장음표시 사용
141쪽
sequi, non ramen ad soc euitariones rectas labere ,
ἐ-ὸ potius ea , quae sum MM er constanter δα , ad id , quod Mi viritin , derisquere Nempe s Oabantur expositiorem , quam a Theodoro sa. Eram memorat ae gamnat quinta Synodus. Et adversus hane Λrehi-Mandrita Maximus postu.
Iavit aliam , de Sanctus Cyrillus dedit . Quae
omnia smul iuncta magnos motus eone alunt per omnem orientalem Eeelesiam.
Et his exeiratus Ioannes Deit , quod apud Facundam Hermianensem seribἱt ad Sanctum
Cyrillum: Convenieates ea unaquaque Provincia , quae n Oriense soni Des inaria , in e visatem ama.
bilem Christ Antiochiam , propter Diteras sanctiffimi Episcopι , DomInι Praeti . Haud subie de propter Sancti Cytilli litteras . Erat plena totius Diceeeseos Synodus, a qua tamen aberant plures Episeopi, quos insta audiemus eontumaei. ter recalcitra me adversus Ioannem , ob initam eum Cyrillo pacem. Rus Sane Ita novimus ex Synodi earum litterarum stagmentis, quae nobis igem Faeundus eustodiit. Primum est ex litteris
L. a. C. r. ad Sanctum Proclum 1 Tomum, I ad Armenios
factus es , d Reverenisu o nos a Filio , Due o Tl oris, σοι dignus es tuti aes Oravibus mini. Mare, ob eam quae ei supra istarem dies aequemeiam, o petit mus , o cum omni dilemone ejus fecimus mentionem . Facietis autem nos a delectis. Ion m non pia fritudo compositum, sia , neqtie
argumensor onum mutiitudo contra unamquamque
a resantium partem peraractata , quantam ipsa Derorum dogmatum e tela tiI oe pietas . Alte. LI. CI. rum Fragmentum ex eadem Epistola est, N.n
solum nos liventes rates ealumnias ab his, qui con-
sturbare volum Etae fias , Omlnuὰ sustin mas , sed 2 qui bene de vi prefectus es Aeatas NeoEorus, o quinque o quadraginta ann s euro in domina praefulsis, o omnem sine expugnavit, nullam ADtibi dere Biorim ab Orisoriae s in viris suscι-piens, post longi temporis i ne disessum , edi postmtitia erelamina, o post Hem multa hiros adteν-atim Haereses conscriptos, oe posteaquam in eo pe, Ru sacerdotum , ae Imperatorum , ct Populorum probatus est , periclis fur qtiae ὁ νeticortim sunι δε- sinere , ess iliis D. Imas mae dicari . Idem stag. mentum Faeundus ad dueit de in alio loeo, de c 3- ampliati Hie via eo, sine Θ ωνbIs completerant. Non aut/m nos seram, sed o Chrisianos Populos, qui Me regnoscentes via tenus fine turla Ereti . sicas telebrationes impleri permitiant , sed adversum nos seditiones faciunt, me usque ad audistimpassi suscipere , quod is eratis dismientes Patres
meditabantis an toema, Ea decem munis adtresum
Theodori cologenter, es eispua ,κγ tium asscisin. ltes, suae ebriareunt Sanct rati . AT at smilia Capitula , seu similes propostiones reperiti in Sancto Ignatio. Sancto Eustitio, Sancto Athanaso, Nari angeno, dc Nystino Gregorio, Μ gno Basilio , Flaviano de Diodoro , Sancto Ioanne Chrysestomo, sancto Ambrosio, San-l cto Amphilochio. Λttim Constantinopolitano, ae aliis Patribus, ideoque si Theodorum tentemus anathematirare, de altas omnes χre anathematirandos
Ista igitur Ioannis Synodus Sancto Proeto ,
utpote Regiae civitatis Episeopo, gratissimo aepotentissimo apud Imperatorem Theodosium.
ae piosesso hos i gamnati Nestorii, ex pectore placite studuit, ideoque S ejus Tomum probavit per omnia. Rationem dat Liberatus Diaemnus i Praelus in Temo utiliam fecit dis Theodoro reprehensoris ment onem . Etenim solam Nest tianam luem eliminare voluit , de Theogoroeensuit dispensatorie taeendum. Hoe suum sis leni tum speravit sere restauratoriam medicinam
disruptae paeis. Et hine Ioannes Tomum libentet admisi. Eius porro Synodici amrmat plinra . Primo , quod in otientali Dioeees essent
graves di sectatae, atque ita alter alterum aceta
satet de Nestorio . Rrehi. Mandritae Μaximi , nee non & Sancti Cyrilli ge hae te querimonias supra audivimus. Aecessit dc ipsorum antea amicissimorum durissima, ae in serius videnda seis, suta ob initam a Ioanne eum Cytillo pacem citra Capitulorum anathema, de eum admissia damna tione Nestorii . Synodiea secundo amrmat, quod iniquitas Istie non stetetit, sed progressa sit etiam in mortuos: In ipsum Theodotum, gloriosum Episeopum . qui per quadraginta
quinque annos rexit Mopsueuiensem Melasiam , seripsit deeem millia librorum , omnes tune grassantes Haereses non oppugnavit solum modo . sed de expugnavit, a nullo unquam voeatus in erroris suspieionem , ae in Catholi ea communione tandem pie defunctus. Huius non tantum dogmata, sed ec ipsam personam anais
thematietati Antioehena haee Synodus eensuit esse atroeissimam totius Eeelesiae injuriam i Et istum sensum conata est etiam Proeto impii.
Λdmirandum est, quomodo die t Theod rum ae ejus dogmata a nullo unquam fuisse reis prehensa. Etenim quod ipse in quadam ad Antiochenum Populum eoneione voci, Dei para , detratiens fuerit hortendὰ invasus , immo propemodum lapidatus , &eompulsus ad solemnem palinodiam. Patria teha Ioannes Optime norat, ac non ita pridem seripserat ad Nessotium . EO iam non ignorabat quae ei tea seeleratissimum ejus Symbolum essent acta ant/ , dc in , dc post Ephesinum Coneilium . Theodorus , uti N storianae tradux ae propago, ita Pelagiani hinreseos fuit primus Author e Primus abnegator originalis peceati . Eius Presbyter Rustinus hane impietatem impressit pelagio & Celestio. Iulianus Eelanensis Episeopus, Pelagianae superbia
Goliath, a Sancto Celestino Pontis,ee eiectus
142쪽
et Italia. ad Iptum eonfugit , de apud ipsum
seripsit posternos octo libros adversis Sanctum Rugustinum. Et apud ipsum mansit usque ad ejus mortem. Tune Consantinopolim abiit Masus disti pulum Nestorium. Et quoties in suis Seriptis, sane sequenter , ad orientalem appel. la Vit Eeelesiam , intellexit i une Theodorum.
Theodorus etiam primus blasphemavit Spiritum Sanctum nee ex Filio, nee pet Filium, sed ex solo Patre proredere: Nisi tamen hauserit a suo Nagistro Diodoro . Quomodo igitur Dei noro.
us tot monstrorum genitor ae edurator possita nullo fuisse voratus in reatum, aut saltem in suspicionem erroris λ Certe Ioannis eonatus sibilas non cohaeret.
Notanda sunt haee synodalis Epistolae verba :
pitula ex Theodoti libris non fuisse excerpta, nisi post hane Anti henam Synodum, & varios eontra ejus Deereta conatus. Ast Epistola docti fuisse duas Capitulorum eollectiones, di primam ante hune Conventum fuisse directam Proeto. Forsitati ab Episeopis secundae Armenidi . Forsitan ab Arehi. Mandrita Maximo.
Vel etiam ab ipso Rabbula. Et quidem Ioannesve se ivit expurgare artieulos: Consessissest esse Nestorianos. Λ Adidit tamen exindὸ istud elimen non traduci in personam Theodoti . Ob duas rationes. Primo, quod essent avulsi a totius libri eo ore , ideoque aliam ne lem di sensum hie praeserrent , alium ime . seeundo , quod essent aequivoci, ae ad rectum de pravum sensum ambiiaeviti, ideoque benigne interpretandi in Theodoti savorem . Etenim tune non Nestoria nis, sed solis Apollinatistis contra Orthodoxam vetitatem ligitantibus . Theodotus suetat libe.rius in ad vinam partem, ae invia Ioculus. Et imitatus lapis laudatos Patres . Apud euncto. rum libros intimat reperiri s miles atticulas. Propter quos si de ipsos Λuthotes velis anath:
matizare , orbabis Eeelesiam istis luminibus . Proindὰ Ioannes non ista Capitula salvare stu. duit, sed solam Theodoti persenam . Et in pra fatotum Patrum eatalogo E Latinis laudat solum Mosium. Quia nempe illum ex trinsmissis nuper ad Pria ei m per inninum Mediolanen sem Episeopum libro eredebat aduersati Capitu.
iis Sancti Cytilli. Epistola eonstanter asserit Theodorum fuisse
Episeopum per annos quadraginta quiaque. Nam & in Sytiodalibus ad Imperatorem Theodosum litteris diserio seribit is isse Epistopam per
annos iste quinquaginta. Et isti synodo oren I. Eo adsuerit Theodoretus. Certe ipsissima harum Epistolatum Sensa inseruit suae bι scitiae : TM- res is uesiae Episcopus . rarius Eecti De Magister.
vero adjungiti di Emscoparti annos perer et sea oιν ginta. Est manifesti mendum . Legendum est: sex o quadriseinta. Quia nempe quadragesimum sextum ineli vit. En vero mortuus eodem an no , quo Theodotus Patriare ha Antiochenus rvigesimo septimo istius seeuli. Proinde est in
Episcopum promotus quarti odi ii anno octogelimciseeundo, aut primo , atque ita primo Constantinopolitano Coneilio . quod huius anni Idibus Iuliis Glebratum suit, possit Episto a interfuisse . & se per Diodotum Tharsensem Episeopum , istie potentissimum , dolose Obt nuisse, ut in Symbolo de Spiritu Sancto dumta.
Theodosium Theodoro Episeopo pei notabile
tempus convixisse . Est veto mortuus quari s eulo sub exordium anni hon agetimi quinti. Pro inde Theodotus non nonages mo quarto , ut ali
qui volunt, sed dudum antea fuit Episeopus: Per annos quadraginta sex aut quinque. Antiochena Ioannis Synodus noti ad Qtum Proetum, sed insuper ad Sanctum Cyrillum retulit sua Acta & Senia . Testatur hoe Faeundus
Epistola latet aut periit. Eius tamen lubstantiam utcumque novimus ex Sancti Cyrilli ad Sanctum Proetum litteris. Compendio exponit Ephesinae Synodi Acta, natas exinde cum Orientalibus npiseopis lites, ae initam pacem . Ac prosequitur amne ver3. fictis ad me scio ι sanctismas misi
que memoratum v rum ἱ magnum tre/ ejus nomen
rius . Et Aur aerear, consantur omnes , quod Vis uia os . er destiaris in communione Eccle . . rum, a vallem I Grus. Haec Ioannes Synodaliter
seripsi ad Sanctum Cyrillum. Nempe quod The
dori Seripta , ae praesertim persona anathemati in Zari non posent ise perieulosissimo motu totius
orientalis Melesae: Quod quidam Episcopi ae
Populi eonsectam tot laboribus parem lacerare mallent, quam istud anathema admittere. Et Cyrillus fuit motus. Etenim pergit in sua Epistola: . Nune verὸ quod is Coascripsti eras sari.
143쪽
Sanctus itaque Cyrillus primo eensuit Theodori Seripta esse penitus impia, & plurimam habentia eonsonantiam ad Nestoria dogmata . M. eundo eensuit ista dogmata non egere nova Synodali damnataone, sed abunde jam pridem esse a amnata ab Ephesno Coneilio. Tertiis rensuit etiam Ephesinam Nestorianae personae damnatio. Rem posse extendi ad per nam Theodori , Aeolientales Episeopos ae Populos posse compelli
ad istam exton fionem admittendam ae subseribendam . Quarto eensuit hane extensonem, ae praesertim lubseriptionis exactionem , non pedire. ob varias eaucis. Primo , quoniam orientalium plures tu, a sui Patriarchae I annis attestationem ui .i mallent exuri, quam
illam ratensionem admittere , ideoque illa sieti non possit sne grav;mmis motἱbus Adseandalis. Sine motibus, qui Nestorianas tur bulentias plenε reducant, immo A amplo fimoistre augmentem. DeindE, quod Theodorus iam j esset mortuus, ideoque sua Sensa non posset ex ponete , ae proinde nec impugnari aut judieati tune expediret. Tertio, quod esset intra mih lieae Eeelesiae eommunionem deiunctus, ideoque sperandus esset eum Christiano rem mentis Pici posito a nobis abiisse. Hi ne Sanctus Cyrillus libros ejus, ae item desumpta ex ipsis Capitulaensuit tractanda ad eum modum, quo Ephemna An us tractaverat ejus prosanum Symbolum Cetistit ipsa damnanda, at sine expressioneam, horis aut personat. Ex dispensatorio amore maeis. Nam ct istius Ephesinae dispensationis sanciri Cyrillus fuerat Λuthor , ideoque censuit de
illum in hane sententiam produxit non sola, , annis Patria relidi Synodica Epistola , sed & nivatae plurium orientalium Episeopotum litte- ae, quas supra laudari audivimus in aliis eiusdem Ioannis ad Cyrillum litteris i me θ tua mis
luit Ibas Edessenus , de quo Leontius Bytant,nus in libro d8 Sectis: saactum 'vulum , cum nonntilii hae ipsum quinerent, ut Theodores anarbe mali susjuri/ιών, ad Praelum seripsis re at , m
gens excitabImus . stiorem smia es uas, qui eum anathemarietaνI nou par eris . Haee verba non sunt
in supra adductis Cyrilli ag Proetum litteris a. Nulla istie est thae memoria . Hi ne lueet plures de hae te litteras inter issos Eeesesae Prineipes
Porro ista Ibae pεtiinae; a non est adm randa . Eius radieem habemti, in litteris eruciem Proeli ad eundem Patriarcham Joannem , exstantibus apud quintum Conestium t Miari inclamant fise Relui illinum Epseoptim. 649noram Ilam, quia
seram stise mentibus , presuaderer ita sapero, fima abduatam es Des mel is . Ibas igitur , adhue Presbyter , filii unus istorum , qui Theodori libros transtulerunt in linguam Syriacam , &ubique disseminaverant . Ita Episcopum suum Rabbulam permovit ad istis libris, ipsque etiam personae Theodoti direndum anathema. Ex eo dem prIneip o rebellavit Edicto Rabbul , ill Jus communionem deseriis, ab ipso distrauit Cimrum di Populum, io defuncti Cathedram irre. psit, ac ipsum αἱ am magnanimum Cyrillum aeonfirmando isto anathemate deteruit.
144쪽
Ηxe omnIa laudat in suo Constituto Vigilius Pontifex, & addueit trium ad ipsa spectantium Epistolarum stagmenta. Primum est ex Reseripto Sancti Cytilli ad Synodales Ioannis Antio. eheni litteras .. guis molata es in sancta Baari Ephe a De ιιιι, HLιιὰ Theodora disposita, fetia. Drenses dues 3, nisu habens sanum, et ea titquidem eam sancta B das . teus pertresarum plinam inusilentiaram , condemnana tiem eas , qui se simam. Dispensatum trid mentionem Uri non fecit , neque eum nomina im an tiam si fusaedit .
N συι olus. Ex hoe suci apud Ephesinam Synodum opere Cyrillus eone ludit dispensationis ae pacis regulas suadere, ut neque nune Theodoti persona anathemat iretur . Hine enim subdit :Sed jum audienι , sumetsi notina, qtil hujusmodie os maebem: Obit se Ius vas os , quando
adversum pulveres antis extenditis . Non enim sub is perest, qui apud eos inseri vis . . Ampliola istius Epistolae stagmenta habes a pug Faeundum Her mianensem. Aliud fragmentum est ex Reseripto Sancti Proeli ad eundem Ioannem t Iaando enim
seri suae sanctitati, moriere ast Neodarum, aut sos quosdam , qui pridem defuncti sunt, anathe mari subae, ovi nominatim alieti us feri mensionem λ
ratem non halentia puraris, re Ii, neque autem
μι. Tertium fragmentum est eu ejusdem Proeli Reseripto ad Venerabilem Arelii . Mandri tam
Etiam haee stagmenta, & quidem ampliora ,
dceorrectiora, exstant apud Facundum Hermia. nensem. Priori post verba, Furi mensionem in. I ba. c. a. terserunt haee: s d ro, fieret o υμ Brinae ad suam sanctitatem aeractae et mant, nisu sue messν viam D sola tantino , sia quia oportet omnis sitione Iiberari , es detralem um ara consuere ea
hoc, quia in duecto Tomos soles, est illis Cispiu. Ia , qtiae subiecta fiant, reptili. Vigilius habet:
ri e . Assimat hare non ag Synodum , sed ad solum Ioannem fuisse a Proeto reseripta. Potrdillum Constantinopolitan. Eeelesae Diaeonumae Legatum, quem Proetus vocat Theodotum, Ioannes Patriaretia appellat Theodosium . Aliud Lh s eo. fragmentum est item Proeli ad Μa2imum i ME.
mis est itia Reverentia , quanda ad sancti uma ηι aeheram Episcopam tibi Iitteras iniungebam , quia omnia cum ejus admonui volunt re βινι oportere,
. Qὸ , risina Aus fidius exquirere, sed omnia μν- mittere atii soritati ejusdem Retnendissimi consace dolis Ioannis . Post subscriptionem aurem Tomi, erps abjectionem Capitalorum , quae erius fixi igno
edi diseris aliqvid de reIO Nil NUονιι, ροι βρα- ias habere mes si fimilis sapientes. Εκ his fragmentis addi stimus plura. Primo, quod ab Ephesina Synodo factam , di a Sancto Cytillo rursus fieti suasam ei rea Theodoti pers
nam ae nomen dispensatoriam gratiam Sanctus Proetus probaverit atque admiserit . Seeundo, quod Atehi-Mandrita Maximus stetit inter rei sos jactati in Theodotum anathematis fautores ac patronos. Tettio, quod ad ipsum nabilien dum mox Regiam ei vitatem aeresserit: Ut Pro elum Episeopum, ae Theodosium Imperatorem deflecteret in eadem Sensa. Fossitan aecessit una eum Legatis seeundae Armeniae. Quarto, quodi per ipsum Proetus suum Tomum transmiserit Patriaretiae Ioanni, ae eius Syn o. Hi ne Facundus Hermianensis seribit ipsum sui ne unum ex dum bus , stre quos Pocus Bnia eam Epistolum misit O. νientalibus Oscopis. Alter suit Theodosus, seu Theodotus Diaeonus consantinopolitanae Ee-elesiae . Nee dubitandum est , quin Maximus Proetum ad emittendum Tomum generose ac renderit. Et hine presentissimus Doctor ae Pastor nee se nimis aerendi est passus, ct Maximissammas est moderatus di Eum serio admonuit nihil tentare , ex quo oriri posset nova eommotiopaeatae iam Eeelesiae. Et ut omnia ageret iuxta
Quinto addiseimus, quod quidam dispensat i Iae isti in Theodoti nomen gratiae noluerint ac quiescere. Sancti proeli Tomo subnexa, ct per illum damnata Capitula erepetunt divellere, eis Theodori nomen praeponere, eidem anathema ad se tibere, istiusmodi eharitas spargere per omnem orientem , dc elamare quia ista serent ex iussu Sancti Proeli. Et istorum unus omnino fuit Archi.Μandrita Maximus. Quare Ioannes Pa. tria retia apud Proetum intercesssit, eum magnis querimoniis. Et ipsas proelus attendit, persitit in dispensatoria gratia, se purgavit de datis A. mentis isti audaeiae , ct in erepuit Μaximum, denuo mandans nihil moveri sine arbitrio Episeo. pi. Et suum Diaeonum Theodotum iussit te tinti ad propria, addens eausam : orientis te sinflare ρο ιumatia non impleantum Em is inbis iam ctissumae. Per Sanctissimam urbem existimo non
Constantinopolim intelligi , sed Antiochiam.
145쪽
An Theogotus Ioannis Patriarchae, an Archi. imandraim Maximi partes se .etit, ignoro. Cet-lie Ioannes in suis ad Proetum litteris ipsam prae- dieat , variis virtutibus. Quidquid sit, Theo.
doti praesentia possit alieti , aut utrique parti isubministrasse lamenta motuum. Hi ne Proclus iussit ad se redire . Tandem distimus, quod non solius Theodori, sed & quorumdam aliorum nomina sueti ni praes 2a istis Capitulis . Nempe nomen Diodori Tharsens s. Et exinde etiam hie
coepit ad damnationem postulari. Illa nominum superscriptio ae anathematis expostulatio non caruit rationibus . Palmaris
haud dubie fuerit petulantia Theodorianae Fa- letionis, quam elatam & audarem sui me testatur lin sua de Theodoto Historia .enerabilis Hesychius , Presbyter Hierosolymitanae Eeelesiae, itemque Leontius Seholastieus Byrantinus. M. perseriptionis authores existimo fuisse Edesseni Melesiae Clericos, Rabbulae eontra Ibam adhae. rentes, nee non & Episeopos de Cierieos secun .dae Armeniae , Sectatores Metilinensis Aeaeii . Hi haud dubiὸ noverant Ibe reverentiam aut potentiam ipsi etiam Sancto Cyrillo fuisse tetro. ri, & ex hoe sonte manasse dispensatoriam pro Theodoro gratiam e Hine studuerunt ipsum Oh
tui a re, Ibam accusantes, quod ipse esset unus ex pravorum librorum translatoribus, ideisque
non audiendum . Faeram fuisse ab Edessenae Eeelesae Clelieis ae Monae his , diserte jam au dijimus a Sancto Proeto . Et hine lueet aecusationem , quae contra eungem ibam ab eisdem
Getieis pos modo facta est apud Tyriam ae Berytensem Synogum , non fuisse primam. Interim omnibus istis permoti non fuerunt Proclus aut
Cyrillus : Perstiterunt in suo dispensatorio iudieio. Quin immo Proetus ad Ioannis Patriar.
chae preces, haud dubiὰ eu Cyrilli Plaeito, a
Theodoso Imperatore obtinuit hane eonfirmat riam legem : Impreatores , Caesares , Theodosius edi Valentinianas, Victores, Triumphistores , RiG- mi , sempeν Atiffisi , D m ιονι Ioanni Arch
o no jum pollet Impe tam . me itaque voce quieti
Accisae providense, , mi isti Id da vobis ut lilianis, ut hae qtis a tam omni fatuatis Ecclesia , Mquis AEdversio. rei, qui in ejus pace defuncti suηt, quidquam de citrio tale missumat. Lex palam san. cit pro I heodoro. Exsat apud Faeundum Her. Lib. a. e.a. in tanensem . Ita illis, qui legem aderasus Theo. dorum obtinete tertaverant, Proetus clausit ora.
His solemnis vi Elaria Ioannἱ patriareta.
aliisque Theodoti fautoribus secat novos animos. atque aeeendit ad non solam ejus personam, sed etiam ad ipsius Capitula liberanda ah anathema. . Quod in Theogoti libris ista reperirentur. ae fideliter essent extracta, denegari non pote. rat. Hi ne igitur de Tomo illo seu libro , in quo Capitula eontinebantur, Ioannes scripsi ad Sati Eum Cytisium : Iant ιn illa rima quaedam
dein ri uria lubet intestictum. suaedam etiam ab pso amabiti Deo Proeti in eodem a rimo, quem ae armento m ι, qua miatis sobus sis drerim i
quas etiam tua sanctitas melitis novit i Dreari va
146쪽
enim eum totas in commune Oriens inter eos , qua
re nos fuerum , Hul vlatuum invisam doctrinae Alearem adversus haereses , coatra quas pugnans ct d mleam malia quadam rim ne usus est, maex Dava intelucta veniens , sed efficacitis admissum haere mi ilia modo uti Iud eam : Neque uni atem
Epistola io Sancti Cyrilli operibus exstat varie
Lib. g, t. 4, uitiosa ac mutila, ita correctam nobiseustodivit eundus Hermianensis. Est insigniter erudita Amrmat varia. Primo, quod inter excerptos ex
Theodori libris antevlos quidam snt ineerei seu obseuri , quidam aequivoci . quidam certi aestantiasto veti. Meundo, quod aequivocorum, seu tam ad pravum quam remam sensum ambi. dextrorum , plerique reperiantur etiam in aliis
Patribus. Et Latinis Ec Giaeeis. Et iam in Seti. pti, ipsorum Cyrilli ae proeli, a quorum arbitrio pendebat omne hoe negotium . Tertio, quod ob istos artieulos non solum m ὀci non ana
thematiremus illos Patres, sed nee ipsos artieulos. adeoque ista justitia exereeti debeat etiam in Theodorum . Quarto , quod aliud si aliquos Orthodoxi Doctoris articulos improbare, aliud
anathematietate: Primum tolerabile, Deundum est audax de asperum. Et quidem Ite t eum articulo non anathematizetur persona Aut horis.
Quinto, quod istud in Theodoti atticulos ana. thema futurum sit Nestorio tune adhue viventi,ae ejus Sectatoribus longὸ gratissimum . Quod ille ab his proelamandus sit gloriosus Consessor:
Ut pote degradatus eum authenti eis Eeelesiae D ctoribus, ct propter eadem dogmata . Quod Nestotiana lues ex isto anathemate sit acceptura grande lamentum. Sexto , quod ina variorum atticulorum aequivocatio fuerit Theodoro neeessaria, ideoque nobis non sit damnanda . sed
probanda . Haerebat enim inter contrarios Erto.
nes, inter Λpollinarii ae Pauli Samosateni Smctatores , ideoque in utrosque pro Evangelico dogmate disterians debuit sermones suos dispensate Io multo jugieto. Septimo, quod Theodo.
rus istas aequi.oeationes non assiumpserit ad ad. si tuendam inter Dominios naturas diuisonem, sed dumtaxat ad flemonstrandas integras proprie tates utriusque in eonfiasae naturae. Quod enim de Dominicae Inearnationis Saeramento recta sapiat,
lucet eu pluripus eius libris ae professionibus . Hane Ioannis Epistolam amplissime extendit ch s. Lupi opera T. .
ae exponit praefatus Faeundus. Tam praesertim partem , quae asserit aequivores , ae aliquid ea eo phoniae habentes Theogori arti tos repetiti etiam in adductis Melesiae Patribus. Demonstra.
re id e natur pluribus ipsorum testimoniis. Quinimmo Rusticus ae Sebastianus. Vigilii Pontis. eis Cardinales Diaeoni, sunt progressi ulterius. ista Capitula ex eodem prineipio non Aumtaxat
defenderunt , sed etiam Damnum Leonem, ma
gnum illum Pontiseem . in Theodori in uesenι Dictis, quae eoatra rectam fidem Dei in seripsisse , consensum praebuisse, arqua firmisso, data seripto ad Christianusmum Prine pem Itisiniisnum sum a ad νuer. sessivi . Recte enim Vigilius in de
gradatorio illorum mereto respondit: abs quem- ιιδιι reedrea ChesIanum , quod aliquid rati , quod canna rectam fidem is quatilet invenis ιν ρνυι- ,
lilias tanta Pν utis Iaactvas suscepisser, quippe qui in uni te salis stila o Nesistam o Euisse. ten, vel eti uiasmentes, pari legituν sentem a condemnasse. Ista ea lumnia est unum E saei notibus, ob quae Uigilius degradavit praefatos Diaconos . Interim Faeundi assertio , licet nihil sundamenti, habet tamen aliquid eoloris aut Rei. Etenim ad Julianum Eelanensem Episeopum, simili adversus Originale peeeatum utentem at gumento , recte dixit Sanctus Augustinus, quod Patres , Pelagianis aut aliis haeretieis needum litigantibus, quandoque sint in suis Seriptis liberius ae securitis loeuti. Quin Patriarcha Ioan nes similes litteras etiam ad sanctum Proetum seripserit, non est dubitan/um . Notandum est ,
quod in hae Epistola de Diodoro , quem in prioribus litteris inter Ecclesiae patres numeraverat, penitus fleat. Quia nempe Diodotus erat tune in eodem reatu, ideoque purgati ipse indignas non poterat Theodorum purgare. Etenim Ad veriniatii elamabant Diodorum fuisse Theogori Μagistrum , ideoque hune dumtaxat riuum , illum
esse sontem pravorum Capitulorum . Eandem regulam in litteris ad Ironeum Tyri
Episeopum Deutus est Magnus Diodoti ae Theo
resimonium reus illor docet, quos actoνυ ace an .
ris es indubia ros addam. id incinam nos vitu- parant , qui horum nild drae v luna st suo autem eatis visos prosequar, testIs est libis, quem G utis composis , is qua conflatam in illos Metifarionem diluImus , nee seras torum potemtam, nee strumseantra nos in dias resin dantes. In qua piam ad
Itentum Epistola Theodoratus suam asserescinem
147쪽
multis variorum Patrum testimoniis. stabiliverat, ct praetermiserat Diodorum ae Theodorum ἐν Hoc Irenaeo graviter displicuit. At Theodoretus respondit id non factum ex desectu suae in istos Magistros reverentiae , sed ex necessitate temporis, quo isti viri a multis postulabantur ad anathema,
immo jam judicati erant ipso digni. Hinc neminem fuisse permovendum ipsorum testimontis. Porro suum in ipsos constantem astes um esse notissimum, presertim ex Apologetico pro ipsisIibro, edito adversus Sanctum Cyrillum . Cyril- Ius enim adversus Diodorum ac Theodorum quatuor libros scripsit, & ipsos Theodoretus resuta vit. Hiae dieit se non timuisse Adversariorum Act, F potentiam . Utique Sancti Cyrilli . Ita hane Epistolam intellexit quinta Synodus. Et ex ipsa discimus, quod uti Irensus, ita de Theodoretus fuerit pertinax de senisi Diodori ae Theogoti . Item quod Sanctus Cyrillus contra illos revera seripserit, di quod ejus libros Theodoretus revera refutarit. Item quod Theodoretus fuerit The dori diseipulus. Lucet ex verbis: Ia Narsνοι fussem ingrami. Ex ipso hausit, ae semper reti nuit errorem de Spiritus Sancti proressione ex
Praefatis igitur rationibus Joannes Cyrillumae Proetum speravit permovendos ad circumdu. Cendum anathema , quod in Theodori Capitula jam emanaverat. Et ipsis adimit illud adjutorium , quod Sanctus Cyrillus resert in litteris ad Aeaeium Melitinensem Episcopum : Persua dirunt verὸ ita Oriemalibus Populis, utique Ioannes Patriareha dc alii Episcopi, ut exclamationes in
Elasti frem; Crescat fides Theodori, sic erdidimus seut Theodorus ἔ cum eum aliquando D.
Udassent ιa sua meis, , ausum aliquid sui, qui Meve. sed Mur Doctor uvis, sic sapis Grex. Ethaee omnia potentissimὸ adjuvit Ibas Messenus. Etenim de ipso ad Ioannem Patriarcham inipsit
plena impietate, transferret vore Drorum, o transmuteret ubique , μι multu simpliciorum , suo de
νato euaetu laesionem peruriciosorum sufeipumibus, persuaderet sapere, Mut abdicatum es mi Beclesiae . ua quando per tectioncm cognoverar , festinare
videm scripto ad Armemor subscribere , vanil
eurum vero , magis vere mon sequium, vel quod est verius dicatur , Iudaicam Impietatem Capitulo. Ilorum condemnautem , viva voce o suis manu
An Ibax, adhue Presbyter, Theodori libros, an Vero Epilaopus sola ex ipsis extracta Capitula in Syriacam linguam transtulerit, non possim
coto asserere. Existimo, quod utrumque sererit , R que ita di Rabbulae Episcopo suo damna n.
di Theodori aniam dederit, ae postmodo omni
huie motui praebuerit valida lamenta. Etenim Sancti Proeli ad Armenios Tomo , qui Rit primum ., ae variε dispensitorium pro Rabbulae Facto Decretum , nunquam subscribere voluit , lono minus illi subnexa Theodori Capitula anais thematietate . Undὰ & ipsa transtulit in suae Gentis linguam, & tamquam innoxia ae mal/damnata disseminavit. Et ob ejus authotitatem Populi pro istis Capitulis elamaverunt in Mel
si is r Crescat fides Theo σι . Sie credimus , ficut Theodores . Quod enim tantae aut horitatis sum iit, ut ipsum timuerit Sane us etiam Cyrillus,
supra audivimus 1 Byrantino Leontio. Et da ipso seribit in hae adducta Epistola Sanctus Prois elus, quod fuerit vir prudens, , pueritia en tritus in saetis litteris. Et adjungit, quod haec
ejus petulantia summὸ contristaverit magnum illum adversus Nestorianam impietatern pro Christo Domino Athletam Dalmatium , Presebyteram dc Arehi-Μandritam Constantinopoli. tanae Eeeleliae . Ei iam Theodoretus di alii plures Ioannem Patriarcham strenue adjuverunt. verum ista omnia Sanctum Cyril Ium nullo modo inelinarunt , sed gravissimὸ offenderunt. Praesertim audacia , qua Ioannes Theodorum ae ejus impia Capitula praesumpsit Magno Athanaissio, aliisque supremis Melesiae Patribus , oc quibusdam ipsorum hine inde non ex integro recte sonantibus ari iculis comparare . Et d ipsam
Ioanni reseripsit r Infames omnio ex , modis , inquam, ac TModorl. , di aliorum quorumdam, quos non laudare satius erat, ne quid gravius vi. aut , pr Ieν ea quod plenis quodammodo velis adversis CHυι gloν amferantur , nemo , obsecro , Sanctis er Orthodoxis Pambus nos ras, athanasio, inquam, Bono , Gregorio , Theophilo , ω νeis. D trιbuat , ut quo pacto res baec non itis standa-Iιμι suam , exsima ιιbus re vera ita sensisse aedo se . res totius recta sera custoris , o sus eo..tra pereersas opiniones non modo Nestorii , sed
etiam anorum, qui ιdem quod NV ortu ι ante ipsum senserant, ex tuteris maπdaveram, oppostos ustros reliquerunt . Et adjunxi t.ιmus autem , ut omnes rei suas agaut , uegae turbas Ecclesiis ensetent, jam per oripigra iam , ω Dociorum ubique
ria denuὸ facessant . Palam loquitur adversum memoraratas Populorum in Ecclesiis exclamationes . Ioannem obteilatuc , ne per haec sedatae
iam ob Ephesinae bynodi Λcta discordiae Leelesiarum ac turbae re gant, aut novae suscitentur.
Eundem obtestatur , ut omnes Neilorianae luis teliquias, & omnes de ipsis disputationes, un-mo & eone iones suffocet ac impediat : Quod
nempe hie esset Ens quaestionum de Theodo. Sancto Cyrillo praefata audacia adeo displieuit,
ut de ipsa apud varios suerit solemniter lamenta. tus. Λpud Aeacium Melitinentem Episeopum: scripserunt ad me Orustater , quod non oportu quae Theodori sunt Meusari, ne ficut vivunt, ct matι
148쪽
Epistola r Orientales scripseram ad me , quod s
m νώ, AIbonoam dico, o Bonum, edi Greta σιοι. edi Neo uum. o ear eras. Nam ρνirimunt 1ν υ quaedam e sanauria ris . I,N TMoδεν .E2ssat Epistola in quinta Collatione quinti Con talii Et Acta Synodalia ei praefigunt hane adno. rationem : Cyrillus eandem se Ipsit ad Theoritum orae, o ad Firmum Caesineae cos dociae Eρι- scopum. Hi enim tres ipsum in Ephesina Synodo constantissimi adjuverant. Et istiusmodi litteris aerensus Aeaeius seeit, quod habet prior ad ipsum Epistola: μνυχι Apisaiam ruis sanct rat s . ser,
am ad Raverendunaeum Episcopum Antiochiae Ioannem , plurimis planam eonfriatiis, μώIo amo. ris Dei. Haec enim turba eommovit universam
orientis Eeelesiam . Pergit Cyrillus r sisI ve M o ego tales Epis Mas, sed, ut videris , pejora
. Etiam meliora ereverunt, potent; s se arma runt, ae tandem utereunt. Etenim tune Arme-miae, Persidis , ae aliarum Gentium Episeopi, Cyrilli , Aeaeii, Theodoti, ae Firmi Λctis
exeitati, aA Sanctum Proetum ae Imperatorem Theodosium legaverunt Episeopos , Clericos, ae Monae hos eum libello, exstante apud quin, tam Collationem quintae SynMi . Λmrmant Theodorum fuisse l. Iam dialeslieis famae , ejus Lacinora exponunt, presertim hi asphemam eius concionem , qua Anti heni offensi voluerant ipsum lapidate, & quam ipse, ne lapidaretur, solemniter reeantavit. Hujus recantationis meminit in litteris ad Nessotium etiam Patriaret, a Ioannes . eum ex pectore adhortans ad imitandum . Prassati amimant Antiochenos ae alios orientalea esse adeo versatiles , ut istum ipsum litariem reham, jam non lapidibus invadant , sed magni ieent gloriosa exclamationibus t Cisseisit fides Theodisi. su eradi vis, eat TMMartis . Quia inempe ex elamant Populi, sJeut dorent Episeo.
ricena . Constanter amrmant Capitulorum anais
thema nequaquam sumeeter Ad praesentibus turis bis dandum finem penitus requiri , ut etiam Theodoti persona disertὸ anathematizetur. Dispensatoriam, quae Ephesinat Synodo nuper, ae etiam Cyrillo di proelo hue usque in Theodo. rum placuit, gratiam nune esse noxiam, ideo. que abrumpendam, Ac sterilegum hominem esse, ad instar Nestorii, expresso nomine proiieiendum . Praesertim quia ejus sacrilega Expositio , seu symbolum adhue frequentatur apud Syros de cilicis Quintae synodi Acta libellum reeitant, & ad iungunt: Ponecta sunt aurem est ιmpia capitula
ae editis Impierara aeris. Assirmant ad istum libet. lum emanasse laudatum Sancti Proeli Tomum . Labuntur. Etenim illius rimi obtentor libellus suit missus solis secundaε Armeniae Episeopis, de per solos duos Presbyteros Leontium ae Α - tium , de detulit unieum Theodoti volumen; at vero h le legant ut plures, dca pluribus Gentibus Cleliei , smulque Episeopi de Monaehi. Deinde prior Legatio ae supplieatio fuit omnium prima adversus Theogorum; at vero hare iacta est post varios libellos, post varia usque ad modi
tam . Palam respieit praesentem libellum . Ipse enim disertὸ amrmat Theodoti Capitula , quae eius infensores volebant ambigua , & in rectum sensum exponenda, esse eon seripta sensu Nestoriano, ideoque petiit Theodotum manifestὰ aenominatim anathematitati, uti apud Ephesum anathematietatus suit Nessotius. Porro Liberatus suit pertinax quinta Synodi Adversarius. ae Defensor trium Capitulorum . Hine humano die prae eupatus quaedam errat. Pti . quia ista Capitula suerint non solius Theodori, sed dc aliorum Sanctorum Patrum, qui illo tempore seripserant eontra Apollina
149쪽
husdam dumtaxat Armeniae Monachis. Etenim l Paganos o stipo Iudaeas Maobemtim eum asseude processit a vatiatum Gentium Episeopis, Clari ora. Et anathemativite. Inter fragmenta unum eis , Monaehis , ae populis. Λ quot vero vel se habet post variar I id enim oliti β. εὐ- qualibus fuerit ei reum latus, fiteor me ignorare. laqueas ct sandriam, Butiis db νιὰ loquens. ω Tettio errat , quod isti Cireum latores fuerint lsacras Iutois abbooemia, Θ Tν aeriona nactistius Apollinatistae. Est antiqua ea lumnia , ex qua a dolorem 2 Evangeου-- ι--- , νά -- omnes Nestorianae perfidiae dilectores consueve- ιιa y Recusandum usus eos, qvi tam matis eiamstunt Oithodo, is impingere istud elogium. Li- Mηaail sm, sue in vιUs Fas, sis non . Inter boratu, possit ipsum ab illorum aliquo hausisse . palmaria pro Theodoto argumenta erat, quod auo dieit, quia istius libelli citeum latio ecdixi ellet in Catholici eommunione defunctus, id e petit ante factam a Sanctis Cytillo & Proeto dis que iam distuli di examinari non posset, lon pensatoriam gratiam in pet nam Theodori: minus iudicati. Cyri Ilus affrmat id non ait ei, Ante gratiam, quae damnauit sola sine aut hore dendum . Dum prava defuncti doctrina sit mani- Capitula . Quod haee gratia si facta adversu sosesia, in Authorem esse omnino pt edendum. istum libellum , ae eius Circumlatores. Consuti, His plurimum obstabat Imperatoris Theodosii dit orsinem temporis . lex, quae Cyrilli ae proeli dispensatoriam pro Eodem tempore quidam Eeelesiae Messenae Theodori persona gratiam ad ipsorum meres Cleliei ae Monaehi, forsi an istius libelli Cir. confirmaverat. Hi ne ista lex erat ei reum duee, eum latoribus se adjungentes , aeeeserunt Re- da. Hi ne Cyrillus seripse ad Plinei pem: Tle giam ei vitatem , ae apud imperatorem Theodo HdMaa qauam fuit, o ante eum Diodorus , lle o sum di Proetum Patriare ham aeeusaverunt suum dem Nars civi aιιι, Q. -ὸ Nopse Dί
Episeopum ibam, quod esset primus harum tur. ρas. υι Nesaris i duri a Patres nemus. Iastiti harum Author & pertinax lator, quod Theodo- enim IιMis , quas eam serum, immantire bl os ri libros transtulisset in linguam Syriaeam, quod materrant eoatra C sam omnium nostrum s Hauis ipsos sparsaei per omnem orientem , quod San- rem . nescientes festis instremm . Volati uisum ι--cti Proeli ad Armenios Tomum noluisset subis i pus Nesaritis , quae suar ιPMam. ιn med - μ selibere , quod subnexa illi impia Capitula ferae, o ea Istis es a Deo d. Iarea Atilis. cum noluisset damnate. Ei postulaveru ni iustitiam . i Τοῖ aιLmissi subjecissent Dicta Nesaris, ahqus
Et Proetus eausam iuxta sextum Ni num Ca. Oνientia Episcoparum alis modo iterum ea intro a non em remisi ad Patriarcham Ioannem , serio cunt, admirantes scripta Theodo. , O diremes eum admonens, di per Heli Sacerdotis, qui ob non νecta se se, o eoasaantia sancti P tribus no castigatos filios deseendit in sempiternas gehen- spis A sanis fio, Θ Gνeraria, o Bona. Ment unarias, exemplum obtestans , ut ibam eorrigeret taν Dπὸ eoatνa sanrios Vreos. seri eram rem quisae puniret. Liberatus denuo labituri Assirmatri Theodονι ac Nesisti lDoLm os immen Λι. G. primam lis actu sationem fuisse apud Patriarii niam uatur . AEdui, o ad suu os tesνm au. cham Domnum, Joannis nepotem & suecesso. rea quidam eorum referuus, rogo ut Int Ras ct imrem. Rectilis Acta Synodalia quinti Concilii: modatas animas te ν s conservetis ab impletatibus Cum is sis pris Hain valla emendaria με quis ma- Neodori ae Diodoνι. suis enam jam dis , Neso niis Acessarisam facta es , ristincta Ioanna intra. : νias eorum verba locutas es. ω propteν sarie e mpetraveνunt Domnum ejus saecessorem , iteram nam i Iam , DI - ωι , conaeemnatus es as uni ersisti acetis ales . Igitur longa illa di dura Meusationi sis smodo, etiae Dei volamate es renecta iambos
catena , quae usque ad Chalcedonensem Syno. t Cyrilli somachus digerere non poterat , quod dum perdutauit, Originem duxit ex hae stabiosa Ioannes Antisthiae Patriarelia Theodotum Scausa sordigissimi Theodori. impia eius Capitula Sanctis Ecelesiae Patribus, Plaeniurii bellus non suit sine fructu . Etenim ct quibuidam obscuris eorum loeutionibus prin, Asa omnia sanctus Cy illus eousderans ecepit sumpsisset aequiparate , ct aequalem praetendere transferre vela I Greumdustit dispensatoriam pro dagnitatem . Plaesertim quod talia ad ipsum Theodoro groam , & eoepit non sola Capitula ,s etiam Plineipem seri siet. ae ab ipso postulas.. sed & personam eonstanter anathematitate. Ei. Ille enim lucidό id aste. erat. Hitieti se' iam eius Magistrum Diodorum . Tune enim lactam dispensatoriam gratiam, di illius eo os .
150쪽
sit mat etiam defunctis, dum prava ipsorum do.
gmata sunt manifesta , non esse pareendum.
Epistolae stagmentum exstat in quinto Cone ilio . Et ad istam rem Sanctus Proetus fuit fetid eoo
Nee sne sue u . Etenim Imperator Theodo. ius severissimam legem, qua Nestorii personam, eiusque Sectatores ae libros persecutus nuper suerat , hos omnes exuri, illos vero iubens appel- Iari Simonianos , extendit ad Τheodori perso- aram ae libros, ideoque datum in ipsum a Cytil. Io ae Proeto anathema firmavit. Ejus de Theodoro ae Nestorio uerba sunt lueida a Neque de
uva inveniat ν prae victorum hominum memor a , ves tilia appetiaria, matre Simonti . Quo anno
his omnia & singula sint sacta , distine ἡ non
possim dieere. Existimo operosim tot molimi innum seriem ante trigesimum nonum, aut quadra gesimum istius sieuli annum non potuisse exple.
xi. Quod porro Cyrillus quatuor ad verssis Dio- tum ae Theodorum libros seripserit , liret
Faeundus Hermianens s eonetur voeare in duis hium , fatetur tamen ejus Collega Liberatus Dia. Eonus. R.eluctans interim, dc quasi cum prote
satione. Nam adiungit istos libros 1 solis Aee- alis, id est, trium Capitulorum Damnat ribus adst tui, negari autem a Catholicae vetita. tis, id est , dictorum Capitulorum Defensori. hus . Audienda sunt eius verba : sed Basias
easdam Diaconus , stimena Tomum Proeti . quem inmemusripserat, Alexandν ama venit, o armeis morem librius sis, I bestis adnectens , obtulis ortiti ejusdem istis A risus. Ivibus, at ferant rumo. νυ , quatuor Bbros sol t, area adversus modo rum 'ae Theodorum , οὐ Nes, ani Dogmatis aviuabores , ct otium de incarnatisne Bbmm . Dieit, o m ares ferunt, quod nempe etiam ipse vellet,
sed non audeat istos libros voeare in dubium lAt quintae Synodi aut horitas videtur irrefraga. huis. Et ipsi palam consonat in litteris ad Ite. naeum Theodoretus. Affirmat istos libros esse a Epist. 36. se resutatos . Quin & ipse Cyrillus seribit ad
Baslius Diaeonus es omnino ille Constanti.
nopolitanae Eeelesiae Arehi.Mandrita, euius rodisssima & eonstantissima adversus Nessorium adhue Episcopum , ae eius tyrannieas in Uerumae Populum violentias eo minatio ae appellatis
exstat in prima parte Ephesini Conellii . Hieῖgitur videns, quod Ioannis Λnti heni ae alio..um orientalium Episcoporum Legati tentarent Theodoti Capitula purgare . & desuper legem extorquere , assumpsit Sancti Proeli Tomum , di supra adductos Armeniorum, Persarum , aealtatum Gentium eontra Theodoti personam ii.
TIs ILLusTRATA. Is Is bellos, eisque agiunxit libellum proprium. Aeeum omnibus istis perrexit ad Sanctum Cyrillum. Nee dubitandum est, quin di Sancti Proesi litteras habuerit. Et iam litteras aut libellos Sancti Dalmatii Pres teri S Arehi. Mandritae . De ipso enim Proetus in litteris, quibus Iba meastigati postulavit, seripsit ad Ioannem Antioehenum e Nubebis uas, s se cortexerIt, Ma suum
matius, uti adverssis Nestorium, ita deaflvei sus Theodorum erat zelosissimus . Hine Ephesini Coneilii tempore dumtaxat Diaecinus, post modo a Sancto Maximiano aut Sancto stoelo est evectus in Presbyterum. Forsitan suas litteras adiunxit etiam, tune Cithodoxus, Λtchi. Mandrita Eutyehes. Quod enim sermone ει opore Potens, ae Sancto Cyrillo gratissimus fuerit, infra doeebimur. Hae eontia Theodorum lites fuerunt illi prima odii raditi in Ibam . Baslius Diaconus videtur horum omnium fuisse Logatus. Quidquid si , per laudata arma Sanctum Cyrillum permovit ad fringendum ea lamum in Theodorum, re ad ipsum anathematirandum. Et anathematis firmitatem postulandam a principe. Utique per Proetum Regiae ei vitatis Episcopum , ad euius munus spectabant talia . Uethm tae omnia non dimoverunt Anti h num Ioannem, suo Proposito. Nee Ibam eastigavit, nee desit Theodorum defendere. Etiam ejus nepos di Meeessor Domnus, de quo Facun. gus Hermianensis: Acredat etiam Venerabilis Domisi na, Antiseianus , qad sal necessoris Ioannis, alu' L. 11. e . .
perarinem TMod tim scribens . Idem Faeundus nobis eustodivit stagmentum istitis de quidem M. nodalis Epistolae r κών - λατε eo maν Pieta
maenitatem vocans unam naturam, commititionemqua
calumna veritatis, es propugnaturas claris fuerunt, L. .e,ss. est admissas omnem Rinessem elisia elaturam exercue eam, Diodorem ae Τέeodorum anat marietare prae.
simia. Ex quibus distimus plura. Primd, quod Eulyehes Diodotum ae Theodorum auathema. tirarit. Domnus autem defenderis. Nemre hie ex Antioehendi, ille agebat ex metetis Constam tinopolitanae Eeelsiae. Serendo, quod Domnus sequeretur vestigia sui Antecessoris Ioannis.