Dissertatio de timore poenitente. Autore P. Antonio Boneto, è Societate Jesu

발행: 1694년

분량: 215페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

iue Dissertatio

cati , non loquuntur autem de

Charitate, α diloctione ax di quam stius, aliiquς 'ntendunt stare posse cum pemito, ocreatu

daninationis aeternae.

Verum isti adversariorum effugio, multiplici ratione occurritur. Primo agitur in illis propolitioni. bus de ea dilectione , qua Contritio porticiritu, qua Contritio persecta ab imperfecta distinguitur: Atqui illa est dil actuali , qua scilicet homo dolet de cccatu, propter Deum,quem super omnia diligit. Praeterea agitur de Cliari tate , quae est plenitudo legis gis ut patet ex prop. Lex autem impletur per actualem dilectri nem , non per abimalam quia cum illa sit in nostra potestate, ista vero a Deo infundatur,lc cceric divina, quod pendet a 2

172쪽

io Deo, non imperat homini. Deinde , si in ossi laudatis . 1 constitutionibus , iis solum censo i. ria nota inureretur , qui dicunt Charitatem habitualem consiste

recum peccato, reatu aeternae

damnationis, cassa onmilito, irritaque foret animadversilo , neminemque prorsiis feriret Pontificium fulmen. Cum enim Chari, ratis habitualis nomine , intellia

gat tu vel gratia sianctificans, via ipse habitus Charitatis , in gratia ex qua oritur, vesiuiti radice in. sertus, nemo est sane qui sentiat gratiam sanctili antem, vel habitum virnatis alicujus cum gratia necessario conjunctum, conciliari siniuscum culpanwrtali; crum

reatu arternae. enim, inquit Apostolus, conmensio chir

173쪽

is Dissertatio

inimicitiam cumDeo,inter gratia, qua honaines Dei amici, pecca tum, quo Dei inimici efficiuntur' Tertio , cum superiore pro seu possitiones e scriptis Baii excerptae fuerint , Pontificum certe mens fuit, iujus autoris doctrinam sententiamque damnares Atqui ea fuit ejus sententia , quod pepcat una remaneret cum dilectione

actuali cur enim Estius, aliique ςjus discipuli dipsum tam acriter tuerentur, nisi accepissent a Magistro, ςui fere in omnibus mordicus adhaerent' Deinde non fuit rerum Theologicarum adeo expers Academiae Lovaniensis Cancellarius , ut existimaret , virtutis alicujus, puta,Charitatis habitum,cum gratia sanctificante, necessario conjunctum stare, posse cum peccati

macula, S reatu mortis aeternae.

Dixi, hanc fuisse Pontificum mentem, ut Baii sententiam. sed

174쪽

d Timore Poenit. 37

ut vulgo dicitur , sensum salo intentina reprobarento nisi quis sorte existimet eos a scopo abcr. rasse, nec probe intellexisse, quis fuerit sensus hujus autori, atque ad confirmandam suam Opinationem, hic quoque famosam uris, facti distinctionem adhibeat Αtenim dubitationem hanc om-.nem, si quae rei, substulit olim ipsemet Baius, recantatis palam erroribus, qui fuerant a Sede Apostolica notati. Sic enim ait, in ea retractatione, quam Romam misit

. Ego Michael de Baii Canis ccllarius Universitatis Lovaniense sis, agnoscoin profiteor earum se omnium sententiarum damna- tionem, atque prohibitionem, Jure meritoque factam, atque decretam esse. Fateor insuper se plurimas ex iisdem sententiis,

inn ministi dis a me olim

175쪽

&tame emanatam Sedis Aposto licae censatam, cinscripus, uxislucem editis contineati delandi, si etiam in eo sensu, in quo repro- , bamur laeta in declaro me in ,, praesentiarum,ab iis omnibus recedere rotia Consessione, haec adversariorum responsio penitus jugulatur. Ite ergo hanc stiisententiam, qub perma Contritio non inserat remissionem Prob. peccati , contrariam esse sumin . rum Pontificum decretis.

Cone. Q. Pugnat etiam cum docui-

ddi ita Concilii Tridentini, quod in

pers. saepe memorato capite quarto jussisi sionis decimae minitae, clarissim statuit, alia virati in timere omtorem tritionem in Charitate perfectam,

sium Estianorum doctrina , plano oppositum insposulerit tamen,

176쪽

iuxta ipsa Concilii verba, aliquando solumcontuigere, Comisi nem esse Charitate persinam hoc hominem reconciliare cum Deo ac proinde verum non eo, quod illa semper conj ii ut si cum venia peccatorum. Ο, merum in re maxime seria, verborum ludum i quidem Concilium mediae propositioni im. nnderet vocem aliquando , hoc

tate perfecta cantimi ui νη- do hominem Deo reωνciliare, priuisquam actu suscipium Sacra---rum tunc causam adversarii obtinerent 3 verum non ita res habet. Concilium enim hujusmodi vincem,initio propositionis consulto praefixit, quo significet, casu quidem contingere, ut dolor, qui, ex metu poenarum elici poterat, ex motivo perfectae Charitatis eliciatur, vexum posito quod adsit

177쪽

16o Dissertatio

persecta illa Dei dilectio, non alibquando solum, sed constanter' necessario hominent reconciliare

Resellitur denique illa s.

6 Is , ejusque diicipulorum senten- tia , insigni testimonio divi ThOniae, qui certissime statuit Contritionem, in quocumque intensionis gradu , esse gratia sanctifican- te formatam, hocinst ex perpetua Dei lege, cum gratia esse conjunc tam in quo conveniunt omnes Theologorum Scholae, sive Contritio ab ipsa gratia sanctificante essiciatur, ut contendunt Thomistae, seu Contritionem gratia comitetur, ut caeteri Theologi docent. Ex ea porro Contritionis cum gratia conjunctionc recte col- . legit sanctus Doctor, Contritioni vim inesse certissimam peccata de

tendi. Est autem huiusmodi, quidem decretori argumentatio sancti

178쪽

ὰ Timore Poenit. 6Isancti Doctoris Quaest. s supple .

menti, arr. 3. quaelibet gratia gra- , tum facies delet omnem culpam, mortalem , quia simul cum ea stare non potest sed quaelibet, Contritio est gratia gratum ,, ciem te informata, ergo quantumcumque sit parva , delet inmem culpan . Et i. q. a. a. c. motu liberi arbitrii , , quiest in pistulisti inimi mi estis ultima Gositio ad scatiam, uode in eodem inflami ingratiae infusio, clam praMicto motu liberi arbitrii, in quo quidem motu comi uehenditur actus Poenitentiae. Versent, quantum libet , in omnes parte , X pendant torqueant adversarii, verba, sis icti Doctoris , nihil ille sane luculentius poterat , ad probandum vera Contritione peccatum expelli Constabit illud ipsum certo certius, si rati aes superi

179쪽

16 Dissertatio

adductaehum Estianorum rationi. biis conserantur. r. Rat Nec peccatum inquiuiit, nec Εωu, pinu peccati con natur una prob. quam, nisi virtus Christi passio. Contr. satisfactoria est , applicenisea tu homimi poenitenti Dictum N plane aureum Atqui, pergit Estius, satisfactio Christi patientis impertitur dumtaxat, cum suscipi

tu Sacrametum reconciliationiS,

, a pinnitetiae videlicet aut Baptismi.

Ratio. At cum bona jucvenia illud assumptu acriter pernegamus. N qu enim pretium satissectioiuim Christi, nobis solum confertur in susceptione Sacramentorum, sed in onanibias Christianarum viri tum operibus, Eleemosina , Je-

umo , moerore alumi , corporis maceratione quibus Deo, pro illatis injuriis facimus satis , ejusque Justitiana mitigamus. Quod sane ea potissimum ratiotic conficitur,

180쪽

de Timore Tost.

quia nullum irrutis opus a Deo accipi. aut violatum eius Numen placare potest, nisi Christi meritis imbutum fuerit, atque ab ejus satisfactione, vim in primis suam,

ac pretium habeat. Cum autem

in Ecclesia Catholica dogma san-, cinimum sit, quod laboriosis illis virtutibus , Deo , sceleribus nostris, ostenso, fiat satis, piaque peccatorum poena redimatur , ex eo certissime constat, huiusmodi virtutum operibus, quocumque loco ac tempore , seu intra , seu

extra Sacramenta, exerceantur

nobis Christi patientis merita, ac satisfamones applicui. At, inquies, postquam Deus singulari gratiae dono , veram Contritionem im mentem hominis Poenitentis, iniecit, noVum est beneficium, quod illi peccata con donec, Neque enim in ullo seu duvino, seu humano judicio, tenetur

SEARCH

MENU NAVIGATION