장음표시 사용
131쪽
ritolaetitus. Lydia enim erat Asiatiea Prouineia. lotiatio, quod isso tempore Candidianus Comestieedum plene esset extra Prineipis gratiam. Ethaim Episeopus Irenaus ipsum obtectatur , ut aduersus hae mala apud impetii Potestates por. ligat pio manu linguam , atque ita eutet tessit ut Theophan um : Et extingui male sueeensam flammam hujus perseeutionis. Dieo Candidianum plenὸ nee dum fuisse extra Principis gratiam . Etenim diminutam illi suisse hane gia. iiim suadet, quod Irenaeus ipsum roget, non apud Pliticipem agere, sed apud solos eius Mi nistros. Notanda sunt echaee verba: Iuid ad. .ires mini , er edistis eos . Demonstrant Candi dianum tune adhue perstitisse in sua nequitia .
hi quidem videtur, quod in Constantinopoli Q.
scipiens litteras, quas nunc usque sustinuit, elu.pist. 3 Et impietatem , quam olim conceperat, elatissime pepetisset . Nobis veto tutum sieut arbitror, non est, ut de talibus ulterius tace,
tio Liberatus Carthaginensium Atehi Dia.
Hi qui pro recta side laborant, seripserunt mihi ab Edessa, quia Rabbulas a petiissi.
me declinavit a Dogmatibus veritatis, de per se quit ut tecte fidei De sensores. Ita ut Theodotum quidem Beatum rectae Gloti fieationis Magistrum praesumeret anathematirare in Ecelesia, Ze multa mala eo nita eum Ainunderet. Anathemati raret vero de illos, qui ea, quae illius sunt, legunt. Insuper de qui illa, quae seti mus. Et qui eum. que veniunt , dc non portaverint ad combustiorem Theodori Codieem. Et eos qui praeter illa, quae Cytilli sunt , sapiunt . Dicitur autem dc praedicare, quod una tantum natura sit Christi . Et expellere validε hos, qui aliquid aliud di eunt. Superfluὰ igitur, ut apparet, Dominos eons n. gimus, qui per taciturnitatem proditores verita. lix emeimur. Et festivitas quidem, quae sistit in ianuis, nune convenire nos prohibet. Rogo ve. to, ut mihi tua Probitas indicet, quae oportet dicere vel agere super his, de priusquam nos eo n. venite eontingat. Αmiei vero, qui perseeutio. Nem sustinent, interrogant nos, s oporteat jam se issionem seri, & ostendi fidueiam: Quia et t. ca ea consilium minime id nune usque secerunt. lMihi autem xxticinibith videtur, ut qui fidueiali, ter impie agit, & omoe, abjutavit Orientales, &mos contra eum elath pugnemus. Si vero essent
quidam solles, di illud aliud seti debuit. Et mi.
Liberatus non vld It has Epistolas. Etenim aD streat Aeaeium de Rabbulam seripssse, seu sua Synodi ea Deereta transmisisse ad solos Armeniae Episeopos. Item solos Cilleas insurrevisse in Ra bulam. At vero eti hisee litteris lucet, quod etiam Euphratesii, immo de ipse Antiochenus Ioannes natim insurrexerint. Item quod etiam per orientem isti Damnatores sua Deeret a divulgaverint . Eiusdem rei meminit Rabbulae in Edesse nam Eeelesiam proximus Sueeessor Ibas in saracias, Epistola ag Matim Persidis Episeopum agens δε Eeelesarum post Ephesnam Synodum Disto
oecis fis ne Dei non solum vitentes punit, sed Θ hos
etiam qui olim ad Dominum migraverant. Iuorum tinti, o Beatus Theodorus , veri ιιι Haed eator ,2 Doctis Eces fae . Etine ististis es, qui omnia pνae sumis , clari coram Ecclesis a Ihematizare . Ex
quibus lueet Rabbulam , dum scribebatur his Epistola , adhue v;xisse r Epistolam esse seripiam statim post dictum Theodoro anathema. Et haee verba, sui non solum viventer punit, sua dent iniet istos punitos fuisse dc ipsum ibam ,
132쪽
seu otiis , ET NOTIS ILLUSTRATAE.
mne Presbyterum. Hi ne enim suum Episcopum Rabbulam appellat suae ei vitatis Tyrannum Cum ipso fuerat Ephesi. At sacta pare, noluit dogma hut eausam Nestorii desererer Hine de ipsum Rabbulas punivit. Eiusdem rei meminit in libris eontra Nesto.
De eodem Rabbula seribit in seeundo Collecta. neorum libro Theodorus Lectori Risutius Edes
Theodo6ιι s νυ de . The otus manifeste legit praesentem Epistolam. Loquitur enim ex his ejus verbis: Instipo es qui illa , quae solis s.
rillianorum Capitulorum refutatio , quae exstat sub omnium Orientalium Episeoporum nomine, est omnino opus Samosatens s huius Andreae . Hane ergo ipse queritur etiam suἰse damnatam dc anathematietatam a Rabbula . Notanda sunt ver
ba : Iuae scripsimus. Nempe de ego de Theodo. retus. Theodorus Lector has Capitulorum resu. tationes appellat Capitula. Eadem de re ad qui n. tam Synodum ditiit Benignus, Heracledi in Pe. Iagonia Episeopus, ae Eliae Thessalonicensis A r.ehi .Episcopi Viearius, Ostendens consuetudinem, quae HEret leos etiam post mortem damnat, esse antiquissimam , de subjungens: Hune Etit ast
Rationes, quae Rabbulam permoverunt, is Iustiat in litteris ad Ioannem Anti hiae Patriat. etiam Sanctus Cytillus: Optamvis ut omne γ res suas
inierjam fidem complecti proponunt, eos macies β.ssero oportit , nee Illorum cuiquam misereritorum eiam condisium facere. IIIad Iamen vos, tamquam
Anti hena ae omnis Orientalis Meles a Pauli Samosatens s , is te Patriarchae , lapsu nunquam fuit plen8 libera ab ejus Iudaieis blasphemiis. Hine de Nestorius statim illie hactus est plurimos Sectatores. Sed Ec post Ephesnam Synodum, ae praesertim post fictam Eeelesiarum parem plurimi redierunt ad Eeelesiam, ae Nesto tium abiura tunt. Episcopi di Getiei sunt reeepti in suis honoribus . Quin At multi per eonsumtos reconelliationis ritus redire noluerunt: m si stantes ae in noeentes permanserunt in suo gla-l du , protestantes se nunquam fuisse Nestorianos.
Et de hi, Venerabilis Maximus, Antiochenaei ruelesiae tune Diaeonus & Arehi.Mandrita, postis modo Patriareha, Sanctum Cyrillum eonsuluit
Censebat ipsis sine consueta renitentiae Paratura non communieandum. At Sanctus Cyrillus ex dispensatorio me Is amore censuit oppostum . Interim istorum plures soli Nestor i personae valel dixerunt, non ejus erroribus. Quin I ab ipsa in solemnibus ad Populum Tractatibus non abstinuerunt. Et horum plenam eorrectionem Sanctus Cyrillus agvertit dissei lem. Hi ne Patria eliae Ioanni suasi, ut ipsis nullum de histe quae stionibus Tractatum aut sermonem permitteret: Excepta tamen Catechisini aut similis instructionis neeesstate . Erat dispensatoria medicina. Verum ec ipsa non plene profuit. Hi ne ad istius seeuti annum trigesimum quintum Imperator Theodosius, exoptans Eeelesiis plenam pacem ,
amnes Nestorii libros rigidissima lege prohibuit,& damnavit ad ignes. Et Nestorianum errorem esse jussit crimen laesae, non solius Divinae, sed de humanae intestatis. Et tune damnatae blasphemiae osores eoeperunt illius sectatores non dumis taxat apud suum Patriareham, aut Epistopales synodos aeeusare, sed etiam apud Lalea Tribunalia: Utpote erimen mixti soli. Quandoque ex pici reici, quandoque ex invidia aut odio. Hi ne dolos haereseos dilectores sunt eonversi ad aliud eonsilium. Decreverunt penitus taeere de Nestorici . Quo tamen persisterent in suis sens, bus, de tam Eeelesasti eam , quam Impetialemeensuram ae manum evaderent, Theodoti Mopsuestiens s nupet Episeopi, qui eadem sapiens aedoeens Nestorio Magistet suerat, libros transtinierunt in vatias linguas, ae per istas gentes gis perserunt. Clamaverunt sibi nihil esse eum Nestorio, sed se sequi dogmata Theodori, viri paris di aequalis Magno Athanasio, vigno Basilio, Gregorio Naxian reno, de istiusmodi alii arietesiae Gigantibus . Et petulantia in dies ere. vit. Hi ne igitur Rabbuus, suam Prosineiam servaturus, anathematietavit Theodoti non solummodo dogmata, sed de personam. Synoda
133쪽
i ter ae solemnissime . Quod ipsum In seeunda δrmenia seeit Metropolita Aeacius. Eadem de te Sanctus rillus seribit ad Lam. ponem Presbyterum & alios suae Meleta Cim
tem Orientatis Episcopos, quo tacentes quidem Nesse ι nomen , ω dismarantes eum aversari, Danfitientes avitem ad Theodori Cadues de De na.
vulpes elamabant se insistere Niea no symbolo , idqne iuxta expositionem magni Theodoti, ac propterea sese nequaquam Nestotianos esse , sed plene orthogovos . Est antiqua ipsius Nestorii
eantilena. Etiam totius Factionis, quam apud
Ephesum fovit Patriarcha Ioannes . Et ipsam acceperat a Betthaeens Aeaeio. Ex his distimus, iquod venerabilis ille Diaeonus & Abbas Μavi. mus non solummodo ad Sanctum tillum seripserit, sed etiam Alexandriam accesserit. Setipsit statim post initam paeem, inquirens more dum, quo Nestorianos oporteret ac expediret re
cipere in Eeelesam . Aecessit post vulgatos Theodoti libros. Et tune induxit Sanctum se. tillum commentandum Nieaenum Symbolum . Eu quo lueet istius Seripti oceasio ae tempus. Lampo presbyter est omnino idem ille Presbyterae Monaehus, qui Sancti Cyrilsiae Nestorii pri.
mas lites studuit eomponere, illorum ultro citroque litteras deserens. At quaestici est, quomodo
Sanctus intillus se feribat hoc tempore suis eapud Eliam λ Quis credat illum tune fuisse Hierosolymis p Est mendum . Forsitan legendum
Ista igitur omnia considerans, ct latius per omnem orientalem Dioecesim, immo & per Αr. meniam ae Persidem serpere videns, Venerabilis Rabbulas seeit sequentia . Primo, separavit se a communione Ioannis sui Patriarehi, & Om. nium Episeoporum reeipientium libros Theodori, aut ipla se ventium. Seeundo, non dumtaxat libros, sed & ipsam Theodoti personam solemniter anathematigavit in ricles a I Et multa Aserras ipsum mala diffodit. Hoe est , adduxit multas ratioaes sui anathematis. Tertio, ana thematitavit etiam omnes, quἱ ἡeqneeps Theodoti libros legerint. Quarto anathematietavit Tillos , qui Theodoreti Cyrensis , aut Andreae Samosat enla Episeopi legerent Scriptii contra Capitula nocti Cyri lii . Quinto, idem anathema infiitiit illis, qui Theodoti libros sibi non deis serrent eomburendos. Non quovis modo ipsos comburi voluit, sed per semet ipsum. Esse eer. tus voluit. Idem anathema inflixit illis, qui dei ceps revilei trarent Sancti Cyrilli Capitulis. Et
omnes sibi non obedituros minatus est proscribete extra suam Provineiam . Et abjuravit omnes
Orientales Episcopos. Non simplieiter se disere.
vit ab illotum communione. Notanda sunt haee verba: Es miti quidem M. detur , quia is Constant καριδε suscipiens hirreas, quas utine tisque susInati, erupisset. Et Impierarem, quam olim conceperat , clarusmo ρσενι sep . Assi
mat quod Rabbulas neque ex semetipso solo, neque ex reeenii eonsilio ista Deerit 1 Quod antiqua sementa habuerit, antiquas a Constantianopoli litteras, utique Maximiano Episeopo.
Quod ipsas Audum occultaverit, ac nunc tan dem eceperit ex ipsas operari. Utique sub Pr elo , quem suo Antecelliare Maximiano noverat longὸ serventiorem contra Nestoriana d- ata , ae potentiorem sermone di opere. Quod tamen anathematizandi nominatim Theodoti Mandata aut somenta a Maximiano aecepisset, non caret serupulo . Etenim Ephesina Synodus, quae Μωximiano erat agendorum regula, dum Theodori damnavit Suembolum, noluit nomen ea primere,
longe minus anathematizare personam.
Notanda sunt & hae verba : Am ci tres, qui presecatiorum sis sent, interreganι nos , soporaealiam sectionem fieri, os ostendi faciam. Respieiunt Edessent Eeelesiae Clelieos, qui damnabant Factum sui Episeopi , ideoque parabant ab eius
eommunione se separare. Et ab Andrea vicinae Provinetae Episeopo, & harum rerum perit illimo, postularunt eonflium . Et Λndreas quaestionem ex more retulit ad suum Metropolitam, ab ipso
dedueendam ad iudicium Synodi. Et inter issos Clelieos omnino fuit Ibas Presbyter. Hi ne enimio sua famosa Epistola Rahbulam appellat suae ei vitatis Tyrannum . Ex eodem sonte Leontius Seholasti eus Byrantinus in libro de sectis propo. nit hane quaestionem: Cαν Clalcedonens s nodus
teor Ibam , dum ista seripsit Cyrillus , Lisse E.
piseopum e Hine interim lucet ipsum fuisse vi. rum magnae aut horitatis . Theodoretus set ibit
134쪽
ipsum suisse in Divinis Litteris edueatum a puero, de constant usimum in rebus asperas. Eaedem virtutes resplenduetunt etiam in Iba Presbytero. Hi ne non solus Rabbulae eontradixit, sed seeum ab illo abstraxit maiorem partem
Geti. Etenim in Tyrio iudieio diuit: Mi Cis.
ras nostre . mu n dueeutorum pus minus , aut vitam plurium. Neque enim rennea numrium. Εκ
his non nisi detem aut duodeeim postmodo in ipsum recalcitrarunt, ipsumque deduxerunt primo ad Domni Patriarehat Antioeheni Tethuail, deinde ad Delegatos a Ptine ipe Iudires, hine ad Ephesianum Latrocinium , ae tandem ad Chabe cinense Coaeilium. Et palmare aeeusationis eaput fuit laesa per Nestorianam Haeresim fides. Quod dixisset a Noa lavid a Christo facto D a. I quantum enim ipse factus est, effero factus sum . Et quod Beatum Cyrillum appellasset Hereti
eum . Quod dixisset Ranae m/mariis CH Eumramquam haerer eum babus, o donee analbematι--φι suis Camisia, non Neepi eum . Summa erat hic artieulus t sula Nesar anas est , est Beotum stillum aeresistiti mraticum. Et Me omnia prO-
harunt non solummodo ex publieis ejus ad Clorum Tractatibus ae privatis hine inde eolloquiis, sed etiam ex famosa ejus Epistola . Quis non videat hare omnia landati iti eius Actis contra Rabbulam k Quod nempe noluisset anathemati rare Theodorum , quod noluisset ea non ietare Sancti Cyrilli Capitula, quod noluisset damnare eorum Damnatoras. Ibas ergo Rabbulae saeinus retulit ad Andream Samosatensem . Haud gubie de ad Theodoretum. Hi enim duci singulatiter in Taserant ista Capitula . Et ab ipsis postulavit,
an non oporteret, aut saltem expediret deserere communionem Rabba Andreas eonsuluit Alexandrum Μetropolitan o Et l eet hujus non habeamus Responsu in , non dubito quin ipse probaverit omnia, atque ita ab ipsis inflammatus
Ibaa istud sthimis apud Edessam secetit. Statim addueam Synodale Ioannis Antiocheni ad Edessenam Mesesiam meretum in hae verba Rabhesis es Edessam preturbat, 1 omnes qui vuι sPνadincias με sanr Amtolleae fidei miri contraria perpetrans . Et eos gal recta Amre elegerunt , wν. su in furum. Unde eo passumus Religio hara . His Emstolam desinara , ut si vera fuist so . ι--munes vos ab ebus communiona servetis , Mnee eum evocantes ad nos, era. Ibas igitur secum abstrati it omnem Clerum praeter istos desem aut duodecim, qui illum postmodo actusarunt . Et isti illum , utpote saum Dueem , post Rabbulae mortem elegerunt in Episcopum . pauet alii pet-
rexerunt in ipsum grunire, tandemque prorupe runt in apertam aeeusationem
ΑΛ Rabbulas dato in Theodorum ae ejus libros anathemati ex Maximiani Constantinopoli. tani instinctu addiderit eanonizationem Capitu. Iorum Sancti Cyrilli, non possum simus asseverare. Possit id laeisse ex praeviis erant radictionis meis: Ex providentia de spe sibi eoneiliandi au. xilia Cytilli. Possit utrumque attendisse . Quissis quid sit, praefata sui Cleri rebellione, de natis christ. Lupi opera 'IL
i inde angustiis pressus ae maestus omnia ad san-i ctum Cytillum retulit. Et ante omnia exposuit tui Facti rationes: Iam verὸ quidam unitatem secuml dum sub ear iam omnibur modis ab eant. νονbus enim assiquis sublatens inveteravis Orienti, immed eas tia Bianeνιι modo depascens Ecclesis eorpus , oeptarimos quIdem utens, apud aurem quas stadosos est supere Da extollentes eruditione , latenter sonoratus . uti adversum Atii dolos Nieaena Sy-l nodus vorem , Consub auriati , ita adversumi similes Nestorii teelinas Sinctus Cytillus, ac peri ipsum directa Ephesina synodus , introduxerunt voees: Unia secundum hypostasim Etenim N estorius
profitebatur,immo plenis buteis crepabat unitatem, unionem, eoadunctionem. At seeund lim affectum. inhabitationem, parem honorem, ae aequalem
authoritatem. Porto orientalium Episeoporum de Cieri eorum plures hoe Iudaieum venenum j sovebant elausum in pectore, ideoque laudatast sancti Cytilli voees penitus aversabantur . Etl eeαδ ipias in paeis Deeteto nee Ioannes Patriatot eha obtulerat , nee sanctus Cyrillus exegerat. t Rabbulis tect8 selibit suisse inveteratum orientis malum. Nempe istie plantatum 1 Paulo Samo. latensi , de usque tune non evulsum radieitus.l Addit ipsum semper vivisse in Theodoro, Ae spar. l sum per ejus libros. Etiam Origina Iem ae landa. i mentalem totius Nestoriani erroris blasphemiam , quae sanctam Virginem negat Dei . Param . Quae omnia Sancto Cyrillo gravissim 3 displi-euetunt Hine dc firmissi vi sunt infixa eius memoriae. Omnia enim , quae statim audivimus ip-l sum ad Ioannem Pattiareham Ad alios seripsisse dei latentet apud orientem restante ae grassante Nel storii errore , videtur hausisse ex hac relationet Rabbulae, ae alia Arehi Mandritae Maximi. Eiust mentem gravissime momordit pertinax abnegatiol Saerosanctarum voeum : Unia seeundum H Ual sm . Penetrabat enim istu/ peltimae iniquitatis mysterium. Hi ne reseripsit Rabbulae, ae in suot Reseripto laudavit ejus inta arab lem Macritatem
ararus verὸ es, quod tenebit orbem teriaram prostre potentiam neseis quomodo sin distam . Rapuit enimi Dd in foris mam, es factus est e bas mareat maLta capita hiabens . speravit Βοὸ eriam Ipso sanctas Dei meti s devorare, es omnes appretinaerae. Et ms nos salvasses Deus omnipotens, praevalislsel MI-que , quantum ad potent am renaratim ejus pertinet , sceleratasque eoneis uri Ilurum , qui eum contιnent.
135쪽
Rabbulae ala ei; tas de eonfidentia fuit re vera incomparabilis de inexpugnabilis. Sanctus Cyrillus merito affirmat ipsam fuisse robustam illam, imino dc persectam e ritatem , de qua set ipsi ad Romanos Sanctus Paulus Λpostolus Iul nos lseparalia is elisi ista G, i λ Aa nutilistis λ Aa an. lausis λ An pesseret o λ an fames λ Aa uaditos
e, his distimus. Prime, quod Rabbulas ob suum sane issimum ae gloriosissimum facinus in eidei itin gravissimas tribulationes. In tales, quae Ecclesiae regimen redderent disseillimum: Diisei-lius, quam navim inter marinas tempestates gu. bernare . Quia nempe major ae potior Cleri,
adeoque de Populi pars da serebat eius communionem . Meundo distimus, quod Sanctus Cyrillus Rabbulae saeinus tune in exordio penitus proba. verit . Certum est illum insigniter exultasse, quod sua Capitula , in quae orientalis Diaeresis vomue Tat. tot anathemata, iam ibidem inei preent sub
anathemate eanon irati. Hi ne affirmat Rabbulam esse iactum amribus Orientesibus Eeel os columuam
ac firmismeatum veriraris. Et lueide ae disertὰ aps at Theodotum esse radieem totius Nestoria. Nae perfidiae. Nestorianos sperasse, quod per huius potentiam invaderent omnem orbem terra.
rum . Quod pet ipsum iam rapuissent sortissimam
Sedem , per quam devorarent omnes Eeelesas . Quod ad illum steteratae eoncussiones fierent. Palam intelligit Antioehenam Ecelesiam. Rab. bulas erat Silietinium, immo eueeus prae senio, ideoque videtur inter ae per has ea lamitates sessinasse ae migrasse ad meliorem vitam futuri saeculi. Et in hoe tumultu ibas est promotus ad eius Cathedram. Horum omnIum tempus addistimus ex Theo
dosii Imperatoris ad Leontium Praesectum seripta lege , qua Nestolium Simoni Mago , Ac ejus
Sectatores Simonianis aequiparat, ae isto infami nomine n qncupandos sanxit, ut cujus scelus sunt in deserend. D a Imliars, ejus vocabulum Itire . .
dea tar esse seri ιι. Legis oeeasio fuit nefarii Nestorii audaeia, qua Synodaliter degradatus , ae Per Ptinei m deponatus, non desiit adversus Sacro-sanctam Ephesinam Synodum libros set, here, dc ubique dispergete . Eos omnes lex vetat Iegi aut defetibi, mandat inquiri ac exuti. m. ta est, trigesimo quinto istius laeuli anno 3: die Augusti . Tune igitur oeculti Nestorianae blasphemiae fautores verterunt se ad alia eonsilia Coeperunt Theogoti libro. in Syriacam , Λrm. niam, ae Persteam linguam transferri , ac se. minate per istarum Gentium Provineias. Ita se. metipsos eonsolati, ae stabilire suam hoetes m. Quae omnia siderit ut intra annum non potuisse ieri. Quapropter sestivitas, ante cujus instan. tis lapsum Andreas Samosatensis scripsi non potuisse eelebrati Synodum , omnJno videtur1uisse Pascha anni illosimi septimi . Esse non Potuit Dominiea Nativitas Etenim Sanctus Ioannes Chrysostomus , Ant; hetae Eeelesia Presbyter in quadam homilia diserte affirmat istam festivitatem in orientali Diceeesi non inedipisse, his a xiginti annis. Quare hoc tempore
uidetur needum suisse tanta , ut posset impedireae suspendere is nodos. Porro Rabbulas suum iacinus non patravit solus, sed eum Synodo sine Provineiae. Et similium Synodorum tempus juxta Nieaenum Canonem erat ante Quadrages mam Paschae o Et isto anno Pastha incidebat in diem undecimam Aprilis , i fleoque Quadragesime exordium, quod hodie diei mus diem Cinerum, erat M. Februatit. Proinde ista Rabbulae Synodus fuit ei rea medium eiu ciem mensis. Λntiochen a Ioannis Patriare hae Synodus fuit facta post Pascha . Eodem tempore Rabbulas Alexandriam ad Cyrillum seripst, de aecepit ejus Reseriptum. Ad eundem Cyrillum seripsit Ioannes Patriarcha , de contra hune venerabilis Maximus, Diaeonus de Λrehi Mandrita, aeeessit Alexandriam. Ioannes set ipsi etiam ad Imperatorem Theodosium , de ad Sanctum Proetum , Regiae civitatis Patriareiam . Et Reseripta aeeepit. Λd eundem Proetum seripserunt , dc Rescriptumaceeperunt Armeniorum Eeelesiae. Et plura alia intercurrerunt. Egregiὰ festinatum est, si unbeus annus omnia expleverit. Et inter has turbo venerabilis Rabbulas obiit. Certe vix ante ex Ddium anni trigesimi Octaui . Quare ante hoe tempus ibas non potest suisse Episeopus. Titulus, qui Samosatensem Andream inseri.
bit sanctae memoriae tenerabilem, est ab Irenaeo .
Longe aliud seribit venerabilis , per Iacobum
Gretrarum vulgatus , Anastasius Sinaita . Refert Andreae eontra quartum Sancti Cyrilli Capitulum calumnias ae invectivas , de subjungit raudistis , Harpei , Draconis nequissmi Andreae eooιι a , quae ex pectora Nestoriam tenent plenissimo adversus sapientie uis Domnun Grillum reis . t . Λnastasio huic magnas debemus gratias e Cap. Quoniam nos doeet ab isto Andrea suisla eo n-
seripta duo opera eontra Sancti Cyrilli Capitula Hoe enim, cuius hic adducit verba. est penitus aliud ab illo, quod Λodreas seripse sub Orienis talium Episeoporum nomine. Et hine in Conis stantinopolitana collatione divit Hypatius Ephestius Episeopus: tinctus oritur In extisfitiano duo disim Capitulorum addentis TModorerum ει Aa Heam scribens , qui contra eadem Capitulis seriis emat , sed me adversus Orientati Cancillam , ,od illi Arti vel Apollinaris opinio iam is sis
histimes . m. Distinguit tres Capitulorum histes ae impugnatores r Theodoretum . ΛnArdiam, ae Orientale Conei lium . At vero hujus Coneilii Seriptum est etiam ab Λndrea . Hi ne enim in litteris ad Ioannem Constantis Augusti Cubieularium, quae de tectis Beelesiae dogmati.bus sunt aduersus Severum Eulye hianistam, stribit Sanctus Λbbas ae inrtyr Μaximus rsisaestia orillus in Mologia adversus Andriam, qas tertium effas capitulam νeprehenderat, fie vir.
Agdueit verba eti stantia in Sancti Cytilli Ap logia adversus reprehensones Orientalium . Ut illZOC Dy
136쪽
famosatenus objectioae seripseras. Hinc Hypatius Andreae Seriptum distinguit eontra Scriptum oriental; um : QuoA nempe unum ex totius Factionis nomine, aliud seripsisset ex nomine proprio . Istud ante , hoe post Ephesinam Synodum : Immo post seriptum a Sancto Cytisio , po .loget eum adversus Theodoreti ea lumnias. Lucet ex his eius, apud Anastasum Sinaitam evsantibus , ad Cyrillum verbis r Itiomari eum
sus esseι, nunquam defendisi id, quod de tritismo. δ husos bas in tertio Capitulo agetrias ρ Cyril. tum arguit, quod Theodoreto respondetit, sed non ad singula . Quod quaedam dissimulando subtet sugerit . Et hine distimus Andream ab illa infirmitate, quae ipsum ab Ephesini Conei lii aeeessu prohibuit , ex integro convaluisse . Edis at Theodoreti ad ipsum Epistola , hare ha-Cap. , . bens: mibi, Domino, fel et iste tua esseptis iam huius HM , uti de aliae plures evincunt ipsum supervixisse usque ad eompletam Eeelesa. rum Paeem . Attamen dum Irenaeus scripsit suam Tragoegiam , ille erat defunctus . Hine ipsum appellat venerabilem beatae memoriae . Et
Ephesino Latroeinio adfuit eius Meeessor Rus Mus . Proinde labitur Sanctus Theophanes, in Chronieis affirmans Andream fuisse degrada tum a Latrae inici. Quod in Notis ad Theodoti Lectoris seeundum librum Henricus Valesius debuerat advertere r Et Theophanis tesimonio praeserte Acta Synodalia . Anastasius Sinaita
Andream insuper appellat execrandum. Per exaeemim. Etenim de ipse . de Theodoretus, lieeteitea Sancti Cyrilli Capitula hallue inarentur , suerunt tamen orthodoxi , paeem admiserunt di Orthodoxe dormierunt in Eceles a. At vero non seius Rabbulas in Theodoti dogmata ae personam dixit Anathema, sed etiam Aeaeius Melitinenss Episcopus . Μetropolita seeundae Armeniae. Haud dubi/ seeit Synodali.
ter . Vetum Synodus non fuit unanImis . Et- ν. te. enim Liberatus Carthaginenssadditi Coujudis stino eua in unam Venoab Ies Armeniae φιβυι, est miserunt duos Presbsteros , Leontium'Aber iam, ad Praesum Coustantinopolisanum E scopum , se eundum marem eam libelus suis, es una velum mTheiarii in uestem, scire talentes, vi rum doctri. TModris. an Rabbulae o Aracti vera essem
bastetaν . Proinde isti Episeopi sectrahi etiam synodum . Et quidem soli sine Metropolita. Quia eontra ipsum . Istiusmodi Conventuum stant plura exempla. Eidem Episeopi, de Ioannes Patriareha Antiochenus, Ae Andreas Saminsatensis ad hule anathemati reealei trandum videntur suisse moti seeundae Cilietae Episeopis, de quibus idem Liberatus : In Mantibus D se
sis Cillaiae Rabbutim ω Acacium . quia loe non exesartiate, sed ea ae-larione atque cantennom se
cissent. Etenim Mopsuestia , euius Episeopatum Theodorus gesserat, erat in seeunda Cilicia. cs s. Lupi Opera Tyri A mulat cinis de eontentionis fundamentum exponit in famosa sua Epistola Ibas, Rabbula, Sueeeuor , de ipso direns e De IibνD Τs odor
mutia ubi e perscrutar a Dcta es, non quia a vera μου exsereat anem, viae erim Rabbulam , adhue illo viis , sequentre eam Iaud num , o in I bris ejus legebas ; sed propto in itillam Iarantem, quam adveνstis eum habuit, quandam manifes/ eam hileti in s nori. An haee vera sint , ignoro.
Item ignoro , an Liberatus solum Rabbulam notet, an etiam Aeaeium . Eiusdem Liberati
verba, secundum morem , vident ut laudare molem Armeniae Eeelesae , immo totius Ponticae Dicereseos, jam pridem reserentium ad Constantinopolitanum Episeopum . Nempe tempore Sancti Ioannis Chrysostomi, qui de istam Dice-ces m tentare ecepit, ideoque dura fuit passus da mens Exareho Helladio. Et Praefati Episseopi nolebant ad Firmum Exarehum reeurrere. Quod nempe Sancto Cyrillo adhaerens, potentissime adversaretur Nestorio, ideoque & Theo
Relatio periit aut latet . Nee enim est ista, quae in quarta quintae Synodi Collatione exstat sub hoe titulor Ex libellis panem Pressereris Diaeonis, qui transissis sum ab Episcopis , o
Relationum patentet sunt plura diselimina. Ista per solos duos Presbyteros, haee delata suit per presbyteros & Diaeonox . Ista missa fuit a solis quibusdam secundae Armeniae Episcopis , haec ab Episeopis , Clericis, Monae his, de eunctis fidelibus totius Armeniae , Persidis , ae aliarum gentium. Ista quasi pro Theodoro , haee patentissim E eontra illum. Eum enim inseribit hominem pesti serum, immo potius seram, habentem Diabolieam formam hominis . Laudat priorem relationem, suis saetam ad Sanctum Cyrillum. Item memorat extracta e Theodoti libris Capitula . Proinde est manifest8 alia , de poste
Ad istam igitur priorem relationem Proetus
mox respon/it per suum famosum Tomum . Et iam ipse totus Oderat Nessorium , ae ejus dogmata . Nam primus invasit eius blasphemias, ape t/ dc frequentet in ipsas concionatus. Nec timuit ah Haeresatella damnari aut relegati. Lieet enim istie inter Presbyteros degeret, erat tamen ab illius Anteressore sisnnio eonseeratus in Episti m Cyaleenum . Ast a Populo non admissus te dierat Constantinopolim, de illie tamquam V eantivus Episeopus degebat inter Presbyteres. Et hine Nestorius, qui cunctos adversum se praeodi te ausos Presbyteros privavit gradu de ei vita.
te, crudeles manus non praesumpsit in Proetum
extendete . Et hine ille jam Episeopus de Patriar.eha . videns haec omnia non pro solo Theodoro, sed etiam pro Nessorio agitari, in suo Tomo acerrime eonfixit Nestorium : Et licet non expresserit, tamen stabili te Sancti Cyrilli Capitula. Plaesertim duodeeimum. Tomo enim inseri t
137쪽
hune , eontra quem postmodo Nessotiani tot
horrendas conet tacunt tu ibas, articulum: Unus
ρ Trinuare est ι ne artis o possus . Consgit palmares Nestorii arti eulos, seribens esse Iudaicos errores. Attamen de Theodoti nomine penitustaeuit: Et Armenios in Tomi fine obtestatus est,
ut Nieaeno Suembolo, Magno Basilio, Gregorio Naeti an reno , aliisque Eeeles di patribus, istud
Symbolum rectὰ intelligentibus, eonstanter ad hallerent . Quae omnia implieit E tendunt in Theodorum. Proetus enim noverat Ephesnam Synodum, steti Theodori Symbolum damnaum rit, absinuisse ab eius nomine r Ab hae dispen. satione noluit etiam in suo Tomo reeedere, aut Dabrosa Aeaeii quaestionibus se miseete. Et suum mum non solummodo ad Armenios misi, se3 etiam ad Ioannem Antiochiae Patriaretiam, aliosque orientales Episcopos. Feeit hoe ob duas eausas. Primo, quod Mo'sueuia ae seeunda Citieia essent in ista Diceresi , ideoque Ioannes de Theodori eausa haberet pie. nam notitiam . Deinde , quod per Aeaeii A.
ctum metueret turbandam , tune adhue novellam,
Eeelesarum parem, ideoque eensuit istis Epistopis non irritandum stomaehum. Ex hae etiam causa sors tan dispensavit sermones suos in iudi .eio , dc Theodori nomen tacuit. Et his dispensatio Ioanni ae eius Episeopis secit animos ad defendendum Theodorum . Ad in uagendum Ra bulam. Aeaeius enim erat extra Ioannis potesta. tem . Tomus seribitur datus ad quintum deei. mum Theodosii. Ae quartum Consulatum Va. lentiniani . Est istius laeuli annus trigesimus quintus, in quo ad Nonas Augusti prodierat Λ u. gusta lex adversus Nestorium . Non testabant nisi quinque menses in isto anno. Quomodo in.
terim potuerint Theodori Seripta verti in lin. suam Syriacam, Armeniam, de Perseam , spadigi per istas Gentes, seri Rabbulae de Aeaeii Synodus , fieri alia sine Μetropolita Synodus ΛΟmeniorum Antistitum , referri Constantinopolim , & hinc resetibi per Patria relialem Tomum ,
certὸ non eapio. Et supra elatuit Rabbulae Synci. dum sti isse factam ante Quadragesimam , idemque non nis anno trigesimo sexto . Permitto haee aliis iudieanda. De hae re serib t ad laudatum Proetum sanctus Cytillus. Amrmat omnes Ne-s otii verbositates jam eessare apud Orientalem Diteees m , eme isti e multam tranquillitatem , ct ipsam in dies etestere , de adiungit: Nunc veνὸ,
antris. Haee Epistola non est scripta stat Im post intellectum a Sancto Cyrillo Factum Rabbuli de Aeaeii, sed post aliquod intervallum. Etenim
tune Cyrillus omnino probabat anathematismum, Me veto penitus improbat. Interim iste quorumdam ad Prine ipem aeeemus est vetustior. Ekisti mo fuisse Legationem Aeacii. Erat Ptineipi no . tissimus . Etenim Chalcedone eotam ipso eum orientalium Legatis disputarat, ct postea eum Synodi Legatis suit initoductus in Regiam ei uitatem , consecravit Maximianum Epaseopum ,
de ibidem intersuit non modi ex Synodo . igitur audiens suos Episeopos suo in Theodotum D
ereto reeale it rare, & gestinasse Legatos ad D triarcham Proetum, ipse legavit ad imperatorem Theodosium , de institit suum anathema per Λugusti brachii authoritatem roborari. Et tandem obtinuit.
Quod Sanctus Cyrillus Rabbulae Fictum is
exordio plene probaverit, non permittor dubitare . Seio illum quandoque declinasse in dispensintionem , quae sola damnaret dogmata, non per
sonam . Nam di in Ephesina Synodo suerat usus is a clementia, anathematitans solum Theodoti Symbolum . non personam . At dico ipsum me. dio tempore se sui ae dispositum, non in exor dici. In istam dispositionem postmodo destendie propter preees quorumdam orientalium Episto potum. D; serte hoe testatur Patriarcha Ioannes, in datis ad ipsum litteris eandem dispensationem commendans . rogans firmati , dc adiungens r
Cyrillum lueide laudat, quod prioris sententiae rigorem in dispensationem transtulerit . Hoeidem prostetur ipse Cytillus in litteris ad Re eivm Melii in ensem, qui Theodori etiam perso
nam non minus atroei, quam Rabbulas, anathe. male damnarair Pole' soiam tuae sanct raris. ρνυιam ad Retriendi sinum Episcopum Antista Ia unem , plurimae plenam eoasirint ae , fimia Θ moris Dri. seriis autem ει ego tales ad Ipsim Em
stolas , sed , uι midetur, peiora vincunt. Confimgentes enim quae Nestorti sunt odi σε, alio ιυν- eis
introducunt mori: Iuae Theodari sunt admisantes . o certe aequalem , magis vera -ho pejorem impietas a morbum labenti Confidentissima Aeaeii
ad Ioannem Epistola haud dubie impetebat Theodori pet sonam i Sustinebat datum in ipsam ana. thema. Et intillus assiimat se similia ad Ioamnem seripsisse, sed postmodo invaluisse pejora. Nempe non ex istis, sed edi aliis Epistolis trahentia ansam & originem: Ex Epistolis dispen.
sationem indulgentibus . His en Im Ioannes abusus permisit suos populos elamate in Eeelesis: Crestat fides Neodori. Dectedimis, fietit Theodorus. Haec sunt pejora ista, quae palam non potuere sequi ad istas eonfidentiae plenas litteras. Quod ipsum lueet ex Cyrilli lit teris ad Lamponem Presbyterum. Amimat otienialium Episcoporum a Nestorii libris ad Theo
138쪽
goti Cod Ires transtum sibi prius innotuisse apud Heliopolim , & adjungit de illis Codiei busi di
quibus mutio priores Nestorii blasphemuis possae sunt. Pater enim DIt Nestorii perfidiae. Haee Cyrillus etiam ante Rabbulae Factum de Theodoro censuit. Cur ad tempus reeesserit ab hoe judieio , dicetur
Sancti Proeli Tomus , prout hodie exstat, est mutilus . Ei desunt Capitula, quae ex Theo doti libris Aeeerpta ei supposuit ae subnexit . Item deest Mandatum, quo Tomum subseribi ab omnibus justit, di Capitula anathematirari Lurent hae ex litteris, quas Sanctus rillus ista de te setipsi ad Λeaeium Melitinensem , ad
Theodotum Aneyranum, & ad Firmum Caesa. mensem in Cappadocia Metropolitani: Proetur Tomo supposiι etiam Capistilis quaedam, tollecta ex Theodoνι eo cibus, quae consonis rem Nesis spres, Hae in ellectum haben . er adsis arus es eriam Euan rhemorirari. Et ipse Sanctus Proetus in litte.
xis , quibus Ibam Edessenum eompesti de easti. gari iussit, seripsi ad Ioannem Antiochenum:
Ibos Nesorii dementi m in tantum diluit, ut quae.
Τοmo direxi tuae Arverentiae, salta ae profana e .s ius a , o omnι impietate plena transferrea sororum more. ibam arguit, quod nee Tomo subseri here, nee Capitula ista anathematirare unquam volum
rit , ideoque rogat illum ad ista compelli, di obpriorem contumaciam eastigati . Et in aliis, quarum stagmenta apud Facundum Hermianen. sem exstant, ad eundem Joannem litteris 1 In
T. a disem sabsoles, o illa Capitala, quaesti Iectabat, reputi, ut pNὰ salsilvissem non habentia meraris. Et in exstantibus ibidem littetis advenerabilem Maximum , Eeelesiae Anti henae tune Diaconum de Archi Mandritam e Admonui ratim quirim fasserui, Comisa autem stilaeta
ne nomine , tamquam non habentia stibi Bratem eratis , averti est alaecari. Et adjungit : vivo modo stituν pre litteras dissici nune, quia Theodori Mopsesten , o odiorum quorumdam nomina μ a. His sunt CapiιHis ad anathemarietandum λ Proin .
de Sanctus Proetus Tomo subnexuit Capitula, at sine nomine e Et eodem modo, prout iacebant, iussit Aamnari . Postmodo quidam superseripserunt Theodoti, Diodori, ae aliorum nomina, dixerunt Capitula esse istorum, & eorum
etiam personas voluerunt percuti anathemate .
η & qualia suerint Capitula, non plene con
E2istimo suisse Illa sexaginta, quae suo Gn. si tuto inseruit , & anathematizavit Vigilius Pontista . Valide hoe stabilitur ex ipsus data aduersum suos Cardinales Diaeonos Rustieum ae Sebastianum degradator; a sententia, in qua dieit ad Sebastianum: Disa Triariri mestiores agere.
eumpleta. Haee palam videntur esse ista ipsa Capi.riata , quae Vigilius primum suo iudieato, deinde suo Consi tuto inseruit Et antiquus ille Romanus dex videtur omnino non suisse alius,quam To.
mus Sancti Pioeli, aut sane subnexa et Appendi Meontinens Capitula. CettE in suo ConstitutoVigilius eodem modo proeessit, quo Sanctus Proetus in suo Tomo. Damnavit Capitula , nullam personam voluit ullo praeiudicio tangere. Et hine vet/ seribit Liberatus Diaeonus e Practus in rima
nullam fecit d. Neodoro represenfionis mentionem.
Quinti Synodi AEla asjungunt: Pinisa auatem sunt 2 1υ sanctae memoriae Theophila , Patriaris
Eliae Aleuandrino, sancti Cytilli Avuneulci de
dori . Λn fuerint eadem , ignoto . Quidquid si praesentia Capitula Proetus non excerpsit auteollegit , sed Melitinensis Aeaeius , aut quis eu ejus jussit. Ita testant ut Aeti prassati quinti Conei lii Pomem sana durem er impia Cispiruti
Aνmensis . Hi igitur eollegerunt . Proetus suci Tomo supposuit, & iussit ab omnibus anathematietati. Aliorum Capitulorum Sanctus Cyrillus meminit in litteris ad praefatum Aeae iumedio mi Tlredoel de Diodori libris posui aliquis C pu
manifestὸ alia Capitula: Nempe illa, quae Sanctius mi illus tentavit in suis libris contra Theo- Aorum ae Diodotum. Quaedam exstant in quinta Synodo. Occurrunt duae quaestiones . Prima est , An Rabbulas es Aeaeius damnaverint omnia &finis gula Theodoti Set ima , an dumtaxat aliqua 'Fuerunt longὸ plurima. Etenim Ioannes Anti chenus in litteris, quibus Sancti Proeli Tomum probavit, selibit ad eundem Proetum: Beortis
Tleodorus quinque edi quadraginta annis clare in Q. Brina preβυι , o omnem haeresim expugnatii, post multa eret mina, po decem mollia I Hos adversum laeνeses conscν pios . Epistolae fragmentum
exstat apud Faeundum Hermianensem . Istud ipsum Ioannes eonfimat in litteris ad Sanctum
Cyrillum : Theodorus aganibus adversum Ariadas, o Etinomianas , ef at os haeret eos decem mill bus μνomnem suam vitam tibique decoraras . Huius etiam
Epistolae fragmentum nobis eustodivit idem Facundus. Quinta Synodus nobis custodiuit meis moriam ae fragmenta librorum contra Apollina, tium , librorum de Inearnatione . librorum ad Baptizandos , librorum eontra synus astas, libbrorum de creatura , S aliorum. Photius in B, bliothera memorat ejus viginti quinque libroseontra Eunomium , Λ pologeti eos pro Sancto Baslio. Et septem libros sub hoe titulo r Inter.
relatio Genesos. Et tres alios eontra Eunomiumnestio cujus loei Episcopum. Et quinque libros
contra asserentes precare hominem natura , non
voluntate. Pessimos sontes non solius Nestoriinae, sed & Pelagiandi haereseos . Possint fuisse iidem eum libris. quos quinta synodus inseribit de ereatuta. Sanctus Abbas & Μartyt Maximus in littetis, quas adversum Hetaelii Imperatoris Ectesin seripsit ad Stephanum Dorensem Epist pum, citat seeundum ejus librum de Christi Do. mini Μiraeulis. Alios insuper eius libros invenias apud alios . videli possit etiam Lateranensa Synodus
139쪽
Synodus sanctἱ Martini Ponti fieis. Quaestio igitur est, An omnes istos ti bros Ne-s otiani transulerint in alias linguas, & per gentes disseminaverint Et an Rabbulas de Aeaeius
smiliter omnes anathematitaverint ρ Α liqui volunt anathematigatos fuisse solos libros de Domini In earnatione. Etenim de hae re selibens ad praeiatum Aeaeium Sanctus Cyrillus memorat so
iam in litto is ad Lamponem Presbyterum seribit Orientales Episeopos actusari, quod se a Nesto. Hi seriptis isd Neoῶνι Cadites de Dearnatio, D. Eoi transtitissent. Et in libellis, apud quin iam Synodum exstantibus, quos Sanelo Proeto obtu. Ierunt, Armeniae ae Persidis Presbueteri ae Dia. ni similiter istos solos libros impetunt. Et in praesenti Epistola Αn Areas Samosa tensis affirmat Rabbulam dixisse anathema in omnes . qui Theodori eodicem non portarent ad eombusti nem . Notanda est vox , Codicem . Adversam tamen partem suadet quinta synodus, quae non solos de DomIni in earnatione , sed dc plures alios Theodoti libros demonstravit esse plenos Nessotiana stabie, ideoque dc anathematietavit. Respondeo esse rem ineertam. Nestorii fautores
videntur solos de Inearnatione libros divulgasse, i fleoque etiam Rabbulas de Aeaeius istos solos damnasse . Quidquid si , pedεtentim evulgati suerunt etiam alii, ideoque de a vatiis Episeopisae Synodis , tandemque a quinto Cone illo dam. nati . Nam de Imperator Theodosus in legibus , quibus Inssictas Nestorianis poenas eti tendit ad
Theodori Sectatores , damnavit omnes genera tim ejus libros r Nemo audeas sacrilegos Codices ab ιυ compessos, maxime a Theodora Θ Ne sis o , D. gere , aul possidere, aut scribere . Sed nee Lasear quis , aut legat, avr scribat Theodori Conseripta .
Exstant leges in quinta Synodo . Si tamen sat
Meunda qudistio est, An Rabbulas de Aeaeius
solius Theodori libros de personam damnaverint, lan etiam libros e personam D;odoti Tharsensis Episeopi λ Hie enim fuerat Theodori Magister, eademque docuerat & seripserat. Quae omnia etiam in ipso Eeelesia postmod4 damnavit. Par tem negativam suadet Liberatus Diae nus, nul. Iam penitus de Diodoro mentionem faciens. Et iam praefatus libellus , quem Sancto Proeto obtulerunt Armeniae ae Persidis Legati, de solo loquunt ut Theodoro. Item praesens Epistola An. Areae Samosa tensis . Similiter Sancti Cyrilli Epi. sola ad Lamponem. Pariem tamen a Trmativam suadet Sancti Cyrilli ad Aeaeium Epistola : citia.
gis contra Incarnationem, post aliqua casuvia, ω quo potui mori, eontνΛdixi ris, tibique declaram abominationis plena s. nctim eoram. Etiam in
prima ad Suzeessum Dio Caesareensem apud Is u. io, Antistitem Epistola ae itet in Vagit Diodorum,
dieens suisse Magistrum Nestorii, & hune ex ejus
libris suisse seductum. Etiam suas in Nestorium leges Imperator Theogosus parisormiter extendit in Theodorum ae Diodotum. Quidam volunt etiam hane rem esse dubiam. Et/nim Liberati, ae solo Theodoto selibentis, test imonium est debile. Quia is suit eonstans Deis sensor trium Capitulorum Chaleedonensis Conei. iii , ad quae non Diodorus, sed solus spectabat Theodorus, ideoque de ille de hoe solo loqui. tur . Respon/eo Λnd tex Samosatensis testim, nium esse firmum : Et ipse Diodori non memi. nit . Habemus insuper aliud longe firmius testi. monium . Etenim in Synodali pro Theodoro ad Sanctum Proetum Epistola Joannes Antioehenus ad ipsum, di quaedam praesertim ejus Capitula purganda affirmat smilia repetiti in Sanctorum patrum libris, ideoque aut ipsum esse absolvendum, aut istos similiter anathematigandost Et inter ipsos numerat Diodorum. Igitur hie usque
tune erat immaculatus apud omnes, de non tactus a Rabbula. At vero postea est voratus in idem judietum , eum gemque reatum . Existim quod Nestoriani , videntes solum Theodorum sibi non sussirere, advorave int de Diogorum, qui summae authoritatis fuerat in omni Eeelesa . Hi ne orthodoxi etiam perrexerunt in ipsum, de curaverunt eomprehendi in legibus Theodosi. Quinta etiam Synodus illius meminit, attamen non damnauit. Ratio exponeret suo Ioco.
A Multis de dignis fide vi ess subtiliter de I,
tegia didie; mus , quia honorandissimus Rabbulas de Edessam perturbat, di omnes qui Adhu Ieidas Ptouineias habitant, Apostolicae fidei val- sis , icide contraria perpetrans, di eos qui rect/sapere Reehi. E- elegerunt, vertit in fugam. Et multa molitur piscopi ad contra Orthodoxam fidem. Unde eompulsi sinmus, haee discentes a plurimis, vestrae Religi stati Epistolam destinare, ut s vera sint ista,
quae hie dissa mantur a pluribus, immunes vos ab eius communione servetis, donec eum e voeantes ad nos, de integre dilautientes quae ad eum pertinent , aut ignoscamus satisfacienti, aut eon.
Victum subdamus sitisfactionibus Regulae. Opo tet enim vestram Deo Amabilitatem in s/ei eaasa uti
140쪽
Scito hos , ET NOTIS ILL UsTRAT .
si uti sque is, qua de praeter litteras nostras vestra Sanctitas utique uti potuerat: Qui pD quae in Divinis Legibus ante eon seripta est . Omnem Fraternitatem , quae vobiscum est , ego de qui mecum sunt, plurimum salutamus.
quod Andreae Relationem Λlexander Me. tropolita ad Ioannem Patriarebam tetuletit, di ad ipsum Ioannes statim eum Ad .enis in sua es..itate Episeopis deereverit, ut Edessenae Eeel sae Clerici , ae osthoenae Provinetae Episto pieonstanter desererent eommunionem Rabbula. Ex quo vides antiquum Canonem, mandantem
ut Provinetalis Episeopus non proxime ad P, triarcham, sed ad suum Metropolitam, de hie ad istum reserat, tune viguisse in orientali Ee.clesia. Secundo doramur, quod non soli Messeni Getiei, sed etiam istius Provinei. Epist.
pi suetint adversati Rabbulae, & causam retule rint ad Ioannem . Nempὰ eausam habebant adversiis suum Metropolitam . ideoque non habuerunt , ad quem referrent , nisi ipsum Patriar-eham. Edesseni Cleriei istud ipsum potuerant. Maluerunt tamen ex rationibus referre ad vieinae Pio. inelae Episeopum Andraeam . Forsitan quod ejus etiam Seripta essent anathematietata per Rab hulam, ideoque metito confiderent ipsum non defututum propriae injuriae. Quin ex eodem prin-eipio invocaverint etiam T eodoretnm , videtur non dubitandum. Ioannis tamen Deetetum d brigitur ad solos Osthoenae Provinetae Episeopos, non ad Messenos Clelieos. Forsitan quod hi ad
ipsum non retulissent . Eius tamen oraeulum haud dubie aeeeperint per Andream ac Theodo
Tereid Ei stimus , quod Isti , tam Epistopi
quam Cleliei , in sua Relatione postulaverint, quomodo se deberent gerete eum Rabbula r Λn ejus communionem possent, aut etiam deberent
Aeserere Ex quo addi stimus octavi Concilii
Canonem, mandantem ut nemo Episcopus aut
Clerieus ante Synodale iudieium deserat sui Μ tropolitae aut Patriare hae eomes unionem , esse antiquissimum , ideoque non inductum , sed solummodo innovatum ab octava Synodo . Excipe tamen fidei eausam. De hae enim Mannis
ame ea sol a est. Nam in Epistola ad Titum seribit Apostolus: πινet eum homunem post uuamosecuadam earreptionem vivi a. Porro hoe De. Eretum est omnino Synodieum: Non a totius Orientalis Dicereseos, nec a totius primae.Syriae Smodo, sed a synodo ex solis advenis Episto.
sis. Hine enim subditur : Donee eum reste res
ad nos, ere. Proinde Ioannes ab ost findi Pt, vinetae Episcopis, ab Alexandro Hierapolitano ,
ae forsitan ab aliis ejus EpiseopIs de gravissimo
hoe, de moram non sustinente malo admonitus. statim eonvoravit praesentes sibi Episcopos, de emisit hoc interloquutorium oreretum , promi tens in proxima Synodo e voeare Rabbulam , aedefinire. Proinde Deeretum emanavit in una.drages ma, eirea Pasehale Festum', anno trige. stiis sexto istius saeui i . Etiam notanda est Rabbulae eonstantia . Omnes sibi adversantes proscripsit, dc megit ad fugam. Hi ne Ibas illum seripsit suae ei uitatis Tyrannum. Hoe Ioannis Decretum multis adverssis Ra
bulam feeit pro Theodoro generosos animos . Et grandes per omnem orientem motus. Et ipsos potenter adiuvit Armeniorum Episeoporum adis uersus Metropolitae Aeaeii Factum reeale it ratio,
de Relatio ae Legatio ad sanctum Proetum. Hi ne enim Proetus seeit, quod in Prosphonet leo ad
Μartianum Imperatorem sermone dieit Chaleedo. nensis Synodus : menas Proetus Orientatibus velamen ad armenias pro fides cingruentia desina vis . Et statim in sca : F lentio mus Ioannes . Amraehenarum missastus , Haeret vomis Maledictas repellens, o Apostoluis doctrinis rem smiam dogmal declarans , reeius Orientis eo egonem . velut ea uno ore , sancti a Praela . et qui pre idem tempus Munda regebas gubernaeuia , d si noli.
od de pmptias ad Ioannem litteras Proetust addiderit, affirmat Faeundus Hermianensis. Per ipsas postulauit assensum in suum Tomum . Ita apud eundem Faeundum fetib t Ioannes ad San. ctum Cyrillum. Tune etiam iactum puto, quod Sanctus Cyi illus seribit ad Melitinensem Ae
ta vixistis ad mo prehendi, er talem virum M.
psum. Proinde etiam Acaeius, quorum iam suorum Sustraganeorum reeale it ratio nem , ae ipsorum perfugium ad Ioannem passus, seriplit ei lium ras, plenas Esli dc eonfidentiae. Forsitan Leomitus de Aberius Presbyteri , quos seeundae Armeniae Episeopi ad Proetum legaverant. legati erunt etiam ad Ioannem. Quidquid sit. plenas reli de eonfidentiae litteras ad ipsum seripsit item Sanctua Cyrillus Motus a venerabili Μ ximo , qui Ioannis pro Theodoro praeparamenta noverat, Ac improbabat ex pectore. Apud Ioannem de alios orientales permanebat vetustus as. sectus in solum Nie num Symbolum . Porro ipsum Nessotii Fautores sperabant detorquere in sua Sensa, ae ita sub eius verbis seeuti latere. Hi ne Sanctus Cyrillus pergit de Uenerabili Maximo: cum me adririasus esseι Relu in mas o