장음표시 사용
81쪽
r e primo Ecclesiae saeculo, pro Tib. ducuntur gnati Martyris verba, mi Omnibus Parηitentib*s dimitti is .. . t με I 8 niteant in unitatem Dei. Atqui hic a teque de Poeni- lis tentibus in Sacramento , neque
de Charitate , ulla fit mentio. ά ά: Vi Autores istos,hanc Dei uni DE '' talem, dilectionem interpretari. Gin Ludicrum sane, in re gravissima commentum sed quis, tam levi tequi conJectura, sibi patiatur imponiarem secundo saeeuis adducitur Iustinus Philosophus, a Martyriram di i , inquit, mi mpite. Deum, ex toto corde, o praximum
tu fuerit. Tum Irenaeus, cujus
haec sunt verba Iu sis autem , aquis , o in dilectione perseverantibus , quibusdam .idem ab
initio, qui Urim ex Paenitentia, vitam donans Sane, si isthaec loca ad Sacramentum Poenitentiae
82쪽
transferantur , ex iis certissimhconficitur, Justinum non modo Dei dilectiorem, sed etiam Charia talem erga proximum Irenaeum vero, dilectionem actualem , habitualem hoc est perpetuam in gratia permansionem , quam perseverantiam vocant, tamquam partes, materiam sacramenti, desiderasse. Primum nemini hactentas venit in mentem : Alterum naturam evertit oenitentiae Sacramenti,
quod divinitus comparatum est, non sane ad eorum salutem, qui in gratia perseverant, sed eorum, qui in peccatum lethale prolapsi, sanctitate, iratia exciderunt. In tertio culo, provocant ad illa Clementis Alexandrini Pres hyteri verba. Ab que Charitate Hlgratum Deo. Tertulliani dicentis , Pomat error u , remamentate: Iaeniteat amasse qua Dra
83쪽
non amat Origenis demum, ad Christi verba, mandatum novum d Gobis , hanc clausul in attexentis. Peccatora autem, o Cha ratis faedera non servanti, etiam Elangesia veterastini. Ecquis, orabo, ex frequenti illaCharitatis commendatione, ad Poenitent Sacramentum , de quo mirum ubique silentium , necessariam illam suspicetur Ex tertio, ad quartum seculium progressi, Commentarium Hilarii pros non Exangeli xΜ-i, ubi Nec verba habentur. Hi, plurimum peccatorum te
aliquhantoru- criminum culpa re--MM : At nae graviter halluci, nantur adversarii, qui non adverrant , dum dicit Hilarius Charbaas μω -um peccatorum regit strimonent esse de Charitate frax
84쪽
texna , quod mandesto probant Pientissimus hic Pater alludis Am Pinti charitarem uintinuam habestes; quia Charara voris moim Neque plus sane praesidii petiturca sermone Ambrosii quadragesi mo sexto, in quo asserit sanctus
Doctor, Divi Petri Poenitentiam, ex dilectione, suum omne pretium, meritum tabuisse. enim, quit , Domuum terio nega erat , uni confitetam uoties cuθ- ώι-- --xerat , toties gramim di odoonquirit Fateor plane hic agi de Poenitenti Petri, quam singula
laris erga Christum amor nobili- inviti iusiluam vero de Poenitentia eum Sacranaciit conjuncta. Etenim quae hic memoratur fuit Ia
85쪽
Sacramentalis nisi quis sorte exi stimet, Christum, qui instituit, ipsum etiam,dum viveret, Poenitentiae Sacramentum administractsimo, omnibus audientibus, quod in ista Petri Consessione contigit, confitentem Apostolum audiisse. Hae essiane, quam ab Ecclesiae, Patrum sensu abhorreant, statuat Munoius , aliique antiquorum
omitto alia Patrum loca, quae adversarii,per sinagula saecula,accurat persequuntur at plane divisa cecidero, si vir Theologus affectu partium liber , necessariae, in Sacramento, Dei dilectionis vestibgium in illis aliquod, umbramque levissimam deprehendat. Quare,cum in medium prod eentur vulgata a Patribu , aut etiam in sacris Literis consignata, divinae Ch ritatis elogii, admi
tςnda sunt illa quidem , prolixe-
86쪽
qui amplificanda. At , quae hinc ducentur , conclusionibus distinctio adhibenda: Ergo ad Poe-mitentiam,seorsum a Sacramento,ines dilectis necessaria est, utique concedendum: Ergo in Sacramento necessaria est, acriter per- Degandum. Rursum, Ergo ad Sacramentum necessaria est aliqualis Dei dile tio, transeat , de hac enim non disputamus: Ergo necessaria est Dei dilectio super omnia, ut con tendunt autores, quo impugna mus , falsum, antiquis Patribus gratis assinum omnino conten, dimus. Altera ratio qua adversarii probant , Attritionem ex solo poena Cone rum metu non potuisse a Conci Trid.
lio Tridentino, tamquam idonea
Sacramenti materiam assignari, cernere
ita se habet. Contritio ex mente Id . Concilii , ad gratiam in Sacra eranti
87쪽
sisee mento susponit, quae mandis D voluntatem ex 'udit Contriti pes utςm,ex solo P narum me, divo tu , non removere ex animo m
eludit lunt, celebri Philosophoru effato, Castori metus istinvo uimaria. quae fiunt ex metu, videntur νgis necessitate fieri, quam volum late. Et sane, cum bonum albquod fugimus , vel molestum quippiam , o metum mali impendentis, ultro subimus , displicet omnino tum boni illius carentia, tum hujusinodi molestiae perpessio , latetque, in animo , actus iste voluntatis; non audarem me utique eo commodo , nec molestiam mihi istam accerserem . nisi majoris calamiratis periculo com
Res patet eorum eclariun exemplo, tu licet suas merces, ac sarcinas , carissimas .
88쪽
illas tamen, ad vitandum nausea gium , in mare projiciunt. Sic enim ad unum omnes animo comparati sunt: Non rerum certe mihi carissimarum iacturam facerem , nisi navis , aut vitae ipsius jacturam timerem. Pariter, qui amaras hauriunt potiones, omniaque patiuntur artis medicae
cruciamenta, ut gravi ac peric
Ios inorbo eventur cita planEstatuunt apud se, Nec ego acer
ham istam curationem tolerarem, nisi majoris me mali urgeret metus, α praesentis mortis periculum immineret.
Quae omnia evidenter probant, cum ob metum majoris mali, rem aliquam puta, voluptatem, divitias sarto partas, ambitiosam honoris pompam avertiniur, α fugimus; exterius quidem huiusmodi res abdicari, remanere ta-ine interiorem,erga illas, menti. affectum.
89쪽
Atque hinc aperte deducitur, a Poenarum metum vim quidem habere actus externos cohibend1, non interiores assimi motus, in quibus nequitia, atque omnis culpa versatur. Qua ratione, metus patibuli, furis manum, non voluntatem coerceta furto. Deducitura dolorem ex metu poenarum , cum, ut modo dicebatur , conjunctus sit cum vitioso illo affectu, peccarem ni pznas metuerem, ipsum vitiosum effeci nisi subse quente Charitate, haec ejus deis
imitas emendetur. R. Haec sunt praecipua duo capita, SProh ad quae, argumentationes omnes
er . reducuntur , quibus adversarii
elud probant dolorem, ex mctu poena- volunx nota excludere rim Vero includere peccandi Voluntatem. Autor Primum aggredior impugnoque,etur autoritates Concilii Tridentini, quod in saepius memorato capite Sessionis
90쪽
sessionis decimae quartae, ait, tritionem quae ex gehennae , ct w8 Erum metu conci tur,cum ' --niae, si voluntatem peccandi excludat, esse Dei donum, sec. Quibus
ea verbis sic liceat argumentari. Salva Concilii reverentia dici non potest, inter actus qui ad sus
cipiendum Poenitentia Sacramentum, ab eo praescribuntur, unum
esse chymericum sive unum esse, qui adjunctam habeat conditionem chymericam, ac secum plane pugnantena Atqui hoc adversiarii dicunt. Nam n eorum sententia, repugnat, dolorem ullum, ex metu poenarum , peccandi Voluntatem excludere lac proinde quandoConcilium humsmodi dolorem requirit ad Sacramentum Poenitentiae , requirit sane dolorem chymericum , seu potius requirit in dol6re Sacramentali, conditiiniem chJmericam , dc repugnantem. Κ