ipsis Apostoli locum interpretabantur, sic inquit Si vero quis verbis, impetere ausus fuerit, quod Aposto ritus docet quod non solum in cogi retando est malum qim odio habe Mmus quod non volumus , sed et is iam in faciendo hoperando ipsum is
propterea quod dictum est, Ncnenini, quod volo Di bon m. sis quodnc volo malum hoc facio se expetimus an si is vera dicitqti haec dicit, ut declaret equod erat .ihim quod odio habe cebat Apostolus, non volebat qui cedem ficere, faciebat autem, & quod te erat bon m quod volebat quidem sacere, cenen asstem faciebat Vide caereta quae c
August. lib. de nuptiis e concu Evod Ulia piscentia cap. 3o Tom. T. Et seqUi- s. tum Invenio ergo legim mihi mole t refacere bonum . quoniam malum, tu ad te luet, hoc est , venio mihi legem te et Te bonum volenti facere quod lex cevult, quoniam non ipsi legi, quae cdicit, non concupi ces, sed mihi adja cerei mal m , quia .nolens concu rapisco. cc Ibidem cap. 3I. Ad corpus ergo cmortis huius pertinere intelligitur ceu alia lex in membris repugnet qui cedem legi mentis dum caro concum piscit adversus spiritum , etsi men retem non subjuget, quia: spiritus,
concupiscit adversus carnem, atqtae Mita quamvis lex ipsa peccati captivum ceteneat aliquid carnis unde resistat is
tegimentis, non tamen regnat in no restro licet mortali corpore si non re obeditur desideriis eius. re Et paulo post Apostolus autem subjungit&dicit Igitur ego ipse men rete servio legi Dei,earne autem legi peccati mi quod sic intelligendum est . mentet servio legi Dei , non consentiendo,
940쪽
, legi peccati carne autem servio legi M. Peccati, habendo desiderium peccati, quibus etsi non consentiori nondum
Lib. I. coni. duas Epist. Pelagia norum cap. Io. An forte metuimus ea quae sequuntur: quod enim perdra. uηorori non eatin quod odio m ago, sed si quod odi illud facio, ne forte ex his Ver-- bis quispiam consentire carnis conia cupiscentiae ad opera mala suspice., vir Apostolum Sed consideran- dum est quod adjungit: Si autem quod nolo hocstio consentio legi qηοniam, bonaen. Magis enim se legi consenta tire dicit, quam carniSconcupisce a- tiae. Hanc enim peccati nomme ap-
, pellat Facere ergo se dixita ope , rari non affectu consentiendi, hi m- , plendi sed ipso motu concupiscen- , di minc ergo inquit consentio legiis noviam bona e l. Consentio, quia nolo, quod non vult. Deinde dicit: Nunc autem iam nometo operor illud,sed id quod, habitat in me peccatum Quid est, nunci, autem, nisi jam nunc sub gratia quae, liberavit deletationem voluntatis a, consensione cupiditatis Non enim, melius intelligitur, vometo operor, ilissiis quia non consentit exhibere membras sua arma iniquitatis peccato. Nam si&D concupiscit , consentit, agit, , quomodo non ipse illud operatur, stia se operari doleat, revinci gravi- D tri in aemiscat tm Taulo post Hoc enim est perfi-D cere bonum, ut nec concupiscat ho-D o. Imperfectum autem est bo-ymnum , quando concupiscit, etiamsidio Concupiscendiae non consentit ad D malum,
D Paulo post Atque inde conclum dit. Igitur ipse ego mente servio legi Dei,
i Dccaei, concupiscendo, mente autem legi Dei,eidem concupiscen istiae non consentiendo. cc Adversus Iulian Pelagianum lib. V. cap. 26. Non ait facere, sed per ceficere bonum , quia facere bonum cest post concupiscentias non ire e re perficere autem bonum rest non concupiscere. Quod ergo est ad Gahcc latas, concupisentias carnu ne perfeceri re tuta hoc e contrario ad Romanos ea est, perficere autem bonum no invenio. cc Quia nec illae perficiuntur in malo, cquando eis non accedit nostrae o ccluntatis adsensus nec nostra volun cctas perficitur in bono, quamdiu illa ccrum cui non consentimus Permanet motus. Ipse autem conflictus, in quo etiam bapti Erti velut in agone de cccertant, quum caro concupiscit adversus res tritum, Spiritus aduersin tarnem, ubi, Wspiritus facit bonum opti non e consentiendo concupiscentiae malae, e
sed non perficit quia ipsa mala desi e deria non absumit hcaro facit ma vlum desiderium, sed nec ipse perficit, quia non sibi consentiente spiri, tu se ipsa ad opera damnanda non Pervenit Iste ergo conflictus non Iudaeorum nec quorumlibet alio tarum , sed plane Christianorum fide lium,in bene viventium in hoc cer ratamine laborantium breviter osten raditur ad Romanos, ubi ait, Igitur ipse ego mente servio legi Dei, earne legi pec M
Ibidem lib. s. cap. s. Noli ergo facere quod pati non vis, reicere quod invitemus ad dulcia facta, qui tabus Apostolum recitamus dicen tatem: Scio quia non habitat in me, b c est in carne mea bonum. Et si enim non choc persciant bonum qnd volavi, ut cnon concupiscant,faciunt tamento renum ut post concupiscentias suas .