Dissertatio de timore poenitente. Autore P. Antonio Boneto, è Societate Jesu

121쪽

is Dissertatio.

expressis verbis Christimes isgionis monumenta legesque decernunt , ut sanctissimum dogma absque gravi piacul , negari non possit. phob r. Primo enita Concilium V. .. ς ix cap. sexto sessionis decimae C ἡ quartae, rem ita definit. Quam,st vis autem Absolutio Sacerdotis. alieni benςficii sit dispensatio, ,, tamen non est talum nudum, ministerium , vel annuntiandiis Evangelium vel declarandiis homissa esso peccata sed ad instar, actus iudicialis, quo, ab ipso, Ve- ,, ut a judice,sententia pronuntia

,, tura ideoque non debet Poeni, tens adeo ibi de sua ipsius fide se blandiri, ut putet . . . se propter, suam solam fidem, vex& coram Deo esse ab lutum. Et Ca-n e nono. Si quis dixerix, Abso-

,,lutionem Sacramentalem Sacer,

ridoti inon esie actum judicialem,

122쪽

de Timore Foenit Ios

, , sed nudum ministeriu declarandi, remissa est peccata, anathema sit. Qiiid planius , quid apertius Absolutio non est nudum ministerium declarandi remissa esse peccata Docerdos quippe absol 'Ven , de est, ejusque sententia actio judicialis Iudicis enim estareum damnare , aut absblvere praeconis vero, aut ministri alterius forensis, damnatum aut abiblutum, judicis nomine, decla-

rare.

Neque audienda est ludicra hua

non nullorum cavillatio conten, Castor

dentium,e loci, fidem solummo. do Lutheri justificantem a Concilio reprobari, Lutherus enim duo asserebat, ieccatorem sola fide justum euici, Iacerdotis abib-lutionem, ad justitiam hujusmodi oblidendam, minime requiri, ac si

sorte adhibeatur, merum esse ministerium, quo significetur illa ib

123쪽

io Dissertatio.

dei essicientia o concessa iam venia peccatorum concilium autem utrumque damnaviti, fidem videlicet ussicere ad obti-hendanti iustificationis gratiam, absolutionς nudum esse mini. sterium , quo peccata, qua mque ratione, remiis declarenturi Dixi , quacumque rationes, nam ineptum plane re effugium, si quis ita respoderet Absolutio non est quidem nudum ministeri de elarandi, peccata remissa jam esse, per fidem justificantem, sicuti Lutherus docebat est tamen mi, ' dum ministerium declarandi, re missa cis per contritionem aut amorem. Sane qui ita sentire vi dentur in indoctae plebi, ipsis Concilii decretis minus reverem

proru illudunt. tor. Ser a. Absolutionem lacramenta-φη 'lem non esse meram declarati

Cdisti nςm, quod am condonata sint

124쪽

Peccata, luculentissime probatu riclarissimis christi verbis, quorum omiserius peccata remittuntureis, e quorum retinueritis , netenta in Ex iis enim aperte colligitur, datam Sacerdotibus potestatem, non declarandi iam condonata esse pecc)ata , sed ea reipsa condonandi. Ergo dicendum est a Sacerdotibiis peccata remitti, vel datam illis cassem irritana Potestatem, quae nunquam in acti in erumpat, hoc est minihil unquamessiciat, sed nec emcere

quidquam possit. Quod in Christi

Sacramenta instituentis, sapientiam, quam injuriosum sit nemo

Mon videt. Antecedens demonstram cer- x M

. Aut stim regula ab ipsis

etiam et erodorus, Sacramentorum hostibus , impense laudatas eam videlicet Christo loque si , mo sapienti cuilibet Legislatori , O a

125쪽

reverentiam deberi , ut eorum verba, in proprium ac naturalem sensum accipiantur 3 nisi nora ac manisest necessitas cogat, ea ad metaphoricam aut alienam aliquam sententiam detorquere: puta, si hujusmodi verba res inter se pugnantes, aut rationi ac bonis moribus contrarias continere viderentur. Atqui neque cum bonis moribus, neque cum ratione ullatenus pugnat, quod Christus uni homini potestatem dederit,alterius hominis peccata suo nomine, condonandi Vcrba igitur, quibus dicitur,Christum Sacerdoti potestatem contulisse , delin

Tum veniam poenitentibus indulgendi, ad germanam ac naturalem significationem intelligo a

plane sunt. Cum autem verbis illis perspicue significetur, concessam Sacerdoti potestatem,no a dς--ciarandi remisci, sed vere

126쪽

tendi peccata omnino consequi tu , hanc peccata condonandi Potestatem , sacerdoti fuisse cob

latam.

Ebaec similes argumentatio. nes, quibus, adversus Heterodoxos , prodiitur, traditam, iis verbis, Sacerdotibus potestatem, non esse meram potestatem praedicandi vangelium , quo audito acquiritur fides, fidei beneficio obtinetur venia peccatorum haec, inquam , argumentatio magis urget eos Catholicos , qui voluntesis illam meram potestatem clarandi peccata jam esse remissa. Nam,qui praedicat Evangelium,juvat ad fidem, audientium in ani-ntis , excitandam , cum autem in theranorum sententia, iustificet , qui Evangelium annuntiat , ad noxarum veniam, ieccatoris iustificationem,remore salis concurrore Videtur. At enim,

127쪽

rio missertatio

cum ante declarationem, iam sirit peccata condonata, qui ea dum taxat remissa denuntiat , nihil proraeis ad eorum remissionem ac veniam constri. Quare Concilium Tridentinu, quod ex Christi verbis, utriusque sententiae fusita tem arguit, eodem Decreto utramque damnavit Prob. Tertio, autoritat sanctorum set ph. Patrum, clarius demonstratur, a. cramentalem Ginlutionem non esse meram declarationem quod jam sint remissa. ccata omitto

insignia loca Ambrosii, Hieronismi, Augustini, in quibus asseritur, sacerdotes es iudices a Christo

Domino constitutos, eorumque

judicio poenitentes rise, ae valide Beli. de sitis a noxis absolvi Haec, inquam, ιοῦ actum agam, videre licet apud TMologos, quid e controversiis Meldisputarunt. Duo tantum loca actro. unum ex Hilario, o

128쪽

d Timore Prenis m

aeum exHugone Victorino,ad rem Hilarim inani plane accommodata Sic

inimitarius, de Petro Sacerdo V ta tum Principe. O beatas Caeli ramur, cujus ter in judici/- Aug. a judicata auctoritas, in Cain. s. Vi Hugo vero semientiam Hiri .r T. praecedit,sdsubsequitursententia Meram Caeli. Ex quibus ita ratiocineris. Si sacerdos absolvens declararet '

tantum , suas poenitenti remissas esse jam noxas, Dei cerae, hujus, modi noxas, condonantis judicium prius foret judicio Sacerdotis: Atqui Dei judicium non μα cedit, sed subsequitur sententiam Petri udicium Sacerdotis. Contra vero sacerdos de pecca tore praejudicat, suoque velut sus fragio, Deo praeit, quid debeat judicare. Dixi, Sacerdotis sententiam me judicium antecedere, non tempore, sed na rari quia prolata a sacerdote Absolutionis.

129쪽

sormula, una cum poenitentis Contritione, Deum movet ad delendam peccati maculam, hominemque, pristinam in gratiam, m-cipiendum. Non declarat igitur Sacerdos peccatorem a Deo jam absolutum, sed eum ipsemet revora , Dei nomine, Oxarum ab ,

solvit. Atque, haec de Absolutionis es

scientia , praemittenda fuerunt tum ad compescendam eorum temeritatem, qui, cum intelligant suam istam , de necessitate , perfectae dilectionis, sententiam cum Absolutionis vi,&efficacitate conciliari non posse,alicubi, ut audio, mussitant 3 est, imo vero, Absolutio Sacramentalis, mera, ac nuda declaratio veniae jam poenitenti, Contritionis ope, concelsae , tum ad imp Unandam , Vod inprimis naihi propositum est , illam persectae Charitatis in Sacramen-- ο

130쪽

de Timore Poenit. 3

to necessitatem. Sic enim pergo ratiocinari. Absolutio Sacramentalis , ut α. Probavimus hactenus , est actio iudicialis, qua peccata vete delen Dei tu , non nudum ministerium de supς Uaradi ea jam misse remissa.Atqui istes Vera Dei dilecti, seu dolor de necessi peccatis propter Deum umm Absol dilectum, est dispositio & materia Saex prorsus necessaria in Sacramento Poenitentiae, dum Sacerdos ce declar. nitentem absolvit, non tollit aut condonat ipse peccata , sed ea si, dumtaxat jam sublata, ac condo mata pronuntiat. Etenim dolor ille, ex Dei amo Prob.r. re super omnia, vim habet certis quin'

amor

simam,hominem cum Deo recon ille jam ciliandi , eique peccatorum ve- peest.

a. delevit.

niam impetrandi praevertit igitur . tum omnem Absolutionis actionem, in itiqMN projnde nihil unquam G 4ν is ciet 3 neque enim fas erit jam