장음표시 사용
201쪽
cportebat tamen ea ut novella resutati, de non suseipere ad iniuriam praecedentium , quae pers cta existunt , horumque ad receptionem non
Si di eis, bonum est quod nune habeo e Facta est expost ici Dogmatis ad Reeurrendum pestilentiae Mundi. Languorem minim/s stes, nisi materiam languoris evaeuavetis essectrirem. In va. num mederis extrinseeos, qui intiis plantasti Edradi easti perniciem . si enim deterioribus excussis meliota fuerint introducta, meliora obtine. hunt loeum, manentibus autem blasphemiis, quae superindu euntur, egregia injuriam sustinebunt,
ct reprobabilia fient. Quae enim communio lueis ad tenebras, de quae pars fideli eum infideli ρ Sia. tio enim seeundi est interemptio prioris . Undegie it Apostolus a InserimJι priua , ut fatuat secundum. Qui vero se dieit anathemati rare Apollina. rium dc vesaniam eius, dum non evertantur illixonsonantia Dogmata, inductio est Ec risus . Tan. quam s qu s aeeusans eam, quae genuit multa v. nena , csserat tamen ipsa venena , dc qui per potum multos extinguens id ei leo se aibitretur de monstrare , quoniam illos, qui crudeliter per. empti sunt, ipse non laeserit, quia aecusat ter.
Super haee subscriptiones tanquam victor exigere gloriatur ad illius impudentem damnatio. nem, qui neque judieatus, neque convictus , ne que peregrinum aliquid sdei, quae ab olim tradi,ta est , nobis eon se iis dixit. Quem vel unde culpemus, omnino non novi. An sotie quia illis novis Dogmatibus non assensit, quae nos adiu/i.
cavimus, prius quam novitates votum , quas
Eeriptura non tradit, ipse testimoniis Saerae Seli. pturae praeposuit Quare ea quae sunt Apostolo. rum , di Prophetarum , dc Evangelistarum , de ipsius Christi, qui est omnium Dominus, absque vitiatione pradieavit. Sed eontra illos sententiam proseremus, si adiudicamus hune ea, quae illo. rum sunt, praedicantem . Quaeeumque autem in mirabilibus illorum Gestis sve Commentis evhuius adseripta nomine a vetitate Aissonantia in veniuntur, nis ostensa fuerint audacia Falsatio. rum conficta , hisque noeentem deprehendi conti. gerit , modis omnibus suscipiemus addictionis
iententiam. Et nullus se odit animam suam, ut non mox anathematizet ea, quae manifeste sue.
xint prava , eum ipso qui ea diesit e Sive ille, vel Angelus de ecelo laetit, qui dieere pia sumpserit
Quis autem poterit obliu sei illa verba eongrua tua, quae memoria digna sunt, quae nos instruxerunt in Epheso: Quia dum duo morai sera principitia proponuntur, hine quidem quia dicitur Dogma fuisse eoiruptum, illine vero quia contra ipsum iniquus exstiterit, nihil hie interest utrum ex illo plaeeipitio, quod minus videtur , aliquis ruat, quia aeque petielitabitur a nihil prohibet Sex illo, quod minus videtur, aliquis ruens s mi. liter perie litetur. Et quidem quod mihi plaeuit, breuiter indieavi, sciens melius esse, quidquid
illud est, paei . Quapropter temporalem peccati
punJtionem satisses, quam aeternum senes re tot. mentum. Tuae vero est Sanctitatis de manifesta. te quae ema sunt, Ec tam litteris quam orationbhus eonfirmare, & quae meditata sunt nune lare, ut praeveniatis Adversariorum nequitiam , ct qui
rem beneplacitam magis eligere, si nihil praeter pacem fiendum est atque eoneordiam. Di diei. mus enim, quia si de salsi nominis pax, ab eo qui elate dixit: s a Murus sum in peccatoribus. Palna.
non ad orientalem aut Thraei eam Dicet
sm , ideoque quaestio est , quomodo illius Metropolita Eutherius tamen pertinae iter adhaeserit Nestorio . Item cui Firmus Caesariens s Epist pus, Metropolita primae Cappadociae, ae totius Di Deeseos Exare hus , constantissim8 adhaeserit
sancto Cyrillo ae Ephesino Coneilio. Nam de Ioannis Antioeheni primas adversum Sancti Crrilli Capitula Eneyelieas litteras EutherIus promaptissime admisit , Firmus firmissime projeeit. Respondeo Firmum Constantinopolitanis Episeopis, qui jam dudum ipsius Diaeeesim invadereae sibi violenter subjicere eceperant, suisse eonis stanter adversatum. Nam Philosto*ἰus assit mat Eugenium Nicaenum Episeopum fuisse ordina. tum Constantinopolitano Euddictio. Pio indὰ Sanctus Ioannes Chrysostomus non est omnindAuthor istius violentiae. Attamen de ipse Nieo mediensibus Geruntium , de Basilonopolitanis ordinavit Alevandrum. Et hine Helladius Caesa.riensis Episeopus est Ioannem hos iliter perseeu-tes. Stetit intrepidus pro privilegiis suae Eeele. sae. Firmus igitur Meeemor est Deutus ejus vest, gia . Eadem sorstan ratio Ephes num Memno. nem animavit adversus Nestorium. In utroque adjuvit gelum orthogoxae fidei. At vetd Euthe. tius, uti &plures alii trium olim Autoeephala. tum Diceeesium Metropolitae , submisit collum jugo , ideoque omnibus modis studuit plaeere suo Patria tehae Nestorio. Eius item amieo ae pa-ttono Ioanni . Hi ne pendente paeis. negotio hune aeeessit eum multis instructionibus aedepto.
Ante omnἱa rogat, ut Cytillo nullatenus eomam unicitur, nis verbo de setipto anathematirae sua Capitula : eo quod hae prae omnibus ejus seliptis sntfngulariter blasphema. An ad haec, inquit, monebunt omn/ι vbιqua ahi Episcopi, Aut illa praerepti λ Hane Cyrilli fidueiam Mnsebat intolerabilem . Etenim Orientalis saetio apud Ephesum anathematizarat Capitula, ct propter ipsa Cyrillum ae Memnonem perpetuae ae irrepa rabili Haetesiarehatum degradat oni subjeeerat, ideoque ipsorum authorem sine paenitentia dc ab iutatoria professione in communionem S gragum
recipere Eutherius judicabat esse nimis de Wium. nimis paradoxum. Nec dumtaxat recipere, sed de lau
202쪽
& laua bus exornare . Hoe enim Ioannes seeerat . Eutherio videbatur praevari eatorium ae inex.cusabile Dei nus . Gis , inquit, nos a justa inere potiana liberis biιλ Ab omni excusatione nos e svue. mus extraneor. Addit non in stiis Capitulis, sed etiam in ipsis ad Betti, ensem Λeaeium litteris contineri contra dogma pertinaciam malam , o alias mos tiones naa pias. Adeo falsum esse eenset, quod litterae repugnent Capitulis , aut illis renuntient . Nee contentus haec generatim dixisse,
pergit ad singula late Capitula, de eo natur ipsa
de impietate convincere. Notat primum Capitu lum e si quIs non confitetur Emmanuelem verum Detim es , er ob id sanctiam Virginem De aram , genuit enim illa Dearnarum Dei Verbum secundum carnem, ovis a M. Eutherius haec verba, genuis secundum eamnem , voluit aequivalere his, carnaliter gentiis, ideoque esse plena blasphemia.
Respexit & eon sit mavit Andreae Samosatens s Episeopi de isto Capitulo sensum ae iudiei umeta sis earnem foctum Dei Verbum, carnaliter na.
o eommutationem Verb/ in earnem imaginamur.
Aeeusat Capitulum de duabus blasphemiis, AeVerbi conversione in carnem , ae de exeusa Matris per patium virginitate. Andreas istud de Capitulis iudicium ex totius Orientalis Ecelesiae Mandato ediderat, di omnis ista Synodus ipsum confirmarat, ideoque Eutherius credebat fore, ut Ioannes ab illo non praesumeret recedere. Eandem postmodo ea lumniam resumpsit in libro adversus Severum Eulyellianistam Marci Edessenus Episeopus , Sectator Nestor i Alautius
νύ us , dum partum metinis si tiritis metuo Aonore afficere , petulanter ιlasphematis , qui alι- quanda ea idem Virginis partum vocat Baiuratis. aliquori , tit in Capitiais , dicis Uiuinem earn II. ter peperisse Verbam earnem fassum. Cui responδ.
mus tirginem non earnaliter, sed Deo eoahenienses
peperisse. Urtetici libri stagmentum exstat apud δε nastasum Sinaitam. Theodoretus in istud Ca. pitulum suit mitior . Saetosanctam Deiparae vir. ginitatem eredidit ab ipso non everti. Credidit tamen dogmatietati Dei Verbi eonversionem. &eonfusionem naturarum . si impegbiis es eonveνιι ne tertiissem, non est factum cara Del Verbum, Da tir fit conversum , set assumpst e,Bem , o inla. bis ite ιn nobis , scandum Evangelicam vocem. Eadem de in Theodoretus seripsit ad Ioannem Patria retam e Ca uia habens carnes In carnem factum esse Deum Verbum.
Λe veto Sanctus Cyrillus Angredi Samosa tensi insignitet respondet. Exponit Nessotii blasph
miam ae pergit: Hobare tolentes nos ab lae VI. mone pro vi allanos esse, Virginem peperisse dicimus Des Verbum serasdum scriminas earnem factum, hoe es , tominem. Peperis avium earaalbire, loces , secundum eamem . Nam Deus ει Paris secundiam Dii nitarem terida ex se Deum ex sensem filium . Iuoniam aurem quod uarum es eae earne, τε es, gemit Slago, ut caro eximus, carnal ter . Cinnatum autem d cera non es rallium admisab timnat vitalem, neque evenenι a s ritas sancti oremtionem , quia in utria format I partum, sed duransportus, euod ficut Deus avnit διιM . ita est Lma humanὸ. est, eoa ων Iure. Et revera origi
natis in graeeo textus se habet: νιγυ- Unde di nostra Cassinensis translatio habet:
Gentiu enim ein iure earum factum ex Deo Ve
bum . Vulgata translatio studuit Phrasim molli.& non verbum ex verbo, sed de sensu redis dete sensum. Consonat in libro eontra Aeeph los Rusti eus Romanae Eeelesae Diaeonus: Ve
btim ex ipsa Virginis Balaa unitum dui ν Genitur is crinalem suscepisse , ut μσσω earnu Ged turam ense s. similiter o νeI qua, quae humana sunt.
Quoniam quod effus proprium factam es eorpus , sasus aut . Cyrillus addit se loqui ex sancto Λ-phil hici leoniensi Episeopo, summo olim m.
tius orient A Doctore: Nis ille natus essea earnatisto ἔ neque tu natus esses spis tu litis. Et exponit rsiffuscar, earnaliter, idem, quod secundum ea
η ; ficut, DivinE, seundum DIBInstatem . AD simat quod ineffabilis seeundum Hypos asinunio earum ae totum hominem sererit Deo Verbo proprium, ideoque uti eam seu homo, ita Ee ipsum Verbum per earnem si e Virgine natum carnaliter . Et haee est vera expositio Cht,stianae s/ei, tradita a Sanctis Aposolis, evectis Ecelesiae Patribus, ipsoque etiam Nieaeno Sym. bolo. Hoe enim lucide prostetur, non dumtaxat Christum Dominum , sed etiam ipsum Deum Verbum , Patri consubstantialem, esse natum de Virgine. Eutherius etiam invadit tertium Sancti m. tilli Capitulum i sis stisci vi vivitorem nis
Olem , o peν hae coactidam . quia super omnem naturam , virtutemque λ Invadit hare Capituli ver. ha r si quis in una CDisa post unissem die aer ripa.l Iases , rasae dumtaxat conjunctione easdem trirer senectis, quae es seeundum dignatatem o non ea M.
rius , quae es secundum naturalem unionem, anaaismis β. Etiam haee ealumnia est desumpta ex
mat Cyrillum in isto Capitulo aut ignorare quae set ibit, aut palam blasphemare, & adiungit eam
rara fiunt. si uvis naturalis fias Dei formis, ει se formae uris . a necessurie quadam eam istis , es
203쪽
Maη misericordia Gus Deus Verbum formae freti comJoactus es, oe Mnnum Lertilaris neres totis Leges seqvi intentitiν. Eadem in litteris apud quintam Synodum exstantibus, seribit ad omnia sua Mo.
quamdam ω confisonem po haec nemina Ramesse docens Divinae viturae ct serti formae . me vera ab haererica uestinoris inlunia natum es . Et in exi.
sente ibidem epistola ad Ioannem Antiochiae Pa.
etiare ham i Capitula habent Contensum ire unita. rem naruralem. Eandem ea lumniam insta audie
mus ab ΛIexangto Hiero politano Episeopo urgoti in litteris ad Ioannem Antiochiae Patriare ham . Damnat enim Capitula, quoniam doceant Cen,
Respondeo sanctum Cyrillum optime novisse, quod vox, Nattiralis, sit variae signis eationis. Hine Theodoreto teposuit: Iadm inconfiderate Theodoremus loqvotur, nutu , qui teluerit, do iis
tium, di assirmat inestabilem Dominicarum na. turarum unionem ob tres rationes recte appellari naturalem : Nempe quia est vera, quia est mn .sionis evpers, quia est ad nos tam similitu/inem. Ad similitudinem unionis inter nostrum corpus A animam. Assit mat appellari naturalem ad ex.
eludendum Nessotium , ae ejus , uti supra ad Berilixensem Aeaeium seripsi, pro sana Ec polluta dogmata . Itemque ad exeludendam Apollina. rii, vel potius Polemonis ae Timothei confuso
Nestorius gartiverat assumpti hom n Is ad Deum Verbum unionem non esse secundum Hypostasm, sed gumtaxat habitualem di affectualem, per Divinae aut holitatis ae dignitatis communionemr Non qualis est inter animam & eorpus,seg qualis est inter maritum de uxorem, inter Regem & Legatum, inter Deum ae Prophetam. Naturas esse Hyposas divisas, coniunctas sola appellat Ione , in habitatione, aut horitate, dignitale. Nunc os movem sollit aaathematismus S adversus tam exereandasto missares se essen I . Asseris enis Volumnatural teν , ἔα es , non secunduis sabitudinem. sed mera tinuum eara , rationalem labenti an mam , nullo modo ditidendum esse, Ae duos imaginemur .llas de imporribilem pari amaν. ut Neodantur non inteli gens , qtii am fit tinia naturalis , hoe est me ra , non confundens naturas, neque commiscens ita uetitraque aliter esse oporteat, quam ut es , puerile M om ω suidam stimis argumentum ad ea probanda , quae bene se labeνe arbitraris. Existimo legendum: Ad ea improbanda, quae se non bena sistere an iratur. Denuo animat unionem vetam
esse illam, quae eti duabus naturis unam saetathypostasin , ideoque non permittat esse duos Cluillos aut filios: Et quae naturas conservet in tegras , nullamque patiatur ipsarum mixturam aut confusionem . Quae Nessotium exeludat ae Polemonem . Hi ne de Sancti Cytilli Capitulis Basilius Seleueiensis Episeopus, Isauriae Metropo. lita, eum sua Synota recte setipsi ad Leonem Augustum : Listreae ad impitim Nestoν tim is C HIAranscriptae, in concitia utraque forentes, in Ephe M. quirim Masphemanrem Nemritim argvreunt, in Chaleerinees verὸ Eus his vesiniam destruxo. runt . Quia nempe desituebant Polemonem ae Timotheum, sontes Eutychianae insipientiae ac blasphemiae. Et istiusmodi unio eongruentissimὸ appellatur naturalis . Quia nempe naturas unit,ae ex ipsis componit unam Hypostasin . Item iecte dieitur esse ad sint litudinem unionis inter nostium eorpus & animam. Quia nempe Dominieas naturas, licet nullatentis in unam natu. ram , tamen eomponit in unam personam.
Sanctus Cytillus hoe ipsum eonfirmat in Apologeti eo libro adversus Andream Samosatensem. Afirmat quod Nestorius solam externam quas indignitatis ordine eonnexionem docuerit, ac prosequitur : God si naturatim unlanem dixerimus, teram inrettigimus . Nahes enIm o scriptura didi. Uttis Inspirata hune morem, Me dimote in hune sensum usi. scribis enim H rabs quibusdam Divinus Paulus: Et eramus natura filii irae, scut & emteri. Et maliquam quis dixeris dilinam iram secundum nisi am subsere , ira tis peceatores fimillius soboles t Aheytisn prorsus es omnibas modis consentiemus laborantibus res ma Manichaeorum. Dd ιιι, Natura, idem est quod, vere. Nonstitvν eo undentes naturas, ne e ipsas inire se miscen-res , MIaralem dicimur factam esse unitionem, sa/x duabus νιhus d similibuι uatim es Dctum CDl- sttim offirmamus. Hoe ipsum tradit in prima suo.
rum Capitulorum declaratione , quam secte Ephesi ad iussum Cone illi. Hane laudat in suo contra Aeephalos libro Rustieus Romanae Eeeleissae Diaeonus: Ipse sis,statis Cnilius in mimis
ralem pro utra postis. Non sunt ipsi Cyrilli ver
204쪽
seu Lirs, ET NOTIS ILLUSTRATAE.
ha, sed eorum paraphrasis. Capitulum eodem modo intelletiit in sua fidei prosellione Ioannes indientius . Affirmat ab ipso non solam diviso. nem excludi, sed & eon sonem. Euthetius invadit & seeundum Sanctἱ Cytilli
rim Deum simia Θ lominem, anathema fit. Αssit. mat Dei de hominis solmam per ipsum eonfundi in unicam naturam . Λn ex Samosatens Anstea Ioquatur, omnes ignoramus: hujus enim adue sus seeundum Capitulum Seripta latent , aut petierunt. Haud dub e probarit, Ec seeutus statis, sui gilectissimi Theodoreti: Uatim quidem Clj stim confremis secundum Hsos a Bera unda
ssem modis ommbus uno mus , tamquam praegri
tespieit in libro de Sectis LeontJus Seholasticus
quod indueeret voees: mio secundum rip. a , avisus emiam. Uti Holius Cordubenss in Hispania, ae San ctus Hermogenes Caesa taeenssin Cappadocia Episcopus , ae per ipsos Nieaena Synodus voeem, C. ubstant oti , ita Sanctus Cyrillus , ae per ipsum Ephesina Synodus in Eeelesiam introdu.diit, ecca non itavit voecte mis secundum rip sis . Etenim uti ista Arianum , ita hare vox Nessorianum errorem non solummod4 ei reum .seribit, sed penitus suceat exeludit. Hi ne uti is a m Ariani, ita hane omnes Nestorianae perfidiae, aut personae gilectores sunt aversati perti. naei si me, ae hostilissimὰ aecusarunt de variis. Etenim Rabbulas Edes enus Episeopus in litteris ad Sanctum Cyrillum , exstantibus in quinta Actione quinti Conei lii , seribit de orientalis Heles. Episeopis ae Populis: Iudaeam unitatem secaniam seps 4 omn bas modis 45 eam . Ex ore ulta libidine erga Theodorum Mopsues enum Episcopum, ae Nestorium . Quod etiam Rab. hulae Sueeessor de hostis Ibas istas voras aversatus suetit, ideoque a Sancto Cyrillo unieam in Do. mino naturam , de Apollinarii eonfusonem dog. matirari eredigerit, amrmat sexta quinti Conei hi Collatio, de adjungit a Gai ι letalem Nemctis. LUι Opera T. VII
riri ae Nesisti Unduant , divis em du genus. ω μνυν lae duus prisonas introdurentes, accusant unitatem . quae essecundum sub ensium. Praeseditim vero Theodoretus. Nam etiam in litteris, apud quintam nodum exstantibus, quas adve
tus Sancti set illi Capitula setipsi ad nestio quae
Monasteria, ita habet: Inserendo er terila CUM Iulo Cnutis tin marem, quae es secandum sas emisiam , Introducti, ει Conventum μν anitatem natu
Fatem . temperat omm quamdam o confusionem prelo nomina foctam esse dirans Divinae narinae ae seravi Drmae . me verὸ ab sinas ea Ap. In ris Ius at natum es. Λe in planta ad Ioannem Antioche. num Epistola r Camiuia labena avitarem secundum psoa o conventum nasin lem . Et adjungithaee esse H elicMum germina et et morem . istast v es aeeusat de variis. Primo , quod si vox t peregrina, S usque tune non audita in Eeelesis i Seeundo, quod nee in Saeris litteris reperiatur, nee in sanctis Patribus. Tertio, quod natura. rum temperationem importet, ct confusionem. Quarid, quod sit suptissua & noeiva, ideoquepto seribenda ad Apollinarium. Ad quae omnia Sanctus Cyrillus compendio respondit: Theodoretus drarissu sermoni, seeund sim
secundum subsistentiam unisηem dicimus factam, vo. ba iste, secundum subsistentiam, nisi Bud δε- mo frame, ni saltim πινιι naturam, si/ β ea. tiam , quod est ipsum Verbum, stimanae naturae, vera an tam fine ulla candos, atqui conju=ne , antim intellul er esse Cir sum , eundem Deam erhominem. Ample se exponit, de graviter queri. tui Theodoretum sermonibus disertum, ae spe- eulationibus versatum ; spargere in vulgus, quod se sat moeabulum fit in sistri m confusionis aere reame II. Fatetur vocis istas esse novas , sed addit esse bonas & utiles. Etenim in Consanti. nopolitana Collatione Hypatius Ephesnus Epi. seopus recte ditiit ad Severianos Episeopos : -- mr quidem novitas peregrina es , sed non emma Mnoxiis. Exstat Laodicensis inter Sanctum Ath nasJum ae Atium disputatio , in qua Arius vocis, Consubsantiale. novitatem aeerrimὰ invadit, de post vatia Athanasus respondet r Ecelsa deae semper moris es aesciplinae, fi quando haerer coram
nona doctrina exurgit, eontra insolenses quaestionum novates rebus immutabII tre primanentibus nam . nam vocabula immature, effrinis mil.s νeram umturas exprimere, quae tamen easentium ea arim Adn. Nota I Iulibus eo gruant, er quae magis eosdem anιηι, sy tus fuisse demοὐνent, non eνtus nothatem mensa
rear. Assirmat esse Institutum Apostolieum. Et demonstat ex nova per Apostolos introducta voee, Chri ιaras. Loquitur ex Sancto Augustino,
205쪽
qui in suis super Sancti Ioannis Evangelium Tra-ὰatibus adducit Apostoli Mandatum , Profanas
mecum notitates dedi a , dc edi ponit 'solus non ait, Verborum novitates, sed diau, profanas. sunt enim ci demime rellisnu contruentes verbo rum novitates: sictis ipsum nomen Ctiis tirnorum
quanda Hel coeperit, sis plum es. Et istud const. at per voces , consufflantiole , xen Ochitim. Movalerium , aliasque smiles, quas constat in Ecclesiis aliquando non fuisse. Et hine non vane colligitur inius disputationis Authorem non esse Athanasum , sed hominem Afrum. Est enim vigilius Tapsenss Episeopus, eximius Pu.gil non dumtaxat contra Nestorianos ac Eutychianos, sed etiam eontra Arianos . Et istam regulam frequenter laudat in suis Seriptis etiam Theodoretus. Vetum ira viti justitiam Dei non operatur. Claudit, immo dc eripit mentis ocu
Quaestio ptἰma est, An sanctus Cyrillus stre vera primus author harum vocum, unio secundum hypostasin ρ Partem a mimatiuam in libro de Seliis tenet Leontius Byzantinus. Agaue itquasdam de Dominieae Incarnationis Sacramento e loquendi formulas , dc assuersum haestantes , di. centes, me omnia sanctus ille C rillas morulit,
prosequitur: viuia Nestor tis diceret unionem Dei sermonis cum earne per assectisnem quandam esse factam , adeoque pre solam Dei sermonis carnistinam ratione muttit Uictus esse reoderer, idcirco Sanctus Ur orditas, et contradicens , unionem G.
rio , quae ab antiquis Contu Is non es satura. Est eius definitio per Sanctum Cyr lium . Partem ta. men negativam suadent quaedam Sarcto tum Pa. trum , in tertio laudati Leontii adversum Nesto. tianos ae Eutychia nos libro exstantia , contra Paulum Samosatensem testimonia. Antioehena istie contra Paulum Synodus Ateit: Ipsa sapienata per semetipsam substant aliteν in corpus ex Miaria venit. Vox, subsani HBer, est omnino idem ,
quod vox sepostas est . Et Sanctus Malchion , Antiochenae Eeelesae Presbyter, ibidem seribit: FI. Bus unigenitui unittis es seeundum sub antiam. Hoeomnino est , secun/um hypostasn . Et in qua in libro Leontius addueit epistolam , in qua Timotheus Berytensis Episeopus, foedus Apollinarii Diseipulus, ad suum Simmyuam homoneum
scribit: solum uuionem nominam, qualis se l. nissancti cum Deo, non in unam tuam o se son
Respongeo bisee voeibus evenisse istud ipsum,
quod evenit voei, Consubsistitiati. Haec ante Nicaenam synodum omnino apparuit in Ecelesa, verum adeo modice de raro, ut laudata Synodus panam dieatue ipsam introguxisse. Porro praesen tes voces non sola Ephesina Synodus admisit de canoni Eavit, sed omnia sub coelo Ecclesia. Quod easdem Chalcedonenss Synodus probaverit, re- p η. die assirmat quinta is nodus: sancti Patres o D, ctores Ecclesae, quos secura est sancta Chalestri,1 L s nodus, d. serentiam De torti er humanitoris fi
earum feeundis postron confitentuν. Ipsas tamen voces laudata Synodus in sua fidei definitione
non posuit. Rationem adversum hastantes, ex isto silentio inserentes voeum damnationem , dat in libro de Sectis praesitus Leontius: Votim una trabo fhaee omnia sobvertimas , s nodum ilia, quasi communiis o in confesso essem, emisse. Nam --HUtis Euistim disserebas , qui ex damerro cum Nes oris punans . O sa citra controversiam fatebais ruν . Non es olem necessarium , ut quae confusa sum, omninὸ ponantur , sed licet ea n nunqtiam omittere. Deinde sanodum mahis is ueti tinam G
posta aedisse inprehendiricii , quod nisil es aliud durae, quum unionem N postaticam. Quartus qui miae Synodi ea non exponit Theodori ae Nestorii. Cap. a. itemque Apollinarii ae Eutyehetis haeresim , dc insigniter agiungit: Sanm Dei Ecelsa ti, usque
perfidiae immerarem rebariens , unitionem Dei tertiad carnem secundam compositionem constetur, quod
es s eandum subsentiam . Laudatae igitur voces important personae de unitatem & compositici. nem . Hi ne exel unt confusionem . Nempe quia est non in unam naturam composito, sed in unam hypostasn.
Altera quaestio est , Quae sit alia istarum voeum virtus ae energia λ Respondeo ipsam ample de frequenter exponi a Sancto Anas asio Sinaitat Iaseundum Hpsam es simul coexi ens in m p
rae utero duarum naIurarum eo tinctio. Neque enim corpus priis, quam Deus Volum ibi exstitu. Neisque anima, sed parito caro, o pariteν Dei Verabum , pariterque caro animae rationalis tuore i forismata . Ivia enis In nostra concep done tis tolt. id mea juduis tu si dem aeciau. Simul enim concumrant corpus an ma. Nam neque corpus per se exfflit, nequa anima exilit ante corpus : in proinde
adumbrario quaedam unionis in Ciristo ex simae posH. Et Theodorus Ruthensis Monasterii presby. Cap. Miet in libro de Inearratione a Dogmatis definitas , dum . cIt .aturas unione sepostariea esse conjunms .rinseri non prius fuisse formatam humanitalem, he in eam esse ιηgressam Divinitatem, sed un tam esse δι alias tam prisum subsimndo. Et in suo eontra tria Chalcedonensis Synodi Capitula Micto Imperator Iustinianus: Unitas secundum sπω sis frη eat . quod Dαι Verbum non antὸ pias minto homini unitas es , sedis Mero sanct ismae Virginu, re uolt s ea ipsa in sua stibisenilis carnem anima.
tam anima rationati, quod es natura Misana . Et
hane suam assertionem insgniter gemonstrat ex Apostolieis littetis ad Philippenses. Nee enim e Lateo suo ingenio ista seripst, sed ex Dictatu eruditissimorum Episeopotum. Eadem doctisti ci, mὸ illustrat in tertio libro de fide, ae in libro de natura composita Sanctus Ioannes Damastenus. Cum Iustiniano rem affimat ab istis voeibus ima portari , quod Deus Verbum carnem dc animam in sua sbi hypostas ereaverit. Et hine laudatae voees penitus evertunt Theodorum Mopsueste. num ae Nestorium. Horum enim palmare dog.
206쪽
ma erat, quod Deus verbum non humanam naturam , sed hominem assumpsisset , e Virgine neeptum in propria hypostasi . Quod illum assumpstat in solam dignitatis, auctoritatis. pG
tesatis, honoris. ae nominis communionem .
Ex his pline, piis adversum Λeephalos, a M. eontes Christum Dominum esse quidem ex , non tamen in duabus naturis unicam Hypostasin, seti-hit Rustieus Romanae Eeelesiae Diaeonus: Erar
sentius enim per se spersonis andria seundum sub fimatium fieri non potes. Constanter assi at hv. manam naturam non nisi in primo fiam errationis ne o potuisse amum i . Quod ipsum in sua eon. tra Georgium Elidosum , Eulyehianae Facti,nis apud Alexandii nos Presbyterum ae Logographum , gisputatione videtur affrmare praefatus Sinaita Anastasus. Cum cunctis ille Eutyehianis. Timabat hypostasin ae naturam esse penitus
idem , ideoque Christum Dominum esse quidemex, non tamen in duabus hypostasibus. Muer sum haee seribit Anastas usi Secundum hone uiruν serviam, quando ex duabus sensa ti, docetis Chri. stim se campossum , ex duabus compositum personis sieratis. sι Βοὸ ex Mabus personis e minas es , liques prius formatam Disse e νnem , es tune deismum Dii num Verbum , habitandi gratia su eam M.
. g. . si Me iras halent, qua' de e usis oppugna-rsa Nesistum, quandoquidem eum Nemris sntensiumestra concinas. Videtur doeere, quod Deus Uer. hum in prius existentem hominem venire non
possit , nisi per solam gratiam inhabitationis. Nequaquam per unitionem seeundum hypostas n. Has quaestiones permitto sublimioribus Theolo
Eutherius invadit etiam quartum Sancti Cyrilli opitulum : sι quis duabus personis , fide M M.
sus ipsum Eutherius exela mair Ials an stimari. rare praesumat eas, qui pIὸ adseνUtina excelsa quidem ranis sis bu IIa Φοῖ sumam πιι , non sc gavia tione ulla modo , quam apostati is maueta orienses ab lae Iussiatione a stimartilati sunt, Λeeunt Capitulum quod in v ieem adversa de eon. traria Christi Domini Idiomata uelit utrique indifferente tutae adseribi, ideoque palam intro. dueat ipsarum non dumtaxat unionem, sed unitatem Ae eon sumnem. Praesertim aversatur duode. cimum Capἰtulum , anathematirans negatores huius propositionis i Deas Verbum est carne erucifixus ae moνIuas. Λdversus hane presertim seripsi
librum illum, quem in sua Bibliothera Photius Theodoreto attribuit, de quem alii posuerunt incisis. Lapi opera TVIL
seeundo Tomo Sancti Athanasi. Istle enim m. tis modis istam propostionem exagitat. Eandem propositionem . Idemque Sancti Cyrilli Capitulum pessiis odit, ae isto in odio durissime ae diutissita perseuerauit Theodoretus . Etenim post Sancti Cyrilli mortem , ad omnem Anti he.
nam Eeelesiam , praesente Domno Patriarcha, his in tantum Defunctum non erubuit effutire rNemo neminem Iom cogit it primare Ubi stim diremtes . quod Deus es quι reae fixas es ρ Non reue et rur Deus . Homo crucifixus es I iis CL sua. Me tua es invidia, is eum eo oMura est consent ar Requiescant Thessarisae. Hoe Theogo reti stagmentum exstat in quinta Synogo . Et de eius side non
est dubitandum i Ipsum enim addueit , sed in
alia translatione, etiam Marius Mereator. Adversas eandem propositionem Theodotetus plura
seribit in suis Dialogis, ae aliis libris de Epistolis. Ruciem serme opinionis suit venerab iis Fau sus , Apolloniadis Episeopus , in littetis ad
Petrum Fullonem Pseudo. Patriare ham Ant Ochenum : Avidientes issetis Deum immortalem pro pira nos crucifixam , duem scandaliam ego credere in Christum , isterrentes os dicenses ; DII nostri, qui apud CAsianos Poptitis aduheri sunι, immur tales a uobis appellantum, os quamori psorum Detiyimmoetatis exigens, montius es t Naaissam in.
dictum , quadrassa est dicta Ipsa . si eam mortuus est non es immortatis . Assirmat propositionem , lieet non in quovis sensu salsam , esse tamensean galosam apud Gentiles , ideoque ab omni
Christiana lingua proseribendam . Idem scanda. tum ursit gentilis Hypatia Philosophiae Doctii κapud Alexandrinos, in addueendis insta I tietis ad Sanctum Cyrillum in Dyptithis . Ea propoli . tio ipsi inieeit remoras 1 suseipienda Christiana Religione. Eandem propositionem Sanctus Paulus Apostolus seribit esse non dumtaxat seanda. tum Gentilibus, sed de stultitiam . Hi ne ips , audientes Christianorum Deum praedieati dc im. mortalem dc erucifixum , in publicis theattis elamabant eum esse istud monstrum , quod in Λ pologesim libro deseribit Tertullianus . Eiusdem eum laugato Fausto mentis suit venerabilis Pamphilus, Abydenus Episeopus , in litteris ad eundem Petrum e viaid eus λ Dicemus , fictis
malus , Cuersum eraesaeum . .eIscua tu , immos. talem eme fixum y Et post qua dam e si aurem Meva s lisbeat , ut qaid Iaeris scriptinae legantis, Des ι, eradunttir audisis y Ubi e enim CBisam tradunt proprer nos erat fixam , di non Tris lan , ficua su du s. scνι arae omnes Heant νο eundus, ροι Deum passu item duum. Attamen in suo adverssis tria Chaleedonensis
Synodi Capitula Edicto seripsit Imperatot Iustinianus: Istam , Di In Millum de semine Dahia natus es secundum earnem, Θ reae fatis es μι 5 minibus sab Pontis Pilato, praedic emam saactis stias ipsum esse Deum , ipsum fio nem um Fufiam Des, Ustim Filium hominis a ipsam de caelo, psam de terra : ipsum impasi bilem, HGM-lem. Loquitur ex nupera Ioannis secundi Ponti
207쪽
seis decisone . quae ad eius preees hune artiem tum , Deus es marstius eaνne , Apostoliem Sed is authoritate probarat, de reeeperat in carionem . Etenim Ioannis Maxentii ae eius Collegarum contra quosdam Acci metensis Coenobii fratresaeetha de isto arti eulo , de quibutiam ad eum spectantibus aliis litigia turbabant omnem orien . talem Eeelesam. Etiam Occidentalis tentabaturae in .itabatur a paItibus . Accem et enses Nesso rio, Ioan . Maxentius putabatur adimere Eutreheti. Hine Iustinianus Romam legavit Hypatium Ephes num ae Demetrium Caesareensem Episeopum, postulaturos Apostolicum iudieium . cap. io, Consantinopolitana Catholieorum elim Severia..nis Episeopis collatio Demeitium appellat Episcopum Philippin civitatis. Et iam Liberatus Dia-eonus in Breviario scribit suisse Epistorum Philippis. Hi ne plures eensent fuisse Philippen. sem in Maeedonia Metropositam Rehaim. At
vero D. Cardinalis Caesar Batonius assirmat suisse Caesaraeensem in Cappadoeia . Omnes non recte . Etenim quod Metropolita non fuerit, euine it praesita Collatici , ipsum inter sex ortho. doxos Collatores ponens ultimo loco . Etiam post Λoihimum Traperuntinum , ae alios Pro. vinciales Episeopos. Fuit tamen dc Caesara enssEpiscopus , dc Philippensis : Nempe apud primam Phoenietam in Caesarea Philippi . Porto
Ioannes Pontifex firmavit praesentem arti eulum, asseverans esse constantem fidem Prophetatum .
Apostolorum, ae mitum . Et demonstravit per varia ipsorum testimonia. Addueit de Graeeos Patres de Latinos. Et iam famosam epistolam, seu dogmati eum Tomum magni Leonis. Hune enim non sola Chaleedo. nens s Synodus, sed etiam eontumax de lorga Eutychiani statum rebellio, de plurimae variorum Apologiae reddiderant irrefragabilem. Et in datis ad Imperatotem Leonem litteris Leo Ponti. ex demonstravit ipsum nee quoad apicem recessisse a Sanctorum Patrum consessione. Rus verba sunt lucidat Pνυ is unisulem prasonae in utraque naruris inulli endam ω Filius Hominis legitis risen. disse vi coeti , eum Dei Filias carnem de ea Virgine , Cap. s. de qua natus es, sumpserit. Et rudistis Dei Fihus mortuus dicitur, ae se istis, eum Me non In Didi. titiale M. sed ia lumisnae noturae fit infirmitate per ταμι. Vari Gu.huum Dei Filium erucifixum, aesepultum omnes vitam in his a confisemur, secun
dum illud Apostoli: fenim regnadissent nanquam Do minam gloriae reuel Gem . me verba etiam Iust, ni anus. suo Edicto inseruit, ec ex eis conelust prae. sentem attieulum essa praedicationem Sanctorum Apostolorum. Eadem in quarto eontra Eutychia.
nos libro adduesit venerabilis Vigilius Tapsensis
Episeopus, eruditἡ illustrat, atque eoneludit: me est fris eo sis cribes ea, quam Apostoli tradi.
sue cus mana. Et sanὸ Apostoli in suo Symbolo Posuerunt lesum Chiistum esse uni eum Dei Fi- Iium , di addideiunt i vitiι passus es sub Pontis Pilata , crucifixus , mostratia, is sepultus. Hi nectiam Nie:ena de Constantinopolitana Synodus
in suo symbolo prostentur Iesum Cht; stum esse
Deum tertim de Deo vero, genitum nonsactum, con
βbsan tolem misi, per quem amnis facta δεηι. Et statim subnectunt: vivi presso nos iam nes, o prostra nosiam solutem descend ι, o incarnatus est . oepissi es. Et hune esse uerum & authenti eum Nieaenae Synodi sensum, eonira mulianistas,Ph tinianos ae Nestorianos semper ineuitarunt,ae varie demonstrarunt omnes subsequentes Syno/i. omnes Latini ae Giaeei Patres . Articulum hune adeo probavit Romana Ecelesia,ut ipsum postmo. do inseruerit prosessioni suorum pontis eum: Iώι
um Deus β ιιη sui mi istis patri, atque coaesonus , riseredit de Carti,o intrinatus es eisνne habente an in mam rationalem, ιn qua earne es cratifixus es, ermortuus. Ita apud diurnum Romanae Eeesesae
librum habet seeunda Ponti seis professio . Nee aliud voluerunt Faustus Apolloniadis, de Pamphilus Abydenus Episeopus . Eten; m egetunt in Petrum Pullonem , Saer Sancto TrisAgii h mno, quem de Sancti primitus Angeli.
de omnes deinceps sub Coelo Eeelesiae non in s lum Christum Dominum, sed in Sanctissimam
Τι initatem eantarunt, ausum a GJeere e sui erucifixus es ma nobis . Exinde aiisum garrite Christum Dominum non dumtaxat in humana, sed etiam in Divina natura fuisse passum. Passam
Ωἰsse ipsam Deitatem. Christi Domini passio-l nem MarJus Victorinus in primo eontia Arianos libro recte dia It esse Dei mirabu a. In libro de ea ne Christi Tertullianus appellat, Dristitia, mi OP s. erubestenda, nee ssariam Mel dedecus, quae nos praraboris conremptam probent sene Impudentes , aes Diio Misas . Et hine adversus Mareionem . qui mortem, litet imaginariam , admittebat, Esemina vero nativitatem, quasi fultam, ideri
que Deo peniths indignam , blasphemὸ aversabatur, prosequitur: sunι planὸ ω alia tam fulta , quae pertinent ad conivmelius es passion/s Del. Aut prudenιlam dicant Deum erucifixum. Aufer hoc qumque Martion: Immὸ loe pollue . suid enim ind
mori λ Carnem gestare , an erucem λ CD meid ,
nee sis erad ἰνD . Sed non reIs sas in , n si statius in secuti fueris , Dei stilia raedendo. Demonstrat Domini earnem non imaginariam, sed omninis veram, dc nostrae per omnia smilem fuisse, de
luer marrauιλ Et insta) craesitis es DN us. Non pudet, quia pudendum es. Et morsutis es Dei Atius. Prorsus eredibile est , quia taemum est. Et sepuA
quitur ex Apostoli ea ad Corinthios epistola, quae Saero-Sanctum Evangelium amrmat esse salvificam praedi eationis stultitiam , & aὀjungit: sodsultum es Dei, Dp ratius es tominibus. Et hine ad ipsam Corinthiis simiter imprimendam R, Episti t.
nexuit. chisua morsuus es , secundum scriptura . Cast isepultus es o resurrex t , secundum scripturas. Cap. is.
208쪽
Ag omnes Issos tres artieulos nugio addigiti se- eundum scripturas . Nempe ut ista quasi ineredibilia Dei mirabilia ostenderet non es Ie Apostolintum novam, sed vetustam ac perpetuam praedicationem Prophetarum, di omnium Seripturarum, atque ita evineetet eredibilem eredendam . Et hi ne ista propostici varios semper habu It Adversarios, variosque item Defensores , inter quos suerunt non pavet, quos Sacet Psalmus a p. pellat: Dimicos es defensores. Qui ea pessime abutebantur , ae ipsam detorquebant in s os errores . Talis suit ipse Matelon , id δ possiones actis non rescindens , quia ut phanrasma vacabat sensu earum . Talis fuit, & Arius de quo in libro contra Arianos Gregorius Illiberritanus Episto pus: Arius Ansi Chrsus tuis ipsim mstentium Fila,
qui es Verbum edi sapient a D/ι, quia Deum, o non qua som nem , cruc/fixum. Tales item fuerunt ex Apollinarii Secta Polemon ae Timotheus, alii. que omnes Dominieatum naturarum eonfusores, hiaterantes Dominum in ista uni ea, licet temperata di mixta, verὸ tamen Divina, natura passum , erucifixum , atque Oecisum . Eadem blasphemia plaeuit ipsi etiam Apollinario. Etenim Deum verbum ditiit suisse loeo humanae mentis, ideoque patiente earne suisse eompassum . Ita habes in duodeeimo anathematismo Sancti Quin-ti,ni Episeopi . Quia delitus Eulyebes haei in re senserit, non plenὸ eonstat. Eius interim Se.cta fuit hydra deeem eapitum : Et inter haee suit Petrus Fullo , qui ipsam in Domino Deitatem suisse passam blasphemavit adeo proterve , ut Sacrosancto Tris Agio sae inorose addiderit , Iaι passus es pro nobis , sperans hoe sceleratoeantu & Cleium ' Populum compellere ad quotidianam prosemonem istius blasphem ae , atque ita ipsam stabilire in omnium eor/i
Manisecti ae professi istius propositionis hostes
fuerunt Ebion . Artemon, Theodorus Byrantinus, Paulus Samosatens s. Tharsensis Diodo. rus , Theodorus Mopsuestiens s , Nestorius, Omnesque ejus non dumtaxat dogmatis, sed ei. iam solitis personae defensores. Hujus enim postemae iactionis suit Theodoretus. Forsitan di ut herius . Cuncti priores fuerunt givisores
Dominieae hypostaseos , de quibus seripsit sanctus Ioannes Λpostolus: Iu fudit Iesam, hie oaai Chrsus. Diei voluerunt, Christis es maj- tuus ; nostram propositionem hostilissime avet. sati. Hi ne ipsa etiam apud Catholieos Doctores variam sortem subiit. Etenim non solus Sanctus illius, de quotquot alii Nestorium aut Nesso. rianos expugnarunt, sed etiam Sanctus Athana. svis, di quotquot alii Patres Paulum famosatenissem ae alios Divinae Personae tune Aivisores in. vaserunt, sunt ipsam etelos si me tutati. Ex hoexelo , non ex Eutychiano Spiritu Ioannes Maxentius in suis eontra Nestorianos Capitulis serip
in Deum nasum ex foemina , nen secundum Ditistia tim, sed serendam Amanitatem. Deum Jaevisse in eu-nis, pannosum, sorae dum, indestitum : cretis ci μα- se se aetate es sapientis,secundum humanitatem, non secundam Dirinitatem . Devm esuriisse , fit vise, lassum ex itinere emiser Non serendum divinit rem , sed sectiχrim lumanti rem . Deam comine hensum manibus impiorum, juaeratum, damnaram, erucifixum , Iarus lancea perforatum: Non secumdam Dilinitatem , sed secundum Aman tarem. Deum missutim, se hum , resurrexisse: Non se eundum D iiὴ tatem sed seundym sumanitatem. Uti quinta sue nodus contra Nestorianos proscripsi hune articulum , ncta Virgo es Christipara , di istam Dominam nostram voluit semper diei Dei param , Ita a/versim eosdem Ioannes M, ventius ae alii plures diei voluerunt non Christum passum, sed dum lauat Deum . Nempe hoee pro. postio, Christus est passus, lieet Apostoliea aelongὸ orthodoxissima st, isto tamen tempore etiam ad tegendos, ae in ovis speciem transfigurandos lupos erat apta lana, ideoque praelati Doctores censuerunt ipsam circumscribendam, atque ita dolosa Nestorii sectatoribus auferendum istud latibulum. At veris Eulye hianistis simile satibulum, s-milisque lana fuit haee propositio r Deus es passurae mortuus. Hi ne ipsam laudat; Faustus , ae Pamphilus adversum istos grassantes , AE abutentes Errores censuerunt isto tempore supprim 'ndam . Non uti salsam, sed uti perieulosam, ae standa-losam: Utpote quae Detto Fulloni piaberet oeea sonem patiengar ac laetendae ruinae . Eiusdem mentis suit Sanctus Quintianus Episeopus. Etenim adversas Fullonem posuit hoc anathema : Si quis confundar duas Christi naturas, dicens Deum possum earne, o non passum Christim earne, δε- mnetur. Propostionem damnat, quod Fulloni praeberet ansam confundendi Dominieas naturas.
Et de hae gamnatione Diostolus presbyter, &Chaeremon Lector, Aleuandrinae Ecelesae in Regia eivitate Λ poeti salii , disputarunt eum Crese nio, ae Germano Episeopis, Anastasi seeundi Pontificis apud Ananasum Imperatorem Legatis,
de omne istud malum retulerunt in Theodoretum. Eorum seopum proseeutus est Ioannes Maxenotius , apud Thraeiae Sehytas presbyter ae Arehi- Mandrita, cum aliquot Monachis accedens Hor misdam Pontiseem. Et quoniam insomnes Regiae Civitatis Monachi illis adversabantur, modiis ea di ordiae se intilla proseeit in maximum ineendium . Nam& Sanctus Fulgentius, & istiusmodi plures in Oeeidente doctissimi Episeopi nudibant Maxentio. Quare tandem ad hare omnia sopienda Imperator Iustinianus ad Ioannem se. eundum Ponti seem legavit Iaudatos Hypatium,ae Demetrium Episeopos, supplieans quaesti nem definiri. Et Ioannes definivit propositionem esse perpetuam Romanae Eeelesiae fidem , Amss,licam praedi eationem, ae articulum Nicaeni Symboli. Ex quo patet falli illos, qui eredunt eam aliquando fuisse eiteum seriptam a Romana E elesia. Et imperator Iustinianus definitionem fidi
209쪽
laudat, ae elucidat Facundus Hermianensis Episeopus . Eandem decimo suo canone fit mavit quinta Mnodus: M quis non confreιM Domiatim isor,tim Iesum Chrisum, qui ove fixus est earae , Deum esse veram, Dominum gloriae, c, tintim desis,cta Tris tale , talis anati a L. Canon eo m-rendio comprehendit plures istius temporis eon. troversas. Haec pavea nobis suis ei unt. Quared Eistius propostionis Veritate non est deinceps ambigendum, aut litigandum . Eutherius invast etiam quintum Sancti Cyrilli Capitulum: si quis aerere audet Christim non esse
.ctum Dram, seu bominem ramum Dei erum , ana-ibemus. Clamavit ab illo anathematietatum esse magnum Basilium, qui omnino seripsit Christum Dominum esse hominem Dei serum . Hoe ipsum in sub eontra Sancti Cyrilli Capitula libro clama
vit Theogcretus: Noturarum disseremiam unosci.
nem , non quod μνιιcularem at quam gratiam aere
perit, sed quod omnem Mnitam habeat s 1 De ratem.
Ait se lentite eum Apostolo, ad Collo menses seri. bente, quod in Cluisio homine inhabitet omnis plenitudo Divinitat s . Et quidem quod Baslius
istam propositionem usitaverit, testatur etiam in tertio eonira Nestorianos ae Eutye hianos libro
cap. . i. Leontius se holastieus Byrantinus: Nesoriani n=bti edi Bastio proferant illud, Cfrisus es somo Dei-fer. Eadem propositione usus est magnus ille Eu- satius, quem in Sancti Philogonii apud se desuncti locum Nietna Synodus ex Berrhaeensi Episeopo ereavit Patriarcham Antiochenum. EN enim in suo eontra Nestorianos ae Eut Iehianos libro Sanctus papa Getasus adducit haec eius ver
ba : Paulus Timotheo scribens epsolam, prospicios miseram hominem praelamabat. Eustatius se sun. dabat in his Sancti Pauli Verbis: Memor e Ie. sum C sum resurrex1 ia morauis ex sem ne David.
Ad Basilii testimonium assidue proclamavit ipse etiam Nestorius. Nihilominus Sanctus Cyrillus consanter per. stitit in suo Asserto : Intrepide perrexit aversari,ae damnate istum attieulum. In Epistola ad suos L. 3. D. Monachos, in se holiis, in libris eontra Nest
firmavit, ae insigniter illustravit in libris de sideSanctus Ioannes Damascenus. Hi ne ipse in se. cunda oratione de assumptione benedictae Domi. nae nostrae ipsam appellat Virginem Deferam. Ut. pote seiens istum titulum pro Christo Domino esse nimis humilem. Hi ne de Graei Sanctum Ignatium Martyrem passim inscribunt Cefretim. Ita Thomas, Tyriorum Metropolita, ae Antioch nae Sedis Vieatius, ditiit ad octavam Synodum e
manae Eeelesiae Bibi cithreatius , in marginali se holio dat rationem: Tradant Graeci, quod par i talus, quem Dominum advocatum sata ι a m Q. , sis hisarius fuis, o Idcircὸ hane Deiferam nancti. ηι. Quia nempe per Dominiearum manuum impositionem accepit inhabitantem Dominum Deum. Sie dc septima Synodus Sanctos Eeeles Patres aliquoties appellat miseros. Magni Basilii scopum , .ae sensum exponit in seeunda ag taedonium Presbyterum epistola Sanctus Gregorius Nariantenus: spes Inursae non Indiana Ione asianIM, sed ptidore Asndantur, neus
minric Is nos incessiant, sed ad os deprimant, ac muncim illud oe a Dandum Oνι hodoxiae elogium ae praeconitim ex aeaeum vegbatis expungant, quo
tionem quamdam , imperitorum animos ollectantem;
Nihil tamen aeqtie ν aeculam , nitit aeque tintim aestolidum excutiars pos s. Nam si quis immatata loe voeabuti, homo, atque ιιιm lae voce, Caro, in Deum , quorum silura ad erum nolis , oheram illis places , postea eximia tua ct dit nisus euaita M. te ora tiraris, quid conficierar λ Nempe adorar debere nis carnem Deferam, sed Deum timis O-νtim . O ingentem ab urditas 3 Abscondiram pia
Clisums ientiam valla annuntiant. Muia sis Deborati dunum es. Apollinatis ae ejus Distipulus Vitalis Dominicarum naturarum confusonem oderant , doeebant vero humanae naturaetruneationem : Nempe corpus sane anima , aut mente. Hujus vicem ae functiones volebant suppleti a Deo verbo. Hi ne hanc propositionem Chrsus es homo Deso, projiciebant, volentes dieii Christus est Deus carniser: utpote non ple nus homo, sed Eumtaxat caro factus . Hane pro sanam voeum novitatem adeo diligebant, ut i iam suarum domorum vestibulis passim in seliberent, eum cunctis ingredientibus de ipsa disput tuti. Clamabant nos Anthropolatras . non ubdentes quod semetipsos per eandem regulam ne
rent Sareolatras. Illud ipsi Orthodoxis, hoe illis hi impio perabant. Porro Atiani , lie/t illas voees Ignorarent, erunt eiusdem sententim : Dogmatirarunt in Christo Domino nihil esse , nisi verbum, & sane anima earnem. Hujus lanctiones ab illo suppi ri. Ita ambo preste abant passibilem, ae passam Deitatem . Ita audivimus supi Gregorio Illiberritano Episeopo. Et ipsi in priori ad Cled
nium epistola attesatur Narianetenus Gregorius: sι Dominus es tima intin martis, loe Glam Ariani Heum, ut passonem DivinItali ινιbaant, tamquam videtura quod eripus molet , idem quoque patiarin .
Hi ne igitur Sanctus Eustatius, magnus Basilius, Sanctus Gregorius Nariantenus, aliique istorum temporum Patres, qui eontra Arianos aut Apolis linatistas seripserunt , dilexerunt & ustarunt hunc articulum: Christis es hom/ D re. Quia
nempet vox, homo, non solam carnem, nee sm
210쪽
tim eum earne an; mam, sed omnino imporiat carnem, animam, simul dementem. Hi ne in eadem epistola pergit Narianaenus Theologus:
si DomIntis es animarus quidem, verum menιιs eae. pers , quo tandem modo seminis nomen stis auis
Plaetita proposuio, si recte intelligatur, est pa-
Vitalis Apollinarista non ea rebat virtutum oss.ciis, ideoque Ipsum diligebat Gregorius . V. tum erat dolosa vulpes. Sub orthodoxis voeibus pessimum suae blasphemiae vitus, uti sub ovinis illanis lupum obvelabat, atque ita 1 ei reum set,pto Gregorio eredebatur orthodoxus . Eagem vastitie cireum duxit Sanctum Papam Damasum, omnemque Romanam Eeelesiam , ae ab ipsas torsit communicatorias litteras . Quid orthoedoxius A post cil e s ad Philipp/nses de Christo
Domino vocibus: vitii eam Informa Dei essit, non rapinam arbitratus es es se aequalem Deo, In μι- Iutidinem seminum factus , es labirti inurastis ut εοαοὸ Λst ea Vitalis non Apostoliee intelligebat . Prat sertim haee : In μύjudinem hominum DEtis , ct hastiti infensus ut tomo . Censebat illis non humanam naturam fgnifieati , sed saltibi lem quandam speeiem , ae opinionem . Hinc pergit Gregorius : Gonium uiruν eaedem tores, regu inteli Eamur, eum plerare corianctae sist, speseram exponantur, impluate non carem, quid
re rum , fi Vitalis qtioque herbis nos quidem , ita suadente voluntate , in pium sensum accepimus, alii avrem ad eorum, quae serip a sum, mentem , exasperantur ae 1nflammansur λ ίιοd etiam in eo afuisse νιον, cur Ipse quaque Damastis , etim rectus posea edoctus fuisset, s-Ique eos In pristin s expin ι Onibus nesare istiae ora, itus ab Eccle ae cariti abdicarii, fide qtie Bb IIum cam qnassematismo doleterit : Tum e iam quod fraudem illum, ιn quam
per pluitatem inciderat, premetesὸ feriet. Fidei libellum , vatiasque illius propostiones . quas
ante proba at , anathemate Hamnavit . Eadem
est ratio praesentis propositionis: CMistis es fama De re. In laudatotum Patrum lingua , & ealamosuit orthodoxa ; At vero in Nestorii ore erat thlasphema. Est enim de ovibus de lupis vestien. dis idonea lana. Hi ne ipsam non in quovis, segsolo Nestoriano sensu Cyrillus proferripsit ἰν si
φυ ι dicere audes Chrisum non esse trivm Deum, sed iam nem tantum De ferum, anathema fit. Hae
propostiones , Christis es loreo Des V, dc, Cόνι. eus es Amo tantum De fre, plurimum disserunt. Posterior enim exeludit unionem seeundum hrpos a sim , de admittit solam inhabitationem, seu habitualis sancti stationis gratiam, de qua
etiam prior Proposito propter Nessotium elepit male olere. Uti propter ipsum quinta Synodus pro seripsit hane , D Iaa est Ctissaris , ita Saactus Cyrillus, ex post ipsum omnis Melesiacae. Ut a ieere: Clj jus es homo De sis. Non quod esset falsa, sed quoniam suspecta, ac apta Nosiorianum virus abstondete . Ex quo lueet, quod Melesa, non quidem Sane orum Patrum Sen. sa, sed tamen verba possit ex rationibus prosetἱ-bere. Nempe Patres, haeretieis needum litigantibus, seeutius ae liberisis loquebantur. Haeretiis eorum lites eogunt ad hane sancti Augustini
regulam ; Tene sententiam , sed corrige linis
Quaestio est, An Eutherius ae Theodoretus in eodem, quo Nestorius, sensu dixerint Christum Dominum esse hominem Dei serum λ Quidquid si de Eutherio, de Theodoreto re pondeo
negative. Eius verba sunt lue Ida e Voeamus autem Deῖferam hominem , non γδd parrietilarem quandam ci vinam gratiam acceperit, sed quod omnem unitam habeor Fihi mitissem. Λddit se haee
profiteri ev Apostoli ea ad Collo menses Epistola rIn ipsa inlabrias omnis plendrudo Ditin Iuris eos Vatii ν. Quod Theodoretus, licet voces , unis
secundum Apostis , aliasque similes a Sancto Cyrillo ad eonstringendum Nestorium legitime inisductas aversa ius si , semper tamen de Divinae Incarnation Is Mysterio recta senserit, est omnibus exploratum. Quod ipsemet Sanctus Cyrillus in ipso suo Responso agnovit: Obst. sco, quia
eredidit Cyrillum tenere vestigia sui Avuneuli aeptaeeessoris Theophili , ideoque quomodo hie Sanctum Ioannem Chrysostomum , ita illum
malignhinsectari Nessotium. Nestorium, suum olim in Anti hena Eeelesia familiatem ami- eum , credidit plenὰ orthodoxum , de omnem hane litem haerere in solis vorabulis. Hi ne prae. sertim duo intendite Controversa Nestorii Dicta de Seripta purgare, dc maeulate Cyrilli Capitula . Sie eompulsus est Catholieae Eeelesae Sensa,ae Nestorii uerba sibi Invieem eommiscete . Hoc Cyrillus obstupuit, ct opinatus est virum serib res bimet ipsi contraria. Recte veto dixit, quod per ista turbaret fidem ae meem Matris Eceleis
Eutherius inva/ἰt etiam septimum Capitulum. D quia I sum Ct stim som/Mm tantum Divin Verbi di actam esse dixeris, anis15emast. Credidit aduersati Apostolieis ad Ephesos verbis: seeum
dum operationem solent ae Ursulis ejus, qua operatus es in Christo , sufevans eum a moritiis. Clamavit non solam tune viventem Melesiam, sed de ipsum Apostolum a Sancto Cyrillo anathematiis rari. Respondeo ab Eutherio , forsitan dolo ae malign/, fuisse prῬtermissa haee sundamenta lia Sancti Cyrilli verba: Nominem rassem. Quod igitur Christus Dominus nosset in assumpta n stra natura suerit Divini Verbi virtute actus, ac tandem mortuis resuseitatus, Sanctus Cyrillus