장음표시 사용
231쪽
Latinis Patribus istam propositionem agitavit, ac probavit Sanctus Martinus Pontifex, in quin o suae Lateranensis Synodi Meretario sanetens hune canonem: L qtiti se urim sonaeos Patresciti ,. ρη confertiν premὰ , o secvadum tertiorem,
sarnata aedilis nora sus istinis presem in Cir ista Deo, er iniumInure , absque t arummovi peccata fignificata , condemnis tis β. Nempe Sanctus Mat. tinus non pro Latina, sed pro ιqla Graeea Eeele. sa emisit istum ea norem et Contra Monotheli. tas , qui suos Progenitores Eutychianistas imitati, ex laudata Sancti Cytilli propositione venabantur suo errori patrocinium . Quod Theodorus Phara nitanus Episeopus , Monothelita,rum non infimus Dux , Λrthimum Traperunt i rum Episcopum , ae Agnoetam Themistium aemulatus, istam venationem secerit, habemus
in Relis smii Cone illi . Posterioribus famulis Aia. Io, Gilberius sortet anus , Pictaviens s Episcopus,
unus e primis Scholasti earum strui litatum auth libus , litigavit de hae propositione : Natuνa D vina est anearnata. Et voluit salsam . Voluit diei: D P Aa Fihi persona es Incarnata . Et San. lus II ei nardus, ae per ipsum dilectus Eugenius tertius Pontifex, ipsi opposuerunt hune arti eu.lum : Natura DIvina es incarnaris is Fuis. Est
quaestio plurimum diversa a praesenti. Ad fluctam Sancti Cyrilli propost Ionem non soli Nestoriani, sed aliqui etiam Gra eorum oris thodoxi Patres penitus improbarunt . Etenim Episcopis Severianis, ipsam ex pectore laudantibus , de non solius Cyrilli , sed etiam Magni Athanasi, Sancti Dionysii Areopagitae, Sancti Gregotii Thaumaturgi, ae sanctorum Iulii de Felieis, Romanorum pontificum , esse claman. tibus , in Constantinopolitana collatione ortho. doxus Hypatius Ephesorum Episeopus respondit, adduel eonsueta istorum Patrum testimonia esse spuria dc ficta, ideoque & nunquam addu-' cta per Sanctum Cytillum , atque adiunxit. Ne
que artus aliquando, vel Apollinamus dialas naturas ιε sessistini, sed tiuam naturam Dei Verbi incarna. eam , ipsi magὶs noviter protul rum . ur creatam oepossisum ipsam Divinam Verbi MIuram 'innodace rent. Constanter assirmat istam propositionem non
esse Sancti Athanasi, aut alietius antiqui Patris , sed Atii atque Apollinarii commentum, ideoque eenset ab illa , liret Sancto Cy illo placuerit , esse penitus abstinendum . Etiam de Sancto Eulogici, Patriareha Alexandrino, De quenti de constanti istius propositionis usurpa. tore de laudatote, ae de Domitiano inlitinens Episeopo , seeundae Armeniae Metropolita . Im. peratoris Mauri si Consanguineo , de Magni Papae Gregotii simo a mi eo, seribit in Biblio-Lib sao. theea Photius: Fulvius vindiear semes Ipsum a non
crea os mone , quam uti Domitianus suo cisae M. Iecmae . quod exi miser Bacem talem Boa υνὰ exanima ab eo ιβνρ νι ει prepans , ses a spensatione uadam , si pere eam Ati ιιores nova negoria ad uni. dum revoc ret, eatifas a is Ensonum ab Ecclesiacis bolica pr drati . Domitianus igitur voces
aversabatur: Et opInabatur Sanctum Eulogium ipsstion nisi dispensatorie uti, quo numeroso in AEgypto Eutychianos suaviter redueeret .ad
Et eet te voees istae sunt admod im aequi pocae, tam sinisto quam detitio pedi ideo cothurnus. Earum quippe Inventores, aut certe pertinaces Assertores, Arius, Apollinarius , ae Polemon , per eas praedicabant errores pessimos . Alios realios. Λrius dc Apollinatius in Christo Domino non esse nostram animam aut mentem , sed ipsam suppleti per Deum Verbum , ideoque in illo non esie, nisi unicam, sed incarnatam Dei Uerbi intellectualem naturam ; Polemon vero ae eius Asseela Timotheus praedieabam consti sonem de mixturam naturarum , ideoque dc uni- eam conflatam ex utraque. Eorum sensum ex
ponit in libro de Dominio in earnatione Venerabit s Theodorus , presbyter Raithensis Μona.
mus ego naturam aquis tangelistam . Etenim seuntes unam naturam aqviae esse, o adbuuenus Hu eo gelatam . alteram naturam pre lane unifica Ioram non apponimias , suam autem congelationem is ea
factam satellex mus ex hae iacea Affimat hane insaniam placuisse quibusdam Eutychianis.
Quod ipsum in hypotheticis dubitationibus conistra eos, qui in Christo Domino post unionem
negant duas naturas, ammat Leontius Boanistinus . Amrmat ab illis sancti Cytilli propositici
nem diei similem huier Est ana natara aquae las, Cap in descens. Demonstrat propositioni esse tres sen sus r Duos Apollinari statum aut Eutychiano tum, tertium orthogotium. Quod ipsum in suci
eonti ttia Capitula Edicto Imperator Iustinia. nus , Ec in octavo suo Canone demonstavit. quinta Synodus. Amrmavit Ee ipse S. Cyrillus Frequentet enim seribit ab istius suae propositionis
voce, Incarnata, non solam importati carnem, sed earnem rationali anima ac mentem formatam ,
hoc est, integrum ae persectum hominem. Uti. que ad exeludendum Arium ae Apollinarium, quorum unus totam animam , alter garriebat Ch isto Domitio defuisse mentem. Item ad ex. cludendos Polemonem ae Timotheum , blasphe. mantes assumptum hominem per eonfusonem de mixturam transiisse in Divinam naturam , idemque exinde non fuisse , nisi naturam uni eam . Et hine sequentes Glareorum Patres, dum pro. positionem probant aut laudant. passim agium
gunt a se laudati ae probari in sensu Sancti Cy rilli .
Sunt aliquot quaistiones. Prima est, An ista Cap. a. propositio suerit aliquando probata ae usitata Sancto Athanaso λ Leontius Byetantinus in Inhro de Sectis eonstanter negat. M versum ἱllius hueei natores Eulyebianos prostetur proposti nem a se omnino admitti, addit tamen non
Sancto Athanasio, sed ab haeres areta Apollina. tio inductim in Mundum, & primum eius orthodo,
232쪽
thodoxum eomprobatorem fuisse Sanctum CyrJl. lum . Ab hoe esse inductam in Eeelesias . Et de
iis, ubi Dictam hoe es a In sancto ut lana se , me
nas citaram , nequaquam adeo remerὸ δεινus De
eas i Quis tibi patrum Aixit unam naturam Dei Sermonis inearnatam λ Vicissm iurium, tam esse colam , scii se se Learum Athanasium , ur e iam ἀκοur Quemadmogum Patres locuti sunt. Nascantνa quemque die ur enim , ut estendas ea a P .
tribus priaria, quae Ipse tria ι, fiam eisdem veνευ , saltem vi verboram ravim. Hypatii Ephesi, ni Episeopi, i gem eum Leontio sentientis, ver ba supra audivimus. Et tune non ex sui solius, sed ex omnium Collegarum est loeutus sentenistia. Etiam Sanctus Martye di Abbas Maximus,lieet sit eonstans istius propositionis defensor, nullibi dieit esse Sancti Athanasii.
Respondeo tamen esse. Etenim Sanctus .
tillas non in solis eontia Theodorum Mopsue siensem libris istud assimae, sed etiam in suo contra Nes otium libro ad Reginas. Inter varia ἱs te Mncto tum Patium testimonia addueit &sancti Athanasi de Verbi inearnatione librum ,
in qno haee habemur di agnostimus unam Divis Verti Dearnatam nasuram . Exstat sub alia Latina
translatione in seeundo Tomo Sancti Athanasi Est omnino illud opuseulum quas guorum soliorum, quod Leontius pratendit esse Spurium. Sanctus Cyrillus constanter assimat esse legiti. mum. In eodem secun/o Tomo exstat brevis ad Imperatorem Iovinianum Epistola, in qua sanctus Athanasns denuo profitetur unam sermonis
naturam , naturamque ac personam in motam.
Sancti Cytilli eontra Theodorum libros amisi. mus, ideoque ex ipsis, aut de ipss proserre non cis . Lupi Osrea T. VII possumus simum iudieium . InterIm Leontius non asseverat, sed solummodo dieit esse ista vitiatos a Dioscoro. Certὰ aliud ipse Diostolus di 2it ad Chaleedonensem synodum: Ego res m
ia soli, Sancti Cytis si eontis Theodorum libris , sed etiam in ipsa Seriptis Sancti Athanasi. Et nemo ipsum arguit de illato libris vitio. Et ipse Leontius non Athanasi, sed solos isto, Cyrilli
libros seribit ab ipso vitiatos. Nullum intervenisse vitium etiam lueet ex synodalibus interloeutionibus Euctatii Beritensis Episeopi. Hie enim in Ephesino Latmeinio, ut
Haeresiarcham Eutychetem ablueret , adduxit
istam Sancti Cyrilli propositionem, & adiunxit et
sanctus C dras lane suam iacem restimonis Aeaeis aint viri allisa si eans avis. At veto in Chalem donensi Concilio ista ejus interloeutio fuit vorata in reatum , ideoque ipse in medium transiens, &librum manu gestans, constanter dixit e si mauiux , rete eadex . Libo Grilli anargem steteruν , ω anastimas ror. Nequaquam omne suum pro Eustyehete sus tagium, sed istam dumtaxat propos-tionem sustinuit . Hi ne AEgyptii, dc alii eum ipsis Episeopi aeelamaverunti Eustarius Episcampus ben/ dixti. Origoriaeus bovi disti. Agebatur istie eontradictorium judicium, eratque tempus ac opportunitas , immo & neeessitas demonstranis
di ae damnandi vitii per Diostorum illati in ii.
bios Sancti Cytilli. Et ex tot Episeopis nullus seeli vel minimam istius rei memoriam, ideoque elatum est Leontium falli. Illas voees esse omnino sancti Athanasi apud Photii Bibliotheeam
constanter assimant Sanctus Ephremius Anti ehenu, & Sanctus Eulogius Patriarcha Alexan M. idtinus. Quod ipsum in variis Ioeis seribit Sanctus & ,so. Ioannes Damastenus . Laudatus Eulogius Sancti Cyrilli, Gregotii Thauma turgi, aliaque Patrum Ioea, quae Chalcedone Diostorus , ae in Constantinopolitana Collatione Severiani Epistopi pro se adduxerant, maluia discutit, & omnia fatetur spuria, praeter testimonia Sancti Cyrilli.
Haee asseverat esse omnino authentica .
Quaestio seeunda est , An ista propositio se approbata per Ephesnam aut Chalcedonensem synodum λ Negat Sanctus Martyr & Λbbaa Μ, ximus . Etenim Pyrrho Patriarchae Con stantino. politano , ingerenti duas Christi Domini voluti. tates ae operationes per nullam Synodum adstruninetudita eonta illum disputatione reposuit: n
κώ Dureta eaera r. At veta laudatus Eulogius asserit oppositum. Etenim Photius demonstrat, quo/ istas voces strenue tueatur, ae rectὸ exponat, dc adjungit: Post .m Exumas sine est μιδε sis pro fitae vocis defensone dixit, osteaδι eadem a s nodo Chalcedonos davi ta praedieria, tum preal a , tum ex tis, quibus soadus professasem dedFlaviam, propria ι vi mana scriptam , eas ma
233쪽
4M . Respondeo inter hoste Patres nullam esse aislatiantiam. Etenim Sanctus Maximus de Sroodali per plenum examen ae omnium Episto-porum subseriptionem canoni ratione , Sanctus
Eulogius agit de simplici comprobatione pet ali. quam laudabilem memoriam. Quod ipsum in sua fidEi professione tradit Ioannes Maxentius. Eos, qui propositionem volebant a Chaleedonensi Synodo damnatam aut improbatam , revineti ex
eo, quod ista plena Synodus Sancti Flaviani pro lsessionem , quae istam propositionem disert/ pt, stetur, jus et it ae audiverit sibi legi, & appro baverit . Quastio tertἰa est. Qua de eausa Sanuus Cyrillus issam aequivoeam, Apollinatistis ae Λrianis familiarem, & multis Catholi eis invisam proepositionem induxerit, aut certe reduxerit in M.
clesiam γ Respondeo eum laudato Eulogio, de quo praefatus motius: Primis 3 cti CnitII adstio
cessum epimia proponit Haeret coram opimonem, quo Wit, quod duere rias naturas indivisas post unis. Bem , fit contrarium ris, qui colunt unam Des Verbi
naturam Incarnatam. Contria quar ver Iotis Parea
nus digerit, quia os unam Verbi naturam ιncarna. tam docent, cure telint tota demonstrare anienem
istam , quae est secandum m sina . Ea quo ρον. hum Aominem praera sentem non assumpserit, sed Hiera factam fit caro. Quod hae voees, In Chσι. νε Domino sum daae virinae ad id , ct Chri ιDominus es una natura Dei Veias ιη νηat , s biInvicem adversentur, supra elamantes audivimus
di Nestorianos & Eutychianos. Λmbo duas naturas, licet indivisas, censuerunt admitti non posse sine duabus hypostasibus. Nestorius enim non qualemcumque, sed dogmatiravit natura. tum indivisionem, seu conjunelionem seeundum parem authoritatem & gloriam. Insuper an is a
talis qualis unio statim 1 primo eo neeptionis puncto suerit Domino donata , omnino cespitavit Nest citius. Ad istas igitur blasphemias firmissime
proseribendas Sanctus Cyrillus, induxit aut reis duxit praesitas voeest Uti Nieaena Synodus ad pio seribendam dolosam Atii blasphemiam, in. duxit vorem, Coas fissilia . Et Sanctus Eulo. gius affirmat recte fecisset Ed quod istae mees importent unionem seeundum h3postasim, hoe est, illam unionem. quae humanam naturam a primo creationis ae existentia puncto posuit in Divinam; Verbi hypostasi . Quod ipsum in libro de
Divina Incarnatione tradit venerabilis Theodorus, Presbyter Mithensis Μonassetii : Euli
Dei Verbi Incarnatam. AHanenda enim, Incarna. tam , declinas naαν- sumanitatis , quam natuFa
banctus Eulogius de ista propositione adjungit:
rii signifieationem, affirmat istas ν es placuisse Apollinario ae Eutyeheti. Similem impersectionem affirmat reperiri etiam in his vocibus: Ischolo Domino fiant riae narisae indivisae . Et de monstrat: Mal Wτὸ duas inconfusas asserant nata.
ras , reconfusa quidem eaneamentia conservant, sed an onem Πυι Hiram per easdem voces non praedi cant . Fieri rem potes, vi contra improbi capiant,
quod an ιam es : in Nestorius, sonore , ω gloria . Est altis vires eorum nientis. Ad hos dolos exeludendos asserit a Sancto Cyrillo inductam v eem de uniea Dei vel bi inearnata natura. Eteoncludit; Imperfecta ergo es utra a vox, in expriMucis patet , non aIteram arripienda . Daque inteli go eam vocem , quae dicit unam Verbi naturaminearnatam, oe illam quae vicis inas narinas incom
eem, Desura, de Apollinario , voeem, Bom n pria, censebant suspectam de Nestorio r Hine neutram volebant solitarie proserendam . sed ad omnem evitandam suspieionem ambas semper in sermone coniungendas: Hoe ipsum Sanctus Eu, logius obtinere vult in praesentibus propositionibus. Singulas solitati h sumptas a sirmat imperfectas, ideoque de suspectas. Et istam per omnia sententiam amplexus suit etiam Theodotus Ral.
thensis. Etiam Sanctus Martyr & Λbbas Maximus in epistola , quam de rectis Eeesesae Deet ditis ad Ioannem Cubieularium seripsit aflversum
impias nugas Severi Haeresarchae. Et non came. runt fundamentis . Alii tamen Patres eensent
istas, etiam solitariE prolatas, voces esse Sanctas de utiles . Praesertim post plenam mortem ae s pultatam Eulye hianae blasphemiae . Videatur va.
iii, in loeis Sanctus Ioannes Damastenus. In i,hro de natura eomposta recth affimat propositio. nem , csristus Dominas est una Dei Veias natura iseriaria, esse similem hule: christis Dominus o vina carnis, seu bomInis natura Dei, ra. Quod
ipsum seribit Sanctus Anastasus Sinaita. Quarta quaestio est . An Sanctus Cyrillus,
dum unam Dei Verbi naturam in earnatam dixit, uorem. Natura, aeeepetit pro essentia, an pro persona aut Hypostasi ρ Laudatus Anastasius eonis stanter ammat accepisse pro persona : sopieri4
sinas Patre nomine nata asius incarnatae aliud non intellexv,quam unam personam sanctissimis Trinisatis
incarnatam esse. Verbum enim Caro factum est i in Eois es a d est. Idem in sua figet professione cen. suit Ioannes Maxentius: Unam duarum naturaram
234쪽
sab ostiam seu pressam, quam nobis Deueranda
r es ipse patre istud diciis, naturae nomine usus es
μιμι entia. Edictum istud, lieet sub Iustinia.
ni nomine prodierit, nequaquam tamen ipse est ejus author, sed authores habet eruditissimos Graecorum iso tempore Episeopos , ideoque est non
modi eae aut horitatis. Respondeo Saneum Cyrillum vorem, Natura,
aliquando aecepi me pro hypostas aut subsisten tia. In tertio de Me libro Saneus Ioannes Da.
mastenus istua demonstrat ex his ejus verbis, in seeundi Capituli advers)s Theodoretum Apologia r Vrebam εα seeundum subsistentiam , Nisu allaci demιημοι, nisi selion umbi nararam,
μὰ su ιηι - , quod es ipsum Verbum. Idem
Cyrillus, uti unam Dei Verbi naturam , ita quandoque ditiit unam Dei Verbi inearnatam hyp fasin 1 Ita seripsit in ipsa duodeeim Capitulorum ad Nestorium epistolar Uoces, quis in Evangelia Ieruntaν, νηι μι Hrebi ine πιν ιι sepostas tribaminas . Quae phraci plaeuit etiam Sancto Proeto . In suo enim ad Armenios Tomo seripsit mam
urinati Dei nisi consse, sepos a. Eadem utitur Sanctus Abbas de Martyr Maximus in oratio. ne adversiim Severi dogmata seripta ad illustrem virum Detrum. In litteris ad Iovinianum Imporatorem Sanetus Athanasius utrumque phrasim conjungit: Seribit unam naturam ae hypostasim Dei Sermonis inearnatam. Attamen in libello de Dei Verbi inearnatione omittit voeem, seposta D, Et addueit solam voeem , Natura. Et hine Sanetus Ioannes Damascenus in praefato libro te.
1simat Sanetum Cyrillum hae in re suisse apertὸ loeutum , de voeem, Natura, palam a
cepisse pro essentia non pro hypostasi . Me ma. nifestum ex eius litterIs ad Meeemam Episeopum. Addueit earum verba de eoneludit: sancta a igitur
dum δε μι etiam e rea Me vocabulum, Inornatam, d dune usam. Unam eam Dei Verbι posuam a solues direntes baudquaquam aberramus. Confi timetiam in modum Leontius Amantinus de narura Ave
Deum inreluxit, usa de perfna. Quae omnia ad- verium Eulye hianos confirmat in libro de natura
Quaestio quinta est, An nullus post magnum Athanasum , ae antὰ sandram Cyrillum nullus metesiae Pater fuerit usus istis vocibus λ Λn toto medio tempore vores istae dormierint Respon deo non dormiisse. Etenim de istius propontio. vis Pationis, ipsam Sati Cytillo vetustiorem asserentibus , pergit in superius adducto loeci
imo Patras nee aud tum es unquam nomen. Ad 3 'quidem, ut eum Timolgeas Elarus contνa Claste do
nori scintilis de Erecthio loquitur in Photii Bibliothera Sanetis Ephremius Patriarcha Antio-ehenus 1 Gνudirius Neo Caesaraeensis, Asbanasias. Iahus, orsitas , Eremias unam Dei natuνam in earnatam sent M. Erecthius, 1ieet intet Patres passim non censeatur, suit tamen non obseuri nominis Episeopus. Etenim memoratus ae steteritus Timothei Eluti libet habuit de hune tituisium t a IsMirare sanctorum Paream contra eos, qui dis dunr in Misa naturas anum Dominum Iesum
Istud de Timotheani libri, de Erecthiandi homiliae stagmentum nobis eustodivἱt ipse Leontius iaAppendire librorum eontis Nestorianos ae Eu. tyehia nos . Et ex his omnibus distimus plura. Primo, quod Erecthius stetit Metropolita Pisidiae, Anteeessot Candidiani, qui adsuit Ephes. no Latrocinio. seeundi, quod Constantinopolitani Episeopi suam rapinam assiduὸ eontinuaverint, dc quod plures Λsiatiei Episeopi istum Pa. triarebatum eontra sui Ephesini Exatehi mentem dc ius agnoverint. Hine enim Precthius sub San- Proeto, uti subditus, est renesonatus ad Regiae ei uitatis Clerum de Populum. Tettid, quod Erecthius fuerit, de quidem insigniter, orthodo. xus. Hine enim nequaquam Nestorio adhaesi, sed validissimo eius Adversario, sancto Proeto. Haud dubiὸ etiam hujus Antectori Μaximiano.Quared, quod sancto Cyrillo nequaquam ant rior fuerit, sedetetaneus. Interim istas voces nequaquam ab ipso Meepit. Etenim de illis moveri non eoepit quaestio . nisi post initam pacem inter
AEgyptii ae orientis Melesas: de tune nequaquam erat tempus, in quo alienae Diceresis Episeopus in eiperet uti suspectis, ae in litem voe tis voeibus. Proindε Erecthius illis uti antea et perata videliret propter authoritatem Sancti Λ-thanasii, aut aliorum istiusmodi Patrum. Proia.
de ille usus nunquam plene dormirerat.
235쪽
Presbyteris , γ' Leoirtio Diacono
DE omnibus rebus serIbimus vobis . Deinde
tanquam nihil agnoveritis, se seribitis, turbis nos replentes . Scio igitur seripsisse me vo.
his, quia bene Senillimus & Dei Colentissimus
Aeaeius Betthaeae per adhortationem aliquorum de Oriente Reverendissimorum Episeoporum eripsit ad me per Dominum meum Μagni seenatissimum Aristolaum , quia oportet omnia oblitis terari , quae in Codieibus vel Epistolis seripta sunt, de solo Symbolo esse eontentos, quod in sancti Nierna Synodo expositum est . Ego vero ad haee multorum versuum Episolam reseripsi ad eum, quam de utique modis omnibus aerepi. sis. Hoe en Im edo it Dilectissimus Eulogius
Presbyter. Et nunc vero veniente Reveren/issi.
sto Emesenae ei uitatis Episeopo Paulo ad Ale.
aeandriam , omnia sunt formata , suaviter qui. dem atque paei seὸ , ea ute vero a Sed seutoportuit. Nee enim depositionem Dei Colentissimi Episeopi Maximiani reeepimus aut Communieatores habere, aut absolvere a sentim a , quae prolata est super eis. Neque simpliciter praelato Paulo eommunionem dedimus pro sua persona tantummodo , nisi obtulisset prius chartam , confitens quia Dei Genetrix est Sancti Maria . Et quia anathematietat Nessorii Dogmata. Su. mens vero direndi in Beelesia locum magna voeeaixit, sti is mi particem sanctam Virginem confi
Quia veto non venit ehartam habens, quod anathematiraret Ioannes Nestorii Dogmata , dcconfiteretur , quod de depositum haberet , sederant simplieiter Epistolae , quae ab eo direct sunt, nihil neeessarium habentes, dixi quia non
ei possumus eommunionem reddete, antequam saeiat haee. Dum veto vidissem fasidientes eos
ob hoe, de ipsum Reuerendissimum Episcopum Paulum nimium marcti tum , de Dominum Μagnificentissimum Tribunum de Notarium Ati.
solaum, solutionem dans causae, dine pacem resutate putaremur , Hum eausa per A Ilationes adhue longas traheretur, scripsmus eommuni. eatorias litteras . Dimia est vero charta eum
eonsilio Reve tengissimi Episeopi Pauli, in qua
debeat subseribere de Anti henus. Et misi eum Admirandissimo Aristolao guos Clelieos . ita ut si subset;beret Ioannes deiectioni vel damnationi Nestoiij . de anathematizaret Dogmata eius,
daret ei communieatorias litteras, alioquin detineret eas , suse Ipiente eum juramento Admirandissimo Aristolao, quia eritia ipsa minime perderetur. Dixit autem, quἰ a s nolueest sub.
seribere, recto cursu Constantinopolim petam.
de edoeebo ipsum Plissimum Principem nostrum. quia nihil paei obest Λlexandrina Eeelesa, sed Antioehenus est qui non diligit parem . Nullum
igitur aestuare sinatis. Non enim se deliramus, ut anathematiremus quae nostra sunt. Et in his, quae conscripsimus , permanemus, ct eadem sapiemus. Rem enim sint, de quae ae sati non
debeant, & Setipturis Divinis consona , & Fidei quae a Sanctis Patribus nostris exposita est.
SCHOLIO N. HAE Epistola eustat Inter alias Sancti Cyri,
ii Epistolas Verum Cassinensis translatici est multum diversa, ideoque suit non praetermittenda . Hi tres eiusdem PatrIs in Regia Civitate Amer salii videntur praecessisse Eulogium Presbyterum , de ipsum habuisse in ossieici sueres rem . Etenim hi tempore tractitae de conelusas paeis, ille autem post ipsius expletionem gessit istud osseium. Hi ne Epistola dieit: me edaeuie lectissimus Ealudus Hesssio. Nempe Sanctus Cyrillus, dum istos tres revoeavit Alexandriam, de in eorum loeum transnisi Eulogium, plenam totius rei seriem addidit, illis communieandam. Et non est ambigendum, quin Eulogius eommunieaverit . Hi ne istos Cyrillus dure inerepat
De omnibus rebus scii mus vobis . Deinde tamquam
misi aenoderit ιι , se scribitis, tartis nos raptores . Statim post sarum paeem eonstans fama replevit omnem Regiam Civitatem, quod Sanctus Cyri, lus damnasset, aut saltem a Misset sua Capit la, quod admisisset MaximIani Consant inop
litani Episeopi depositionem, de quod spopo
disset esse eontentus solo Ni no Symbolo. Haee fama apud praesentes Ameri sarios superavit omisnem Eulogii relationem , ideoque ipsum suum Patriaretam voluerunt consulere . Et ipse respondit haee omnia a Ioanne Λnt; hiae Patriaris a suisse quidem per Aeaeium Berrhaeensem p stulata , at nequaquam conressa . Grania esse me, Pauli Emeseni Episeopi interventum firmata, suaviter quidem ae paeisia, attamen eaut/. Et eone ludit de suis Capitulis r No, se HlDa
habere, aut abs tera a sententia, quae prolata est sapereis. Vulgata translatio est elatior: Nequo enim eos; qui is P is m. Discopo maimiano ab d eati fueram, Itiseepimas, aut passi stimus eis δενιδε commani e Iisuras , aut a semearia ias lata
assere . Proinde Cassineus s translatio per Max braiani
236쪽
aniant de postIonem videtur non passi ram intelli. igere, sed acti ram. Dieit quod Sanctus tillus
ipsam noluerit eommunieatores. V em , Depin
iis , aecipit pro personis Synodaliter a Maxi.
miano depositis. Et se, Depos onem habere eamma mea area, est non mala Syntaxis. Venetabi,
Iis Maximianus in ipso sum Episeopalis consecra tionis Festo seeit eum suis Consecratoribus ae
aliis advenis Episeopis Synodum , di se usiit illie Ephes factam plurium orientalium Episeoporum degradationem , dc ipsam eonfirmavit. Plaesertim in quatuor, Dorotheum Martianop Iitanum, Himerium Nieomediensem , Hella-Aium Tharsensem , ae Eutherium Thyanen sem . Fama vulgabat ipsos in meis Tractatu esse a Sancto Cyrillo admissos in gradum ac fraternam communionem , ideoque magnam admita.
tionem ingerebat istis Ameri saliis . Eagem fama eandem admirationem injeeit Donato Nico. politano Episeopo, veteris Epiri Metropolitae, di similibui huitia litteris Sanctus Cytillus respondit: seiar 2 1M queque ruis sanctuas plantissmiam Misopum Paulum in iis plurimum instrisse miris. δει. Evilerii. Hi erit, o Disorbe , depassorum
Ecetis uis aliter perfla non pose, nisi id quoque
fasser Hectum. Ego sera respondebam ipsum rem omnibus modis impossbV m e atri , eo quod uos utidaeumquam egemus permissari . Manserens tiaque is eadem suismate , in qua etiam nune perso
Tam , neque titia eorum n condulon bus de pace
sanctorum Etites rem promin a facta es mentio. Valida Pauli Emeseni instantia dederat famae occasionem nunciardi, quod isti quatuor essent admissi. Paeis eonditiones, Ac quas Ioannes A tiocte, rus per Aeaeium Berrhaeensem postulavit , daequas juxta Principis de Constantinopolitanae Sy. di meretum sanctus Cyrillus admist, habemus in ejus litteris ad Aeaeium Melitinensem Epistoepcim: Posteaquam Orientalibus Rusum Decretumo tum es, o tamquam factum ex eorum Em. soporam sementia , qui Constans impeti adriana, consio , nescio qua apis piissmum Aere ensem Episcopiis Aeacium congress , scribi ia me einarunt eonvenalanti modum, id es , sanctarum Eeelsinam
pacIs, ut eo modo, quem ipsi praeseriberem, fierinan debere. Erat aditem ea pravus vis ac malesa. Volebam enim ea omnia aboleri, vae vel Emmos ,
b eri. Et has tres conditiones omnino tune agmiserunt.
Sua , quae in hae Epistola laudat, eum Paulo Emeseno Acta Sanctus Cyrillus ample exponit in litteris ad Donatum Nicopolitanum Episeopum e
probassent , communionem illis restituimus . Hae
enim sola etiam Dies sancta Baiatis ab ipsis exue bat . Docet nos plura . Plired , quod Sanctus Cyrillu, Paulum Emesenum in eommunionem admittere noluerit, nisi solemniter exhibito libello , in quo de Otthodoxam de Dominiea Incarnatione fidem, de tres istos artieulos prost retur. Et professum non ut Otientalis Eeelesiae
Legatum admist , sed ut sngula tem Episeopum . Et iste libellus exstat in Actis Synodali.
bus sub hoe titulo : Labellus , quem Pisultis o frema Eme senus C rugo Ares Episcopa Alexandriae obtutit, a Ioanne antistens Emscopo mi s . Est
non Antioebim , sed Alexandriae ev tempore eompostus, dc conceptus in solum nomen Pauli r DomIno mea per omnis sanct si mo . oeuerar se . ArelAE scosa oriri. Patilus Episcopus in D mina saluum. Seeundo doeemur, quod Cyrillus similem Libellum exegerit 1 Ioanne Patriare haae eius Episeopis r Et ante illius professionem de subseriptionem eommunieare ipsis noluerit.
Tettid , quod istum libellum ipse eomposuerit, de ipsum a Ioanne ae ejus Epistoris subseribendumttissmiserit Antioehiam pet Aristolaum Trib num , ae duos suos Clelieos . Subseribendum in horum trium prasentia. Et hie libellus, iuxta
morem omnino brevissimus , latet aut petiit.
Quarto distimus, quod Ioannes ac plures eius Episeopi libellum subseripserint , subseripeum
Cyrillo transmiserint per eosdem Cleri eos, atque ita compleverint integram Christianae eommuni nis parem. An tamen idem libellus fuerit, nonpleta eonstat, Ioannes possit sormasse alium s. mitem . Hie enim vi/etur ine illa, in Synod, libus Actis exstans, Ioannis Epistola , in qua omnia Cyrilli postulata adimplentur , Ioannes videtur ipsam eum sol ci Berrhaeensi Aea eici dictasse & subseripssse e Sperans postmodo probandam de subseribendam ab omnibus.
237쪽
At quam spes illum sesellerit eirea multo , insta patebit,
omnia seitura est Deo Amabilitas tua . Em.ken Im ab AEgypto, di in via est, annuente Deo. Dominus meus Sanctissimus Miseopus Paulus, qui illa potuit pro generalitate peragere. Quae nos
quigem orabamus, Deo autem compla erunt.
Et hujus praesentiam sustinentes, ne lateret ali. quid de Dei eolentia, haee interim seripsimus, volentes communi eorpori satissaeere San Dei Eeelesiae. omnem, quae tecum est, Fraternitutem salutamus.
Qii loquetur potentias DomIn; , auditas sa
elat omnes laudes eius ρ Pervenerunt ab Λleesandria suauia & bnna Nuntia, quae sperari non poterant , uno sensu eonjungentia pietatis, quae ubique sunt terra niarique, Melesias Christi. Et per Dei gratiam sutorum est post paululum , ut ipsa quae nobis fuerint se tipta . tuae uelitiostati vel Dei-Colentiae desidemus . In quibus Dominus meus Rel igiosissimus Episeopus Cyrillus usque ad sitietatem usus Ammatis aeri-hia, suseip ens atque approbans ea quae a nobis sunt destinata, magis vero per hymnos laudans, quippe ut bona, di ben/ eomposita, & Patium Coni estioni eonsonantia . eomponens vero & ipse similia, & omni satisfactione plenivit m ab Unde justum duximus ema , hoe suavium rerum Nun.llo te ut preuliariter perlinifiearem. Ut ex pariste etiam unusquisque suseipere gaudium queat. Arbitror enim quod omnes, qui Deum diligunt, festivitatem relabrarunt. Quoniam suseipimus au ditum, quod omnium sensus fidelium restautet di et at . Perlatitantem namque de se issam in multas Ac varias opiniones piam Patrum Consessionem ex insperato Deus in semetipsam reduxit,
gaudium donans his, qui in Gelo sunt, & qui
Expulsus est enim elaia ab Epistola ille adul.
retinus sensus unius naturae, immo potius languor : Et consessa quidem est differentiam naturarum . Porro vero unius singularitas ct summa coniunctio expulsa est, etiam subintroducta illae substantiatior Et unitio praeditatur. Et divi. dimus vores ut naturas, non sollim nos, quibus
a mineislo & a Patribus vocum est super Salva. te amiea divisio, sed hi qui sunt in AEgypio s.
ut de nos qui sumus in oriente. Totum veto id Dei opus est per exereitationem collationis. quae Cum e haritate est habita. Mit enim affectussae Pilis mainta neeessitate praevalerer Et saepe quod Contentis revoeare non potuit, hoc gratia sua persuasione restituit. Et ut non in prolixum duis eam sermonem , ipsa in Seriptis ad vos post pau-ltithm veniet rectae fide; eonsessio, eum feeundae litterae eas fuerint subsecutae, per quas manistae
T odoretus erat doctissimus totius Crientalis Dicteesis Episcopus. Et omnia pro Nessotio adversas Sanctum Cyrillum ae Ephesinum Cone;lium Attentata proeesserant ab eius manudi eonsilio . Quare Patriarcha Ioannes ipsum iuhoe, quod ei non plenὰ eommunieaverat, meis negotio studuit habere non Adversarium. Hine illi etiam antὸ Pauli reditum communicavit Omnia . Theodoretus ex Ioannis Μandato in vas eat Sancti Cyrilli Capitula, de ipsa aemiaverat praesertim de sequentibus di Quod duarum in Christo Domino naturatum differentiam auferis rent , quod sub summae unionis sueo indueerent singulatitatem naturae . Quod non unionem, sed naturatum consubstantiationem dogmatis rent. Et Ioannes illum noverat alienissimum 1 Capitulis, & non nisi illis abiectis indueendum ad amplexum pacis. Hi ne illa omnia affirmat a CP tilici esse eoirecta & abditata, ideoque nullum superesse paeis obicem . Sie illum sortiter ae sua. viter studet dedueere in sua Senia. Istum Cyrilli suis Ophulis recessum Ioannes omnibus suis Episeopis impressit , hi imprimete conati sunt suis E esiis . Hine tot rumores per omnem ubique populum. Hi ne item tot Sancti Cytilii .d varios Apologiae, quibus protectatus est se necreeessime, nee unquam recessurum a suis Capitilis. Et ex hoe fonte plures orientalium Episto-pi, etiam Theodoretus , non cessarunt pessim
de ipsis loqui & scribere. Porro Epistola, in qua Ioannes assimae ista
omnia per Cyrillum correcta, est omnino fiam s. paeis Epistola , quae ineipit i Laerorum eaeuct exutiet terra. Lucet.ex his verbis. Dam nusmis Asinas D se a Cnilitis usque ad sorietatem usus es dogmaus aeritia, suscipiens atque approbans ea, quae a uobis suae desinara, magis σὸ pre semnas laudans , ω. me enim omnia Sanctus Cyrillus palam fuit in praefata Epistola. Et eius exordium est omnino Divinus ob comis pletam param hymnus. Et istas litteras Paulus Emesenus secum detulit. Et Ioannes tune omnino habebat earum mpiam . At nulli eommuniis ea re poterat. Hine Theodoretum eiteumduxit his verbis: Ipsa is scriptis ad vos pos paululam Mater rectae fidei confessu, cum secandae Bitoae rasD.rim subsecurae, sis quas manifest/ ommascira es Deo amabiluas ta . Nemse post Pauli reditum Ioannea
238쪽
Ioannes debebat Ermatum 1 Saticto C tillo libet. Ium de Aristolai manibus aeeipere, di ipsum to eam duobus AIexandrinae Eeelesiae Getieis profiteti ae subselibere: Et ante haec expleta nemini Poterat, aut certe nolebat, paeis mysterium ex integro pandere.
OPtima Magistro tum mIlitia Eceontra hostes
in totum eunei eornu stant, dc pro his , qui Iaborant, sortiter pugnant. Et eum pacem tele. Braverunt, non praesentes tantum, sed dc absen. res praeliantium in pace netenda eon numerant f
Cum . Et magnus David , dum progiessus aliquando ad praelium victor existeret, & spes dcivitatem retulisset, non solis his qui bellati sue. xant , sed de his qui vasa custodite praecepti sunt , aequam distribuit portionem. Et leti iacta est evillo, praeeipiens ut hi, qui serunt bellica instrimenta , eum bellantibus partem praedae similitet
momota igitur non si incongruum, ut dum lex praecipiat, ut cum illi, qui longe a praelio sedent in custodia vasorum , facti suerint utiles. aliis participent aequalia, nos perdamus ecis qui nobiseum decertarunt pariter, ac despiciamus, dum ab his , qui prius eommunes inimi ei fueranti expugnentur viri, qui in Ephesis, & in Chalcedone sortiter propietate praeliati sunt, Et usque ad praesens stete. runt uni nobiseum , di laudabiliter agere minime quieverunt λ Si igitur pax, quae dissamatur, st-ma subsistit, di vera est, oportet ut omnes ea fruantur, de nemo a nostro cuneo foris sit. Si veto res paeis inanis , de nudum nomen huius eratores degerunt , Deo ossibilem , de omnipio indignam pacem, quia talem, esse arbitra,
Nee enim sanctum est, nee salebre, ut nos quidem depostiones s*e damnationes justas sol. vamus, de ordines illieitos sues piamus, Ec his qui omnia sursum ae deorsum secerunt, impeltiamus veniam; ab illis vero . et in ipso paeis tempore, quae stat hos tum perpetrentur: Et egregios nosti e ei pellant ab Ecelesiis. Seribat igi tur Sanctitas tua de se tori Christi Imperatoti, de magnis iudieibus , de eis Deiat manifestum, quia re in iis patiemur hane fascipere meem, communionemque illorum amplecti , nisi prius
qui certaminum tempore nobiseum fuerunt, suas tereperint Eeelesias. Gam enim Sanctit tem deret talem paeem Ecclesiis providere, quae ab omni maeula sit libera, de quae pios non amplius , quam ipsum praeliora vulneret. Haee ad praesens seribere sum eoactus, litteras iterum suseipiens Sanctissimi de Deo Λ eisimi Epistopi Himetii, eulpantis nos tanquam com munis eertaminis proditores . Ergo de ipsum refoveat Sanctitas tua, de imperatoribus fgnisecet, quia nos deteriorem prelio arbitremur hane pacem . Nam pugna quidem illa nos de apud Deum coronat , de apud eos, qui Divina iapiunt, ornatos emit ; pax autem talis de haenoseonfusione replet, dc apud iustum judicem dis nos effetet supremo supplieici. Sc MOLIUN. HAe responsoria ad praee entem epἰ stola
Theodoretus de Ioannis personam de inbiam ab ipso paeem, eulpat de variis . Primo. quod ista pax st elandestinum solius Ioannis cum paueis aliis opus a Quod sit Laa nestio quibus1 aederatoribus. seeundo quod sit res meis vacua . nudum pacis nomen, pax indigna omni pici M. mine. Et hoe ex variis capitibus. Primo, quia git ad solvendas justas depostiones seu damna. tiones : NempE depositionem Cyrilli ae Memn nis . Seeundo, quia cogit ad suscipiendos i Iliis eires Ordines: Nempe ordinationem Maximia. ni. Tertio, quia emit ad illis , qui totum Mumdum turbaverunt, dandam indulgentiam suorum eliminum. Nempe Episcopis Sancto Cyrilici ei eratis ad acta Ephesina. Quartis, quod egregios Orientalis cunei hellatores pellat a propriis Eees sis . Nemre Helladium , Eutherium , Doro theum, ae Himerium de praesertim Himerium Quod enim ipsum Theodoretas singulati tradit xerit, doeent plures epistolae hujus Codi eis. Et ex his eoae ludit hane paeem longὰ reeedere a belliea Regis ae Prophetae invidis lege, quae nou solas bellatores, sed Mam Wasorum eustodes Te tat metu/i spoliorum aut meis fiuctibus o Quae omnes laeti aequales. His enim pax exeludit quatuor istos nobiliores milites. Hine Theodoreius protestatur pacem non fore admittendam , nisi isti quatuor reeipiant suas Eeelesas. Et rogat haee omnia per Ioannem referri ad Ptineipem. Et ex bis videmus evnctas meis conditiones, liret Ioam nes Patriarcha ladulo celasset, fuisse Theodoreto notissimas.
239쪽
EX quo quidem mali nomInis reliquimus
Ephesum , neque seripsi tuae Sanctitati,
nee sui me contigit tuis littetis . Et ut eommunem satisfactionem saeiam , arbitror eausam
L isse non itineris longitudinem , sed ex eo, quod ab illa via , qua eurrunt equi, longi hs dinos de tua Religiositas habitet. Veruntamen eis
litteras non accepimus, tuis eontinuὸ deliciamur In laudibus. Audivimus enim Ielum tuum propietate , di fortitudinem eontra iniquitatem , dc multum miramur an mi perseverantiam . Nam
nos quidem longe ab hostibus existentos, ct ex. tra sagittarum, si eut diei solet, ea sum segentes , nihil iis emtis arduum , ns bonorum virorum virtutem sermonibus elevare , ab ,psis operibus abstinentes. Tua veto Deo Amabilitas in medio hos tum eonstituta , & ab eis undique ei reumda. ra , eum ei reum suli sint inimiet, fortior exstata malis , de quasi vir sortissimus aliquis armis ami. us, galea quidem emissarum nubem repercutit agittarum , lancea vero sugat instantes e Stesianctitas tua omnimodis spiritualibus armis ami.
m, scuto quidem fidei ignitas iniquorum sagit.
as extinguit, glagici autem Spiritus & Divino. rum doctrina sermonum salsitatem convincit, sortitudinem veto ueritatis ostendit.
Propter quod beati fieamus te, Sanctissime, de Dominum depreea muri Simile aliquid faeientes his, qui sedentes in terra pro eἱs, qui pugnantqnter pelagi suctus, fetuenter exorent, ut s placet ipsi , tempestates Glieus solvat . Si vero adhue oportet eos, qui nobis sunt similes, codivi pi, de eos nobis ostendi, hoe vobis robur domet usque in finem.eertaminum . Communis
mamque eonfidentia et it, de vitilitatis Prineipa. itas omnibus , qui in hoe stadium deseendere eligunt. Quod quidem Malignus aperuit, no vitae naturae superbiens, utile veto secit, bono Numque pro rationi aeeommodum Deus ille, qui Maligni maehinationibus utitur ad salutem . Denique de nune illos , qui eontraria Doctrinae H postolicae adstruebant. dc qui unam naturam si iam docebant Christi naturas, dc temperatio nem super inconfusa unitione dogmatizabant, de illas passones, quae pro nostra salute Carni
Domini lane illatae, ineonvertibili de ineommutabili Divinitati adseribere tenta verunt, in alimiam do rinam, quae his est e regione contraria inaniserte . reduxit , & Emangelieam redoeeri regulam compulit.
Uodὸ duas eonfiteri naturas pragentἰ tempore persuasi sunt, dc vertibilitatem confusionemque
ab Mel.sastieis exiliantes dogmatibus, natur tum offerentiam clara Praedicant voee, dc passio nes Carni coaptantes , impassibilem Dij inam eonfirmant esse naturam. Tantum dc ipsa Ad
.hisariis hoe studium profuit: Non propter Dia. boli nequitiam, sed propter Dei nosti miseri. eordiam dc sapientiam. Credimus quod et Iniquitatem eonvincat, sevi ampietatem nudavit ; de
iustitiae prospiciat , sicut pietatem ostendit. Et omnibus persuadeat, quia nihil est, quod non tegatur ab eo. Neque quid negligat, sed omnia
sapienter gubernans permittat ad modi eum eon. ita navem saevire procellas, ut virtutem propriam
navigantibus innotestat . Virilitet igitur age , Domine, de eonsortetur eor tuum, Et sustine Dominum. Et me autem sumileias tu Is orati nibus , quaeso , qui vald/ tali praesidio egeo, tam proptet animae infirmitatem, quam proptereorporis quoque languorem.
fuit Theosebius Cii Episeopus , cuius sedem quidam Codiees di eunt suisse iis Bithynia . Est item alia Cius in Phrygia . Alia similiter in provineta Rhogopes. Hie praesens videtur suisse ille Bithynus. Selibitur enim fuisse relossiimus pio pietate , hoe est , pro Orientali factione r Eesuisse eonuitutus in medio hostium , ab ipsis undique ei reumdatus de eireumfusus : Fuisse vir seditissimus, id est, pertinaeissimus eontra Sanctum Cyrillum, ae eius Capitula. Pettinaeem zelum didieerit a suo Metropolita Himerici. Erat au. tem in hostium medio. quod omnis illa praeter Metropolitam , ae paveos Episcopos provincia
adhaeretet Sadicto Cytillo, ae decretis Ephes ni heilii . Nam de Chaleedonensis Episeopus,
per Chaleedonensem synodum Medum exalta. tus, erat tune sussca ganeus istius provinetae Et ejus eontra factiosos Legatos, quorum unus erat proprius Metropolita , eonstantiam supra audiis
Porro quis hane epistolam serIpsetit, est in.
certum de vagum. Fuit quis ex Ioannis Antiocheni, ae initae per ipsum paeis sectatoribus Epi. scopis: Et ejusdem paeis aereptationem studet persuadere Theosebio. Hi ne selibit Cyrillum esse eonversum, ae r Gessisse a suis Capitulis. Ans at ab illo, qui antea uni eam Domini ex duarum temperatione de eonfusione factam naturam . nee non Divinae naturae passibilitatem ac mutabilitatem praedieabat, iam pisiueari duas sine eon lasone naturas , admitti Ipsarum disserentiam. passiones nequaquam Divinitati, sed soli earni adseribi, ideoque nullam esse remoram pacis. ΑΠ firmat has lites tantopere prosuisse Cyrillo maper Diaboli nequitiam . sed per miserieordem Divinae bonitatis providentiam . Metropolita
240쪽
timerius erat 1 Nee exelusus, ae sereatus in E. phesna de Constantinopolitana degradatione: Hinc quis amieus inter orientales Episeopus Theosebio suadet, ut ipsum deserat, accedat ad racem ae salvet semetipsum. Erat quis Epist pus lono distitus a Theolabici, longe distans ab hostibus, ae sedens extra ictus sagittarum . Nem. N erat prore Antiochiam , ubi propter Ioannis Patriarehae uigilantiam ae reverentiam erant pa
CAPUT LXXXIX. -ITTHerba Inritici , quae post 'amis Epia solam se a sci tam contra
HIs eredi: ns, immo vero inductus Iste Ama.
tor Dei, & Eeelesiae quondam Doetor, qui regebat currum , est valde quidem obdia has de bonis paei nunciis . Quomodo enim posset aliter evenire Nondum vero seiens hujus modum famosissimae passionis, sed neque omninoia animo pro nimietate impietatis aecipiens, quae molimina ement , non ad ipsum solum, sed insuper ad alios multos similibus usus est lit
doleti epistolam amrmat varia. Primo, quod Theodoretus suetit amator Dei, Melesiae quondam Doctor, & rector currus, hoe est to. tius orientalis Dicetesios. Et vera dieit . EN enim de suo in Deum amore Theodoretus ins-gnem seribit professionem in vita Λnaehoretae Μaeedonii. Amrmat se matri Divinitus datum ad ejus preces, & prius Deo promissiim, quam natum . De sua doctrina ad Dioscorum Alexandriae Patriareham scribit se sub Theodoto sex, sub Ioanne Patriarcha tredecim annis doeuisse Antio. ..h Chenm Ecclesiam. Et postea aliis novem sub F Domno . Hoe post praesentes Iites. Et iam se frequenter apud Berrhaeam coram Magno Episto. D Aeaeio fuisse eoneio natum testatur in litteris ad Berrhaeenses Clericos. Erat item rector eurrus, utpotε mens, os, & lingua omnium isthie Sy. nodorum. Fuit revera summus Episeopus. Attheidit in distorta tempora. Irenaeus secundo assirmat ipsum fuisse valdε obductum de bonis pacis nunciis. Etenim The chris. Lapi Opera T. PII.
doretus dudum eredere non potuIt Nestorium est haereticum, ideoque nec eius damnationem πω luit admittere. Ephes num Latmeinium ei aperuit oeulos: Ista vexatio dedit intellectum. Quod istam damnationem tune admittere eo perit, dineet Magni Leonis Pontifieis Reseriptum ad ejus Romanam appellationem. Et istam damnatio. nem est tandem in Chaleedonensi Coneilio sol mniter prostitis. Etiam quatuor memoratorum
Episeoporum a para exelusio illi gravissim8 Ab
splieuit. Tert id, Irenaeus istam meam appellat famosissimam passionem . Eiciem de ea s. us nuneia appellat bona per Ironiam.
litamma ΜUlti de per litteras, re per semet Ipis p
cem nobis an nunciant: Et hi videntur nobis eondelectari de hoc bono nuneio . Ego v. rdea, quae sunt in medio , eernens, sevi&tua Sanctitas novit, videor quidem eum fastidio suseipere nuncios, ingemisto vero apud memeti. psum cogitans, quis non aliquId novius nune nobis ab Λlexandria deserat ut d Pax cum earia psisne Ilis fides. Nam litteras quidem , quae ab Alexandria directae sunt, legens, quas&Olim tuae Sanctitati transmis , elatiorem vidi impiet tem divulgari . Video autem multos eorum, qui videbantur pro fide eertare, partieulariter subindeponentes, dc satissaeientes pro his, qui nos ad iurgia eone taverunt, ranquam perductisnt,& sapiant rect/. Et quem exitum causa susti piat, videre non possum. Vereor autem, ne eis. ea Anthoninum meum inveniam ut Eulogias ab Apollinario aeeipientes . Tua vero Sanctitas , Domine, sumetenter pro pietate dererrans, denos cons at atque corroborat, de Deus evnctiate foventibus columna , & firmamentum veraesdei exisset.
HAEe Epistola est ejusdem temporis ac sciremae . Nam de Andreas Episeopus ab istapaee, sibi per famam ae per litteras nuneiata, ibmebat omnia infelicia a praesertim ne seret cum injuria dc eorruptione Christianae fidei. Primum timoris sundamentum est in his verbis a Lute x μου a