Civis Christianus, sive peregrini quondam errantis restitutiones / [Johann Valentin Andreä]

121쪽

CHOsTIANu IIsrndis, igandis, tandemque exigendis udi Christiantis omnino indignit em suam agnoscit,d serio deplorat, acini, lique fidei innititur, nec minus men quibusvisChristianiso liciis,deatitudinis suae declaranda testi:notis,sedulus cst,paratus Sol bo iosissi

Q fiet ni estis sit, satis id sacrae

intiquitatis exemplis constat ea hodie; uod dolendum, vix satis apparet im id .' parebant mare, petrae mim i hi beluae ignis,aer,inio Sol ipse in- tegrum coetum Christus montes

cessuros assirmavit, siquis hujus gra' uiri habeat. Quid ergo aliud sectili te fidis,annos deficimus,posteaqua, ebus ad verba delapsi sumus. Omnia ostra speciosis titulis pro stant, quod si

ais vires etiam ac 'fiect is exigat, tautis excusatiunculis eludimus tu ele- vamus. Usque adeo impudentes sit mus, ut in nostri seculi felicitate ni neremus, nihil Fidei miraculis iri dige- e. Nam quia res certa est,ajunt, non

habet his admirandorum testi-- montis '

122쪽

Ir Civis montis. qui lam haud satis fit Chr

stiano, cui Fides evidentioris crediit

efficaciae. augustioris praesentiae, G ut sub ea vitae dissolutione delitescat, usitu quasi squaleat neque has torpoὶ inter fratres, apud Deum neglecthabetur, ut ibi nihil agat, hic nihil

petret praeclari dolum igitur arbittur,ne fidem habere Deo cogaris, fideliana insolitis operationibus vel rere;scilicet ut Satanam pro liges,

debiliorem conqueri cum id Christia fidei concessi rit. Enimvero ita es Mundo toto cor e tota anima, totis viribus servimus, fidimus Christo ex guam aliquam nostri partem concedirnus,quam quicquid foveat de accendat fidei flamma,conira glasm massaii reliqlaam parum valet, ne duim, Ut praevaleat. Itaque cred:mus1H:ihil bitet fidimus, si pericula absint, amamus nemo offendat, damus si nihil noldecedat, patimur si sit necesse,communicamus si lucri spes sit,consentimus omnia placeant, relinquimus cum deserimur

123쪽

rimur, morimur cum vivere ultra:

n datur,nec deles ab ins est baidis

XXX in

Verbum. Egula fidei, Dei verbum est, quod sacra pagina, nobis expressum, acti ementissimo consilio communicam est In eo se Deus homini explicat revelat, ut de voluntate ejus affe- in nos liquidissime constet. Ejus mina , Is i. is sive Christias est qui verborum involucro cor nostrum: at,occupat, acrat, regi sic atq; elestem Sapientiam et: vat. Ejus erus 'terpres ac Doctor Sa ictus,qui vitam, nervos, Vies, mysteria, rucemque eius nobis insinuat ac ad mu labili igne illustrati sus verissima signacula sunt, sacrum lavacrum , quo coelesti lympha ab originis sordibus in , simur,& Sacro Siscitae Tilados au-ilpicio, in novum misericordiae foedus ..charitatis ordine in adoptamur. Et ras xv, qua Christi corpore&sanguiu

124쪽

mur, ac servatorem nostram cum

mnibus beneficiis induimus. Eius ligiosa custos est Ecclesia, qua hoc dipositum, capra omnes Mundi thesairos supra o ius orbis bibliothecam minat,3 ab omni contaminatione at corruptione studiose asseruat Ejus aidati administri, serpi Dei sunt, qui viluntatem Dei hominibus protonian

ad Evangelii professionem Ogule Vocant, benignitatem Dei si deles sacris sigillis obsignant, infidet ab Ecclesiae praesepibus arcent, assidctos solantur, contumaces increpana virtutes excolunt, vitia evellunt, coellum commendant, ualdi Π cZa tant, judicium inculcant gehenna lexaggerant, atque consimili ratior , Dei res no in se viunt. At o dolendunt nec Ch istum hodi satis ibservara nec spiritum audiri , nec Sacramen adhiberi,nec Ecclesia credi, nec fidi passim administros dari, sed plaeraq- lectione , scription ' declamatione concertatione,commentation es cor

stati

125쪽

CHRIsTIANus. II e, aq,depoto Christiano nihil prore esse reliqui, quam ut verbum Deiuro' chore gerat, Deum suum echiis in sensu , humili implor

ae consulationet nos temporis hujus calami, ut de Vocatione Ecclesiastica ali-uid candide quaeramus, an dum lim linem idoneum vocare acrorum amstites confirmare, magistratum Pal

robare, plebem antiquis legibus de

a ib Is decet,uno,ster6ve,neglecto, nefandis mediis conculcato, Eccle-

lae satis prospectum sit Displicere id

: eo vehementer onerare mercen

um; amigere domum Dei, nemo du- itat, sed an Deus per hoc impurum ota anum agat, non biter omneSconus . it.qui Armant,esse aliquam, sive si ivllam vocationem 'Va uno duobus-e membris mutila sit,junt eamque vivis erubescendam sed tamen quae Jeum no arceat, verbia in Dei haudiutiliter porrigat. Divina enim mune- nostra indignitate non pendere, a-ioquin nunquam habitura satis ido

ne is

126쪽

neos. Ac omnino ita esse oportet a quis diibitet hominu pi voce piaestar impi , quis eciam non metuat Eccl sam abeo graviter offendi, qui obli que ingressus est, ut recte doceret di

male egit,ut bona dicer tiac fam. accessit, ut alios paseat perfoditqueptum, ut lupum arceat. Cc ne his iis rumentis olim Iudaeoru,posteaChristianorum Ecclalia coarctata est, cusilla Deum lactarent, D us vero a cui Ore,nec in corde, nec in opere illorues

appareret. Id ii hodie nondum est

gloriemur o radii ns itur ad interitum . Nulla Dei voce vocari, sed per ambit tum, ne ii id durius audiamus,admittit janua est ad intromittendos reliquot. Religionis exactores , de exagitates. res. Ubi Ecclesia lucello aestimatur . di pinguior aliqua, turbam religiosurum irritat convocat, credulu poritet esse, qui negotio Dei hos tangi cridat,aut teneri Lugeamus o lugeami nostram sortem, cum viderimus De bonos vix velle posthac vocare se. rem reliquisse filiis hominum, ut alites

127쪽

ri , quam cum vitio neminem admita in Chris ianus tamen etiam haecis

no animo ac patienter fert, cum seiubsum Christum velle suis ministrare, aspastere, his esse super intentum, que virga, pedo consolari sica E ime.

XXXII L

Conten platio. Ratias ingentes Deo nostrod

umanae donaritum rapui sit din la- tum calamitatis reliquit. Ea liceti'lu-: trimum abutamur, c plus quam irr aonabiliter, multii tantur, tamen qui , Christo reform tiiunt, nihil seducitaltur,sul sub Christiano obsequio magis tornant Ir Admittit enim D us hominem rationabilem adoperum suorum mirabilium contemplationem , ut in ioc amplissimo theatro totus oculeus ibambulet,&magnalia Dei perlustret. um Mundus se lynceum Limniet,ir Media

128쪽

credibile dictu est quam hic oberredi quam palpet, quam Vacaespitet. Nanis cum in omnibus rebus scrus utetur, doserpi culos scrutetur,in unis Dei ope ribus stipinus cst quasi nihil iis insit notabilis Clui sitianus veri, divinis baservationibus , iuve Dauidica imstructas, quo quo respicit, habet quoc

annotet, quo Deum observet& velit. xia eius deprehendat quoquo ambiti ilat,patentes habet operum Dei januasit

quae maxima animi voluptate ingrediat tur. Uteni in in navi, qui ad remosse dent, plurimum ab eo qui in specula, coeli indicia per instrumenta exquiritidisserunt: ita qui in hoc mundi oceano navigant plurimum quid in laboribu in ladant, ut onerarias suas impellant sed coeli directiones,& Dei filatus pednitissitne ignorant. Justissimo prosecto Dei judicio cum ccecos facit, qui se

oculatissimos credunt ut nec quidlia beant,videant; nec quid agaiit , iciant nec quo ferantur,animadvertarit nominus tamen quibus Deus in hac terrvisum d dit,&oculos aperuit, bliuidis

129쪽

CHRISTIANUI. 2ΙSiquid in hoc inseriore mundo ho-aine Christiano dignum est, Math 'os Physice Megantiae id sunt. Detioribus hic aliquid videamus. De umVmero pondere dc mensura affabre o-ia fecisse, ipse nobis aperuit, dc ipsa clamat. Qia in maxima sapien- a, imperscrutabili artificio singui,

im rerum multitudo, term ritus. uantitas 3c aequilibrium, dimensiori in metria constent , nemo nisi insaius aestabit. Et tamen haec cuncta undo neglectui adeo sunt, ut malit

umerare niana mos, ponderare onera,

retiri metas suas terrarum claustra, uam Divina harmonias inquirere. in ut se barbarum monstret,acutissias has disciplinas in quibus da acrio-bus ingeniis tolerat potius,quam lauat&fovet Vilissima munia maximore constant, in niosissima minimo onducuntur , ac famellaei uia que sit on fama saginantur usque ad bdesiit Mundus,ut nec sua bona bere diju-icet,&melio apostremo loco habeat.

Christianus optima quaeque cinge

130쪽

niosissima sibi deberi arbitratiar, non ut iis se submittat aut tradat, sed agnoscat se hominem, cui Deus rationis i sum crediderit, quae, anne evidentius alibi, quam numerando, ponderando&dim tiendo animalibus praestatὶ Sed etiam machinae hiijus structura magis se per haec instrumenta pandit, quam , lnunquam intueri, nunquam studiose intueri beluae sit non hominis, imo lapidis non beluae. Qiaodsi adhuc supe rio Mathesiis, d voto contemplatori il- Ἀlucescat quae illam inferiorem plenius exprimat; concentus Divini abacri divinaestaterae id im baculi se homini pandant,tum demum mortalitatis alia ago dispellitur,4 carceris nostri tenebrae di cutiuntur , neque accidere homini divinius quid in terris potest. XXXIV.

Creaturae.

Exinde Creaturaris inspectio si

cedit, quae homini, nobilissimo Dei opificio,subjugatae, sicioru Chrisianorum liber sunt, quo tam decoris, quam