Dissertatio de timore poenitente. Autore P. Antonio Boneto, è Societate Jesu

161쪽

i Dissertatio

ritate Patrum, Augustini, Grego rii, Ambrosii , Eucherii, qui existimant hanc utramque vitam, resurrectione Laetari adumbratam. Sicut ent Lazarus a Christo restitutus in vitam fuit ox ab Apostolis fasciis, vinculis solutus,

Solvite illum, aiebat Christus, es Amu abire, ita, inquiunt, primum

vivificatur anima peccatoriS, qua- do ei vera Poenitentia, & cordis convcrsio a Deo immittitur.Deinde etiam vivificatur, cum a re tu, seu ob ligatione mortis aeternae, per Ecclesitae ministros absolvitur.

Haec est summa doctrinae Esth, quam Castoriensis, ut dixi , fuse prosequitur qua fide, quo consilio, plane non video , cum haec sententia falsa sit, desipsi certe non

laveat.

Reseli. Dixi I hanc Estii sententiam, rigi Castoriensi, aliis timoris Poeni dotii tentis Oiribus, non favere, quia nihil

162쪽

de Timore Foenit. I s

nihil omnino juvat ad concilian dam Absolutionis Sacramentalis Akeeessicientiam cum inicientia perse advocetae Contritionis, in quo illi maxime laborant. Nam Estius, ut re cones-

fere ipse Castoriensis, diserte do-

cet, impugnando lententiam a Saeragistri in quartum sentent veram Poenitentiam δε Contririonem persectam, etiam in certo gradu, Cotrit. non esse , ex perpetua Dei lege, i 'i' cum peccatorum remissione con Sent junctam 3 neque illud semper,d 7- aut frequenter,sed raro contingere puta, cum in articulo mortis, aut alio simili calia , Sacerdos lia- heri non potest. Tunc enim peccata delentur, sed non tam virtute Contritioni , quam novo Dei beneficio Sacramentum benigne supplentis. Estio itaque difficile non est consulere efficientiae Absolutionis Sa-

cramentalis, cui persecta Contri

163쪽

i 6 Dissertatio

tio praeit , quandoquidem ipse

existimat, soli Contritioni vim nullam nosse peccata delendi. Nam si Contritio peccata non delet, non praevertit actionem sacramenti, ac proinde sua Sacramento essicientia sarta integraque servatur. Concordia dissicilis est Castoriensii, Maliis, qui docent Contritionem , ex Dei amore, ad certum gradum , intenso, delere peccatum. Si enim hujusmodi Contritio, cum primum elicitur, peccati maculam omnem abstergit, nihil prorsus eluendum, Absolutioni relinquitur. Atque ex eo intelligi potest , quantum inter istos Autores conveniat, quorum alii suam perfectae Contritioni, alii suamPoenitentiae Sacramento, virtutem atque ilicientiam subtrahunt. Jungant nihilominus dextras, per nos licet, ut sentemitam nostram oppugnent, arcem

164쪽

certe nunquam invadent, dum in partes , α studia adeo contraria distrahentur. Dixi secundo, hanc Estii, ue Reseli. centiorum Lov niensium, de . quia Contritione, doctrinam esse falsam; quod ita probatur. Certum est fata est, peccatum mortale, quod actu

committitur esse actualem aver Contrisionem a Deo, ex qua protinus non emergunt, tum aversio habitualis, et 'quam Theologi appellant reatum ac culpae , tum reatus poenae , sive 'δm obligatio aeternae apud inferos combustionis. Iam vero , cum isti Autores dicunt Contritionem tollere ave sonem a Deo absolutionem Sacramentalem solvere reatum seu debitum poenae aeternae cum di cunt animam peccatori amor te, ad vitam revocari, per Poenitentiam vi Contritionem , deinde etiam vivificari, cum a reatu, Ta

165쪽

i. Dissertatio

obligatione mortis aeternae , per Ecclesiis ministrum , absolvitur: vel senius est , quod Contritio tollat reatum culpae, ieccati maculam ; Sacramentim vero reatum poenae vel sensus est, quod Contritio tollat solum aversionem actualem, Absolutio vero Sacramentalis peccati maculam deleat, ac debitum simul ternae mortis extinguat. primum dici non potest, quia reatus culpae morialis, re reatus poenae aetern sunt,inter se,ita connexi, ut unus ab alio seiungi non possit. Cum enim peccati macula, sive reatus culpae, nonnisi per gratiam sanctificantem deleatur, qua quidem gratia , homo Dei amicus& filius, atque haeres reg- ni coelestis efficitur , si sublato , vi

Contritionis , reatu culpae, permaneret reatus poenae, homo esset Dei amicus cilius, ad regni

166쪽

. - de Timore Poenit. As

coelestis haereditatem jus haberet, Maimul dignus foret qui Deo in

perpetuum, careret, ac sempiter. nis instrorum ignibus torquer tur , quae quantum a ratione, csana Theologia abhorreant, nemo non videt.

Si secundumabastio , dc sodalibus actritur , o intritu ne scilicet, Charitate auferri dumtaxat aversionem actualem, hQminemque ideo blum vivificari,

quia Deum amare est quodammodo vivere ipsam vero peccamiti naculam reatum poenae aeternae, tolli penitus absolutione Sacramentali, hinc sequitur hominem vere poenitentem , quantumuis eliciat actum Contritionis Deumque diligat ex toto corde, adhuc tamen esse peccati reu, Deo exosum, sempiternis inferorum poenis obnoxium Ida Estianae doctrinae coniectaria,admittunt ultro

167쪽

ejus sodales , reste Castorio, a

quo Tota illa de eorum sententia, Cast.e disputatio ita concluditur. quam 3 F vis peccator, qui de commississe in Deum offensis, ex corde do- is lens eum tanquam justitiae fonis em diligit, jam Deo vivere imcipiat , mei vivificante spiis ritu motus & excitatus uni Deo, servire studeat, in ej*s viis, ambulare , quae alicujus vitaeis actus igna sunt , nondum ta- is me plene vivificatus ex sed, adhuc aeternae damnationis, quae, animae secunda mors est, reus, Mim juxta Lovanienses cul- p ipsa manet, donec in Ba Lorat,vel Poenitentiae Sacramento, &culpa deleatur,&reatus pix- rimae aeternae di luatur. En igitur hominem vere, ex animo poenitentem , adhuc t me peccati in mortis aeternae reum En persectis contriti

168쪽

de Timore aenis Isi

nem cum culpa mortali,in reatu poenae aeternae una compositam' ibb. At videtur primo. illa sententia Cotrit.

Scripturae adversari , quae in locis 'PI

superius adductis , verae mentis veniam conversioni, hoc est, Contritioni P VCharitate perfectae , peccatorum Autor. Veniam , ac Dei amicitiam certis scr.

simE spondet. Impletin impii, in

quit Ezechiel, non nocebit ei, in quacumque die conversus fuerit ab impietate sua. Notanda sunt illa verba , in quacumque die conversus fueris mensus est enim, sive anteri aptismum de peccatis doleat, si x e in ipsa susceptione baptismi sive in Sacramento Poen tentiae, sive extra Sacramentum. Item ciam averterit se impius ab ciri impietate sui, animam suam vivi scabit. Quanquam illa Scripturae verba clarissima sint , ex iis tamen sic liceat argumentari. Ante instituta a Christo Sacramema, pe

169쪽

rue Dissertatio

fectae Contritioni coniuncta erat venia peccatorum: Ergo etiam post instituta Sacramenta. Cum enim Dei dona sint sine poenitemti, non est verosii miles, illum, concessa olim, ad salutem, media, jam hominibus abstulisse , abstulit autem, si vim Contritioni suam, suumque Poenitentiae,& Charitati pretium , meritumque detraxit. Adde loca novi Testamenti, in quibus, Dei amicitia , adeoque Venia peccatorum promittitur Jo is Charitati. Si qui , inquit Christus, diligit me , mandata mea serparit , o Pater meus diliget Lue., Omagdalena vero sic ait, Remittuntur eipeccata multa, quia dilexis inultam. Prob. a. Adversatur illa sententia suis. tificum, ii Quinti, Gregorii Pontis decimi tertii, a quibus damnatae sunt hae Baii propositiones 3I. charitas

170쪽

δε Timore oenit. Charitas perfecta cryncera, quae ex inde puro , ct conscientia bona noo a tam in Catechumeni , quam in Paenitens

catoru-. Item a Charitas,ssae est punitudo legis, non est semper conjuncta cum remisiane peccatorum. Similiter o homo existens in peccato mortali , ve in reatu aeternae damnationis , potest habere meream Charitarem. Demum i Per Contritionem etiam cum Charitate perfecta, o cum voto suscipiendi m amentum , conjuncta , non remittitur crimen , extra casum cessitatis aut martyrii, Me adluali susceptione Sacramenti. Annon Baiana, haec dogmata habent ipsissimam adversariorum doctrinam Z

Respondent, in illis Pontificum I 'C

constitutionibus, sermonem te Vers. de Charitate habituali, quam sa- pientissimitantifices asserunt con-