장음표시 사용
81쪽
res contemplationes, is usque ad ipsius uitae aeternae fruitionem enismam deducentia . Haec enim expendens, haudquaquam dubito quin tu , bone Deus, qui consolatus es me, in medio a si nis mcae fieme sperare injuturum dederis, quoniam tu es spes mea Domine Deus
NON DECLINAVI. quas dicat, minime quidem nas urae istac ascribi possunt . siquidem dum tempus expenio, quando SVPERBI,tum daemones ipsi, quos propter suam superbiam e coelo eiecisti,tum etiam eius βὴ INi QV E AGEBANT absque culsa rei illius, ob quam affligebar: sed non absq; cause,scilicet ut caetera peccata rica
purgarem VsQVE QVA E ,snem no inuenientes affigendi corpus meum . Verum iniquorum iudicum ossicium,ut quanto plus innocetiam aflicti hominis cernunt, tanto magis indurentur, misericordi i uice tremant , tabescant: eo quod sicut seri non potes, ut additis lignis, ignis extinguatur: sic animus mali iudicis malus, quanto et agis suris atatem audit, tanto in maliliam excitatur . quapropter Seneca taliter Upresis consilium dat, ut minime gravamina , quae si linent, se coagnouisse ostendant, ne peiora deinceps cogitare incipiant . Sed dicet quispicm, qua D Dauid usquequaque passus es, qui ab Di ullo mars rio regno frael deinde potitus fit Cui Augustinus respondet, mi ni me a consortio maritarum scparari debere illos, qui inuidias , simulstates, oemulationes, ais persequullones patiuntur, inter quos Dauid principatum obtinet .sc enim propter malignitatem hominum, i niti Monachi,innumerigi Fratres, secreta mari ria ob Dei amorem in cellis patiuntur, tanto magis caeteris corporalibus praeponenda, quanto quod mors omnia soluit: hi vero etsi prae dolore saepe in uita mori quoiam modo vidcantur , mortemq; optent, semel mori nequaquam possunt. unde fit, ut multi religios Dei quodammodo mari es evadant, muls
82쪽
ti uero satanaeselli mari 'res esciantur , Augustino teste pi in epissiola ad plebem Hipponensium. sic ait: Ex quo Deo struire coepi, suo moto docile sum expertus meliores inueniri θs, qui in monasteri' projecerunt: ita non esse peiores ijs, sui in mona lerio ceciderunt. A LEGE AI TEM TUA NON DECLINAVI. Strenuos gladiatores, issuembissese imitatum fui se ostendens, non autem trepidantes, qui mos do huc, modo uerb illuc, uel toto corpore, uel pro parte aliqua , inem bra flectunt, ut plagas aduersariorum scilius declinare queant. quasi dicat, Ego cum id satanae filis, Θ pater elaborassent, ut ad impastientiam ductus, legem tuam derelinquerem , non solum illam a me
non repuli, uerum etiam A LEGE TUA , qua iubes nos crucem ob;
latam jubire, ut uitam aeternam promereamur, propter hanc spem non declinaui, ut uel momento oblatam crucem effugere consitusiem, fra ima nanque , flabilis uoluntas mea , ut eam subiret, perpetuo fit: nee eam ob causam corpus de loco ad locum permutaui, ut uoluntatem tuam Iacere recusarem ,sed secundum beneplacitum tuum, qui iubes de ciuitate in ciuitatem seruos tuos fugere, profugus atque Iamelicus, nemora inhabitans illam sustinere ubiq; locorum propius sui. Non ego solus domine, scd gratia tua comite, quae in aduentu charitatis tuae ui gorem hunc animae dedit: ita quidem , ut cum Paulo dicerem : Quis
ergo separabit me a charitate Christ an tribulatio b angu ba an fames , an persequutio ἰ propter quae, dum illa mente reuoluo ,scit i; me mihi persuadeo stem hanc a charitate tua in anima mea insis proucessisse: quando hunc in modum, id quod natura denegat. haritas adaministrat: proinde inyallibilem hanc stem meam esse autumo,
quae a charitatis tuae sonte orta est.
'ἴ MEMOR FUI IUDICIORVM TVO RUM A SECULO DOMlNE, ET CON,
SOLAT V S S V M . quasi dicat, Non ne ex charitatis fontestes haec orta est cum enim uerba illa in lege tua contenta legerem.
83쪽
Mementote mirabilium eius, prodigia eius, O iudicia oris eius: bis auditis, a charitate hac motus, quae ocios non est, MEMOR Fui iv=DICIORUM TUORUM A SECULO DOMINE, in quibus uidi quos
modo Abraham , reliquisncti patres ab initio mundi permem prosbati, non acceptis repromissionibus ,sed a longe eas aspicientes . ἐν flutantes, tanquam peregrini Aper terram, Oeternam Hierusalem inquirentes, quam tu praedestinatis parasti ,sperantes in iudiciis tuis patienter omnia sullinuerunt. vidi insuper aesaepe permissipe, ut iussi ab impijs pro tempore assigantur, ut inde in perpetuum illos silvos scias: Et, his expensis CONSOL ATUS SUM. Consolatio autem ab ipsa charitate orta es: inde Ospes measma procedit, ut aeternam
, r DEFECTIO TENUIT ME PRO PEC : CATORIBVS DERELINQUENTlBVS LB
GEM TUAM . non secus, ac si dicat, Nunquam mihi persa; dere potero spem ipsam a natura proce sisse, quoniam haec spes in mes dio tribula ionis a charitate initium sumpsit, i, post liberationem pers'cta est. At dices, quomodo hoc nosti quia interea dum assigebar, DEFECTIO TENVIT NE hyperbolica locutio est pno rECCATORIBUS DERELINQUENTIBUS LEGEN TvAM . dum malemctis gaudentes, in reprobum sensum traditi, in uijs suis oblinati per , gebant. Quo tempore secundum Euthymium legem ipsam contems ni in perditionem animarum illorum acerbissimis lachrymis plangeba: quod minime a natura , sed a charitate infusa processi: quae u que ad beatitudines luctus , sitis iustitiae me perduxit: ut aliorum mala etiam inimicorum, qui nocent θ donec spes emendationis aderat, fabrie plangerem . Tu domine haec uiscere prellitigii in aduentu choritatis tuae, a qua spes quoq; mea originem sumst, quocirca,quin insflbbilii D. minime ambigendum est.
ι CANTABILES MIHI ERANT IUSTII
84쪽
FICATIONES TUAE, IN LOCO PEREGRDNAT IO,lS MEAE. quasi dicat, quare Aper hoc dubimbo
etenim lN LOCO PEREGRINAT: ONIS MEIE, quado animae corapore ob tribulationis angustas migrare iam coeperat, charitate refra . nu, CANTABILES MIHl ERANT , hoc est non solum gaudens pastiebar; uerum etiam cantabiles cantarum hilariter canentium inflar ,
erant mihi ius riFiCATIONES TVR , id est mandata tua,quae si uabam; seruando animam meam iust scabant. Siquidem idcirco me pati expendebam, ut ab iniustis afflictus , luctor ego eiscerer. rhic charitatis tuae , non autem naturae, quae angebatur, effectus sit' qua me sc gaudere in medio tribulationis dedisti, unde stes mea aeternaesalutis prouenit, in allibilis certa. sic enim paulo tene in mulsid experimento tribulationiς abundantia gaud3 ipsorum fuit.
ν MEMOR FUI NOCTE NOMIN S TUI DOMINE, ET CUSTODlUI LEGEM TUAM.
Non siccus ac si licat. Qua ratione filius naturae gaudium hoc,non auatem desursum ueniens fuisse dicam nonne ego MEMOR FUI NOsCTE , tum scilicet in medio tribulationis, tum uere in nocte, quando Saul in si elunca, ubi ego eram, nocte dormiuit, quo tempore ipsum insterficere 'cillime potuissem, , tamen hoc non sci, memor NOMI: Nis T vi, qui dicis, Nihi uindictam, ego retribuam. DOMI INE, cui omnia patent, , scis, haudquaquam timore , sed propter nomen tuum me id scisse : s quidem parum esset hoc egisse, nisi propter nomen tuum id operatus fasiem : Augusino tese, qui alibi se ait: si enim amore tuo id scis, nil scis: hi amore illius scis, optime sescis, E T, hoc commemorans C.U STODIUI LEGEM TUAM, inquiens: Nisi dominus perculserit tum , aut dies eius uenerit ut mos riatur, aut descendens in bello perierit: propitius sit mihi dominus, non mittam manum meam in Christum domini. Confregi uiros meos,
O non permisi ut surgerent in Saul: quod maximum argumentum
85쪽
-aductisus charitatis tuae fuit, quae stem tum temporalis, tum a teranae salutis misiericordia tua consequendae in corde posuit. Quibus expensis tandem concludit.
a HAEC FACTA' EST1MIHI. QUIA IUSTI FICATIONES ΤVRS LX QElSi Ul. super quibus uer
bis magnus inter doctores confictus ese. Hieroumus nail; dicit, HIE c,
id est lex, quae expositio eam ob rem Augustino non placet, quia ιομucii est lex in graeca lingua est generis masculini, quo circa dicere cogimur haec,id est ista, quae praemis: quae interpretatio latinitati non congrueret,cum haec sit uox pluralis numeri a facta singularis. unde Augustinus hoc uitans, aliam addit, inquiens hoe factum est mihi,quae nequaquam bona es: tum quia aliter Graeca b H ebraea lingua ba; bent, tum etiam, quia nullum uerbum neutrum praecssit, nec noeces dere potuisset, cum Hebraea lingua neutro careat. Prosper uero dicit , haec, id est uox,quae in lucem conuersa est. Euthdimius autem saecscis licet memoria, dum praemisse cogitaui. Tu uero dic, haec, id es hes, de qua in toto octonario est . FACTA EST a te, non quidem aderat in corde meo: neque a simplici natura procespit: siquidem supra natura a te ficta est,iuxta illud Domine,tu es si es mea in cuius i usione hoc duntaxat naturae opus interuenit : quippe, quia IUSTIFICATIONES TU As animam meam iustifcantes, hibero arbitrio meo ἡ te mola ἐγconcomitate,quantum licuit,ExaviSivi id est diligenter quaesui legi omnia tribuens, sicuti ix caetera ei a scribere consueuit: perinde ac si dicat,nullum certe filius naturae opus accessit: omnia a gratia tua prorcesserunt, praeter hoc quod commune fuit, nempe, quia gratia tua co mite , iustificationes tuas, tum seruando legem tuam , tum operanio
exquisiuio undest, ut stes haec quae a te ficta est, stabilis, tanquam
a gratia tua , non autem tanquam naturae opus in corde meo maneat,
ac prionde certa b in allibilis si, quia buc te duce ueni fecundum lis terae Zam pruricratem, quam bis octo uesbus diuino numine explicas
86쪽
uit. Mae lector expende, ut si em, quae a Deo ess, a propria in te se distinguere possis: R ursum sit possuperans Satanae flios, qui aeas lixerunt cum Davide dicas: Bonum mihi,quia humiliasti me, ut disscam iustificationes tuas. Hactenussecunda pars tertiae partis Psalmi.
LAR A uoce literam Heth, uitam Ariscare,atque pavo rem omnes concludunt: qui quidem pauor in hoc a timore dissert quia timor motus quidam cordis est metuentis alis quod malum, quod ei appropinquat. Pavor uero mentem adsul icandu iustum hominem mouet, an Dei gratiam secum babeat: uel ne ab illa,quam habet, infuturu decidat,baestans an aliquid lateat, quo fat ut regnum coelim minime capiatur: quemadmodu Dauidi hoe in loco euenit, qui pos f em aetemaesalutissbi in praecedeti οὐtonaria propostam, timens ne ab hoc flatu ceciderit, aut in Juturum cadat pauere caepit . eam I 'causam ut pauorem hunc excludat, mox emania percurrens , quametem Christianumscere necem est, propriae conscientiae quantum licet periculum facit. verum, qui ub incerto manent omnia, b magis coniecturae quaedam considerari possunt, scertitudo salutis haberi, cum Paulo dixit: Nihil mihi consciussum. portionem meam in cooperatione hac Dei tir animae, iam contuli: non tamen propter hoc iustificatus sum. misericordiae Dei me committo, aqua omne bonum , omnis gratia, omne meritum procedit ut gressus meos in fetturum dirigat. Hic certe germanus siensus gniscationiliterae Heth conueniens. Cassiodoro tamen , quibusdam alijs placuit,
pauorem huncslicitudinem quandamsuisse, bonum i ud quod sterat
87쪽
I OC i ONA u liaci urreηλ : nimirum ut soli mauiatorum implemensum sciem domi nr uidere quiret, in quo uita Tu uero lector 1ubsiste pdululum ,donee omnes octo uersus sequentes legeris,ut horum diuersorum sensuum les gitimum iudicium secere posita, Diuiditur autem in partes duas: quas rum prima durat usq; ad uersum, Misericordia tua,in qua caussas constemplatur, quibussibi is si persualet, pauoi m huc se excludere posse.
In sicuda Dei nistricordiam inuocat. hunc enim in modum octonarius
ille declarandus es: non autem dicendum ecclesiam uel Christum ita quutum figle, quemadmodum aliqui tenent: mnime tamen propterea negantes quin post literae proprietatem explicatam , sensus durituales quotquot erunt eidem literae accommodari possint. siquidem non inconsuenit, ut eadem litera plures sensita in sacrascriptura habeat uti pausib ante dixi.
88쪽
RE LEGEM TUAM. Quanquam uocet , Portio, multi riam interpretari po se Augustinus et caeteri doctores censent,primum ut illud Mihi autem adhaerere Deo bonum es: Secundo ut eo modo suo res diuidi Alent quando uηusui se parte suam capit,a qua deindestuctus tanquam proprios colligat, ut ex iis uiuat:yad eundem modum piurula hominum portio ipse Deus sit, ut in ea semper uiu t. miscindum Dionatum Prophetam oras, O domise , qui s portio mea, id est unicum bonum, quod prae caeteris amo, haereditas plane illa, quam sys tuis ab aeterno praeparasti, ad quam uenire destectis muηdi des hcys depropero, una tamen est utriusque substantia. Mea tamen siens
tentia uerba haec, PORTIO MEA DUMi NE, alium sensum habent, nempe ut minime portio ipsa in accipiendo confisat immo possius contra portionem eam esse, quae com eratur,ad illum sne modum, sicundum quem multi circa idem concurrentes, ut hoc uel illud fiat, singuli propriam portionem ponunt . quasi dicat, Portio mea domine, quae in hac mea s tua cooperatione tonserenda erat. Dixi, id esstatui, crevi atque promisi Cassiodorus inquit Nos autem nonscrsed quod uox ista, dixi, perpetuo in 'boe I salmo significet, confessus Jum: ita ut dicat Portio mea domine, bicut perpetuo confisius sum,haec
est usTODIRE LEGEM TU AM,quam gratia tua comite , caeterorupeccatorum antea comi storum paenitens , p, ad latum manJatu crucis
in praeterita saulis persecutione me impleuis eam ob causam existimo, quia me non liberasses,antes jaceres ex tentatione prouentum . Quoi
89쪽
s ita est, quare pavebo Nox tamen cogitat multis Deum pepercisse, qui athuc ostendi Dispent, ne inimici eorum exultarent, dicentes, Manus nonra haec fecit, is non dominus in ut 6pe possi si liberatum esse, O nihilominus legem non seruam: qua re commotus, ut pauos rem hunc excludat sequentia uerba subiungit.
T DEPRECATUS SUM FACIEM TUAM IN TOTO CORDE MEO: MISERERE MEI SE CvNDUM ELOQUIUM TUUM . minime
ambigo, quin i haec, quae in praecedenti uersu cogitaui, sic ese potuearint ,sed ecce aliam portionem meam propono,nimirum ut minime ius
nitiae meae innixus 'erim ,sed misericordiae tuae , DEPRECATusnans SVΜ orationibus meis FACIEM TUAM, hoc est,ut Iacie adflaciem te uidere queam: tum diuinitatem ipsam intellectus ocudo, tum Christifciem, quam oculo corporali homines in coelis uidebunt c Hugo inquit. Nos autem dicamus,seciem quam ostendis, dum nos mseris erediter saluare eligis, ut silud, os defciem tuam, salvi erimus. IN TOTO CORDE MEO. hoc est intellectu, is esseau ,squidem mens diuisa nihil impetrat. dixi Mis ERERE NEi , , ab occultis
meis munda me, SECvNDUM ELOQUIUM TUvM, per quod dixi=hi,Cum ingemuerit peccator,no recordabor amplius iniquitatum eius, verum,quia haec quoq; causa eodem morbo laborat, eo quod multi ad hanc misericordiam rec*rrentes, rectese paenituisse putant qui id mo me egerunt, quemadmodum Saul consilit, dominum aliterεdices bat inuocando,tempore quo condemnatus eras t ijs hunc in modum e pensis, aliam addit causam, qua pavorem excludere post.
COGITAVI UIAS MEAS: ET CONVERTI PEDEs MEOS IN TESTIMONIA TUA . quasi iis
eat: 'Nonsolum cogitaui HAS MEAS peccatorum, east cogitansuere me pecco paenituit, uerum etiam ET CONUERTI quoque PEDES MEOS malae voluntatis, ne ad malum in futurum tenderent,
90쪽
IN TESTIMONI Λ TUA, ut eo modo, quo ipsa docent, post paenitens tiam ambularent. cum enim Saul me interficere conabalur,contra egone ipsi occideretur, iusii: quod quidem gratia tua factum est, quiliis eirco incipis, ut opus perscias usque in finem. Quare igitur pavebo ἰsed quia possibile erat pedum conuersionem hanc in testimonia Dei agratia perseuerantiae temporalis ortam fispe, quandoquidem multoseernimus, qui temporaliter secundum gratiam in libro uitae scripti, propter peccata deinde delentur, adhuc pavens Jequentem causam addidit.
Placet quibusdam , per has uoces, PARA Tvs SVM , Prophetam non flum per se aptum fuisse ad cu odiendum mandata; verum etiam in ipsa mandatorum obseruatione praeuidens futuram crucem , sic animumuniuisse, ut tolerabilior crux ipsasbi facta fuerit, eὸ quod praeuisa mala minus nocent, ac proinde NON SUM TvRB ATus , id est misnus turbatus csecundum quosam ad sustinendum illam paratus Iutavit. Aliis uero placuit, P rophetam hoc in loco declarare su scere ei paratum esse, implicite credere omnia, quae in lege continentur. de quo Propheta minime agit,nec agere posset, siquidem quantum ad articustos fidei attinet, nequaquam hoc sit sceret, e o quod articuli bi explicis te sunt credendi, hoc di animum praeparatnm habere pro loco et temupore ad illos explicite credendum . Et idcirco aptius dicemus eum promptum fgse non solum explicite credere, uerum etiam obedire: quoniam uirtus obedientiae in uoluntate consistit: proinde , fu scit,ut promptisuio uoluntatis, praecipienti dominose subistiat. Hic sane prosphetae sensus c A ugustino authore fit, ut paratus si de praesentinouas pubones in juturum a domino immittendas , patienter , humam a cum obedientia ferre , quemadmodum c Christum repraesentans
alibi propheta dixit: Quonjam ego in flagella paratus sum, ex dolor