Civis Christianus, sive peregrini quondam errantis restitutiones / [Johann Valentin Andreä]

발행: 1619년

분량: 251페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ξροῦ casse profuit, quos intimus pu- loi, c serius olor, posthac ab omni

crura confidentia cohibuit. Habet tamen Ecclesia suam decore ivendi disciplinam Si oberrantes cor-endi hi avissimas regulas Hoes ra- nos vero omni morte acerbior inlusionem Sancivit piarinondam odii custos antiquitas, ut tu Sara- aures r buissent,delicti poeniten- tia revocati, primum deprecarent Deum , dein Ecclesiae offrias reconca sarentur, qui mos laudatissimus novi prius evanuit, quam pecc md licentia

, irrupit. Hic publicis pieribus homo

reddebatur piorum communioni, qui nunc uno alterove nummulo redem tus non tacite subros it Eccl suae, sed ti- perbe se ingerit. inserta O naculam l nostram,&tinctores infames Voluit etiam sacra olim simplicitas, e aequitas vult, inique ablata re itat, quod Vana, esset, inter mali possessiones, resipi- stentia. Sic vulpecula bigeat an ierem, & devoret sic crocodilus morti homitiis illacrimetur. At o nimis illos se -

112쪽

ces, litibias hodie salva praedalicet innoxios esse, a delicto, non itiden spoliis,absolui.Dijudicent haec,quibuid datum est, nobis in hoc argumento disputare non vacat Valde egeant oportet multi, si reddant quod injusto ibtulo habent, sed huic, di gnaviter prospectum est, nemo huc titulum agnoscit Christianira paratus est non tantum ab universa Ecclesia,errorum, d lictorumque veniam petere, gu etiam corpus ipsum si id iniquξ possideat, restituere. id enim erubescat stati bus suis sateri, iliod in ospectu quondam omnis carnis, viventium Sc mortuorum publicὰ prostabit quid ni exuguum aliquid reddat, cum omnia pose, nisi oneratae conscientiae sarcinam relinquenda sciat, dc exactissime scia XXIX.

NAtu a quod homini, a

lia supi let .atque lalsissime, sed diversa planἡ est utro uinq; ratio nam cum labo: anti sese Natura pandat, hae

113쪽

CHRIsT Nus. ICI sescendo impetratur cum agentibus illas aveat, haec vult patientes. Nihil movendo, currendoq; homo promovet in divino lumine , sed sedendo ad pedes Domini Mauscultando. Sedet autem qui Deum expectat,nec Mundi turbis inquietatur Deus quid velit, quando velit, non semper communiucat, neque quo ducat suis aperit sed et obliqua , Mambages cum dilectis ambulat. Hic obticescat, ostra curiositas oportet,& ad nulla viarum compendia circumspiciat, cuspirales etiam lineae, Deo satis rectae sint. Videmur nobis

mus impediri, promovemus stare, properamus iretrogredi. appro pinquamus. Multi per carceres ad Regna eunt, hisblito itinere; per injuriae ad famam. Quiesce O homo, dcrem mnem Deo committe, qui supra o

mnem captum tuum, res suas jam ante

dispositit, optimo ordine progredi jubet. Itaque Christianus hoc unum agit, ut collamnam ignis in oculis se

a P ibabeat, quam quoquo eat, nihil dx

114쪽

caetero solicitus sequatur.neque ebi patientiae unquam pervenit, ut put male locum, aut duriter agi, vel habes a Deo ludibrio novit enim occulta ense judicia Deimuit injusta nulla. Ai diligitur cum loquitur attendit, dum tacet; loqRitur,cum lubet, it cum Vcat manet, una subsistit paret, cu prcipit; umit, uis pon igit abstinet, cum prohibet pugnat, cum incitat fugit,

cum monet; vivit, dum sinit moritur, culti evocat: ita dum ad nutum omnis icit, nuipiam impingit delinquit etiamnuspiam i

ini hodie omnes nugas suas , dc innocentum ostendicula Reipublicae

communicant, de Christianotum coetu pessi ne meriti sint, neque certe hasir a chartas exemerim,si quis meliora substituat. Dolendum est impietatem, injurias, libidinem adulationes, dimilem hominum perniciem publice praesta ir, necChristiano u,quam entilium fora esse purgatiora. Ea nunc est pestil ntissimorum libroru colluvies, an diluvium si socati dis optimis, j

115쪽

CHRis et I ANus. Is dissimis ingeniis eiu cere' leat. Nihil

xprobremus Mundo, quem dc loqui, de scribere male, inecesse est. Utinam saltem Christiani sibi temperarent, ne

calamos suo ethnico atramento intin gerent,de chaitas repurgatae iteratissae

macularent. Sed quis prohibeat, cum se nudinali catalogo interere tanti proin te fiat, quantis anetorum indici. itaque ex dolorum lacunis haurienda sunt, qua aliae is sontes non suppeditanti&aibi . spiritus oleum deest, ad vanitatis fictillas Eacernas lucubrandum Pessi-isa et X qua vix ulla tyronibus Christi periculosor: nam cum videant aetiam antecesseres suos, nihil ab hoc luto abhorrere .paul itina ad aeque iam qui das manus accinguntur, de idem coenum pertractanti Christianus ex multis pauca, ex paucis minima colligit, nec nisi ea , quae cum Verbo Dei

conjungi S compingi possint novit

enim hos mundi labores ad quietemrihil conferre, sed mentis operas alias exigere, quae tranquillitate serena, adi

116쪽

XXX. Silentium.

BEata bonorum Dei subsilentisci

stodia est, quod contrario his ter ris modo possessi rem dilat Mundi

namque, nisi id multi sciant, nihil se stire opinatur Christianiis, si id alii

sciant, thesauros suos proditos arbitret tur. Est autem revera Dei voluntas, ubquam castigatissimc simus linguar,neque sua secreta temer effutiamus nos potest enim stire strer ram animam, sed quae taciturnitatis sacra devote fideliter peragat Haud quidem reticenda sunt magnalia Dei, nec quae a mare Christianitatem possunt, occul tanda sed alia supersint quae Deus inflante anima agitat; alia sunt familiar talis Divinae arcana , quae propalare a

ambitionis potius fit ac levitatis,quam in usum communem studi, quinini, ea hominem loquaculum consessim deseriint,ubi primum oris sigillum sol i

117쪽

si ut appareat Deum amicitia laesae

injuria irritatum Sanctos Dei videas, quam moderate de se senserint; quam temperatε de se sint Iocuti quam amo- is di vini obsignationem religiose cu-1odiverint. Nemo illis ne icire plus

utreditus est, cum plurima scirent; nemo minus posse, cum omnia praest ent;&nos miramur Deum nobis mutis communicare, minusque concre- dere, cum undique disti ira inus nempe beati non erimus conscio Deo, nisit id in muliercular aures effundamus. Pudeat Deo fidem servare non posse,

i cum rimarum plenum, secretorum: tincontinentem nemo mundanus am , acum serat distamusque prima tra iturnitatis nostra pericula Deo probare, uti in nos arcant servandis pares repererit, atra atque alia revelares com municare, lignati possiti Quid etiam vetet, bonos inter se ali uos secretos, atque sit, jurejurando a s deles esse,non liquet. Certe habere, in cujus sinu omnia cita, etiam peccata

iec Eoc libere effundas, nestio quam

118쪽

mirificξ exonerat. Multa nos tacite figunt, mordent quae amico deticha mitestunt, quasi Deus ipse nolinosibios mala nostra cocoquere. Jui quis hunc amorem , sive arctissimis amicitiam abrumpit, aut corrum detestabilis est, nec minus huima quam Christiano nomine indignMultae pravae cogitationes, Vana conlia,temeraria proposita, frivola de sidria,impuri amores , maligna odia, inepti metus, d consimilia mentis nugamina dispelluntur, si quis pectoris suconscium, d consiliarium fidum habeat , Ut omnin persaadendum Christianis dela bus sibi curiose circumspiciant, quos cordis intimi socio habere possint. Dissicilis utique res, dquae aliquod experimenta eludet, se tamen quae Dei conductu nunquar bono fine carebit praemonstrant lDeo in optimum aliquem Ionathan in cidit. Neque certior indagandi ratio quam si quos idem sacer sputius ad vi tandam Mundi intemperiem 4 repe- 4 ndam animae quietem urget. Hic lenia i

119쪽

CHRISTIANUS. tuaim animos complanat, affectus se alat, corda calefacit, ut facili me coal .cant, dissolvantur vero dissici lime. Inus Mundi contemtus de coeli desilerium infinita aufert, quae disi iciare mimos solent additi plurima. ob quae alter alterius amore capi, delectariveo debeat, velit d possit unice ac libentissime ubi enim Christus co M it,Satan separare non potest.

XXXI. ECclitiae in elaurus Fides est , sive certa: singularis in Christum si iducia in cordibus nostris, sanctis polli- . citationibus accensa,ac ab ipse . Spiri-itu,de sacris signaculis obsignata, ioborata, cui velanserorum portae resi stere, aut Mundi corrupti lae imperare,

ire carnis etiam imbecillitates obesse in Christiani damnum , non possunt. Haec illa bonitatis omnis radia est,quae serverbum Dei implantata, non pote st nisi fructus bonos ferre. Hic sacer

ille est, qui a S. Spiritu accensus,

120쪽

IIa snon potest non hominem calefaceri Hic ille te diereus motas est,qui stipam mobili impulsus, non potzstu's irsum efferre, etsi hoc non velle aliud agere videatur. Nec enim De Opera,sed iidem aestimat, etsi illanu quam nisi invita, de impedita aberunt Unde litistiani pietas, probitas, Equaecunque aliae virtutes, a Mundan integritate distinguuntur,quod nisi dem,principium aliud nullum habentidum Mundus aliis, ac plaemia queam ibitiosis causis agitur. In eo tamento die turpiter erratur, quod multi ne lati dabili vita aliquid apud Deum prome reri velle videantur,ab ea solicite abstinent, quam nihil bonis operibus triibuant, quotidianis malefactis testan tur Forte id disputatoribus illis tribui tiqui anxie curant, ne quae recte, de in culpate vivendi regulae,hoministis in culcentur, simulque sanctimonia in

cujus error introducatur. Quos tameri securos esse Mundus ubere potest atra ad bonorum operum exercitia dissici

lis, quam illi sunt in iis serendis,plan. i

SEARCH

MENU NAVIGATION